NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
28e Jaargang, No. 7811
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
WOENSDAG 9 DECEMBER 1008 A
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
P3R ORIS MAANDBNl
Voor Haarlem l I II I T
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd Is (kom der
gemeente)
Franco per post door Nederland ,1,65
Afzonderlijke nummers0.02H
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem
de omstreken en franco per post
1.23
130
037H
0.45
Uitgave der Vennootschap Lonreag Coster. Directeur J. C. PBERE3QQM,
ADVERTENTlÉHi
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regei meer 10 Cts. Bulten hel Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels h~, elke regel meer ƒ0. ïfl Reclames 30 Cent per regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Advertenüën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatslngi
50 Cts. voor 3 plaatsingen A contant
Redactie en Administraties Groote Kontstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 co der Administratis 724
Drukkerij i Zuide? Bultenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA,
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon Interc. 6229.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
ZES BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
AGENDA
DONDERDAG 10 DECEMBER.
Gr. Kerk: Orgelbespeling, 2—3 uur.
Brongebouw: Concert Haarlemsch
Muziekkorps, 8 uur.
Bloemendaal: Raadsvergadering,
OM ONS HEEN
No. 849.
Gozapoeder en nog wat
Het is van doctoren een algemeene
klacht, dat de menschen en niet de
zoogenaamd onontwikkelden alleen
neiging hebben, hun lichaam en
gezondheid toe te vertrouwen aan
personen, die van de eenvoudigste
zaken op dat gebied nooit studie ge
maakt hebben, in den rege-l zelfs blij
ken van onkunde geven ten opzichte,
van den Louw van het menschel ijk
lichaam, menschen die zij als perso
nen in 't geheel niet kennen en van
wie zij vroeger ook nooit gehoord heb
ben.
Die verzuchting heeft inderdaad
een i gen grond. In het algemeen heb
ben de menschen, die bun kachel niet
te repareeren zouden geven aan een
timmerman en een raam niet laten
nazien door een loodgieter, we zouden
haast zeggen een aangeboren
vertrouwen in de bekwaamheid van
leeken op medisch srebied. Daar is het
dikwijls de officieel© geleerdheid, die
hen afstoot en de stoute leekenverze-
kering, die hen aantrekt. Ik zou dat
willen toeschrijven aan een volksge
loof, dat ik zoo duidelijk weergegeven
vind in een Duitsche circulaire en dat,
vertaald, aldus luidt
„Ik ben vast overtuigd', dat de wijze
Natuur, die het leven geeft, ook mid
delen heeft geschapen tegen tot dus
verre ongeneeslijke ziekten, ze moeten
all*> i maar gevonden worden."
Ik geloof, dat deze opvatting veel
algemeener is, dan men wel denken
zou. Zij beschouwt de verschillende
ziekten als van buiten af op ons aan
komende vijanden en de geneesmid
delen als van buiten af beschikbare
vrienden \au den mensch. Het is be
grijpelijk, dal wie aan deze meening
geloof slaat, en aan een of andere
kwaal lijdt, geneigd is te hechten aan
de verzekering van leeken, dat zij het
ware geneesmiddel tegen de kwaal
gevonden hebben. Waarom zou dat
niet waar kunnen zijn denkt de pa-
tië .t en vergelijkt daarbij de gereser
veerde houding van zijn dokter, di©
bijna nooit genezing door een bepaald
middel toezegt, omdat hij weeter
zijn geen ziekten, maar zieken, met
andere woorden: de persoonlijkheid
van den patiënt is van het allergroot-
te gewicht.
De leek, die geneesmiddelen aan
prijst, houdt zich met dat fijne onder-
Bcheid niet op. Hij kondigt een ge
neesmiddel aan tegen de kwaal, on
verschillig wie of wat de patiënt is.
Daar hij van verre is, neemt hij ook
geen verantwoordelijkheid op zich.
Daarom is de positie van den medi
cus in alle opzichten veel moeilijker
hij weet wel, dat zijn kennis betrek
kelijk, de werking van vele genees
middelen onzeker is, en dat hij altijd
ter verantwoording kan worden ge
roepen, wanneer men méént, dat hij
een fout heeft begaan.
Wat nu het algemeene begrip over
riekteu en geneesmiddelen aangaat,
ook daarover heerschen onder de ge
leerden van dezen tijd geheel andere
denkbeelden. Zij aanvaarden het
systeem niet van een stel kwalen aan
den eenen en een stal geneesmiddelen
aan den anderen kant. maar treden
meer op a's hygiënisten, als bevor
deraars van. de gezondheid. Zij hou
den het met den geleerde, die zei, dat
de menschen niet sterven, maar zich
zelf vermoorden. Namelijk door hun
verkeerde manier van leven. En al
mag dit nu wat overdreven gezegd
zijn, ©en feit la het, dat de mensch
door matigheid, beweging, frisse he
lucht en een goed humeur veel ziek
ten kan voorkomen. Ik ben er dan
ook zeker van, dat wij mettertijd on
zen dokter in gezonde dagen ook al
en toe, op geregelde tijden liefst, zul
len wenschen te zien, opdat hij kan
opmerken, hoe wij leven en werken,
wait wij eten en .drinken, hoe wij wo
nen, opdat hij door zijn goeden raad
in die dagen dreigende ongesteldhe
den voorkomen kan.
In dat opzicht zijn de Oosterlingen
nog zoo dom niet,.die naar men zegt
hun geneesheer betalen, wanneer zij
gezond zijn en daarmee ophouden,
wanneer ze ziek worden.
Op de merkwaardige Duitsche cir
culaire, waaraan ik bovengenoemde
uitspraak ontleende, kom ik later
misschien wel terug ze is daartoe
merkwaardig genoeg. Voor het oogen-
blik wensch ik iets te zeggen over het
Coza-poeder, dat aangeprezen wordt
als een onfeilbaar middel tegen dron
kenschap, als het eendg product tegen
drankzucht.
Door een belangstellenden lezer
wordt ons een brochure toegezonden,
getiteld Coza-zwendel of houdt uw
centen in den zak, een. waarschuwend
woord door P. fr. I. en waarin ver
schillende mededeelingen gedaan
worden, die voor het publiek van be
lang kunnen zijn.
De heer G. VeJthuijsen Jr., te Haar
lem, zoo lr-zen wij dan o. a., heeft uit
den mond van een arbeidersvrouw
een verhaal opgeteekend, dat haar
man, zonder tot de verslaafde dronk-,
aards te behooren, nu en dan een ste-
vigen borrel drinkt, wat in den regel
een akeligen invloed heeft op zijn hu
meur, zóó dat vrouw en kinderen het
dan moeten ontgelden. Zij kocht daar
om eerst èén doos en later nog vier
doozen er hij, wat baar natuurlijk
groote moeite en opofferingen kostte,
en waarvoor zij zelfs n,og tien gulden
moest gaan leenen. „En toen al die
poeders gebruikt waren", zei ze, „was
mijn man nog precies dezelfde."
Op den alcoholcursus van de propa-
gandaclub Mgr. Egger werd onlangs
besloten inlichtingen in te winnen bij
28 personen in Nederland, van wie 't
Coza-instituut te Londen in April 1906
dankbetuigingen openbaar maakte.
Daartoe ontvingen deze personen al
len een briefkaart met antwoord.
Drie van da geadresseerden lieten
niets van zich hooran, zes briefkaar
ten kwamen om nader adres of als
onbestelbaar terug, zoodat de propa-
ganda-club negentien antwoorden in
haar bezit kreeg.
Het spreekt vanzelf, dat ik er niet
aan denken kan, al die verklaringen
hier af te drukken, 't Is ook niet noo-
di°\ want ze komen bijna alle op het
zelfde neer. Geen enkel luidt gunstig
voor het Coza-poeder. Twee deelen
mede, dat het voor den een geholpen
heeft en voor den ander niet, volgens
een kan men met het poeder succes
hebben, wanneer men den wil heeft
te genezen. (Maar wie zoo'n vasten
wil heeft, raakt niet aan den drank,
of wanneer hij dien wil later krijgt,
raakt hij er stellig af I) Vijf anderen
verklaren, dat zij nooit een dankbe
tuiging hebben ingezonden, vijf an
deren, dat zij er niet het minste baat
bij gevonden hebben, drie betuigden
hun dank „om van de lui af te zijn
of om niet te vervallen in de kosten
van ©en tweede doos, die hun onge
vraagd zou worden toegestuurd".
Mij dunkt, dat de drie laatsten toch
ook verstandiger hadden moeten we-
Zij gaven toch aanleiding, dat
een ander weer vertrouwen tn het
middel stellen ging.
Een enkel woord tot slot
Er zijn veel menschen, die lijden
in Ingebeelde kwalen. Wanneer die
er van overtuigd zijn, dat zij door het
een of ander middel zullen genezen,
dan kan het gebruik van zoo'n mid
del bij hen wegnemen het gevoel van
onwel zijn, dat zij met zich omdra
gen.
Dat noemt men auto-suggestie, wat
in dit geval benaderend vertaald kan
worden met zelfbedrog. In mijn
jeugd heb ik een dame gekend, die
zich af en toe inbeeldde, dat zij koorts
had en zich daar heed ziek van voelda-
Haar dokter gaf haar dan zoogenaam
de chininepillen, waarvan ze altijd
beter werd. Maar chtalne zat er niet
in. Zelfbedrog joeg haar dus 't koorts-
gevoel op het lijf, zelfbedrog deed het
weer verdwijnen.
Zoo zou het ook kunnen zijn,
dat een dronkaard, wanneer hij over
tuigd was, dat een of ander medica
ment hem de kracht zou kunnen ge
ven, om den trek naar drank te weer
staan, na bet gebruik inderdaad di'e
kracht zou hebben verkregen, al zou
het geval tot de zeldzaamheden be
hooren.
Maar bij het Coza-poeder is daar
van geen sprake, omdat het den ge
bruiker in koffie, thee en andere
dranken wordt ingegeven, zonder
dat hij het weet.
Trouwens de meeste dronkaards
zouden geen middel willen gebruiken,
als men hun dat vroeg
Genezing van drankzucht ligt dan
ook in een geheed andere richting.
Vriendelijke toespraak, onttrekken
aan dien invloed van verkeerde vrien
den, omringen met huiselijk geluk,
doen inzien van de zedelijke en gelde
lijke voordeelen der matigheid en, in
de ergste gevallen, plaatsing in een
inrichting ter afzondering en stelsel
matige behandeling.
Maar van het Coza-poeder moet het
inderdaad heeten „houdt uw cen/ten
in den zak 1"
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
De boodschap yan president
Roosevelt.
Bij de opening van 't Congres heeft
Amerika's president weer d© beken
de „boodschap" gezonden.
't Is z'n laatst©
Alleen daarom is 't stuk al van ge
wicht, want natuurlijk geeft Roose
velt een overzicht van alles, wat in
de 7 jaren, dat hij regeerde, tot stand
gekomen is.
De president van nog enkele maan
den laat vooral 't licht vallen op den
froancieelen toestand der Staten en
constateert, dat deze veel verbeterd
is. (Laat keizer Wilhelm dit ook eens
zeggen, zonder te jokken I) Geduren
de de periode van 1 Juli 1901 tot 30
Sept. 1908 nam het bedrag van in om
loop zijnd geld toe met 903 millioen
dollar, terwijl de rentende schuld met
90 millioen dollar verminderde.
Na het verleden spreekt Roosevelt
over 't lieden en de toekomst. Natuur,
lijk komen de trusts op de proppen,
waarvan hij verklaart,,'t Zou
dwaasheid zijn, alle combinaties te
gen te gaan, ik ben zelfs een voor
stander daarvan, mits ze in 't open
baar belang zijn." Wat eigenlijk juist
onder „openbaar belang" verstaan
moet worden, wordt niet gemeld. Ook
de mededeeLing „dat 't noodzakelijk
is door een wet de rijken zoowel als
de armen to beschermen tegen onder
drukking en onrechtvaardigheid"
is niet heel duidelijk. Roosevelt meent
echter, dat de sociale toestand van
den loonarbeider verbeterd moet wor
den, de arbeiders moeten een grooter
deel der welvaart, die zij helpen
voortbrengen, ontvangen dan heden.
Dan somt Roosevelt nog een heele
collectie wenschelijkheden op:
Kinderarbeid moet verboden wor
den.
Vrouwenarbeid verminderd en de
arbeidstijd verkort.
'T BEURSSPEL MOET VERHIN
DERD WORDEN ZOOVER DIT MO
GELIJK IS.
Op groote vermogens moet een pro
gressieve successiebelasting ingevoerd
worden.
't Ambachtsonderwija moet aange
moedigd worden.
Er moeten wetten komen op ouder
domspensioenen en ongevallenverze
kering.
De arbeiders ln dienst van het land
moeten niet meer dan 8 uur per dag
werken.
De positie der rechters moet verbe
terd worden, huil salarissen o. a. ver
dubbeld.
Postspaarbanken moeten opgericht
worden.
Een heele collectie wenschelijkhe
den 1
Een flinke stap in de richting van
zelf-regeerlng is gedaan op de Phi lip
pijnen. Roosevelt hoopt, dat dit het
begin zal zijn van een nieuwen koers
die gevolgd zal worden tot tijd en wlj-
dat
do Philippinos zelf in staat
zijn om te beslissen, of het wensche-
lyk is, dat zij een onafhankelijke na
tie zullen vormen dan wel of zij zul
len blijven onder de bescherming van
een krachtige, belangelooze mogend
heid.
Nogmaals beveelt de president aan
om aan het volk van Portorico het
Amerikaansche burgerschap te ver-
leenen en spreekt hij daarna zijn be
vrediging uit over de ontvangst, die
aan de oorlogsvloot op hare reis
ro:Jdom de wereld ten deel is geval
len.
Ten aanzien van leger en vloot
stelt Roosevelt verschillende verande
ringen voor omtrent promotie, reorga
nisatie van de cavallerie, organisatie
van het corps vrijwilligers en vestigt
hij met name de aandacht op de nood
zakelijkheid van meer torpedo vernie
lers, kolenschepen en bovenal van
vier slagschepen.
Z'n opvolger Taft heeft dus nog heel
wat te doen
De Crisis In tien Balkan.
Nog altijd weinig nieuws.
Alleen is wat stof opgezweept door
twee interviews no. 1. van den
Russiscben minister Iswolsky en no.
2 \an den Oostenrijkschen collega ba.
ron Aehrenthal.
„De Russisch© regeering", aldus de
heer Iswolsky, „heeft direct noch in
direct een afzonderlijk Oostenrijksch-
Turksch verdrag over de annexatie
van Bosnië en Iierzegowina bevor
derd. Ik heb nooit uit naam van Rus
land, noch voor noch na de inlijving
van Bosnië en Herzegowina, toestem
ming daartoe verleend. Rusland is
sleeds gebleven bij de meening, dat
de Bosnische quaestie een internatio
nale was, die alleen opgelost kan
worden, door de mogendheden, die
het verdrag van Berlijn hebben on
derteekend. Deze meening zijn, behal
ve Rusland, ook Engeland en Frank
rijk toegedaan ,en Italië heeft zich
te dezer zake ook geheel en al solidair
met Rusland verklaard. Wanneer bij
de voorgenomen conferentie de mo
gendheden zich mochten neerleggen
bij liet „fait accompli", dan zal Rus
land schadeloosstelling voor de be
langhebbende Balkan-staten eischen.
Oostenrijk is op het oogenblik in
een moeilijken toestand. Er rest geen
ander middel om uit zijn moeilijken
toestand te geraken dan een confe
rentie.
Dit is een geheel normale wettelij
ke uitweg, die niets beleedigends
heeft voor Oostenrijks eigenliefde. Te
Weenen laat men zich wei wat heftig
uit tegen de conferentie, dat wil ech
ter geenszins zeggen, dat zij niet tot
stand kan komen. In de Habsburg-
sche monarchie i9 nl. een groote oor
logzuchtige partij, die de regeering
tracht te drijven in de richting van
een conflict met Servië en Montene
gro, in de hoop, dat Oostenrijk daar
uit een belangrijk voordeel zal trek
ken.
De Russische regeering tracht in 't
belang van een vreedzame oplossing
van de bestaande moeilijkheden Ser
vië en Montenegro' af te houden van
onberaden stappen. De beweging ln
Servië is geen volksbeweging, maar
een dynastische. Wanneer Servië aan
Oostenrijk geen. aanleiding geeft om
op te treden, dan moeteD de groote
mogendheden de verdediging van Ser-
viè's belangen op zich nemen. Een for
meel bondgenootschap tusschen En
geland eenerzijds en Rusland en
Frankrijk anderzijds is nog te ver
wachten het is noodig, daar Duitsch-
land de Oostenrijksche Balkan-poli
tiek thans nog krachtig ondersteunt."
Heden zou minister Iswolsky de
Balkan-politiek in de Doema ter spra
ke brengen.
Baron Aehrenthal zei minder
nieuws.
„Daar alle mogendheden hun best
doen om de zegeningen van den vre
de voor de toekomst te bewaren, moet
hun eensgezind streven resultaat heb
ben. Daar geen der Europeesche mo
gendheden liet odium van een Buro-
peeschen oorlog om de Bosnische
kwestie op zich wil nemen, bestaater
geen onoverkomelijke hindernis voor
de oplossing der kwesties. Alle mo
gendheden zijn het in beginsel met de
annexatie eens, en er is nog slechts
sanctie noodig door een conferentie.
Oostenrijk wenscht <sv>.ceer een con-
fenrentie en het staat óaarorn vast,
dat er een bevredigende formule voor
alle mogendheden gevonden zal wor
den. Weliswaar is de taal der Engel
se he pers niet er op berekend ver
trouwen te doen krijgen in het be
houd van. den vrede. Deze taal der
pers is echter in tegenspraak met de
bedoelingen der Britsche regeering,
die klaarblijkelijk een goede regeling
tusschen Turkije en Oostenrijk
wenscht Derhalve zal een vredelie
vende oplossing der moeilijkheden
niet te verhinderen zijn".
Dit doet denken aan met groote
woorden wat can de zaak heen-
draaien 1
De boycot van Oostenrijksche wa
ren neemt in Turkije nog steeds toe.
Dit verbittert de houding der Donau-
rnonarchie, te meer daar al eenige
bankroets van de misère 't gevolg zijn
geworden.
De versterking der Oostenrijksche
troepenmacht in Dalraatië en op de
Montenegrijnsche grens, die door de
aankomst van 14000 man bij het le
gerkorps te Agram, op 30,000 man
wordt gebracht, veroorzaakt Ln Mon
tenegro een zekere ongerustheid.
In Servië dreigt een ministercrisis,
daar de positie van Milowanowits ver
zwakt is, omdat men niet erg tevre
den is over het resultaat van zijn bui'
teniandsche reis.
Uit Belgrado wordt gemeld, dat
Servië weldra .in Rusland een groote
bestelling van oorlogsbenoodigdheden
zal plaatsen.
NEDERLAND EN VENEZUELA.
Reuter seint uit New-York
Volgens een telegram uit Willem
stad is aldaar uit Caracas het be
richt ontvangen, dat in den Kabinets.
raad de> meeningen waren verdeeld
omtrent de gedragslijn die men te
genover de Nederlandsche oorlogs
schepen zou volgen, maar besloten
werd om te doen schieten op liet eer
ste schip, dat zou overgaan tot een
onvriendelijke daad.
De „Heemskerck" is Maandag uit
Willemstad vertrokken om den kruis
tocht langs de Venezolaansche kust te
vervolgen. De „Friesland" ligt voor
anker Ln de Maracaibo-baai in het ge
zicht van liet fort San Carlos, dat
door de Duitsche kruisers in 1903
werd gebombardeerd. De ligging van
alle Venezolaansche forten wordt
door de Nederlandsche oorlogssche
pen opgenomen en in kaart ge
bracht.
„Paris Journal" zegt, vernomen te
hebben, dat indien Castro persoonlijk
excuses maken wil en onmiddellijk
last geven wil, aan Fransche belan
gen in Venezuela zekerheid te geven,
en de Frauschen schadeloos te stellen
voor geleden verliezen, dat dan de
Fransche regeering, die reeds tot uit
zetting beslist had, vanwege zijn
ziekte zou dulden, dat hij ln Frank
rijk aan land kwam.
Aan buitenlandsche zaken heeft
men den corresp. der N. R. Ct. ge
zegd „Geen enkele mededeeling is
gedaan omtrent de beslissing der re
geering. Alles wat hieromtrent als
definitief gepub'iceerd kan worden Is
fantasie. Men weet niet, waar Castro
ontschepen zal, men weet niet in
hoeverre zijn ziekte zeer ernstig is,
men weet niet met welke bedoeling
bij komt. De Fransche regeering zou
voorbarig en mogelijk belachelijk zijn
indien zij eenige definitieve beslis
sing openbaar maakte. Zij heeft ver
schillende mogelijkheden onder de
oogen gezien. Zij wacht op bericht.
Het eenige, wat te zeggen valt, is dat
zij het nauw zal nemen met Frank-
rijk's grieven eu waardigheid. Om
kort te gaan, de houding van Frank
rijk zal in overeenstemming zijn met
Frankrijk's waardigheid en belangen,
met inachtneming van de eischen der
menschelijkheid.
Reuter seint uit Bordeaux dat, vol
gens loopende geruchten, dr. Israël,
die naar het heette door president
Castro bij zijn aankomst te Bordeaux
zou worden geconsulteerd, overleden
zou zijn. Er kon echter nog geen be
vestiging van deze geruchten worden
verkregen.
HET SCHANDAAL AAN DE
FRANSCHE MARINE.
Voor den zooveelsten keer hapert er
in Frankrijk iets aan den marine-
dienst
Nu ia admiraal Germinet de kwaad
doener. Hij heeft aan een journalist
die bij hem kwam met een artikel om
hem te vragen wat hij daarvan dacht
het stuk bevatte de bewering, dat
op de oorlogsschepen te weinig muni
tie voorradig is geantwoord, dat
het met volkomen juistheid dé be
staande misstanden blootlegde, maar
dat het niets nieuws bevatte, omdat
dit alles ook al bij de begrootingsbe-
bandeling door marine-specialiteiten
in de Kamer gezegd was. Meer niet.
En daarvoor ontheft men een man,
die een van de bekwaamste bevelheb
bers van de Fransche vloot is, van
zijn commando I
De Fransche pers Is over deze han
deling der regeering zeer verontwaar
digd. De Figaro schreef
„Alles wat de admiraal verteld
heeft was de vorige week in de Ka
mer gezegd. Maar wie leest er nu ook
de redevoeringen die bij een begroo-
tingsbehandeling worden uitgespro
ken Wie luistert er zelfs naar
De alarmkreet dien admiraal Ger
minet uilgestooton heeft was noodlj}
om de laksheid in de hooge kringen
te doen wijken. Men kondigt nu inJ
derdaad aan, dat de haven van Touj
Ion last gekregen heeft den voorraad
munitie aan te vullen. Zóó waar is het
dat bij ons, in ons arme Frankrijk, er
beslist niets gebeurt zonder den.'
zweepslag van de verontwaardigde!
publieke opinie".
Gisteren is de regeering in de Ka
mer over de zaak geïnterpelleerd. Dé
minister Clemenceau hield een redes-
waarin hij de leden bang maakte met'
de vele misstanden, die aan marinet
zijn. De regeering is deze aan 't verbe-'
teren en reorganiseeren. Nu is 't niet
wenschelijk, dat de admiraals door
praatjes den boel in de war sturen.
Bovendien heeft Germinet vroeger al
meer aan de publiciteitszucht geof
ferd, en daarom moest hij nu afgezet
worden.
De Kamer ging met deze redenee-
ring mee.
Minister-president Clemenceau aan
vaardde een motie, waarin vertrou
wen wordt uitgesproken in het
krachtdadig optreden der regeering in
bet belang van de verbetering der
marine. Deze motie werd met 355
stemmen tegen 142 aangenomen.
DE ZAAK-STEINHEIL.
Toen de interpellatie van den natio
nalist. Berry in de Fransche Kamer
aan de orde kwam, over de gebrekki
ge instructie van de zaak .Steinheil,
stond minister Briand aanstonds ge
reed om der Kamer te verzoeken, de
behandeling dezer zaak uit te stellen.
De zaak waarover de Interpellatie
loopt, js op dit oogenblik ln de han
den van het gerecht,, ze id© de minis
ter. liet beginsel van de scheiding der
machten gedoogt niet, dat wij oris
hier thans met deze zaak gaan bezig
houden.
Berry gaf over deze houding vail
den minister van justitie zijn be
vreemding te lwnnen. Ik dacht, zeide
Berry, dat de minister zich haasten
zou de eer te verdedigen van de rech
terlijke macht, die zoozeer bij de
zaak-Steinheil is betrokken. Door ne
gen-en-twin tig huiszoekingen is de
persoonlijke vrijheid geschonden van
tal van burgers. Een rechter Ls van
zijn taak ontheven tot groote ontroe
ring van de openbare meening. On-
schuldigen zijn gevangen genomen en
weer vrij gelaten. En gij weigert ons
in te lichten over al deze feiten?
Met opheffing van handen heeft de
Kamer uitgemaakt, dat de dag voor
de interpellatie van Berry later zal
worden vastgesteld.
DE DOODSTRAF BEHOUDEN.
De Fransche Kamer nam met 330
tegen 201 stemmen art. 1 van het onL
werp wet op de hervorming der recht
spraak aan, waarin bepaald wordt,
dat de doodstraf behouden blijft.
PERZIë EEN REPUBLIEK?
Volgens berichten uit Perzië ont
vangen, zijn de liberalen meester van
Aseibeidsjan en rukken zij naar Te
heran op, om den Sjah van den troon
te stooten en de Republiek uit te roe
pen.
Stadsnieuws
TWEEDE BACH-CONCERT.
Het tweede Bach-concert had een
weemoedig begin. Aan het program
ma van den avond ging namelijk
vooraf een hulde aan de nagedachte
nis van het dezer dagen overleden
Lid van Verdienste der Haarlemsche
Bach Vereeniging, den heer W. H. C.
SchmoJling. Deze hulde in den
zeer passenden vorm van eene in
drukwekkend schoone uitvoering van'
Beethoven's Treurmarsch (uit de 3de
Symphonte), zal voorzeker naar het
hart geweest zijn van allen, die den
verdienstelijken overledene van nabij
of ook maar van verre hebben ge
kend.
In het programma-boekje wijdt de
heer L. Schlegel zijn kunstbroeder
eenige hartelijke woorden, waarin hij
hem eert als veelzijdig begaafd kun
stenaar en vooral ook als voortreffe
lijk mensch, „steeds bereid, zelfs met
belangrijke opoffering, hulp te ver-
leenen", „een trouwe, hartelijke
vriend, een man vol toewijding voor
den naaste".
Een zeer belangrijk aandeel in dit
concert had de jonge Russische com
ponist-pianist S. W. Rachmaninoff,
van wien wij een Concert voor Piano
en Orkest en drie Praeludién voor
piano-solo te hooren kregen. Hij toon
de zich in deze muziek juist niet van'
een vroolijken kant. En ook zijn ernst
trof mij riet door bijzondere daepte.
De grondtoon van Rachmaninoff's
muziek is meer een soort oppervlakki
ge melancholie. Behalve misschien in
de laatste der drie praelud^ën een
stukje van helderen vorm en pittige
rhythraiek bespeurde men nergens
een bewust willen, een energiek stre-