HAARLEM'S DAGBLAD.
DERDE BLAD.
Se Vangst in de Haven
Onze Lachhoek
FEUILLETON
ZATBEDAG 10 JDLI 1909
OM ONS HEEN
N«. 960.
Te voet van Amsterdam.
Vacontie is eigenlijk maar veran
dering van bezigheid. Hoeveel men
schen zijn er, die wanneer ze vrijaf
hebben, in staat zijn om niets uit te
voeren Ik km er geen tien. De een
gaat reizen, van de eene stad naar de
andere, musea zien, bergen beklim
men, lange spooraedzen maken, wat
veel vermoedender is dam zijn gewone
dagwerk de ander gaat, zooals hij
dat noemt, uitrusten in een. pension
en maakt van den eersten dag af
plannen voor uitstapjes hier en daar
en overal naar toe. Een derde begint
een fietstocht en trapt in een week
meer kilometers af, dan anders in
een half jaar. 't Is daarom niet juist
te zeggen, dat menschen die een
heel jaar hard gewerkt hebben, rust
verlangen, maar verandering van
bezigheid. En dan liefst in een an
dere omgeving 1
Nu, aan dat laatste veredschte
heeft mijn pas genoten vacantieweek
niet voldaan, daar ik thuis zat en
znijn boeken rangschikte. Wat zou ik
anders doen 't Plan was eigenlijk
om een droge zeereis te maken, dat
Wil zegge Q een reisje langs, inplaats
van op do zee. De stichting van de
nieuwe badplaats Bergen gaf daar
aanleiding toe. Maar wie ging er in
het barre weer van de afgeloopen
week naar zee en waar zou ik, mid-
'den op 't strand misschien alleen
Staande, de inspiratie hebben gevon
den, om opgewekt over onze Neder
landsen© zeeplaatsen te schrijven
Die taaie ware al te zwaar geweest.
Maar toch, al bracht mijn vacanitie
geen mooi weer mee, één dolligheid-
je heb 'ik tóch gedaan. Maandag-
imorgen, na een paar boodschappen
in Amsterdam en een korten lunch
in de Poort van Kleef, stond ik aar
zelend op straat en vroeg mij af, wat
ik met mijn vacantia zou beginnen.
Wat slenteren vereischt een bepaalde
Stemming en die ontbrak. Op den
middag per tram in Haarlem komen
en aan t werk gaan, scheen ook niet
aanlokkelijk. Dus besloot ik, een plan
van jaren her eindelijk eens uit te
voeren en naar Haarlem te gaan
wandelen.
Er is iets bedarends, iets kalrnee-
rends in een lange wandeling langs
een kalen weg. Je hoeft aan niets te
denken, je kunt kijken naar wolkjes
jen vogels, je beenetn gaan wel voort
zonder dat je er op hoeft te letten, je
ontmoet geen menschen, die groeten
of gegroet moeten worden inder
daad, voor mijn gevoel heeft er altijd
iets rustigs gelegen in een wandeling
langs een saaien, rechten weg. Maar
't duurt nog wat, eer je Amsterdam
uit bent, de Raadhuisstraat met zijn
.verlengden is Lang en de weg, door
de E. S. M. aangelegd, niet kotrt, zoo
dat ik dan ook pas na drie kwartier,
(te kwart over een aanlandde aan
de tramhalte Sloterdijk.
Daar lag de wog naar Halfweg als
een eindeloos liniaal.
Een aantal trams waren al van
beide kanten langs me heen gescho
ten, met een snelheid, die veel groo-
ter leek, dan wanneer je er in zit.
Juist die vlugge vervoermiddelen
verhoogden het vacantiegevoel. An
ders is een mensch altijd gejaagd, i
rekent uit hoe laat hij in Amsterdam
kan wezen, hoeveel tijd noodig is
Voor zijn werk, hoe laat hij weer
terug kan een berekening, die soms
al in duigen valt, wanneer hij één
tram moet laten voorbijgaan. Met
minuten wordt het dagplan dikwijls
fcn elkaar gezet. Maar wat konden mij
minuten schelen, daar ik toch de uren
aan mij zelf had Wat kwam het er
op aan, of ik te vier uur of te vijf de
Amsterdamsche pooit door zou gaan
En zoo stapte ik, met een gevoel van
medelijden voor al die haastige lui,
die me daar in rle trams voorbij -
snordon, den weg naar Halfweg op.
Weliswaar bleven zij mij het mede
lijden niet schuldig ik meende in
hun oogen te lezen „moet je loopan,
arme kerel
Erkend dient te worden, dat het
een zeldzaam vermaak is. Bijna nie
mand liep. Er waren wel voertuigen
in soortende treinen van de Hol
landser» Spoor op hun baan, die van
dein straatweg af zoo kinderachtig
smal lijkt, de E. S. M. met haar tal-
looze rijtuigen, de vele wagens,
de talrijke fietsen, de motorrijwielen,
de automobielen, de vaartuigen
eerlijk gezegd waren da ©enigen, die
ook Hepen, een stuk of wat kerels
met boeventronies, bruine, magere
koppen boven groenverschoten Jasjes
en broeken met franje boven uitge-
loopen schoenen types, die Ik niet
graag na donker op dezen zelfden
weg zou hebben ontmoet.
Wel is het loopan van afstanden
uit de mode geraakt. Hoever ligt niet
de tijd achter ons, toen de mensohen
wel marcheeren moesten, omdat er
geen vervoermiddel was, of het uur
van vertrek en aankomst hun niet
paste. Een paar uur loopen was in
die dagen niet de vermelding waard,
een halve dag gaans niet ongewoon.
Ver in Noord-Holland, waar de be
schaving van stoom en electriciteit
nog niet doordrong, kunnen we, wan
neer we in den trein voorbijvliegen,
die stoere loopers nog zien, kleine
figuurtjes op eenzame landwegen,
niet snel, maar gestadig voortgaande
naar dorpen, uren ver. Dat kunnen
wij niet meer, arme stadsmenschen,
die voor een afstand van tien minu
ten stappen op een tram.
Ik heb vroeger wel kwaad gespro-
kon van dezein straatweg. Dat doe ik
voortaan niet meer. Het plaveisel
mag dan geen asphalt wezen, maar
heit ligt goed en dat ik er geen ge
bruik van maakte ia hieraan toe te
schrijven, dat er iets beters was, liet
wielerpad. En nu verzoek ik drin
gend, dat fietsers met dadelijk hun
afkeuring laten hooren. Ja, ik weet
het een wandelaar behoort niet op
een wielerpad. Maar ik ben, als ik er
een achter me hoorde, uitgeweken on
als ik er een zag aankomen, op zij
gegaan. Dikwijls hielp dat niet eens.
Er waren fietsers, die de daad niet
vertrouwden, blijkbaar dachten, dat
ik op 't laatste oogenblik toch wel
weer op 't pad terug zou stappen.
Mede-voetgangers, wat hebt gij langs
de Amsterdamsche vaart blijkbaar
dikwijls ten onrechte bezit genomen
van liet wtelerpad, dat toch niet
voor u is aangelegd f
Kwartier over tweeën kwam ik te
Halfweg. Ik zal niet beweren, dat
Coppee's Automatic Music
hall niet de gedachte deed opko
men aan een half uurtje rust. Maar
die verzoeking weerstond ik. Als je
eenmaal iets buitenissigs doet, wil je
het ook goed doen en ai was er voor
oen oenvoudiigen wandelaar zeker
geen snelheidsrecord te breken, van
een record van langzaamheid wou ik
evenmin het gevaar loopen. Dus zon
der oponthoud verder 1 Bovendien
staat vlak bij het station een hand
wijzer, die troost zal geven over den
nog af te leggen weg. Hoeveel kilo
meterhelaas, de handwijzer is
blank, blijkbaar pas overgeschilderd,
want hoe mooi hij er ook uit mag
zien, inlichtingen geeft hij niet.
En dus trek ik zonder afstands
besef verder, op weg naar d© Lie.
Aan de kiloraeterpalen langs den weg
reken ik uit, dat ik zes kilometer per
uur ga, één meer dan noodig of door
traditie voorgeschreven is. Af en toe
kijk ik eens om. Halfweg verdwijnt
meer en meer in de verte en hoewel
ik plichtmatig voor eiken wielrijder,
die aankomt, van het fietspad afstap,
begint het me op te vallen, dat er
zooveel komen en dat ze wel wat er-
kentelijker mochten wezen.
Eindelijk, als ik de Liebrug bereik,
waarover juist een tram met donde
rend geraas heenschiet, lijkt het me
toe, dat Haarlem nog verder weg is,
dan ik meende. Vreemd toch met de
tram is de afstand naar deze brug
een momentje, te voet schijnt hij nog
vrij wat.
Hoe heerlijk zal ik straks rusten,
wanneer ik thuis ben 1 Bessensap met
water en suiker zal een ware ver
kwikking wezen. Aan mijn rechter
voet word Ik de eigenaardige pijn
lijkheid gewaar, die de voorbode is
van een flinke blaar. Toch moet er
doorgestapt Er komt een oogenblik,
dat de voeten .van zelf gaan, geen
bevel uit de hersens meer noodig
schijnen te hebben. Langzaam, ozoo
langzaam rijst de St. Bavo aan den
horizon omhoog, maar eindelijk ga ik
toch de Amsterdamsche poort door
precies half vier. De marsch heeft
juist drie uur geduurd. Nu nog een
kwartiertje en de schoenen kunnen
worden uitgetrokken, de blaar, die
Lntussohen is komen opzetten, kan
worden geschouwd en verzorgd en
onder het genot van de gewenschte
bessensap kan ik trotsch wezen op
heit feit, dat ik gedaan heb wat geen
sterveling meer doetdat Ik gewan
deld bena van Amsterdam naar Haar
lem.
Maar om u ronduit de waarheid
te zeggen ik doe het niet weer I
J. C. P.
Saiteolandsch Overzicht
DE FINANCIEELE HERVOR
MINGEN IN DUITSCHLAND.
Vele kleintjes maken één groote l
Zoo gaat het ook in het land onzer
Ooster-buren. Bij beetjes komen de
verlangde 509 millioen mark voor de
verhoogde belastingen toch bij el
kaar.
De verdeeling is nu als volgt
A. Belastingen op het bezit
1. Belasting op de over
dracht en de waarde
vermeerdering van het
grondbezit 40 mMl.
2. Zegel-belasting op che
ques 20 mill.
3. Verhooging van do ze
gelbelasting op effec
ten 22.5 mill.
4. Talon-belasting 27.5 mill.
5. Verhooging van de ma-
triculaire bijdrage van
60 tot 80 pfennig per
hoofd 15 milL
Totaal 135 mill.
B. Nieuwe indirecte belastingen.
1. Bierbelasting 100 mill.
2. Brandewijnbelasting 80 mill.
3. Tabak-belasting 45 mill.
4. Bel its ting op mouss.
wijnen 5 mill.
5. Rechten op koffie en
tbAe 37 milL
6. Gloeilicht-belasting 20 mill.
7. Lucifers-belasting 23 mill.
Totaal 310 mill.
C. Handhaving van bestaande
belastingen.
1. Belasting op spoorkaar
tjes 20 mill.
2. Suiiker-belasting 35 mill.
Totaal 55 mill.
135, 310 en 55 millioen mark maakt
te zamen precies 500 millioen.
Alle belastingen zijn nu in tweede
Lezing vastgesteld. Nu is men aan de
derde en dus laatste bezig.
Reeds is de bier-, tabaks- en bran
dewijn-belasting ook in derde lezing
aanga nomen.
Woensdag zal vermoedelijk alles
klaar zijn.
Dan kan Von Bülow gaan..,..
Wie zal hem opvolgen
Zuster Anna ,ziet gij nog niets ko
men 2...
EEN NIEUWE ONEENIGHEID TUS-
SCHEN SERVI6 EN OOSTENRIJK-
HONGARIJE.
Een willekeurig optreden der Oos-
tenrijksche autoriteiten, heeft in het
land van koning Peter opnieuw groo
te ontstemming gewekt.
De prefect van Touzia in Bosnië is
iil. met een aantal onderprefecten, 4
officieren, 150 soldaten en 40 gendar
men met het bajonet op het geweer
aangekomen op het eiland Saratsje-
vo in de Drina, dat hij door de solda
ten liet bezetten, terwijl hij den pach
ter, die het eiland van den Servischen
staat in huur had, gelastte te zorgen,
dat zijn vee met den grootsten spoed
van het eiland verwijderd werd.
Saratsjevo heeft sedert onheugelij
ke tijden aan Servië toebehoord, zoo
dat het optreden van Oostenrijk ge
heel onrechtvaardig en raadselachtig
is. Ban uitvloeisel van den algemee-
nea landhonger De Servische regee-
ring heeft don ook eon in krachtige
bewoordingen gestelde protestnota
naar Weenen gezonden, maar tevens
tegelijker tijd de Servische giensauto-
riteiten aangeschreven de noodige
maatregelen te nemen, ter kalznee-
ring van de door het gebeurde zeer
ontstemde bevolking en ter voorko
ming van gewapende botsingen.
De Serviërs zijn woest 1 Ook de cou
ranten slaan een koogon toon aan. t
Is of we weer in de beruchte crisis-
dagen van oen half jaar terug zijn 1
De redacteurs dringen ar bij de re
geering op aan, dat deze do teruggi
ve van het edland met alle middelen
(ook met een oorlogsbedredging zal
afdwingen en dat zij bovendien zal
eischen, dat de Oostenrijksch-Hon-
gaarsch© regeering bare verontschul
digingen over haar onwettig optreden
zal aanbieden.
't Spelletje tusschen den terglua-
tigen leeuw en den schreeuwenden
wolf is dus weer begonnen...
Wat zal nu t gevolg rijn
DE KRETENSER QUAESTIE.
Sedert het officieele manifest van
de Kretenzische regeering, waarhij
de bevolking tot rust en kalmte werd
aangemaand, is het op bet eiland
rustiger geworden. De bevolking be
gint langzamerhand vertrouwen te
stellen in de belofte der vier bescher
mende mogendheden, dat er oen be
vredigende oplossing der K re tenser
quaestie zal worden gevonden, zoo
dra de Europee ache troepen het .eiland
zuilen hebben verlaten.
Naar het lieet, zal de regeering van
Kreta onmiddellijk na het vertrek der
vreemde militairen, den staat van be
leg afkondigen, ten einde onder alle
omstandigheden de orde te kunnen
handhaven. Mohamedanen, zoowel
als Christenen zijn ingenomen met
dezen voorzichtighcidsmaatregel en
de opgewonden stemming, die lan
gen tijd op het eiland heeft ge-
heerscht, begint plaats te maken voor
een kalmer opvatting. Het weid ook
hoog tijd, dat er weder een periode
van rust en orde intrad, want handel
en verkeer hebben ouder de politieke
Spanning sterk geleden, daar nie
mand meer iets durfde ondernemen,
uit vrees voor de te verwachten moei
lijkheden.
Maar..... wat zal de oplossing zijn
In Turkije schijnt men helaas nog
altijd aai een oorlog te denken 1 Nu
zijn weer de reservisten uit de distric
ten Prilep en Monastir onder de wa
pens geroepen
DE DOUANE-TARIEVEN.
Schrikbeelden voor reizigers in va~
cantie-dagen, nacht-merrie's voor
kooplieden, die met het buitenland
zaken doen....
Misschien is er in de toekomst hoop
dat er eenige verbetering komt 1 Toen
de Fransche Kamer gisteren de doua
ne-tarieven besprak, diende de heer
Jaurès een motie in, waarbij de Re-
geering wordt uitgenoodigd een Inter
nationale bijeenkomst uit te lokken
van alle mogendheden, die belang
hebben bij de herziening der douane
rechten, strekkende om te komen tot
een gelijktijdige gradueel© herziening.
Zelden heeft deze socialist met eop
motie of voorstel zooveel succes ge
had. Ze werd aangenomen «Bet 548 te
gen 2 stemmen. Dit dankt hij even
wel aan het feit, dat het ministerie
zich voor de motie uitsprak.
't Is misschien de eerste stap op den
goeden weg, maar 't zal zeker nog
wel eenige jaartjes duren vóór Jau
rès' ideaal bereikt is I
DE RUSSISCHE POLITIE.
De Fransche minister van Binnen-
landsche Zaken, Clemenoeau, ver
klaarde in tegenwoordigheid van een
groep afgevaardigden, dat hij de
overtuiging had gekregen, dat gene
raal Harting, de chef der geheime
Russische politie te Parijs, een en de
zelfde persoon was als Landesen,
door het Hof van Gezworenen voor
het SeLne-departemant in 1890 wegens
organisatie van een dynamiet-aan-
slag op het leven van Alexander III
Yan Rusland veroordeeld.
Harting, die zlich op het oogenblik
Landen bevindt, stond op het
punt d©n graad van officier van het
Legioen van Eer He erlangen, van
welke orde hij sinds eenige jaren rid
der is..
DE TSAAR TE POELTAWA.
Er wordt daar druk gefeest
Eerst woonde Z. M. een mis bij
voor het zielehail van Peter de Groo
te, daarna was er groote parade,
waarbij zoo nemen we op gezag der
telegrammen aande Tsjjar met
groote geestdrift wend toegejuicht
Ook werd, Lh tegenwoordigheid van
den hoogen gast, 't gedenkteeken voor
kolonel Kellin, die in 1709 Poeltawa
verdedigd heeft, met voel plechtigheid
onthuld.
EEN DUEL TE PARIJS.
Naar aanleiding der mishandeling
■en beloedigiug tusschen den oud-afge
vaardigde Bos en den minister Caii-
JLaux had' een duel plaats.
Er werden twee kogels gewisseld,
maar... allebei mis!
Hm slechte schutters
De tegenstanders verzoenden zich
niet
DE DREIGENDE MIJNWERKERS
STAKING IN ENGELAND.
Het uitvoerend comité van do ver
een iging van arbeiders in de kolen
mijnen te Glasgow heeft een staking
aanbevolen, in to gaan op den dag,
dat de aangekondigde loonsverlaging
in werking zal treden.
Van andere zijde wordt evenwel ge
meld, dat de arbeiders niet zullen sta
ken, wanneer niet alle kolenmijn wer
kers in Engeland zich solidair ver
klaren. Daarover worden nu tusschen
de organisaties onderhandelingen ge
voerd.
29 Juli i3 aangewezen voor de in
werkingtreding dear gehate loonsver
laging.
DB CHOLERA IN PETERSBURG.
De laatste 24 uur werden 107 nieu
we cholarag©'vallen aangegeven, ter
wijl 53 patiënten overleden. Het aan
tal cholera-lijdars bedraagt thans
721.
De epidemie breidt zich dus gere
geld uit!
CASTRO VERDEDIGT ZICH l
Eindelijk hooien we weer eens iets
van den ex-president, llij heeft een
manifest gericht aan het congres van
Venezuela, waarin hij zijn handelin
gen tijdens zijn presidentschap tracht
te rechtvaardigen.
We zijn nieuwsgierig naar den in
houd. 't Zal wel een gewoon stukje
snoef-werk zijn, waarin Castro zich
voorstelt als een bovenstbeste presi
dent, wiens bekwaamheden en goede
gaven door anderen miskend zijn.
DE TARIEFWET IN AMERIKA.
In het Huis van Afgevaardigden
werd de tarlefwet, zooals ze door den
Senaat is gewijzigd, behandeld. Na
een levendig debat werd besloten het
ontwerp in handen te stellen van een
comité, bestaande uit leden van de
beide Kamers.
Niet alleen de democraten, maar
ook vele republikeinen, verklaarden,
dat het ontwerp in den Senaat was
verknoeid, tengevolge van de vele
waaiborgeai, geéischt door de repu-
blikeinsche partij.
DE WOELINGEN IN MAROKKO.
Verzekerd wordt, dat de Duitsche
legatie te Tanger aan Berlijn getele
grafeerd heeft, onmiddellijk Frank-
rijk's tusschen komst in Marokko te
willen inroepen, In zijn kwaliteit als
gemachtigde van Europa. Dit alles in
verband met den ©rast der huidige
gebeurtenissen
Elk oogenblik kunnen nieuwe on
lusten en onderlinge S ui. tanst wisten
verwacht worden.
MARKIES RIPON.
Markies Ripon, de ex-mindster en
ex-onderkoning van Britsch-Indië, is
te Londen overleden.
Stadsnieuws
Soc. Trou moet Blycken.
Concert op Zondag 11 Juli 1909, des
avonds 8 uur, door de Muzïekvereeni-
ging „Harmonie", directeur: de heer
H. W. Hofmeester Rz.
Programma:
1. Kaisermarsch, Cerm&k.
2. Ouverture „Giraida", Adam.
3. „Cavalleria Rusticana," Inter
mezzo. Mascagni.
4. Sontagskinder", Walzer, Resch.
5. Hollandsche Rhapsodie No. 1,
Schweinsbetrg.
6. Ouverture ,,Si j'étais Rod" Adam.
7. Kaiserparade, Eüenberg.
8. „Husaranritt", Characterstttck,
Spindler.
0. Nieuwe Volkspotpourri (op ver
zoek), Oomies.
Charlie had sinds vier weken z'a
oude lui niet geschreven, en daar
om begonnen dezen hun hoofd te
schudden. De moeder maakte zich on
gerust, de vader daarentegen vond 't
wel een vreemd verschijnsel, maar hij.
scheen in z'n schik t© zijn.
Besto Thomas, vroeg de moeder,
die haar ongerustheid niet langer ver
bergen kon, wanneer heb jij Charli©
't laatst geschreven
Den 12en, antwoordde de vader.
Ben j© ©r zeker van vervolgde
de moedor angstig.
Zeer zeker zelfs. Ik heb 't van
morgen in m'n chèquo-boek nagezien.
Kleermaker Heeft u plezier ge
had van die overjas, die ik u geleverd
heb
Klant Al mijn jongens hobben
naar gedragen.
KleermakerBij mij moet u
maar komen 1
Klant Zeker. Na elk rogen
buitje was die jas woor goed voor m'n
volgenden zoon
Op m'n gramophoon heb ik 'n paar
platen met do stem van mijn vrouw,
zei meneer Spek.
Wonderlijk, dat je de stem kunt
hooren van iemand, die niet aanwo
zig is, zei men oer Kok.
Maar *t merkwaardigste ©n 't aar
digste is, dat ik die stem kan laten
ophouden, wanneer ik wil, zei meneer
Spek.
Man Heb jij gehoord, hoe van
morgen de storm losbrak
Vrouw Dat was geen storm
Heft nieuwe meisje waschto de ontbijt
boel af l
Broeder Paucratius.
,,De Tijd" schrijft
Den lof van de Congregatie van „St.
Joannes de Deo" behoeven we met
meer te zingen. Daarvoor is ze door
de vele diensten, die zij aan de lij
dend© menschheid bewees, te bekend
en te populair ook in ons land ge
worden. Die populariteit verklaart
mede, waarom wij niet aarzelden,
opnieuw van een van haar ijverigst©
leden, die den lGden a.s. zijn zilveren
jubilé als zoodanig viert, de beeltenis
op te nemen. De jubileerende is Broe
der Pancratius, thans verbonden aan
het Pension en Ziekenhuis ,,St. Joan
nes de Deo", te Haarlem.
Broeder Pancratius is een der oud
ste <n der eerste Broeders, die hun
Liefdewerk, waarvan de houfdzeteJ
in Duitschland, te Montabauer, is
gevestigd, in Nederland begonnen.
Niet alleen onderscheidde hij zich
door voorbeeldige» ijver en offer
vaardigheid, maar ook door jaren
lange ervaring, in den verplegings
dienst, voordat hij toetrad tot het
Liefdewerk, opgedaan als onder-offi
cier rij het Duitsche Sanitiitscorps.
En dan ook nog door eon onveran
derlijke opgeruimdheid en vriende
lijkheid, waarop niets van wat den
gewonen mensch door teleurstellin
gen en wederwaardigheden kregelig
en verdrietig maakt, vat heeft.
Geen twijfel of de vele patiënten,
di© tn Noord-Brabant en Noord-Hol
land zich de persoonlijk ondervonden
goede diensten van Broeder Pancra
tius dankbaar herinneren, zullen den.
bescheiden, mlnzarnem jubilaris daar
van op zijn feestdag doen blijken.
R.-K. O n d r w ij s.
Door den secretaris der Commissie
van Bijstand in het financieel beheer
der Parochiale Jongensscholen onzer
stad, den heer mr. J. N. J. E. Thijssem
is het 5d© jaarverslag (voor 1908) uit
gebracht
Allereerst bevat het verslag een
klaagtoon 1908 is geen goed jaar
geweest. Ook het R.-K. bijzonder on
derwijs te Haarlem moest den terug
slag der heerschendc malaise gevoe
len, al ontbrak bet den werkenden
leden geenszins aan den ouden, prij-
zensvvaardfgen ijver.
Het aantal contribuanten in de
zeven parochiën bedraagt 583, het be-'t
drag der collecten f 2414.31 1/2, da
bijdragen 2732.22 1/2, giften 50.35.
Totaal ƒ5196.92.
Het saldo ls f 073.75 minder dan in
1907.
Het getal contribuanten is, op een
enkele uitzondering na, overal ach
teruitgegaan, terwijl do opbrengst
der collecten overal nagenoeg gelijk
is gebleven. Een geringe stijging
werd geconstateerd.
Toch is hel verslag optimistisch ge
stemd, da ai*, waar het de toekomst
inziet.
Het wijst o. a. op de gestichte Ca-
nisius-school in de Linschotenstraat.
West-Indische vertelling.
5)
Ik moet het gezelschap in de
barkas naar de „Conception" bren
gen, zeide Steenbergen tegen Door
malen. Het zal wel iets hebben van
een Venetiaansche gondelvaart. En
dat met zulke edele hoeren, beroemde
generaals Ik zal mijn geluk nooit
genoeg kunnen waardeeren....
III.
De avondstond bracht stilte, diepe
rust over koloni© ©n haven.
Dicht bij het Waterfort lag de
„Trinidad' geankerd.
Het was een rank, licht gebouwd
vaartuig, van tamelijk groote afme
tingen en hoog getuigd. Fier wapper
de de Nederlandsche handelsvla.g van
den top stuurman en matrozen wa
ren op hun post, vol ijverige bewe
ging en leunende tegen de ver
schansing stond de taankleurige ge
zagvoerder, Juan Pacheco, in druk
gesprek met den niet minder golou
secnor don José C ai der on.
Ik geloof, dat wij de koloniale
autoriteiten aardig bij den neus heb
ben gehad, zeide de eerste, en
ik moest mijn buik vasthouden, toen
de commiezen mijne koopwaren in
specteerden. Hoe argeloos liepen zij
langs de balen katoen, waarin gewe
ren en karabijnen verborgen waren
hoe rustig dronken zij een glaasje
aguardiente, leunende op de met
patronen gevulde watervaten; en hoe
uitvorschend zag bun chef naar mijn
kerels, of er ook verdachte lieden
onder waren. Onbetaalbaar, senor
Heerlijk bedacht en goed uitgevoerd 1
De Venezuelaan had. gedurende de
ze woorden, stil toegeluisterd en zag
nu scherp naar de „Spaansche zij
de".
Leon en Vasquez moeten zich
haasten, pruttelde hij want elke
minuut wachtens schijnt mij eene
eeuwigheid toe.
Het schijnt, dat Murillo eene af
scheidspartij of iets dergelijks houdt
want het is reeds een half uur over
den tijd.
Zijn dochtertje zal misschien
veel pakkage hebben, meende Pa
checo, want mijne kerels kregen be
vel om do grootste sloep mede te ne
men, denkelijk voor dien vrouwen-
rommel. Ik vind het zotternij van
generaal Leon om zijne bruid bij zich
te willen houden.
Ik ook, mompelde Calderon.
Heit is niets dan last voor de krijgs
lieden.
Wat sapperlootschreeuwde
de generaal.
Wat is er, beste vriend
Tot eenig antwoord wees Calderon
in de richting van het Nederlandsche
oorlogsschip, dat zich daar straks
nog zoo rustig op zijn plaats bevond.
Kalm en indrukwekkend naderde nu
de „Waterloo", zich voortbewegend
te midden van wit schuim, dat schit
terde in 't licht der lantaarn. Op het
dek liepen eenige lieden, die bevelen
gaven aan de equipage bij de vuur
monden stond de wakkere bediening
gereed, om na het eerste signaal de
stukken in werking te brengen en
de geweren van matrozen en mari
niers flikkerden in den maneschijn.
Het is om ons te doen. 1 pre
velde de Venezuelaan.
Die ellendige Leon heeft zich
laten verschalken 1 brulde Pache
co. En wanneer dat het geval is,
deel ik den gouverneur alles mede.
Ik zalf zal toch wel vrijkomen.
Intusschear kwam de „Waterloo"
steeds dichter bij, met hare dreigen
de lading. Ton slotte maakte zij een
kleinen, draai, stopte op korten af
stand van de „Trinidad", zoodanig,
dat de schoener onmogelijk de haven
verlaten en dadelijk in den grond
geboord worden kon i en vervolgens
zagen Calderon en Pacheco, hoe
een sloep te water gelaten en bemand
werd met rooiers en gewapenden.
Een officier nam plaats in 't vaar
tuig, de riemen werden uitgeslagen,
en in een ommezien was de onwelko
me visite aan den valreep van den
koopvaarder.
Onwillekeurig begaf de gezagvoer
der zich naar zijne bezoekers, ten
einde naar liet doel hunner komst te
vernemen. En toen eenige mariniers
naar hoven klommen, gevolgd door
een officier in groot uniform, salu
eerde hij den laatste met echt Creool-
sche graitie en vroeg naar zijn be-
Waar is de kapitein klonk
het, tamelijk barsch, uit den mond
van luitenant Steenberg.
Hij staat voor u I verzekerde
Pacheco.
Namens den gouverneur moet Ik
u ultnoodigen mij onmiddellijk te
volgen, heraam de officier. Er
zijn aan den wal twee Venezuolanen
gearresteerd, de hoeren Loon en Vas
quez, overtuigd van liet voornemen
om zich, met dit schip, naar Puerto
Cabello te begeven, ten einde deel uit
te maken van de nieuwe armee op
standelingen. Belde heeren hebben
verklaard, dat rich hier een derde
tochtgenoot bevindt senor don José
Calderon, en dat gij, kapitein i oene
gansche lading krijgsbehoeften aan
boord hebt.
Do ellendelingen riep Pache
co. Ik wist niets van hun voorne
men. Zij hebben mijn arm vaartuig
geladen met katoen en manufactu
ren, zeggende, dat handelszaken te
Guatemala
Gij kunt u bij don gouverneur
verantwoorden, vervolgde luite
nant Steenberg, ik ben slechte de
uitvoerder zij nar bevelen. Kom mede,
kapitein
De gezagvoerder gehoorzaamd© en
daalde naar beneden, inwendig de
handelaars on avonturiers verwen-
schend©, die hem in zuJk een wespen
nest hadden gebracht Toen hij de
sloep bereikt had en daarin plaats
nam, grepen oen paar matrozen hem
aan en boeiden hem de handen, ten
einde mogelijk verzet te voorkomen.
Inmiddels was Calderon kalm bij
de verschansing blijven 6taan, als
bekommerde hij zich niet over het.
voorgevallene. Hij rookte doodbedaard
zijn havana, en verwaardigde dein
luitenant mei geen enkelen blik
terwijl de bemanning der „Trinidad"
angstig samenschoolde en haren ka
pitein met ontroering zag tn hechte
nis nemen.
Wiem heb ik de eer hier voor
mij te zien vroeg, toen Pacheco
verdwenen was, Steenberg, tegelijk
op den generaal toetredende.
Don José Eusebio Austin Calde
ron, generaal der edele republiek Ve
nezuela,.^
Ook voor u heb ik eene order
van den gouverneur, om mij terstond
te volgen en ik raad u. hieraan ge
willig te voldoen.
Ik ben geheel ter uwer beschik
king zeide de avonturier, zich
trotsch oprichtende. Een oud man,
die uitgemunt heeft in tal van veld
slagen. zal nooit zijne hand opheffen
tegen de gendarmes eener bevrien
de
Volg mij, generaal riep de
luitenant, die zich niet wilde ophou
den met de hatelijke, langdradige
redevoeringen dor Spaansch-Amerh
kaansche woelgeesten. Ik heb
niets mot uwe verontschuldigingen te
maken en heb alleen In last u naar
de „Waterloo" over te brengen.
Ook de Venezuelaan was weldra in
de sloep aangeland en insgelijks ge
boeid, terwijl de zeelieden, op bevel
van luitenant Steenberg, hem en den
gezagvoerder beletten met elkander te
praten on te overleggen.
Vervolgens schoot het vaartuig
snel door de spiegelgladde zee, hiela
recht aan op do „Waterloo", qu spoe
dig begaf de jonge officier, gevolgd
door zijns gevangenen, zich naar den
overste, nadat hij eerst de boeien der
bedde Creolen had doen afnemen.
(Wordt vervolgd).
