HAARLEM'S DAGBLAD. TWESLB.ldS!:.
In stormachtige Tijden.
Onze Lachhoek
FEUILLETON
OM ONS HEEN
No. 889.
Een Zevende Leerjaar.
Hoeveel Mr. Thiel als wethouder
van onderwijs In korten tijd al tot ra
organisatie van ons onderwijs tot
stand heeft gebracht, is wed bekend.
Hij zelf is evenwel van oordeel, dat er
nog een zeer belangrijke zaak te
doen overblijft en dat is de invoering
van een zevende leerjaar aan de
openbare lagere school.
Verreweg het grootste gedeelte van
de Haai'Ionische kinderen ontvangt
tot dusver geen voortgezet onderwijs
Tegenover de duizende, voor wie de
leertijd met de lagere school voor
goed is afgesloten, staan maar enke
le honderde, die verder leeren, hetzij
in algemeen of vakonderwijs. Daar
om is het wenachalijk, dat dit onder
wijs op de lagere school zoo goed mo
gelijk zij.
Lezen, schrijven en rekenen vor
men er de drie hoofdvakken, schrij
ven daarbij natuurlijk niet in den be
perkten zin van schoonschrijven be
doeld, maar in den geest van schrij
ven van zuivere taaL Kan deze ken
nis in de zes klassen, die de lagere
school tegenwoordig telt, verkregen
worden Verkregen namelijk, zóo
dat de kennis verder duurt dan tot
het schoolexamen waarop de cijfers
van waardeering worden toegekend,
dat ze bestand is tegen jaren van wei.
nig of geen oefening.
De ervaring, die ik op het punt
van schrijven en stellen verkregen
heb, is helaas verre van bemoedi
gend. De briefjes die wij dag in dag
uit ontvangen vaD jeugdige personen,
berichtjes over sport, vragen, sollici
taties, wemelen van fouten. Zoodra
ik met de linkeriiand zoo'n briefje op
neem, tast mijn rechter werktuige
lijk naar het verbeterende potlood.
Aan onze drukkerij wordt nu een
leerling-niachinezetter gevraaga. Uit-
drukkeiijk worden ais voorwaarden
van aanneming gesteld, dat de sol
licitant behoorlijk Lezen en schrijven
kan. Welnu, aan brieven op deze ad
vertentie heeft het niet ontbroken,
maar aan den inhoud van die brie
ven komt veel te kort. Verschillende
sollicitanten hebben zich wel moeite
gegeven om duidelijk te schrijven,
maar van woordenkeus en spelling is
weinig terecht gekomen.
Ik zai daarvan eenige staaltjes ge
ven. Geenszins uit spotternij, om de
me.ischen eens wat te laten lachen.
Maar omdat ik het werkelijk bedroe
vend vind, dat met liefde en toewij
ding gegeven onderwijs bij jongelui
van 17 20 jaar, den leeftijd die in
de advertentie gevraagd was, zoo
wéinig beklijft. En bovendien omdat
ik daarin een betoog voor de nood
zakelijkheid der invoering van liet ze.
vende leerjaar wensch te zien.
„Daar ik Uw aTvertentie gelezen
heb, zoo kwam' ik gaarne voor dezeN
plaat3 in aanmerkiN. Ik ben vier
jaar alswerkzaam geweest
en ten deeleN ook met het maSchine-
vak bekend. HopendeN een gunstig
antwoord enz. verblijf ik IN ach
ting
'Deze brief is er zoo een van ten
naasten bij de schrijver behoort tot
de scribenten, die wanneer zij er niet
zeker van zijn of een woord al dan
niet met een n moet worden geschre
ven, veiligheidshalve die letter er
maar bijzetten Beter te veel, denken
ze, dan te weinig.
Een tweede is van geen andere
meening. Het verschil tusschen U en
Uw is hem evenwel blijkbaar ont
gaan, of hij heeft het nooit geweien.
„WelEdeleN Heer", zoo begint hij,
„Daar ik U advertentie gelezen heb,
zoo verzoek ik u beleefd, of ik ook
in U gunst zou mogen komen", enz.
Weer een ander heeft zeer terecht
begrepen, dat een brief bestaat uit
volzinnen en een volzin uit woorden,
maar hij vergist zich door te meenen
dat het er dus minder op aankomt,
welke woorden hij precies gebruikt,
wanneer die maar zoo ongeveer de
meening van den schrijver bevatten.
„Daar ik ondergeteekende in het
Haarlem's Dagblad HEEFT gelezen,
dat UW EDELE een Leerling-Machi-
nezetter vraagt, ZOODOEN ik aan
UW EDELE een vriendelijke vraag,
of ik daarvoor ook in aanmerking
ZOUDT mogen komen.
Mijn HOOPENDE, dat ik een gun
stig antwoord terug MOOGT ontvan
gen, verblijf ik met alle HOOGACH
TEND
Is het niet merkwaardig, dat deze
sollicitant met zekere zelfvoldoening
meedeelt„ik heb de school met lof
felijk ontslag verlaten I"
Weer een ander begint met een ze
kere gladheid van stijl
„Naar aanleiding van HET adver
tentie in uw blad, waarin u een leer-
ling-Machinezetter vraagD, ben ik
zoo BELEEFD mij bij u aan te bie
den."
Inplaats van. beleefd had er na
tuurlijk vrij moeten staan.
Maai- bovendien is met den eersten
zin de schrijver zijn stijl-vlotheid ten
eenenmale kwijt
„Daar ik gaarne in het vak wilde
opgeleid worden", zoo vervolgt hij,
„en lang naar een gelegenheid ge
zocht neb als deze.
Blijf ik in afwachting mij In u
gunst vereerd te zien
Dat slot is droevig. Hoe wil hij
zichzelf in een anders gunst vereerd
zien Trouwens, dat woord gunst is
öen oudbakken overblijfsel van vroe
ger* Ik geloof nooit, dat de kinderen
op school sollicitatiebrieven leeren
schrijven, waarin hun wordt gezegd,
dat zij moeten vragen om de gunst.
En wanneer dus jongelui van dezen
leeftijd, kinderen dos bijna, dat toch
schrijven, dan hebben zij dat vaneen
oudere en dus hun eigen onderwijs
lang vergeten.
De laatste dien ik uit het stapeltje
heb weggenomen, begint als volgt
„Naar aanleiding van uwe adver
tentie DOEN mij nesluiten mij voor
dat Machinezetten aan ie melden."
Deze volzin is in het midden door
gebroken, 't zijn eigenlijk twee helf
ten, die niet bij elkaar passen, maar
door het woord doen een beetje bij
elkaar worden gelijmd.
„.Wat betreft eenig begrip hebben
van Machinerie, dat zal wel gaan,
maar het overige kan Ik slecht over
oordeelondat zou U zelfS wel uit
kunnen maken."
Ik zai het hierbij maar laten. De
verzameling kan ieder oogenblik wor
den uitgebreid en aangevuld.
Bedenkelijk is het, dat hierbij een
zaak in 't spel komt, die voor leerlin
gen van de lagere school waarlijk
geen zeldzaamheid is. Wie geen
voortgezet onderwijs genieten, zullen
dikwijls, meer dan een ander, in hun
leven naar een betrekking hebben te
solliciteeren. Hoe vaak dat ook mon
deling gebeurt, de noodzakelijkheid
om het schriftelijk te doen kan dik
wijls aanwezig zijn en werkgevers
zullen, hoe meer sociale wetten er
uitgevaardigd worden, vanzelf meer
op schriftelijke aanmelding gaan
aandringen, opdat zij de noodige ge
gevens hebben zwart op wit. Hoe zal
het nu met deze twintigjarige jonge
lieden wezen, wanneer tien en twin
tig jaar later nog meer van hunne
schoolherinneringen zullen zijn weg
gevaagd
Ik wil nogmaals zeggen, dat ik dit
gebrekkige stijltje, -dat avontuurlijke
taaltje in den grond van de zaak dan
ook volstrekt niet grappig vind. De
schrijvers kunnen het niet heipen.
Wat zij op de lagere school van taal
en stijl geleerd hebben, is niet be
hoorlijk vastgelegd, niet voldoende
geketend in hun geheugen. Toen zij
na den korten schooltijd eenmaal in
de maatschappij waren gekomen, die
hun aandacht voor heel andere din
gen vroeg, is hun schoolkennis lang
zamerhand verdwenen als slecht
hechtende verf, die afbladdert en
door den regen wordt weggespoeld.
Daartegen kent ook de ouderwijzer
geen middel, dan alleenverlenging
van den schooltijd, opdat er gelegen
heid zal zijn iets verder te gaan en
in elk geval het gedeerde nog wat vas
ter in de jeugdige hersens te veran
keren.
Jammer maar, dat het weer geld
zal kosten. Of zou de regeering, on
der de bestaande omstandigheden, tot
een extra subsidie voor het goede doel
bereid worden gevonden
J. C. P.
Stadsnieuws
DIENSTREGELING SPOOR
WEGEN.
Burgemeester en Wethouders van
Haarlem maken benend, dat ter se
cretarie der gemeente (7de afdeebngj
ter inzage zijn nedergelegd liet ont
werp van de zomerd'enstregelingen
19Q9 van de treinen der Maatschappij
tot Exploitatie van Staatsspoorwegen
en van de treinen der Nederlandsche
Centraal Spuorweg Maatschappij en
dat eventoeele opmerkingen dienaan
gaande vóór of op 5 Maart a.s. recht
streeks aan het Departement van
Waterstaat zijn in te zenden.
VERLOF DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van
Haarlem brengen ingevolge art. 37
der wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad
No. 97), zooals zij laatstelijk gewij
zigd is bij de wet van 1 November
1907 (Staatsblad No. 291), ter open
bare kenn>s, dat is ingekomen een
verzoekschrift van H. Geven, gebo
ren Roo>, om verlof, ingevolge art.
34 dier wet, tot het verkoopen van
alcoholhoudenden drank anderen aan
sterken drank voor gebruik ter plaat
se van verkoop in het perceel aan de
Cornelissteeg no. 5.
Geslaagd
Woensdag slaagde onze stadgenoot
D. A. W. Hei.skes Jr. als commies
bij de Nederlandsche Posterijen en
1 elegrafie.
Uit de Kechtszaai
ONTTREKKING A.vN FAILLIETEN
BOEDEL.
Een ingezetene van Beverwijk
stond in de middagzitting terecht. Hij
nad aan een aannemer opgedragen
een huis te bouwen. Tijdens dien
bouw was de aannemer failliet ge
gaan. De lastgever stond thans te
recht lo., dat hij 1500 steenen en ri-
oolpijpen aan den faillieten boedel had
onttrokken door last te geven, deze
onder den grond te verbergen, voor
gevende, dat hij bevreesd was, dat
deze bouwmaterialen anders zouden
bevriezen; 2o. dat hij op 11 September
19 September en 5 November kwitan-
lies had aangenomen onderscheiden-
'ijk van 2000, f 1500 en f 500, weten
de, dat die valschelijk waren opge
maakt, daar hij den bouwer in plaats
van 4000 slechts 400 had betaald.
Deze kwitanties had hij bij den cu-
ra-or rar. Andréae gebracht ten be
wijze, dat hij de volle 4000 had be
taald.
Beklaagde gaf voor, dat hij in de
meening verkeerde, (Lat de steenen
enz. hem toebehoorden.
De som van f 4000, zeide hij, had
hij wel degelijk betaald, daarvoor had
de failliet grond gekocht.
Uit 't getuigenverkoor bleek, dat de
failliet meerdere malen te hooge kwi
tanties en schuldbekentenissen had
afgegeven.
l'oen de lastgever den bouwer had
verzocht de te hooge kwitanties te
geven, en deze daaraan had voldaan,
had de bekl. den failliet er op gewe
zen, dat hij nu ook bij de valschheid
•ai geschrifte betrokken was, waarop
«leze echter zinspelende op de ver
oordeeling van een veldwach
ter had geantwoord: Kees de dien
der gaat het hok Ln; maar de diefjes
dansen er om heen.
Bekl. had ook nog gezegd, dit had
de vrouw van den failliet gehoord:
Ik beken nooit, al zetten ze me ook
't mes op de keel; ze maken je daar
niet dood!"
Hiermede zinspeelde hij op het be
talen van ƒ400 op de kwitanties ten
bedrage van 4000.
Nadat de 14 getuigen gehoord wa
ren, verkreeg de substituut-officier
van Justitie het woord, die den bekl.
ten laste legde doen onttrekken van
goederen aan een faillieten boedel en
gebruikmak mg van valsche geschrif
ten en deswege, mee wegens zijn on
gunstig gedrag, zijn veroordeeling
vroeg tot een gevangenisstraf van 1
jaar en 4 maanden.
Do raadsman van den bekl. mr.
Tea-beek Muller uit den Haag vestig
de de aandacht er op, dat de opdracht
door bekl. om het hout vast te timme
ren en de steenen onder het zand te
verbergen, niet is uitgevoerd, als de
lastgeving bedoelde.
Voorts bestreed pleiter bet dader
schap in zake het doen onttrekken
van goederen aan den faillieten boe
del, omdat de uitvoerder van de op
dracht wist, dat de bouwer failliet
was. Wat het tweede punt der ten
laste legging aangaat, trachtte de
raadsman van den bekl. de getuige
nissen te ontzenuwen, en achtte hij
het ten laste gelegde niet wettig en
overtuigend bewezen.
ORGELBESPELING
in de Groote- of St.-Bavo-kerk te
Haarlem, op Dinsdag C Maart 1909,
des namiddags van 1 tot 2 uur, door
den heer W. E zen nan.
Programma
1. Preludium en Fuga, A. Hesse.
2. Adagio (2e Symphonie) Beetho
ven.
3. Sonate No. 1, Mendelssohn.
a. Allegro moderato
b. Adagio
c. Ree. et Finale.
4. Canzonetta. J. Rheinbei-ger.
5. Nachspiel, Rinck.
Uit de Omstreken
HEEMSTEDE.
Verlichting
Bij het Gemeentebestuur is een
adres ingekomen van de bewoners
van perceelen, gelegen aan deti Mee-
reinvög, tusschen de Manpadslaan
en Bennebroelt, om ook aldaar ver
lichting aan te brengen.
SANTPOORT.
Alhier heeft zich eene commissie
an dames gevormd om handteeke-
n'ngon te verzamelen voor het adres
ten gunste van vrouwenkiesrecht in
de Ned. Herv. Kerk aan de Alge-
meene Synode.
binnenland
DE TWEEDE KAMER
heeft gisteren met 50 tegen 11 stem
men de motie-Duymaer van Twist
inzake de wettelijke regeling der po
sitie van de Indische officieren, ver
worpen.
Dit ï-esultaat was te voorzien de
replieken, die aan de stemming voor
afgingen, brachten in deu stand dei-
zaak geen wijziging.
Vervolgens werd aangenomen een
etsontwerp betreffende den aanleg
van een spoorweg van Tjikampeh
naar Cheribon. Tegenover de heeren
Van Kol en De Waal Malefijt verde
digde de Minister van Kolomen daar
bij de meening, dat de eigenaren dei-
doorsneden landerijen met verplicht
koiden worden tot meerdere bijdra
gen in de kosten.
Den heer Van Deventer zegde de
Minister toe overleg met de Indische
Regeering over een zijlijn naar In-
drama joe.
Tegen het wetsontwerp betreffende
een wettelijke regeling der openbare
inzamelingen openbaarde zich nogal
eenig verzet. Terwijl de heer De Beau
fort meende, dat het publiek zichzelf
tegen bedrog behoorde te beschermen
was de heer Hugenholtz van mee
ning. dat de Staatsvoogdij hier te
ver ging, omdat het gemeentebestuur
kou treden in een beoordeeling van
het doel eener collecte en dan bijv.
eene collecte voor stakers verbieden,
als in 1903 te Haarlem geschiedde.
De heer Van Doorn bestreed even
eens het ontwerp en den heer Van
Vuuren was aanneming of verwer
ping totaal onverschillig.
Minister Heemskerk verdedigde het
ontwerp op grond der noodzakelijk- I
he'd, om het tegengaan van misbrui- j
ken en misleiding. Wat in 1903 ge- I
beurde, was geen maatstaf. Men was 1
toen 4e Haarlem zoo in de war, dat
een totaal onbevoegde als stationschef
fungeerde 1 (Groote vroolijkheid). De
bepalingen dezer wet leverden z. i.
geen bezwaar op.
Heden 11 uur voortzetting.
Jhr. Mr. S. M. S. DE RANITZ.
Te 's-Gravenhage is op 75-jarigen
leeft'!d overleden jhr. mr. S. M. S.
cle Ranitz, oudste raadsheer in den
Hoogen Raad.
Wegens den minder gunstigen toe
stand van zijne gezondheid geduren
de den laatsten tijd had hij bij de on
langs voorgekomen vacature van
vice-president van het hoogste rechts
college verzocht voor dat ambt niet
in aanmerking te worden gebracht.
Te Utrecht gepromoveerd, in 1858,
vervulde hij daarna van October 1861
tut April 1863 de betrekking van com
mies bij het departement van Jus
titie.
Zijne loopbaan lil de rechlerlijKe
macht begon hij als substituut-officier
van justitie eerst bij de rechtbank te
Winschoten, en daarna bij de recht
bank te Zutphen, bij welk college hii
later aan het hoofd van het parket
kwam te staan Vervolgens was hij
president van de rechtbank te Zwolle,
officier van justitie te Arnhem, raads
heer in het gerechtshof te Amsterdam
en in dat te 's-Gravenhage, uit welk
laatste hij in 1890 overging naar den
Hoogen Raad
Sedert 1884 was hij gedurende eeni
ge jaren afgevaardigde voor het dis
trict Zutphen in de Tweede Kamer.
Jhr. mr. De Ranitz was ridder in
de orde van den Nederl. Leeuw.
EEN TRAGISCH ONGEVAL.
In een vaD de groote hotels te Am
sterdam kwam naar het „Hbld."
meldt Woensdagavond een dame
een kamer huren. Vóór zij zich ter
ruste begaf, maakte zij eerst gebruik
van de badkamer en ging daarna
naar haar slaapkamer. De nacht
portier liet vervolgens het badwater
wegloopen en de deur van de bad
kamer open.
Toen hij Donderdagmorgen om zes
uur den keüner wilde roepen, die in
een vertrek sliep boven de badkamer,
kon h:' dien maar met wakker krü-
gen. Een dokter werd ontboden, wel
ke gasvergiftiging constateerde. Aan
gezien er maar één vertrek is in het
hotel, waar gasleiding is in de
badkamer ging men daarhepn.
maar de deur was op slot. Ze moest
opengebroken worden, omdat de deur
van binnen met een knip gesloten
was en daar vond men het geheel ge-
kleede lijk van de logé, die Woens
dagavond van de badkamer gebruik
had gemaakt. De gaskraan had zij
wijd opengezet en door de sterke uit
stroom ing was het gas langs de ver-
warmings- en rmleeringspïjpen naar
het vertrek van den kellner getrokken
n had ook dezen tot slachtoffer ge
maakt
Met twee zuurstofapparaten van de
brandweer en het Binnengasthuis
nongden twee gp.neesheeren Ia neen
tod d« Icvenefscoetcn vnn den tceltner
op te wekken, maar het mocht hun
iet geltikken dezen forsehen en ge
zonden Joneernan, van nog geen 22
ionr, weer het bewustzijn bij te bren
gen.
l)e logé was een 30-jarige gehuwde
dame, uit Utrecht afkomstig, eene
zenuwlijderes, die eerst getracht had
in een ander hotel een kamer met
badkamer te huren, maar toen zij
daar geen hadkamer kon krijgen,
was heengegaan, en nu op zoo tragi
sche wijze een onschuldige meevoer
de in den dood
OVERSCHTE TN RF.P EN ROER.
Woensdagavond kwamen per auto
No. 2030 v>er personen te Overscbi#»
aan, waar ze in de ..Vergulde Koets
wagen" afstapten. Na er grove ver
tering eêmaakt te hebben, wilden z'i
vertrekken zonder betalen, nadat zü
eerst nog den boel stuk geslagen had
den. Tal van menschen waren in
middels op de been gekomen en
trachtten de auto tegen te houden,
hetgeen evenwel alleen gelukte door
het juist bijtijds ophalen van de brug.
De hoofdpersoon werd toen met ver-
eenigde krachten opgebracht en in
het politiebureau opgesloten, waar
terstond pre:es-verbaal werd opge
maakt.
De hoed van den geweldenaar vond
men later in de herberghij ver
meldde den naam van den eigenaar.
VERDRONKEN.
Woensdagavond heeft de stoomboot
„Vlaardingen 7' in de noordgeul een
mestaak aangevaren. Verdronken
zijn daarbij de 30-jarige Willem Hof
man en de 14-jarige zoon van den
schipper Jozephus Kok, beiden woon
achtig te IJselmonde. De schipper en
diens andere zoon werden gered.
A. Mijn vrouw heeft mij verzocht
niet te laat thuis te komen.
B. Dan is jouw vrouw een goedig
menschde mijne heeft het mij ge
last
Bezoeker (die in een restaurant een
jongen duif besteld had en op den
schotel naast de duif een groote doo-
de vlieg vindt) Zeg eens, kellner,
welke van de twee is de duif
RechterZoo, zoo, ge hebt dus een
valscheu ouderdom opgegeven.
Vrouwelijke getuigeEen val-
schen ouderdom Wel neen, Edel
achtbare, dat is mijn ouderdom van
vroeger 1
Twee boeren zijn op weg naar een
verkooping van boerengereedschap-
pem en vee.
Wordt het bij executie verkocht 7
vraagt de een.
Ben je gek, bij executie, her
neemt de andere, die kerel woont
hier niet in de buurt, het wordt ver
kocht bij DLrk Kruitkamer op Vogel-
lust.
Heer (tot parvenu) Wat een pracht
op uw kasteel 1
Parvenu Ja, elk stuk onbetaalbaar
3 toch contant betaald.
Ben je gek, kerel, riep de heer B.
tot een los werkman, die mee vaten
benzine aan het versjouwen was
heb jij een brandende pijp in den
mond. Gauw die pijp weg, Jan 1
Is dat dan zoo erg
Erg bij Van Dieren zijn er
verleden jaar wel twaalf menschen
verongelukt bij zoo'n gelegenheid
Maar dat kan hier niet gebeuren
meneer
- Niet gebeuren, waarom niet?
- Ik zeg van neen, zei Jan rustig
zijn pijp doorrookend we benne
hier maar met z'n tweeën uwes en
ik I
- Ik heb den heelen nacht geen
oog dicht kunnen doen, doordat ik
voortdurend aan den wissel moest
denken, die vandaag vervalt.
Och. had me uat maar gezegd
ik had je heel gemakkelijk kunnen
lielpeu.
-- Kun je me üuu hel geld voor
schieten
Dat niet, maar xk heb thuis een
prachtig slaapraidel.
DE TOESTAND IN DE S. D. A. P.
De heeren Sam. de Wolf, Dikker en
J Polak, Marxisten, leden van het
bestuur der federatie Amsterdam der
S. D. A. P., zullen als bestuurders
bedanken, omdat zij zich niet mei de
Deventersche besluiten vereen i-ren
kunnen.
Wat mr Mendels betreft verneemt
het „Hbld.", dat het Parlijbestuur in
zijn eerstvolgende vergadering de
quaestie der door hem bezette zetels
in deu Utrechtschen Raad en Prov.
Staten zal bespreken, en zoo goed a!s
zeker mag worden geacht, dat het
partijbestuur beide zetels voor de
S. D. A. P. zal opeischen, op
grond, dat mr Mendels geen deel
meer uitmaakt van ueze organism ie.
Het ,Hbid." herinnert, dai mr.
Mendels in uit gevai uadelija neren!
is op te staan, lijj zai aan zqn man
daten ter beschikking steiien vau ie
Kiezers, niet liet voornemen z>ca da
delijk iierkieshaar te vermaren. Unt
zai dus een strijd wórden tusscnen
hein en een S. D. A. P.-candidaat,
geluk het ook bij de Kamerverkiezing
waarschijnlijk het geval zal zijn.
Onder de Amsterdamsche Mui listen
heerscht de overtuiging, dat de nieu
we partij verschillende caudidaten
zal piaatsau tegenover die van de S.
A. P. Den heer Wijnkoop vooral
wenscht meu t« candideeren.
DE GEMEEN!EHAADSVERKIE
ZING TE 'S-GRAVENHAGE.
Men meldt uit 's-Gravenhage aan
de „Tel."
ln het uitvoerige rapport der raads
commissie benoemd tot onderzoek
van de geloofsbrieven der gekozen
raadsleden J. C Streng en J. J. Ver
burg, (van welk rapport de conclusie
der meerderheid toelating der beide
leden is), word', omtrent de hoofd
vraag, welken invloed des hulpbe
stellers grof verzuim behoort te heb
ben op de beslissing, door den ge
meenteraad te nemen, nopens hunne
toelating, door de meerderheid der
commissie betoogd, op grond van de
bepalingen der kieswet en met aan
halingen uit d« schriftelijke en mon
delinge voorbereiding dier wet >n de
Naar het Engelsch, door
Barones Orczy,
12)
Het kwam Juliette voor, of hij vol
maakt onverschillig was voor het
kwaad, dat hij haar en haar vader
had aangedaan, omdat zij zich voel-
de als een wrekende geest met het
vlammend zwaard iu de hand als een
meedoogenlooze Nemesis, zou zij lie
ver gezien hebben, dat hij bang voor
haar was, ofschoon zij maar een jong
en zwak meisje was.
Zij begreep niet, dat hij in den een
voud van zijn hart alleen wenschte
z-oo\eel mogelijk goed te maken. Tot
den twist met den jonge. Vicoiute de
Marhy was hij gedwongen, het ge
Vecht was eerlijk toegegaan, en van
zijn zijde gevochten met de eerlijke
bedoeling den jongen man te spa
ren. Hij was niets anders geweest
dan een werktuig van 't noodlot, maar
hij voelde zich gelukkig, dat het
Noodlot hem nu weer gebruikte om
zuster te redden.
Terwijl Déroulède en Juliette sa
men praatten, ruimde Anne Mie de
tafel op, kwam toen ook binnen en
ging op een laag tabouret je aan de
voeten van Mevrouw Déroulède zit
ten. Zij nam geen deel aan het ge
sprek, inaar zoo nu en dan voelde Ju.
lielte hoe de zwaarmoedige oogen van
het meisje bijna verwijtend op haar
gevestigd waren.
Toen Juliette met Petronella naar
haar slaapkamer was gegaan, nam
Déroulède de hand van Anna Mie ln
de zij'ne.
Je zult vriendelijk zijn voor
mijn gast. niet waar Anne Mie? Zii
voelt zich eenzaam, geloof ik, en heeft
heel wat doorgemaakt.
Niet meer dan ik, fluisterde het
meisje onwillekeurig.
Ben je met tevreden, Anne Mie'?
Ik dacht
Is een ongelukkig mismaakt
schepsel ooit gelukig zei ze plot
seling heftig, toeu tranen van berouw
in weerwil van haarzelf in haar
oogen opkwamen.
Ik dacht, dat je niet ongelukkig
was, antwoordde hij bedroefd, en in
de oogen van moeder en mij ben je
ook heeLema&i niet mismaakt.
Haar stemming veranderde plotse
ling. Zij liep naar hem toe en drukte
zijn hand tusschen de hare.
Vergeef hijIk ik weet niet
wat mij vanavond scheelt, zei ze met
een zenuwachtig lachje. Je vroeg im
mers of ik vriendelijk wilde zijn te
gen Mademoiselle Marny, niet waar?
Hij knikte glimlachend.
Natuurlijk zal ik vriendelijk
voor haai' zijn. Iedereen is immers
vriendelijk tegen iemand, die jongen
mooi is, groote smeekende oogen en
zacht, krullend haar heeft. Och. wat
wordt voor sommige menschen het
levenspad toch geëffend Wat wensch
je, dat ik doen zal, Paul Haar die
nen Haar kamenier zijn Haar ze
nu wen tot kalmte brengen of wat
anders? Ik zal alles doen. ofschoon
ik in haar oogen ongelukkig en mis
maakt zal blijven, een schepsel om
medelijden mèe te hebben, de on
schadelijke, noodzakelijke huishond...
Zij zweeg even, zei „Goeden nacht",
draaide zich om, om met de kaars in
de hand heen te gaan, en zag er mee
lijwekkend en mager uit met dat ge
brek aan haar schouder, dat Dérou
lède beweerde niet te zien.
De kaars flikkerde in de tocht en
verlichtte het magere, scherpe ge
zicht en de groote, melancholieke
oogen van den trouwen huishond.
„Die de wacht kan houden en bij
ten 1" zei ze half binnensmonds, ter
wijl zij de kamer uit ging. Want ik
"vertrouw je niet, fijn juffertje en er
was iets In die comedie van dezen
middag, dat ik niet heelemaaj goed
begreep.
HOOFDSTUK V.
Een dag in hetbosch.
Maar terwijl mannen en vrouwen
bezig waren de steden in Frankrijk
weerzinwekkend te maken door hun
onzinnig geschreeuw en getier, hun
bespottelijke rechtzittingen en bloedi.
ge guillotines, konden zij niet geheel
verhinderen, dat de natuur daarbui
ten haar verfraaiingswerk voort
zette.
Juni, Juli en Augustus hadden
nieuwe namen gekregen zij wer
den nu Messidor, Thermidor en Fnic-
tidor genoemd, maar onder deze
nieuwe namen gingen zij voort het
zelfde gras op de weiden, dezelfde
bladeren, bloemen en vruchten voort
te brengen. MessLdor bracht haar
zeilde hoeveelheid wilde rozen in de
heggen evenals het ouderwetsche Ju
ni had gedaan. Therinidor bedekte de
gerijpte korenvelden met hun gloeien-
deu mantel van vuurrood© klaprozen
en Fructidor, ofschoon nu Augustus
genoemd, kleurde toen ook de wilde
zuring met roode vlekken en legde
liet eerste waasje kleur op de bieeke
wangen der rijpende perziken.
En Juliette Jong, meisjesachtig,
vrouwelijk en Inconsequent als zij
was had gesmacht naar het bui
tenleven, naar den zonneschijn, naar
dwalen ln de bosscben, naar de wel
den bedekt met madeliefjes en naar
vogelengezang.
Zij was vergezeld door PetroneLla,
vroeg uitgegaan en had zich tot Su-
resnes de rivier langs laten roeien.
Zij hadden wat brood en verse he bo
ter, wat wijn en vruchten in een
mandje meegenomen en nu was zij
van plan door de bosschen weer naar
Parijs terug te wandelen.
Het. was hier zoo vreedzaam en af
gelegen zelfs het lawaai van het joe.
lende Parijs bereikte de dichte bos
schen van Suresnes niet.
Dit kleine ouderwetsche dorpje
scheen door de verwoesters van
Frankrijk vergeten te zijn. Het was
nooit een koninklijke residentie ge
weest, de bosschen waren nooit voor
koninklijke sport in beslag genomen
daarom koesterde men geen wraak
zuchtige gevoelens tegenover deze
rustige grasvelden en droouierige.
geurige weiden.
JuLette voelde zich dien dag geluk
kig, zij hield veel van bloemen, hoo
rnen, vogels en Petronella wag stil en
vriendelijk. Toen het middag werd
en daarmee tijd om naar huis te
gaan, ging Juliette met een zucht den
kant van de stad weer op.
Het is zoo'n mooie weg door de
bosschen, die naar liet Noordwesten
van Parijs leidt; zoo schaduwrijk,
zoo stil. Geen groote, honderdjarige
oude boomen. geen mooie eiken of an
tieke olmen, maar ontelbare fraaie
hazelaars en jonge esse hen, om de
zen tijd van '1 jaar met welriekende
kamperfoelie bedekt deden na dat
stadsrumoer zoo weldadig aan.
Op raad van Mevrouw Déroulède
had Juliette een driekleurige sjerp
om haar middel gebonden en een
muts van rood laken met de onver
mijdelijke rozet aan éeu kant, ver
sierde haar met krulhaar bedekt
hoofd.
Zij had een reusachtige bouquet
klaprozen, margrieten en blauwe ko
renbloemen geplukt hot aandeel
der natuur in de nationale kleuren
en terwijl zij langs de boschwegon.
voortwandelde maakte zij den indruk
van een boschgeest gevolgd door de
oude moeder Petronella, die dan oen
toovergedin voorstelde.
Plotseling bleef z-j staan, want zij
had vlak bij het geiuid van voetstap
pen op de dorre bladeren gehoord, en
het volgend oogenblik kwam Paul
Déroulède uit het struikgewas vlug
op haar af.
Wij waren thuis zoo ongerust
over u! zei hij bijna bij wijze van
verontwaardiging. Moeder werd zoo
rustalons
(Wordt vervolgd).
