HAARLEM'S DAGBLAD.
Binnenland
Stadsnieuws
Kermisvermakelijkheden,
SOCIËTEIT VEREENIGING.
Was het Maandagavond eene ledeax-
voorstelUng, Dinsdagavond was het
publiek ln de gelegenheid te genie
ten van de vele nummers, die Henri
tea* Hall in een welverzorgd program
ma aanbood. En dat er veel te genie
ten was, bleek wel uit het spontaan
applaus na elk nummer.
Aan wlen der uitvoeders wel het
meeste succ&3 ten deel viel, is ge
makkelijk te raden. Do man, wiens
naam aan het gezelschap verbonden
Is, Henri ter Hall, blonk boven allen
uit in zijne jongste revue: Doe er
een deksel op". Nog lagen versch ln
het geheugen zijne vroegere geestes
kinderen (O, die Drankwet, en an
dere) maar deze spant .de kroon. Al
moge het Rotterdamsch tintje ook
doen vermoeden, dat wij Haarlem
mers er niet het meeste aan hebben,
ons landje is klein genoeg, dat een
Haarlemmer, die op de hoogte van
zijn tijd is, wel geacht mag worden
de toespelingen te vatten, waarmee
deze revue gekruid is. In elk geval,
de opeenstapeling van grappen, de
bonte warreling van tooneeltjes en
typen houden u voortdurend aange
naam bezig. Of er geen aanmerkin
gen te maken zijn Zeker, in ons vo
rig nummer zijn ze al aangewezen.
Dat hier, hoewel eerst na de pauze
aan het woord, het eerst Henri ter
Hall genoemd wordt, sluit Yooral niet
in, dat de verrichtingen vóór de pau
ze niet noemenswaard zijn. Integen
deel, nummers te over, om aandacht
aan te schenken. En dan zij vooral
met groot genoegen herinnerd aan
de phantastische electrische tableaux;
schitterend zijn ze in één woord.
.Voorts Spoenhoff, als steeds voldoe
ning schenkende met zijne eigenaar
dige liedokens En zoo zouden wij
meer kunnen noemenmaar be
ter dan dit alles is te gaan zien e<n
zelf te oordeelen.
De zaal was goed bezet en zal dit
nog beter zijn, als de faam vau Ter
Hali's gezelschap tot in alle hoekeu
onzer goede stad zal zijn doorgedron-
gen,
SCHOUWBURG.
Hofgunst, blijspel in 4 bedr.
van Tkilo vou Trotha, door
de Ned. Tooneelvereenl-
giag.
Onze voorspelling, dat het voller
zou zijn bij de opvoering van Hof
gunst dan. bij „Advocatenzaken" is
ten voile uitgekomen. De schouwburg
was gisterenavond bijna uitverkocht,
en wie er geweest zijn hebben zich
met Von 'lTotha's naïeve blijspel kos
telijk vermaakt.
Over den inhoud van „Hofgunst"
behoeven we.na de. herhaalde voor
stellingen, die 't stuk hier beleefde,,
niets te zeggen.-
Het de zaal van beneden tot boveai
geheel vullende publiek was opgeto
gen. Niet alleen over de prachtroL
van Vicky, de geen blad voor den
mond nemende dochter van den land
edelman Baron Hohenstein, welke
dochter plotseling in de hoflucht
overgepluatst, daar haar oude liefde
yoor de openhartigheid niet ontrouw
wordt, maar niettemin haar hart
.verliest, maar ook, en vooral, over
de keurige uitbeelding dier 1*0! dooi'
mej. Tilly Lus. Wat heeft deze jonge
dame zich ontwikkeld tot een krachtig
en veelzijdig talent. Zij is een ge
waardeerde kracht voor de NecL Too-
neelvereeniging, het groepje spelers
yan distinctie, dat in zijn samenspel
al zoo heel Yeel moois gegeven heeft.
Zooals zij den Amstordamschen jon
gen speelde in „Uitkomst", zoo gaf zij
ook nu Vicky weer, in levendig,
echt, keurig spel.
Alex Post, eveneens een veelzijdig
acteur, gaf de Vorst, waardig en
jeugdig tegelijk. In 't bijzonder moet
weer Van Warmelo als Von Buchen
worden genoemd; hij had een prach
tig type gemaakt van den grijzen
Staatsdienaar, en Van Roden, de ka
merheer (Gilhuys) was, hoewel iets
gechargeerd, ook niet onverdienste
lijk.
KERMIS-VIERDERS.
Moment-kiekjes......
Even m'n kiek-toestel gericht
knip 't beeld is genomen en weer
op zoek naar een ander tafreeltje om
te vereeuwigen.
's Middags op de Botermarkt....,
Voor een theater staan honderden
mensclien een geheele opstopping
van 't verkeer. Al die kijklustigen ver
maken zich met, de zoutelooze grap
pen van een paar clowns en van „me-
heer den directeur", die niets doen....
dan elkaar klappen om de ooren ge
ven
Voor dat theater ls óók nog wat an
ders te zien. Twee met meel ingewre
ven mannen staan, met roode doeken
behangen, op een stellage en stellen...
de wassen beelden voor.
't Publiek vermaakt zich met hot
constatoeren van het feit, dat de beel
den zoo nu en dan even met de oogen
knippen, zöódat 'fc nooit heusche beel
den kunnen zijn..... Een booze tong
hoeft ons verteld, dat een der „beel-
den" eens verkouden was en toen
heeft geniest 1
En dat voor de reputatie van een
wassen beeld
Naast dat theater is do worstel-
tent.... Daar bieden eenige mannelijke
en vrouwelijke vleeschklumpen aan je
in zooveel minuten te leggen anders
verbeuren ze f 109.
Hoewel ik graag een „bdnkie" ver
dien, heb Ik voor deze liefhebberij
m'n veege corpus te lief I Die zwaar
gespierde armen.,... br 1
Op de Oude Graeht is een of ander
wonder te zien.
Een bovenmeiischélijk wonder
Een strooibiljet meldt, dat elk die
het raadsel ontsluiert, de som van
1,000 francs krijgt. Zoo denk je f 5U0
te verdienen, maar, dan zie je de
komma, en.... voor 50 cents een won
der te doorgronden, is niet voldoende
betaald 1
Dus laot je 't wonder 't wonder en
verdiep je niet verder in de vraag,
hoe één meisje twee hoofden kan
hebben
In den stoomdraaimolen van Pee-
ters Vincken is 't verbazend druk.
Men vecht orn een plaatsje, draait er
ook zoo recht gezellig 1
Al is Te we er niet, de Haariemsche
draai-lusugen vermaken zich toch
wel I
Een menschenkenner en kinder
vriend kan uren zoek brengen bij een
cents-draaimolen. Dat gekrioel en
vroolijk gesnap van kinderen, die uit
gelaten van pret zijn, streelen zijn
oogen
Een oud burgermanneke staat phi-
loBopheerend bij den molen aan het
Spaarne, en steeds komen er kinderen
naar hem. toe
„Oome, krijg ik nog een cent om te
draaien
En oom geeft maar z'n zakje lijkt
onuitputtelijk en vermaakt zich
met het kijken naar die vroolijke kin-
deroogeu
Die draaimolen is ook een verzamel
plaats voor de danslustlge jongeling
schap. Op de melodie van „Och, me
lieve zwartkop" en andere kermis-
moppen wordt rondgesprongen al
thansals er geen politie in de
buurt is, want die houdt niet veel van
zulke grappenmakerij.
In de Barrevoetestraat loopen twee
kindertjes, dreumesseri van misschien
zes jaar
Heb jij 'm nog
Ja. Jij ook
Nou I
Voor de eerste oliebollenkraam op
de Botermarkt staan ze stil.
Juffrouw een van een cent
Ik ook lv-
Wat smullen die twee
's Nachts als het kermis-terrein al
door bijna allen verlaten is.
Hij gaat naar huis.,., een werkman
die Maandag- en tegelijk óókkermis-
gehouden heeft, en nu niet erg yast
ter been meer is
Wat zal moeder de vrouw zeggen?...
Och, een half pondje gerookte paling
zal haar wel verteederen..,.
Zwaaiend gaat hij voort, maar de
bestrating van de Oranjestraat is
niet erg gelijk.... hij struikelt en ligt
met paling en al op den grond te
spartelen
Of moeder lekkere paling gegeten
heeft
Postduivensport.
De Vereeniging van Postduiven,
liefhebbers „De Vrijheid" hield Zon
dag 26 Juli oen onderlinge wedvlucht
ruet jonge duiven, met ring No. 1098,
van Rozendaal uit, afstand 95 K.M.
De duiven werden door de goede
zorgen van den heer Frangols Schu-
lom te 7.20 stadstijd met heldere lucht
in vrijheid gesteld.
De prijzen werden behaald als
volgt
Klasse I.
1 Keer wolf 10—0520
2 Keerwo'f 10—06—20
3 Amerongeh 10—1209
4 Willekens 10—13—28
5 Willekens 10-13-28
6 Duijn 101548
T Acnerongen 101556
8 Wijkhuizen 10—18 09
9 Herp 10—19-04
10 Herp 10-19—04
Klasse II.
1 Keerwolf 10—0520
2 Koerwolf 10-06—20
3 Amerongca 101209
4 Willekens 10—13—28
5 Wlüe.keiis 10—13—28
6 Duijn 10-15-48
7 Ajmeronsen 10—15—56
8 Wijkhuizen 10-18-09
9 Herp 10—19—04
10 Herp 10—1904
Tevens .twee zilveren medailles, uit
geloofd en behaald door
1 Vroolijk.
2 Dollée.
De Vereeniging van Poslduivenliei-
hebbers „Do Vrijheid" hield Zondag
2 Augustus een kas-wedvlucht met
jonge duiven, broed 1908, van MechC-
len uit, afstand 149 K.M. t
Door de goede zorgen van den sta-j
lionschef werden de duiven te 7.30 in
vrijheid gesteld.
De prijzen werden behaald als
volgt
1 H. Keer wolf 10—4060
2 T. van Amerongen 10—43—08
3 J. van Herp 10—4408
4 W. Duijn 10-45-13
P o u 1 e-p r ij. z e n.
Klasse I.
1 H. Keer wolf.
2 W. Duijn.
3 J. J. Wijkhuizen,
4 A. de Boer.
5 J. van Herp.
6 J. van Herp.
7 J. van Herp.
8 J. van Herp.
Klasse II.
1 Hi Keerwolf
2 J. van Herp.
3 W. Diiijn.
4 Vroolijk.
5 Smit.
6 J. J. Wijkhuizen.
7 Willekens.
Tevens werden er vijf medailles be
schikbaar gesteld en behaald als
volgt
1 groote bronzen H. Keerwolf.
1 kleine zilveren T. v, Amerongen.
1 kleine zilveren J. van Herp
1 kleine zilveren W. Duijn.
1 kleine bronzen J, J. Wijkhuizen.
STUKKEN VAN DEN RAAD.
Meisjesschool.
B. en W. stellen voor to benoemen
voor den cursus 1908'09 aan de
Meisjesschool voor M. O. tot tijdelijk
leeraresmej. J. C. E. Peelen voor
kunstgeschiedenis {belooning f 350
per cursus bij 3 uur lea per week),
mej. G. J. S. Salm voor wiskunde {be-
looning f 75 per lesuur en per cur
sus), en mej. H. E. A. Baudet voor
Noderlandscho taal (beloonIng 75 per
lesuur en por cursus).
(Raadsstuk 266).
Ontslag gevraagd.
G. H. Blits, leeraar in de wiskunde
aan de Burgeravondschool heeft, met
het oog op zijn meer dan 05-jarigen
leeftijd, met ingang van 1 October
eervol ontslag uit deze betrekking ge
vraagd. (Raadsstuk 267).
Benoemd.
Aan de Burgeravondschool le Hil
versum is benoemd tot tijdelijk leer-i
aar in het handteekenen, toegepast op
hot vak vau timmerman, de heer H.
C. Verkruijsen, te Haarlem.
Hinderwet.
Op 18 Augustus 's middags te half
twee uur kunnen bij B. en W. bezwa
ren ingebracht worden tegen het ver-
leenem der volgende vergunningen
aan G. Schoorl, oin definitieve vox-
gunning tot oprichting van eene zil
versmederij, waarbij als beweeg
kracht twee electro-motorën zullen
worden gebezigd,, in een perceel'aan
den Zijlweg
aan J. do Boer, om vergunning tot
oprichting van eene smederij in het
perceel Bukencssergracht 41.
HOFBERICHTEN.
De Staatsspoortrein waarmede de
Koningin-Moeder heden ln do resi
dentie komt, tot het in ontvangst no
men van de huide der burgerij, zou
te 10.51 apoortijd arriveeren. H. M.
verlaat do. stad weder te 5.41 spoor-
tijd.
DE GEHUWDE ONDERWIJZERES
IN DE SCHOOL.
Inden gemeenteraad van. Hilver
sum werd in herstemming gebracht
do motie-Rutgers, waarover in de vo
rige raadszitting do stemmen staak
ten. In deze motie wordt gezegd, dat
de gemeenteraad het in de school
werkzaam blijven Van de onderwijze
res na haar huwelijk, niet in het be
lang van het onderwijs acht.
De Raad keurde met 10 tegen 4
stemmen deze inotie goed.
AANSTOOTELIJKE COLPORTAGE.
Dé colporteur Kloosterman was do
laatste dagen te Enschedé aan het
venten met naar de titels te oor-
deèjen voor geloovigcn kwetsende
drukwerken. Gaf dat reeds eenigo
keeren aanleiding tot relletjes, vooral
was dat Zaterdagavond het geval. Er
wérden vrijheidsliederen gezongen,
welke echter al spoedig door vader-
landsche overstemd Werden. Burge-1
meester Rergsma liet door agenten
de straat afzetten en verzocht Kloos
terman met hem mede le gaan, aan
.welke uitho'ódïgin'g-déze voldeed.
De duizenden waren intusschen
niet gemakkelijk tegen te houden.
'Men drong zoodanig op, dat de politie
van stok en sabel'moest gebruikma
ken. De klappen, die werden uitge
deeld; troffen doei, al kwamen ze dan
opk niet steeds aan de juiste adres
sen, zóoals dit ia het gedrang, meer
gebéurt. - -
Kloosterman ging-iangs éen andere
straat naar het station en verliet' te
rliim 10 uür de gemeente.
(,;Hbld."j
ALS DE EENE HAND......
Eén bewijs van gemeenschapsgevoel
hebben de bewoners der buurtschap
Corle gegeven zoo schrijft men uit
Winterswijk aan dé'„Zutf. Crt." Een
der' buurtbewoners "was onlangs uit
zijn onbewoonbaar verklaarde wo
ning gezet. Nergens kon hij een an
dere woning vinden, zoodat hij se
dert dien tijd onder den blooten he
mel moest vertoeven. Dit ging zijn
büurtgenooten zóó aan het ha,rt, dat
zij onderling een som bijeen brachten
voldoende om daardoor de woning in
bewoonbaren staat te brengen.
NAAR VEENHUIZEN TERUG.
Maandagmiddag beeft zich bij de
politie een man aangemeld, die se
dert April van dit jaar uit Veenhui-
zeai was ontvlucht.
GESTRAFTE GULZIGHEID.
Een schaapherder te Zwiggelte bij
Westerbrok vond in een veenküil een
dooden vos.- Heintje bad daarin vijf
jonge eendon zien zwemmen én die
doodgebeten. Toen hij echter zijn buit
aan land wilde brengen, kon hij, wat
moeite hij ook deed, met tegen de stei
le kanten opkomen. Dit waB duidelijk
te zien, de wanden waren erg be
krabd.
ONGELUKKEN.
Te Boetzeteler had een droevig on
geluk plaats. Het ll-jarig dochtertje
van kapitein M. Weber wilde de ka
chel met petroleum aanmaken, toen
de vlam in de kan sloeg en deze ont
plofte. Het irièisje liep zulke hevige
brandwonden op, dat het onder
smartelijk lijden na een paar uur is
overleden.
Te Nieuwe Pekela geraakte het vijf
jarig zoontje van den landbouwer
L. Prins onder de tram, die van Bo-
ven-Pekela kwant. De wielen gingen
den knaap over hoofd en schouders,
waardoor hij levensgevaarlijk werd
verwond.
Men meldt uit RoermondBij de
oefeningen mot paarden op de ri
vier door het tweede regiment cavar
lerie geraakte de milicien-huzaar
Leenderts van Bergeik in een bag-
gerüuii, met het noodlotting gevolg,
dat hij verdronk.
NEDERL. R.-K. VAKVEREENI-
GINGSCONGRES.
In het St.1 Josephhuis: te Utrecht
kwam Zaterdagavond 7 uur het eer
ste Ned. R. K. Vakvereenigingscon-
gres in eerste vergadering bijeen, on
der leiding van den heer J. van Rij-
sewijk' (Tilburg). Onder de talrijke
autoriteiten waren de Kamerleden
jhr. rnr. Ch. Ruys de Beerenbrouck,
mr. P. J.-M. Aalberse en W. C. J.
Passtoors, -alsmede prol. J. D.. J. Aen-
genent en mgr. G. W, Konings.
In'een kort openingswoord zette de
voorzitter de.beteekenïs van dit eerste
Nederlaridsche vakvereenigingscon-
gres uiteen en wees er óp; dat in de
aanstaande1 vergaderingen de hou
ding der vakvereenigingen voor de
toekomst zou afgebakend worden.
Onder luide blijken van instemming
deelde spreker daarop mede, dat het
congresbestuur Zaterdagmorgen te
Rijsenburg aan den voet van het
Schaepmanmonument een lauwer
krans was gaan nederleggen.
Besloten werd daarop telegrammen
van trouw en aanhankelijkheid to
zenden aan de Koningin en den Aarts
bisschop.
Daarna werd door den heer P. J. J.
Haazevoet, voorzitter der Nederland-
sche R. K. Diamantbewerkersvéreeni-
ging te Amsterdam, ingeleid het on
derwerp „Bureau voor de vakorgani
satie", waarbij hij de volgende con
clusies toelichtte
Het Nederlandsche R. K. Vakveree-
nigiugscongres, d.di 1 en 2 Augustus
19Uö bijeen te Utrecht, besluit op
voorstel van- de besturen -der Neder
landsche en Diocesane Vakbonden en
U.-K. -•Secretariaten, tot oprichting
van een Bureau voor de R.-K. Vakor*-
ganisatie. Dit Bureau, hetwelk zal
■moeten bestaan uit afgevaardigden
van genoemde bondon en secretaria
ten, zal tot taak hebben
het verzamelen van statistische
gegevens betreffende vakvereeuigings-
aangelegenheden en het dienen van
advies in deze aangelegenheden aan
daarbij belanghebbenden
b. het bestudeeren van wetsontwer
pen, welke dienstig zijn voor de vak
organisatie, of waarmede zij rekening
heeft te houden en het verstrekken
van advies nopens deze- aangelegenhe
den aan regoerende lichamen
c. het beboeren van een „Fonds tot
uilkeering bij werkstaking en uitslui
ting"
d. het organiseer©! van. Vakverce-
nigingscongresseu.
Deze conclusies werden goedge
keurd, nadat enkele amendementen,
welke als aanvulling of verduidelij
king dienden, waren aangenomen.
In d'e Zondagvergadering werd door
den heer A. Cools, voorzitter van den
Diocesaneu Texlielarbeidersbond St.
Soverus, bisdom fs-Bosch, ingeleid het
onderwerp „Fonds tot uitkcering bij
werkstaking en uitsluiting".
Breedvoerig zette spreker uiteen,
om welke redenen zulk een fonds
noodzakelijk was voor de Yakorganl-
aalie.
Als hoofdreden gaf hij daarbij op
dat de vakvereenigingen ieder von
zich over te weinig weerstaudsvermo-
gen beschikten. Men heeft nu ergens
wel beweerd, dat er ook aau dit fond^
een voorschotkas moest verbonder
zijn, doch daarmede, meende spreker,
moet vooralsnog niet worden begon
nen. Een conceptreglement werd dooi
spreker overgelegd.
Het resultaat van do besprekingen
was, dat op de eerstvolgende be
stuursvergadering van Vakbonden en
Vaksecretariaten de quaestic zal wor
den uitgemaakt, hoe de uitkeering
moet plaats hebben als er rneer ol
minder dan lö personen zijn, waarna
het concept, eenigszins geamendeerd,
werd goedgekeurd.
De heer Van Rijen {Tilburg) zette
den loop van de uitsluiting der me
taalbewerkers ten zijnent uiteen, en
drong aan op steun.
In de middagzitting kreeg 't woord
dr. Alph. ArlCns, ter inleiding van
het onderwerp „R. K. Vakvereeni
gingen en Drankbestrijding."
Zijn conclusie was den voorstan
der van vakorganisatie past volkomen
wat Pater Weisz van den aocfaal-poli
ticus zegt: „De strijd-legen hel alco
holisme is zoo dringend, dat een so
ciaal-politicus die daarvoor geen oog
en geenhart heeft, als niet ernstig
meer te beschouwen -is.-"-
De conclusie-Artëns werd daarop bij
acclamatie aanvaard.
Eindelijk sprak de eere-vuorzilter
van het cpngres, pastoor F- X. W.
Bult von Barneveld, de slotrede uit.
BRAND OP ZEE.
Drie ingezetenen van. Aio olajn
hebben gelijk we reeds nn 1 -. n
Zondagmorgen eenige benau.-' 'c uren
op de Zuiderzee döoïgebrucht.
De heer H. was met twee vrienden,
de heereïi S. en Van T.,Zaterdag
avond tegen zeven uur uil zeiieu ge
gaan, met het jacht „CuUumna",
aan eerstgenoemde toebehooroude.
Het dogl van de reis was Harder
wijk, waar het meisje van een van
het drietal woont en men had zicli
voorgenomen op de zee te overnach
ten, om dan Zondag legen koffietijd
Herderwijk binnen te vallen.
Zooals gewoonlijk de jongelui
maken 'wel moer van deze tochtjes en
de eigenaar van het jacht is zeer
op het water vertrouwd— ging aan
vankelijk alles naar wensch. Te mid
dernacht werd het anker geworpen,
ongeveer zes mijlen uit dén wal, ter
hoogte van het dorp Huizen.
Na den nacht aau hoorii io hebben
doorgebracht, zou. het drietal Zondag-
morgen tusschen negen uur en half
tien een ontbijt gaan gereed maken,
toen het Primus-kobktoestel uit elkaar
sprong en brand veroorzaakte in het
achterschip.
Goede raad was duur en in de ver
warring van jhet oogenbh'k naar het
eerste het beste grijpende, wat 'vuur
dooven kon, hadden zij de onhandig
heid, water qp do vlammen te wer
pen, hetgeen geen andere uitwerking
had, dan dat deza in hevigheid toe
namen en ln minder dan geen tijd
het jaent reddeloos in brand stond.
De vlammen sloegen knetterend op,
langs het trapje, het want, overat
vandaan 1 In een ommezien had ook
het tuig vuur gevat, en daar de wind
inmiddels vrij sterk was opgestoken,
duurde het niet lang, of de zeilen flad
derden als fel-brandende lappen om
hen heen 1
De toestand was voor do opvaren
den verre vun rooskleurig. Echter wis
ten de heeren, die gelukkig alleu de
zwemkunst machtig waren, zich eon
vlot te bouwen. Een zeil werd name
lijk aan riemen gesneden cn daarme
de wist men een giek, eenige planken
en stukken mast aan elkaar te bin
den.
Nog weinig, gevoelende voor den
dood op den brandstapel als martela
ren voor de zeilsport, begaven de zei
lers, zich aan dit geïmproviseerd®'
vlot vastklemmende, zich te water.
Niet minder dan twee en een half
uur.duurde dit onvrijwillige bad, en
reeds vreesde da heer Van T., zich in
het zeer koude "water niet meer te
kunnen houden. Het was een bange
toestand voor het drietal, doch toen
Onz© Lachhoek
REISLAARZEN.
Helaas was hij wat erg spaarzaam,
om niet te zeggen gierig, de goede
vader Petermann; anders had zijne
familie er zich wel meer over ver
heugd, toen hij meedeelde, dat hij do
zen zomer 'n reis naar Zwitserland
kon maken. Zooals 't nu was, bctce-
kende het voor de deelnemers menig
ongemak en bekrimping en weinig
genot. Maar ten slotte was het toch
nog schooner, zich met bergbestijgen
te kwellen en in een bescheiden hotel
te overnachten, dan op z'n gemak in
de- straten dor stad te wandelen en
slechts naar de bovenwoning te klim
men.
Zoo waren moeder, dochter en zoon
heel goed gestemd, toen 't er eindelijk
op los ging. De vader telde daaren
tegen, pas nadat de trein ging, al
angstig zijn geld; de rondréisbiljet-
ten haddon zooveel gekost, dat hem
Voor het verblijf zelf niet méér ge
noeg overgebleven scheen. Eerst klop
te hij Stil op 'z'n borst, waait zijne por
tefeuille verborgen'was, daarna door
zocht hij zijne portcmonnaie en ten
slotte schreef bij de bijkomstige klei
ne uitgaven, zooals tram en kruier,
in z'n notitieboek. Gelukkig klopte
alles, wat hem zeer geruststelde.
„Ik had er aan moeten denken",
zei Tony, „twee paar schoenen mee
te nemen."
Onzin, je kunt immers maar één
paai* aantrekken I"
„En als ze nat worden?" -
„Dan blijf je thuis en draagt pan
toffels r
„En als ze kapot gaan
„Dan zoek je den schoenlapper op
en wacht, tot ze gemaakt zijn 1"
„Prettig vooruitzicht", dacht Tony.
Nog geen acht dagen klauterde ze
in de bergen, toen haar beide schoe
nen reeds geheel scheef ge loop en wa
ren, want ze had natuurlijk geen
bergschoenen. Dat was haar vader te
duur geweest. Voor 't eerst bromde ze
wat over zijne spaarzaamheid nu
moest ze zelf met de beide exemplaren
naar den schoenlapper gaan.
„Ik ga 's morgens vroeg, als er nie
mand in do werkplaats is, als ia mij
ne schoenen uittrekken en op kousen
wachten moet", dacht ze slim bere
kenend.
Toen ze binnen kwam in de nederi
ge, maar ruime werkplaats, klonk
haar ijverig hameren tegemoetde
baas was al aan 't werk. Hij sloeg
spijkers in 'n ontzettend groote'bèrg-
laars.
„Wat brengt ix hier, juffrouw?"
vroeg hij, en zag haar vriendelijk aan.
„Laat eens zien."
„Kunt u deze reuzenlaars niét weg
leggen en eerst mijne schoenen ma
ken
Uit don duisteren hoek van 't vér-
trek klonk een vroolijk lachen. Ver
rast keek ze om en zag een jonge man
ih bergkostuurn, die achter een tafel
zat. Twee rijen witte tanden blonken
haar tegen en'een welluidende stem
smeekte
„Heb medelijden met mij, juffrouw,
on laat hem eörst de reuzenlaars
klaar makenik bezit namelijk maar
één paar schoenen."
Bijna had ze gezegd: „Dan zijn wc
quitto", maar ze bedacht bijtijds hare
waardigheid als jonge dame. ,.Dan
zal ik over ecii'uur terugkomen."
„Dat is niet noodig, juffrouw", zei
de schoenlapper, die wellicht vreesde,
dat do klant hem zou ontsnappen,
„geef mij do schoenen maar, ik maak
zo aanstonds en zend ze u daarna in
't -hotel."
Ze bloosde. Nu was ze toch gedwon
gen do waarheid te bekennen.
„Neen, neen", stotterde ze, „ik moet
hier wachten op do reparatie, want'
ik heb ook geen tweede paar."
Bij deze bckentênis ontmóelten dö
Mikken der beide jonge mensclien el
kaar mot een wederzijdschen glim
lach.
„Een aardig meisje", dacht hij, en
hij sprong op, maakte eene onberispe
lijke buiging, en zeido„Onder deze
omstandigheden wacht ik wat lan
ger. Maak eerst de schoenen der jon
ge dame!"
Ze bloosde nog heviger. Wat een
fatale inval van hem! 7.o zou hier in
zijne tegenwoordigheid op kousen
wachten en waarschijnlijk nog met
hem zitten praten
„Neen, onmogelijk, dat kan niet!"
verklaarde ze energiek, „Blijf maar
aan uw werk 1"
De schoenmaker wist niet, wat te
doen. „Binnen een paar minuten ben
ik klaar, meneer I"
„Dan kuut u me tenminste wel 't
plezier doen, ine zoolang gezelschap
co houden", Monk weer de aangena
me stóm. Ik wacht hier al anderhalf
uur en dat i3 zoo vërvelerid."
Tony voelde een rnenschëlijk mede
gevoel opkomen' ear zette- zich bij het
raam neer. Waarom zou ze ook weg-
loopen on zich dubbele moeite geven
Wanneer do jotigè man zicb niet voor
zijne kousen geneerde dan hoefde
zij 't evenmin te doen. Alsof hij hare
gedachten ried, zei hij „Naar mijn
meening was het 't beste, als we hee-
lomaal geen sénoeisel droegen of
slechts sandalen.
„Daar zal de schoenlapper 't wel
niet mee eens zijn 1"
„O, die had toch nog genoog te
doen aan do berglaarzen."
Ze monterde zij'e reuzengestalte
en zag daarbij, dat zijne -voeten in
groote grijze sokken staken, die een
paar groote gaten vertoonden. „Die
bad zijn hospita ook wel kunnen ma-
kon", dacht ze. „Als hij gletschor-
tochten maakt, zullen zijné voïlm be
vriezen.
„Eenige toppen heb ik dezen zomer
al beklommen", zei hij met zekeren
trots, noemde haar verscheiden- ntt-
men en schildorde haar een bijzonder
Lastige klautèrpartij.
Toen hij 't laatste prachtige uit
zicht, dat hij had gehad, prees, zeide
zij„Zoo iets prachtigs zal ik wel
nooit beleven."
„Dat is ook niete voor u. Ik viud
hot véél mooier, al3 de vrouwen den
vermoeiden bergbeklimmer bij zijn
gelukkigen terugkeer in 't dal liefde
rijk ontvangen oh verplegen, dan
wanneer zo er op staan, levensgevaar
met hem ic deelen."
Zij had Juist gedacht, dat hij nie
mand scheen te hebben, die hem ont
ving en verpleegde, anders zou dio
zijne kousen wel eerst gestopt hebben.
„Werkelijk, er is niemand, die zich
Over mijn terugkeer verheugt, ik sta
ólloen óp 'do. wereld."
„Uw zolen'zijnklaar, meneer 1"
riep de. scho-3mapper, stond op en
zwaaide de zcveninijlers in de hand.
„Kom er asjeblieft mee hier", zei
de jonge hun, en...." een blik op zijne
voeten dood hein schrikken. Wal eon
pech ook. Minstens tien minuten had
hij tegenover dit aardige meisje ge
zeten, met gaten in zijn sokken 1
Haastig betaalde hij en verdween
met verlogen groet.
„Nu uwe beurt, juffrouw 1" De
schoenlapper knielde neer en trok
haar de schoenen uit. Nauwelijks was
do linkervoet vrij 'ge'wordoai of ze be
merkte, dat in haar fijne, bruine kous
een groot gat was...... Op hetzelfde
oogenblik1 viel een schaduw in de
werkplaats, ze keek op en aag -den
iongen man, die iaagzaom langs het
raam-ging, z'n oogen lachend op 't
gat in hadr kous gevestigd.
Sneb trok ze haar voet terug.
Terwijl ze op de reparatie wachtte,
ergerde zo zich bovenmatig over de
gescheurde kous, en vertrok ten slot
te even-haastig als de bergklimmer,
zoodat do oude schoenlapper dacht
,,Do jongelui doen tegenwoordig
vreemd. Eerst waren zo gezellig te
zamen, en Ineens wat 't uit.
Dienzeifden avond Yoelde Tony een
steek in haar linkervoet, onderzocht
haar schoenen en zag, dat een spijker j
door de zool was gedrongen. Dat
moest veranderd worden, en weer
ging z'e naai;- den schoenlapper, Hij
was nu alleen. Z-3 ging op -oen. stoel
zitten, en slingerde, in 't bewustzijn
van nu gestopte kousen, hare voet
jes heen en weer.
Daar ging do deur open, en de jon
ge man van 's morgens trad vlug bin
nen. „Hé, u hier", zei hij met gehui
chelde verbazing, „ik wou schoenwas
koopen." Maar daar maakte hij wei
nig naast moe, ou keek strak naar ha
re voeten.- Ouder liaar korten kos-
tuumrok kon ze zo biet verbergen, en
wist werkelijk niet of zs zich ergeren
moest of or. om lachen.
„Geef u geen rnooito", zei ze ten
laatste, ,,'t is gestopt."
„Daar beu ik van overtuigd, of
schoon 't ook aan don anderen Yoct
kon zijn", zei hij, en voegde, moedi
ger wordend, er bij„Zulke aardige
voetjes hob ik nog nooit gezien."
„Genoeg, meneer." Zo deed, of ze
baleedigd was, trok liarc schoenen
weer aan eu ging ijlings weg.
„Eigenlijk is hij toch wel aardig",
dacht zij.
Achter zich hoordo zij een berglied-
je fluiten, daarna zong hij met klank
volle stem, vlak achter haar
Dia3 temmerte den Herrn,
Ihr Füszchen hatt'er gem*
en alsof deze zin hem bijzonder be
viel, herhaalde hij hem telkens.
Onwillekeurig draaide zij zich om.
„Ja, ik meende u werkelijk tie zien",
zei hij, snel groetend. En>oor zij hem
antwoorden kon, noemde hij zijn
naam en vroeg„Zuilen we onze ge
maakte schoenen niet eens vanmid
dag op eene langere wandeling bo-
proéven
Nu was Tony meermalen om gezel
schap vérlegen geweest, hare ouder»
hielden niet van klauteren, broer
Max was to lui, en zoo sterndo zij toe,
onder voorwaardo, dat hij haar offi
cieel uit haar hotel afhaalde, want
juffrouw Tony had een behoorlijk
ontwikkeld otiquettogevool. Maar ook
architect Fritzo ontbrak 't daaraan
niét. En na eon weck wist hij, dat zij
beiden uitstekend gelijken tred kon
don houden, en toen kwam hij bij
haar en zei, dut hij een „goeden kar
meraad" voor de© levensweg zocht
en meende, dio in Tony gevonden to
hebben. Eu zo was heelemaal niet
verbaasd over die mcdedeeling, maar
zei lachend, dat zc ai huig meende to
weten, „waar de schoen hom drukte."
„Mijn dochter zul echter niet op
groot.en voet kunnen leven", zei va
der Petermann voorzichtig, toen zijn
zogen gevraagd werd. „Dat weet ik
hooi goed, nietwaar Tony V" zei de ar
chitect tot zijne blozende bruid. „Maar
ik kan het beste schoonvader, dat is
voldoende.
Toen werd yader Petermann zeer
geroerd, sloot zijno dochter in de ar
men en riep „Mijn geliefd kind l
weet je ook, wion je eigenlijk je ge
luk té danken hebt
Tony knikte. „Onze rolsschoeueo
bewaren wij tot eeuwig aandenken.''
