HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
Stadsnieuws
Uit de Omstreken
Binnenland
FEUILLETON
MAANDAG 16 FEBRUARI 1909
STUKKEN VAN DEN RAAD.
VERKOOP VAN GROND.
B. en W. stellen voor aan directeu
ren der naamlooze vennootschap
Maatschappij tot exploitatie van on
roerende goederen „Arbeid Adelt",
tegen f 15 per vlerk. M. te verkoopen
een gedeelte grond ten zuiden vaai
het Wijde Geldelooze pad om daar
op te bouwen een dubbele villa en
een woonhuis.
TOEZICHT VROEDVROUWEN
Het bestuur van de Provincial* Al
ice ling „Noord-Holland* van den
bond van vrouwelijke verloskundi
gen in Nederland, heelt een adres tot
den Raad gericht, waarin het te ken
den geelt met leedwezen te hebben
kennis genomen van het voorstel van
dr. H. van den Berg; betreffende hat
brengen van wijzigingen in de Ge
neeskundige Armen-Commissle ten
doel hebbende de gemeente-vroedvrou
wen door Raadsbesluit in het uitoefe
nen harer functie onder controle te
stellen.
Daar nimmer ernstige nalatigheden
In den dienst der gemeente-vroed
vrouwen hebben plaats gehad, acht
het een dergelijk voorstel niet-gewet
tigd en overbodig.
Bovendien echter zal - nog daar
gelaten, hoezeer ln een dergelijk voor
stiel ligt opgesloten eene miskenning
van den ijver en getrouwe plichtsvar-
Vulling der Haarlemse he ertads vroed
vrouwen door bedoeld toezicht het
vertrouwen, dat de stadspatiënten ih
haar tot nog toe stelden, ernstig
worden geschokt.
Voorts wordt de rechtspositie der
Vroedvrouwen door dit voorstel ern
stig geschaad, daar van de be oord ee-
llng der commissie van Toezicht, uit
sluitend de herbenoeming en aanstel
ling der stadsvroedvrouwen zal af
hangen.
ONBEWOONBAAR VERKLARING.
B. en W. stellen voor over te gaan
tot onbewoonbaarverklaring van het
perceel aan de Lange Hofstraat no.
22, welke niet door het aanbrengen
van verbeteringen in bewoonbaren
staat kan worden gebracht.
B. en W. stellen voor* ingevolge
genomen besluiten op die Staten voor
pensioen- en wachtgeld aan gemeen
tenaren en voor weduwen- en weezen-
pensioen te brengen: de gymnastiek-
onderwijzers aan de lagere en m. u.
1. o. scholen, het personeel der bui
tengewone bcnooi voor 1.0,., den teeken
onderwijzer aan de laatste school,
^den timmerman van het St. Elisa
beth's Gasthuis en den tweeden hoofd-
fitter.,
Afgevoerd is de waagmeester, wiens
betrekking is opgeheven.
Voorgesteld wordt den adjunctr-ar-
chivari8, die reeds op den pensioen
staat voorkomt, ook te plaatsen op
den staat voor weduwen- en weezen-
pensioen.
WaaiTom gemeld bestuur den Raad
eerbiedig verzoekt de bedoelde wijzi
gingen niet aan- tie nemen.
WOESTDUIN OP ZON- EN
FEESTDAGEN GESLOTEN.
„De Nederiandsche Sport", officieel
orgaan van de Nederiandsche Hard
draverij- en Renvereeniging wijdteen
uitgebreid artikel aan deze zaak
Na een inleiding over het besluit
van B. en W. van Bloemendaal
schrijft het blad:
„Het is meer dan vijf-en-twintig
jaar geleden, dat eenige mannen van
initiatief en kennis, gevoelende dat
de paardenfokkerij in ons lana een
groot nationaal belang is, dat het
oen groote bron van welvaart kan
zijn, doch dat zij achteruitgaande,
ten minste niet vooruitgaande was,
het initiatief nam tot het stichten van
eene vereeniging, ten doel hebbende
'fc aanmoedigen en bevorderen van
het fokken van'goede, snelloopende
paarden die stichting is de Neder
iandsche Harddraverij- en Renveree
niging. Met opoffering van veel moei
te en tijd, gepaaid aan geldelijke of
fers, mocht het haar inderdaad ge
lukken de paardenfokkerij ln ons
land aan te moedigen, en langzaam
maar zeker kwam zij nader tot haar
doel, totdat negen jaar geleden haar
wakkere secretaris, de hoe rJ. van
Stolk, tot de overtuiging kwam, dat
er in dozen veel meer gedaan kon
worden, dat de fokkerij hier te lande,
die bij andere landen ver achter
stond, een hooger standpunt kon in
nemen, mits daarin kapitaal gesto
ken werd. Bezield met oen ijzeren
wil, wetende wat hij wil, toegerust
met de noodige kennl3 en ambitieus
vond hij ln ons land een gunstige
gelegenheid om een baan In te rich
ten, voldoende aan alle eischen des
tijds en kunnende monsteren met de
beste banen in het buitenland. Dat
df talrichting van zulk een baan met
ai bi'.air toebehooren geld, ja zelfs
zeer veed geld kostte, was hem be
kend of het de rente van zulk een
groot kapitaal ooit zoude opbrengen,
was een zeer open vraag en over het
algemeen werd daaraan sterk getwij
feld, doch één ding was zekerhet
nationaal behang, de Nederiandsche
paardenfokkerij, zou er wed bij va
ren, en dat zijn uitzichten juist wa
ren heeft de uitkomst bewezen, want
in Ae korte jaren, dat Woestduin be
staat, ie onze fokkerij aanzienlijk
vooruitgegaan, zoo zelfs, dat zij met
andere landen op één Mjn geplaatst
kan worden.
Eenige mannen van kapitaal, be
zield met dienzelfden Ijver en lust
voor ons nationaal belang, waren
spoedig gevonden en het oog viel op
de plaats Woestduin, ressorteeren de
onder het gebied van Bloemendaal.
Dat men een kapitaal van 1/4 mil-
lioen gulden zoo maar niet op losse
schroeven in een zaak steekt, ligt
voor de hand, en alvorens op de zaak
in te gaan, moest rijp beraad gehou
den worden met B. en W. van Bloe
mende al, in hoofdzaak handelende
over de vergunning om op Zon- en
feestdagen rennen en draverijen op
de baan te Woestduin te mogen hou
den, daar zulks een levenskwestie
was. De toenmalige B. en W. van
Bloemendaal waren zeer met 't plan
ingenomen en beloofden van hun
kant alle mogelijke medewerking. Nu
werd niet langer gedraald, flink werd
de zaak aangepaktbehalve de groo
te geldelijke offers tot aankoop van
Woestduin en tot het inrichten van
een aan het doel beantwoordende
baan en toebehooren, werd er steeds
meer en meer geld ingestoken om het
doel te bereiken. Met de Nederiand
sche Harddraverij, en Renvereeni
ging hand aan hand gaande, werd 't
doel geen oogenblik uit het oog ver
loren hengsten werden aangekocht,
goed» veutanmerriee in het buiten
land vrerden aangeschaft, om met
verlies van geld aan fokkers te wor
den verkocht, en allen, die maar
eenigszins op de hoogte zijn van wat
een goede fokkerij voor een land be-
teekent, zullen met ons moeten be
amen, dat de Nederiandsche pa&r-
tlenroKKerij m de laatste jaren met
reuzenschreden is vooruitgegaan.
Rennen en draverijen werden geor
ganiseerd voor de toekomst, met be
langrijke prijzen, waarvoor de paar
den reeds bij de geboorte moesten
worden ingeschreven, om op 3-jari-
fen leeftijd te loopen, zoodat reeds
lassieke nummers voor de jaren
1909, 1910, 1911 en 1912 werden inge
schreven."
Vervolgens zet de „Ned. Sport"
uiteen, dat het wedden op de courses
zoo weinig te beteekenen heeft, verge,
leken met het gokken op de beurs, en
het blad besluit ten slotte zijn arti
kel als volgt
„Dooh nog een vraag moet ons van
het hart: Vindt gij, B. en W. van
Bloemendaal, dat het billijk, netjee
en gentlemanlike gehandeld Ls, om
een vereeniging eerst zeven weken
vóór een course, die reeds langen tijd
bekend gemaakt is, in kennis te stel
len, dat daarvoor geen vergunning
zal gegeven worden
0. i. was 't waardiger geweest, van
te voren den heer J. van Stolk uit te
noodigen tot een onderhoud, hem in
kennis te stellen, dat het niet met uw
gevoelens strookt, dat er in uwe ge
meente op Zon- of feestdagen courses
plaats hebben, oa met hem middelen
te beramen om do roods aangegane
verbintenissen behoorlijk af te wikke
len.
De plicht van iederen burger is, om
den over hem ge stel den autoriteiten
te gehoorzamen, maar die autoritei
ten moeten zioh dan ook wel wach
ten misbruik te maken van de haar
verleende macht. Willekeurig machts
vertoon moge goed zijn in Rusand,
maar in ons vrijgevochten land is zij
misplaatst en niet gewild. In alle za
ken zij het hoofddoel: Blijft immer
netjes en billijk."
ZANDVOORT.
'Aan den heer D. C. Emmelot is
verlof verleend voor den verkoop van
alcoholhoudenden drank anderen dan
sterken drank, Smedestraat 23.
Het Harmoniegezelschap, onderai-
deeling van de werk lieden vereeni
ging „Onderling Hulpbetoon, her
denkt 17 Februari het 10-jarig be
staan met het geven van een uitvoe
ring. De leiding van het eerste gedeel
te, een kinderfeest, is opgedragen
aan de hoeren Martin, uit Haarlem.
Na het kinderfeest zal het Harmonie-
gezelschap een feest-uitvoering geven
afgewisseld door voordrachten, daar
na bal. 18 Juli wordt er een nationale
muziekwedstrijd uitgeschreven. Tot
leden van het eere-comité zijn uitge-
noodigd de heeren J. Beekman, J.
van den Bos, H. M. Baron Collot
d'Escury, Dr. C. A Gerke, H. van
Keeren, C. Kruvsmulder, allen te
Zandvoort W. F. Looman, J. Thors
te Amsterdam, G. W. van Toomber-
gen, P. Varekamp te Zandvoort, C.
H. van der Velden en W. H. Warn-
zinck te Amsterdam, O. S. Bastiaans
en F. Zwaan te Zandvoort.
Ter jaarvergadering van de aidee-
Ling Zanavoort van de Noord-Hol-
'andsche Vereeniging „Het Witte
Kruis" bleek uit het jaarverslag van
den secretaris, dat het ledental ver
minderd was
De penningmeester deelde mede,
dat er een batig saldo in kas was, en
de voorzitter, dat van het ver-
plegingsmateriaal veel gebruik was
De bestuursleden, de heeren P. Va
rekamp en l>r. C. A. Gerke, werden
belden herkozen.
Nog werd besloten voor het zieken
huis den Raad om hooger subsidie en
oen som in eens voor noodwendige
verbetering van hot gebouw te vra
gen.
VELSEN.
Vrijdagavond vergaderde de afdee-
t-i-ng „Velsen" van de Noord-Holland-
sche vereeniging „Het Witte Kruis".
In de plaats van den heer M. Va-
aer. te Voiten, dit ai*, zoodanig af
trad, werd tot nestuurslid gekozen de
heer ds. H. W. Creutzberg, to IJ-
mulden.
Wijl de heer Vader ook penning
meester was, moet binnenkort hier
voor één der bestuursleden worden
UMUIDEN.
Mej. A. Kremer van IJmuiden is
benoemd tot onderwijzeres aan een
openbare school te Nieuw-Hellevoet
bij Hellevoetsluig (Z.-H.).
HAARLEMMERMEER.
De heer ds. J. F. Colenbrander,
voorheen predikant bij de Ger. Kerk
te Vijfhuizen, beroepen als missio-
nair-pred'kani te Meioio óp Soemba,
zal 15 April als zoodanig te Apptnge-
dam bevestigd worden.
Gongres der S. D. A. P.
Zaterdagmiddag is 't buitengewoon
congres der 8. D. A. P. te Deventer
geopend. Medegedeeld werd, dat
van de 198 af deelingen der partij 139
af deelingen vertegenwoordigd waren
door 178 afgevaardigden. Het aantal
belangstellenden was ook zeer groot.
Alle „kopstukken" der partij waren
aanwezig. Gieea wonder, want nu
zou de bekende quaestie uitgevoch
ten worden.
ZATERDAGMIDDAG.
De voorzitter, de heer Vliegen,
hield een openingsrede, waarin hij de
reden van de bijeenroeping van dit
congres uiteenzette. Hij eindigde
Spreker betreurde, dat de besluiten
van dit congres bemoeilijkt worden
door de houding van een groep par
tij-gen ooteoi, dte reeds bij voorbaat
verzekerd en uitgeschreeuwd hebben,
zich niet aan de besluiten te zullen
onderwerpen. Op onze houding mag
(fit geen invloed oefenen. Wat ook
gebeure, één ding sta vastde partij
moet als een éénheid naar huis. Een
grootere of kleinere eenheid, maar
als éénheid. (Applaus). Daarvoor is
het congres bijeen en de besluiten
zullen moeten waken tegen herhaling
van wat nu gebeurd is.
De voorzitter opende de algemeene
beschouwingen over de „Tribune"-
quaestie en over de Ingediende voor
stellen. Hij zelf leidde deze in met
een bespreking van bet volgende
voorstel van het partijbestuur.
a. De partij geve een weekblad uit
onder redactie van de partij geuooten
Roland Holst en Wibaut.
Dit weekblad zal als bijblad war
den verbonden aan „Het Volk".
De redacteuren oefenen hun func
tie uit in geregeld overleg met de
redactie van „Het Volk'* en zij heb
ben daartoe, teneinde met „Het
Volk" een goed geheel te vormen,
ook recht van medespreker! fn zake
den inhoud van het dagblad.
b. Het Congres spreke als zijn be
sliste meemng uit. dat het boven
staande besluit tot gevolg gehoort te
hebben de opheffing van de „Tri
bune".
c. Indien de partijgenooten, die de
..Tribune" uitgeven, niet tot die op
heffing bereid zijn, spreke het Con
gres als zijn meening uit, dat deze
partijgenooten van het l'dmaatschap
der partij vervallen moeten worden
verklaard.
Spreker vervolgde De vraag van
vrijheid tot schrijven en spreken is
hier niet aan de orde. Dit recht, de
meest onbeperkte vrijheid, wenscht
de S. D. A. P. te handhaven. Maar
het optreden der „Tribune"-groep
schept verhoudingen in de partij, die
gevaarlijk en noodlottig kurunen zijn.
De partij is door de „Tribune" ver
giftigd en van alle zijden oefende
men drang op het partijbestuur, om
er een eind'aan te maken.
Verschil van nzicht treft men over
al. De een wordt meer door de prak
tijk, de ander meer door de theorie
beïnvloed. Vandaar dat men de za
ken wel eens beziet door een ver
schillenden bril, maar het zijn dezelf
de zaken welke men ziet. Het Marxis
me hebben wij dus nooit uitgewor
pen, nooit afgewezen. Alleen wordt
wijziging der theorie op sommige
punten wel eens noodzakelijk gevon
den door de gewijzigde omstandig
heden van het practische leven. En
dan bestaan er geschUlen in opvat
ting aangaande de resultaten van de
hei-vormingen, den parlementairen
arbeid en .de vakbeweging.
Het geheele partijbestuur is van
meening, dat dit nieuwe weekblad de
opheffing der „Tribune" ten gevolge
behoort té hébben. En als die „Tri
bune" niet opgeheven kan worden
met behoud der „Tribune"-redacteu-
ren, dan sal hot besluit moeten ge
nomen worden, met verlies der „Tri-
bune"-menjschen, volgens punt C.
(Applaus).
De heer W. P. G. Helsdmgen sprak
namens een minderheid lm het partij
bestuur. Hij gaat met punt A. van
het voorstel niet mee. Waarom nu
ter wille van de Marxistische groep
op kosten der ]>artij een weekblad
uitgegeven Die groep, waartoe im
mers de Tribune-redactie behoort,
oefende ondraaglijke critiek, beschul
digde zelfs de Kamerfract'e aan te
sturen op een bloc met de burger
partijen f En nu zal men ze gaan be-
loonen met een weekblad, da.t de
Marxisten, als ze zich niet misdragen
hadden, ntet gekregen zouden heb
ben. (Gelach).
De congressen ln Enschedé en
Haarlem hebben een beeld gegeven
van mislukte vredesconferenties. Men
gaat naar huis en zet eenvoudig den
6trijd voort. Ook dit congres zal een
vergeefsche poging tot herstel van
den vrede zijn. Royeert men de Tri
bune-redacteuren om den „vrede"
te herstellen, dan verlaten vele
Marristen de oartij, misschien hon
derden. In Le'den. Zwolle, Dor
drecht en Den Haag beeft het Marxis
me grooten aanhang. Een heele af-
deeling valt misschien van die S. D.
A. P. af.
Mr. Ménde ls, ook minderheid in
het partijbestuur, verdedigde zijn
standpunt. Met de punten A en B
van liet voorstel gaat hij mede het
laatste punt als het uitspreken van
een wenscheiijkheid bedoeld. Maar
in geen geval wensoht hij royement
der „Tribune"-redacteuren, maar af
te wachten wat dezen na oprichting
van het nieuwe weekblad zullen doen.
Mr. Mendels, vervolgende (nu en
dan heftig in de rede gevallen) wijst
met klem op den grooten ernst en
het principeele van royement. El
ders in het buitenland trad men ook
aldus niet op bij afwijkende meedin
gen.
Spreker kwam ten slotte met klem
tegen royement op, om alle goede
elementen bijeen te houden. De daad
van royement, tactisch onjuist, kan
de partij zich sparen.
De heer J. Fortuyn (Amsterdam)
wijst op het persoonlijk element, dat
den strijd heeft beheerscht. Hij be
strijdt het royement, en tart de ver
gadering aan te toonen, dat de „Tri
bune "-redacteuren tegen het partij
program hebben gezondigd. Gij kunt
dit niet en daarom ia uw zaak hope
loos verloren. (Gelach). Royement
moe* tot oorzaak hebben een gedrag
ten nadeele der partij. Uitgifte van
bladen trouwens, bij de statuten toe
gelaten, is geen nadeel toebrengen.
Heft dan ook .,De Bliide Wereld' en
„De Nieuwe Tijd" op I
De critiek vermoordt ge toch niet,
want op het Paaschcongres hoop ik
zelf met een duchtige crittek op „Het
Volk" te komen. (Hilariteit).
i er zake der „Tribune"-quaestie
laakt spreker de houding van partij
genooten als Spiekman en Mendels,
d;e r.u weer net als vrijzinnig-demo
craten clementie pleiten. Spreker
waarschuwt tegen z.g. verzoenings-
gezinden, nadat de partij en de Ka
merleden voortdurend de huid is vol-
gescholden.
Ze smeren hem uit de propaganda.
Gorter gaat voetballen en tennissen
met Hilversumsche bourgeoisie, (Ru
moer).
De heer Wijnkoop roeptVuil
vuil I
De heer Fortuyn: Dat ls zijn kracht.
Nadat het rumoer en gefluit was
bedaard, koir.t de heer Duys aan
het woord. Fortuyn beeft gezegd
wie Marxist is in de theorie, is hert.
ook ba de praktijk.
Spreker gaat nog een 1 gen tijd met
dergelijke beweringen door, die tot
hevige manifestation van het congres
aanleiding gaven. Spreker eischte
ten slotte royement der „Tribune"-
redacteuren en verlaat onder applaus
het podium.
De heer Van der Waarden, Amster
dam, is de volgende spreker. Als de
ze betoogt, dat het niet aangaat, een
blad te verbieden, komen weer hef
tige interrupties los en vPegt. mr.
Troelstra op, om te wijzen op de
reeds gemelde beschuldiging tegen
4e Kamerleden, dat ze aansturen op
een bloc, maar niet eens zoo eerlijk
zijn als de Raliaansche reformisten,
om het te erkennen. (Donderend ap
plaus).
Mevr. Roosje VosStoel (Weeter-
Emden) bepleitte het recht eai de
volle vrijheid voor de Marxisten, om
zich te uiteoi. De partij behoude haar
eenheid. Als enkele MorxLaten er uit
gegooid worden, zullen vele anderen
de_partfj verlaten.
C. Bakker, afdeel'ng Zwolle,
redacteur van de „Blijde Wereld",
spreekt zich tegen oplieffing der
.Tribune" uit Als eenheid moeten
wij naar huis, al dreigde de scheu
ring reeds lang. Voor alles is behoud
der eenheid noodig. Royement is iets
als ketterjagerij. Laat de „Tribune"
stil bestaan, het nieuwe weekblad zal
bekwaam door Marxisten worden ge
redigeerd en „De Tribune" zal ster
ven een droeven, dorren en roemloo-
zen dood. (Applaus).
ZATERDAGAVOND.
In de avondvergadering deelde de
vcorzitter mede, dat het bureau van
het Congres heeft overwogen, hoe de
verdere gang van zaken zijn moet.
Drïe-en-dertig sprekers zijn nog inge
schreven, zoo komt men niet tot het
Juist voorstellen der zaken. Spreker
stelde voor nu eerst Troelstra voor
de Kamerfractie te laten spreken,
dan Van der Goes voor de Marxisten
dan iemand van de Tribune
redaotle. Aldus wordt besloten.
De Tribune-redactie is echter nog
afwezig. Er wordt gewacht, geduren
de wolken t Jjd het congres zich den
tijd ten nutte maakt met het aingen
van een vrijheidslied. De Tribune-
redactie verschijnt een nu is de heer
Troelstra aan het woord.
Bij al het onaangename, dat hij
gezegd heeft aan het adres van de
Tribune-redactie en misschien nog
zeggen zal, wil hij wel zeggen, 'dat
hij hoog genoeg staat om te erken
nen, dat deze partijgenooten door
hun afkeurenswaardig geschrijf niet
gedreven worden om de partij te be-
nadeelen. Wanneer men desniettemin
gedwongen wordt, deze personen uit
te stooten, dan doet dit wel pijnlijk
aan, maar dan wendt men zich niet
van deze noodzakelijkheid af, omdat
boven de personen de partij staat.
Wat 'b nu het gevolg, als de Tri
bune blijft bestaan Beide partijen
staan onverzoenlijk tegenover elkan
der. Er is niets in de partij, dat de
Tribune naar den zin is. Door dade
lijk met haar critiek gereed te staan,
heeft de Tribune de propaganda voor
de partij ernstig benadeeld. Op de
meest onverantwoordelijke en schan
delijke wijze is de redactie van de
Tribune spreker te lijf gegaan, zoo
als een kwajongen door een onder
meester wordt afgerost. (Applaus).
Spreker betoogt met eenige voor
beelden, dat voor de klacht, dat de
vrijheid van crit'ek in de partij te
wenschen zou 'aten, geen plaats is.
De oritiek moet rekening houden met
het partijbelang, en dat doet de Tri
bune-redactie ïüeL
Doch er zijn Marxisten, die hun
zucht tot critiek wenschen te breide
len. Vandaar net bemiddelingsvoor
stel' van het partijbestuur om een
weekblad op te richten. Maar van de
Tribune kan .liet langer worden
duld, dat ze hert Marxisme stelt tégcu-
ovor de partij. Door het oprichten
van het wetenschappelijke weekblad
kan het Marxisme nis eon levend gist
in de partij worden gebracht.
De groote grief van de Tribune-
groep ;s deze, dat de partij zich zou
schuldig maken aan verburgelijking,
en als bewijzen daarvoor moot die
nen alles, \vaarmede die groep liet
niet eens is. Zoo is de Kamerfractie
bewust bez'g, zonder hert te willen
erkennen, de partij aan te sturen op
een democratisch bloc, aldus be
weert Van Ravesteijn. Spreker wijst
dit met de meeste verontwaardiging
af. Dan zouden de leden der Kamer
fractie verraders zijn. Dat laten we
niet op ons zitten. (Applaus). Als men
denkt, dat de Kamerfract'e de partij
bij deai neus neeft, dan dient zij
buiten de partij te worden geworpen.
(Applaus).
De Tribune zegt b.v. We moeten
hot kiesrecht nemen, doch hoe Doch
spreker meent, dat het algemeen
kiesrecht door de Kamerfractie moet
orden verkregen door scheuring te
brengen ln de burgerlijke partijen en
zoo wordt door de fractie ook ge
handeld en n>et zonder resultaat. Dat
er in de Kamer hoe langer zoo meer
voorstanders komen van algemeen'
kiesrecht, dat de democratische
bourgeoisie daartoe gebracht wordt,
is het werk van de Kamerfractie en
die handelwijze keurt de Tribune
redactie af, want ze wil niets hebben
van de bourgeoisie." Volgt men den
eg van de Tribune, dan maakt men
m de arbeiders nietsdoeaide, filoso
fische proletariërs. De geheele tactiek
van de Tribune-groep moet conse
nt eait uitloopen op een ontkenning
van het parlementarisme.
De vakbeweging doet hoe langer
zoo meer aan d'e beweging mede.
Eischrt nu de Tribune, dat we bij den
kiosreclitstrl.id de vrijzirntig-democra-
ten niet ontmoeten, dan zegt spreker
dat dit niet gaat. De Kamerfractie
moot staan tegenover de geheele
bourgeoisie, zegt de Tribune. Maar
zoo handelend brengt men het prole
tariaat tot vertwijfeling ©n moede
loosheid. (Applaus).
De Tribune vergeet, dat liet eerste,
wat een Marxist moet zijn, is sociaal
democraat. De groei van de S. D. A.
P wordt door de Tribune belem
merd. Laat de Tribune-groep de par
tij verlaten. Ze moest zelf inzien, dat
ze niet meer in de gelederen van de
partij behoort. Laat ons „scharre
laars", blijven scharrelen. Ge zijt. te
goed voor de partij l (Gelach). De Tri-
bune-menschen 9taan tegenover de
partij, buiten de purtij dan staan
wij zuiverder, zegt spreker. Laat ons
los en toon dan dat ge beter zijt dan
wij. Thans brengt ge de eer en den
goeden naam van de partij in discre-
diet. Dat moet uit zijn (Applaus).
Partijbelang schijnt de Tribune
niet te keunen. Ze sticht verwarring
in de partij en daardoor verliest deze
de massale kracht, die ze zoo noodig
heeft.
Er is gezegd, dat er velen de partij
zullen verlaten, Ms er maatregelen
tegen de Tribune-redactie genomen
worden. Spreker geeft in overwe
ging zich aan d'e bedreiging wiet te
veel ie storen. De houding van de
partijgenooten worde niet be .naald
door sentimentaliteit en ten andere
hoe heerlijk vrij zouden wij zijn ais
de Tribune-groep de maj'oriteit had.
(App'aus).
Uit volle overtuiging zegt spreker
de maat is vol, het kan niet langer
zoo, de Tribune-groep is al te lang te
zacht behandeld.
Er ontstaat een hevig tumult,
waaraan geen einde schijnt te kun
nen komen. De heer Troelstra, die
ruim 2 1/2 uur aan het woord is ge
weest, verlaat onder applaus en ge
fluit het podium, zeggende „Ik roop
u toe, blijf baas ui eigen huis en wil
len ze niet toestemmen, dan moeten
ze er uit
Zoo eindigt, onder geestdriftig ap
plaus, de lieer Troelstra zijn rede.
Eindelijk bedaart het lawaai eö
krijgt de heer Van der Goes 't woord.
Deze bestrijdt het voorstel van het
partijbestuur 'ot voorwaardelijke
royoering van de Tribuna-re*1 actie.
Spreker vindjt het vo®'-"*" mi het
oprichten van een wee km tui aanne
melijk, doch nij verzoeki iuu congres
zich te verplaatsen in de moeilijke
postte van de Tribune-redactie. Na
liet publiceeren van dit voorstel kon
men van haar bezwaarlijk verlangen,
dat ze aanstonds de Tribune zou prijs
geven. Tot dusver is ze vrij geweest
in haar oppositie-blad en nu onder
contróle van de partij
Spreker herhault dat met het week
blad een poging kan worden gedaan,
om aan den oiuaiigen strijd in de
partij eindelijk een einde te maken.
Naar het Engelsch, door
Barones Orczy.
Goedhartig, fatterig en lui als hij
was, voelde hij zich volkomen ge
lukkig en in zijn element, als hij zoo
hoofdleider werd van het tragisch
avontuur, dat zich straks op den
parketvloer van de speelzaal zou af
spelen.
Hij keek even onderzoekend rond,
als wilde hij een toestemming op som
mige aangezichten lezen.
De jeunesse dorée verdrong zich
om De Marnyenkele oudere hoeren
stonden in een groep aan het ande
re eind der kamertot hen richtte
de Markies zijn schreden en éen hun.
nor, een man van middelbaren leef
tijd met een militaire houding en
oen vuile, bruine jas aan, aanspre
kend, zei hij
Kolonel, weer met een sierlijke
buiging ik ben door M. Déroulède af
gevaardigd om hem in deze eerezaak
Van secondanten te voorzien, raag ik
u rekenent om.....
Zeker, zeker, antwoordde de ko-
lonel. Ik ben niet Intiem met M. Dé-
roulède bekend, maar nu u het komt
vragen. Markies
01 antwoordde de Markies
luchthartig, het Ls niets dan een
vorm, zooate u weet. M. Déroulède
behoort tot de omgeving van Hare
Majesteit. Hij is een man van eer.
Maar ik Bta in deze quaestie niet aan
zijn zijde. Marny is.mijn vriend, en
ais u liever niet...
Zeker, zeker, ik beu volkomen
tot M. Déroulède's dienst, zei de ko
lonel, die vlug een onderzoekenden
blik had geworpen op de eenzame ge
stalte bij de speeltafel, als hij mijn
diensten wil aannemen.
Hij zal ze heel gaarne aanne
men, waarde kolonel, fluisterde de
Markies met een ironische glimlach
om zijn aristocratische lippen. Hij
heeft geen vrienden in onze kringen,
en als u en De Quettare hem dezen
eer willen bewijzen, zal hij u dank
baar zijn. veronderstel ik.
M. de Quattare, adjudant van den
kolonel, was bereid om in de voet
stappen van zijn chef te treden en de
twee mannen gingen na M. den Mar
kies de Villetranche op voorgeschre
ven wijze gegroet te hebben naar Dé
roulède toe, om met hem te spreken.
Als u onze diensten wil aanne
men, mijnheer, begon de kolonel za
kelijk, die van mij en van mijn adju
dant, M. de Quettare, dan zijn wij
geheel tot uw dispositie.
Ik dank u, heeren, antwoordde
Déroulède. Het ls eigenlijk de moei
te niet waard en die jonge man is
een dwaasmaar ik ben in 't ongelijk
en
Wenscht u uw verontschuldiging
aan te bieden vroeg de kolonel ijs
koud.
De echte soldaat had Iets boeren
fluisteren omtrent de burgerlijke af
komst van Déroulède. Dit idéé van
een verontschuldiging willen aanbie
den kwam ongetwijfeld overeen met
de gewoonten ln den middenstand,
maar de kolonel gruwde letterlijk
van het onwaardige van zoo'n han
delwijze. Een verontschuldiging?
Bah 1 Walgelijk l lafhartig I beneden
ae waardigheid van tederen gentle
man, welken dan ook. Hoe zouden
twee soldaten van het Fransche leger
z'ch met zooiets kunnen inlaten?
Maar Déroulède scheen geen idéé
te hebban van het onwaardige van
dit idée.
Als ik daarmee een conflict kon
vermijden, zei hij, dan zou ik den
Vioomte zeggen, dat ik niet bekend
was met zijn bewondering voor de
dame waarover wij spraken, en...
Is u zoo bang een sabelhouw te
krijgen, mijnheer? vied de kolonel
hem ongeduldig in de rede, terwijl M.
de Quettare een paar arLstecratiscba
wenkbrauwen ophief in verbazing
over zoo buitengewoon veel burger
lijke lafhartigheid.
Wat zegt u, kolonel? vroeg Dé
roulède.
Dat u vanavond met den
Yicomte de Marny moet vechten of
maken, dat u morgen Parijs verlaat.
Uw positie in onzen kring zou on
houdbaar worden, voegde de kolonel
er niet onvriendelijk bij, want in
weerwil van de eigenaardige houding
van Déroulède was er niets in zijn
gedrag of uiterlijk, dat de gedachte
aan lafhartigheid en vrees wettigde.
Ik buig mij voor uw meerdere
kennis omtrent uw vrienden, kolo
nel, antwoordde Déroulède, terwijl
hij zwijgend zijn zwaard uit de schee,
de trok.
In het middengedeelte van den
salon was spoedig ruimte gemaakt.
De secondanten maten de lengte der
degens en daar achter stonden de te
genstanders even voor de groepjes
toeschouwers, die over de geheele
kamer verspreid stonden.
Zij vertegenwoordigden de bloem
van den adel en ridderschap van het
jaar 1783 ln Frankrijk. De storm,
die enkele jaren later over hun hoof
den zou losbreken, die hen uit hun
paleizen zou wegsleepen naar de ge
vangenis en guillotine, kwam nog
maar heel langzaam opzetten aan do
duistere horizon van het rampzalige
Parijs de eerste zee jaar zouden zij
nog dansen en spelen, vechten en
flirten om een wankelenden troon en
een zwakken monarch pluimstrijken.
De jonge hertog van Chateaudun
was er, hij die negen jaar later op
dien kouden Septembermorgen met
naar de laatste mode gekapte haren
en de mooisie Mechelsche kant om
zijn polsen naar de guillotine ging
toen hij juist bezig was nog een laat
ste partij piket met zijn jongeren
broeder te spelen, kwam de bekende
wagen hem halen, die hem door de
joelende, scheldende, woste volksme
nigte van Parijs reed.
Daar was de Vicomte de MLrepoix,
die een paar jaar later .terwijl hij
op het podium van de guillotine
stond, een weddenschap aanging met
M. <te Miranges, dat zijn eigen bloed
blauwer zou blijken te zijn dan dat
van eenig ander onthoofde uit die da
gen. Burger Samson hoorde dat en
ioen het hoofd van Mirepoix in de
mand viel, nam de beul het op, om
het aan M. de Miranges te laten zien.
Deze lachte.
Mirepoix is altijd eeai bluffer ge
weest, zei hij luchthartig, terwijl hij
$ijn hoofd op het blok legde.
Wie wü met mij een wedden
schap aangaan, dat mijn bloed blau
wer zal wezen dan het zijne?
Maar van al deze comedies, van
die tragi-komische grappen van La
ter jaren, was op dit oogenblik, nu de
Vicomte de Marny zou vechten met
Paul Déroulède nog geen flauw ver
moeden.
Zij keken naar het vechten van de
beide mannen met evenveel of even
weinig belangstelling, als* zij zouden
betoond hebben voor het dansen van
een nieuw figuur ::i de menuet.
De Marny stamde van een ras, dat
al eeuwen achtereen het zwaard had
gehanteerd, maar hij was driftig,
opgewonden, niet weinig ouder don
invloed van wijn en woede. Dérou
lède was gelukkighij zou er met een
lichte schram afkomen, dat was dui
delijk.
Die rijke parvenu kou bijzonder
goed met zijn wapen overweg, dat
moest erkend worden. Het was inte
ressant om hem bezig te zien, lioal
kalm eerst, geen aanval of schijnbe
weging, maar altijd klaar om zijn te
genstander bij iedere wending en on
der alle omstandigheden af te we
ren.
Langzamerhand werd de cirkel om
de twee vechtenden nauwer. Eenige
bescheiden uitroepen van bewonde
ring begroetten de mooiste zetten
van Déroulède.
De Marny werd steeds meer opge
wonden, de oudere man voortdurend
kalmer en gereeeiveercL
(Wordt vervolgd)*
