NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. 28e Jaargang, No. 7811 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. WOENSDAG 9 DECEMBER 1008 A HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN P3R ORIS MAANDBNl Voor Haarlem l I II I T Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd Is (kom der gemeente) Franco per post door Nederland ,1,65 Afzonderlijke nummers0.02H Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem de omstreken en franco per post 1.23 130 037H 0.45 Uitgave der Vennootschap Lonreag Coster. Directeur J. C. PBERE3QQM, ADVERTENTlÉHi Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regei meer 10 Cts. Bulten hel Arrondissement Haarlem van 1—5 regels h~, elke regel meer ƒ0. ïfl Reclames 30 Cent per regel. Bij Abonnement aanzienlijk rabat Advertenüën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatslngi 50 Cts. voor 3 plaatsingen A contant Redactie en Administraties Groote Kontstraat 55. Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 co der Administratis 724 Drukkerij i Zuide? Bultenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA, Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon Interc. 6229. DIT NUMMER BESTAAT UIT ZES BLADZIJDEN. EERSTE BLAD. AGENDA DONDERDAG 10 DECEMBER. Gr. Kerk: Orgelbespeling, 2—3 uur. Brongebouw: Concert Haarlemsch Muziekkorps, 8 uur. Bloemendaal: Raadsvergadering, OM ONS HEEN No. 849. Gozapoeder en nog wat Het is van doctoren een algemeene klacht, dat de menschen en niet de zoogenaamd onontwikkelden alleen neiging hebben, hun lichaam en gezondheid toe te vertrouwen aan personen, die van de eenvoudigste zaken op dat gebied nooit studie ge maakt hebben, in den rege-l zelfs blij ken van onkunde geven ten opzichte, van den Louw van het menschel ijk lichaam, menschen die zij als perso nen in 't geheel niet kennen en van wie zij vroeger ook nooit gehoord heb ben. Die verzuchting heeft inderdaad een i gen grond. In het algemeen heb ben de menschen, die bun kachel niet te repareeren zouden geven aan een timmerman en een raam niet laten nazien door een loodgieter, we zouden haast zeggen een aangeboren vertrouwen in de bekwaamheid van leeken op medisch srebied. Daar is het dikwijls de officieel© geleerdheid, die hen afstoot en de stoute leekenverze- kering, die hen aantrekt. Ik zou dat willen toeschrijven aan een volksge loof, dat ik zoo duidelijk weergegeven vind in een Duitsche circulaire en dat, vertaald, aldus luidt „Ik ben vast overtuigd', dat de wijze Natuur, die het leven geeft, ook mid delen heeft geschapen tegen tot dus verre ongeneeslijke ziekten, ze moeten all*> i maar gevonden worden." Ik geloof, dat deze opvatting veel algemeener is, dan men wel denken zou. Zij beschouwt de verschillende ziekten als van buiten af op ons aan komende vijanden en de geneesmid delen als van buiten af beschikbare vrienden \au den mensch. Het is be grijpelijk, dal wie aan deze meening geloof slaat, en aan een of andere kwaal lijdt, geneigd is te hechten aan de verzekering van leeken, dat zij het ware geneesmiddel tegen de kwaal gevonden hebben. Waarom zou dat niet waar kunnen zijn denkt de pa- tië .t en vergelijkt daarbij de gereser veerde houding van zijn dokter, di© bijna nooit genezing door een bepaald middel toezegt, omdat hij weeter zijn geen ziekten, maar zieken, met andere woorden: de persoonlijkheid van den patiënt is van het allergroot- te gewicht. De leek, die geneesmiddelen aan prijst, houdt zich met dat fijne onder- Bcheid niet op. Hij kondigt een ge neesmiddel aan tegen de kwaal, on verschillig wie of wat de patiënt is. Daar hij van verre is, neemt hij ook geen verantwoordelijkheid op zich. Daarom is de positie van den medi cus in alle opzichten veel moeilijker hij weet wel, dat zijn kennis betrek kelijk, de werking van vele genees middelen onzeker is, en dat hij altijd ter verantwoording kan worden ge roepen, wanneer men méént, dat hij een fout heeft begaan. Wat nu het algemeene begrip over riekteu en geneesmiddelen aangaat, ook daarover heerschen onder de ge leerden van dezen tijd geheel andere denkbeelden. Zij aanvaarden het systeem niet van een stel kwalen aan den eenen en een stal geneesmiddelen aan den anderen kant. maar treden meer op a's hygiënisten, als bevor deraars van. de gezondheid. Zij hou den het met den geleerde, die zei, dat de menschen niet sterven, maar zich zelf vermoorden. Namelijk door hun verkeerde manier van leven. En al mag dit nu wat overdreven gezegd zijn, ©en feit la het, dat de mensch door matigheid, beweging, frisse he lucht en een goed humeur veel ziek ten kan voorkomen. Ik ben er dan ook zeker van, dat wij mettertijd on zen dokter in gezonde dagen ook al en toe, op geregelde tijden liefst, zul len wenschen te zien, opdat hij kan opmerken, hoe wij leven en werken, wait wij eten en .drinken, hoe wij wo nen, opdat hij door zijn goeden raad in die dagen dreigende ongesteldhe den voorkomen kan. In dat opzicht zijn de Oosterlingen nog zoo dom niet,.die naar men zegt hun geneesheer betalen, wanneer zij gezond zijn en daarmee ophouden, wanneer ze ziek worden. Op de merkwaardige Duitsche cir culaire, waaraan ik bovengenoemde uitspraak ontleende, kom ik later misschien wel terug ze is daartoe merkwaardig genoeg. Voor het oogen- blik wensch ik iets te zeggen over het Coza-poeder, dat aangeprezen wordt als een onfeilbaar middel tegen dron kenschap, als het eendg product tegen drankzucht. Door een belangstellenden lezer wordt ons een brochure toegezonden, getiteld Coza-zwendel of houdt uw centen in den zak, een. waarschuwend woord door P. fr. I. en waarin ver schillende mededeelingen gedaan worden, die voor het publiek van be lang kunnen zijn. De heer G. VeJthuijsen Jr., te Haar lem, zoo lr-zen wij dan o. a., heeft uit den mond van een arbeidersvrouw een verhaal opgeteekend, dat haar man, zonder tot de verslaafde dronk-, aards te behooren, nu en dan een ste- vigen borrel drinkt, wat in den regel een akeligen invloed heeft op zijn hu meur, zóó dat vrouw en kinderen het dan moeten ontgelden. Zij kocht daar om eerst èén doos en later nog vier doozen er hij, wat baar natuurlijk groote moeite en opofferingen kostte, en waarvoor zij zelfs n,og tien gulden moest gaan leenen. „En toen al die poeders gebruikt waren", zei ze, „was mijn man nog precies dezelfde." Op den alcoholcursus van de propa- gandaclub Mgr. Egger werd onlangs besloten inlichtingen in te winnen bij 28 personen in Nederland, van wie 't Coza-instituut te Londen in April 1906 dankbetuigingen openbaar maakte. Daartoe ontvingen deze personen al len een briefkaart met antwoord. Drie van da geadresseerden lieten niets van zich hooran, zes briefkaar ten kwamen om nader adres of als onbestelbaar terug, zoodat de propa- ganda-club negentien antwoorden in haar bezit kreeg. Het spreekt vanzelf, dat ik er niet aan denken kan, al die verklaringen hier af te drukken, 't Is ook niet noo- di°\ want ze komen bijna alle op het zelfde neer. Geen enkel luidt gunstig voor het Coza-poeder. Twee deelen mede, dat het voor den een geholpen heeft en voor den ander niet, volgens een kan men met het poeder succes hebben, wanneer men den wil heeft te genezen. (Maar wie zoo'n vasten wil heeft, raakt niet aan den drank, of wanneer hij dien wil later krijgt, raakt hij er stellig af I) Vijf anderen verklaren, dat zij nooit een dankbe tuiging hebben ingezonden, vijf an deren, dat zij er niet het minste baat bij gevonden hebben, drie betuigden hun dank „om van de lui af te zijn of om niet te vervallen in de kosten van ©en tweede doos, die hun onge vraagd zou worden toegestuurd". Mij dunkt, dat de drie laatsten toch ook verstandiger hadden moeten we- Zij gaven toch aanleiding, dat een ander weer vertrouwen tn het middel stellen ging. Een enkel woord tot slot Er zijn veel menschen, die lijden in Ingebeelde kwalen. Wanneer die er van overtuigd zijn, dat zij door het een of ander middel zullen genezen, dan kan het gebruik van zoo'n mid del bij hen wegnemen het gevoel van onwel zijn, dat zij met zich omdra gen. Dat noemt men auto-suggestie, wat in dit geval benaderend vertaald kan worden met zelfbedrog. In mijn jeugd heb ik een dame gekend, die zich af en toe inbeeldde, dat zij koorts had en zich daar heed ziek van voelda- Haar dokter gaf haar dan zoogenaam de chininepillen, waarvan ze altijd beter werd. Maar chtalne zat er niet in. Zelfbedrog joeg haar dus 't koorts- gevoel op het lijf, zelfbedrog deed het weer verdwijnen. Zoo zou het ook kunnen zijn, dat een dronkaard, wanneer hij over tuigd was, dat een of ander medica ment hem de kracht zou kunnen ge ven, om den trek naar drank te weer staan, na bet gebruik inderdaad di'e kracht zou hebben verkregen, al zou het geval tot de zeldzaamheden be hooren. Maar bij het Coza-poeder is daar van geen sprake, omdat het den ge bruiker in koffie, thee en andere dranken wordt ingegeven, zonder dat hij het weet. Trouwens de meeste dronkaards zouden geen middel willen gebruiken, als men hun dat vroeg Genezing van drankzucht ligt dan ook in een geheed andere richting. Vriendelijke toespraak, onttrekken aan dien invloed van verkeerde vrien den, omringen met huiselijk geluk, doen inzien van de zedelijke en gelde lijke voordeelen der matigheid en, in de ergste gevallen, plaatsing in een inrichting ter afzondering en stelsel matige behandeling. Maar van het Coza-poeder moet het inderdaad heeten „houdt uw cen/ten in den zak 1" J. C. P. Buitenlandsch Overzicht De boodschap yan president Roosevelt. Bij de opening van 't Congres heeft Amerika's president weer d© beken de „boodschap" gezonden. 't Is z'n laatst© Alleen daarom is 't stuk al van ge wicht, want natuurlijk geeft Roose velt een overzicht van alles, wat in de 7 jaren, dat hij regeerde, tot stand gekomen is. De president van nog enkele maan den laat vooral 't licht vallen op den froancieelen toestand der Staten en constateert, dat deze veel verbeterd is. (Laat keizer Wilhelm dit ook eens zeggen, zonder te jokken I) Geduren de de periode van 1 Juli 1901 tot 30 Sept. 1908 nam het bedrag van in om loop zijnd geld toe met 903 millioen dollar, terwijl de rentende schuld met 90 millioen dollar verminderde. Na het verleden spreekt Roosevelt over 't lieden en de toekomst. Natuur, lijk komen de trusts op de proppen, waarvan hij verklaart,,'t Zou dwaasheid zijn, alle combinaties te gen te gaan, ik ben zelfs een voor stander daarvan, mits ze in 't open baar belang zijn." Wat eigenlijk juist onder „openbaar belang" verstaan moet worden, wordt niet gemeld. Ook de mededeeLing „dat 't noodzakelijk is door een wet de rijken zoowel als de armen to beschermen tegen onder drukking en onrechtvaardigheid" is niet heel duidelijk. Roosevelt meent echter, dat de sociale toestand van den loonarbeider verbeterd moet wor den, de arbeiders moeten een grooter deel der welvaart, die zij helpen voortbrengen, ontvangen dan heden. Dan somt Roosevelt nog een heele collectie wenschelijkheden op: Kinderarbeid moet verboden wor den. Vrouwenarbeid verminderd en de arbeidstijd verkort. 'T BEURSSPEL MOET VERHIN DERD WORDEN ZOOVER DIT MO GELIJK IS. Op groote vermogens moet een pro gressieve successiebelasting ingevoerd worden. 't Ambachtsonderwija moet aange moedigd worden. Er moeten wetten komen op ouder domspensioenen en ongevallenverze kering. De arbeiders ln dienst van het land moeten niet meer dan 8 uur per dag werken. De positie der rechters moet verbe terd worden, huil salarissen o. a. ver dubbeld. Postspaarbanken moeten opgericht worden. Een heele collectie wenschelijkhe den 1 Een flinke stap in de richting van zelf-regeerlng is gedaan op de Phi lip pijnen. Roosevelt hoopt, dat dit het begin zal zijn van een nieuwen koers die gevolgd zal worden tot tijd en wlj- dat do Philippinos zelf in staat zijn om te beslissen, of het wensche- lyk is, dat zij een onafhankelijke na tie zullen vormen dan wel of zij zul len blijven onder de bescherming van een krachtige, belangelooze mogend heid. Nogmaals beveelt de president aan om aan het volk van Portorico het Amerikaansche burgerschap te ver- leenen en spreekt hij daarna zijn be vrediging uit over de ontvangst, die aan de oorlogsvloot op hare reis ro:Jdom de wereld ten deel is geval len. Ten aanzien van leger en vloot stelt Roosevelt verschillende verande ringen voor omtrent promotie, reorga nisatie van de cavallerie, organisatie van het corps vrijwilligers en vestigt hij met name de aandacht op de nood zakelijkheid van meer torpedo vernie lers, kolenschepen en bovenal van vier slagschepen. Z'n opvolger Taft heeft dus nog heel wat te doen De Crisis In tien Balkan. Nog altijd weinig nieuws. Alleen is wat stof opgezweept door twee interviews no. 1. van den Russiscben minister Iswolsky en no. 2 \an den Oostenrijkschen collega ba. ron Aehrenthal. „De Russisch© regeering", aldus de heer Iswolsky, „heeft direct noch in direct een afzonderlijk Oostenrijksch- Turksch verdrag over de annexatie van Bosnië en Iierzegowina bevor derd. Ik heb nooit uit naam van Rus land, noch voor noch na de inlijving van Bosnië en Herzegowina, toestem ming daartoe verleend. Rusland is sleeds gebleven bij de meening, dat de Bosnische quaestie een internatio nale was, die alleen opgelost kan worden, door de mogendheden, die het verdrag van Berlijn hebben on derteekend. Deze meening zijn, behal ve Rusland, ook Engeland en Frank rijk toegedaan ,en Italië heeft zich te dezer zake ook geheel en al solidair met Rusland verklaard. Wanneer bij de voorgenomen conferentie de mo gendheden zich mochten neerleggen bij liet „fait accompli", dan zal Rus land schadeloosstelling voor de be langhebbende Balkan-staten eischen. Oostenrijk is op het oogenblik in een moeilijken toestand. Er rest geen ander middel om uit zijn moeilijken toestand te geraken dan een confe rentie. Dit is een geheel normale wettelij ke uitweg, die niets beleedigends heeft voor Oostenrijks eigenliefde. Te Weenen laat men zich wei wat heftig uit tegen de conferentie, dat wil ech ter geenszins zeggen, dat zij niet tot stand kan komen. In de Habsburg- sche monarchie i9 nl. een groote oor logzuchtige partij, die de regeering tracht te drijven in de richting van een conflict met Servië en Montene gro, in de hoop, dat Oostenrijk daar uit een belangrijk voordeel zal trek ken. De Russische regeering tracht in 't belang van een vreedzame oplossing van de bestaande moeilijkheden Ser vië en Montenegro' af te houden van onberaden stappen. De beweging ln Servië is geen volksbeweging, maar een dynastische. Wanneer Servië aan Oostenrijk geen. aanleiding geeft om op te treden, dan moeteD de groote mogendheden de verdediging van Ser- viè's belangen op zich nemen. Een for meel bondgenootschap tusschen En geland eenerzijds en Rusland en Frankrijk anderzijds is nog te ver wachten het is noodig, daar Duitsch- land de Oostenrijksche Balkan-poli tiek thans nog krachtig ondersteunt." Heden zou minister Iswolsky de Balkan-politiek in de Doema ter spra ke brengen. Baron Aehrenthal zei minder nieuws. „Daar alle mogendheden hun best doen om de zegeningen van den vre de voor de toekomst te bewaren, moet hun eensgezind streven resultaat heb ben. Daar geen der Europeesche mo gendheden liet odium van een Buro- peeschen oorlog om de Bosnische kwestie op zich wil nemen, bestaater geen onoverkomelijke hindernis voor de oplossing der kwesties. Alle mo gendheden zijn het in beginsel met de annexatie eens, en er is nog slechts sanctie noodig door een conferentie. Oostenrijk wenscht <sv>.ceer een con- fenrentie en het staat óaarorn vast, dat er een bevredigende formule voor alle mogendheden gevonden zal wor den. Weliswaar is de taal der Engel se he pers niet er op berekend ver trouwen te doen krijgen in het be houd van. den vrede. Deze taal der pers is echter in tegenspraak met de bedoelingen der Britsche regeering, die klaarblijkelijk een goede regeling tusschen Turkije en Oostenrijk wenscht Derhalve zal een vredelie vende oplossing der moeilijkheden niet te verhinderen zijn". Dit doet denken aan met groote woorden wat can de zaak heen- draaien 1 De boycot van Oostenrijksche wa ren neemt in Turkije nog steeds toe. Dit verbittert de houding der Donau- rnonarchie, te meer daar al eenige bankroets van de misère 't gevolg zijn geworden. De versterking der Oostenrijksche troepenmacht in Dalraatië en op de Montenegrijnsche grens, die door de aankomst van 14000 man bij het le gerkorps te Agram, op 30,000 man wordt gebracht, veroorzaakt Ln Mon tenegro een zekere ongerustheid. In Servië dreigt een ministercrisis, daar de positie van Milowanowits ver zwakt is, omdat men niet erg tevre den is over het resultaat van zijn bui' teniandsche reis. Uit Belgrado wordt gemeld, dat Servië weldra .in Rusland een groote bestelling van oorlogsbenoodigdheden zal plaatsen. NEDERLAND EN VENEZUELA. Reuter seint uit New-York Volgens een telegram uit Willem stad is aldaar uit Caracas het be richt ontvangen, dat in den Kabinets. raad de> meeningen waren verdeeld omtrent de gedragslijn die men te genover de Nederlandsche oorlogs schepen zou volgen, maar besloten werd om te doen schieten op liet eer ste schip, dat zou overgaan tot een onvriendelijke daad. De „Heemskerck" is Maandag uit Willemstad vertrokken om den kruis tocht langs de Venezolaansche kust te vervolgen. De „Friesland" ligt voor anker Ln de Maracaibo-baai in het ge zicht van liet fort San Carlos, dat door de Duitsche kruisers in 1903 werd gebombardeerd. De ligging van alle Venezolaansche forten wordt door de Nederlandsche oorlogssche pen opgenomen en in kaart ge bracht. „Paris Journal" zegt, vernomen te hebben, dat indien Castro persoonlijk excuses maken wil en onmiddellijk last geven wil, aan Fransche belan gen in Venezuela zekerheid te geven, en de Frauschen schadeloos te stellen voor geleden verliezen, dat dan de Fransche regeering, die reeds tot uit zetting beslist had, vanwege zijn ziekte zou dulden, dat hij ln Frank rijk aan land kwam. Aan buitenlandsche zaken heeft men den corresp. der N. R. Ct. ge zegd „Geen enkele mededeeling is gedaan omtrent de beslissing der re geering. Alles wat hieromtrent als definitief gepub'iceerd kan worden Is fantasie. Men weet niet, waar Castro ontschepen zal, men weet niet in hoeverre zijn ziekte zeer ernstig is, men weet niet met welke bedoeling bij komt. De Fransche regeering zou voorbarig en mogelijk belachelijk zijn indien zij eenige definitieve beslis sing openbaar maakte. Zij heeft ver schillende mogelijkheden onder de oogen gezien. Zij wacht op bericht. Het eenige, wat te zeggen valt, is dat zij het nauw zal nemen met Frank- rijk's grieven eu waardigheid. Om kort te gaan, de houding van Frank rijk zal in overeenstemming zijn met Frankrijk's waardigheid en belangen, met inachtneming van de eischen der menschelijkheid. Reuter seint uit Bordeaux dat, vol gens loopende geruchten, dr. Israël, die naar het heette door president Castro bij zijn aankomst te Bordeaux zou worden geconsulteerd, overleden zou zijn. Er kon echter nog geen be vestiging van deze geruchten worden verkregen. HET SCHANDAAL AAN DE FRANSCHE MARINE. Voor den zooveelsten keer hapert er in Frankrijk iets aan den marine- dienst Nu ia admiraal Germinet de kwaad doener. Hij heeft aan een journalist die bij hem kwam met een artikel om hem te vragen wat hij daarvan dacht het stuk bevatte de bewering, dat op de oorlogsschepen te weinig muni tie voorradig is geantwoord, dat het met volkomen juistheid dé be staande misstanden blootlegde, maar dat het niets nieuws bevatte, omdat dit alles ook al bij de begrootingsbe- bandeling door marine-specialiteiten in de Kamer gezegd was. Meer niet. En daarvoor ontheft men een man, die een van de bekwaamste bevelheb bers van de Fransche vloot is, van zijn commando I De Fransche pers Is over deze han deling der regeering zeer verontwaar digd. De Figaro schreef „Alles wat de admiraal verteld heeft was de vorige week in de Ka mer gezegd. Maar wie leest er nu ook de redevoeringen die bij een begroo- tingsbehandeling worden uitgespro ken Wie luistert er zelfs naar De alarmkreet dien admiraal Ger minet uilgestooton heeft was noodlj} om de laksheid in de hooge kringen te doen wijken. Men kondigt nu inJ derdaad aan, dat de haven van Touj Ion last gekregen heeft den voorraad munitie aan te vullen. Zóó waar is het dat bij ons, in ons arme Frankrijk, er beslist niets gebeurt zonder den.' zweepslag van de verontwaardigde! publieke opinie". Gisteren is de regeering in de Ka mer over de zaak geïnterpelleerd. Dé minister Clemenceau hield een redes- waarin hij de leden bang maakte met' de vele misstanden, die aan marinet zijn. De regeering is deze aan 't verbe-' teren en reorganiseeren. Nu is 't niet wenschelijk, dat de admiraals door praatjes den boel in de war sturen. Bovendien heeft Germinet vroeger al meer aan de publiciteitszucht geof ferd, en daarom moest hij nu afgezet worden. De Kamer ging met deze redenee- ring mee. Minister-president Clemenceau aan vaardde een motie, waarin vertrou wen wordt uitgesproken in het krachtdadig optreden der regeering in bet belang van de verbetering der marine. Deze motie werd met 355 stemmen tegen 142 aangenomen. DE ZAAK-STEINHEIL. Toen de interpellatie van den natio nalist. Berry in de Fransche Kamer aan de orde kwam, over de gebrekki ge instructie van de zaak .Steinheil, stond minister Briand aanstonds ge reed om der Kamer te verzoeken, de behandeling dezer zaak uit te stellen. De zaak waarover de Interpellatie loopt, js op dit oogenblik ln de han den van het gerecht,, ze id© de minis ter. liet beginsel van de scheiding der machten gedoogt niet, dat wij oris hier thans met deze zaak gaan bezig houden. Berry gaf over deze houding vail den minister van justitie zijn be vreemding te lwnnen. Ik dacht, zeide Berry, dat de minister zich haasten zou de eer te verdedigen van de rech terlijke macht, die zoozeer bij de zaak-Steinheil is betrokken. Door ne gen-en-twin tig huiszoekingen is de persoonlijke vrijheid geschonden van tal van burgers. Een rechter Ls van zijn taak ontheven tot groote ontroe ring van de openbare meening. On- schuldigen zijn gevangen genomen en weer vrij gelaten. En gij weigert ons in te lichten over al deze feiten? Met opheffing van handen heeft de Kamer uitgemaakt, dat de dag voor de interpellatie van Berry later zal worden vastgesteld. DE DOODSTRAF BEHOUDEN. De Fransche Kamer nam met 330 tegen 201 stemmen art. 1 van het onL werp wet op de hervorming der recht spraak aan, waarin bepaald wordt, dat de doodstraf behouden blijft. PERZIë EEN REPUBLIEK? Volgens berichten uit Perzië ont vangen, zijn de liberalen meester van Aseibeidsjan en rukken zij naar Te heran op, om den Sjah van den troon te stooten en de Republiek uit te roe pen. Stadsnieuws TWEEDE BACH-CONCERT. Het tweede Bach-concert had een weemoedig begin. Aan het program ma van den avond ging namelijk vooraf een hulde aan de nagedachte nis van het dezer dagen overleden Lid van Verdienste der Haarlemsche Bach Vereeniging, den heer W. H. C. SchmoJling. Deze hulde in den zeer passenden vorm van eene in drukwekkend schoone uitvoering van' Beethoven's Treurmarsch (uit de 3de Symphonte), zal voorzeker naar het hart geweest zijn van allen, die den verdienstelijken overledene van nabij of ook maar van verre hebben ge kend. In het programma-boekje wijdt de heer L. Schlegel zijn kunstbroeder eenige hartelijke woorden, waarin hij hem eert als veelzijdig begaafd kun stenaar en vooral ook als voortreffe lijk mensch, „steeds bereid, zelfs met belangrijke opoffering, hulp te ver- leenen", „een trouwe, hartelijke vriend, een man vol toewijding voor den naaste". Een zeer belangrijk aandeel in dit concert had de jonge Russische com ponist-pianist S. W. Rachmaninoff, van wien wij een Concert voor Piano en Orkest en drie Praeludién voor piano-solo te hooren kregen. Hij toon de zich in deze muziek juist niet van' een vroolijken kant. En ook zijn ernst trof mij riet door bijzondere daepte. De grondtoon van Rachmaninoff's muziek is meer een soort oppervlakki ge melancholie. Behalve misschien in de laatste der drie praelud^ën een stukje van helderen vorm en pittige rhythraiek bespeurde men nergens een bewust willen, een energiek stre-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1908 | | pagina 1