NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Stadsnieuws
FEUILLETON
Een dappere Vrouw
26e Jaargang, No. 7980
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
MAANDAG 3 MSI 1909
ABONNEMENTEN
PBR DRIB MAANDBNl
Voor Haarlem 1.23
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd Is (kom der
gemeente)1*30
Franco per post door Nederland 1.65
Afzonderlijke nummers0.02 M
Oflllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem D 0.37 H
9 a „de omstreken en franco per post 0.45
Vennoofacbap
Loorens Custer. Directeur J. C. PEEREB00JL
ADVERTENTIÈNi
Van 1—5 regels 50 Cts.: iedere regel meer 10 Cts. Bulten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels 1—elke regel meer ƒ0. SC Reclames 30 Cent per regel
Bq Abonnement aanzienlijk rabat
Advertentifin van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant
Redactie en Administratie) Groote Houtstraat 55.
intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie724
Drutfeerl]! Znlder Bnltenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentien en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem In dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. V. ALTA,
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
TWEEDE BLAD.
Baitenlandsch Overzicht
VON BüLOW OVER ONS LAND EN
VORSTENHUIS.
Heel de oude en nieuwe wereld
heeft thans den blik naar Nederland
gewend verheugt rich over de moe
dervreugde van ,,de sympathieke Ko
ningin Wilhelmina" en wenscht ons
land geluk, met den Yoortbloei van 't
Oranje-geslacht.
Zaterdag gaven we een uitvoerig
overzicht van de artikelen der Duit
sche, Fransche, Engelsche, Italiaan-
sclie en Belgische couranten, die al
le, zonder uitzondering, vriendelijk
ln hun oordeel waren.
Van alle buitenlandache hoven wer
den in den Haag felicitatie-telegram
men ontvangen.
En zouden dit allemaal ij dele woor
den zijn?
We hebben gelukkig reden, om er
méér waarde aan te hechten.
't Is te begrijpen, dat de politiek een
gewichtige rol in deze buitenlandache
beschouwingen bekleedt. Vooral wat
Duitschland betreft. Daarom la 'twel
interessant te lezen, wat de Duitsche
rijkskanselier in zijn onderhoud
met den Telegraaf-correspondent ge
zegd heeft. Vorst Von Bülow ving aan
met te zeggen, dat 't hem veel genoe
gen deed, dat hij aan Holland kon
zeggen, hoe hij over de zaken denkt.
„Laat ik beginnen met u en uw volk
geluk te wenschen. Ik ben zelf zoo blij,
dat uw lieve Koningin dit giroote moe
der gel uk deelachtig is geworden. Bij
zonder heeft 't mij getroffen hoe
wel wij het toch wed allen wisten
hoe verknocht het Hollandsche volk
is aan liet Huis der Oranje vorsten,
en hoe heel uw natie de blijde ver
wachting heeft meegeleefd.
„Men dweept bij u met de geschie
denis. Gij zijt een volk, dat niet ver
geet, dat eerbied heeft voor het oude
en hoog houdt wat uw roemrijke hel
den gewrocht hebben. Neen, het Hoi-
landsclie volk vergeet niet. En wat
het mooiste issteeds opnieuw geeft
het bewijzen van veerkracht van
veerkracht van nieuw leven.
Gij leeft voort in uwe geschiedenis
een historisch volk.
„Ik vind de liefde van u, Nederlan
ders, voor uw hooggeëerde Koningin
een der diepst gaande feiten van de
ze twintigste eeuw. Gij zijt een voor
beeld voor alle beschaafde volkeren."
.Durchlaucht, (zoo vroeg de verslag,
gever) is het u niet bekend, dat wij
in Nederland nogal eens angstig heb
ben uitgekeken naar onzen steeds
grooter wordenden buurman
Zou het, nu de blijde verwachting
een blijde gebeurtenis geworden is,
niet goed zyn, om den Nederlanders
eens openlijk te zeggen, hoe gij over
de verhouding tussclien die twee Lan
den denkt?"
De rijkskanselier luisterde aan
dachtig toe met een klein weinig ver
wondering. Hij glimlachte niet meer,
zijn gelaat stond heel ernstig, toen hij
woordelijk het volgende zei
„Zeker I ik heb ook dikwijls genoeg
onzinnigheden over een optreden van
het Duitsche rijk gelezen en moeten
aanhooren. Ik kan u ten stelligste
verzekeren, dat nooit een Duit-
scher met een beetje vernuft er over
gedacht heeft, Holland te annexee-
ren. Do gedachte alléén is absoluut
krankzinnig. Nooit!" zei de
vorst kortaf. „Wij, Duitschers, ver
langen allen om met uw volk in do
grootste vriendschap te le
ven. Wij kennen allen uw roemrijke
geschiedenis, houden van dat kleine,
maar onbevreesde volk. En wat men
ook zeggen of schrijven mag, om ons
van baatzucht te betichten, weetdat
Duitschland er niet aan denkt, om de
De Jong-Turken bleken de Oud-Tur
ken evenwel de baas, zoodat van de
ze slachting niets gekomen is.
Althans niet in Europeesch Tur
kije. De onlusten in Klein-Azië staan
ongetwijfeld met de contra-revolutie
onafbankedij kheid van hei Nederland- f van 13 April in verband. De Oud-
sche volk te belagen.
„Wij vereeren uw Koningin zoo
mogelijk nog meer en zonder eengle
bijgedachte sinds Hare Majesteit
een Duitschen Hertog waardig heeft
gekeurd met Haar te huwen. Dit zijn t
banden, die de volkeren binden kun- J
nen. En zoo ik hoor, heeft de Prlns-
Gemaal het hart der Nederlanders ge
wonnen. Hare Majesteit de Koimig-
tn is, zooals gij weet, een groote
Vriendin van Keizer Wilhelm. Alles
te zaom, ligt het toch voor de hand
dat wij, Duitschers, niet anders kun
nen zijn, dan de vrienden der
Hollanders.
„Wij kennen uw mannen van kun
sten en wetenschappen. Gij kent de
onzen. Uw land staat wijd open voor
al liet goede en toch blijft gij conser
vatief, uw goede instellingen ge
trouw. Zoo doen wij ook. Holland
heeft door de eeuwen heen bewezen
een staat te zijn, waar vreuj en voor
spoed en welvaart heerschen. En niet
met caeelij, aa&at mdt hooge achting
eeren wij uw Land."
VON BüLOW KOMT NAAR
NEDERLAND
De correspondent vroeg„Bent u
wel eens ie Holland geweest?"
Het antwoord was
„Tot mijn spijt ben ik er nooit ge
weest. Ik moet het met schaamte be
kennen. Maar 't is mijn stellige plan,
om zoo spoedig mogelijk uw land te
bezoeken. Ik heb er »oo dikwijlsnaar
verlangdals ik 's zomers in Nor-
derney zit, kan ik bijna de duinm
van Holland zien. Maar ik wil ex- heen
ik moet dat mooie Amsterdam,
HAARLEM, Den Haag, Rottendam en
al die andere bekende steden loeren
kennen. Ik reis zoo weinig", zuchtte
de rijkskanselier.
Verslaggever„Stelt u het maar
niet te lang uit, Durchlaucht. De reis
is zoo kort in 10 uur van Berlijn
naar Amsterdam.... en men kent u
in Holland I Daar heeft de Holland
sche pers wel voor gezorgd...."
Von Bübow „Ik moet uw land, uw
volk leeren kennen. Men geniet zoo,
wanneer men in het land, waar de
bakermat der kunstenaars geweest,
de prachtigste kunstschatten leert
kennen. Ais ik dezen zomer tijd kan
vinden.... we zuilen zien."
Bij het afscheid zei Von Bülow
Vaarwel 1 Groet uw volk en wensch
liet nogmaals geluk met het Koning-
iano-Kind.... en laat ons hopen, dat
uw lieve Koningin spoedig hersteld
zal zijn."
Tot zoover het interview.
Zullen de heethoofdigen, die altijd
droomen van Duitsche annexatie
plannen, nu een beetje geruster sla
pen?
Er is reden voor l
UIT 'T TURKENLAND.
De onttroonde Sultan, die nu tn een
villa te Salonika is opgesloten, zal
door de Jong-Turken voor een krijgs
raad terecht gesteld worden. Nu, aan
feiten voor een acte van beschuldi
ging zal 't niet ontbreken, 't Onder
zoek der laatste dagen, heeft uitge
maakt, dat de muiters van 13 April
onder leiding van den Sultan een
enorme slachting op touw gezet had
den.
Turken hebben hier eerst de Arme
niërs om hals gebracht en vormen nu
een leger om de Oud-Turksche heer
schappij te herstellen. Nu wordt de
heilige oorlog tegen de Jong-Turken
gepredikt
Zijn er nieuwe woelingen in 't voor
uitzicht
De laatste misdaad van den ex-
Sultan is door dezen bedreven, op den
ochtend, dot de Jong-Turken Kon-
stantinopel binnenrukten.
Abdoel-Hamid liet, in de overtui
ging, dat men hem ter dood zou bren
gen, een schoon jong Circassisch
meisje, dat de twee laatste Jaren zij
ne gunstelinge was geweest, zweren,
dat zij na zijn dood nimmer zouhei^-
trouwen. Het meisje legde op den Ko
ran den eed af, maar razend van ja-
loarschheid en wanhoop haalde de
Sultan niettemin een revolver tevoor
schijn en schoot haar met eigen hand
dood.
Wat zullen de Jong-Turken met
Sultan doen?
Zal zijn hoofd op het schavot val
len
DE 1-MEI-VIERINGEN.
De betoogingen ln de verschillen
de steden Parijs, Madrid, Weenen,
Brussel, Rome, Antwerpen, Berlijn,
enz. zijn kalm verloopen. De rust
werd niet verstoord, alleen had te
Parijs een vrij onbeduidende botsing
tusschen betoogers en politie-ageaiten
plaats, 't Bleek alleen bij een paar
vuistslagen.
De telegraafbeambten to Parijs ma
nifesteerden tegen 't aangekondigde
ontslag van zeven collega's, dae naar
den zin van de landsbestuurders te
veel propaganda hadden gemaakt
Tengevolge dezer manifestatie zijn
weer vier beambten geschorst.
Er wordt gemompeld over een nieu
we staking.
Te Buenos-Ayres had een botsing
plaats tusschen manifestanten en po
litie. Volgens officieele verklaringen
vuurde een troep anarchisten op de
agenten, waarvan er 5 gewond wer
den. De politie beantwoordde hierop
dit vuren.
Er werden 5 menschen gedood en
velen gewond. Volgens de Laatste be
richten zijn verscheidene gewonden
reeds aan hun kwetsuren bezweken.
Het aantal dooden zou 12 bedragen,
dat der gewonden een honderdtal.
Er hadden talrijke arrestaties
plaats.
DE ONAFHANKELIJKHEID VAN
BULGARIJE.
Zaterdagavond bood het diploma
tieke korps in tegenwooixLiglieid van
den minister van Buitenlandsche Za
ken, den koning zijne gelukwenschen
aan, naar aanleiding van de erken
ning van Bulgarije's onafhankelijk
heid.
De deken van de gezanten der
vreemde mogendheden richtte zich
tot den koning met een toespraak,
waarin hij zeide
„De vei-tegenwoordigers der vreem
de mogend lieden haasten zich, u
hunne eerbiedige gelukwenschen aan
te bieden ter gelegeniieid van de ge
lukkige gebeurtenis, die met zoo
hoogeli'k verdiend succes het stroven
van Bulgarije bekroont.
„Het is met een gevoel van leven
dige blijdschap, dat wij het besluit
hebben begroet van het werk ©ener
natie, waarvan wij sedert lang met
beslist sympathieke belangstelling de
voorwaarts schrijdende evolutie vol
gen, een evolutie, waaraan Uwe Ma
jesteit zich met zooveel geluk wijdt."
Koning Ferdinand antwoordde
hieroD
„Ik gevoel mij zeer getroffen door
de beminnelijke gelukwexxsohen. wel
ke gij daar vertolkt hebt. Gij hebt
sedert lang de pogingen van mijn
land gevolgd, pogingen, waaraan ik
heb medegewerkt, om haar een ge
rechte en vreedzame richting te geven
en om haar den weg der beschaving
en van don vooruitgang te doen vol
gen. Ik kan dus niet twijfelen aan de
sympathie, waarmede gij thans de
bekroning dier pogingen begroet."
Na deze redevoeringen had een gala
diner slaafs.
DE REVOLUTIE IN PERZIë.
De Teheransclie correspondent van
de Echo de Paris verzekert, dat men
O'- Dinsdag, den dag voor den ver
jaardag van den Sjah, de afkondiging
van do grondwet verwacht.
Er Is reeds een kieswet ontworpen.
We zullen afwachten
Weldadigheid Naar Ver
mogen.
MaancLélijksch overzicht van de Var-
eeniging Weldadigheid Naar Vermo
gen. Boekjaar 1 November 190831
October 1909.
Voor behoeftigan werd toegestaan
van 1 November 1908 bot 80 April
1909:
Brood en levensmidelen f 1762.17
brandstoffen 395.14ligging- en klee-
dingstukken 19.85; in geld 3509.48.
Totaal 5686.64.
Professor Kouwer.
Prof. dr. B. J. Kouwer, die de eer
had H. M. de Koningin hulp te ver-
leenen, werd den 31en Augustus 1861
te Worrnerveer geboren. Den Gen De
cember 1884 werd hij tot rued, doctor
bevorderd op een dissertatie„Ver
slag dei' verloskundige kliniek en po
likliniek van het academisch zieken
huis te Leiden over 188384". Een
jaar te vo-recu was hij assistent ge
worden van prof. Simon Thomas, een
betrekkipg, die hij ongeveer drie ja
ren waarnam, waarna hij zich in
Maart 1886 te Haarlem vestigde als
chirurg en gynaecoloog.
In Juli von liet volgend jaar werd
dr. Kouwer benoemd tot cliirurg van
het Groote of SintrElisabetli-gasthuis,
als hoedanig hij werkzaam was, toen
op 21 October 1898 zijn benoeming tot
hoogloeraar in verloskunde en gynae
cologie in de „Staatscourant" ver
scheen.
Rubriek voor Vragen
Qeabonneerdeu hebben hot voorrecht
vragen op verschillend gebied, mits voor
beantwoording vatbaar, iu te zenden by de
Redactie van Haarlem's Dagblad, Groote
Houtstraat 68.
Alle antwoorden worden geheel kosteloos
Ïegeven en, voor sooveel niogeiyk ie, den
ag na de inzending.
Aan vragen, die niet volledig naam en
woonplaats van don inzender vormeiden
wordt geen aandacht geschonken.
VRAAG. Op welken datum is hat j
vergunningsrecht in werking getre- i
den (Bedoeld wordt dat elke tapper
of slijter het woord vergunning zicht
baar moest hebben geplaatst.)
ANTWOORD. 1 November 1881.
VRAAG. Mijne dochter heeft zich
verhuurd als dienstbode, om met Mei
in dienst te treden. Nu zou zij daar
graag af willen. De godspenning
neeft zij ontvangen, maar geen con
tract geteekend. Is het nu voldoende
dat zij de godspenning terugzendt?
ANTWOORD. Al geeft men de
godspenning terug, de overeenkomst
wordt daardoor niet verbroken en
men kan vorderen, dat dezelve worde
nagekomen. Natuurlijk kan men
iemand niet lichamelijk dwingen,
maar dan kon. schadevergoeding
worden gevorderd- Het beste ie, dat
u de godepenning met een beleef den
brief terugzendt, onder vermelding
van de gronden, waarop het besluit
rust; dan hebt u den meesten kans,
dat mevrouw in de zaak berusten zal.
Uit de Omstreken
RAADSVERGADERING TE
H1LLEGOM.
Bij de opening der vergadering
houdt de Voorzitter eene toespraak
tier gelegenheid van de geboorte van
een Prinses in Ons Vorstenhuis.
Medegedeeld worden de sedert de
vorige vergadering ingekomen stuk
ken.
Het verslag en de winst-, balans
en verliesrekening van de gasfabriek
wordt aangeboden die ter visie zal
liggen en de volgende vergadering zal
worden behandeld.
Na lange discussiën wordt vastge
steld de rooilijn voor een bakkerij
van de Coöperatieve Broodbakkerij
en Verbruiksvereeniging „Ondierling
Belang" alhier ln de Hofstraat, welke
rooilijn werd bepaald op 4 Meter uit
liet hart van de straat, tengevolge
waarvan het bouwplan zal moeten
worden veranderd.
Aan de Harmoniekapel „HilLegom"
werd verhuurd het Gymnastieklokaal
voor hare repetitiën één avond per
week voor f 12.50 per jaar.
Aan een drietal onderwijzeressen
werd eene periodieke verhoogiing
hunner jaarwedde toegekend.-
Besloten werd tot het richten van
een adres aan H. M. de Koningin in
zake het Middelbaar Onderwijs te
Haarlem voor de bui ten k.1 nderem
Tot makelaar werd benoemd de
heer D. Flentrop alhier, in mobilair.
Op voorstel van het raadslid Bal
vers werd in de instructie van de on
derwijzers eene bepaling opgenomen,
waarbij onderwijzeressen, die in het
huwelijk treden, worden geacht eer
vol ontslag uit hunne betrekking te
hebben gevraagd met ingang van den
dag van liet huwelijk.
Ook het adres van de Commissie
voor de feesten bij gelegenheid van
de geboorte van een Oranjetelg lokte
nog al wat bespreking uit, niet zoo
zeer over de reden van feestviering,
maar meer over het financieele ge
deelte. De financiën der gemeente
zijn nu niet zoo heel rooskleurig om
maar weer eens een flinke subsidte te
geven. Daarom werd eene motie van
den heer H. Veldhuijzen van Zanten
aangenomen, waarbij in hoofdzaak
voor dit feest bij uitnemendheid b*
schikbaar te stellen, en dat alleen in
geval de inzameling niet groot genoeg
zou zijn de gemeente een bijdrage zou
verleenen van hoogstens 500.
Verder werd beschikt over een ge
deel te van het saldo der gasfabriek
over 1908 tot een bedrag van f 2000,
terwijl bovendien de hoofdelijke om
slag voor 1909 nog werd verhoogd
met f 2810.31. 't Wordt hier lang niet
goedkoop voor een dorp.
Vervolgens ging de Raad over in
comité generaal ter behandeling van
reclames der plaatselijke belasting.
Binnenland
HOE T BLIJDE NIEUWS BEKEND
WERD.
„De Tijd" schrijft:
„Het eerste bericht van den geluk
kigen afloop weird Vrijdagochtend
aan de wachtende journalisten, die
ten Paleize zeer heusch en welwillend
door jhr. Van Geen, particulier se
cretaris van Hare Majesteit werden
ontvangen, medegedeeld door een dei
dienstknechten. Daar waren ©r, die
50 uur achtereen hadden gewaakt.
Plotseling geloop, geren. Een livrei-
knecht komt de binnenplaats oven-
rennen. Volgt een hofdame. Elegant
toilet, blootshoofds. Wat nu? Zij val
len haast op een dienstknecht, die
van boven komt en hun toeroept: „Het
is een Prinses'... ©en Prinses... eine
Prinzessin... urne Princesse... a Prin
cess... klinkt het rondom.
Geboorte 7 uur 3 minuten en bo
vendien het eerste bulletin, geredi
geerd door prof. Kouwer en dr. Roes-
singh: Hare Majesteit maakt het uit
nemend...
De hoofdportier en z'n lakeien wis
ten nog van niets en zelfs in den
rechtervleugel van het paleis was het
nieuws nog niet doorgedrongen. Ve
len van het personeel sliepen nog.
Maar met de medici en de zusters,
waakte de Koningin-Moeder en de
Prins. Prins Hendrik was tegen vij
ven op ©en veldbed m de nabijheid
vain H. M.'s gewone slaapkamer
waar de gebeurtenis plaats greep
gaan rusten. Om 6 uur werd hij ge
roepen. De Koningin-Moeder verliet
haar dochter geen oogenblik en toon
de zich zelf uiterst kalm. Zonder dat
eenig gerucht naar buiten op de gan
gen was doorgedrongen, was H M.
Koningin Wilhelmina om drie minu
ten over zeven Moeder geworden van
©en gezonde, flinke dochter.
De Prins is de eerste, die liet
nieuws komt mededeelen op de gang.
De tranen in de oogen, holt hij naar
beneden, roept slechts een Prinses...
Dat weergalmt door het oude, groote,
stille paleis, van onder tot boven;
dan plots wordt hij weer Koninklijke
Hoogheid. Stram militair, noemt hij
de eerste felicitaties in ontvangst van
H. M.'s adjudanten. De Koningin zel
ve verneemt het nieuws met een glim
lach, sluit daarop de oogen, om haar
he*ai is het rustig.
Zoster De Haa. h met de ver
zorging van het us doet haar
de Koningin-.', .lor adsisteert
werd te kennen gegeven, aan lngeze- j
tenen dat de gemeentekas niet in j
staat was een flinke subsidie te mis-werk,
sen en dat daarom de burgerij werd persoonlijk. Niemand anders mag er
uitgenoodigd zelf een groot bedrag bij. Prof. Kouwer toont zich ver-
Naar het Engelsch
van
B. M. Croker.
HOOFDSTUK I.
Verledene n Toekomst.
De storm was gaan liggen en wij
hadden de Golf van Biscaye tweehon
derd mijl achter ons. toen mijn mede-
reizigster en ik uit onze kleine hut
kropen om eens een andere atmos
feer in te ademen.
Daar zaten wij op Nieuwjaarsdag
bibberend en in shawls gewikkeld ln
den salon.
Van binnen hadden wij liet volle
gezicht op drie smalle tal'els, waar
boven een rij heen en weer zwaaien
de lampen. Daarbuiten waren de
woeste golven. Geen zeil, geen rook
wolk, niets was er te zien.
Ik keek naar mijn gezelschap voor
het eerst was ik nu Ln de gelegenheid
baar uiterlijk op te nemen, ofschoon
wij eenige dagen in dezelfde hut
hadden doorgebracht.
Zij was omstreeks veertig jaar
j&ker een achtenswaardige leeftijd
in de oogeax van een één-en-twimtig-
jarige en had blijkbaar geen moei
te gedaan om jonger te schijnen dan
zij was.
Mevrouw Evans scheen weinig om
haai' toilet te geven een nieuwe
maar slecht gemaakte blauw-serge
japon en een afschuwelijke gember-
kleurige shawl. Haar overvloedig
donker haar was achteloos wegge
streken ©n onder een paar zware
wenkbrauwen straalden een paar
diepliggende, verstandige oogen. Dit
met een leelijken neus en een grooten,
welbesneden mond, maakte den in
druk vt -i een flink gelaat en een per
soonlijkheid, die mij aantrok, en 'k
kwam tot de conclusie, dat mijn
chaperonne een vrouw was, waarvan
ik kon houden en die ik kon vertrou
wen. Wij hadden elkaar voor 't eerst
ontmoet op den avond, toen de
„Smyrna" Tilbury verliet, om naar
Bombay koers te zetten, en tot nu toe
had höt slechte weer ons belet onze
kennismaking voort te zetten. Er is
niet veel aanleiding voor gezelligheid
Ln een hut van vier viark. Meter, met
halve verlichting.
Ik was aan de zorg van mevrouw
Evans opgedragen. Zij was de nicht
van de vriendin van een vriendin
wel is waar weinig reden om zich bij
iemand aan te bevelen maai' mijn
tante had geen kennissen, die naar
het verre Oosten op reis gingen, ©n
menschen, die ln Indië geweest zirn,
zijn er aan gewoon menschen, ate
hun volkomen vreemd zijn. voort te
helpen, vandaar deze situatie.
Maar nu was tijd gekomen om el
kaar te leeren kennen en te onder
zoeken of wij met eikaar over den
weg zouden kunnen komen of niet
Mijn chaperonne keek met staren
den blik naar buiten, naai' de woest
over elkaar heenrollende golven
haar gedachten waren ver weg. Plot
seling liet zij een zware zucht hooren,
schudde haar hoofd en keek mij vra
gen aan.
Ja, stemde zij glimlachend toe,
ik was in gedachten \ardiept. Ik
dacht er over, hoe snel de jaren
voorbij gegaan waren, als iemand de
dertig gepasseerd is. Nu is het weer
1 Januari en die daitum van het vori
ge jaar schijnt nog maai' een maand
geleden.
Dan moet de tijd voor u wel
vleugelen gehad hebben, want voor
mij zijn de laatste twaalf maanden
als met looden schoenen voorbijge
gaan.
Niets gaat gauwer om dan het
retourbiljet naar Bombay. Ik ben
thuis geweest met mijn kin-deren; nu
ik naar mijn goeden man terug.
Dat is de vloek van Indië verdeel
de families. Heeft u tot goede voor
nemens besloten op den eersten Ja
nuari
Ik glimlachte en schudde t hoofd.
Ik begreep 't wel I en zij
zweeg veelbeteekenend. Ik dacht aan
het verleden, u aan de toekomst. He
laas al mijn beste dagen liggen ach
ter mij, terwijl die van u pas begin
nen. Lieve plotseling leunde zij
voorover en drukte mij de hand.
Ik wensch u oen heel gelukkig nieuw
jaar.
Dank u, antwoordde ik. Ik
wensch u van harte hetzelfde.
Een heel belangrijk jaar voor u,
ging zii voonL Natuurlijk ben ik om
trent u op de hoogte gebracht. U ziet
er een bróte bedroefd cn ernstig uit,
terwijl u een beeld van stralend ge
luk behoorde 1e zijn. U is één-en-
twLntig jaar, mooi van uiterlijk,
flink op reis en op hot punt den man
te trouwen, dien ge Liefhebt.
Dat is het nu juist, ik weet niet
zeker, of ik hein lief heb, antwoordde
ik, met onverwachte openhartigheid.
De woorden waren bijna in weer
wil van mij zelf aan mijn mond ont
snapt Waar het hart vol van is loopt
de mond van over en in de laatste
vier dagen, als ik voorover in mijn
kooi lag tegen den raad vaji de
moederlek© hofmeesteres in had ik
ruimschoots tijd gehad om over alles
na te denken, mijn positie na te gaan
en te overwegen wat mij te doen
stond. En toch is hij mijn plechtan
ker ik heb niemand anders op de
gieheele wereld. Maar waarom zou ik
u met mijn naken lastig vallen
Waarom niet Bij die woor
den kwam zii meer overeind en keek
mij met haar doordringende oogen
scherp aan. Ben ik niet uw chape
ronne uw moeder voor de reis U
is weemoedig gestemd en heeft heim
wee, wat nog erger is dan zeeziek te
zijn. U mist een vriendelijke tante en
nichten. U hoeft haar verlaten, en
moet nu naai- hem gaan. Wat mij
betreft, ik vind altijd, dat een goed
ge?- -ek de hersens en het hart ver
heldert. U heeft u uit gebrek aan be
zigheid muizenissen in het hoofd ge
haald, want met dit weer kon u lezen
noch schrijven, ja, zelfs niet eens
zien. Zeg mij, wat u is overkomen, u
zag er den avond, toen u aan boord
kwam, zoo stralend en opgewekt uit.
Ik geloof, dat het gegroeid is in
een kleine, donkere hut, en alleen
een gevolg is van peinzen, stemde ik
met een zucht toe.
Eu u houdt meer van handelen
Ik voor mij houd meer van flink, on
gestoord nadenken, en men kan niet
beter nadenken dan ln een boot op
zee. Zoo'n zeereis heeft iets uitermate
rustigs, men wordt niet gestoord
door brieven of telegrammen, geen
maatschappelijke plichten, geen da-
gelijksche bezigheden. Men kan zoo
lui zijn als men wil. Men behoeft
niet te praten niet bezig gehouden
te worden men kan letterlijk een ge
heel ander mensch zijn. Het is zelfs
niet noodig zichzelf te zijn u is niets
anders dan hut 89 I Ja, gij, lieve,
ziet vooruitik achteruit. Kom, laten
wiï nu van gedachten wisselen. Zal
ik beginnen
Als 't u belieft, antwoordde ik
een beetje aarzelend.
U weet zeker, dat mijn echtge
noot ambtenaar is van het Bosch we
zen en geen gemakkelijk leven heeft?
Wij zijn negentien jaar getrouwd ge
weest. Ik was van welgestelde familie
en trouwde uit liefde. Wij hebben
drie kinderen Dick, Milly en
Aubrey. Ik heb mijn lieve Milly ver
laten, die heel mooi, gevoelig cn
eigenzinnig tegenover vreemden is
Dick is een knappe jongen, maar ge
neigd tot roekeloosheid en zorgeloos
heid en Aubrey, mijn kleintje van
zeven jaar, die nog nooit te voren van
mij gescheiden l« geweest
Zij zweeg even om haar stem te
bedwingen, en ik zag dat haar diep
liggende oogen vol tranen stonden.
Ate ik bij de kinderen ben, sta ik
duizonu angsten uit over mijn man,
en als ik bij hem ben. maak ik mij
doodelijk ongerust over de kinderen.
Ziedaar, mijn leven. Verder laat mijn
gezondheid wel wat te wenscluim
over. Ik lijd aan een hartkwaal, die
niet zonder gevaar is ik kan leder
oogenblik sterven ver van allen, die
mij lief zijn en zij hebben moeder
nog zoo noodig Toch geef ik den
moed niet op, ln de hoop en het ver
trouwen, dat wij eens allemaal weer
bij elkaar mogen zijn.
(Wordt vervolgd).
