HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
ZATERDAG 27 MAART 1909
Haarlemsche
Handelsvereeniging
ttecüae*. Kon. BuL tui 12 Mot. 1889,
De Haarlemsche Handelsver eeni-
f ing hier ter stede, opgericht 10 Mei
892, heeft in den loop van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreflende, is zij
opgetreden en dikwijls met groot
succes. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren, door als lid der Vereeni-
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan 000 leden, maar dat is niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoen
de, ja zelfs particulieren, moesten lid
worden, om tenminste te laten gevoe
len, dat men het werk op prijs stelt,
dat de Haarlemsche Handelsvereeni
ging steeds opneemt, als doende, wat
hare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe jaarlijksche
contributie van 3.5Ü, die gevraagd
wordt.
De Haarlemsche Handelsvereeni
ging bemoeit zich in de eerste plaats
er mede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan te
manen en informatiön voor hen in te
winnen. Bovendien hebben de ledön
het recht, bet bun gratis te verstrek
ken advies van den rechtsgeleerden
adviseur der Vereeniging te vragen,
die ook in proceduren en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel en het bedrijf der leden.
Het blijkt ïu ueu laatste» ïyu
dat men cmze oelaagryke rcerdee-
len begint te waardeeie» wam
setieit JLol meldde» zich 07 nieuwe
lede» au».
Als proef kunnen voortaan nieuwe
leden voor een half jaar worden aan
genomen, doch slechts het 2e halfjaar
(van 1 November tot en niet 30 Aprilj
ad f 1.75 de halve contributie.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver
eeniging zijn de heeren Mrs. Th. de
Haan Hugeiilioltz en A. H. J. Merens,
Spaarne y4, alhier, die voor de leden
eiken werkdug van 24 uur des na
middags zijn te spreken.
Het bureau der Vereeniging is ge
vestigd Junsweg 11.
Voor incasso s door bemiddeling
der Vereeniging wordt een vast
recht van 5 pet. der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
steeds worden bijgevoegd, bij Inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te innen.
De kosten van informatiën naar
buiten de stad woonachtige personen
bedragen 60 ets. per informatie, plus
vijf cents porto-vergoeding. Informa
tiën naar binnen de stad wonende
personen worden gratis verstrekt.
Pretentie» op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 ets. voor porto-
vergoeding is toegevoegd.
Ruim 1748 Informatiën en rechts
geleerde adviezen werden in het afge-
loopen jaar gegeven.
In December 1908 en Januari 1909
zijn 55 vorderingen tot een bedrag van
1099.96 1/2 betaald 13 vorderingen
worden afbetaald, 17 vorderingen zijn
uitgesteld.
Volgens art. 7 dient het geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, uioeleu worden geadres
seerd aan het bureau, dat geopend
is dagelijks van 's morgens 9 tot 1 uur
en 's namiddags van 2 tot 4 uur,
'waar dan ook verdere inlichtingen
zijn te bekomen.
Nieuwe leden voor 1909/10 kunnen
nu reeds tot de vereeniging toetreden
en geineten alsdan tot 1 Mei e.k. alle
voorrechten als een gewoon lid.
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat men, hoewel geen
lid der H. H. V., toch van haar iDfor-
mailëo kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereeniging
informatiën door haar worden ver
strekt, en dat voor informatiën op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
De voorgestelde wijziging der
gemeentewet.
II (Slot).
Aan het slot van oma eerste artikel
hebben wij doen uitkomen, weinig
verwachting te kunnen koestoen van wij due da, door
de bevoegdheid tot het instellen van d<l mar v(m
bijzondere, met roet name genoemde le belas-
geering voortaan niet beperkt behoe
ven te blijven tot de gebouwde eigea>
dommen, omdat ook onbebouwde ter
reinen belang kunnen hebben bij of
gebaat worden door openbare werken
en gemeentelijke dienstverrichting,
zooals wegenaanleg, verlichting, rio-
leering enz.
Ten slotte komt ook nog de zooge
naamde Verbeteringstand. Het ge
meentebestuur vindt hierin een mid
del om van alle eigendommen eene
billijke bijdrage te vorderen in de
kosten van zoodanige gemeentewer
ken, waardoor die eigendommen wor
den gebaat. Dit betreft zoowel ge
bouwde als ongebouwde ei gendom-
belastingen, welke het ontwerp aan
tinge n van onroerende goederen, zeer
en, in aansluiting
d« gemeentebesturen geelt, to het ïem)hnd
gunstigste geval tAl ttotocb wel daarm€de y
sprake weten van toekometmuztek I jD «m ulteeoeto£
en tób schijnt <te regeermg het rich B
ook voor te stelten. bamm wordet, in k<^
Het ontwerp bevat dan ook punten i
-j A I -, X. i ite"» welke het gevolg zijn van de ge-
due van vrij wat meer dadelijk belang 1
zijn; zooala, in de
plaats, de i
rneentezorg, voor zoover deze aan die
bedrijven ten goede komt.
verdubbeling van het getal opcenten, j
hetwelk op de hoofdsom der grondbe-1 10 rede,
lasting geheven wordt. In 't vervolgis om zoo maar alle
zouden die opcenten dus mogen wuiven te belasten, maar alleen de
dragon: van gebouwde eigendommen danige, welko meer in het bijzon-
tacltog, van ongebouwde twintig, to- der voordeel genieten natuurlijk in-
tusschen wordt de gemeente, wat de 1 van zorg. Tegenover klei-
gehouwde eigendommen betrelt, in de nerö bedrijven zal ook met venschoo-
geiegenheid gesteld om die opcenten- nm8 "«hooren te worden opgetreden
heffing door eene zelfstandige plaat- 611 aan J nrx|d'go vrijstell:ngen mag
ni.i- htfkt vavprimm a.nthtvevkan "ftt uuq4 hjz
sedijke grondbelasting te vervangen.
Op zich zelf is dit niet onjuist gezien.
Immers, de belastbare opbrengst der
perceelen volgens het kadaster, waar
naar de grondbelasting berekend
wordt en waarvan dus ook de opcen
ten afhangen, levert geen betrouwba
re maatstaf voor de waardebepaling
op, en de gemeentebesturen zullen
binnen eigen kring beter tot eene be
trouwbare schatting van huur- of
verkoopwaarde kunnen geraken.
het evenmin ontbreken. En wat de
grondslagen eener dusdanige heffing
betreft, men kan de opbrengst van het
laatste jaar of de gemiddelde van
voorafgaande jaren belasten, of liet
bedrijfskapitaal tot maatstaf nemen.
In Pruisen, waar wij ditmaal nog al
sterk in de leer zijn geweest, vindt
men ook dergelijke heffingen.
En nu ten slotte de inkomstenbelas
ting. Hierbij is de ontwerper uitge
gaan van de gedachte, dat alle in-
belast ter
Toch betwijfelen wij ol vele gemeen- k»™®"3 moeten worden
ten zieh den omvangrijken en kostta- Plaats9 waar worden verworven,
ren arbeid en de uitgebreide admini
stratie zullen willen getroosten, aan
de instelling van zulk een gemeente
lijke grondbelasting verbonden. Het
heffen van opcenten kost niets, wamt
het Rijk ontvangt en beert aan de ge
meenten uit en die verdubbeling van
het aantal opcenten zal natuurlijk
aan vele gemeenten zeer welkom zijn.
Het ontwerp voldoet verder aan den
wensch, door sommige gemeentebe
sturen geuit, om te bepalen, dat door
de gemeenten ©ene billijke bijdrage
kan worden gevorderd van de waar
devermeerdering van gebouwde ei
gendommen en bouwterreinen. Men
zal die vermeerdering, waarop wij in
ons eerste artikel reeds gewezen heb
ben, kunnen treffen, door vaststel
ling, van tijd tot tijd, van de verkoop
waarde, of anders bij verkoop of an
deren eigendomsovergang.
Het ontwerp stelt zich verder voor,
dat van bouwterreinen eene bijzonde
re belasting naar de verkoopwaarde
zal kunnen worden geheven, om op
die wijze de gemeenten in staat te
stellen om terreinen, welke thans te
weinig bijdragen, omdat zij alleen
naar hunne kadastrale opbrengst
worden belast, naar hunne wezenlij
ke waarde te treffen.
De veelbesproken straatbelasting,
die zich in nog mindere mate dan
hare zusters op populariteit kan laten zen,
voorstaan, blijft dan ook in wezen, j Sommige rechtspersonen, zooals
maar zal naar de bedoeling der re-f spoor- en tramwegondememingen, oe-
A 11 e; niet alleen dus die van na
tuurlijke personen, maar ook die van
naamlooze vennootschappen en ande
re rechtspersonen. En wat de zooge
naamde forensen betreft, zullen zij
belastingplichtig zijn, die inkomsten
trekken uit onroerende goederen wel
ke in de gemeente gelegen zijn (in
hoofdzaak dus huur) of uit «en betrek
king, beroep of bedrijf, in de gemeente
uitgeoefend. Zóó zullen vooral de
kleinere gemeenten eene billijke bij
drage in de gemeentelasten kunnen
heffen van de inkomsten uit het vaste
goed, dat aan. uitwonende eigenaren
toebehoort; terwijl ondernemers, waar
toe vooral de talrijke naamlooze ven
nootschappen behoor©», kunnen wor
den belast in de verschillende gemeen
ten, waar binnen zij het bedrijf uit
oefenen, naar evenredigheid van de
behaalde winst.
De zoogenaamde bedrijfs-forensen
zullen naar een in totaal «enigszins
hooger belastbaar inkomen kunnen
worden aangeslagen, dan de belas
tingplichtige, die in de gemeente,
waar hij zijn inkomen verwerft, te
vens woont Het ontwerp neemt daar
voor de formule aan: 1/2 plus 3/4 gelijk
1, want aan de gemeente van het
hoofdverblijf wordt de helft, aan de
gemeente waar de inkomsten ge
kweekt worden drie vierde
tenen hun bedrijf in verschillende ge
meenten uit, indien men ten minste
gelieft aan te nemen, dat dit al dade
lijk het geval ls, waar b.v, een
spoorlijn door het grondgebied eener
gemeente loopt. Ten aanzien van de
belastingheffing van deze Lichamen
door iedere betrokken gemeente,
neemt het ontwerp aan dat de zuivere
inkomsten in elke gemeente geacht
worden verkregen te zijn in evenre
digheid tot de betaalde loon en van de
in de gemeente in T bedrijf werkzame
personen; een maatstaf waarbij men
nog wel eens voor kleine moeilijkhe
den zal et aan. Waar het inkomsten
uit vaste goederen betreft, moet bet
van zelf andere gaan. Te dien aanzien
zullen er in de verschillende gemeen
ten gelegen perceelen geacht worden
tot de inkomsten te hebben bijge
dragen, in evenredigheid hunner ka
dastrale opbrengst.
Voor vele gemeentev is het te ho
pen, dat de Statem-Generaal het ont
werp spoedig in behandeling zullen
nemen en de quaes tie, als is ze dan
ook niet van politieken aard, nog vóór-
de verkiezingen van de baan zal zijn.
vv
Tot zoover onze medewerker, aan
wiens schets» van biet nieuwe wetsont
werp wij gaarne een plaatsje ver
leenden.
Jammer genoeg, dat onder de ge
meenten, die van deze wetswijziging
voordeel zullen trekken, Haarlem niet
behooren zal. Immers wat wij noodig
hebben is niet verruiming van belas-
stinggebied, maar ontheffing van be
lastingdruk, bijvoorbeeld wanneer het
Rijk de uitgaven voor onderwijs en
politie geheel voor zijn rekening
neemt, of verhooging van rijksuitkee-
rïng. Wat baat het Haariem, wanneer
Je fiscus in nieuwe vormen van
belasting zijn heil zoeken goall Een
stad, die concurreeren moet met an
dere steden en bovendien, nog met
r.aar naaste omgeving, vindi geen
redding in veelvormigheid, raaar in
•en laag cijfer van belasting.
Dat laatste wordt met het nieuwe
wetsontwerp niet verkregen, zelfs
neeft in de Groene de heer Raedt
nagegaan, dat Haarlem er eer mee
achteruit- dan vooruit zal gaan.
Mocht dit wat pessimistisch zijn inge
zien, ouzentwege had de Minister het
ontwerp gerust in den zak kunnen
houden.
Zelfs is het wel mogelijk, dat alleen
Amsterdam eenige baat vindt bij deze
copie van Duitscbe belastingheffing,
de gemeente trouwens voor wie do
heel© Staatscommissie in hoofdzaak
op touw is gezet en die uit oude rela
tie den minister Heemskerk na aan
t harte ligt. REDACTIE.
PARIJSCHE BRIEVEN
LXXIV.
Mijn vorigen brief schreef ik Dins
dag 16 dezer. Sedert dten zijn er „ups
and downs" geweest in de staking
van post-, telegraaf- en telefoon-be
ambten. Natuurlijk zijn naar het bui
tenland. meest de regeringsgezinde,
geruststellende berichten overge
waaid, dat de Fransche regeering ter
zake krachtig heeft ingegrepen, zoo
dat alles weêr spoedig „op z'n poot
jes" terecht zal komen, alles binnen
kort weder „pour le mieux dans le
meilleur des mond es" zal zijn. Heb
ben Vrijdag 1.1. niet 368 leden van de
Kamer der Afgevaardigden zich, door i
een motie van vertrouwen, vóór de
gedragingen der regeering verklaard,
terwijl slechte 211 stemmen den te-
genovergesrtelden kant uitgingen
Zijn de stakers dan niet reeds groo-
tendeels tijdelijk vervangen door mi
litairen, die zoo bij uitstek hun best
doen, dat posterij, telegrafie en tele
fonie weder normaal of zoo goed als
normaal functionneeren 7
De waarheid ls intusschon lang
niet zoo rooskleurig. Ik ontving ge
middeld t'en brieven per dag. Sedert
Maandag 1.1., dus In zes dagen tijds
ik schrijf dezen brief Zondag
heb ik slechts één brief ontvangen.
De drukwerken blijven voorloopig
heelemaal in de verdrukking geen
blaadje heeft m© tot dusver bereikt
Het is om er iureluursch van te wor
den. Ganech Parijs moppert, en niiet
ten onrechte. En het mag wel een
merkwaardig feit genoemd worden,
dat het groote publiek, de kooplieden
inbegrepen, zich volstrekt niet tegen
de stakers keert, doch over den sous
secrétaire d'Etat Simyan de fiolen
van zijn toorn uitgiet De stakers wor
den van alle kanten gesteund, ook,
wat tem deze een zeer voornaam ding
is, gelde!lik. En de meetings houden
niet op
Toec ik Donderdagnacht 1.1., op
Mi-Carême, op het voorzitje van een
café-restaurant op den Boulevard
Saint-Michel gezeten was en er een
zwerm post- en telegraafbeambten,
terugkomend© van een meeting, voor
bij kwam, werd dten stakers door de
cafe-bezoekers een soort van b.ulde
gebracht. ,,Vi vent les grévistes Con-
spuez Simyan P klonk het luid van
alle kanten.
De verdediging van den heer Si
myan, in de Kamer der Afgevaardig
den, was allertreurigst. Zijn gon-
sche rede draaide er voornamelijk op
neêr, dait hij het stelsel van „auto
matische verhoogingen" uit den weg
had geruimd. Die uitdrukking moge
heel aardig gevonden zijc zoolang
de heer Simyan er algemeen voor te
boek staat, dat zijn niét-automatische
vorhoogingen niet gelijkstaan met
een? behoorlijke bevordering bij keu
ze (naai' verdienste), maar wel met
zeer willekeurige verhoogingen,
waarbij veel favoritisme is het speJ
is zoolang te er, bij 3en beweging
van dat gewicht en dien omvang als
de onderhavige staking, geen sterve
ling, die hem louter op een losse be
wering getooven zal. Want bewezen
heeft hij niets, noch tegen de stakers,
ncch voor zich.
Ook liet hij zich in de Kamer ont
vallen, dat de stakers tegenover de
regeering- „je ne sais quel monstruenx
chantage" bewerkstelligden. Honder
den menschen hebben liet gehoord.
In „L'Officiei" heeft de moedige ter
rorist die beschuldigende woorden
weggemoffeld I Het is een soortgelij
ke retraite als die, welke hem deed
beweren, dat hij de vrouwelijke post
en telegraafbeambten niét had uit
gescholden.
Het Nationaal Syndicaat der Spoor
wegen, dat 5000 francs ter beschik
king der stakers heeft gesteld, heeft
heden een vergadering belegd, en
schijcnt voornemens te zijn, zich bij
hen. aan te sluiten, indien hun geen
recht wordt p.-edaan en de heer Si
myan gehandhaaft blijft.
De Cassagnac schrijft in „I.'Auto
rité"
,De politie-agenten hebben eene
son van 1000 francs aan het perma
nente stakings-comité gezonden, voor
Kuip en aanmoedigingdat is een
uniek feit, waarvan net overbodig is
den ernst te onderstrepen.
Nooit, op geen enkel oogenblik,
had men tevoren de politie-agenten
zulk een stout initiatief zien nemen."
De heer Simyan sluit zich in zijn
vertrekken op en is voor niemand te
spreken.
De heer Clémenceau is na de Ka
merzitting van Vrijdag 1.1. ziek ge
worden Heden is hij nog niet boven
water.
Het zijn vee ge teek enen.
Ik weet niet, of mijn vorige brief
goed en wel ter plaatse is aangeko
men.
k weet niet, hoe het met dezen zal
gaan....
Mijn mede-hotelbewonere kijken
herhaaldelijk naar de bnevenhokjes.
F.n slaken zuchten of vlooken.
Zie me an, Simyan, en neem uw
ontslag. Houd de eer aan u.
Ik hervat dezen hrlef twee dagen'
later, Dinsdagmiddag.
De heer Clemenceau is sedert Zon*
dag weer op d© been. Het moest wel.
Want, in gezelschap van den heer
Barthou, minister van Openbare Wer
ken, had hij achtereenvolgens twee
delegaties te ontvangen, een van het
Algemeen Stakingsconiitë en een van
de stakers. Beide delegaties drongen
op het ontslag van den heer Simvan
aen. Daarop luidde het antwoord,
dat daaromtrent geen discussie kon
worden toegestaan. Wat, vroegen d©
gedelegeerden verder, do regeering
met de stakers zou doen'? Het be
scheid was als volgtals de stakers
Maandag 23 dezer weer het werk zon.
den hervatten, zou alles weder in het
reine zijn. Vergeven en vergeten. Nie
mand zou dan worden ontslagen.
Het ultimatum is van Maandag
verschoven tol heden Dinsdag.
De machthebbers moesten zich uit
den aard der zaak groot houden. Doch
het feit, dat de heer Simyan niét te
genwoordig was bij het onderhoud
tusschen bedoelde gedelegeerden m
de beide ministers, doet een ieder ver
onderstellen, <lat de regeering bak
zeil haalt en den heer Simyan zal
ontslaan, doch dit laatste echter,
voor den vorm de schijn van het
onfeilbaar Gezag dient steeds gered
te worden eerst n a de „rentrée"
der- stakers. En dan de rest. Stakers,
ambtelijke stakers, die, mits zij maar
weder aan liet werk gaan, niet ge
straft worden.
„Le gouvernement fait le premier
pus" staat er met groote letters in
„Lo Journal". Dat wil met andere
woorden zeggende heer Clemen-
ceau en de zijnen, ontsteld over de
onverwachte groote en noodlottige
gevolgen van hun politiek van gezags
uitoefening, geweld en gelijkhebber ij,
voelen nu vrees en beginnen zich to
bezinnen. „Gouverner c'est prévoLr".
Men moge den heer Georges Clémen
ceau vele eigenschappen toekennen,
die den „first raie'-politicug sieren,
als daar zijn redenaarstalent, slim
heid, handigheid, kracht en energie,
tegenwoordigheid van geest „pré-
vu", voorzien heeft hij deze gevolgen
van zijn politiek niet. Een politiek
genie of een geniaal politicus is hij
zeker niet. Want ik weet niet
meer, wie het gezegd heeft„le gé
nie s'élanc© rers le résultat". En als
men de binnenlandsche onlusten ge
durende Clemenoeau's régime op
somt, komt men tot liet besluit, dat
wijs staalsmansbeleid, in den wéren
zin van liet woord, zijn deel niet is.
„Gouverner c'est prévoir" liet is
gemakkelijker, feite repressieve maat
regelen te neoicn dan er voor te zor
gen, dat ze niét behoeven te worden
genomen.
Op <Le Kamerzitting van gisteren
gehouden op instigatie van den af
gevaardigde ltouanet, die den minis
ter Barthou betrapt had op, al dau
niet opzettelijk gedane, onjuiste me-
dedeelingen tijdens de vorige zitting
sprak de heer Clémenceau o. a.
„Maai- en dit is een bekentenis,
die ik gaarne doe na mij onwrik
baar te hebben betoond met betrek
king tot liet principe der regeering en
na den stakers het onrecht aange
duid te hebben, dat zij zichzelven en
het land aandoen, heb ik, wat het
ontslaan der stakers betreft, een taal
gesproken, welke die is van een man
van hart en gem eed die den men
schen het brood voor hen en hun ge
zin niet wenscht te ontnemen."
Heeft de geschiedenis niet bewe
zen, dat zoodra een politicus van 't
slag van Georges Clémenceau dic
tatoriaal en agressief zijn „hart
en gemoed" in het geding mengt, óf
zijn durf en zijn zelfvertrouwen hem
gaan begeven, óf het volgende spreek
woord voor den dag moet worden ge
haald „als de vos de passie preekt,
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
De hal van ons postkantoor heeft
verschillende gebreken. In de eerste
plaats schijnt er geen voldoende gele
genheid tot ventileeren te bestaan,
althans de atmosfeer is er meermalen
duf en onfrisch. Dit kwaad doet zich
des te eerder voor, omdat de hal,
tweede gebrek, veel te klein is. Waar
schijnlijk had de bouwmeester, toen
hij dit gebouw ontwierp, zijn ge
dachten in Meppol of Gouda. Vervol
gens ontbreekt er in de hal een be
hoorlijke fietsberging, hoewel toen
het gebouw gezet werd, de fiets niet
meer behoefde te worden uitgevonden
en ten vierde hangt er geen scheur
kalender.
Hoe is het mogelijk 1 Om en bij
Nieuwjaar worden we overstroomd
niet scheurkalenders, in den prijs
van niemendal tot een gulden. Be
scheiden als ik ben, verlang ik in de
hal van ons postkantoor geen duren
kalenderliij zou er niet passen.
Maar zoo een, die je voor niemendal
krijgt, zou er toch wel kunnen han
gen. Mnschen, die aan de algeemeecne
tafel een brief of briefkaart gaan zate
ten schrijven, weten in den regel niet,
welken datum ze moeten invullen.
Zou misschien de directie er moei
te voor willen doen
Zoo ja, dan betuig ik bij voorbaat
mijn vriendelijken dank.
Zoo neen, dau roep ik, zoowaar als
ik Fidelio heet, in de courant van
Donderdag 1 April belangstellenden
en belanghebbenden op, om gezamen.
lijk een gulden bijeen te brengen, ten
©inde aan de directie een scheurka
lender aan te bieden, onder voor
waarde alleen, dat de zaalwachter die
geregeld afscheurt.
Hoe groot mijn belangstelling ook
is, daartoe kan ik mij namelijk op
den duur niet verbinden.
Er zijn van die vragen in t men-
schelijk leven, die de fijnst gecon
strueerde hersenmassa in de beroe
ring der onzekerheid brengen kun
nen.
Ik JierinneiT me, dat een tijdschrift
aan zijn lezera het navolgende pro
bleem stelde.
Een jong meisje ligt doodziek.
Aan haar legerstede zitten haar moe
der en haai- verloofde. Op een door
den dokter vooraf bepaald oogenblik
moet haar een lepel medicijn worden
ingegeven, die haar van den dood
redden kan. Als dat oogenblik daar
is, wil de moeder de medicijnilesch
uit de kast nemen, maar ziet, dat het
etiket er afgevallen is, evenals van
een flesch niet ander, maar zwaax
vergiftig, vocht., dat er vlak bij
stond.
Noch aan reuk, noch aan kleur
zijn de twee vloeistoffen van elkaar
te onderscheiden. De dokter is ver
weg, de apotheker niet te bereiken.
De tijd dringt, vertraging kart doo-
delijk zijn. Er moet dus, op goed ge
luk af, tusschen de twee flesechen ge.
kozen worden.
Wie moet dat doen, de moeder of
de verloofde?
Ziedaar het wreedaardig dilemma,
waarvoor de verbeoLdin gskrachtige
schrijver de ongelukkige» heeft ge
plaatst. De lezer, die niet in t geval
is, kan dood op zijn gemak de zaak
van alle kanten bekijken de moeder
en de verloofde moesten evenwel da
delijk beslissen. Hoe 't afgeJoopen
is, weet ik niet meer, maar ik denk
van goed, want wat kan een roman
schrijver beginnen, die zijn heldin
heeft dood gemaakt?
Welnu, ik heb óók een vraag, lang
niet zoo dramatisch, maar een, die
toch ook wel eens afdoend mag wor
den beantwoord. Ze is in hooge mat©
actueel.
Dezer dagen was ik op een avond
vergadering, waar zeventien mans
personen bijeen waren gekomen. Er
verscheen éen dame, die na de wisse
ling van half verlegen blikken harer
zijds, van half verwonderde blikken
van den kant der mannen, plaats
nam en de vergadering meemaakte.
Van de zeventien mannen rookten
de meesten, anderen hadden pas hun
sigaar weggelegd, of dachten erover,
ook eens op te steken je zag het ze
denken.
Op verlangen van de dame werd
een kellner geroepen om een paar
tuimelramen open te zetten, waar-
doorhoen eon kille nvondmiot een
deel der mannelijke aanwezigen zeer
onaangenaam op hoofd en nek kwam
tuimelen.
De scherpzinnige lezer voorziet de
vraag. Ze is deze.
Moet ©en gezelschap van zeventien
mannen het rooken staken, uit be
leefdheid jegens 'éen vrouw
Of moet éen vrouw, die zich ineen
vergadering van zeventien mannen
begeeft, tegen tabaksrook kunnen?
D© vraag geeft gelegenheid tot af
dwalen, Vegetariërs zullen zeggen,
dat rooken schadelijk en het openzet
ten *mi de ramen dus nuttig was,
maai* zóó staat de zaak niet, want
wat moet er dan gebeuren, wanneer
er geen gelegenheid tot ventilatie be
staat? Moet de dame in dat geval
heengaan of de tabaksrook verdra
gen
Wie over de vraag zijn meaning
wil geven, kan die aan de redactie
van Haarlem's Dagblad inzenden. De
ingekomen antwoorden zullen, al dan
niet samengevat, maar in elk geval
zonder vermelding van de namen der
inzenders, in een der volgende num
mers worden meegedeeld.
De denkende menscb, is mijn neef
Wouter gewoon te zeggen, ontmoet
waar bij zich wendt of keert altijd
vragen, die hij niet in staat is om op
te lossen.
Ik kwam bij den kapper. Daar han
gen aan den wand allerlei sierlijke
reclameplaten over zeepen, eau de
cologne, parfumerieën en zoo meer.
Langzamerhand ken je die uit je
hoofd: een gezicht op Keulen, zwe
vende engeltjes boven een groote
reukfleech en zoo voort.
Ik zag dus dadelijk twee nieuwe
platen hangen en keek er naar.
„Bevordering van de Nederland-
sche nijverheid", zei de patroon,
want ze waren van een binnenland
sche firma.
Als ik dat boor, steek ik mijn
ooran op, want er is naar mijn mee
ning niet dwazer en onverstandiger,
dan bet verkiezen van buitealandsche
fabrikaten boven die van het eig*n
land, wanneer ze beidein evengoed
zijn.
„Maar ik heb er geen plezier
van",, voeffde hij er bij.
„Waarom niet?" informeerde ik,
bij voorbaat al gereed om den strijd
voor het Nederlandsche product aan
te binden.
Daar kwam hij met verschillende
doozen zeep aandragen Fransche,
Belgische en die van de Nederland
sche firma en liet me zien, dat de
doozen van de buitenlanders goed
waren afgewerkt, maar dat het dek
sel van de Nederlandsche doos niet
paste, te groot was.
Bovendien was het vergulde rand
je veel minder, dan dat van de ande
re doozen,
Kleinigheden, als men wil, maar
dan toch dingen ,die de waar mind-r
goed verkoopbaar maken. De verpak
king bij zulke artikelen is geen bij
zaak, maar een hoofdzaak. Voor den
patroon, gewend om jarenlang bui-
tenlandsclie merken te verkoopen,
was de proef met het Nederlandsche
fabrikaat al mislukt. Kon ik hem .iu-
gelijk geven
Voordat ik heenging bekeek ik de
twee reclameplaten van de Neder
landsche firma nog een6 wat na
derbij.
De een was gemaakt bij een firma
te Parijs, de andere bij een firma te
Berlijn 1
Toen heb ik er met den patroon
eens hartelijk om gelachen, dat hij
zeep had gekocht om de Nederland
sche nijverheid te bevorderen van
een firma, dte zelf haar orders plaatst
in het buitenland.
Maar buiten gekomen vroeg ik mij
af, of we er niet liever om hadden
moeten huilen I
Menschen. die 's morgens oan acht
uur of half negen uit hun bed komen,
hebben er geen denkbeeld van, hoe
veel van hun medeschepselen ai uren
van de dagtaak achter den rug heb
ben. Terwijl de een nog snurkt, is de
ander allicht aan 't zagen, waaruit
opnieuw blijkt, hoe er in de wereld
verscheidenheid kan zijn bij over
eenstem ming.
Die langslapers laat mijn eigen,
bed liet niet hooren wil ik nu eene
een fiinken sloot geven in de rich
ting van beterschap. Toen deze week
in den. Raad het dichthouden van de
drie bruggen over het Spaarne 's mor-
gens tusschen zes en zeven uur aan
de oixle was, had een van de Raads
leden een opgaaf in den zak van liet
aantal personen en voertuigen, dat
in die periode over deze bruggen
gaat. De cijfers zijn als volgt:
Van 5.45 tot uur 4451 personen
en 279 rij- en voertuigen.
Van 6.40 lot 7 uur 27666 personen
en 2029 rij- en voertuigen.
Van 6.45 tot 7 uur, 23207 personen
en 1651 rij- eai voertuigen
In een week wel t© verstaan.
Toeu ik mijn zoon Jan, die een
langslaper is, op die cijfers aan
dachtig maakte en hem opwekte lot
vroeger opstaan, gaf hij ten ant
woord
„Kijk eens pa, wanneer er al zoo-
velan vroeg opstaan, dan zullen ze
mijn bescheiden persoonlijkheid niet
missen. En bovendien wat zou ik m
de vroegte aan den overkant van 't
Spaarne moeten uitvoeren
FIDELIO.
