DA OR I AH TWEEDE BLAD.
Wedstrijd van Haarlem's Zanggenot.
FEUILLETON
Ie Roode Pimpernel
Ër*eé7 ILrJ Mvadjsrik Mmrfp' a MAANDAG 16 NOVEMBER 1908
ZaJteaxlagiavioad ewn Da zevenen be
ll-ad de heer Jhr. Mr. F. W. van Sty-
5*um, voorzitter van het ©ore-comité,
het podium en heette de aanwezigen
welkom. Het ls, zoo zei de spr., een
zeldzaam voorrecht, wanneer een
j&anggezelschap zijn 40-jarig bestaan
'herdenken kan, niot zoozeer wat den
duur zoLf betreft (Zanggenot heeft ln
Haarlem een oudere zuster, die de ze
ven kruisjes achter den rug heeft
•itnaar tan aanzien van de levens
kracht. Bert lot van de meeste verae-
jnigiinigon dioet denken aan dlat van de
insecten, die 's morgens worden ge
boren, om 's avonds te sterven. Een
hooge leeftijd is niet altijd een voor
recht, wanneer men oud is en der da
gen zat. Alles hangt er maar van af,
poe men zich houd! Toetst men het
'daaraan, djan kan men zeggen dat
Haarlem's Zamggenot zich goed ge
houden heeft. Ieder die het onlangs
gegeven feestconcert bijwoonde, zal
icleii Indruk gekregen hebben, dat
Haarlem's Zanggemot bezield is m<eit
'eugdig vuur en een schoone t'oe-
omst tegemoet gaat.
Dat is te danken aan die leden,
jpaar zeker niet het minst aan den
anergieken directeur, den heer N. H.
Andriessen. Een woord van hulde
&an hem is hier zeker op zijn plaats.
Het feit, dat 46 vereenigingen met
8000 zangeressen en zangers mee
doen, mag getuigen, dat de gedane
oproeping in den lande weerklonk
heeft gevonden. Men vindt er veree-
ïtigingen ondier, die reeds hare sporen
hebben verdiend, maar ook jongere,
die nog aan het begin staan. Ér ls
jdus alle kans, dat het feest goed zal
klagen, dat dan zal zijn een- nieuwe
>arel aan de kroon van Haarlem's
langgeoiot. Spr. meent te spreken na-
hens de geheele burgerij, als hij die
ïoop uitspreekt, dat het koor zijn
goeden naam zal handhaven^ zal
groeien en bloeien en steeds een zoo
ènergieken leider zal bezitten, als
thans het geval Ia (Applaus).
Daarop trad een comité op, dat bij
nonde van een der loden van do
lat. Zangschool te 's-Haga namens
12 vereenigingen in Nederland Haar-
em's Zanggonot een zilveren lauwer
krans aanbood.
De voorzitter van Zanggemoit. de
leer C. Heemskerk, dankte hartelijk
'oor dit fraaie geschenk. Toen de
trans aan 't vaandel werd gehecht,
iveerklonk een warm applaus van 't
>ubliek.
Op de gaanderij had de jury plaats
©nomen ,zij bestond uit de heeren
H. Andriessen, C. Andriessen, J.
luygrok, Philip Loots, M. H. van 't
iruijs, A. Hamm ©n Cl. van detr lin-
len, welke laatste als voorzitter fun
deerde
Daarna begon die wedstrijd met de
lerde afdeellng mannen zang.
Zeventien deelnemers elk met twee
luminers naar keuze. Samen 34 com-
ic-sities 1
Voor elke yereeniging 20 minuten
;ekenend zou de avond ruim vijf en
en haJf uur duren. Dan nog de be-
aadslaging van de jury 1 't Moest
nachtwerk worden. En dat hadden
)ok de vereenigingen voorzien. Ze~
ien van de zeventien hadden de aar-
lig© compositie Nimmer Nacht van
n.H. Andriessen gekozerq bovendien
prden ons nog voorgedragen Ster-
[ennacht. Nacht van Sepp, Nachtlied
les Krijgers, Goeden Nacht van
Roeske en Goeden Nacht van Abt.
Vaarlljk nacht genoeg 1
Het zou ons te ver voeren, wan-
leer we wilden nagaan, wat elke ver
eniging voordroeg. Er was verschei,
lenheid genoegvereenigingen uit
lleine plaatsen, die blijkbaar zelden
aderen hooren zingen en daardoor
anderen achterstaan, vereecnigin-
on die geen gelukkigen avond had-
en, vereenigingen, die een directeur
atlden met eigenaardige opvattin-
De laatsten zijn en zullen zijn
echt af, want bij deze koren hangt
eer veel van 't inzicht en de muzika-
teirt van den leider af.
Met inbegrip van een kleine pauze
um-de de zang tot kwartier vóór
noen. Toen trok de jury zich terug
a to beraadslagen, inmiddels wer-
ai in de zaal de stembiljetten voor
publiekprijs opgehaald. Voor 't
ubliek begon de altijd vervelende
achtpariode, die dezen keer bijzon-
3- lang duurde en bovendien nog
iaangenaam was. omdat er in de
Lal een rookdamp kwam te hangen,
aartegen je wel kon leunen, terwijl
lo verzoeken om een paar tuindieu-
open te zetten, heiaas ge-
etgerd wei-don.. De atmosfeer was
één woord afschuwelijk en
menigeen zal die angst voor frlsscihe
lucht met hoofdpijn betaald hebben.
Eindelijk omstreeks half twee kwam
de jury op het podium en deelde de
hoer Van der Linden den uitslag
mee, beginnende met de laagste prij
zen. Het enthousiasme wan groot,
vooral toen de eerste prijs aan Proza
en Poëzie werd toegekend en daarna
bleek, dat doze zelfde vereeniging ook
den publiekprijs verworven had met
110 stemmen, tegen 37 op Kunstmin.
De volledige uitslag ls als volgt i
Zaterdagavond werden ln de 3d'e
Af deeding Mannenkoren do prijzen
als volgt behaald.
la prijs i „Proza «in Poëzie", te
Haarlem, mei 5 tegen 2 st. j 2e prijs i
„HoHandia", den Haag, inet 4 tegen
S st.3e prijs A „Kunstmin", den
Haag, met 5 tegen 2 st.3o prijs B
Orpheus". Alkmaar, met 4 tegen 3
st 4e prijs A „Aurora", Rotterdam
met 6 tegen 2 &L4e prijs B r „Oefe
ning na Arbeid". Wonnen, met 4 te
gen 3 st5a prijs A„Workman's
Kunstgenot", Wormen-veer, met 4 to
gen 3 st. j 5e prijs B „Cecilia", Be
verwijk, met 4 tegen 3 st. j 6e prijs
„Hou en Trou", Amsterdam, met 5
tegen 2 st.
De Publiekprijs werd eveneens aan
„Proza en Poëzie" te Haarlem toege
kend.
Onze Haarlemsóbe Yereemiglng mag
met haar overwinning hartelijk ge-
lukgewenscht worden. Zij heeft die
ten volle verdiend. De voordracht van
Nimmer Nacht vooral was schitte
rend, die van Hol's Psalm Vni, be
vatte zeer voel goeds, maar was aan
't slot minder gelukkig. De he,r Piela.
ge, die nog maar korten tijd direc
teur van Proza en Poëzie is, mag
trotsch zijn op dit succes..
Wellicht hadden veden met' cms den
2den prijs toegeschreven aan Kunst
min, dat Irisch en natuurlijk zong en
prachtige bassen had, terwijl Neeir-
landia zijn belde nummers zeer om-
zuivef inzette. Maar de jury beslist
en zi| zal pioeite genoeg giehad heb
ben, cm ai deze 9 prijzen te verdee-
len. Deed ons bijzonder genoegen,
dat ook Cecilia van Beverwijk tot de
bekroonden behoorde deze vereeni
ging, dis onder die leiuing staat van
een dilettant, den beer L, P. Heems
kerk, -tong Nimmer Nacht zeer goed,
maar itafl goed doen, met het banale
Nachtlied de® Krijgers niet meer op
wedstrijden uit te komen,
De prijzen waren van dien felersten
tot den "vierden B. een verg. zilveren
medaille mot resp. 100, 50 en f25
voor de 4 laagste. De drie laatste
prijzen waren een zilveren medaille.
Zangers en toehoorders stroomden
de zaal uit, de koele nachtlucht in.
Vele vreemden konden geen logies
meer vinden, de logementen waren
vol. Er zat dus niets anders op, dam
tot vijf uur in den morgen o.p straa/t
te wachten. Toen vertrokken zie maar
Amsteadam.
Voor een derde afdeeMng le er Za
terdagavond Inderdaad goed gezon
gen. Van een paar kan maai* worden
gezegd, dat hun yoordraciht slecht
was.
Zondagmiddag te één uur begon de
tweede afdeeling Mannenkoren, voor
vereenigingen, die nog geen eersten
prijs in deze afdeeling behaald heb
ben. Van de acht, die ingeschreven
waren, kwam alleen Kunst na Arbeid
van Haarlem niet op, tengevolge van
't geschil, dat in onze courant uitvoe
rig behandeld is.
De uitslag was als volgt:
le prijs verg. zilv. med. en 150
Mannenzamgv. Harmonie te Vianen
inet 4 tegen 3 stemmen2e prijs id.
met f 75 Delfts Mannenkoor, mei 4
tegen 3 stemmen3de prijs idem en
50 Orpheus, den Haag, met 5 tegen
2 stemmen 4de prijs, verg. zilv. med.
Kunst en Vriendschap Amsterdam
5de prijs Zanglust te Rotterdam met
4 tegen 3 stemmen. Een bijgevoegde
prijs 5 B werd toegekend aan het
mannenkoor Novlomagum te Nijme
gen.
In dezen wedstrijd vooral kwam
duidelijk uit, wat het bezit van een
goeden dirigent voor een vereeniging
beteekent. Het koor uit Vianen bestaat
uit niet meer dan 47 man en kon in
klank dan ook niet halen bij de ver
eeniging, die hier de gevaarlijkste
werd geacht, namelijk Delfts Man
nenkoor, dat 25 man sterker was.
Maar de manier van zingen van hex
Vianensche troepje was uitstekend.
De heer C. A. Galesloot was hun lei
der, iemand dien men noemen kan
een rasdirecteur, van hooge muzikali
teit en fijnen smaak. Vianens over
winning met Dies Irae van Verheij en
In 't bosch, van Galesloot, was volko
men verdiend.
Het publiek scheen van een andere
meening te zijn, daar de publiekprijs
aan Delfts Mannenkoor werd toege
kend met 48 van de 99 stemmen de
andere waren verdeeld.
's Avonds te acht uur kampten ln
de eerste afdeeling vier vereenigin
gen. Het waren Zang en Vriendschap,
directeur de heer Bernard Diamant,
van den Haag, Crescendo, onder di
rectie van den heer Otto W. de Nobel,
van Haarlem, Nijmeegs Mannenkoor,
directeur de heer Willem Kerper en
de Delftsche Nijverheid, onder leiding
van den bekenden musicus, den hoer
W. van Thienen. De le prijs was een
gouden meda'llo met f 250, de 2e een
verg. zilv. med. en f 125, de 3e een
verg. zilv. med. en f 75.
De jury voegde daaraan nog een
4den prijs toe en kende dezen, nadat
de jury slechts korten tijd afwezig
was geweest, aan do Haagsehe ver
eeniging toe met algemeens stemmen.
De derde viel met 4 tegen 3 stemmen
te beurt aan Nijmeegs Mannenkoor,
de 2de met 4 tegen 3 aan de Delftsche
Nijverheid en de eerste met algemeene
stemmen aan onze Haarlemsche ver
eeniging Crescendo.
Met enthousiasme werd deze uitslag
begroet. Al hadden wij niet durven,
denken, dat het met algemeene stem
men zou geschieden, wij hadden toch
ook in gedachten den eersten prijs
aan Crescendo toegekend. De lieder-
tafel heeft voornamelijk het verplich
te koor de Gypten (Zigeuners)
van N. H. Andriessen hoogst verdien
stelijk gezongen. Het vrije nummer
Deus est nostra lux gaf wel veel goeds,
maar do Inzetten waren niet altijd
gelijk en op het einde was zekere ver
moeidheid niet te miskennen.
Met 89 stómmen verkreeg Crescen
do ook den publiekprijs.
Het verplichte koor van den heer
Andriessen is wel een welluidend
werk, waarbij het tekstbezwaar, dat
het overal gelijke regels heeft, zeer
goed is ontgaan. Toen het voor den
eersten keer werd gezongen, bracht
het publiek den componist een geest
driftige ovatie.
In deze afdeeling dient nog vermeld
te worden bet kloeke werk van de
Nijmoegsche vereeniging, die met niet
meer dan 58 man het moeilijke Deus
est nostra lux loffelijk uitvoerde, al
had het ook niet zooveel glans in de
tenoren als Crescendo, dat het melo-
dieuse middengedeelte van dit' werk
juist door de mooie hooge stemmen
uitstekend deed hooren.
Ten slotte werd door de winners
van do eerste prijzen in de drie afdee-
lingen gestreden om de twee eereprij-
zen, een zilveren lauwerkrans en een
medaille.
Harmonie van Vianen zong ^5 es
Irae van Verhey en liep toen oj jen
draf van 't podium, om den trein te
halen, Proza en Poëzie had Nimmer
Nacht gekozen, Crescendo droeg nog
eons de Gypten voor.
De uitslag van dezen laatsten wed
strijd was, dat de lauwerkans te beurt
viel aan Crescendo met algemeene
stemmen en de medaille aan Ilarmo-
niet te Vianen met 6 stemmen tegen
een.
Aan den heer N. II. Andriessen werd
door het bestuur van Haarlem's Zang
genot een fraaie lauwerkrans aange
boden.
Stadsnieuws
STUKKEN VAN DEN RAAD.
Ontder intrekking van hun eerste
voorstel, stellen B. en W. voor, om
roeit Ingang van 1 Sept. 1908 aan den
heer L. v. d. Vegt wegens toene
ming van zijn werkzaamheden aan
de H. B. S. te ontheffen van twee
Lesuren als leeraar aan de Burger-
avondschooL De jaarwedde vermin
dert daardoor van f 300 op f 150 de
grondslag voor pensioen blijft be
paald op ƒ900.
Bij besluit van 19 Augustus j.L
werd vastgesteld de regeling der jaar
wedden van het onderwijzend perso
neel aan de meisjesschool voor M. O.
Het komt B. en W. gewenscht voor,"
deze regeling zoo te wijzigen', dat
periodieke verhooging niet om de vier
jaar, maar zooals vroeger cm do
drie jaar wordt toegekend.
Daar de afwikkeling van de over
dracht van wegen en vaarten aan
Heemstede nog wel eenigen tijd zal
vorderen, stellen B. en W. voor, aan
R. Yeth toch'een gedeelte water van
do Kraialennestorvaart te verhuren.
De gemeente Heemstede heeft hierte
gen geen bezwaar.
B. en W. stellen voor, nan da be.
stuurcllers van inet ziekenhuis St.
Joannes de Deo vergunning te V&rlee<-
nan oin bij het verplaatsen, van hou
ten bergplaatsen, af te wijken van
het bepaalde bij art. 7 sub 1 der
B ouwveroaxlen ing.
B. en W .stellen voor, dat de ge
meente met J. M. C. Hoog en Th.
Hoog een milling van grond aangaat,
ter baterre vaststelling van de rooilijn
aan den Koninginneweg.
GEMEENTERAAD.
Vergadering van. den Raad d)&r ge
meente Haarlem op Woensdag 18 No
vember 1908, des namidags te 11/2
uur., in de Statenzaal (Prinsenhof).
De volgend© zaken zullen aan de
or die worden gesteld
1. Mededeeiim-san ei
stukken.
Verzoekschrift leorares Meisjes
school voor M. 0.t om eervol ont
slag.
Id. onderwijzer Derdor Burger
school om id.
Id. id. Eerste Burgerschool, om id.
2. Schrijven B. em W.W. resumtie
besluit regeling jaarwedden perso
neel scholen voor L. O.
3. Voorstel id. goedkeuring rekening
0li verantwoording gemeentelijk©
Bank van leaning, dienst 1907/1908.
4. Id. id. wijziging regeling jaar
wedden personeel Meisjesschool voor
M. O.
5. Id. ld. wijziging jaarwedde en be
vestiging pensioensgrondslag leeraar
B urgerav o ndscho ol.
6. Id. id. oprichting Derde Oplei
dingsschool.
7. Id. id. voorloopig plan bouw ge
meentelijk museum,
8. Id. i'(L beschikbaarstelling gel
den uitbreiding aantal koelcellen enz.
Openbaar Slachthuis.
9. Id.-id. ld. gedeeltelijke vernieu
wing Bartenbrug.
10. Id, id. sluiting wegen voor mo
torrijtuigen enz.
11. IcL id. verzoekschrift Binnen!.
Exploitatie Maatschappij van onroe
rend© goederen en G. P. J. Beccari,
overneming voor straat bestemden
grond aan- en bij Schotershigel.
12. Id. id. id. J. M. C.-mT. M. Hoog
ruiling grond Koninginneweg.
13. ld. icL verkoop grond bij Wijde
Geldöiooze Pad aan J. Koper.
14. ld. id. verhuring water Kraaien-
n est ervaart aan R. V©th.
15. Schrijven id. voor stel-Van de
Kamp e. a., demping Baken-essar-
gracht.
16. Voorstel id. verzoekschrift Be
stuur Chr. vereeniging voor de ver
pleging van lijders aan val Lende ziek
te, afwijking art. 7, 1 a Bouwveror
dening.
17. Id, id. id. Overste St. Joannes de
Deo, id.
18. ld. id. Id. Bestuur R. K. vereeni
ging spoor- en tramwegpersoneel „St.
Auguslinus", wijziging tijdstippen ge-
si ol en houden Lange bru£.
19. Id. id. id. Voorz'tter en Secreta
ris afd. Haarlem Bond Ned. gemeen
tewerklieden, opheffing straf werk
man.
20. Vergadering met gesloten deu
ren.
Verzoekschrift F. Groet-De Vries,
herbenoeming ais gemeentevroed-
.rouw.
22. Aanbeveling B. en W.W. be
noeming ieerarea Meisjesschool voor
M. O.
23. Id. id. ld. leeraar H. B. School
mat 5-j. cursus.
24 Id. id. id. id. Burgeravondschool.
PRACTISCHE UITVINDINGEN.
We zijn eens een bezoek gaan bren
gen aan bet bekende Technische Bu
reau van den heer De Clercq te Bloe-
mondaal.
Daar was iets nieuws te zien!
De naam van 't nieuw uitgevonden
toestel is „Dictaphoon", of ook wel
genoemd, „handelsgraphophoon". De
ze namen zeggen niet veel, dus is een
uitlegging noodzakelijk.
ledereen weet, dat het dicteeren van
de correspondentie eene der taaiste
eu vervelendste bezigheden is voor
patroons of chefs van dienst.
Dringende werkzaamheden moeten
soms worden uitgesteld of verwaar
loosd, tengevolge van enorm tijdver
lies, veroorzaakt door de noodzakelijk
heid van het dicteeren der antwoor
den op de brieven of dienstorders. Tot
nog toe werd er weinig practisch uit
gevonden ln dit opzicht, op werktuig
kundig gebied. De stenografie was
wel oorzaak, dat de individueel© werk
kracht aanmerkelijk vergroot werd,
doch het aantal fouten en onjuisthe
den is er ook door vergroot.
Nu zal de „Dictaphoon' uitkomst
geven!
Het is eene bijzondere phonograaf,
voorzien van een buigzame slang,
welke bevestigd is aan een toestelle
tje, dat de klanken opneemt of weder
teruggeeft met een automattschen
aanwijzer, al naar den wensch van
dengene, die er mede werkt; de klan
ken worden hiermede gegrift op eene
wassen rol, welke in staat ls een dic-
tée van 5 A 6 minuten op te nemen.
Een luchlrem, heel gemakkelijk
aan de machine verbonden, stelt ln
staat, de rol in beweging, of tot stil
stand te brengen, door eene lichte
drukking van den voet op eenen bal
van caoutchouc. Zoodoende kan men
zijne handen steeds vrij houden. Men
kan door de Handels Graphophoon
dingen van allerlei aard dicteeren:
brieven, notities, verschillende or
ders, in één woord al wat men den
stenograaf en zijnen ondergeschikten
zou opgeven, wat men schriftelijk
zou noteeren of mondeling zeggen.
De gedicteerde woorden worden op
eene wassen rol gekrast en terugge
sproken door de Clarophoon voor den
typewriter, die den cylinder op de
zelfde manier tot stilstand en in be
weging brengt, ais bij het dicteeren.
Mocht de typewriter een woord ver
keerd verstaan hebben, dan kan men
dat, door de gehoorbuis even terug
te schuiven, zoo dikwijls laten herha
len, als men wil. Is het gedicteerde
door de schrijfmachine overgebracht,
dan kan men de bekraste rol afscha
ven; deze bewerking kan men onge
veer 100 maal met dezelfde rol herha
len, voordat ze onbruikbaar is.
Zoodoende bespaart men bet werk
van den Stenograaf, daar men voor
het opnemen en uitwerken der dic-
tées niets noodig heeft, dan het toestel
en de gewone schrijfmachine.
Men ziet dus, een practisch toestel!
Met veel belangstelling hebben we
de werking gadegeslagen en bewon
derd, waarbij duidelijk bleek, dat
groote kantoren veel gemak van deze
nieuwe vinding kunnen hebben.
Ook konden we een pas uitgevon
den rekenmachine bezichtigen. Dit
toestelletje niet grooter dan een noti
tieboekje Btelt den gebruiker in staat
zelfs de grootste sommen op te tellen,
tot een millioen toe. De beste boek
houder kan niet tegen deze machine
concurreeren, want de „ijzeren her
sens" kunnen zich nooit vergis
sen. Ook dit toestel is voor de practijk
zeker goed te gebruiken.
De lezer, die belang stelt in deze
nieuwe wonderen der techniek, kan
zich met 't Bureau in verbinding stel
len, en zich persoonlijk overtuigen
van 't nut en de bruikbaarheid.
Uit de Gmstrekea
HAARLEMMERMEER.
Onuitsprekelijk zijn de oolijkheden
des noodlots! Terwijl we ons gereed
maken de jammerklachten over de
droogte in de Meer als gevolg van
het weken lang uitblijven van 't he
melwater te vertolken, sputtert en
klettert de regen lekkertjes tegen de
ramen. Nu, tant mieux. Toch willen
we aan ons voornemen gevolg geven,
waar we de overtuiging kregen dat
het wel zeer noodig is nu de roe van
den rug genomen werd, de slagen niet
dadelijk te vergeten. De inwoners van
de Meer, vooral de boerenarbeiders
lijden aan chronisch watergebrek. De
regentonnen zijn over 't algemeen te
klein; hebben een inhoud van gemid
deld 600 liter, tea*wijl door het weinige
dak, minder dan mogelijk was, van
den regen wordt geprofiteerd. Echter
op den duur zullen deze toestand©?
wel verbeteren, daar de Woningwet
voor nieuw te bouwen huisjes een put
van minstens 3 kub. M. inhoud, d. i
van 3000 liter, voorschrijft. Is nu (f
watervoorraad van zoo'n huisgezin
uitgeput, dan gaat men teren op der
buren, vervolgens op den boer bij
Kvien de arbeïde rin dienst is. Heeft
die ook niet meer zooveel water dat
hij er van wil weggeven, dan is men"
aangewezen op de enkele bezitters
van groote bakken, die 't water d©^
gewone prijs is 2 cent per emmer
verkoopen. Een der grootste waterre
servoirs is, dat van de R. K. kerk te
Hoofddorp, en in de laatste tijden
was het watergebrek zóó groot, dat'
er op één ochtend voor wel f 20 water
werd verkocht Sinds J.l. Zaterdag
moest echter dit winstgevend bedrijf*
worden Ingekrompen; de voorraad
was ook daar zoo zeer verminderd,
dat er een schifting onder de afne
mers moest worden gehouden, en de
laatste week werden alleen de geloofs-
genooten tot de regenput toegelaten.
Nu Is er behalve regen-, ook Norton-
water in de Meer, maar er zijn slechts
enkele pompen, en het bijzonder groot
zout- en ijzergehalte van dit water
maakt het weinig gezocht. Het zout
gehalte maakte het ongezond, het
ijzergehalte geeft het vaatwerk, spe
ciaal het email, door aanslag een te
onzindelijk aanzien.
's Zomers, na 3, 4 weken droogte,
heerscht er dus geregeld watergebrek.
Nu de regen negen weken uitbleef,
werd er de laatste dagen uit Amster
dam en Haarlem water aangevoerd
en voor 4 en 5 cent per emmer ver
kocht. Men begrijpt echter dat de
meeste huisgezinnen dit niet konden
beialen, en liever gekookt slootwater
gehruiken.
En werd 't nog maar altijd gekookt.
Van die bewoners bovendien, die zich
niet in de buurt water konden ver
schaffen, hebben natuurlijk allang
verscheidene hun toevlucht tot sloot
water genomen; en dezen nazomer ze
ker niet voor 't eerst!
Deze toestanden overziende, be-
grij'pt uien clat de waterquaestie in de
Meer allang men lette niet te veel
op de beeldspraak een question bru
iante is.
De plaatselijke afdeeling van Het
Witte Kruis vooral hield zich bij her
haling met deze zaak bezig. Dezen zo
mer nu besloot een vergade
ring van deze vereeniging krachtig
op te treden. Nadat een voorstel om
de Nortonpoinp aan het Raadhuis te
Hoofddorp en die te Nieuw-Vennep
van ontijzerings-inrichtingen te voor
zien, als niet afdoende voor de gehee-
t6 Meer verworpen was, koos men
uit de Witte Kru:sleden een commissie
om de zaak te bestudeeren.
De heer C. J. van Mansum, arts te
Hoofddorp, werd tot voorzitter geko
zen. Het rapport door deze commis
sie ziet men met belangstelling te ge-
moet, en liet is ons zeer aangenaam
door welwillende inlichtingen in staat
gesteld te zijn, reeds nu iets hiervan
te kunnen meedeelen.
De commissie vatte haar taak breed
op, en begon, om haar optreden vol
doende te kunnen motivceren, met
een uitgebreid onderzoek van het wa
ter, dat in de Meer wordt gebruikt.
Men kwam tot de conclusie dat er
géén water, in de Meer gebezigd, goed
kan worden genoemd; zelfs het regen
water bevat ammoniak, voornamelijk
tengevolge van vogei-uitwerpsclen,
die van het dak in den regenton ko
men. Bovendien komen er geregeld
alle boerderijen in de Meer zijn on
der boomen gebouwd plantaardige
bestanddeelen in voor. Het zakwater
bevat een groot zoutgehalte, pl.tn. 1/4
gram per liter. Nog hooger is het
zeer schadelijk zoutgehalte van dit
Nortonwater dan van het slootwater;
meer ten gevolge van het leegzuigen
van de Meer door de Amsterdamsche
Waterleiding, een feit dat trouwens
meer nadeelen oplevert.
Waar dus het gebrek aan goed wa
ter voor de consumptie vast staat,
acht zij het de onafwijsbare plicht van
het Gemeentebestuur maatregelen ter
voorziening te treffen. Zij geeft er ee-
Naar het Engeisch door
•Barones Orczy.
4)
- Ha, daar is Sally, Hó daar, Sal-
hier I Hoera voor mooie Sally 1
Ik dacht, dat je daar in die keu-
ii van jou doof geworden was,
oinde Jimmy Pitkin, terwijl hij
et den rug van ziju hand over zijn
oge lippen streek.
Heel goed I heel goed t lachte
^lly, toen zij de pas gevulde kroezen
de tafels zette, maar wat een
'ast I Ligt je grootmoeder op ster-
n misschien, en wou je de arme
ikker nog zien, voor zij heen gaat
heb je nooit meer in zoo'n haast
zien.
lUgemeen gelach begroette deze
otternij en gaf aanleiding tot ver-
iiller.de andere geestigheden,
sally scheen nu minder haast te
bben, om naar haar potjes en pon
tjes terug te keeren. Een jonge
in met mooi krullend haar en
hge, helder blauwe oogen, nam al
3J" aandacht ln beslag, terwijl aar-
iheden van dezelfde soort als die
over de niet bestaande grootmoeder
van Jimmy Pitkin van mond tot mond
gingen, en aller gezicht als in een
wolk van tabaksrook gehuld was.
Tegenover den haard, wijdbeens,
met een lange aarden pijp in den
mond stond daar de herbergier zeif
in al zijn waardigheid. Mijnheer Jel-
lyband, eigenaar van „Visschersrust"
zooals zijn vader, zijn grootvader
en overgrootvader het vóór hem ge
weest waren. Zwaar gebouwd, joviaal
van uiterlijk en ietwat kaalhoofdig,
vormde mijnheer Jeilyband werkelijk
hét type van den John Buil uit die
dagen de dagen toen ons vooringe
nomen isolement haar grootste hoog
te had bereikt, toen voor een En-
gelsckman, hetzij hij lord, pachter of
boer was, het geheele vasteland van
Europa een hol van ongerechtigheid,
en cLe rest van de wereld een niet ge
ëxploiteerd land van wilden en kanni
balen was.
Daar stond hij in al zijn waardig
heid, breed uit, roolcende zijn lange
pijp en zich om niets of niemand thuis
bekommerend en iedereen daarbuiten
verachtend. Hij droeg het typische
vuurrood© wambuis met de glimmen
de koperen knoopen, de bombazijnen
broek, de grove grijze kousen en
schoenen met gespen, die in die dagen
in Engeland door iederen herbergier,
die zich respecteerde, gedragen werd
en terwijl de mooie, moederlooze
Sally wel vier paar bruine handen
had kunnen gebruiken, om al het
werk te verrichten, dat op haar wel
gevormde schouders rustte, besprak
Jeilyband gewichtige politieke kwes
ties met zijn meest bevoorrechte gas
ten.
De koffiekamer zag er, verlicht door
twee mooi gepoetste lampen, die aan
den houten zolder hingen, werkelijk
heel vroolijk en gezellig uit. Door de
dikke wolken tabaksrook, die in iede
ren hoek van liet vertrek hingen,
maakten de roode, opgewekte aange
zichten van de klanten van mijnheer
Jeilyband een aangenamen indruk,
als van menschen, die het met zich
zelf, hun gastheer en de geheele we
reld heel goed konden vindenuit
iederen hoek van het vertrek klonk
luid gelach, vergezeld van een vroo
lijk al was 't dan ook niet bepaald
geestig, gesprek, terwijl Sally's her
haald lachen bewees, wat een goed
gebruik mijnheer Horry Waito maak
te van den korten tijd, dien zij hier'
dacht te blijven.
Het waren hoofdzakelijk vlsschers,
die de gelagkamer van mijnheer Jei
lyband met hun tegenwoordigheid
begunstigden, maar visschers staan
bekend als heel dorstig; het zout, dat
zij inademen, als zij op ze© zijn,
schijnt oorzaak te zijn van hun droge
kelen.
Maar „Visschersrust" was nog iets
meer dan een bijeenkomst voor dit
nederige volk. De diligenc© van Lon.
den en Dover reed dagelijks van deze
herberg af, en passagiers, die het
Kanaal waren overgestoken, en zij,
die een groote zeereis moesten ma
ken. kwamen allen in kennis met
mijnheer Jeilyband, zijn Fransche
wijneai en eigengebrouwen ale.
Het liep naar het einde van Sep
tember 1792, en het weer, dat d© ge
heele maand hel der en warm was
geweest, was plotseling omgeslagen,
want twee dagen lang was de regen
neergestroomd, als deed hij zijn
uiterste best, alle veelbelovende ap
pels. peren en late pruimen te verhin
deren als mooie vruchten op tafel te
komen. Zelfs nu sloeg de regen nog
tegen de vensters, kletterde in den
schoorsteen, zoodat het vroolijk bran
dend houtvuur in den haard siste.
ZegHeb je oo't zoo'n vochtige
Septembermaand gezien, mijnheer
Jeilyband? vroeg mijnh. Hempseed.
Genoemde mijnheer Hempseed zat
op een der stoelen bij den haard,
want hij was een belangrijk persoon,
een autoriteit niet alleen in „Vis
schersrust", waar mijnheer Jeilyband
hem altijd uitkoos voor zijn politieke
gesprekken, maar in den geheel en
omtrek, waar zijn ontwikkeling en
achtenswaardigheid evenals zijn ken
nis van de Schrift, groot respect en
vrees afdwong.
Met één hand begraven in de enor
me zakken van zijn bombazijnen
broek, met de ander zijn lange pijp
vasthoudend, zat mijnheer Hempseed
daar met een ontevreden blik de ka
mer rond te kijken, terwijl d© regen
tegen de vensters en dakpannen tikte.
Neen, antwoordde mijnheer Jei
lyband toestemmend, 'k heb het nooit
meer zoo beleefd, mijnheer Hemp
seed En ik woon hier nu al zestig
jaar ongeveer.
Zestig Ja, maar de eerste drie
jaren daarvan zult gij u toch niet
meer herinneren, zei mijnheer Hemp
seed leuk. Voor zoover ik weet let
een kind niet veel op het weer, ten
minste in deze streken, en ik heb hier
nu ongeveer vijf en zeventig jaar
gewoond, mijnh. Jeilyband.
De superioriteit van deze wijsheid
was zóó onomstootelijk, dat mijnheer
Jeilyband op dit oogenblik niet zoo
als gewoonlijk zijn woordje klaar
had.
Het lijkt meer op April dan op
September, nietwaar vervolgde
mijnheer Hempseed treurig, toen een
nieuwe regenvlaag het vuur in den
haard heftig deed sissen.
Ja 1 zegt u dat wel, stemde de
eerbiedwaardige herbergier toe,
maar wat kan men met een regeerfng
als de onze anders verwachten, mijn
heer Hempseed
Mijnheer Hempseed schudde mot
een heel wijs gezicht het hoofd, ver
vuld van een diepgeworteld wantrou
wen tegen het Britsche klimaat en de
Britsche regeering.
Ik verwacht niets goeds, mijn
heer Jeilyband, zei hij. Arme men
schen, zooals wij, zijn niet in tel daar
in Londen, ik weet dat, en anders
houd ik niet van klagen. Maar als
loot in September zulk vochtig weer is,
en als el mijn vruchten rotten en
sterven
U heeft gelijk, mijnheer Hemp
seed, antwoordde Jeilyband, en zoo
als ik zeg, wat is er anders to ver
wachten Daar heb je al die Fran
sche duivels aan de overzijde van het
Kanaal, die hun koning en adel wil
len vermoorden, en Mr. Pitt, Mr.
Fox en Mr. Burke, die onderling zou-
dea blijven vechten daarover, als wij
Engelschen hen hun gang lieten gaan.
Laat ze moorden I zegt Mr. Pitt.
Houd ze tegen 1 zegt Mr. Burke.
En laat ze moorden, zeg ik, zei
mijnheer Hempseed met nadruk,
want hij was niet erg gesteld op
een politiek gesprek met zijn vriend
Jeilyband, waarbij hij altijd van de
wijs raakte en maar weinig gelegen
heid had, die parelen van wijsheid
uit te strooien, waardoor hij zoo'n
greote reputatie in den omtrek en zoo
menige vrije kan ale in „Visschers
rust" verworven had.
{Wordt vervolgd).
