HAARLEM'S DAGBLAD. TWESS.U^,S-..
KWARTJES
ADVERTENTIEN
VRAAC-EN-AANBODS
ADVERTENTIEN:
1-6 RECELS 25 CENTS
3 PLAATSINGEN f &50
BIJ VOORUITBETALING
Rubriek voor Vragen.
Binnenland
Onze Lachhoek.
FEUILLETON
Het Officieele Duitschlacd en
lie Bocreu.
EN DE NEDERLANDSCHE BE
MIDDELING.
Fred. Rom pel de bekende vriend
van Zuid-Afrika schrijft in't Hbld.:
*t Jeukt me al dagen lang in de
vingeren. Vaak al heb ik me gezél om
te schrijven, doch telkens liet ik het.
Waarom vergelen dingen ophalen, zei
ik tot me zelf. Maar nu moet het me
uit de pen. Ja, den Boeren is bitter
onrecht aangedaan door Duitschland.
Neen, dat mag ik niet zeggen: niet
door Duitschland, want de Keizer
heeft het zelf in een onderhoud van
de Daily Telegraph verklaard: Ger
man opinion undoubtedly was hostile
bitterly hostile. The Press was hos
tile; private opinion was hostile
Maar het officieele Duitschland niet.
En toch hadden de beide Republ.e-
ken het recht te verwachten dat het
officieele Duitschland Engeland ten
minste geen hulp zou hebben verleend
bij zijn poging om Zuid-Afrika röod
te kleuren.
Ik ben zeker dat het den Boeren
moeite zal kosten de oude gevoelens
voor Duitschland te bewaren. Telkens
zullen zij zich moeten voorhouden dat
het niet het Duitsche volk was, dat
aldus handelde In de droeve dagen
van den oorlog.
Want wanneer wij het onderhoud
van de „Daily Telegraph" lezen, dan
mogen we ons gegriefd voelen, wan
neer wij de geschiedenis dier dagen
ophalen en wij lezen het interview
tveer, dan wordt ons gevoel bijtender.
En nog niemand»ia er geweest, die
het in het licht dier feiten heeft ge
steld.
Daarom wil Ik 't doen, omdat het
onze taalverwanten geldt.
Aan het boroemde Jameson-tele
gram is herinnerd. Maar vergeten is
dat de Duitsche minister van bulten-
landsche za-ken den len Februari 1,895
aan de ngozant te Londen, graaf
Hatzfeldt schreef dat de belangen van
Duitschland het voortbestaan der on
afhankelijkheid van Transvaal ei-
schen, in overeenstemming met de
conventie van 1884 en het behouden
van den status quo In Delagoabaai.
En den 30en Deooinber van hetzelf
de jaar seinde Von Marschall aan den
consul- te Pretoria: „Hij die de onaf
hankelijkheid van Transvaal bedreigt,
begaat een ernstigen aanslag tegen
ie belangen van Duitschland".
Toen kwam het moeilijke jaar
1S99. De diplomatieke worsteling met
Chamberlain begon. De eenige regee
ring die president Kruger bij deze on
derhandelingen vriendschappelijken
raad gaf, was die van Nederland, en
itooals het Oranjeboek duidelijk
maakt, steeds deed zij dit in overleg
met het officieele Duitschland.
Den 13en Mei 1899 zond min. De
Beaufort aam onzen consul-generaal
(te Pretoria het volgende cijfertele
gram:
Mededeelingen uit verschillende
hoofdsteden geven mij reden te ge-
looven dat een dreigend gevaar voor
een gewelddadige oplossing in Afrika
te vreezen is. Ik verzoek u daarom
onmiddellijk mondeling en zeer ver
trouwelijk den President mede te dee-
len dat ik hem in het wezenlijk be
lang van de republiek, aanraad zoo
toegevend mogelijk te zijn. IIc weet uit
wekere bron, dat de Duitsche regee
ring geheel in deze meening deelt.
Houdt dezen stap geheim ook voor
al uw collega's.
En later nog eens, den 15en Aug.
telegrafeerde min. De Beaufort in
cijferschrift aan onzen consul-gene
raal te Pretoria:
„Wil vertrouwelijk aan den presi
dent mededeelen dat de Duitsche re
geering volkomen deelt in mijn gevoe
len, uitgedrukt in mijn telegram van
4 dezer, nl. om het Engelsche voorstel
niet af te wijzen. Het Duitsche gou
vernement is, evenals ik, overtuigd,
dat elke stap bij een der groote mo
gendheden tn dit zeer kritiek oogen-
blik zonder eenig resultaat en tevens
zeer gevaarlijk zou zijn voor de Re
publiek".
Wat konden president Kruger en
Steijn anders uit deze telegrammen
opmaken als dat Nederland en
Duitschland de goede vrienden der re
publieken waren.
Mocht Duitschland al Iaat ik lie
ver zoggen bet officieele Duitschland
niet meer zoo kras optreden voor de
onafhankelijkheid der T. Z. A. R. als
in 1895, zijnvriendschap had het 't
land van Kruger ten minste niet ont
zegd.
Ook later kreeg het dien indruk
niet.
Toen de beide Presidenten, na de
nederlaag van Generaal Cronjó te
Paardenbarg, zich tot de Europeesche
regeeringen wendden was de toon van
het officieele Duitschland nog even
vriendschappelijk: Het antwoordde op
die vredes-voorstellen met een tele
gram, waarin werd verklaard (lat de
regeering van Keizer Wilhelm gaar
ne haar medewerking zal verleenen
tot een vriendschappelijke bemidde
ling, zoodra de hoofdvoorwaarden
voor zulk een bemiddeling aanwezig
zijn, d. w. z. zoodra gebleken is dat
beide oorlogvoerende partijen bemid
deling wensehen."
Keizer Wilhelm had taern zijn v>eild-
toc'hlptain om dia Z. A. Republieken te
verèwrian reeds aan Koningin Victo
ria gezonden en wellicht reeds die po
gingen tot bemiddeling iai Nov. 1899
on Fobr. 1900 door Frankrijk ein Rus
land gedaan naar Engeland overge
briefd.
Men zou hat niet aan den toon van
het telegram, evenmin als aan do be
woond iin gein ervan, zeggen dat hot
officieel© Duitschland niet meer de
vriend, maar d© vijand van do Boe
ren was.
Of was de wind reeds gedraald
tang vóór dlien tijd, toen Engeland
zijn diplomatieke actie tegen de Z.
A. R. begon
YYie. durft deze vraag nog beslist
onlkenihOiHl beantwoorden in het
luolil. der jongste onthullingen
Maar dan zou hot officieel©
Duitschland Nederland, dat met zijn
ric.ndöchappeilijke raadgeving aan
President Kruger in overleg handel
de niet d© regeerimg te Berlijn, gean
riiuoiie rol hebben laten spelen. En dat
mogen wij niet gelooven of doelde hot
Duitsche blad daarop dat schreef, na
lick interview in die Daily Telegraph
Duitschland hoeft aan Nederland iets
goed te maken
Ik bon goon hater vain Duitschland.
Integendeel. Maar het bloed kruipt
waar het niet gaan kan.
D© „Frankf. -Ztg." haalt uit een
klein Duitsoh blaadj© de-zen tón aan,
dien oen Nederlamdsche firma aan
©en groote Duitsche» firma in Nord-
horn schroef„Tengevolge van hel
gesprek van den Duiltschen Keizer
met ©en EngeLschem staatsman, zien
wij af van verder»© waren uit Duitsdh-
lamd". I>© „Frankf. Ztg." hoopt, dial
het geval dat Duitsche firma's te» boa-
ten hebben voor uitingen en daden
van dein Keizar op zichzelf zol blijven
slaan, vooral nu gebleken is, hoe ol-
gemeen heit protest daartegen is.
Men kan bot daarmee geheel eens
zijn en toch begrijpen, dat ecin Hol
lander in een opwelling vain toom
over do hulp, die „het officieel)©
DuitocMaind" Engeland hoeft wi,LWi
bi.ediciu tegen de Boenen, zoo iets
schrijft. Als een klein-bevvijs van de
ontstemming in heit buitenland ge
wekt, heeft zulk een zin voor de-
Duwtschou-s zijn. beteekeuis.
van zingen, zijn uitmuntend geschool
de basstem van zeldzame schoonheid
en uitdrukkingskracht.
Geabonneerde» hebben het voorrecht
vragen ojj verschillend gebied, mits voor
beantwoording vatbaar, in to zenden bij de
Itedactievan lJaarleui'a Dagblad, Groote
Houtstraat 63.
Alle antwoorden worden geheel kosteloos
gegeven en, voor zooveel mogelijk is, den
dag na de inzending
VRAAG. YVie zijn in het bestuur
of ijveren voor dierenbescherming
ANTWOORD. Voorzitter van de
Vereen, tegen hot mishandelen van
dieren is de Loer F. van Tuerenhout,
Schotersingel 125, secretaris de heer
J. Westendorp, Schotersingel 121.
VRAAG. Kan ©en zoon of doch
ter, beneden 21 jaar, zonder kennis
geving aan do ouders, zich verhuren
en zelf over de huurpenningen dispo
ne© ren
ANTWOORD. Waarschijnlijk be-
doeU u tegen den zin van da ouders.
Personen beneden 21 jaar zijn nog
ni-it meerderjarig en staan dus nog
onder het loezicht van htm ouders.
Wat de huur aangaat, die wordt toch
altijd aan hem of haar, die de betrek
king vervuil, uitbetaald en niet aan
de ouders.
VRAAG. In eon van onze g&ïllus-
treieird© bladen komt onder de adver
tentie een prijsvraag voor met geld
prijzen, waaraan men kan deelne
men door vooraf een bedrag ta stor
ten. Bij deelneming bleek mij, «Latde
zaak nrêit in orde was. Thans is weer
een dergelijke aanbieding geplaatst.
Zijn de stellers dar advertentie nóót
te treffen
ANTWOORD. Wanneer de adver
tentie door haar inhoud ondier de
loterijwet valt, kan die natuurlijk
door do justitie gestuit worden. Of
dat hier 't geval is,, kunnen wij na
tuurlijk niet beoordoel&n, da-ar wij
d© adv. niet kennen. Van voel moer
belang is hat, dat u gebleken is,
dat die zaak niet in orde Is. Kunt u
ons daaromtrent niet eens uitvoeri
ger iniiahton, elan kun non wij be
ter beoordeaioa, wat er aan to doen
is?
VRAAG. Ik kom alle avondien
langs hat Schot er voetpad en ontmoet
dan een wielrijder, die van den ande
ren kant komt. Moet ik, als hij op hat
pad rijdt, op zij gaan, of bestaat hier
nog rechts en links
ANTWOORD. Do wielrijder moet
evengoed als u rechts uitwijken. Wel
beschouwd behoort bij niet op ee.n
voetpad thuis.
Vrije-en o r d o-o ef-en 1 n ge n.
Amsterdam, 6 Nov. Geslaagd de
hoe-rein H. G. 11. Bremer, van Haar
lem, II. Rozemeijer van Heemstede,
en da dames J. Balkenende, A. Voo-
giel on J. Th. Er ketens van Haarlem.
Uil de Omstreken
HILLEGOM.
Do lieer G. L. Grietée, siinds 1883 di
recteur van het post- en telegraph kan
toor alhier aal 9 November den dag
harctenken waarop hij vóór 40 jaar-
bij do posterijen en lelegraphta in
dienst Lrad.
EEN TWEEDE FRANS ROSIER.
Men meldt uit Tilburg aan de
„Tel."
Dinsdagavond heeft een 16-jarig
jongmensch, dat reeds meermalen
met da justitie heeft kennis gemaakt,
in een twist, die tusschen zijn vader
en eon ander individu bestond, de
partij doe vaders opgenomen, z»»n
mos gelrokken en daarmede "den te
genstander ecno levensgevaarlijke
verwonding in de zijde toegebracht,.
Dooi do gemeentepolitie werd dit
veelbelovend jongmensch nog den
zelfden avond gearresteerd.
Waarschijn] i»'k vervuld met de
ideeën van Frans Rosier, kwam bij
hem al gauw het denkbeeld op, mid
delen te beramen het enge arrestan-
teu lokaal to ontvluchten. Des nachts
schijnen deze droombeelden hein be
zig gehouden te hebben en den vol-
jenden dag, dus Woensdag, trachtte
hij ze tot verwezenlijking te brengen,
htigeen hem ook gelukte.
Het luikje in de deur van het ar
rest aiiitculokoal was niet voldoende
gesloten, zoodat het jongmensch er
mat zijn hoofd door heen kon. Toen
hij dit gedaan had, zag hij ook gauw
kan» den bovensten grendel weg te
schuiven en nu wrong hij zich zóóver
door de opening, dat hij den onder
sten ook weg kon krijgen. Hij was
dus ai een boel eind gevorderd. Nu
nog maar alleen het slot van de cel
deur open maken en hij was zoo vrij
als een vogel in de lucht.
Door ©en spleet, die zich bevond
tusschen de deur en den deurstijl,
visi de arrestant het slot langzaam
meteen spijker terug te werken; toon
dit gebeurd was, trok de deugniet
heel doodgewoon van door. Edoch,
zijn vrijheid duurde niet lang, want
nauwelijks had'de politie in de gate
dat de vogel gevlogen was, of te
voet en te paard toog zij er op uit,
don knaap to zoeken. Hij was dan ook
spoedig gevonden en werd ten twee
den male in dezelfde cel opgesloten.
Niet vermoedend, dat er nog m
uitbrekersplannen in het hoofd
het jongemensch bestonden, daelu
men, dat hij ditmaal niet meer zou
ontsnappen. Doch de arrestant be
proefde voor do tweede man!, uf zij-i
ci ge kluis wel voldoende gegrendeld
en gesloten was. En ook nu wem,
evenals de eerste maal, wist. hij de
sluitingsmiddelen weg te krijgen, en
in den loop van den middag stond
h»j wederom in de vrije natuur. Toen
stond natuurlijk het heele politie- en
stad huispersoneel op stellen en de
fietsen rolden In vliegende vaart
langs de straten, om den o»:»>le
Ie vangen. Eerst des avonds werd hij
in een schuurtje, verkleumd vao kun
de, aangetroffen. Nu weruen au lere
maatregelen genomen. De acres tuut
werd in boeien geklonken ou in net
ageutenlokaal vastgelegd tot li ij den
volgenden dag naar Breda vvcrtl ge
transporteerd. Zal dit jongmensen
ook ontoerekenbaar verklaard wor
den 2
LIJK OPGEHAALD.
Uil den Amstel te Amsterdam is op
gehaald bet lijk van een onbekend
man, oud naar gis 55 60 jaar, lang
1.03 M., voorhoofd laag, haai- en wenk
brauwen donkerbruin, oogeu grijs,
neus dik, lippen dik, tanden gaaf, kin
rond, vol aangezicht, zwaar gebouwd,
ooren, handen ©n voeten klein, het
was o.a. gekleed met blauwe cheviot
jekker, zwart gestreepte broek, zwart
trijpen defecte pantoffels. Een zwart
laken pet werd op liet steigertje ge
vonden. Op het lijk is gevonden een
roode zakdoek met wilton rand en een
strooibiljet „Lotisico".
Men zilo 't Buitenl-amdsch
zicht.
Oveir-
Stadsnieuws
Vorlof Drankwet.
B. en W. van Haarlem brengen tor
openbare kennis, dat is ingekomen
eon verzoekschrift van K. M. Bren
gers om verlof, Ingevolge art. 34 dier
wet, tot het verkoopon van alcohol
houdenden drank anderen dan ster
ken drank voor gebruik ter plaatse
van verkoop in de gelagkamer van t
perceel aan do Gierstraat no. 71.
G. Zalsma n.
Onzo stadgenoot, de heer Gerard
Zalsman, heeft te Dusseldorp in de
„Stadtischer Müsikvêrêin" als solist
(Kaleb) medegewerkt in de uitvoe
ring va.n Handel's oratorium Josua.
De „D. N. Nachrichten" maakt van
zijn optreden niet groote ingenomen
heid melding, stelt hem met Mcs-
schaert op één lijn, roemt zijn dui
delijke, fijne, lichte, muzikale wijze
AANKLACHT TEGEN EEN
BURGEMEESTER.
De heer A. de Weirt, directeur der
steenfabriek ,,De Leeuwerik", te
Resit, hoeft zich mot een adres tot
dein Gemeenteraad aldaar gewend,
met ©on besehuldiging tiegem den
Burgemeester, den heer Dobbelaere,
wien hij ten laste legt overtreding
van art- 35 der Wet op de bedrijfs- on
ankomstembfeJasting, door van de we
tenschap, verkregen door een aan
slagbiljet in die belasting, gebruikte
maken tot vaststelling van de bij
drage im den hoofdelijken omslag.
Verder beschuldigt d© lieer W-art
dlan Burgemeester van het schrijven
van anonieme,, brief ka arten aan z.g.
tegenstanders van de beu-benoeming
des Burgemeesters.
"Adressant m-eent, dat na al wat
voorgevallen is, d© Burgemeester
niet gehandhaafd kan blijven, terwijl
hij >üen Minister van Justitie veir-
zuclu heeft een vervolging te doen in
stellen. Reeds meet ©en onderzoek
vanwege dein Minus-ter zijn gelast.
(HbJd.)
IN BRAND GERAAKT
De 18-jarig© doch/tor van. don hoer
Goddcfroy, sigarenwinkelier aan liet
R-omhrandtpic'i-n 5 te Amsterdam,
wilei© een brandand spiiritusiaimpjo
vullen, toen plotseling liet lampje
omviel, de spiritus vlam vatte en over
haar klood-onan stroomde. In een
oogwenk standen de kleedercoi van
hist miec-sj© in vlam. Op haar hulpge
schrei SMÏden haar ouders en brooi-
haar te hulp, rukten haar de kleede-
cen van hol lichaam en trachtten de
vlammen t© doovon. De inmiddels
ontboden gemaesheer achtte overbren
ging naar het Binnengasthuis nood-
zaltelijk. liet meisje is deerlijk ver
brand en verkeert In zorgwekken-
den tcieétand. Ook haar moeder e>n
broer hebban ernstige brandwonden
aan- da handen bekomen.
DE CULLINAN.
Do Londcnsche correspondent v. 't
I Alg. Hbld. seint, dat naar hij uit
goede bron vernam, de „Gullinan" niet
I lieden (Maandag) aan den koning te
Sandringham zal worden aangeboden
j maar enkele dagen later en waar-
l schijnlijk te Windsor.
VREESELIJK.
'■'kv slijk mooi en vreeslijk aardig,
Vreeslijk netjes, vreeslijk' Bef,
Vreeslijk snoezig, vreeslijk vaardig,
Vreeslijk opgewekt en vief,
Vreeslijk vriendelijk eu lieftallig,
V roes lijk gedistingeerd,
Vreeslijk dankbaar en schroomvallig.
Yiecslijk geestig en geleerd,
Vreeslijk vroolijk en vrijgevig,
Vneslijk leuk en intressant,
vreeslijk hecht eu vreeslijk stevig,
Vreeslijk knus en amusant.
Dagelijks te moeten hooren
Li; een lievon meisjesmond,
de logica versmoren
Dat is vreeslijk, en met grond I
Ik wou wel graag, Willem, rel
de vrouw van een redacteur, dat je
wat minder verstrooid waart, als wa
uit dineeren gaan.
-- Hè? Wat bedoel je?
Toen de gastvrouw vroeg, of je
nog e&n slukj'e pudding wou hebben,
Ito o je geantwoord, dat het je onmo-
ge'ijk was, met liet oog op den groo
te»! toevloed ru de beschikbar© ruim
te, nog iets op te nemen.
Heer. Ik zal u eeais een aardig
jochtavontmirtje vertellen, dat mij
overkomen is, juffrouw I
Dame. O, spaar u do moeite,
mijnheer. Ik ken alle jachtavonturen,
vrant mijn vader is ook jager go-
weest.
Heer (op Met huwelijkskantoor).
D:e dame bevalt me niet, die heeft
zcc-'n ontzettend grooto mond.
Huwelijksmakelaar. Pard »n,
mijnheer, hot portret is een vergroo-
ting
Maar u lieeft er toch niet altijd
Ia«l van, dat het gas zoo slecht
brandt Alleen bij perioden, niet
waar
Dat wil zeggen, het begint pas
's avonds.
DE „BREDERODE".
De „Hbld,"-correspoudent te Ko-
penhage schrijft
N8ar aanleiding van het bericht,
ontleend aan „Het Nederlandscho
Zoewezou", kan ik door vriendelijke
tosschenkomst van don directeur van
het Ministerie van Marine alhier het
volgende nieedeelen.
Hei vorige jaar ontving het minis
terie bericht, dat een visschcr het
vvi al. gevonden had, en ging men
dadelijk op onderzoek uit, doch zon-
d©r gevolg. Dit jaar werden de pog'n-
gen hernieuwd, en heeft men kunnen
constateren, dat het schip geheel
onder zand bedolven »'s, en een dui
ker niet het minste verrichten kan.
De mogelijkheid bestaat, dat met
zandpompen liet schip van het zand
bevrijd zou kunnen worden, maar »s
dit met het oog op de diepte, cirea
36 voet, zoor twijfelachtig. Het. zand
weg te blazen, gelijk dit nu en dan
ook geschiedt, acht men in dit geval
ook zeer moeilijk, daar dit niet los
zif, maar als het ware een vast©
massa vormt, en is ef dus over liet
geheel we;nig kans op^ succes, tenzij
vr.vforzien© omstandigheden hare
medewerking hiertoe verleenen.
Hel ministerie blijft echter voort
durend zijn aandacht hierop vestigen
on met het oog op d© groote histori
sche waarde hiervan, zoowel voor
ons als voor Denemarken, eu zou do
ifollandsche regoering lust gevoelen
de~ zaak ,,ou the spot" te onderzoe
ker, twijfel ik n:et of zij zal a
meest mogelijken steun genieten. Dat
men liet feit van admiraal Ubduin
niet vergeten heeft, zal Zondag (8 No
vember) dirdelijk blijken uit het vlag
gen zoowel van openbare ais private
gehouwen, waartoe ©en© opvordering
van d© stedelijke bladen is uitgegaan
©n waaraan men verwacht, dat do
burgers in ruime mate gevolg zullen
geven.
OUDE MUNTEN.
Bij het verbouwen van eene woning
te Giesendam werd gevonden ©en
groote hoeveelheid zilveren munten
uit de 2e helft der 18e eeuw. De mun
ten lagen in het zand onder den vloer.
Zij waren uitstekend geconserveerd.
Voor de massa, wegende verscheiden
KG., werd aanstonds een bod van
f 2000 gedaan. Anderen meenden dat
volgens ruwe taxatie de waarde zou
varieeren tusschen f 17.000 en 18.000.
De eigenaar zal ze ter keuring aan
bieden bij Rijks Penningkabinet.
Naar het Engelsch,
door
'Arthur W. Marchmont.
109)
Daarop had Merridow ban met aan-
-drong verzocht het huis te verloten.
Mijnheer Coseirroemï,, die altijd ver
vuld was van respect voor d/eni arm
•der wet, had aangeradiaa naar de po-
iit'ie te gaanmaar Jack had zijn
«i,gen opinie gevolgd.
Ik ging met mijn rug tégen de
deiur staan, en zei tegen Merridtow,
dat ik een appeltje mcit hem te schil
len had, alvorens ik het huis of hij
die kamer verliet. Ik zei, dat ik het
Ierschö meisje wilde zien, en daar
zou blijven en desnoods sLerven, zoo
hij daarvoor niet zorgde. En wij ble
ven daar twee of drie uurik weet
ii iet hce lypg. Ik zou er ©an week
lang gebleven zijn, Olive. En einde
lijk beigoai hij in te zien, dat ik het
ernstig meende. Hij probeerde op al
le manieren van ons ai te komen. Hij
dreigde ons beiden met de wettoen
met geweiddat hij zijn bedienden
zou roepen om de deur te forcoeren
e.n oris beiden de deur uit te gooian.
Maar het was aan do oven mans oor
6 Ter? slotte deed de heer Casement
eern voorstel. Hij zo-u do politiüe gaan
halen, en ik mo»est in dien lijd de
wacht houden over Merridow, en hij
liet niet onduidelijk merken, dat als
hij ging er' eèn geregeld onderzoek
ingesteld zou wonden. Dat maakte In
druk op Merridew eoi hij vroeg wat
wij dan eigenlijk wel wilden. Wij zei
den, dat wij di& andere bedienden wil
den ondervragen. Zij waren al naar
lied, beweerd© hij maar dat wij oein
huiszoeking konden doen, als wij dat
womschten. „Dam moet u mot ons
rn.eie.gaan". zei ik en hij stemde daar
in toe.
Toon opemdO ik dc dejur eci stak
mijn arm door den zijnen ©m op dmc
maii'liea- begonnen wij liet huis te
doorzoeken. Zijn knecht, Dawleigh,
was in dö hal aam het eind, toen wij
de kamer, verliotem. „Het lorsche
roetsj© in binoengekameai, mijnheer",
zei hij. „Zij is in de keuken." Ik
daoht wel, dat wij haar zoudon vin
den, zc-ii iken wij liepen naai" do
keuken toe». Toen wij do Lrap voorbij-
Liepen, riep Merrid'ew uit: „Wat is
dat en zoo snel als de gedachte,
wist hij mij te ontglippen eui holde
de krap op.
Jack zweeg en zuchtte.
Toen liet ik mij door hem voor
d.em mal houden, giing hij voort. Ik
snel-dfe hem achternamaar hij wist
zijn weg in de duisternis te vindeui,
ik n»iied eu zoo raakte ik hem kwijt.
Na nog wat rondgelooptin te hebban,
kwam ik bij den hoar Casement inde
hal terug. Daleigh was in dien tijd
verdweaneai, en wij wisten ter wereld
r.iiet, wat wij doen zouden.
Even Later hoorde ik bov-en la
waai, en snelde de trap op om te
zien, wat het beteekemdlemaar
moest weer om verrichter zake terug-
keeren en juist toen ik bij mijnheer
Casement terugkwam, hoordeoi wij
jou schreeuwbui. Waar het vandaan
kwam kooiidcnt wij micit be weten ko
men, totdat ik mij de deur herinner
de, die naar dan ongehruikten vleu
gel van he»t huis leidt. Ik deed haar
open em toon zagen wij Meimdew, dia
jou in de armeui hield. „Gelukkig, dat
u hier is", riep hij uit, Maar uw hel-
sclie koppigheid had bijna gemaakt,
dat de moord volbracht was. Zij is
daar aangevallen cm bijna vermoord
door een schurk en hij droeg je naar
de bibliotheek cm ging torn terug met
mijnheer Casement orn dan kerel op
te zoeken, die je had aangevallen.
Nu was 01 ivo alles duidelijk, em tn
onke-le gebroken ziirwnon verteld» zij
Jack, wat er werkelijk gebeurd was.
Hij zefi heel weinig om OMve niet op
te wtndenmaar zijn blik ©n dié be
sliste, erimmige uitdrukktea van
zijn gelaat waren welsprekend ge
noeg ten opzichte van zijn besluit met
betrekking tot Merridew.
Mijnheer Casement kwam kort
daanop terug.
Met mijnliee-r Purvös is mi al
les iui oixie. Olive, zei hij. terwijl hij
een blik met Jack wisselde.
Blijf even bij OMve, mijnheer
Casement, terwijl ga ik Dr. Gregory
opzoeloeru
Tom hij dein notaris voorbijging,
ftuisli'-iixlL» deze
Haal liever de politie.
Jack knikte.
Ik bem dadelijk terug, zei Jack
met eem glimlach tot OMve.
Hij Liep de trap op en ou'tmoetrte
Mer'ridiew Lu de corridor.
Ik wil een woordje met u spre
ken, zei hij heel kalm.
Met mij Zeker.
Op luchlUkviiigen _toon kwamen d!ie
woorden er uit, maar zijn blik was
scherp on onderzoekend.
Juffrouw Panrnenter heeft mij
gezegd....
Hij kwam niet verder. Merridew
duwde hem pl-otseliag op zijd»,
sclmot zijn kamer in en gooide de
deur voor zijn neus op slot.
Jack zette er zijn schouder tegen,
maai- de deur bood weerstond en
juist taan bat hem gelukte klonk er
een pistoolschot tem deele onderdrukt
door hot kraken van d© deur.
Hij snelde binnen eui vónd Merri
dew op den vloer Liggfln met het wa
pen naast zich.
Jack riep don dek tor, die uit de ka^
nier van Purvis daar vlak bij, kwam.
Merridew heeft zichzelf dood ge
schoten.
Die duivelachtige schurkt Toen
wij straks Purvis opzochten trachtte
hij juist dien mo.n daar te smoren.
En hij had het bijna gedaan ook.
O, wij zullen den sleutel tot dat
geheim wel van OMve hooren, ant
woordde Jack, terwijl zij de kamer
van Merridew binnengingen.
I-lij was dood.
D© woonden von Olive schanein min
der ernstig te zijn dan men eerst
vreesde. Haar aim was erg geha
vend; maar dat had luaar waar
schijnlijk het Levcm gered, omdat hot
da kracht van den slag op haar
hoofd had gebroken, lim paar da
gen rust, gevoegd bij het gevoed van
veiligheid werkten wonder on uiten
de resultaten zouden nog bevredigen
der g&we&st zijn, als zij zich niet on
gerust had gemaakt over de onzeker
heid van haar pesitio.
Purvis zweefde tusschen leven en
dood, en daar hij niet Ln staat was te
spreken, was de toestand alles behal
ve rooskleurig. Mevrouw Merridew
bleef in bed en bewaarde een stijf
hoofdig stilzwijgen. Zij was terneer
geslagen door het treurig lot van
baar zoon, beweerde zij. Maar zij
was op de hoogte van d-an toestand
van Purvis, eui wist, dat als hij stierf
zond-or dat do sluier over het geheim
was opgelicht, of als zij hem zoo ver
kon brengen, dat hij niiets vertelde,
haar recht op Silverbeech en hot for
tuin van Olive verzekerd was.
Solnia werd gevonden en naar SiU
ver beech gebracht, en verpleegd»
haar vader met de teedersto zorgen.
OHve liatl haar de groote belangrijk
heid van hot herstel van Purvis uitge
legd en alles wat geld, verpleging
em zorg konden doen, word in hot
werk gesteld om hom te redden.
Maar een week lang bleef de toe
stand nog onzekeren eerst toeni
was de dokter in staat te zeggen, dat)
het gevaar voorbij was.
Helt duurde nog een vouk vóór hij
ondervraagd kon wooden, en in dien
lusscheiutijd werd het geheim van
don diefstal aan bet Ministerie van
Bultenil. Zaken geheel opgehelderd.
Met do hulp van Selrna Hammond
w-euxl de man gevonden, di© de roi
van Jack gespeeld, de papieren go-
stolen <xn het gelierie verhaal var-
zonnen IiuiL Maar do naam van Oli
ve en do rol, die zij gespeeld had,
werd zorgvuldig geheim gehouden
uit vrees van moeilijkheden niet do
leden van do »amenzwering, die zij
verraden had.
(WoreH vervolgd).
