NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
28a Jaargang. No. 7738
^«rsefoljwt dagelijks, bshrive op Zoa- au Feestdagaw»
DINSDAG 15 SEPTEMBER 1808 A
HAARLEMS
ABOHHEBtBHTBH
PBR DRUB MAANDEN»
Voö? Haarlem 1.29
Voot de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd Is (kom def
gemeente)i-39
Franco per pest door Nederland- D 1.65
Afzonderlijke nummers0.02 Hl
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 0.37 H
„de omstreken en franco per post 0.45
Ültgave der Vennootschap Lonrens Coster. Directeur I. PEEREBÖ0M.
ADVERTEKTIËNi
Vaa 1—5 regel. 50 Ca.; Iedere regel meer 10 Cts, Suilea bet Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels elite regel mee ƒ0.3f Reclames 30 Cent per regd.
B| Abonnement aanzienlijk rabat
Adverter.tiSn van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts, voor 3 plaatsingen k contant
Redactie est Administraties Groots Houtstraat 55,
intercommunaal! Teiefeonnaramer dep Redactie 600 m dep Administratis f 14
Drukkerij? Znide? Buitenspaarne 6» Telefoonnummer 122»
Toft de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem In dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandse!) Advertentie-Bureau D. Y. ALTA,
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229,
DIT NUMMER BESTAAT UIT
ZES BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
AGENDA
WOENSDAG 16 SEPTEMBER.
Terrein Geldeloozepad: Voorstelling
Circus Corty Althoff, 8 uur.
OM ONS HEEN
No. 790.
Ptare Altlieff ess sijü CIeois
Toen ik op den avond van de ope
ningsvoorstelling met den heer Alt
hoff kennis maakte en hem verzocht
om eenige bijzonderheden over zijn
persoon en zijn circus, was hij dade
lijk met echt Duitsche hoffelijkheid
een beleefdheid waartegenover je
als Nederlander je stug voelt en hou
terig bereid, mij den volgenden
middag te woord te staan. Zoo trof ik
hem dan Zaterdag te 3 uur, niet op
een rustig "kantoor, maar In dea
eircus zelf, midden in de beweging"
van de ktndérvoorstelling. Want Herr
Althoff is bij zijn zaken, hij weet, dat
het oog van den meester het paard
vet maakt en al heeft hij nu niet juist
vette paarden voor het bedrijf noo-
dig, dat controle noodzakelijk is voor
een zoo uitgebreide onderneming als
een circus is, begrijpt iedereen.
Maar laat ik eerst eens wat van
het circus zelf vertellen. In 1903 vier
de het zijn vijftigjarig bestaan, maar
niet van den beginne af heeft het een
omvang gehad als nu. In 1853 begon
de Franschman Pierre Corty de on
derneming met één paard, een van
zijn dochters trouwde met den koord
danser en tafelspriuger Dominik Alt
hoff en zoo vinden wij de firma,
waaronder het tegenwoordige circus
reist, al verklaard. In 1867 bezat dt
onderneming al achttien paarden en
voortdurend nam het toe in bloei. Do
minik Althoff was in de directie ge
komen, maar voerde die niet lang.
Hij stierf in zijn zes-en-veertigste
jaar, weldra gevolgd door zijn schoon
vader, zoodat de weduwe van Domi
nik de zaken moest drijven, daarbij
geholpen door haar zoon Pierre.
Maar laat ik hier het woord geven
aan den heer Althoff zelf die ge-
noegelijk op de roode stoelen van den
eersten rang zat te praten, zonder
evenwel ook maar een oogenbllk de
voorstelling uit het oog te verliezen.
„Op mijn zeventiende jaar was ik
al directeur van het circus. Mijn
vader had mij allerlei dingen laten
leeren ik was jongleur te paard,
muzikale clown, acrobaat en gym
nast, ook moest ik op het kantoor de
administratie leeren en advertentiën
opstellen, zoodat ik alles kennen zou,
wat in het vak voorkomt."
„En hoe lang reist u al met een
tent
„Omstreeks tien jaar, ik was de
eerste, die na Barn urn en Bailey de
voorstellingen in een linnen tent gaf.
Dat bracht een groote verandering in
het vak. Soms duurde het opbouwen
van de houten tenten meer dan een
week, nu verliezen wij geen dag
meer. 's Nachts pakken, 's morgens
vroeg reizen, op den dag bouwen, en
donzelfden avond spelen, zoo gaat
het tegenwoordig."
„Natuurlijk kan u in de winter
maanden niet met een tent reizen.
Hoe doet u dan
„Wij reizen maar zeven maanden
van het jaar, tot October of half Octo
ber toe en dan gaat de troep uit el
kaar en ik met mijn vrouw en doch
tertje naar Münster in Westfalen,
waar ik woon. Daar heb ik stallen
voor hondei 1 paarden, een groote rij
baan en ook een kleermakerij met
een zadelmakerswerkplaats. Daar
dresseer ib voornamelijk mijn paar
den, ga vaak op reis om nieuwe nr-
tlsten te engageeren, of paarden te
koopen. Elke twee jaar wordt het
artl8ten-personeel veranderd."
Natuurlijk maakte ik van de gele
genheid georuik om vragen te doen
over de soort van paarden, die voor
het circus geschikt zijn, en de ma
nier van dresseeren.
„Alle paarden zijn geschikt voor
dressuur", vertelde de heer Althoff.
„Natuurlijk is het eene dier vlugger
dan het andere, evenals bij de men-
schen. Voor vrijheidsdressuren koop
ik dikwijls Hongaarsche en Russi
sche paarden, voor toeren, waarbij
paarden niet zoo hard behoeven te
loopen, zijn Belgische of Fransche
paarden weer meer geschikt. Dikwijls
zijn goede paarden heel duur, vooral
omdat wij zooveel mogelijk spannen
zoeken en de duurste zijn de schim
mels. Als de dieren een jaar of vijf
oud zijn, kunnen ze het best gedres
seerd worden. Maar nu wilt u mij
wel een oogenblik excuseeren,
„ich musz arbeiten."
En twee minuten later reed de di
recteur het circus binnen op een
bruin paard, met een zwart paard
rechts en links, die zonder eenigen
toom of teugel de bewegingen van het
bruine volgen.
„Dat noemen wij de troïka", ver
telde de heer Althoff, toen hij na het
welverdiend applaus weer op zijn
plaats was teruggekomen, ,,'t Is een
Russisch driespan".
„Is het waar, dat een paard alleen
op een bepaalde melodie van de mu
ziek werken kan
„O neen, voltrekt niet. Integendeel
de kapelmeester kan spelen wat hij
wil, wanneer hij maar let op de maat
van de bewegingen. Wanneer een
paard gedresseerd moet worden, ne.
men wij het eerst aan de allonge (1)
daarna krijgt elk paard een ruiter,
die het leert wat het te doen heeft.
En nooit met geweld, maar alles met
zachtheid en geduld, 't Komt voor,
dat een paard een fout maakt en dan
opeens alles weer vergeten *8, wat
het leerde. Natuurlijk niet, wanneer
het volledig gedresseerd is, want dan
zit het er muurvast in.
Is eenmaal het dier goed onder
richt, dan gaan wij het langzamer
hand gewennen aan muziek en aan
applaus, kortom aan alle geluiden,
die het dier in het circus te hooren
krijgt. En daarbij wordt luim met.
klontjes suiker gewerkt, ik zou niet
in het circus kunnen gaan als ik die
niet in mijn zak had. Al de paarden
kennen mij en draaien den kop om;
als ik ze bij den naam noem. Alleen
merriën kunnen we niet voor de dres
suur gebruiken, de eenige in den
heelen stal is een springpaard".
Allengs was de voorstelling haar
gang gegaan, met die snelle en orde
lijke opvolging van de verschillende
nummers, die de toeschouwers doet
vergeten, dat de tijd voortvliegt, zoo
dat zij, wanneer de voltigerijder ver
schijnt, die het slotnummer van het
programma geeft, verbaasd op hun
horloge kijken, en zeggen „is 't al
half elf En onwillekeurig kwam
het gesprek op de artisten.
„Die zijn heel anders dan vroe
ger", vertelde de directeur. „Toen
was het drinken en spelen, spelen
vooral. Tegenwoordig sparen de raen-
schen, houden van hun traktement
alleen wat ze noodig hebben en stu
ren het overige weg, naar de spaar
bank. Zoodra zij genoeg bij elkaar
hebben, gaan ze rustig leven, bij
Berlijn of bij Hamburg. Ze verdie
nen veel geld, ik heb een zwager, die
42 jaar is en van zijn rente leeft. Hij
werkte als clown met honden. En
deze troep (die van de vier dames en
heeren in den grooten wagen) ontvan
gen bij mij vierduizend mark (J 2400"1
per maandHeida 1"
Die uitroep betrof een van de rij
deressen, die juist bij het maken van
een sprong uitgegleden en in den wa
gen op een bank gevallen was. Nadat,
zij even over arm en schouder ge
wreven had, ging zij met haar toeren
voort alsof er niets gebeurd was.
„Neen, ongelukken komen bijna
niet voor", antwoordde hij op mijn
vraag. Weinig kon Herr Althoff den-
ken, dat hij zelf een paar dagen latei-
een ongeluk krijgen zou. „Eiken mor
gen oefenen de artisten. Soms is deze
troep te half negen al bezig. Er zijn
er van alle nationaliteiten, Duit-
schers, Engelschen, Russen, Arabie
ren, de muzikanten zijn Oostenrij
kers. Leonard em Francis zijn Belgen,
de kleine man is 22 jaar oud. Alles
en alles bij elkaar is het personeel
150 man sterk."
„Reist u overal
„Vroeger wel, ik ben ook in Frank
rijk en in Zweden geweest, maar te
genwoordig heb ik mijn vaste tour-
née, zoodat ik overal terugkeer om
de twee jaar. In Holland maak ik
goede zaken. Ik ben nu geweest in
Nijmegen, Breda, Utrecht, Alkmaar.
Arnhem, Zaandam, Amersfoort en
Groningen. Ik logeer nooit in hótels,
maar in mijn eigen wagen,, rlien zal
ik u eens laten zien."
J. C. P.
öuütenlandsch Overzicht
waken geen al be groote beteekenis nadere bijzonderheden over den tocht.
(1) De allonge is een lange riem,
waaraan het paard vastgehouden
wordt, zoodat het zich kan verzetten,
slaan, schoppen, wegloopen, maar
niet loskomt. Daarop slaat de volks
uitdrukking ten opzichte van iemand,
die veel invloed op een ander heeft
„hij heeft hem aan de „lons" (al
longe).
DE MAROKKO-ZAAK.
Eindelijk, e i n d e 1 ij k komt er nu
toch een beetje schot in de zaken.
Ennu wel van twee kanten I
Allereerst hebben we den (zich op
geworpen, hier en daar dooi" de be
volking uitgeroepen, maar door Euro- j
pa nog uiet erkenden) Sustain Moulay
Haf id. Deze weifelende m'nheer is
dan toch uit den hoek gekomen...
De gezanten der mogendheden te
Tang er ontvingen een nota van hem.
Wat stond daarin?.... Na de eerste
lezing was er zoowat uit te begrijpen,
dat Moulay Hafid als Sultan erkend
wilde worden, maar dit was ook al.
't Stuk geleek wel.... een minnebrief
van een zeer modern schrijver, die
zich doodpeinst om voor één zaak
twintig mooie woorden te vinden
Moulay Hafid had nu eens geofferd
op het altaar der Oosbe-rscbe beeld
spraak, en zoo een product verkregen
dat voor oningewijden even helder is
als.... modder I
Wat te doen?....
De gezanten belegden een thea-uur-
tje, en hebben gezamenlijk uren en
uren gezeten, om de geheimmenissen
van Moulay Hafid's schrijven te ont
sluieren.... Zoo werd ten slotte een
bruikbare vertaling gekregen, die
(Ja, wat zou ze inhouden Eigenlijk
is er in het geschrijf niets verras
sends I) vertelde
Ik Moulay Hafid natuurlijk laten
we alle fratsen weg 1 die te Tanger
en in andere havenplaatsen tot Sul
tan ben uitgeroepen, het tot mijn
plicht acht souvereine rechten uit te
oefenen alsook veiligheid in te voe
ren, voor mijn onderdanen en voor
die der Stalen, welke met mijn rijk
bevriend zijn. (Hoe ver strekt dat
„bevriend" zijn sommigen bewe
ren, dat alleen Duitschland lu de ter
men der vriendschap valt). Mijn pro
clamatie verplicht mij op bijzondere
wijze de verbintenis uit te voeren, die
op de conferentie van Algeciras is
vastgesteld. Ik (Moulay Hafid) meen,
dat ik die verplichtingen niet kan na
leven, zoolang de bevriende mogend
heden mij niet hebben erkend, en zoo
lang mijn vertegenwoordigers teTan-
ger ndet kunnen deelnemen aan de
beraadslagingen van het diplomatie
ke corps.
Daarom vraag ik aan de mogendhe
den mij te erkennen als Sultan.
Verder verklaar ik de tractaten te
zullen erkennen, door mijn voorgan
gers met alle mogendheden gesloten
en voornamelijk de acte van Algeci
ras, die ik beschouw als de grondslag
voor de welvaart en de vooruitgang
van Marokko.
wordt ge-geven 2e. geschilpunt)
kenning van alle andere tractaten on
verplichtingen, door don Makhzen
aangegaan met regeeringen en met
particulierenaanvaarding van de
verantwoordelijkheid voor de schul
den van den Makhzen erkenning van
de bevoegdheid van de commissie
voor de schadeloosstelling van Casa
blanca, doordat de Sultan zich aan
sprakelijk stelt vodT die schadeloos
stelling (hier is het Se en het
groote geschilpunt I Duitschland zal
in dea- eeuwigheid niet 4 ©staan, dat
Moulay Hafid die kosten dezer expe
ditie moet betalen. De Sultan heeft
geen geld, kan die schuld dus ndet be
talen, en... komt daardoor onder de
plak, onder curateeLe van Frankrijk.
Dat nooitzeggen de Duitsckers);
een schriftelijke verklaring van den
sjenf (geestelijke) dat van een heili
gen oorlog gi-en sprake sal zijn maat
regelen voor de veiligheid van de ha
vens en de voornaamste wegenter
wijl de mogendheden het recht zouden
behouden om van den nieuwen Sul
tan te eischen de regeling van quaes-
tiee, die haar particuliere belangen
raken, meer in het bijzonder dia van
Frankrijk en Spanje, zooado terugga
ve van oorliogsuitgaven en schade
loosstelling wegens moord door in
boorlingen (4e. geschilpunt) want ook
dez9 Lu de schuld-stoekerij zal
Duitschland, op dezelfde gronden, af
keuren).
Moulay Hafid heeft gesproken...
De mogendheden hebben gespro
ken
Nu zijn we zeker wei klaar Hè
hè I wacht ovenAls we de zaak goed
beschouwen zijn... we nog even ver
van het doel verwijderd.
'L Sprei-at vanaeii, dat Duitschland
het mei Frankrijk (Spanje en Enge
land) ovar de voorwaarden niet licht
eens wordt. Daar zal wal een maan- j
denlango correspondentie voov'noo-
zijn, of een.... conferentie. Enke-
De corr. van t Alg. Hbld. beschrijft
edezals volgt
Do processie heeft haarverloop
had zonder dat een incident van eeni
ge beteekenis zich voordeed. Toen ik
zondag om twee uur de Londensche
straten, om de Kathedraal, waardoor
de stoet gaan zou, doorwandelde, wa
ren overal reeds duizenden en duizen
den saamgestroomd en hun aantal
nam bij elk oogenblik toe. De over-
groote meerderheid waren katholie
ken, kenbaar aan het dragen van het
groote zilveren congres-kruis aan de
pauselijke kleuren of aan het dragen
van die kleuren in den vorm van wit
gele rosetten, linten of banden om
dén arm.
Een buitengewoon groots politie
macht to paard en to voet was op de
been en zette tijdig de straten af. Vele
huizen waren met fesioenen en de
Pauselijke, de Engelsche, Fransche en
Spaansche kleuren versierd. Het was
bijna een uur na don bepaalden tijd,
vóór de dienst in do Kathedraal ge
ëindigd was en do koor-leden van de
Kathedraal, die den stoet zouden ope
nen zich op hot plein voor de hoofd
kerk verzamelden
Spoedig daarna kwamen de geeste
lijken en loeken, die den optocht zou
den vormen uit de kerk en namen de
hun toegewezen plaatsen in. De stoet,
naar bevel van den eersten Minister
thans ontdaan van oonig ceremonieel,
maakte nu lang niet den indruk, dien
hij anders zou gemaakt hebben. Eerst
kwamen honderden geestelijken van
verschillende orden en uit verschil
lende landen in de dracht, waarin
men hen dagelijks aanschouwen kan.
Dan volgden de bisschoppen en aarts
bisschoppen in hun. purperen togas en
mamtilles en hoofdbedekking van de
zelfde kleur. Daarna de Kardinalen
en onder hen stak de waardige fi
guur van den Pauselijken Legaat,
Kardinaal Vaunutelli lu zijn rood ge
waad hoog uit. Glimlachend baant-
Ook de mogendheden zijn van H ge
heimzinnige duister in 't licht getre
den De inhoud van de Fransch-
Spaansche noba is openbaar gewor
den, en daar staat in
Frankrijk en Spanje zijn van oor
deel, dat zij door hun speciale belan
gen aangewezen zijn om de andere
regeeringen voorstellen te doen (dit
wordt door Duitschland ontkend le
geschilpunt dus 1).
Frankrijk en Spanje meenen, dat de
volgende waarborgen moeten worden
gegeven
Erkenning van de acte van Algeci
ras (daar hoeft niemand iets tegen)
meer bepaaldelijk van do aan Frank
rijk en Spanje verleende rechten om
te waken tegen den smokkel handed in
wapens op zee (Duitschland zal waar
borgen willen hebben, dat aan dit
len meenen dat 't op een oorlog zal w00rddo hij het gejuich der menigte,
ganSch deu weg even oor-
v-ardoovend w as als op het oogenblik,
toen. hij do Kathedraal verlatende,
zijn plaats in den stoel had ingeno
men. Steeds weder gaf hij zijn zegen
naar alle kanten en ais hij langs
schreed knielden de geloovigon, man
nen en vrouwen op straat voor hem
neder. Toen de Aartsbisschop van
Westminster, Monseigneur Bourne,
volgde, steeg ook voor hem gejuich op
en knielden allen ook voor hem ne
der. Dan volgden nog do hoofden van
tal van congregatiën en een groot
aantal leden van tal van Katholieke
vereonigingen uit alle deelen van Lon
den, uit Engeland, uit Ierland saam-
gskomeox, allen de fraaiste banieren
torsende.
Zoo schreed de 9toet langs den be
paalden weg, onder hot gejuich der
menigte en het ge wuif van zakdoeken
uit tal van ramen .terwijl op verschil
lende plaatsen koren de gewijde lie
deren zongen het „Ave Maria" klonk
overal gansch den middag.
Aan den hoofdingang van de Ka
thedraal teruggekeei cl ging de gan-
sche stoet den tempel binnen en kort
daarna verscheen de Pauselijke Le
gaat op het hoofd-balkom en gaf zijn
zegen over de menigte, voor het ge
bouw saamgestroomd, die dezen de
voot knielend ontving.
Zoo is dieao middag gelukkig voor
bij gegaan zonder dat wanklanken
werden gehoord.
NOG EEN PROCESSIE.
Deze had Zondag te Boedapest
plaats, maar Is minder goed afge-
ioopem. Daar had Zondag een katho
liekendag plaats on tegelijkertijd een
sociaal-democratische volksvergade
ring. Na afloop van hun vergadering
meLden de katholieken een eucharisti
sche processie. Daarbij kwam het tot
jen bloedige botsing tusschen de deel
nemers aan de processie en de socio-
listen, zoodat de politlo zich genood
zaakt zag met de blanke sabel de
vechtenden uiteen te drijven. Aan
weerszijden werden er tal van perso
nen gewond en honderden la hechte
nis genomen.
DE ONEERLIJKE MINISTER.
Reeds is telegrafisch gemeld, dat
het Deensche Kabinet-Christensen
ontslag heeft gevraagd en ook ver
kregen. Goedwillig heeft de heer
Christensen zich niet teruggetrokken,
doch de pressie op hem uitgeoefend,
is ongetwijfeld zoo groot geweest, dat
er ten slotte niets anders voor hem
overbleef. Men moet vooralsnog aan
nemen ,dait minister Christensen te
goeder trouw gehandeld heeft, toen
hij voor zijn ambtgenoot Alberti op
kwam maar waai' het misbruik ma
ken van macht van dezen ex-minister
door velen werd gekend, was het on
verantwoordelijk van den heer Chris
tensen hem, zonder het minste onder-
zook A tort et A travers te steunen.
Dit is dan wel de reden van zijn ge
dwongen heengaan.
Minister Neergaard vond bij zijn
aankomen, maar zoo pessimistisch
willen we nu eens niet zijn.
Maar wat zal do toekomst ons
brengen
O iviarokko-zaak, wat bezorgt ge
ons een hoofdbreken
Moulay Haiid's spreektrompet (El
Menebhi) heeft zich door een Matin-
man laten ondervragen.
El Menebhi gaf volkomen instem
ming te kennen met den brief, dien
zijn Sultan aan de mogendheden had
gericht en waarin hij te kennen geeft
in vriendschap te willen leven met de
mogendheden, door wier medewer
king het mogelijk zal zijn in Marokko
hervormingen in te voeren eai het land
tot welstand te brengen. Op de vraag
of hij niet vreesde, dat de partij in
Marokko, die heftig gekant is tegen al
wat Europeesch en modern is, er in
slagen zal Moulay Hafid te dwingen
zich vrij te maken van allen Europee-
schen invloed, antwoordde Menebhi,
dat het gevaar daarvoor niet meer be
staat, daar Hafid van plan is directe
voeling te houden met zijn onderda
nen, hun uitleg te geven van zijn da
den eai hen te overtuigen, dat zijn
wijze van handelen de voorwaarde is
voor hun welzijn. (Zou er een soort
Parlement In 't uitzicht zijn?...) De
in den jongst on tijd vaak geuite be
wering, dait Moulay Hafid zou heb
ban verklaard van plan te zijn alle
mogendheden op gelijken voet fe be
handelen, maai- dat hij toch een ze
kere voorliefde koesterde voor
Duitschland, noemde El Menebhi een
leugen. (Ontkennen is heel gemak
kelijk ,maar....) Moulay Hafid, zoo
zeide hij, is een bedachtzaam, zeer
voorzichtig man, die niets loslaat, al
vorens behoorlijk het voor en tegen te
hebben gewikt en gewogen en dan
nog alleen tegenover personen, die hij
ten volle kan vertrouwen.
Abd-el-Azis rechterhand (figuurlijk
gesproken, natuurlijkis overleden,
't Is Mohammed-el-Torres.
Men zal zich herinneren, dat El
Torres chef was van de Marokkaan-
sche delegatie op de Algeciras-confe-
rantte in 1906. Hij was Adboel's ver
trouwensman, en vaak belast met de
licate zendingen in het buitenland,
met name naar het Vatikaan, in 1887.
El Torres, misschien een der be
kwaamste staatslieden, die Marokko
in den laatsten tijd heeft bezeten, en
ook een der schilderachtigste verschij
ningen van de geheale wereld, met
zijn prachtigen, spierwitten baard,
schrandere oogen en no beien kop, is
in den leeftijd van 86 jaar gestorven
De dood van den ouden getrouwen
dienaar die in tegenstelling met ve
le zijner landgenooten, absoluut on
omkoopbaar was, op het oogenblik,
dat zijn heer en meester als een ban
neling zucht, maakt een tragischen
indruk....
DE ENGELSCHE PROCESSIE.
In ons vorig overzicht schreven we
al heel kort over de Londensche pro
cessie, waarover reeds zooveel poli
tiek stof is opgezweept. Thans komen
komst in het kabinet een post van an.
derhalf millioen kronen, die de heer
Christensen, tijdens hij „ad interim"
nis minister van financiën fungeerde,
aan Alberti uit de staatskas geleend'
had. De eisch van minister Neergaard
aan Alberti tot onmiddellijke restitu
tie van dit bedrag ie wel de eigenlijke
ooi-zaak geworden, dat Alberti, zien
de, dat hij nu reddeloos verloren was,
zich bij do politie aangaf. De zaak-
Albarti heeft weor voor de zoover 1sto
maal aan het licht gebracht, waartoe
eone slechte contróle kan voeren.
Men vreest, dat Alberti anderen in
zijn val met zich zal sloepen en, eer
lijk gezegd, het is bijna ongelooflijk,
o.at liet hem mogelijk geweest is, al
zijne bedriegerijen alléén uit te voe
ren. Doch dit zal de tijd moeten lee-
rou en de wijze, waarop de instructies
gevoerd zullen "worden.
TURKIJE EN BULGARIJE.
Do Bulgaarscho zaakgelastigde te
Constantinopel is niet uitgenoodigd
bij het te houden diner van hot corps-
dipkmiaf.ique.* Zijn regeering meent
daarin te moeten zien een hoon aan
den staat Bulgarije aangedaan en
heeft haar agent gelast, Constantino-
pel to verlaten, wanneer hij niet nog
uitgenoodïgd wordt, of wanneer hem
omtrent dat niet-uitnoodigen geen vol
doende verklaringen of verontschuldi
gingen worden aangeboden.
Do verhouding tusschen Turkije en
Bulgarije is als volgtBij het ver
drag van Berlijn, in 1878. werd be
paald, dat Bulgarije voortaan een
onafhankelijke slaat zou zijn, met
een Christelijke regcering en een
eigen legor, evenwel onder suzerain i-
foit van den Sultan. Bulgarije is dus
tot op zekere hoogte een vazalstaat
van het Ottomaansche rijk. Vroeeer
was het. gewoonte geweest, dat "de
zaakgelastigde van Bulgarije op ge
lijken voet met de gezanten der ove
rige landen word behandeld. Dat men
nu van die gewoonte is afgeweken
wijst wellicht op de aanstaande hou
ding der Turksehe regeering, aan te
nemen tegenover do bepalingen in
dat verdrag van Berlijn. De redence-
ring zal dan aldus zijn het tract a at
van Berlijn is gesloten door Turkije,
in e-eai toestand, van corrupt absolu
tisme on was noodzakelijk door dien
toestand. Met hot veranderen van ro-
georingsvorra en het verdwijnen van
de staatscorruptie, vervalt de nood
zakelijkheid der bepalingen van het
tractaat, zoodat Turkije, nu in staat
zijn gezag te handhaven, zijn oude
positie in den Balkan weer kan inne
men. De vraag is.... of vorst Ferdi
nand van die logica gediend wil zijn
en mot hem de mogendheden.
ONLUSTEN IN ALGERIë.
We maakten reeds molding van een.
intocht van een paar duizend inval
lers in de stad Rovigo, die nog al ru
moerig waren.
Reden tot deze manifestatie was de
vrees der betoog«rs, voor Marokko te
worden gerecruteerd.
Picinbono, de Fransche burgemees-
tor van Rovigo, is oveir dit voorval ge
ïnterviewd en heeft zich als volgt uit
gelaten
„Wij hebben in de douars, rondom
mijn gemeente gelegen, meer dan 8000
inlanders, on wij zijn slechts mot een
paar honderd Europeanen, zonden1
voldoende bewapening. Het naasts!
garnizoen is Algiers voor de troei
pen hier zijn, heeft men den tijd, omi
ons tien maal van kant te maken.
„Laat de rogeering toch afzien vah
haar voornemen, de inlanders bij hel
Fransche leger in te lijven. Het is een
zoor ernstig gevaar voor de kolonie.
Neem eens aan, dat men jaarlijks 6
a 7000 man recrutoert uit de inland-'
sche bevolking. Na een jaar of tien
zullen wij 80 A 100,000 inlanders on
der de wapenen hebben, daar het re-
geeringsbeslui't wil, dat men de recru-
ten-contingenten ieder jaar vergroot.
Die mannon zullen gewapend zijn, ge
oefend zijn in den wapenhandelwis-
zegt ons. dat op dat oogenblik de Ara
bieren, die ons weliswaar vardragon,
maar ons tevens verafschuwen, nief
als één man zuilen opstaan? Wie be.
wijst ons, dat de geweren, waarmei
een vreemde mogendheid hen zou
kunnen wapenen niet tegen ons zul.
len worden gebruikt? Mijn meeninfj
is, dat men fax geen geval een zo<f
aanzienlijk aantal inlanders mag be
wapenen."
TWEE CONCURRENTEN.
Uiit Chicago wordt bericht, datzoo<
wel Taft als Bryan do uitnoodiglng
hebben aangenomeu tot bijwoning
van een feestmaal, dat de Handols-
vereeniging aldaar in den loop van
de volgende maand zal geven, naar
aanleiding van de Deep Waterways
Convention. Bij lxet feestmaal, dat ook
door ongeveer 20 gouverneurs van
verschillende staten der Unie zal wor
den bijgewoond, zal de politiek ge
heel uitgesloten zijn.
