HAARLEM'S DAGBLAD. TWESi. .£££•-
FEUILLETON
De Roofle Pimpernel
Stadsnieuws
NATIONALE MILITIE.
Do Burgemeester van Haarlem,
(irengt tor kennis Ten belanghebben
den, die vermeenen in aanmerking te
jomen, tot bet erlangen van onthef-
ing van den werk blijken dienst op
rond van de 4e In verband met Ae
id zinsnede van art. 113 der Mllitie-
ft'et 1901. zooals die wet laatstelijk is
ewijzigd bij de wet van 5 December
90S (Staatsblad No. 847), of van eerie
geldelijke vergoeïing als bedoeld In
Artikel 113 bis van genoemde wet, dat
Ihun belang medebrengt, dat de aan
vragen. hetzij om ontheffing, hetzij
bm ontheffing of vergoeding, tijdig
Feendge weken vóór de opkomst on
der de wapenen), op ongezegeld pa
pier worden gericht aan H. M. de Ko
ningin en de aanvragen enkel om
vergoeding, aan den Minister van
porlog, zoo de ingelijfde tot de Militie
Je land en aan den Minister van
Hadine zoo hij tot de zeemilitie be
hoort.
Voorts wordt nog ter kennis ge
bracht ,dat, indien uit het ingestelde
onderzoek betrekkelijk eene aanvrage
|Om vergoeding blijkt, dat er termen
'aanwezig zijn, den Ingelijfde in aan
merking te doen komen om van den
merkel ij ken dienst ie worden ontbe
ren, de bij de aanvrage betrokken Mi
nister alsdan aan ien ingelijfde zal
doen kennen, dat deze zich tot H. M.
de Koningin zal kunnen wenden., met
pen verzoek tot bet erlangen yan vo
renbedoelde ontheffing.
WITTE KRUIS.
De afdeeling Haarlem van de
Noord-Hollandsche viereenigmg van
dien naam had gisteravond een ver
gadering uitgeschreven in de Kroon.
De bijeenkomst, die zeker door 't
ongunstige weer behalve door het
bestuur, slechts bezocht was door
drie leden, werd geopend aaet een
Redevoering van den voorzitter, dr.
Van den Berg. Deze vestigde dte aan
dacht op het groote nut der vereeni-
ging en de krachtige uitbreiding
door het gehteele land, waartegenover
hij stelde de betrekkelijk weinige be
langstelling in de gemeente.
In een stad van een 70.000 inwo
ners was volgens sprekers meening
een ledental van 600 te gering. Spr.
wekte dan ook de weinig aanwezigen
op om in hun kring te trachten meer
dere leden te winnen.
Een der leden meende, dat er te
.Weinig bekendheid aan het werken
der vereeniging gegeven werd, het
geen de voorzitter bestreed met te
wijzen op de verslagen in de couran
ten en de rondzending der jaarver
slagen.
Na de notulen-lezing deed de secre
taris mededeeling van eenige ingeko
men stukken, waarna van bestuurs-
wege werd bericht, dat van de erven
Sabelis eenige verplegings-artlkelen
ten gesclienke waren ontvangen, waar
yoor dank betuigd zal worden.
De secretaris, hierop 't woord ver
krijgende voor de lezing van het jaar
verslag, wees op het gunstige jaar
yoor de vereeniging, ondanks de
maatschappelijke crisis.
Het aantal baden bedroeg ruim
80.000, d. i. 8000 meer dan het vorige
jaar. Het aantal vrouwenbaden daal
de 'echter van 4762 tot 456^, waaruit
men volgens spreker tot de slot
som moest komen, dat het schoone
geslacht niet vuil is. Verder wees dr.
Fagée Schaeffer op da niet groote toe
neming der schoolbaden en de nood
zakelijkheid van 't ontslag van een
badvrouw en een badmeester wegens
dure exploitatie.
Er werden 49 ontsmettingen ver
richt. Het ledental bedraagt thans
514, het aantal donateurs 21. Ten slot-
te wekte spr. op tot het doen van
schenkingen en het gedenken in tes
tament.
De penningmeester deelde thans
uit zijn jaarverslag mee, dat de in
komsten bedroegen 1635.62^ en de
uitgaven 1118.44J, er was een saldo
van 322.18 met 200 in 't reserve
fonds.
De exploitatie van het eerste Volks-
douchebadhuïs was nu 480 voordee-
liger dan 't vorige jaar.
Nadat de heeren mr. Thijsaen en
dr. Van den Berg woorden van hulde
hadden gesproken tot den heer De
Clercq voor zijn nauwkeurig beheer
der geldmiddelen en eenige opmer
kingen over een aantal uitgaven wa
ren besproken, deed de penningmees
ter mededeeling van de begrooting
over 1909, waarin opgenomen was de
bepaling, dat afgelost tullen warden
4 aandeelen van ƒ25.
Uitgeloot werden dtensvolgen« de
nos. 20, 5, 16 en 13.
Besloten werd tot de subsidie-aan
vrage aan dia algemeen» vereeniging.
Na het verslag van den voorzitter
over de algemeens vergadering, deel
de dr. Fa^ée Schaeffer het een en an
der mee over den cursus ln eerste
hulp bij bedrijfsongevallen, dien hij
in 1908 bad gehouden.
Hierbij maakt» hij de opmerking,
dat de z.g. gratis-verstrekking van
een schoollokaal voor 14 avonden
kost... ruim 22 aan verwarming,
verlichting, schoonhouden en requee-
ten, terwijl een gewoon (uiet-gratis)
lokaal slechts 85 zou kosten.
De verplichting om een z.g. gratis
lokaal te gebruiken, wordt opgelegd
door de Rijkscommissie.
Dr. N. J. M. Fagée Schaeffer werd
met algemeens stemmen op één na
als secretaris herkozen.
Als nu werd in bespreking gebracht
de quaes tie of de Donderdag nog af
zonderlijk voor vrouwenbaden be
stemd zal blijven. Op den Kouden-
horn worden slechts 20 en op *t Leld-
scheplein slechts 16 vrouwenbaden
en nog wel op de drukste dagen
genomen.
Met 4 tegen 8 stemmen werd daar
op besloten den Donderdagnlet
langer te bestemmen voor .vrou
wenbaden.
Voortaan zulten de vrouwen; dus
slechts des morgens van 9—10 uur en
des Zaterdags Yan 24 kunnen ba
den.
Besloten werd een Haarlemsche af
gevaardigde aan te bevielen voor het
hoofdbestuur.
ORGELBESPELING,
op Dinsdag 16 Febr., des nam. van
1—2 uur, In de Groote of Sint-Bavo-
kerk alhier, door den heer W. Ezer-
man.
Programma:
No. 1. 2 Choralvorsplele, J. S Boch.
No. 2. Concert fantasie, A. Hesse.
No. 3. Largo, H&ndiel.
No. 4. Festsoaate, W. Volckmar.
p. Andante, Allegro moderato.
b. Andante, con moto.
c. Allegro.
No. 5. Lied ohne Worts, Mendelssohn
EEN NIEUWIGHEID OP FOTOGRA
FISCH GEBIED.
Door de toepassing van vete nieuwe
vindingen is de foto-kunst schier vol
maakt geworden. Maareen gToot
bezwaar bleef nog te overwinnen de
quaestle van 't licht i Wanneer de
dagvorstin ter ruste was gegaan, kon
of m o e 8 11 de fotograaf dit
voorbeeld van de zon volgen.
O, ja er werden opnemingen met
kunstlicht gemaakt, maar dit kónden
niet meer zijn dan gelegenheids-
„kiekjes'want 't magnesium-licht
kan geen aan alle e'schen beantwoor
dende fotografie leveren. Het bliksem
licht deed de gefotografeerden schrik
ken, zoodat de uitdrukking der oogen
onnatuurlijk werd. Bovendien vond
de fotograaf geen gelegenheid om
goed in te stelten.
Na lang zoeken en vete proefnemin
gen heeft de electriciteit uitkomst ge
boden Door de vervaardiging van
een bijzonder saamgestelde lamp
waarin sterk actynische stralen ont
wikkeld worden is het mogeliik ge
worden, om ook bij dit kunstlicht te
fotografeeren.
Onze stadgenoot, de heer W. H.
Dikkenberg, Ged. Oude Gracht no. 70,
heeft zich zoo'n lamp aangeschaft en
zijn atelier voor deze kunstFcht-op-
nemdingen ingericht.
Met veel belangstelling hebben
bij hem een kijkje genomen 't Kunst
licht geeft geheel dm indruk van ge
woon daglicht, is even zacht en hel
der. Er wordt dan ook als bij daglicht
ingesteld en geposeerd, zoodat hier
de nadoelen van het bliksemlicht niet
gelden.
Bovendien werkt dit kunstlicht snel.
Daardoor behoeft de belichtingstijd
korter te zijn, wat vooral kind er-op-
nemingen vergemakkelijkt en beter
doet slagen.
Ook de andere resultaten zijn zeer
gunstig.
Inderdaad deze kunstllcht-opnemtn
gen zijn van foto's, bij daglicht ge
maakt, beslist niet te onderscheiden.
Althans ze doen <>r niet voor onder
Juist eerder het tegendeel 1 De foto
graaf kan dit kunstdicht geheel be-
heerschen, waardoor hii bijzonder
mooie lichtvaliingen maakt, die zelfs
bij daglicht niet verkregen kunnen
worden.
We hebben bij den heer Dikkenberg
dan ook een groote collectie zeldzoam-
geslaagde kunstlicht-opnemingen ge
zien en.bewonderd 1
Dit nieuwe licht verlicht dus de zor-
jen van den fotograaf en óók die van
iet publiek I Nu mag men bij elke
weersgesteldheid en ook de s
avonds even bij den fotograaf aan
wippen, om zijn portret te laten ma-
ken,en zal nooit hooren „het Iteht
laat het niet toe".
1 Wordt den menschen wel gemak
kelijk gemaakt 1
Raad van Beroep.
De griffier van den raad van be
roep (ongevallenverzekering) te Haar.
tem maakt bekend dat dooi Gedepu
teerde Staten van Noord-Holland, bij
•dien raad zijn benoemd
1. tot lldi-werkman, P. Hubbeling,
schdldereknecht, te Den Helder 2. tot
plaatsvervangend lid-werkman, L.
Kreun©, timmermansknecht, te Hil
versum zijnde aan A. Korff, te Den
Helder, en H. P. de Gauw, te Hilver
sum, earvol ontslag verleend.
Uit de Rechtszaal
CIVIEL-RBCHTERLIJK OF
STRAFRECHTERLIJK
Te Wijkeroog, en later te Bever
wijk, dreef een tweetal personen voor
gemeene rekening een handel in bie
ren. Een hunner, die het te ontvan
gen geld van de klanten aan den an
der moest afdragen, had zich van
dat geld ln drie termijnen ongeveer
ƒ22 toegeëigend. Bekl. beweerde dit
bedrag te hebben besteed om de af
nemers te tracteeren en voor eigen-
vertering, als hij wachten moest tot
de klanten, die vaak afwezig waren,
terug kwamen.
De mede-firmant beweerde echter,
dat daarvoor ƒ0.25 tot ƒ0.45 was toe
gestaan.
De ambtenaar van het O. M. deel
de mede, eerst gemeend te hebben,
dat de taak van civiel-rechterlijken
aard was. Later bleek echter 't feit
te vallen onder verduistering.
Daar 't voorgevallene evenwel van
weinig maatschappelijk belang was,
vorderde de ambtenaar slechts één
week gevangenisstraf.
Bekl. vroeg een geldboete, wat niet
kon, naar die voorzitter zei.
VAN EEN WOESTELING EN EEN
GEMOEDELIJKEN VELD.
WACHTER.
Op Nieuwjaarsdag wordt door de
tappers te Monnikendam vrij-gelag
gegeven. Eén der inwoners van het
goede Zuider zee-stad je maakte daar
van misbruik, door bij alle Monniken-
damsche herbergiers te gaan drin
ken, zonder te betalen.
„Hoeveel herbergen zijn er daar
informeerde de rechtbank-voorzitter.
BekL telde ze op z'n vingers na
„Da or hei-je Klaos, daar hei-je
NaotjeNLetwaor, Gijs?" vroeg-ie
heel familiaar aan den getuige-veld
wachter.
En Gij 8 bevestigde bet't waren
er acht.
Meende hij nu goedkoop uit te zijn
geweest, 't geviel, dat hij integen
deel duur uit zou zijn.
Want toen hij vol alcohol zat
dus weinig macht meer had over z'n
„redenaoste" kwam-ie aan den ingang
van de ijsbaan naar Marken en
kreeg 't daar te kwaad met Gijs den
veldwachter. Zóo te kwaad zelfs, dat
hij den rustbewaarder op z'n gezicht
sloeg. Gijs vond dat niet plezierig en
maakte proces-verbaal op.
Evenwol, hij was niet haatdragend
tegen den bekl. Dat bleek uit de on
dervraging van den president
Hoeveel borrels heb je (bekl.)
vandaag nu al op?
Maar iene, bie den menier
den hoek van deuze 6traat.... voor
centjes metGijs.
Maar ondanks dien vredesborrel
eischte de ambtenaar van het O. M.
éen maand gevangenisstraf.
„Hu", huiverden ze op de publieke
tribune.
Maar bekl. had dan ook al heel
wat op z'n kerfstok.
E x a m e n-v aria.
We kregen een oproepingsbrief
voor een handwerk-axam»m (staats
examen), onder de oogen, waarvan
de zeer eigenaardig gestelde aanhef
luidde:
„Mejuffrouw! Neem een postwis
sel, vul hem in tot een bedrag van
twee gulden; zet er dan m ij n adres
op (volgt 't adres van een der inspec
teurs bij ons 1. o.); en plaats vervol
gens op de strook heel duidelijk uw
examennummer (niet uw huisnum
mer), enz."
En nu zijn er nog examinandi, die
't niet aangenaam vinden op zulk een
driltoon aangesproken te worden.
Nog een opmerking over die oproe
pingsbrieven voor examens.
Het Koninkrijk der Nederlanden
of althans al xljn ex amen oom mis
sies voor L o. acten blijft met ©en
hardnekkige vasthoudendheid de
ondoorgrondelijke en niet zeer aan
gename gewoonte volgen, bedoelde
brieven oagefrankeerd aan de
ex am audi toe te zenden. Dezen moe
ten dus meestal 5 cents strafport be
talen, wat wol wat duur is voor een
stukje open-besteld drukwerk.
't Vreemde van 't geval is, dat niet
altijd evenveel strafport wordt gehe
ven.
Van drie Haarlemsche deelneem
sters n-fln ©en en hetzelfde examen,
moest er een voor den rondzendbrief
5 cents en de tweede 10 cents betalen,
terwijl no. 8 haar oproeping gratis
thuis kreeg.
Trouwens de post-administratie
doet wel eene meer onbegrijpelijke
dingen. Zij verkoopt ons de stadsbrief
kaarten op papier van slechter hoe
danigheid dan de gewone briefkaar
ten; maar neemt voor de formulieren
toch denzelfden prijs.
Toch niet, omdat de verzending
oor een koopje geschiedt?
VAN BEN POLITIE-AGENT EN
8NEEUWBALLENDE JONGENS.
Als er sneeuw valt gooien de jon
gens met sneeuwballenergeren
zich de menschen... klagen de raads
leden... geeft de burgemeester anti
sneeuwbal-opdracht aan den politie
commissaris... aan den hoofdinspec
teur... aan den adjunct-hoofdinspec
teur... aan de Inspecteurs... aan de
adjuncten... aan de pol ltle-a gen ten
te, 2e, Se en 4e klasse... bekeuren de
agenten sneeuwballende jongens...
Althans zoo zou de keten aan z'n
eindschakel konten, indien er niet
wel eens een noodlot werkzaam was
tegen ds gerechtigheid en een schuts
patroon voor kattekwaad bedrijven
de jongens.
Donderdagmiddag liep er een agent
in den snuivenden sneeuwstorm op
de Oude Gracht te piekeren, hoe hij
als sluitschakel in opgemelden keten
zou kunnen optreden.
Daar speurde z'n politioneel argus
oog een paar jeugdige misdadigers,
die elk zoo'n echte ouderwetsche hel-
sohtó machine van een sneeuwbal aan
't kneden warem
De man was zich z'n naastbij lig
gend plicht] e bewust: bekeuren.
Maar, edoch tusschen dat plichtje en
z'n volvoering lag de afstand van den
politieman tot de geografisch» plaats,
waar de boosdoeners waren.
En, daar de gladheid van de straat
recht evenredig was met den verbali-
seor-ijvur des agents, gebeurde 't, dat
onze Hermandad eenvoudig weg slip
te en op een hoogst bezienswaardige
wijze in zijn volle lengte neerdaverde
op 't plaveisel; niet ongelijk aan de
Oude-Grachtboomen, die nu twee Ja
ren geleden op dezelfde plaats vie
lean
Toen de jongens 't geval »n den
gevallene bespeurden, waren ze juist
klaar met hun sneeuwballen. En vóór
de rustbewaarder zich van zijn hori
zontale houding goed bewust was,
patsten hem 'n paar stevige ballen
om de ooren...
Er waren zelfs volwassenen, wier
gezicht in een vreemd grinnik-geplooi
schoot
't Was er dan ook 'ri snijdende wind
op die Oude Gracht.
Rubriek voor Vragen
Geabonneerde" hebben het voorrechi
vragen op veraohlIUnd gebied, mits voor
beantwoording vatbaar, in te teaden bjj de
Redaotie van Haarlem's Dagblad, Groote
Houtstraat 63.
Alle antwoorden worden geheel kosteloos
gegeven en, voor xooreel mogelijk is, den
dag na de inzending.
VRAAG: Waar en hoe laat zal op
21 Februari in Den Haag de harmo
nica-wedstrijd gehouden worden?
ANTWOORD: W» kunnen u hier
omtrent geen inlichtingen verstrek
ken.:
VRAAG: Wie maken het bestuur
uit van de vereeniging „Kunst zij ons
Doel?
ANTWOORD: Voorzitter is de heer
A. L. Koster, Spruitenboschstraat 9
en secretaris de heer G. J. H. Kerk-
hoff, Raamsingel 88rood. De Veree
niging houdt haar kunstbeschouwin
gen in één der conversatiezalen van
't Brongebouw.
VRAAG: Heeft de onderwijzer of de
Juffrouw het recht, om de kinderen
vroeger op school te else hen, dan
van 9—12 en 2—4 uur? Mag de juf
frouw, wanneer het kind niet aan
dat bevel voldoet, het straffen door
herhaald slaan?
ANTWOORD: Wanneer een onder
wijzeres een teerling vroeger laat ko
men of later laat blijven dan de an
deren, dan geschiedt dat gewoonlijk
met de goede bedoeling om het kind
iets duidelijk te maken, wat het niet
goed begrepen heeft.
Dit kan ook hier liet geval wezen
en. dan is er voor'u zeker geen aan
leiding om dat kwalijk te nemen, in
tegendeel.
Slaan is niet geoorloofd, maar wij
wijzen er u wel op, dat de verbeel
dingskracht Yan kinderen soms zeer
groot kan zijn.
Onze raad is: ga eens kalm met het
hoofd van de school praten.
VRAAG: Hoe oud moet men zijn,
om bij de huzaren ingelijfd te wor
den.
ANTWOORD: 19 of 20 jaar, gewoon
den leeftijd van elk, die bij de mili
tie wordt ingelijfd.
VRAAG. Wanneer de langst le
vende echtgenoot met kinderen in een
onverdeolden boedel zit, waartoe on
roerend goed h-i hoort, wat ia er dan
noodig om dat goed te stellen ten na
me van dien overbl ij venden echt
genoot
ANTWOORD. Dan moet, met
medewerking van alten, eene schei
ding, of eene verklaring van schei
ding warden gemaakt, waarbij dat
goed aan den overbl ij venden echtge
noot wordt toebedeeld. Daarvoor be
hoort men zich te wenden tot eenen
not arte.
VRAAG. Is iemand die onder
voogdijschap staat, met zijn 21ste jaar
van die voogdijschap geheel ontsla
gen Kan hij dan doen wat hij wil
ANTWOORD. Ja, hij staat dan
niet langer onder voogdij en kan zelf
standig verbintenissen aangaan ol
overeenkomsten sluiten.
TEEKENCOLLEGE „KUNST ZIJ
ONS DOEL."
Kunstbeschouwing KRABBó.
Mooi, aantrekkelijk en belangwek
kend, inderdaad, zoo was zij de kunst
die Krabbé op 10 Febr. J.l. te beschou
wen gaf, en de talrijke bezoekers die
kennis namen van de uitgebreide col
lectie Aquarellen en Monotypen ln
het Brongebouw geëxposeerd zijn het
stellig met dit oordeel eens.
Voor velen zekerlijk is Krabbé geen
onbekende, zij zullen zich hem her
inneren als illustrator in Elsevier en
Woord en Beeld of als de compositeur
van vele tafereelen aan het soldaten-
en marineteven ontleend.
Het zijn deze laatste onderwerpen
geweest, waar hij allereerst, meer
speciaal, de waterverfkunst be Gieten
de en het was tegelijk met deze stou
te studiën, dat hij die groote techni
sche bekwaamheid als aquarellist1
wierf die hem op 't oogenblik zoo ge
heel die prachtige kunst doet mach
tig zijn.
De meer dan kapitale werken uil
dien tijd dagteekenend „Vendu aan
boord" en „Zakken naaien," en bei
den ter kunstbeschouwing aanwezig,
kunnen het ieder duidelijk doen zijn,
wat mooie leerschool dergelijke reus
achtige composities wel voor den tee
kenaar en schilder moeten zijn ge
weest.
De aquarellen naast dezen marines
tentoongesteld, allen van later da
tum, zijn meest interieurs uit Laren,
Krabbé's huidige woonplaats.
Het is zeer moeilijk aan te duiden,
welke der vele moeders (met of zon
der kinderen) of andere composities
ons daarbij het allermeest troffen. In
't algemeen echter dachten wij die
werken het schitterendst geslaagd,
waar de schilder op het juiste oogen
blik een v»rder doorvoeren heeft we
ten te stuiten, als bv. in „Het zieke
Kind", „de Spinster" of „Mijn mo
del" (vrouw met handen ln de zij
den), alle 3 prachtwerken ln meer
grijzen toon gehouden.
Me moreeren wij nog de glanzend
blonde uitvoering van „Moeder en
Kind" (levensgroot) om thans overt*
tan tot de Monotypen.
Menige bezoeker heeft zich met dil
woord een vraag gesteld gezien en ge-*
tracht haar door nadere beschou»
wing ter plaatse op te lossen.
Het raadselachtige uiterlijk der
Monotype, herinnerend aan llto zoo-*
«vel als aan kleurets, aan waterverf
als aan olieverf zal die oplossing'
echter niet makkelijker hebben ge
maakt.
Bij de monotypen wordt d» voor
stelling in olieverf op een metaleif
plaat (bv. zink) aangebracht en na
voltooiing op papier afgedrukt. Er ié
slechts één afdruk.
Waar de verf nat moet zijn, moet
het vervaardigen eener monotype dol
snel geschieden.
Men typt in zwart en in kleur.
ïntusschen maakt men zich dé
techniek niet In een paar dagen et-
gen.
Het procédé is in ons land vóór Ja^
ren beoefend (of uitgevonden) door
Professor Dake, en naar wij rneenen
ook aan onzen stadgenoot Hulk be
kend, maar Krabbé, de volhardende
werker is er In geslaagd de techniek
geheel machtig te worden en de prach
tige monotypen op de kunstbeschou
wing in zoo ruime getale aanwezig,
legden daar de meest sprekende ge
tuigenis van af.
De bezoekers zullen zich allen het
geëncadreerde vlakbelichtte meisjes
portret herinneren en enkele kleinere
voorstellingen daarnaast, voorts een
tweetal Interieurs met roeden lamp-
schijn (volslagen bedrieglijk) en een
aantal zwarte drukken. Het procédé-
is meer dan belangwekkend en wij
twijfelen niet of het zal zijn nieuwe*
beoefenaren wel vinden, ook te Haar
lem.
Eindigen wij dit verslag zocals we
liet begonnen.
De Kunstbeschouwing Krabbé was
mooi en hoogst aantrekkelijk.
G. KERKHOFF.
Een der gekleurde monotypen werd
ter kunstbeschouwing verkocht.
Uit de Omstreken
IJMUIDEN.
Men meldt aan de „Tel."
IJmuiden, wel eens genoomd de
voorhaven van Amsterdam, z'et zijn
viachhandel bedreigd, en maakt zich
bevreesd voor de concurrentie van
VIaard'i)gen, door de opening van
een ndeuvven vischatslag, aldaar. An
deren schijnen de toekomst minder
donker in te zien, al wordt op het
oogenblik de nieuwe concurrentie
aan de kolentip ?n lichters van de
maatschappij overgeladen. Thans zui
len Rijnschepen rechtstreeks van het
Ruhrgebied af raar IJmu'den den
voorraad aanvoeren, alwaar een me
chanische Inrichting in aanbouw is
om de kolen in reer korten tijd te
lossen.
Vroeger werden de steenkolen per
spoor naar Amsterdam vervoerd, en
sterk gevoeld. Wij Terne men tenmin
ste, dat de Steenkolen-Handolsveree-
nigLng te Utrecht, te IJmuiden een
kolenstation gaat vestigen.
Binoealand
WETHOUDERSCRISIS.
Naar aanleiding van de benoeming
van een gemeenteboie, hebben naar
de „Te!." meldt ie Veenendaal de
beide wethouders, de heeren Van
Stuivenberg en Van Woudenberg, als
zoodanig bedankt.
VERKIEZING PROV. STATEN.
's-GRAVENHAGE. Door de Nieuwe
Vrijzinnige Kiesvereniging te 's-Gra-
venhage werden in district III voor-
loopig candidaat gssteld (vacature-v.
d. Toorn) de heeren C. G. Pauptit,
mr. P. Drooglever Fortuyn en dr. J.
Kraus.
Naar het Hbld. a'erneemt, zal de
heer F. Lieftinck J.Hzn., lid van de
Anisterdamsche Kamer van Koophan
del en Fabrieken, door „Vooruit
gang" en den Bond van Vrije Libe-a.
Ien, afdeeling Amsterdam, gesteld
worden voor de Provinciale Staten,
district VI, in de vacature ontetxan
door het overlijden van den heer
Sassen.
De heer Lieftinck heeft zich bereid
verklaard de candldatuur te aanvaar
den.
EERSTE KAMER.
Tot lid der Eerste Kamer is door de
Staten van Limburg in de vacature-
Regout gekozen jhr. Van der Maecem
de Sombreck.
Naar het Engelsch door
Barones Orczy.
77)
Och ja zij zijn een beetje
vreemd, nietwaar lachte Sir Percy
.vroolijk. Maar, allé gekheid op een
slokje voegde hij er plotseling ern
stig en beslist aan toe, nu jij hier
bont., Ffoulkes, moeten wij geen tijd
nieer verliezen dat individu Chauve
lin mocht eens ieniand zenden om
naar ons te kijken.
Marguerite was zoo gelukkig, zij
zou hier voor altijd hebben kunnen
blijven, terwijl zij zijn stem hoorde en
hem honderd vragen kunnen doen.
Maar bij het noemen van den naam
van Cliauvelln keek zij verschrikt op,
bang voor zijn dierbaar leven, waar
voor zij zalf zou hebben willen ster
ven.
Maar hoe kunnen wij terug
gaan hijgde zij de wegen tus
schen CaJais en hier ziln vol solda
ten, en
Wij gaan niet naar Calais terug,
lieveling, zei hij, maar juist den an
deren kant van Gris Nez uit, geen
halve mijl hier vandaan. De boot van
de „Day Dream" ligt daar op on6 te
wachten.
De boot van de „Day Dream"
Ja 1 zei hij, Yroolijk lachend,
daarmee heb ik ze zoo heerlijk te
pakken. Ik héb je nog niet verteld, dat
ik bij dat briefje, dat ik in de hut wist
te krijgen, een ander briefje voegde
voor Armand, dat hij daar achter
moest laten, en dat Chauvelin en zijn
mannén bewoog, om mij ln volle
vaart achterna te gaan, de richting
van de „Grijze Kat" uitmaar het
eerste briefje bevatte mijn eigenlijke
instructies, benevens die aan den
ouden Briggs. Hij heeft van mij order
gekregen, vorder de zee in te gaan en
dan naar het Westen. Als hii goed en
wol uit liet gezicht van Calais is, zal
hij do boot naar een kleine landtong
brengen, die hij en ik heel goed ken
nen, even aan gindschen kant van
Gris Nez. Do mannen zullen naar mij
uitkijken wij hebben een vooruit
afgesproken signaal, en wij zuilen
allen veilig aan boord zijn, terwijl
Chauvelin en zijn mannen plechtig op
ons zitten te wachten bij de landtong,
die juist tegenover de „Grijze Kat"
ligt.
Aan gindschen kant van Gris
Nez Maar ik.... ik kan ndet loopen,
Percy, zuchtte zij hulpeloos, terwijl
zij vruchteloos trachtte overeind te
komen.
Ik zal je dragen, lieve, zeide hii
eenvoudig, ik heb het immers al
de blinde 'eidt de lamme.
Sir Andrew was bereid dm kostba
ren last te helpen dragen, maar Sir
Percy wildé zijn lieve vrouw aan geen
andere armen dan zijn etgen toever
trouwen
Als jij en zij beiden veilig aan
boord van de „Day Dream" zijn, zei
hij tot zijn jongen vriend, en ik voel,
dat de oogen van Mile. Suzanne mij
in Engeland niet met verwijtende
bl'kken zullen begroeten, dan ïs het
mijn beurt om te rusten.
Eai zijn armen, nog reusachtig
sterk, in weerwil vain vermoeidheid
en pijn, sloten, zioh om het arme, uit
geputte lichaam van Marguerite, en
liteven haar op, alsof zij zoo licht als
een veertje was.
Toen, terwijl Sir Andrew zich be
scheiden op den achtergrond hield,
werden er veel dingen gezegd of
liever gefluisterd d'i» zelfs het
herfstbuies je niet opving want dat
was gaan liggen.
Al zijn vermoeidheid was vergeten
zijn schouders moesten ontveld zijn,
want de soldaten hadden met kracht
geslagen, maar de spieren van dien
man schenen van staal gemaakt, en
zijn wilskracht was bijna bovenna
tuurlijk.
Het was een vermoeiende tocht, een
halve mijl langs den steenachtlgen
rand van de rotsen loopen, maar zelfs
geen oogenblik gaf hij den moed op,
of dreigden zijn spieren het niet uit
te houden.
Voort gin hij, met vasten tred,
zijn sterke armen om den kostbaren
last heen, en terwijl zij daar zoo
rustig en gelukkig lag. zoo nu en dan
even in slaap gewiego en dan weer
ln het langzaam rijzende morgen
licht naar zijn prettig gelaat kijkend,
met de droomerige oogen, altijd door
een vroolijken. goediharttgen glim
lach verlicht, fluisterde zij ongetwij
feld veel, dat den vermoeienden weg
hielp verkorten en dat werkte als
heilzame balsem op zijn kloppende
zenuwen.
Bet werd reeds helder in het Oosten
toen zij éindelijk bij de bewuste land
tong aankwamen. De boot lag te
wachtenin antwoord op een signaal
van Sir Percy kwam zij naderbij, en
twee stevige Engelsche matrozen ge
noten de eer, mylady lai de boot te
dragen.
Een half uur later waren zij aan
boord van de „Day Dream". De be
manning, die, omdat het noodzakelijk
was, in de geheimen van hun meester
deelde, en die met hart en ziel aan
hem hing, was niet verbaasd, hem iu
zoo'n wonderlijke vermomming te
zien verschijnen.
Armand St. Just en de andere
vluohtelingen wachtten vol zorg op
de komst van hun dapperen reader
deze wilde echter niet blijven om de
uitingen van hun dankbaarheid aan
te hooren, maar wist zoo vlug moge
lijk naai- zijn particuliere hut weg te
komen terwijl Marguerite overgeluk
kig haar broeder verwelkomde.
Alles aan boord van de Day Dream
vertoonde die uitgezochte weelde,
waarop Sir Percy Blakeney zoo bij
zonder gesteld waa, en toon zij ln
Dover landden, had hij tijd gevonden,
zich weer even weelderig te kleeden
als hij dat gewoon was, want altijd
had bij een extra costuum aan boord
van zijn jacht.
De grootste moeilijkheid was om
Marguerite een paar schoenen te* be
zorgen, en groot was do vreugde van,
den kleinen kajuitsjongen, toen my
lady vond, dat zij wel voet aan wal
kon zetten in zijn beste paar.
Het overige is rust 1 rust en
vreugde voor hen. die zooveel te lil
den hadden gehad, en nu eindelijk
een groot en blijvend geluk vonden.
Maar men is het er over eens, dat
bij het schitterend huwelijk van Sir
Andrew Ffoulkes met Mile. Suzanne
de Toürnay de Basserive oon huwe
lijk, waarbij de Prins van Wales en
de geheele élite van de uitgaande we
reld tegenwoordig was, ontegenzegge»
lijk Lady Blakeney de mooiste vrouw
was, terwijl de kleeren, die Sir Percy
Blakeney droeg, vele dagen het on
derwerp van gesprek uitmaakten van
de jeunesse dorée van Londen.
Het is ook een feit, dat M. Chauve
lin, de aangestelde vertegenwoordi
ger van de Franeche Republikeinse he
Regeering, niet tegenwoordig was bij
die of ©en andere plechtigheid in
Londen, na dien gedenkwaardigen
avond op dat bal van Lord GrenvÜle.
EINDE.
