KWARTJES
ADVERTENTIEN
VRAAC-EN-AA1B00S
ADVERTENTIEN:
1-6 REGELS 25 CENTS
3 PLAATSINGEN f0.5®
BIJ VOORUITBETALING
Koloniën
Pers-Overzicht
Gemengd Nieuws
Kerk en School
Stoomvaartberichten
Sp. H. B. S., Den Helder, foór den
Helderschen Voetbalbond.
De laatstgenoemde bond ls tot dus-
Verre nog niet door den Noderland-
fichen Voetbalbond erkend. Om echter
toch mede te kunnen doen, besloot de
Heldersehe Voetbalbond erkenning
aan te vragen.
De Noord-Hollandsckd Voetbalbond,
tot wiens gebied Dun HeMsï bali-ort,
meent echter zijivj medjTerking tot
een gunstig advies neg tóet to kun-
non verleenen, soodat de HjA^ersche
Voetbalbond verplidbi zal zCn, zijne
inschrijving wede? in te trekken.
Het aantal deelnemers bedraagt on
geveer 85, verdeeld over 18 vereenigin-
gen en bonden.
DE AMST2L TE HAMBURG.
De verslaggever vaa het Hbld.
meldt*.
Do vierrierus-junioreswedstrijd werd
gewoamen door de Berliner Ruder-
club.
Daarna volgde de wedstrijd om den
Keizerprijs, waarin De Amstel zege
vierde.
De ploeg ?oeide ia een vreemde
boot, daar dj eigen boot uit Henley
nog niet wae aangekomen.
Dus is thans de schitterende ploeg
van de roei- en zeilvereeni^ing De
Amstel gelukkiger geweest dan te
Henley, waar geroeid werd zonder
stuurman. Men vreesde toen reeds
van te voren, dai de ploeg, niet ge
wend om zander stuurman te roeien,
het zou afleggen, hoewel de voortref
felijke roeiqualiteiten onzer mannen
door de Engelschen algemeen werden
trkend.
De ploeg is samengesteld uit de bee-
EanHerman Höfte. Johan Burk, Al
ert VVielsma, Bernard Croon Jr. met
Gerrit Jansen als stuurman.
De wedstrijden werden gehouden op
de Als ter en gearrangeerd door dë
Allgeineine Aisterclub en den Nord-
deutschen Regatta-Verein.
Do booten startten bij de Alsterlust;
de finish lag bij het Uhlenhorster
Fahrhaus.
Ingeschreven waren de Mainzer Ru-
der-Verein, de Bremer Ruder-Verein,
de Spincllersfeider Ruder-Verein van
1878, de Berliner Ruderclub Hellas,
Pannonia ovezös club te Boedapest en
de Berliner Ruderclub.
De Keizerprijs is een wisselprijs in
gesteld in 1894. Verdediger was de
Berliner R. C. Hellas.
Nader wordt nog gemeld
De .Amstel" won den Keizerprijs
met een halve seconde verschil tegen
Mainz, die tweede aankwam. „Hel
las" gaf den strijd op.
Ten gevolge van het zeer dolle wa
ter, dat ongewoon was voor onze
roeiers ,ving de boeg na den zeven
den slag een snoek, waardoor de
Amstel" anderhalve lengte achter-
;waru. Na eenige krachtige spurten
was dit verlies op duizend meter reeds
ingehaald, waarna een wedstrijd ont-
stond boord aan boord, totdat ten
slotte de „Amstel" won met een neus
lengte.
De giek uit Engeland was niet aan
gekomen, dus kon de „Amstel" in het
nummer vier zonder stuurman helaas
niet mederoelan.
L'
„JONG-JAVANEN".
Wij lezen in het Soerab. Hbl.
„Java vooruit", zoo roepen de be
kende Japarasclie regents-dochters,
de raden adjengs Roekmini, Kartinah
en Soematrie uit. Onder haar ont
wikkelde rasgenooten hehben zij een
circulaire verspreid van den volgen
den inhoud
„Reeds lang betreurden wij het,
dat onder de Jong-Javanen (d. z. die
genen onder ons, die vooruitgang tot
eiken prijs beoogen en waar noodig
een losmaken van de oude adats,
voor zoover die een belemmering voor
de toepassing van verlichte denkbeel
den zijn) geen bond bestaat, waar
door wij krachtiger ons uiten kun
nen en een beweging zouden vormen,
waarmede rekening gehouden dient
te worden.
„Enkele dagbladen, vooral De Lo
comotief, bevatten vaak artikelen, die
met warmte onze zaak voorstaan,
edoch het zijn meestal opstellen door
Europeanen die het goed met ons
meenen, doch zelden door Javanen
geschreven.
,,Zijn er onder ons echter niet ge
noeg, die zichzelf uiten kunnen en
het voor ons volk opnemen? Welnu,
waarom uiten zij zich niet? Waarom
blijft de stem van mannen als „DJa-
wa" In De Locomotief of „Inlander"
in het Weekblad voor Indië, als die
des roependen in de woestijn?
„Het is, omdat er geen band, geen
toeling tusschen ons bestaat, wij ken
nen elkaar te weinig, wii weten zelf
niet welke krachten er In ons volk
«luimeren.
„Op dan, laat ons onder de leus
„Java vooruit" een vereeniging vor
men, die bij genoegzame deelname
en eigen orgaan kan uitgeven, waar-
fei wij voor onze heilige zaak de
saak van de opheffing van. ons volk,
"Strijden kunnen, waarin wij onze
zwakke zijden bespreken en de mid
delen ter verbetering aanwijzen,
waarin wij stelling kunnen nemen te
gen door den Javanen minder vrien
delijk gezinden, geplaatste uitingen
sn de dagbladen, zooals o. a. een dik-
Vijte verkondigde, voor ons nationaal
<evoel zoo diep krenkende bewering,
Us „de Javaan is onbetrouwbaar."
„Wie met dit ons denkbeeld sym
pathiseert en mee wil werken tot het
welslagen van ons streven, geve daar
van kennis aan eerste ondergeteeken-
de, opdat wij, indien de binnengeko
men betuigingen talrijk genoeg rijn,
ernstig de band aan den ploeg kun
nen slaan ter bereiking van ons doel.
„Opdat zooveel mogelijk Jong-Java-
nen kennis krijgen van ons voorne
men, verzoeken wij u (en dat is voor
zeker voor de goede zaak niet te veel
gevergd) deze oproeping driemaal
ove rte schrijven en aan drie uwer
vrienden te zanden, waarvan ge weet
dat ze met onze denkbeelden sympa
thises ren, en deae drie weder elk aan
drie ene."
WANNEER...?
Verschenen is het eerste nummer
van „Jong Indië." een algemeen week
blad, uitkoménd te Batavia, onder re?
dactie van mr. Th. Thomas. Het bevat
artikelen over de financieele zelfstan
digheid van Nedarlandsch-Indië, over
de oprichting eener school voor in-
landsche rechtskundigen en andore
c-ndetwerpen. In één dezer artikelen
worit aang-»tooa4, hoe andere kolo
niale mogen-Pa ©«'on bezuinigen op de
hoogs tractementen. En dan vervolgt
het blad:
„Niemand zal ontkennen, dat 'de
Nedexlandsch-Indische staat duur uit
is. Hat sociale leven om ons heen
wijst dit zelf uit. Het stand ophouden
overeenkomstig den hoogen rang, In
genomen in de maatschappij, bepaalt
zich tot goedkoope, sporadische ijs
waterrecepties, waarvoor afzonder
lijk betaald wordt. Van pracht, van
praal, van voorgaan is geen sprake.
De festijnen van eertijds, toen han
dels-Croesussen het voorbeeld gaven,
dat nagevolgd moest worden, wilden
de ambtenaren geen aanzien inboeten,
behooren tot het veriedeaie. De hoog
ste regeringspersonen, hokken bij el
kaar in een dépendance van een ho
tel; andere weer zoeken In ruime wo
ningen de eenzaamheid; Nederland-
sche kunst, met gejuich ingehaald,
vindt slechts sporadisch waardeering
bij wie daarin moesten voorgaan. En
het snoeimes van den bezuiniger komt
niet in de hoogte,- waar de weligstie
uitwassen groeien. Nergens vindt de
oude regel, dat het hemd nader is dan
de rok-, strikter toepassing dan hier.
Wanneer komen ook wij tot een
krachtig: herzie u zelven? Wanneer
zal de Indische begrooting, uit over
weging, dat de staatshuishouding,
naar eisch des tijde, zuinigheid vor
dert, een lijstje geven als het boven
staande, op deze wijs bijv.:
Gouv.-gen. van 132.000 op 100.000;
Vice-pres. Raad v. Indië van f 86.
op 24.000; Leden idem-van f 28.800 op
18.000; Leger command, van 86.000
op 24.000; Direct Alg. Best 24.000
op f 15.000; Algem. secretaris 24.000
op 15.000; Gouvern. secretaris 14.400
op 12.000; Dept. secretaris van ƒ12.000
op 9000.
Het lijstje is gemakkelijk te verlen
gen. Het kan uitgebreid worden met
aftrek, over de geheele linie, van de
receptie-gelden, die, uit den tijd,
toeslag op het traktement geworden
zijn. En daarmee zou van zelf ge
paard gaan geleidelijke daling van
den immer stijgenden pensioenslast;
zou van zelf een einde komen aan de
absurditeit bijv. van 9000 pensioen
's jaars, opleverende rente naar een
vermogen van 225.000, rijkaards, ge
kweekt in dienst van het land, dat zij
daarna ondankbaar den rug toekee-
renl"
Het blad vraagt: wanneer?
MILITAIR ATJEH-RAPPORT.
Het (Kath.) Huisgezin heeft dit com
mentaar op het militair rapport
Indien de legercommandant den
militairen gezaghebber van Atjeh en
Onderhoorigheden iets verwilt, dan
zou het zijn, dat deze te zacht, te hu
maan is geweest.
Zou men generaal Van Daalen kun
nen verwijten, dat hij de Atjehers met
roeden heeft geslagen, generaal Rost
van Tonningen zou, ware hij in Van
Daalen's plaats geweest, hen met
schorpioenen hebben gegeeseld.
De l9gercommandant doet zich in
zijn rapport kennen als een man zon
der mededoogen ,een voorstander van
het meest barbaareche recht.
Ja, men vraagt zich soms af, of hij
wel altijd bij het recht blijft.
Het mishandelen van de bevolking
en bet slaan en pijnigen van kam
pongbewoners om beriohten af te per
sen omtrent verblijf en beweging van
vijandelijke benden keurt hij al en
bestempelt bij met den naam van
euveldaden.
Maar het oplichten van personen
om ze uit te hooren, soms zelfs een
„schérp" verhoor te doen ondergaan,
ze daarna als gids te gebruiken en
aanwijzingen te laten doen omtrent
de schuilplaats van benden of bende
leden, om ze» wanneer ze tdoel doen
mislukken, te laten doodschieten,
keurt hij goed, ook het afmaken
van gevangenen in sommige geval
len.
Waarlijk, zij die generaal Van Daa
len hebben lastig gevallen over het op
Atjeh gevolgde militair beleid, mogen
den Hemel danken, dal bij en niet ge
neraal Rost van Tonningen gouver
neur van Atjeh is geweest. Men zou
dan nog wat anders beleefd hebben 1
Het Centrum zegt
Als militair gezagvoerder staat de
gewezen gouverneur dus, volgens dit
rapport, vrijwel intact.
En nu behoeft hieruit nog geens
zins voort te vlooien, dat hij ook als
civiel bestuurder de aangewezen man
was, zoodat de landvoogd en de le
gercommandant ieder op hun beurt
gelijk kunnen hebben. Maar uit het
geen aan het rapport is toegevoegd
blijkt, dat deze beide autoriteiten, ook
wat het militair beleid betreft, niet
volkomen homogeen denken,
E>n bovendien zijn er tusschen het
militair en civiel bestuur van een nog
niet gepacificeerd gewest zóóveel aan
rakingspunten, dat men het naar bei
de rijden gevoerde bestuur niet ge
heel scheiden kon.
Het verschil in beoordeeilng door
de beide hoogste autoriteiten in Ned.-
Indlë over eenxelfden persoon is
daarom nogal opvallend en maakt een
eigenaardigen Indruk.
Het laatste woord Is over ons beleid
ia Atjeh nog niet gesproken.
DE VREDESBEWEGING
EN ONZE JONGENS.
„De Werkende Vrouw1' bovat ©en
artikel van Johanna Schmidt, dat tot
opschrift draagt: „Moeten wij den
strijdlust In onze jongens onderdruk
ken r
Zij Verhaalt, dat zij, toen Kfia?' Joe
gen nog een kind van tien laar was.
eens een artikel las In een tijdschrift
waarin werd gezegd, dat het de schula
der oudere was ale hun J ongene
„moordenaars" werdenImmers dai
zij hen met soldaatjes lieten spolen tn
plaats van hun i.lefde tot lea naaste
in te prenten. Zij vemtelda dan ooi
óp étd góeden dag al het rhiljiiiristi?
sch©" speelgoed van. hinif jongen eii
wachtte eenigszins beklemd zijn thuis
komst af. Hij kwam jutót van een
vechtpartij met een andore school, was
heelemaal niet toegankelijk Voor de
kalmeerende woorden zijner moeder
en diep verontwaardigd Over haar
daad.
„Na verloop van tijd ging "alles
weer gewoon zijn gang. Hans werd
weer ae goedgehumeurdheid zelf, we
spraken niet meer over zijn verdwe
nen speelgoed en op het punt van
soldaatje-spelen, roover of Indiaan,
enz .enz., bewaarde hij een diep stil
zwijgen.
Als hii echter thuis kwam met ha-
velooze kleeren en verwarde horen,
begreep ik, dat ex weer een veldslag
geleverd was, dat ze in Schevenlngm
forten gebouwd en die weer verwoest
hadden, kortom, dat bij zich bezig ge
houden had juist met die spelen, die
ik hem verboden had mee te maken,
In t begin vielej er wel eens scènes
voor later niet meer, telkens bezweek
hii weer voor de verzoeking en eer
lijke jongen die hij was verborg hij
me dit nooit, als ik er hem naar vroeg.
De natuur was sterker dan hij zelf,
de lust zich uit te leven, de behoefte
zich tegen onrecht te verzetten, zijn
kracht te voelen, hoe kón ik dat doo-
dan in hem Ik had er de macht niet
toe.
Nu ziin er jaren verloopen en mijn
Jongen te bijna een man geworden. We
staan nu niet meer tegenover elkan
der ala moeder en kind, de afstand,
die er toen was tusschen ons. bestaat
nu niet meer ,we zijn vrienden voor
elkaar geworden, vrienden, die elk
voor zien onbeschroomd voor hun
meening durven uitkomen.
Onlangs, toon we de quaestie van
öiö/nttéb, kraéhtige verdedig ere vaö
Vrijheid en recht, die niet uit ruw
heid en wreedheid verlangen naar
oorlog, maar hem moet hij gestre
den worden ook niet vreezen.
Mannen, die alvorens den strijd
aan te binden voor de verdediging van
het vaderland, nlot Vragen, dat men
J bun, eerst insté. Voor de zekerheid van
l et 'welslagen ljunner pogingen
I evenmin als een zoon, die geen laf-
aard is, dat doen zou, alvorens op te
ko-roan, desnoods zich op te offeren,
voor de eer of het leven zijner moeder.
Een moeder, die haar zoon wil op
leiden voor een goede en waardige
plaats in het maatschappelijk leven,
moet meer doen dan zijn deugd en zijn
Intellect ontwikkelen zij moet het
leven namende, zooals het nu een
maal is en niet, zooals een idealist
het zich wil droomen hem voorbe
reiden voor strijd en hem opvoeden
tot een in moreel en en physieken zin
krachtigen kampioen voorhet recht.
Ook voor de rechten en de vrijheid
van zijn vaderland."
DE ROMAN VAN CIPRIANI.,
De Parijsche socialist Amilcare Ci-
Srianl dat wil zeggen, hii woont Bo
ert jaren in-Parijs, doch is van ge
boorte Italiaan heeft een dochter
weergevonden die hij sinds 1870 ver
loren had.
Onder het keizerrijk was hij naar
Londen gevlucht. Daar had hij die
dochter, destijds eenige maanden
oud, met haar moeder achtergelaten,
toen hij zich na de uitroeping der re
publiek naar Parijs spoedde. Als com
munard naar Nieuw-Caledonië ge
zonden, was hij van daar, eerst in
1880 na de amnestie te Londen terug
gekeerd. Toen waren vrouw en doch
ter verdwenen.
De eerste was overleden, de
laatste door de verwanten der moe
der opgenomen. E3n de familie, weinig
gesteld op een familielid, die zich
op negen jaar deportatie beroemde,
had niets meer van zich doen hooren
vroeger eens uit de oude doos te voor
schijn haalden, viel het mij niet
moeilijk hem eerlijk te bekennen, dait
lk indertijd overdreef ln mijn verbie
den van alles, wat maar eenigszins
zweemde naar strijd. Juist dia her
haalde vechtpartijen, die spelen In de
open lucht hebben hem in. stede van
kwaad, ontzaglijk veel goed gedaan.
Zijn lichaam is veerkrachtig en sterk,
rijn bewegingen zijn vlug en lenig,
rijn blik is helder, zijn verstand ge
scherpt
Hoe anders is het met den zoon
van een mijner vrienden, die immer
als een brave Jongen thuis kwam, zijn
kleeren keurig net hield en zijn han
den ongerept. In vlugheid van opmer
ken, In helderheid van denken, en
durf van aanpakken enz., wint mijn
Jongen het verre van hem.
Mogen wij moeders den lust tot
strijden in onze Jongens onderdruk
ken
De ondervinding heeft mij geleerd
deze vraag ontkennend te moeten be
antwoorden
Strijd 1 Is niet heel ons leven éón
lange strijd van onze geboorte tot on
zen dood toe? Is niet alles strijd in
de natuur? Hedjermans zegt in rijn.
Allerzielen„Heeft 'n plant geen
naalden en stekels? Grijp >e gedul
dig in distels? Hoe doet de spin in 'r
web, de vogels op H nest, de rot bij *r
Jongen Lijdzaam Nee, nooit. De
zee iB strijd, *t land te strijd, ht
plant vecht, *n beest vecht, 'u
menach vecht oog om oog, tana om
tand Ligt ©r geen groote waar
heid ln deze woorden
Val niet aan, lok geen strijd ultj
maar strijdt, ate ge strijden moet.
Strijdt voor uw goed recht, verdedigt
u ate ge wordt aangevallen, weest eer
der gevreesd dan geminacht."
De schrijfster besluit haar artikel
met de volgende woorden van gene
raal H. P. Staal
„De Nederlandsche moeders mogen
er toe meewerken om de Nederland-
iche Jongens H vormen tot flinke
en het kindje, 't welk van den vader
de namen Fulvla. Lavinia, Itala, Ro
ma gekregen haa, op meer burgerlij
ke wijs herdoopt.
Het was opgegroeid, naar Parijs ge
komen en aldaar gehuwd met den
schilder Wély. Eerst onlangs la het
dezen gelukt den vader zijner vrouw
op te sporen. Toen kwam het uit, dat
vader en dochter jarenlang ln dezelf
de stad gewoond hadden zonder ei
kaars bestaan te kennen en dat de
schoonvader niemand andere was dan
de bekende Cipriani, thans een goede
zestiger.
DE LUST TOT UITGAAN
te er nog. Engelsche bladen, becijfer
den, dat sedert Donderdag niet min
der dan 11/2 mlllioon menschen Lon
den verlieten. Zaterdag vertrokken
800 extratreinen van de verschillende
stations. Toch schijnt die uittocht van
Londenaars het beeld, dat de Londen-
sche straten gewoonlijk bieden wei
nig te hebben veranderd, want ter i
vergoeding kwamen duizenden en nog
eens duizenden uit de provincie en 't
buitenland in Engel ami's hoofdstad
aan.
VROOLUKE DUEL
GESCHIEDENISSEN.
In de „Vita" worden naar aanlei
ding van de vele onbloedige duels der
laatste maanden de volgende vroolii-
k© duelgeschiedenissen opgedtecht.
Paul de Cassaguao, journalist en af-
Êevaardigde was in die laatste qua-
tait in vele duels gewikkeld door de
onhebbelijkheden die hij in de Ka-
mers aan ziin tegenstanders besteed
de. Eenmaal onderbrak hij de rede
voering van een collega met den uit
roep: Stekelvarken! De president
eommearde hem, dat woord terug te
nemen maar de Cassagnac stond op
en verklaarde kalm, dat hij alleen
„da stekels" terug nam.
Ten tweeden male door zijn neef
Lteagar&y uitgedaagd, dien hij bij
eer eerste ontmoeting als een
doorgestoken had, weigerde hij te
vechten met het excuus, dat hij geen
worst van hem wilde maken.
Door Victor Noir uitgedaagd zeide
de merkwaardige Paul„De keus der
wapens is aan mij, ik kies de ortho-
graphie Gij zijt een kind des doods."
Door den „Diogenes" aangevallen
holde hij de redactie van dat spotblad
binnen en brieste„met wie moet ik
hier en ginder vechten?", wat mei
luid gejuich door de redacteuren be
groet werd... en de Cassagnac was
ontwapend. Jules Claretie ln die da
gen redacteur van dat blad liet blei-
komen en een kwartier later was de
Cassagnac tot medewerker benoemd.
(N. Crt.)
LOK AALSPOOR IDYLLE
Dat de gemoedelijkheid op de spoor
lijnen voor lokaal verkeer nog niet
geheel verdwenen is, wordt bewezen
door eene grappige geschiedenis, die
in deze zomerdagen is afgespeeld op
een In Gifthorn goed bekende lijn. De
trein zou het station binnenloopen,
maar het signaal was niet geheschen,
zoodat hij volgens voorschrift remde
en bleef staan. Men wachtte van mi
nuut tot minuut, rnaar er vergingen
vijf tien minuten, en steeds kwam
er n-og geen beweging ln het signaal.
De passagiers maakten het zich on
derwijl zoo aangenaam mogelijk en
gingen op de weiden bessen en bra
men plukken. Maar het signaal kwam
nog altijd niét, die signaalarm ver
roerde zich niet in t minste.
Eindelijk kwam een der beambten
op een schitterenden inval. Hij liep
zoo vlug hij kon naar het stationsge
bouw. Ook daar verroerde zich niets.
Slechts een lange, diepe ademhaling
overtuigde hem eindelijk van de aan
wezigheid van levende wezens. Het
was duidelijk, dat iemand hier sliep
met een beter geweten, dan liem paste,
en dat op deze lijn niet do zenuwach
tige haast heerst ais elders. Men was
echter genoodzaakt in 't belang der
passagiers deze heerlijke idylle te ver
storen en den-slaper uit zijne droo
men. te wekken. Nu werd het signaal
ook weldra geheschen en de trein kon
het station binnenloopen.
EE1N OLIEWERPER.
Evenals Amsterdam heeft de veelbe
sproken inktwerper, heeft in Parijs
zich een oliewerper opgedaan, die dé-
zelfde neiging vertoonde tot het ver
nielen van mooie costumes. Een Pa
rijsche dame werd bij het verlaten
van haar huis achtervolgd door een
man, die vlak langs haar kwam loo-
pen. Om hem te ontwijken stapte ze
in een trom en kwam daar tot de ont
dekking, doit ze een groote olievlek
op haar japon had. De japon ging
naar den „dégraisseur". Den Zondag
daarop ging ze weex uit, met haar
man, toen iemand langs haar kwam,
en haar aanstootte. Ze keek om, zag
ook weer een olievlek op haar japon.
De echtgenoot, om de eerste bedorven
japon al niet weinig uit zijn humeur,
greep den oliewerper beet, en leverde
nem aan de politie over. De dader was
een musicushij bekende de feiten
en verklaarde een onnoemlijk genot
te vinden in het bederven van mooie
toiletten, en door een onweerstaanba-
ren lust daartoe gedreven te worden.
Het meer voorkomen van dit ver
schijnsel dus bepaald de dwang tot
bederven, versterkt het vermoeden dat
er werkelijk een ziekte bestaat, die't
zien van mooie kleeren bij anderen
niet kan dulden.
TREINMOORD.
In een eerste klasse coupé van den
sneltrein van Ronen naar Txouville is
een dame, de 29-jarige mejuffx. Le-
maire, overvallen, gebonden en met
revolverschoten gewond. Diefstal
schijnt de aanleiding geweest te zijn.
De dader te ontsnapt.
Het slachtoffer, dat nog leefde, heeft
in het ziekenhuis een verklaring af
gelegd waaruit bleek, dat zij zich ver
dedigd heeft, dat de dader haar eerst
poogde te worgen, haar daarna neer
sloeg en toen twee revolverschoten op
haar afvuurde.
VELE KLEINTJE8 MAKEN EEN
GROOTE.
Dit Is weer eens gebleken bij ©en
rechtzaak te Munchen, waar een kell-
nex tot acht maanden gevangenisstraf
werd veroordeeld, omdat hij door te
slecht Inschenken het publiek had be
drogen. Het bleek dat de man tn an
derhalf jaar tijds alleen door de gas
ten bij het Inschenken van het bier
te beknibbelen meer dan twintig dui
zend mark ln den zak had gestoken.
DE SCHILDPAD ALS HUISDIER.
De nieuwste favoriet van de Londen
sche dames wereld te de phlegmatieke
landschildpad, terwijl de ster van 't
even sierlijke als brutale Marmosel-
aap je al weer aan het verbleeken te.
Daarbij komt dat de kleine apen duur
zijn en niet gemakkelijk te acclimati-
seeren. Daarentegen is de schildpad
een onschadelijk bescheiden schepsel.
Een schildpadbaby is voor heel wei
nig geld te koop. De schildpad ver
delgt de ieelijke keukenzwammen en
de gulzige fcuinsiakken, 1b steeds goed.
gehumeurd, geschikt yoot gezellig
heid, zindelijk alle eigenschappen,
die het hart der huisvrouw verblij
den.
Mogelijke uitstapjes ln de elabed-
den of dergelijke riet men graag over
't hoofd.
Ook slangen en allerlei kruipende
dieren en water ongedierte verheugen
rich nog altijd ln de oude gunst; en
onder alle lievelingen uit de vogelwe
reld verovert zich de Indische My-
nach al meer en meer een ©ereplaat»
in het salon.
EEN EIGENAARDIGE SCHEDEL
VERZAMELING.
De Amerikaansche anthropometri-
iche vereeniging stelt rich ten doel,
de schedels van hare medeleden na
hun dood beschikbaar te stellen aan
de Wetenschap, daar tot nog toe al
leen schedels van misdadigers en ge
wone menschen voor dit doel gebruikt
zijn kunnen worden.
Maar 'nu zal de wetenschap "pracht
exemplaren van geleerdenschedela
ontvangen. Sedert 1889,. het Jaar van
hare oprichting, heeft deze Vereeni
ging het smartelijke geluk, of de
vreugdevolle smart gehad, acht me
deleden door den dood te verliezen
en in hun plaats acht uitstekend ge
prepareerde schedels bij hare verza
meling te kunnen voegen.
WIT IS HET WACHTWOORD.
Te Parijs en Londen heeft een ei
genaardige mode zijn intocht gedaan.
In de voorname kring bevelen de
gastvrouwen de dames, om in 't wit
te verschijnen. Ook de heeren 'zijn al
verscheiden l.eeren aangezocht gewor
den om een wit costuum aan te trek
ken en witte bals zullen weldra aan
de orde zijn. Zelfs de tafel en de spij
zen moeten in *t wit verschijnen en de
kok stelt een menu op, dat den gast
heer mogelijk maakt, niets dan wittè
spijzen den gasten aan te bieden. Dat
is nu niet zoo heel moeilijk, want de
eigenlijke kleur der spijzen wordt
eenvoudig weg onder witte sausen
verborgen. De gastvrouwen bieden
den dames witte waaiers en den hee-
ren witte ruikertjes aan.
EEN HALF LOT.
Eenigen tijd geleden vermiste
iemand uit Monnikendam een geheel
lot in de Staatsloterij. Het nummer
werd bij alle collecteurs opgegeven
inet dit geVolg, dat toen bij een col
lecteur op den N. Z. Vóörbürgwal te
Amsterdam een juffrouw met een half
lot ter inwisseling kwam, dè colleo-
teur dé politie opbelde en de juffrouw
naar het bureau nam.
Deze deelde mede, dat haar zoon
dat halve lot van iemand, van wién
hij geld moest ontvangen, in betaling
had gekregen.
De zaak te thans in onderzoek.
NOODUITGANGEN 1
Dat nooduitgangen door sommige
lieden niet alleen bij brandgevaar
worden gebruikt, ondervonden zeer
tot hun nadeel de winkelbedienden
der firma H. H. Cornelissen, de eige
naar van het manufacturenmagazijn
„De Kroon", Oosterparkstraat 146, te
Amsterdam. Deze bedienden zijn in
tern en bewonen een der bovenka
mers. Terwijl zij beneden in het ma
gazijn zich ijverig onledig hielden
met het afmeten van stoffen, heeft een
tot nu toe onbekend gebleven persoon
een onderzoek In hun garderobe inge
steld. De wijze waarop deze 't vertrek
bereikte, is nog origineel. De verschil
lende woningen in de Oosterpark
straat hebben namelijk nooduitgan
gen, zoodat men langs den zolder van
het eene perceel in het andere kan
komen. De dief heeft nu dezen onge-
wonen weg gekozen, om in de slaap
kamer van de bedienden te komen.
Daar ontvreemdde hij 4 nieuwe hee-
ren-costuums en twee overjassen, ter
wijl hij eenige oude costuums liet
hangen.
De recherche stelde natuurlijk in de
buurt een onderzoek in.
EEN AKELIGE VONDST.
Toen ©en landbouwer te Darmstadt
bij Bad Suiza bezig was met het om
graven van een stuk grand vond hij
op een diepte van slechts 30 c.M. eerst
een gouden armband en na verder zoe
ken een tamelijk goed gebleven ge
raamte van een naar schatting onge
veer 15-jarig meisje. Ten slotte .vond
men ook nog een looden kogel van ta
melijke grootte. Of hier een voor jarea
gepleegden moord aan het licht geko
men te, valt moeilijk te zeggen. De
misdaad moet in elk geval al vele ja
ren geleden gepleegd zijn, want het
skelet viel, toen men het naar de uni
versiteitsstad Jena wilde overbrengen,
geheel uit elkaar.
Op de plaats waar het geraamte ge
vonden werd, liep vroeger een weg
naar Auerstadt, waar dikwijls zigeu
ners bivakkeerden. Het te daarom niet
uitgesloten dat de raadselachtige
vondst met dit feit in verband ge
bracht moet worden.
NED. HERV. KERK.
Het provinciaal kerkbestuur vaai
Noord-Holland heeft aan dr. H. Ede-
ma Yan der Tuuk, predikant te Wa
tergang, eervol emeritaat verleend,
met ingang van 1 October a. s.
Aangenomen het beroep te Harder
wijk door dr. B. J. C. Rynders te Wa
penveld e (Geld.)
GER. KERKEN.
Bedankt voor het beroep te Fijnaart
on Heiningen, door ds. A. Brouwer
Je.* té Hapmolen,
Het st. Djocja, van Rotterdam naar
Het st. Madura, van Amsterdam n.
Java, arriveerde 8 Aug. te Sabang.
Het st. Salak, van Rotterdam naar
Java, arriveerde 8 Aug. te Padang.
Hert st. Gedé. van Rotterdam naar
Java, arriveerde 7 Aug. te Lissabon.
Batavia, passeerde 7 Aug. Kaap
Blanc.
Het st. Ambon, van Amsterdam n.
Batavia, passeexae 7 Aug. Par lm.
Het st. Rijndam vertrok 8 Aug. van
Rotterdam naar New-York.
Het st. Oranje vertrok 8 Aug.j van
Amsterdam naar Batavia.
Het st. Eemland, van Buenos-Ayre»
naar Amsterdam, passeerde 7—8 Aug.
4© Singapore.
Het st. Celebee vertrok 8 Aug. van
Amsterdam naar Patavia.
Het st. Amsteldijk, van Rotterdam
caar Philadelphia, passeerde 8 Aug.
8 u. 45 m. n.m. Dover.
Het st. Sloterdijk vertrok 8 Aug. v.
Philadelphia naar Rotterdam.
