HAARLEM'S DAGBLAD. TWEK,?!^?,.,
Haarlemscbe
Handelsvereeiiiging
OM ONS HEEN
Stadsnieuws
Binnenland
Onze Lachhosk.
FEUILLETON
De Roode Pimpernel
4»»dgek. by Ken, Beal. Ytn 12 Hoy. 1899,
De Haarlemsche Handelsvereeni-
ging hier ter stede, opgericht lü Mei
1892, heeft in den loup van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen,
In zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, is zi
opgetreden en dikwijls niet groof
succes. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit
waardeeren, door als lid der Vereent
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan 600 leden, maar dat is niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoen
de, ja zelfs particulieren, moesten lid
worden, om tenminste te laten gevoe
len, dat men het werk op prijs stelt,
dat de Haarlemsche Handelsvereni
ging steeds opneemt, als doende, wat
hare hand viudt om te doen.
De voordeeien, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, baren leden
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe jaarlijksche
contributie van 3.51), die gevraagd
wordt.
De Haarlemsche Handelsvereni
ging bemoeit zich In de eerste plaats
er mede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan te
manen en informatiëu voor hen in te
winnen. Bovendien hebben de leden
het recht, het hun gratis te verstrek
ken advies van den rechtsgeleerden
adviseur der Vereeniging te vragen,
die ook in procedureu eu faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel en het bedrijf der leden.
Met biij&t in den matsten tija
dat men atze oeiangiyke ïuörüec
ten begint te waardeeren want
Sedert Jici meldden zich 07 nieuwe
L-dwU a an.
Als proef kunnen voortaan nieuwe
leden voor een half jaar worden aan
genomen, doch slechts het 2e halfjaar
(van 1 November tot en met 30 April)
ad f 1.75 de halve contributie.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver
eeniging zijn de heereu Mrs. Th. de
Haan Hugenholtz en A. H. J. Mereus,
Bpaarne 04, alhier, die voor de leden
eiken werkdag van 24 uur des na
middags zijn te spreken.
Het bureau der Vereeniging is ge
vestigd Jausweg 11.
Voor inoussu s door bemiddeling
der Vereeniging wordt een vast
recht van 5 pet. der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
steeds worden bijgevoegd, bij inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te innen.
De kosten van informutiën naar
buiten de stad woonachtige personen
bedragen 60 ets. per informatie, plus
vijf cents porLo-vergueding, liiforma
tien naar binnen de stad wouende
personen worden gratis verstrekt.
Pretentiën op buiten de 6tad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 cis. voor porto-
verguedmg is tuegevuegd.
Ruim 1748 informatie» en rechts
geleerde adviezen werden in het afge-
loopeu jaar gegeven.
In October en November 1908 zijn
49 vorderingen tot een bedrag van
1164.00 1/2 betaald 9 vorderingen
worden afbetaald, 17 vorderingen zijn
uitgesteld.
Men wordt geraden alvorens te le
veren aan N. Wiebes, vrachtrijder,
Bloemendaalsche Weg 209, Bloem en
daal, W. F. F. van Engelen, Bakenes-
sergracht 98, mejuffrouw A. Derni-
son, Prinsen Bolwerk 12, die goede
ren koopt op naam van eene Van
der Reep, C. Tack, sigaren handel,
Spaarnwouderstraat 49, zich om in
lichtingen te vervoegen aan het kan
toor.
Volgens art. 7 dient het geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres
seerd aan het bureau, dat geopend
is dagelijks van 's morgens 9 tot 1 uur
en 's namiddags van 2 tot 4 uur,
Waar dan ook verdere inlichtingen
zijn te bekomen.
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
Bonis meent, dat men, hoewel geen
lid der H. H. V., toch van haar infor
matiëu kan bekomen, en brengt nu
nogmaals eu uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereeniging
infoi maliën door haar worden ver
strekt, en dat voor informatiën op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor-
"erd.
HET BESTUUR.
No. 873.
Openbare Boekerij en Leeszaal.
Voor wie gemeend hebben, dat de
plannen tot stichting van een ojxunba^
re boekerij en leeszaal dood waren,
zal het een aangename verrassing zijn
geweest in het vorig nummer van ons
blad te lezen, dat de commissie niet
alleen haar taak niet heeft opgegeven,
maar ook een nieuw denkbeeld tot
verwezenlijking ontwikkeld heeft, dat
wellicht kans van slagen hebben zal.
Dat denkbeeld is men heeft het
gelezen om het huis van wijlen
Mejuffrouw de Haan aan de Kruis
straat voor dit doel te bestemmen. Dit
kolossale perceel staat er tot dusver
een beetje doelloos. Vóór eenigen tijd
overgegaan in handen van de ge
meente, heeft het tot nu toe geen be
stemming gekregen en staat te wach
ten, totdat er over zijn lot zal worden
beslist. De mogelijkheid is al geopperd
om er een gedeelte van de Secretarie
over te brengen, het Stadhuis wat te
verbouwen, zoo-dat wat daar noodig
is, verkregen wordt en de schilderij
en te laten waar ze zijn, zoodat de
kosten van den bouw van een nieuw
museum zouden worden vermeden.
Maar hoe eenvoudig dat plannetje ook
schijnt, bij het gemeentebestuur zal
het waarschijnlijk dit bezwaar ont
moeten, dat het. de secretarie in twee-
en splitst en daardoor een behoorlijk
overzicht onmogelijk maakt.
Wat de deskundigen een courant
perceel plegen te noemen, is dit huis
niet. De vroegere eigenares heeft er
een paar servituten op gevestigd, die
de handelswaarde belangrijk vermin
deren. Nog een ander huis bezit de
gemeente, waaraan een zonderlinge
beperkende bepaling is verbonden en
men kan haast de verzuchting niet
weerhouden, dat als de menschen
stierven en afstand moesten doen van
aardsche goederen, zij er van afza
gen, wie na hen ko-men In het onge
hinderd bezit te belemmeren.
Maar dit is naast de zaak en heeft
voor de gemeente in elk geval het
voordeel opgeleverd, dat zij voor nog
geen halven ton (inderdaad een prijsje
voor een zoodanig bezit) eigenares is
geworden van het enorme huis niet
zijn uitgestook ten tuin. En wanneer
nu de Commissie van voorbereiding
der openbare boekerij en leeszaal de
hand op dit perceel wil leggen, dan
slaat zij daarvoor een bijzonder onge-
wonen weg in. Een andere vereeni
ging, die met dergelijke plannen om
ging, zou allicht zonder meer aan den
gemeenteraad verzoeken, om liet huis
maar voor dit doel te bestemmen. Niet
alzoo deze Commissie. Zij ziet in, dat
de gemeente voor zooveel onmiddel
lijk dringende behoeften heeft te zor
gen, dat er aan cadeau krijgen wel
jeen denken zal wezen. Welnu, zegt
de Commissie, dan zullen wij probee-
ren, om aan de gemeente het huis aan
Ie bieden.
Dit schijnt een raadseltje. Hoe doe
je datiemand iets present geven, dat
hij al bezit? Bij een particulier zou
dat niet gemakkelijk gaan, maar voor
een gemeente heeft dergelijke manier
van doen niet het minste bezwaar. De
koopsom wordt eenvoudig bij elkaar
gebracht en aangeboden, waardoor de
gemeente het gebouw ten slotte ca
deau krijgt.
Dien weg wil nu ook de Commissie
gaan en daarom heeft zij aan vermo
gende menschen een circulaire gezon
den met verzoek, in het benoodigde
kapitaal deel te nemein voor een som
van een. tot vijfduizend gulden. Niet
als een aandeel, of obligatie, maar
eenvoudig A fonds perdu, dat wil zeg
gen als schenking. En ziedaar nii
weer opnieuw een bewijs van de
waarde, die een gemeente moet hech
ten aan de inwoning van gefortuneer
de personener zijn reeds toezeggin
gen ingekomen en er worden er nog i gemeente-financiën te betrachten,
andere verwacht. Eerst wanneer hetDe eerste stap, die nu gedaan zal
zoover is, dat de som bijeen kwam, j moeten worden, is die van 't bijeen-
zal de Commissie die aan den ge
meenteraad aanbieden, met het ver
zoek, dat nu de gemeente het gebouw
inrichten en onderhouden zal.
Dus toch weer een beroep op de ge
meentekas 1 Juist, maar waarom ook
niet? We moeten niet vergeten, dat de
gemeente mat de nieuwe stichting
haar eigen Stads-bibliotheek vereeni
gen zal. De localiteit, waarin deze ge
huisd is, mag ik wel met een zacht
woord gebrekkig noemen. De ruimte
Yoor de boeken schiet te kort, de lees
zaal van de bibliotheek is alleen aan
den vensterkant te gebruiken, omdat
het in het midden van de zoal te duis
ter is en de lokalen verlichten durft
men niet goed, omdat ze gelegen zijn
vlak naast het schilderijenmuseum,
als een lucifer naast een kruitmaga
zijn. De verplaatsing van deze biblio
theek is dan ook maar een quaestie
van tijd. Ze kan evengoed vroeger als
later geschieden.
Bovendien heeft de gemeente haar
bibliotheek ook tegenwoordig niet
brengen van de vijftigduizend gulden.
„Met gulden letteren", zoo besluit
de Commissie haar rondschrijven,
„zullen hunne namen prijken, niet al
leen In de hul van de openbare Stads-
Boekerij en Leeszaal, maar bovenal
in de hoofden en harten van hen, die
daar zullen vertoeven en zich geluk
kig zullen prijzen, dat zij aan de vrij
gevigheid en burgerzin van hunne me
deburgers zulk oen instelling hebben
te danken."
J. C. P.
NATIONALE MILITIE.
Burgemeester en Wethouders van
Haarlem brengen ter algemeene ken
nis bet navolgende:
Bij het in het tijdvak van 1-tot 15
Maart af te leveren gedeelte van do
ter volledige oefening Ln te lijven In
tel ingen zullen o.a. ook worden inge
lijfd de lotelingen, wier inlijving Ln
het tijdvak van 16 tot -30 September
ten gevolge zou kunnen hebben, dat
voor niemendal. Veel geld wordt er hun m het loopend jaar voor do m,_
niet aan besteed, maar een duizend j litie ingeschreven broeder, geen recht
gulden of vijf eischt ze al gauw. We op vrijstelling zou kunnen doen gel
zouden dienen af te wachten, hoeveel
de commissie becijfert, dat er boven
die som voor de instandhouding noo
dig wezen zou.
Ik ben er niet zeker van, of op de
ze manier zelfs niet een belangrijke
besparing zou kunnen worden verkre
gen. Het Stadhuis heeft, het staat
vast, meer ruimte noodig. De bureaux
zijn onvoldoende, het komt voor, dat
er geen enkele wacht- of spreekkamer
beschikbaar is en de wethouders moe.
ten zich maar twee aan twee. met éen
kamer beheljieTi. Hoe de een doet,
wanneer de ander onder vier oogen
een gesprek moet voeren, weet ik niet:
misschien gaat hij dan maar zoolang
in de gang, waarweliswaar een
mooie Looj^er ligt en bovendien een
fraai uitzicht bestaat in de Zijlstraat
en de Barteljorisstraat.
Ook moet er een nieuwe Raadszaal
gebouwd worden. Is het nu mis
schien mogelijk, dat wanneer de
Stads-Bibliotheek verdwijnt, de be
noodigde lokaliteiten voor het Raad
huis gevonden zouden kunnen wor
den in de vrijkomende ruimte, ver
meerderd met de benedenverdieping,
waar nu de Statenzaal en het Lees
museum gevestigd zijn
Zoo bleef de Secretarie éen geheel
en werden de kosten van het bouwen
van een nieuw museum ontgaan.
Evenwel, dit alles is een zaak van
duimstok en passer en die hanteer ik
niet.
Er is aan het plan van de Com
missie nog een ander onderdeel ver
bonden. Natuurlijk zijn de circulai
res, waarbij steun gevraagd wordt,
van duizend tot vijfduizend gulden,
slechts aan een kleinen kring perso
nen verzonden. Daarbuiten staat een
breede rij, die voor dit doel ook wel
een bijdrage beschikbaar hebben zal.
Haar offervaardigheid wil de Com
missie volstrekt niet voorbijgaan. Is
eenmaal de zaak zoover, dat de halve
ton bijeen is gekomen en de gemeen
teraad zijn aandeel in de zaak aan
vaard heeft, dan wil de Commissie
een vereeniging stichten, die in sa
menwerking met een gemeentelijke
Commissie van toezicht werkzaam zal
kunnen wezen ter uitbreiding van de
boekerij, zooals dat nu door een ver-
een'ging van kunstvrienden geschiedt
ten behoeve van het Stedelijk Mu
seum.
Maar op den voorgrond staat, dat
het der gemeente niet te veel geld
mag kosten en dat lijkt me een geluk
kig denkbeeld. Trouwens, van de vijf
leden der Commissie zijn er drie lid
van den Raad, die dus min of meer
van nabij kunnen weten, hoe raad
zaam het is, de zuinigheid in onze
den in de zitting van den Militieraad,
waarin omtrent dezen uitspraak moet
worden gedaan.
Dientengevolge is bepaald, dat bij
de inschrijving van jongelingen voor
de nationale militie bekend moet zij'n,
of de in te schrijven persoon een één
jaar jongeren broeder of halfbroeder
heeft.
De in den loop dezer maand voor
de lichting 1910 van dé nationale mi
litie ingeschreven jongelingen, die
een één jaar jongeren broeder of half
broeder hebben welke broeder al-
zoo in den loop van de maand Janu
ari 19010 voor de militie zal moeten
worden ingeschreven worden drin
gend uitgenood igd, in het belang van
dien broeder en zoo mogelijk onder
overlegging van diens geboortebewijs,
hiervan ten spoedigste ln elk ge
val vóór 15 Februari a.s. mededee-
ling te doen.
Ook de lotelingen der lichting 1909,
die een één jaar jongeren broeder of
halfbroeder hebben welke broeder
alzoo in den loop va.n deze maand
voor de militie is ingeschreven
worden eveneens dringend uitgenoo-
digd, in het belang van d:en broeder
en zoo mogelijk onder overlegging
van diens geboortebewijs, hiervan
vóór 3 Februari a.s. mededeeling te
doen.
De hiervoren bedoelde mededeel In-
gen moeten worden gedaan ter secre
tarie dezer gemeente (2e afdeeling)
dagelijks van des morgens 9 tot des
namiddags 2 ure.
NEDERLAND EN VENEZUELA.
DE ONDERHANDELINGEN.
Een correspondent te Berlijn van
de Tel. seint:
Gisteren is door den Venezolaan-
schen zaakgelastigde, dr. Paul, ont
vangen de nota der Nederlandsche
Regeering. Naar ik kan mededeelen,
kan de heer Paul zich geheel vereeni
gen met. de daarin genoemde voor
stellen, en acht hij ook den eiseh tot
afschaffing van de surtaxe van 30 pet.
op de invoerrechten niet onaanneme
lijk.
Van Den Haag vertrekt dr. Paul
naar Engeland, om de hangende ge
schillen met dat Rijk te regelen.
Daarna is dr. Paul voornemens om
naar Berlijn te gaan, ten einde m'et
do Duitsche Regeering te onderhan
delen en tevens een bezoek te bren
gen aan generaal Castro.
GRONDBELASTING IN NOORD
HOLLAND.
Men schrijft aan 't Hbld.:
De aanslagbiljetten voor de grond
belasting zullen dit jaar wel eenigen
tijd later in handen der belasting
plichtigen komen dan andere jaren.
Gewoonlijk kunnen de kohieren voor
den nieuwen dienst Ln de maanden
November en December ten kantore
van den controleur der grondbelas
ting vrijwel geheel worden afgewerkt.
De optellingen alleen blijven dan ach
terwege, daar nog vóór het nieuwe
jaar enkele veranderingen kunnen
plaats hebben door verkoop, enz. Om
streeks half Januari echter zijn zij
klaar en bei-eiken via den directeur
der dir. belast, (voor de executoir
verklaring) en den burgemeester
i (voor de afkondiging} het kantoor
van den ontvanger der directe belas
tingen. Een veertien dagen later heeft
dan de uitreiking der biljetten plaats
ln 1908 echter is de ge bee ie voorbe
reidende arbeid tegengehouden door
de besprekingen ln de najaarsverga
dering van de Prov. Staten over eene
tweede verhooging van het aantal
opcenten op de grondbelasting voor
1909. De eerste maal, in de Juli-ver-
gadering (21 Juli 1908 het prov.
blad no. 92 vermeldt abusief 21 Juli
1907 werd besloten 10 opcenten te
heffen op de hoofdsom der belasting
op de gebouwde en op de ongebouw
de eigendommen. Tevoren werden
opcenten gelieven. Den 15en Decem
ber kwam het besluit van de Prov
Staten tot een tweede verhooging der
provinciale opcenten op de belasting
wegens gebouwde en ongebouwde ei
gendommen. Besloten werd namelijk
bij de Regeering alsnog de heffing
aan te vragen van 2 opcenten op de
hoofdsom der belasting op de gebouw
de en op de ongebouwde eigendom
men. De goedkeuring volgde bij Kon.
besluit van den 24en Dec., terwijl de
afkondiging den 30on Dec. plaats
had. Voor 1909 zullen dus 12 prov.
opcenten o pde grondbelasting wor
den geheven, tegen vroeger 9.
Eerst toen volkomen zekerheid be
stond omtrent het getal der opcenten,
kon de bewerking der kohieren be
ginnen, zoodat eene vertraging van
de uit de kohieren weder voortvloei
ende werkzaamheden (bewerken der
lijsten van de hoogstaangeslagenen,
uitreiken van aanslagbiljetten) niet te
vermijden is.
Voor verscheiden grondbezitters in
Noord-Holland zal de belastingver-
hooging, welke verband houdt, met
de verhooging der opcenten, wel on
verwacht komen. Zonder veel ophef
in de Staten-vergadering behandeld
10 opcenten op vermogens- en be
drijfsbelasting doen meer van zich
spreken terwijl de goedkeuring in
de Kerstweek viel, Is er weinig aan
dacht aan de geheele quaestie ge
schonken. Het is dan ook misschien
n:et ondienstig er aan te herinneren,
dat in dezelfde vergadering van 15
Dec. werd besloten, ook het aantal
prov. opcenten op de personeele be
lasting voor 1909 te verhoogen met
1 opcent en dus van 9 te bbengen op
10.
DE RELLETJES TE BREDA.
De „Bred. Ct." meldt o. m.
Waarschijnlijk werd het verbod
(van samenscholingen te Breda)
zoo meende men gehandhaafd
voor eon eventueel herhalen der rel
letjes bij do firma Klop was het nog
steeds niet botertje tot den boóm, en
ook hoorde men van schildersgezel
len
Dat de vrees niet geheel en al on
gegrond was, bleek Donderdagmor
gen een paar werklieden van ,,De
Etna" werd en wederom lastig geval
len, toen zij naar hun werk wilden
gaan. Een uit Princenhage werd bij
„de Bloemkool" door een menigte
posters opgevangen en bereikte de fa
briek in bet geheel niet.voor een an
deren werkman uit Terheijden werd
-le hulp der pol Hie gerequireerd, en
onder polit.ie-geTeide .verd hij naar de
fabriek gebracht.
Het begint dus weer en de kans
om van het verbod voor samenscho
lingen bevrijd te raken, is weer voor
een tijdlang uitgesteld.
IN BRAND GERAAKT.
Te Roosendaal Is gisteren een vier
jarig knaapje, op de Rrecasche baan,
terwijl de moeder even afwezig was,
door het spelen met lucifers in brand
geraakt. Do buren bobben de vlam
men met water gebluscht, maar het
kind was reeds geheel met brandwon
den overdekt en zal het ongeluk wel
niet overleven.
ONDEUGEND.
De zanger, die u zooeven gehoord
hebt, krijgt van een verzekerings^
maatschappij honderdduizend gulden
als hij zijn .stem verliest.
Zoo! Eu waarom heeft hij ze zich
nog niet laten 'uitbetalen?
MOOI VOORUITZICHT.
Het verloofd© goudvischje. Wil
lem, ais we op de wandeling één van
je schuldeischors ontmoeten, wij»
hem mij dan aan.
De jonge man. Maar, kindje ik
kan toch niet naar iedereen met den
vinger wijzen.
AFGELEID.
Huishoudster. Mijnheer, vandaag
is het al vijf en twintig jaar, dat ik
bij u in dienst ben.
Heer. -- Nu troost u, U is niet de
eenige, die ie bJijven zitten.
NIET VOLDOENDE.
Die rekening is veel te hoog, zei
de cliënt.
Maar hob ik dan niet bewezen,
dat u ontoerekenbaar was en u daar
door doen vrijspreken? vroeg de ad
vocaat.
Jawel, maar u hebt niet bewe
zen, dat ik toerekenbaar genoeg ben
om deze rekening t© betalen.
DUIDELIJK.
Heer (op de jacht tot knecht). De
koekoek zal je halen, ezel, als je mij,
oude vos wilt wijsmaken, dat de
gems een geit was.
POëTISCH AANGELEGD.
Toerist (in een berghutel). Hm*
een flinke biefstuk, hoor! En toch,
hoe klein lijkt ze te midden van dit
grootsche natuur-lafereeJ.
DAPPER.
Zeg man, toen je generaal was,
waart ge toen koel in de uren van ge
vaar.
Koel? Ik huiverde.
VERZUCHTING.
Ben je ook een aanhanger van
de vrouwenbeweging.
Ja, ik wou maar, dat mijn vrouw
in de medicijnen had gestudeerd in
plaats van mij te trouwen.
STEEDS HOOGER.
Jack. Hoe gaat het met je rheu-
matiek?
Dick. O best, verleden week zat
het in m'n beenen, nu in m'n schou
ders, de volgende week hoop ik, dat
in mijn hoed zit.
RIJKSBORINGEN NAAR STEEN
KOOL.
Sedert de laatste opgave kan om
trent de rijksboringen naar steenko
len nog worden vermeld, dat men te
Borculo is gevorderd tot eene diepte
van pl.m. 1200 M. cn men hier nog
denkt door te gaan lot minstens 1400
M., om door deze droogboring meer
kennis van den bodem ie krijgen.
Te Kcssel is men lol een diepte van
pl.m. 1150 M. gekomen kort geleden
vond men er nog wederom twee nieu
we lagen.
DE GEVALLEN ACROBAAT.
De man, die onlangs bij Carré het
ongeluk had mis te springen, en toen
ernstig aan het hoofd werd verwond,
is geheel hersteld uil het Gasthuis
ontslagen en meldde z'ch dezer dagen
weer bij Carré aan.
De gewaagde sprong zal hij echter
in den circus niet meer herhalen.
DE VLISSINGSCHE ZEEVAART
SCHOOL.
Do opening van de zeevaartschool,
de „De Ruyterschool", te Vlissingen,
op 23 Maart a.s., zal waarschijnlijk
worden bijgewoond door Prins Hon-
drik, die twee jaar geleden ook den
eersten steen voor het nieuwe gebouw
heeft gelegd.
DE VERMISTE VISSCHERS.
Men seint uit Kampen, dat de „Ha-
velaar" is binnengevallen met 18 El-
burger visschers, die met het ijs wa
ren afgedreven. Het getal is dus groo-
ter dan in het eerste bericht werd ac-
noemd.
Naar het Engelsch door
Barones Orczy.
66)
Heb je niets van den langen
vreemdeling gezien?
Niets, burger.
Als je kameradon hem zien, wat
zullen zij dan doen
Hem voor het oogenblik niet uit
het oog verliezen en ais hij teekenen
geeft te willen ontsnappen of als er
een boot in 't gezicht komt, hem in
kuilen en zoo noodig dan zouden zij
schietenliet schieten zou een toeken
voor de onderen zijn, um ook te voor
schijn te kooien, ln elk geval zouden
zij den vreemdeling niet laten ont
komen.
Uch 1 maar ik ben er niet op ge
steld, dat de vreemdeling gekwetst
wordt ten minste nu nog niet, fluis
terde Cbauvelin woest, maar je hebt
je best gedaan. Van harte mag ik lij
den, dat Lk niet te laat kom.
Wij ontmoetten zooeven zes man,
"die al eenige uren Langs dezen weg
patrouilleeren.
En»
Zij hebben geen enkelen vreemde
ling gezien.
Toch is hij hier ergens Ln den
omtrek, in een wagen of zoo iets
Hierer is geen oogenblik te verlie
zen. Hoe ver is die hut van hier
Twee mijlen ongeveer, burger.
Kun je haar dadelijk weer terug
vinden dadelijk zonder mis
sen
Ongetwijfeld, burger.
Het voetpad, naar den hoek van
de rots? Zelf© in donker?
Het is niet heel donker, burger,
em. ik weet zeker, dat ik het kan vin
den, herhaalde de soldaat beslist.
Ga dan mee met ons. Laat je ka
meraad de beode paarden naar Calais
terughrengen. Je hebt het niet meer
noodig. Biijf naast den wagen loopen
en wijs den voerman den naasten
weglaat hem dan stilstaan ongeveer
een kwart mijl van het voetpad af.
Terwijl Chauvelin sprak, waren
Desgas en zijn mannen vlak bij geko
men, Marguerite kon hen nu heel dui
delijk achter zich hooren naderen. Zij
hield het voor onveilig te blijven,
waar zij was, en onnoodig ook, om
dat zij genoeg had gehoord. Plotse
ling scheen zij voot alles ongevoelig
te zijn, zelfs voor lijdenhaar hart,
haar zenuwen, haar hersenen schenen
verdoofd na al deze uren van voort
durende angst, die nu hun toppunt
bereikt hadden.
Want nu was haar niet de minste
hoop meer overgebleven. Op geringen
afstand van deze plek, wachtten de
vluchtelingen op hun dapperen bevrij
der. Hij was ergens hier in den om
trek, op weg daarheen en straks zou
hij zich bij hen voegendan zou de
met zooveel zorg uitgezette val wor
den gesloten, twee dozijn man aange
voerd door een ander, die geleid werd
door doodeJijken haat en kwaadaar
digheid, zouden hot kleine gezelschap
vluchtelingen en hun moedigen red
der insluiten. Zij zouden allen gevan
gen genomen worden. Armand zou
haar volgens de belofte van Chauvelin
teruggegeven worden, maar haar
echtgenoot, Percy, dien zij met iede-
ren ademtocht meer scheen lief te
hebben, zou in de handen van een
meedoogenloozen vijand vallen, die
geen medelijden had met een moedig
hart, geen bewondering voor de dap
perheid van een edele ziel, die niets
dan haat zou hebben voor den
scherpzinuigen tegenstander, die hem
zoo Lang de baas was geweest.'
Zij hoorde, dat de soldaat den koop
man eenige aanwijzingen gaf, toen
ging zij weer snel naar den kant van
den weg en hurkte achter ©enig laag
struikgewas neer, terwijl Desgas en
zijn mannen naderbij kwamen.
Allen liepen zonder eenig gerucht
te maken vlak achter den wagen aan,
en langzaam vervolgden zij hun weg.
Marguerite wachtte tot zij dacht, dat
zij goed en wel buiten het bereik van
het gehoor waren, toen sloop zij ook
in de duisternis, die plotseling veel
intenser scheen te zijn geworden, ge-
ruischloos verder.
HOOFDSTUK XXVIII.
De Hut van Vader Blanchard
Als ht een droom ging Marguerite
verder, het net werd steeds stijver en
stijver toegetrokken om het, zoo be
minde leven, dat haar dierbaarder ge
worden was dan iets anders. Haar
©enig doel was nu haar echtgenoot
nog éénmaal te zien, om hem te ver
teilen, hoezeer zij geleden, hoe veel
zij misdaan, hoe weinig zij hem be
grepen had. Alle hoop om hem nog te
redden was haar ontzonken; zij zag
hoe hij langzamerhand aan alle zijden
werd ingesloten en in wanhoop keek
zij in de duisternis om zich heen en
vroeg zich af van welken kant hij
straks komen zou, om in den val te
loopen, die zijn meedoogenlooze vij
and voor hem had klaar gezet.
Het verwijderd zuchten van de gol
ven deed haar nu huiverenhet on
heilspellend schreeuwen van een uil
of van een zeemeeuw vervulde haar
met onuitsprekelijke afschuw. Zij
dacht aan de verscheurende dieren
in menschengedaante, die op hun
prooi wachtten en hem even ongena
dig zouden verscheuren als de eerste,
de beste hongerige wolf, om aan hun
lust lot haat te voldoen.
Marguerite was niet bang ln de
duisternis, zij vreesde alleen dien
man, daar in dien ruwen houten wa
gen, die zulke gedachten van wraak
koesterde.
Haar voeten doden pijn. Haar knie-
en knikten van louter lichamelijke
vermoeidheid. Dagen achtereen had
zij nu in een roes van opgewonden
heid geleefd in geen drie nachten
had zij rustig geslapen en nu liep zij
al bijna twee uur lang langs een mod
der igen weg, en toch wankelde zij
geen oogenblik ln haar besluit. Zij
zou haar echtgenoot zien, hem alles
vertellen en als hij bereid was de mis
daad te vergeven, die zij in blinde on
wetendheid bedreven had, dan zou
zij toch nog het geluk hebben aan zijn
zijde te sterven.
Zij moest als in een droom hebben
voortgewandeld, alleen door instinct
om den vijand Le volgen op de been
srehouden, toen zij plotseling door
dal zelfde blinde instinct gewaar
schuwd werddat de wagen stilstond
en dat de soldaten ook niet meer ver
der gingen. Zij waren aan hun be
stemming gekomen. Ongetwijfeld
leidde ergens aan den rechterkant
het voetpad naar boven, dat hen mar
den kant van de «™ts en naar de hut
zou brengen.
Ongevoelig voor mogelijk gevaar nu
kroop zij lot dicht bij de plek, waar
Chauvelin stond, omringd door zijn
mannen, hij was uit den wagen ge
stapt en gaf zijn mannen eenige be
velen.
Deze moest zij hooren als er nog
eenige kans bestond om Percy van
dionst te zijn, dan moest zij absoluut
van de plannen van zijn vijand op de
hoogte zijn.
De plek, waar zij halt gemaakt hod
den, moet ongeveer een acht honderd
meters van de kust af geweest zijn
het geluid van de zee klonk maar heel
zachtjes tot hen door. Chauvelin en
Desgas gevolgd door de soldaten wa
ren rechts van den weg gegaan en
stonden nu blijkbaar aan het begin
van het voetpad, dat naar de rotsen
leidde. l)e voddenkoopman was met
zijn paard en wagen op den weg ge
bleven.
Marguerite was nu letterlijk op
handen en voeten kruipende ook
rechts van den weg gekomen om dat
gedaan te krijgen, moest zij door
doornig, laag struikgewas kruipenen
daarbij zoo weinig mogelijk gerucht
trachten te maken, waardoor zij zich;
gezicht en handen openreet aan dei
puntige uitsteeksels, terwijl zij alleen,
vervuld was van de gedachte te hoo
ren zonder zelf gezien of gehoord te
worden.
(Wordt vervolgd).:
