HAARLEM'S DAGBLAD.
Binnenland
Uit de Omstreken
Onze Lachhoek.
FEUILLETON
De Roode Pimpernel
Stadsnieuws
DE KUNSTAVOND.
Ons wordt bericht, dat de belang
stelling voor den Kunstavond op 19
Januari, georganiseerd voor de Ver
eeniging tot bestrijding der tubercu
lose, buitengewoon groot la
De Commissie hoopt dan ook, aan
de Vereeidging tot bestrijding der
tuberculose een flink bedrag te kun
nen afdragen.
De heer Kriens werkt met zijn or
kest belangeloos mede. Eveneens het
Quartet Zalsman. Ook Louis Bouw
meester stelde ziin kunst belangeloos
disponibel voor net goede doeL De
beer Helmhout levert gratis alle cos
tumes
De tooneelkapper Michelaem uit Am
sterdam zal alle dames en hoeren be
langeloos kappen. Welwillend heeft
mevrouw De VeerDe Lange zich be
reid verklaard de koren van de ta-
bleaux-vtvanta in te studeeren. Zoo
ook de heer Martin, onder wiens lei
ding de dansen worden uitgevoerd.
De schouwburg wordt gratis door de
firma Bolderdijk en Lamfers versierd.
Voor het llghalfonds.
In de week van39 Januari J.L
werd In dank voor bet Lighalfonda
ontvangen van den heer Corn, van
Niel Cz. f 8.55 en overschot vergade
ring Jacob van Lennep 1.50.
Een dankbare patiente, die gerul-
men tijd in de Lighal is verpleegd ge
weest, heeft o.a. schrijven gericht aan
het Bestuur van het Lighalfonds, dat
gaarne haar tolk wil zijn, om hare
gevoelens van erkentelijkheid te
brengen aan hen, die er recht op heb
ben:
„H.H.i Hiermede betuig ik mijn
hartelljken dank voor den steun on
dervonden van bovengenoemde ver-
eeniging voor mijn verblijf in de lig
hal, welk verblijf mij steeds in dank
bare herinnering zal blijven.
Den 17en December kreeg Ik mijn
ontslag, wel niet hersteld, doch het
vele goede dat ik daar mocht genie
ten, doet mij veel eerbied gevoelen
yoor den steun van de vereeniging.
Mij met hoogachting noemende,
UEd. dankbare dienares,
(Volgt handteekening en
JohandeV eer.
Johan de Veer, hoofdleeraar voor
klavier aan de Muziekschool van
Toonkunst, verleent a. s. Zondag in
de matlnée van het Sevczikquartet
zijn medewerking in liet pianokwlntet
van César Fran'ck.
Een voorbeeld.
Herhaaldelijk wordt door wielrij
ders geklaagd, dat op buitenwegen
zoo weinig de bepalingen van de mo
tor- en rijwielwet wordeD nageleefd,
vooral wat het uitwijken betreft van
paard en rijtuig voor rijwielen. Dat
zulks niet altijd gaat, lijdt geen twij
fel, bv. op smalle wegen, doch waar
het breede wegen geldt is het soms
meer dan ergerlijk het optreden van
do overtreders to hooren. Daarbij
komt nog, dat over het algemeen het
bewijs voor zulke overtredingen moei
lijk te vinden is, zoodat de overtre
ders velen, doch de veroordeelden
weinige zijn.
Daarom is het, dat wij het volgen
de onder de aandacht van het publiek
willen brengen ten voorbeeld voor
hen, die het niet zoo nauw nemen met
voornoemde bepalingen.
Op den 2en November jL reed ze
kere J. M. te Noordwijk des namid
dags ten ongeveer half vijf op den
Rijksstraatweg onder de gemeente
Heemstede met zijn met een paard be
spannen rijtuig en zulks links van
den weg, dus aan de verkeerde zijde.
De rijksveldwachter de Bruin van
Zandvoort kwam hem rijdende op
zijn rijwiel tegen en wel zich ook be
vindende aan denzelfden kant, dus
voor hem de juiste.
Hoewe Ide Bruin herhaalde malen
met zijn bel waarschuwde nechts uit
te wijken, reed M. stil door, hoewel
hij de Bruin erkende het bellen ge
hoord en begrepen te hebben. Tegen
M. werd proces-verbaal opgemaakt
en hij nu heden wegens het niet be
hoorlijk naar rechts uitwijken bij het
tegenkomen van een rijwiel door den
kantonrechter te Haarlem veroor
deeld tot eene geldboete van f 20 te
vervangen door eens hechtenis® Ir af
van 10 dagen.
BURGEMEESTERS VAN HAARLEM
IN DE 19de EEUW.
Een van onze lezers verzocht ons
om een opgave van de namen der
burgemeesters van Haarlem in de 19e
eeuw, in de volgorde van bun optre
den.
Hieronder wordt aan dien wensch
voldaan.
8 Januari 1803 werd ter vervanging
van het „Comité van Algemeen Be
lang", Ingesteld eene „Kamer van
Wethouders".
Hiertoe werden benoemd:
Mr. J. Teding van Berkhout, presi
dent
IL H ovens.
M. WiardL
Mr. A. van Zeebergh, vloe-pres.
Mr. W. Jager.
8 Juli 1804 werd in plaats van Mr.
van Zeebergh benoemd J. W. Druy-
vesteyn.
6 Aug. 1806 werd benoemd Mr. H.
J. de Wijker8looth van Weerdesteyn,
(die in Dec. 1807 bedankte), benevens
I. Sterk.
In Januari 1808 werd Ingesteld
ter vervanging van b.g. Kamer het
College van Burgemeester en Wethou
ders.
20 Januari 1808 werd benoemd tot
burgemeester Mr. W. Jager.
11 Januari 1811 werd de burgemees
ter provisioneel gecontinueerd, onder
de benaming van Mal re.
Benoemd 19 Mei 1811 tot maire:
A. van Wickevoort Crommelin, ln
wiens plaats 2 Deo. d.av. werd be
noemd W. Ph. Barnaart Deze legde
19 Nov. 1813 (den dag der omwente
ling) zijne functie neder.
Hierna werd Ingesteld eene Kamer
van politie, tot welker leden werden
benoemd op l.g. datum:
D. Hoeufft, pres.-burgemeester.
H. D. Gildemeester.
G. A. Vermeulen.
A. van Wickevoort Crommelin.
In Januari 1816 werd deze Kamer
vervangen door Burgemeesteren.
Burgemeesteren:
2 Jan. 1816:
D. Hoeufft, President, afgetreden 2
Jan. 1810.
Mr. H. A Crommelin, afgetreden 2
Jan. 1818.
J. C. Sibmacher, afgetreden 2 Jan.
1819
Mr. C. C. van Valkenburg, afgetre
den 2 Jan. 1821.
2 Jan.: 1818.
Mr. H. A. Crommelin, afgetreden 2
Jan .1822.
2 Jan. 1819:
J. C. Sibmacher, afgetreden 2 Jan.
1823.
2 Jan. 1820:
Jhr. D. Hoeufft, president.
2 Jan.: 1821:
Mr. C. C. van Valkenburg.
2 Jan. 1822:
Mr. H. A. Crommelin.
2 Jan. 1823:
J. C. Sibmacher.
Na 1824.
11 Maart 1824:
Jhr. David Hoeufft tot 1838. Hij
werd opgevolgd door:
C. J. de Bruyn Kops. Overleaen 17
April 1858.
30 Juni 1858:
Mr. P. M. Tutein Nolthenius. Af
getreden 15 Sept 1859.
15 Dec. 1859: Mr. C. Fock. Wordt
in Febx 1866 benoemd tot burgemees
ter van Amsterdam.
Maart 1866:
Mr. E. A. Iordens. Afgetreden 31
Maart 1893.
1 April 1893:
Jhr. mr. J. W. G. Boreel van Ho-
gelanden.
den eersten tijd de uitbreiding van 1
buizennet om d« kosten nog niet kan
geschieden naar wegen met geringe
bebouwing, erg Jammer is het, dat
belangrijke verkeerswegen, waarvoor
toch dadelijk gasverlichting is ont
worpen, nog ln duisternis blijven
verkeeren, zij het met hier en daar
een petroleumlantaorn, die nu wij 't
mooie gaslicht kennen, op een gloel-
enden spijker gelijkt. Zoo ls 't ln den
I-Iout, waar Juist op de verkeerswegen
meer licht zoo hoog noodlg is, nog
zeer donker, en vergissen wij ons
niet, dan zou daarin toch verbetering
gebracht worden, althans in de be
sluiten van de Gemeenteraden van
Haarlem en Heemstede, ruim drie
maanden geleden genomen is daar
van sprake.
Men vraagt zich af, waarop de uit
voering dier besluiten wacht.
Meer spoed zou voor velen, die des
avonds door den Hout moeten, en ook
voor de particuliere verbruikers, die
in het Noorden van onze gemeente
nog niet kunnen worden aangesloten,
gewenscht zijn.
IJMUIDEN.
Alhier is een afdeeling met een 50-
tal leden opgericht van den Volksbond
tegen drankmisbruik. Heit voorloopig
bestuur bestaat uit de heereu G.
Broekmeyer, J. F. de Klerck, ds. J.
H. Koesre en pashtoor G. v. d. Poll.
Men schrijft ons uit Heemstede:
Nu in een lang gevoelde behoefte
van betere straatverlichting in het
grootste gedeelte der gemeente door
de opening der gasfabriek flink is
voorzien, valt de duisternis op de niet
verlichte wegen des te meer op.
Is het te begrijpen, dat althans in
PRINS HENDRIK EN „EER
STE HULP BIJ ONGELUKKEN."
Met den gewonen trein van 11.2
uur Spoortijd kwam Z. K. H. Prins
Hendrik Woensdag uit 's-Gravenha-
ge te Amsterdam aan om de f eest-
vergadering van de Vereeniging
„Eerste Hulp bij Ongelukken" bij te
wonen, van welke vereeniging de
Prins wel het Beschermheerschap
heeft willen aanvaarden.
Prins Hendrik, die in politiek ge
kleed was, en door zijn adjudant,
baron Van Asbeck, werd vergezeld,
werd op het perron verwelkomd door
den heer dr. C. B. Til an us, v oorzitter
van het hoofdbestuur van „Eerste
Hulp bij Ongelukken", mr. G. van
Tienhoven,, Commissaris der Ko
ningin en mr. Th. Stuart, hoofdbe
stuurslid der genoemde vereeniging.
Van de Koninklijke wachtkamer
begaf men zich naar de gereedstaan
de auto van dr. Tilanus, waarin Z.
K. H. Prins Hendrik en Zijn adju
dant, mr. Van Tienhoven en de gast
heer plaats namen. Rechtstreeks
werd naar het huis van dr. Tilanus,
Heerehgraeht 460 gereden, waar ook
de burgemeester, mr. W. F. van Leeu
wen, aanwezig was en de andere le
den van het hoofdbestuur.
Nadat een korte bespreking over
de aangelegenheden der vereeniging
had plaats gehad en Prins Hendrik
daarbij van zijn bijzondere belang
stelling ha ddoen blijken, werd ten
huize van dr. Tilanus de lunch ge
bruikt
Na de lunch begaf het gezelschap
zich naar het Universiteitsgebouw.
In de Senaatskamer vond de voor
stelling van de afdeeiingsbesturen
plaats, waarna Prins Hendrik de au
la werd binnengeleid. Het groote pu
bliek, dat de zaal geheel vulde, rees
van zijn zetels op. Dr. Tilanus be
klom vervolgens hel spreekgestoelte
om deze feestvergaderlng, ter herden
king tevens van het 15-jarig bestaan
van Eerste Hulp bij Ongelukken, met
een rede te openen.
Spreker noemde het een groote eer,
op dezen herinneringsdag het welkom
te mogen uitspreken, waar hij 15
jaar als voorzitter van het hoofdbe
stuur heeft mogen medewerken aan
de geleidelijke ontwikkeling van
een menschlievend streven van groo
te beteekenis, en actueel, omdat de
moderne geneeskundige wetenschap
leeringen bracht, die voor de Eerste
hulp bij ongelukken van groot ge
wicht zijn. Is niet dikwerf een onge
lukkige aan een slagaderverwonding
verbloed, terwijl een juist aange
brachte vingerdruk hem het leven
had kunnen redden? Is niet soms een
eenvoudig® beenbreuk, die gemakke
lijk te genezen geweest was, door on
doelmatig vervoer tot een gecompli
ceerde geworden, die het verlies van
het gewonde lichaamsdeel ten gevol
ge gehad heeft? Zijn zilet vele en ve
lerlei van deze voorbeelden nog aan
te halen, vraagt spreker. Buitendien
is bij de studie der wondbehandeling
gebleken, hoe belangrijke rol daarin
de reinheid speelt. Zonder succes Is
het streven der vereeniging dan ook
niet gebleven. Geleidelijk werd de
waarde van onze denkbeelden hoo
en hooger geschat, en groeide het be
sef van hoeveel belang een algemeene
verspreiding der kennis van „Eerste
hulp" was te achten. Het aantal af-
d eel in gen en leden nam steeds toe:
vele cursussen werden voor een
groot aantal toehoorders gegeven.
Na gememoreerd te hebben, dat
Amsterdam op het gebied van het
reddingswezen eigenlijk alle landen
vóór ls geweest, met de oprichting
ln 1767 van de maatschappij tot red
ding van Drenkelingen ging spre
ker breedvoerig den ontwikkelings
gang van de eigen vereeniging na.
Met gerustheid durft spr. dan ook
aan het einde van het derde lustrum
het vertrouwen uitspreken, dat de
Vereeniging nog voortdurend in af-
deeüngen zal toenemen.
Ten slotte memoreerde spreker, hoe
veel de beweging ten bate van het
reddingswezen en eerste hulp heeft
mogen genieten van de hooge be
scherming van het Vorstelijk Huis
Nu wijlen Koning Willem III heeft
persoonlijk de leiding bij de oprich
ting van „Het Nederlandsche Roode
Kruis" op zich genomen, en in 1862 de
redding geleid bij den toenmallgen
watersnood. H.H. M.M. de Koningin
en de Koningin-Moeder steunden o.a.
de afd. Amsterdam meermalen met
groote mildheid.
„En zoo heeft het ons, Koninklijke
Hoogheid", aldus besloot dr. Tilanus,
zich richtende tot den Prins, „met
buitengewone vreugde vervuld, dat
Gij als Beschermheer der Vereeni
ging hebt willen optreden, en ik ben
de tolk van de geheele Vereeniging,
om U. 11. H. onze oprechte dankbaar
heid te betuigen voor dit besluit. En
dit niet alleen om de eer, die U.K.H.
daarmede onze Vereeniging heeft aan
gedaan, maar ook omdat wij over
tuigd zijn, dat dit den bloei onzer
Vereeniging in hooge mate zal ten
goede komen."
Spr. herinnert aan het persoonlijk
optreden van Z. K. H. bij de ramp
van de Berlin, hoe de Prins ten. vori-
gen jare het congres van Frankfort
luister bijzette, door een rede ter ope-
ningszitting uit te spreken, en nog
dezer dagen voor zijn groote belang
stelling voor-het reddingswezen deed
blijken, door zijn optreden als voor
zitter van het Hoofdbestuur van het
Roode Kruis.
De voorzitter bood daarop Z. K. H.
een oorkonde aan ter herinnering
van H. D. besluit, om het bescherm
heerschap te aanvaarden. Daarbij
den wensch uitsprekende, dat de ver
eeniging zich die onderscheiding
waardig zal maken, en dat het haar
een spoorslag zal zijn voort te gaan
op den ingeslagen weg, en met ijver
haar roeping te vervullen, steeds zich
voor oogen stellende het Koninklijk
devies „per aspera ad astra".
De oorkonde is op perkament ge
drukt en versierd met de wapens van
Prms Hendrik, van Amsterdam en
van de steden, waar afdeelingen der
Vereeniging zijn gevestigd. In een
banderole staan de namen John Fur-
ley en Von Esmarch. In het midden
een plaatje waarop iemand, die met
een rijtuig een ongeluk heeft gekre
gen, van „Eerste Hulp bij Ongeluk
ken" bijstand ontvangt. En verder
maakt de oorkonde dan melding van
de benoeming van Prins Hendrik tot
Beschermheer der vereeniging en van
de aanvaarding daarvan door Z.
K. H.
Z. K. H. begaf zich daarna naar
het Centraal Station om met den trein
van 3.55 uur weer naar de residentie
terug te koeren.
MINISTER VAN WATERSTAAT.
De Haagsche correspondent der Tal
schrijft
De vorige week, in onze persoonsbe
schrijving van den overleden minis
ter Bevers, wezen wij er op, dat diens
heengaan voor het Kabinet Heems
kerk niet alleen een gevoelig verlies
ls, doch het 't ministerie in niet
ringe ongelegenheid brengt. Onder de
gegeven politieke en parlementaire
omstandigheden zal men niet gemak
kelijk een opvolger vinden, want over
een maand of vijf staan wij voor den
vierjaarlijkschen, electoral en veld
slag.
Immers bet zal zeer, zeer moei
lijk zijn iemand te vinden, die direct
en gaarne een ambt zal aanvaarden
waaruit hij wellicht over eenige
maanden, „als de stukken zoo geheel
anders op het schaakbord kunnen ko
men te staan", weder zal worden ver.
stooten. Wie geeft daar gaarne z'n te.
genwoordlge werkzaamheden voor
prijs Er zijn wel personen, die u ver
tellen, dat de vacature tot na de ver
kiezingen onvervuld zal blijven, doch
dat is moeilijk aanneembaar en zou
voor den heer Tairna vrij onaange
naam zijn.
Men kan wel als vrij zeker aanne
men, dat de nieuwe minister ook van
Katholieken bloede zal zijn. De heer
Bevers behoorde, toen hij benoemd
werd, tot de parlementaire figuren
zal zijn opvolger ook daaruit gekozen
worden ?V\ an neer wij zoo eens de ge
lederen der Katholieke Kamerleden
naspeuren, dan ls er inderdaad wei
nig keus. Er zouden slechts eenigen
te noemen zijn, die in aanmerking ko
men b.v. het Eerste-Kamerlid voor
Limburg, mr. L. W. H. Regout, en het
Tweede-Kamerlid voor Maastricht,
mr. F. L J. Janssen.
Maar verder...
Neen, de waarschijnlijkheid is
groot, dat de nieuwe minister van
buiten het parlement zal worden ge
kozen. Moge hel een krachtige figuur
zijn, krach lig tegenover den bureau-
er at ischen geest, die inzonderheid op
het W aterstaatsdeparlament spookt
Het „Centrum" schrijft:
Zooals men weet, is de heer Talma
belast met het tijdelijk beheer van het
departement van Waterstaat en Ls te
verwachten ook met het oog op de
uitlandigheid van den minister van
ülnnenlandsch© Zaken dat de ver
vuiling van den zoo droevig vacant
geworden ministerieelon zetel nog wel
eenigen tjjd op zich zal laten wach
ten.
Iniusschen hoorden wij reeds bij
geruchte eenige namen noemen van
personen, die voor de opvolging van
wijlen mr. Bevers in aanmerking zou
den komen, o. a. mr. W. A. J. M. van
Waterschoot van der Gracht, inge-
nieur-directoux der rijksopsporing
van delfstoffen en lid en secretaris
van den Mijnraad te 's-Gravenhage,
een man, die reeds bij zijn promotie
en later blijk gaf van zijn kennis op
het gebied van waterstaatbenevens
prof. G. J. van Swaay, hoogleeraar te
Delft, gelijk bekend een man van
groote bekwaamheid.
HULDEBLIJK AAN DE KONINGIN.
Wij vernemen, dat zich te Gent (Bel
gië) een comité van 7 Nederlandsche
dames gevormd heeft op initiatief van
mevrouw Kuyk, echtgenoote van den
Nederlandse hen consul, met het doel
aan de Koningin ter gelegenheid der
s. gebeurtenis een bakermand aan
te bieden. (Hbld.)
MINISTER HEEMSKERK.
De minister van Binnenlandsche
Zaken, mr. Heemskerk, ls uit Enge
land te 's-Gravenhage teruggekeerd,
en heelt zijn ambtsbezigheden her
vat.
COMMISSARIS DER KONINGIN.
De Haagsche correspondent der Te
legraaf meldt
Er gaat hier een hardnekkig ge
rucht, dart. onze burgemeester, baron
Sweerts, zal worden benoemd tot
Commissaris der Koningin in Gel
derland. Dat hij ex ernstig voor in
aanmerking komt, mag mem wel als
zeker aannemen.
DE UITWEG.
Naar wij vernemen heeft de burge
meester van 's-Gravenhage de sociaal
democratische raadsleden ter voor.
koming va.n demonstratie vooraf in
kennis gesteld van zijn voornemen om
!n de eerste zitting van 1909 met
vreugde ie gewagen van de blijde ver
wachting, waarin H. M. de Koningin
z'ch bevindt.
De heer en Ter Laan en Hoejenbos
hadden dan ook bij het uitspreken van
's burgemeesters Nieuwjaarsrede de
zaal verlaten. (Vad.)
ZOMERLUSTEN.
Zomergast (tot een bewoonster van
het hu's, waar hij zijn intrek geno
men heeft) „En Jat noemt u een®
rustige woning, met een stoomzaagf
in de buurt
„Vrouw „O jee nee, meneer.... dat
zal ra'n man zijn, die Ls pas ingeslo.
pen."
KINDERMOND.
Mevrouw, zei de dokter, u moef
uw voedsel beter kauwen, waarvoor
hebt u anders uw randen gekregen
Maar mama, 3orak kleine zus,
die tegenwoordig was, heeft ze niet
gekregen, meneer Ze hebben hee
wat geld gekost, niet waar, ma Pa
bromde den heelen dag over de hoog®
rekening.
PROBAAT MIDDEL.
Mevrouw (de kinderkamer Instor
mend) „Truitje, wek dadelijk da
tweelingen en laat ze maar flink
schreeuwen, ik zie die vervelende me
vrouw Schetter en hare nare doch
ters aan onze huisdeur staan. Gunst,
ze bellen al aan 1"
NATUURGELUID.
Kapitein „Sapperloot, sergeant,
van wien is toch de hond, die daar
voortdurend achter het front loopt te
knorren
Sergeant„Pardon, kapitein, dat ls
Meier zijn maag maar."
WANNEER MEN VERRE REIZEN
DOET.
A. (tot vriend, die vee! gereisd
heeft) „Met dat reizen heb je al heel
wat geleerd."
B. „O, zeker'k weet b.v. na
precies, wat de beste chocolade, de
te koffie, hert beste tandpoeder, de
beste zeep en het beste haarwater is."
DAT VERANDERT.
Jansen „Je zei laatst, dat je
vriend zingt als een vogel ik hoorde
hem laatst, maar zijn schorre, haast
krassende stem deed me onaange
naam aan
Pietersen „De vogel, dien ik be
doelde, was een kraai.'
NOG KNAPPER.
„Wat een hoeden tegenwoordig
Ln dan moet je ze in Parijs zien
Nu, verbeeld je, dat <k daar in een
c&fé-concert oen goochelaar gezien
heb, ds® zoo'n kolossus van een hoed
•n een twintig frank-stuk veran
derde.
,Is 't anders niet, sprak de heer V.
Mijn vrouw kan in oen ommezientje
een massa tientjes in een hoed veran
deren.
DIAMANTNIJVERHEID.
De Amsterdam sc he correspondent
van „Le Joaillier" meldt, dat dezer
dagen de eerste diamant uirt Duitsch
Zuid-West-Afrika >p de Amsterdam-
sche markt ts aangevoerd. De dia-
mant is va.n zeer zuiver gehalte, zoo
dat zij niet gekloofd behoeft te wor
den, maar de steentjes rijn in het al
gemeen klem van stuk, niet grooter
dan 16 oer 4 karaat.
De geringe hoeveelheid diamant,
die uit Duitsch Zuid-West-Afrika ter
markt komt, in aanmerking nemende,
gelooven de Amsterdamsche kooplie
den dan ook niet, dat daardoor da
prijzen gedrukt zuilen worden.
DIEFSTALLEN.
Men meldt uit Bergen-oj>-Zoom aan
de „TeL"
Dieven hebben z:ch D-nsdagnacht
toegang verschaft tot de R.-K. kerk
te N. BorgvlieL Zij ontvreemdden
verschillende kerksieraden, w. o. een
remonstrance en zijn vervolgens naar
het café op de Wielerbaan gegaan,
waar zij zich van eenig geld meester
maakten. De poliLie was Woensdag
morgen ijverig in de weer, tot liet in
stellen van een onderzoek.
Daar vermoed wordt, dat het Bel
gen zön, en de plaatsen van diefstal
zuidelijk van Bergen op Zoom zijn go-
legen, bestaat er weinig kans op aan
houding.
OVERLEDEN.
Vrouw A. v. <L A. te Schoonhoven,
die zich met petroleum heeft begoten
na een twist met haren man en toen
haar kleeren in brand stak, is aan do
gevolgen harer wanhoopsdaad over
leden.
POSTDIEFSTAL.
Tijdens het vervoer per post tus-
schen Zwijndrecht en Rotterdam, is
ontvreemd een aangeteekende brief,
inhoudende 14 wissels en accepten en
2200 mark aan Duitsch bankpapieren
ongefron keerde postzegels. Enkele
postbeambten zijn reeds verhoord en
huiszoekingen hebben plaats gehad,
doch zonder resultaat.
Naar het Engelsch door
Barones Orczy.
Marguerite voelde zich de wanhoop
nabij, toen zij dat slechte nieuws
hoorde. Enkel haar groote zelfbeheer,
schlng hield haar nog staande en
voorkwam, dat zij de ongerustheid
van den jongen man nog vermeer
derde.
Ofschoon hij het trachtte te verber
gen, kon Marguerite zien, dat Sir An
drew even verlangend was als zij, om
zijn kameraad en vriend te entmoe-
ten. Deze gedwongen werkloosheid
was verschrikkelijk voor hen beiden.
Hoe zij dien vervelenden dag in Do
ver doorbrachten, zou Marguerite la
ter nooit hebben kunnen zeggen. Zij
was bang om zich te vertoonen, uit
vrees, dat de spionnen van Chauvelin
haar zouden zien, daarom had zij
een privé zitkamer, en zij en Sir An
drew zaten daar uren achtereen, hun
best doende op gezette tijden wat te
eten, van 't geen Sally hun bracht en
met niets anders om zich bezig t®
houden dan denken, vree zon en zoo
nu en dan hopen.
Do storm was gaan liggen, maar
juist te laattoen was het getij niet
geschikt om uit te varen. De wind was
veranderd en overgegaan in een kal
man N. W. bries juist den goeden
wind om zoo spoedig mogelijk naar
Frankrijk over te steken.
En zoo wachtte dit tweetal, zich ai-
vragende of het. oogenblik wel komen
zou. waarop zij eindelijk hun reis
konden beginnen. Er was een geluk
kig oogenblik geweest op dezen lan
gen .vervelenden dag, en dat was
toen Sir Andrew weer naar de pier
ging, en spoedig daarop terugkwam
om Marguerite te vertellen, dat hij
een vlugge schoener gehuurd had.
welks schipper bereid was, om in zee
to steken, zoodra het getij dat toe
liet.
Van dat oogenblik af schenen de
uren minder vervelend te zijnhet
wachten scheen muider hopeloosen
eindelijk om vijf uur in den middag
ging Marguerite nu dichtgesluierd en
gevolgd door Sir Andrew Ffoulkes,
die als haar lakei verschillende pak
jes droeg, naar de pier.
Eenmaal aan boord, wekte de fris-
sche zeelucht haar weer op, de wind
was juist sterk genoeg om de zeilen
van de Foam Crest te doen zwellen,
terwijl zij zich een weg baande naar
de oj>en zee.
De zon ging prachtig onder na den
stormen Marguerite voelde zich
kalmer te moede en mot nieuwe hoop
bezield, terwijl zij de witte klippen
van Dover uit het gezicht zag verdwij
nen.
Sir Andrew had allerlei vriendelij
ke attenties voor haar en zij voelde,
hoe gelukkig zij geweest was in haar
keuze om hem in deze groote moei
lijkheid aan haar zijde te hebben.
Langzamerhand begon de grijze kust
van Frankrijk in den avondmist op te
doemen. Men kon reeds een of twee
lichten zien flikkeren, en de spitsen
van verscheidene kerken uit den ne
vel te voorschijn zien komen.
Een half uur later was Marguerite
op de Fransche kust aangekomen. Zij
was terug in het land waar op dit
zelfde oogenbiiK menschen hun mede
schepselen bij honderden om liet le
ven brachten en onschuldige vrouwen
en kinderen bij duizendeu naar de
gevangenis sleepten.
Alleen het gezicht van dit land en
zijn volk sprak zelfs in dit afgelegen
kuststadje van die heftige revolutie,
drie honderd mijl van daar in het
mooie Parijs, dat nu leelijk was ge
worden door het aanhoudend stroo
men van bloed van de edelste harer
zonen, door het klagen der weduwen
en het schreien der ouderlooze kin
deren.
De mannen droegen allen roode
mutsen ln verschillende graden van
reinheid maar alle met de driekleu.
rig® cocarde aan den linkerkant vast-
gestoken.
Marguerite merkte met een huive
ring op, dat hun gelaat in plaats van
de vroolijke, lachende uitdrukking,
die anders haar landgenooten ken
merkte, nu zonder onderscheid een
blik van sluw wantrouwen vertoonde
Iedere man was in die dagen een
spion voor zijn medemenschenhet
onschuldigste woord lachend geuit
kon opgevat worden als een bewij6
van aristocratische neigingen o< van
verraad tegen het volk. Zelfs de vrou
wen liepen rond met een eigemaardi-
gen blik van vrees en haat in haar
bruine oogenen allen keken naar
Marguerite, toen zij aan land kwam,
gevolgd door Sir Andrew en mompel
den, terwijl zij haar voorbij Liep
Weg met de aristocraten 1 Weg
met de Engel schen
Overigens nam men geen notitie
van haar tegenwoordigheid. Zelfs in
die dagen stond Calais voortdurend ln
handelsrelatie met Engeland en En
gel sche kooplieden werden hier dik
wijls gezien. Het was algemeen be
kend, dat met het oog op de zware
invoerrechten veel Fransche wijnen
on brandewijn in Engeland werden
binnengesmokkeld. Daarmee was de
Franech© burger niet weinig inge
nomen hij zag graag, dat de Engel-
sche Regeering en de Enzelsche \o-
'ning, die hij allebei haatte, bedrogen
werden in hun inkomstenen een
Engelsche smokkelaar was altijd een
welkome gast in de herbergen van
minder soort te Calais en Boulogne.
Zoo dachten misschien vole der
inwoners, terwijl Sir Andrew Margue
rite door de bochtige straten van Ca
lais geleidde, en die zich met een
vloek omkeerden om naar de op zijn
Engelsch gekleed© vreemdelingen te
kijken, dat zij van p'.an waren belast
bare artikelen voor hun eigen mistig
land te koopen e® namen daarom ver
der geen notitie van hen.
Marguerite vroeg zich af hoe de
hooge, massieve gestatte van haar
echigenopt onopgemerkt door Calais
had kunnen gaan en van welke ver
momming hij zich zou hebben be
diend om zijn edel werk te verrichten
zonder te veel aandacht op zichzelf te
vestigen.
Zonder meer dan een paar woorden
te wisselen, bracht Six Andrew haar
dwars de stad door, naar de andere
zijde dan waar zij geland waren, op
den weg, die naar Kaap Gris Nez
leidde De straten waren nauw, boch
tig en er hing bijna overal een onaan
gename lucht, een mengsel van visch
en vochtige kelders. Het had hier den
voxigen nacht tijdens den storm he
vig geregend, en hier en daar zakte
Marguerite tot de enkels in de mod
der. want de straten waxen niet vee.
licht behalve hier en daar door een
lamp binnenshuis.
Maar zij schonk geen aandacht, aan
al die kleine onaangenaamheden.
Misschien ontmoeten wij Blak©-
ney wel in de „Grijze Kat", had Sir
Andrew gezegd, toen zij aan wal stap
ten, en zij liep als op een tapijt van
rozenbladeren, want zij zou hem nu.
bijna dadelijk terugzien.
Eindelijk waren zij op hun bestem-
ming gekomen. Six Andrew kend®
blijkbaar den weg, want hij was zon
der zich te bedenken in de duisternis
voortgewandeld, en had niemand
naar den weg gevraagd. Het was op
dat oogenblik dan dat Marguerite
zien kon, hoe het huis er van buiten
uitzag.
De „Grijze Kai", zooals Sir A i.e. -v
haar genoemd had, was blijkbaar
kleine herberg aun een van de buiten-
wegen buiten Calais, en op de® weg
naar Gris Nez. Bet lag op eeu klei
nen al stand van de kust, want het ge
luid van de zee klonk tot daar door.
Sir Andrew tikte met de knop van
zijn wandelstok tegen de deur, oil
Marguerite hoorde een soort van ge
grom e® eonigs vloeken van binnen
Six Andrew tikte weer, ditmaal drin
gender weer hoorden zij vloeken en
daarop kwamen er sloffende voetstap,
pen naar de -i-^ur.
(Wordt vervolgd).
