Verschijnt dagelijks, behalve op Zo» en Feestdagen.
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Stadsnieuws
FEUILLETON
De roode Pimpernel
in Gevaar.
27e Jaargang. Nt>. 8040
VRIJDAG 10 BEPTBMBER 1909
HAARLEM S DAGBLAD
abohhbmbhtbs
Fan DRIB MAAMDBNl
Voor Haarlem I I f I I I S 129
Voor de dorpen b den omtrek waar een Agent gevestigd Is (Itora der
gemeente)j-fg
Franco per post door Nederland ld»
Atccnderlijke nummers t
Geïllustreerd Zondagsblad, voor HaarlemC37H
„de omstreken en franco per post 0.45
Oitgavo dec Veanootecfiap l oarens Custer. Birecteaf J. 8. PEERESQQiSL
Tot de plaatsing van adverfcntlën en reclames van bniten het Arrondissement Haarlem in dit blad ts uitslnitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitcnlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA,
Warmoasstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon Interc. 6229.
ADVERTENïIËNi
Van 1—5 regels 50 Cts.: tedere regel meer 10 Cts. Buiten het ArrondfeSM'ent
Haarlem van 1—6 regels -, elke regel meer ƒ0. sd Reclames 30 Cent per regel
Bi! Abonnement aanzienlijk rabat
Advertentlên van Vraag en Aanbod hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing)
50 Cts. voor 3 plaatsingen h contant.
Redactie ea Administratie: Groote Bontslraal
WeKommaiuml Telefoocaummer der Redactie 600 en der Administratie724.
Drukkerij: Zolder Bnlteaspasra» 6. Telefoonnummer 122.
TWEEDE BLAD.
OM ONS HEEN
No. ©88.
Orde en Tucht.
Alles begrijpen is alles vergeven,
«egt een mild spreekwoord. Wanneer
de rechter dat ging toepassen in zijn
YolLe beteakente, dan zou er weldra
ifn onze samenleving een ware tuchte
loosheid heerschen. Maar wij, die geen
(rechters zijn en dus nu en dan meer
Oris hart, don ons hoofd mogen laten
Opreken, mogen dat spreekwoord wel
Zoo dikwijls komt het voor, dat wie
de behandeling van rechtszaken bij-
woont, zich afvraagt: „hoe zou ik
In dat geval gehandeld hebben?" en
den moed mist, daarop een antwoord
te geven, omdat hij gevoelt, dat zijn
daad wellicht niet ver von die van
den beklaagde zou zijn afgeweken.
■Slechte opvoeding, hardnekkige ver
leiding, een oogenblik van zwakheid,
het zijn elementen, die ons dikwijle
tot mededoogen mogen stemmen. En
wie dan in de hand hebben om de
«traf feller nog te maken door open-
ba arheid, die deinzen vaak voor deze
Verantwoordelijkheid terug. Ik heb
briefjes gehad van vaders en moeders,
die verzochten of ik Ln de courant hun
naam niet zou laten afdrukken, die
door een zoon of dochter in oneer
.was gebracht, ik heb aandoenlijke be
zoeken gehad met hetzelfde doel en
lk heb bijna altijd aan dien wensch
voldaan, omdat een courant geen
.wraakinstrument mag zijn en omdat
fcet Je in zulke oogenblikken door het
hoofd flitst: „stel je in hun plaats,
denk Je den toestand In I"
Zoo hebben we meermalen In de
«ourant voorletters vermeld van al
lerlei kwaad-bedrijvers en soma zelfs
die niet eens; naderhand hebben we
alle volu'te namen afgeschaft. Een
regel, waarbij ik mij wel bevind, om
dat liet zoo moeilijk en zoo pijnlijk
Is als ce nsor morum, als zede-
meester, op te treden en ik liever met
publiciteit een keer te weinig, dan te
veel straf. En toch is onze redactie In
het vorige nummer van dezen regel
afgeweken en heeft voluit vermeldde
namen van drie jongelingen, die zich
aan een buitengewoon laffe mishan
deling van een tramconducteur heb
ben schuldig gemaakt. Toen zij, na
zich hinderlijk in den wagen aange
steld te hebben, op verzoek van den
conducteur er uit werden gezet, heb
ben zij den man wraak gezworen en
die ook op hem eh een koetsier geno
men.
Een van deze jongens heeft laten
Vragen zijn naam niet te vermelden.
Ik heb gemeend daaraan niet te moe
ten voldoen. Er is een toegevendheid,
idle zwakheid gaat worden en op zich
zelf vind ik het feit door niets te ver-
schoonen. Ook en vooral niet door de
omstandigheid, dat de daders wel
meer zullen hebben gebruikt, dan aan
een bedaard en behoorlijk optreden
bevorderlijk was. Honderde malen
wordt na een misdrijf voor de recht
bank als verontschuldiging aange
voerd „lk was dronken, edelachtba
re 1" Maar waarom was de man dron
ken Toch zeker omdat hij zelf, met
eigen hond, met eigen wil, te veel
drank gebruikt bad. Waarom had hij
dat dan gedaan? Hij wist toch wel,
dat veel drank het oordeel verduis
tert, het humeur verbittert waarom
stelde hij zich dan aan dat alles op
zettelijk bloot?
Ik w a dronken te een zelfbe
schuldiging j 't zou alleen dan een ex
cuus kunnen zijn, wanneer anderen
hem hadden vastgegrepen en met ge
weld en tegen zijn zin den drank in
zijn keel gegoten. Maar dat komt zel
den voor.
Derhalve om het buitengewoon hin
derlijke van de daad heb ik de daders
genoemd.. Ook nog om een andere
reden.
Er heerecht tegenwoordig in onze
gemeente een geest van bandeloos
heid, die onrustbarende afmetingen
aanneemt, 't Is of in sommige clubjes,
juist op den leeftijd van achttien tot
twintig jaar, een neiging bestaat om
wat zij noemen de boel eens op
te scheppen. Men kan Ln een
ingezonden stuk van heden weer een
staaltje vinden van die afschuwelijke
lust, om rustige voorbijgangers zon
der eenigo reden te molesteeren.
Ik weet wel, den volgenden dag
komt met de haarpijn bet berouw,
yooral wanneer ze gesnapt zijn, pro
ces-verbaal is opgemaakt en een ver-
oordeelvng staat te wachten. Dan
wordt ook voortal voor de publiciteit
gevreesd. Tegenover je familie en Je
patroon is 1 lam, wanneer Je zoo met
je vollen naam in. de krant komt
Weet je watmaar even een briefje
aan de redactie, of ze hoogstens al
leen de voorletters geeftdie doet het
wel.
Ik wil maar zeggen, dat ze het niet
doet. Het komt ons voor, dat er bij
voorbaat te veel op deze welwillend
heid van de redactie gerekend wordt,
zoodat een overweging, die andera af
schrikkend had kunnen werken, komt
te vervallen. En ons, menschen van
de courant, Is ten slotte toch ook een
taak opgelegd, om namelijk te bevor
deren en mee te werken tot gezonde
toestanden van tucht en orde. Ernstig
verzet daartegen behoort te worden
gepubliceerd en afgekeurd, al ware
het alleen om anderen ln de toekomst
van soortgelijke feiten af te schrik
ken.-
Wat ls het toch, dat in den laatsten
tijd zoo veel aankomende mannen tot
dergelijke grove baldadigheden drijft?
Zucht tot mishandeling kan het
kwalijk zijn. Als dat het was, zou de
lust veel gemakkelijker bot gevierd
kunnen worden ln stille straten, ln
verlaten hoeken waar niemand den
dader zou storen. Welnu, van aan
randingen op eenzame plaatsen hoo-
ren we niet- De ergerlijkste feiten val
len voor in onze drukste straten, ook
de tram-zaak, ook de aanval op den
inzender van vandaag. Niet ten on
rechte wordt van Groote Houtstraat
schandalen gesproken. Wat kan dan
toch de inwendige drang wezen, die
deze halfbeschonken jongens noopt op
menschen aan te vallen, die hun niets
ln den weg hebben gelegd Ik kan er
geen andera reden voor vinden, dan
zucht om zich in 't oog van kamera
den en omgeving te onderscheiden,
iets te doen dat de aandacht trekt,
iets te dnrven, helaas in dezelfde var-
keerde richting, die den misdadiger
uit de oudheid er toe noopte, den tem
pel ln brand te steken, opdat het nage
slacht zijn naam niet vergeten zou.
Het feit, dat onze 20ste eeuwsche
baldadigen onveranderlijk hun
kwaad bedrijven ln troepjes bewijst,
meen ik, dat mijn zielkundige verkla
ring juist is.
In een overigens teer lezenswaardig
stuk uit de Politiebode, dat de
ze week in ons blad werd afgedrukt,
wordt de veronderstelling geopperd,
dat het politiek ontevredenen zouden
zijn, die aldus lucht zouden geven aan
hun afkeer van de bestaande maat
schappelijke orde. Of dat waar is,
weet ik niet, maar lk kan het mij bij
na niet voorstellen. Hoe ook de maat
schappelijke Inrichting zich met den
tijd wijzigen en vervormen mag, er
xal nooit een samenleving kunnen
zijn, waarin niet orde en tucht op de
openbare straat onder de allereerste
voorschriften zullen moeten behoor en,
om de eenvoudige reden, dat geen
maatschappij zonder deze regelen be
staan kan. We hebben het gezien ln
de wijde ruimten van Noord Amerika,
dat overal waar een stad weid ge
sticht, de pioniers zich onmiddellijk
vereenigden tot het instellen van een
Instituut, dat orde en rust verzekeren
zou. Zelf waren die ontginners ge
woonlijk ruwe en woeste kerels, die
een gevoel van persoonlijke vrijheid
hadden, zoo sterk als iemand maar
durfde denken, maar niettemin begre
pen zij onmiddellijk, dat de vrijheid
niet tot bandeloosheid mocht over
slaan en stelden politie aan, die toe
zicht zou houden op wat in hun pri
mitieve samenleving het ernstigste
kwaad was, den paardendiefstal.
Een maatschappij zonder orde en
tucht bestaat niet, kan niet bestaan.
Zij zou in moord en doodslag onder
gaan. En dit ligt zoo voor de hand,
dat ik mij niet begrijpen kan, dat
menschen, die tegen de huidige sa
menstelling der maatschappij be
zwaar hebben^ daarom zouden
overgaan tot daden van onrust en
wanorde.
Neen, de leeftijd van de daders
wijst op heel andere redenen. Het te
overkokende levenslust, die hen drijft,
onvoldoende geremd door maatschap
pelijke overwegingen, ln de verkeerde
richting gejaagd door verhittenden
alcohol en aangevuurd door de tegen
woordigheid van soortgelijke kame
raden.
Nu te het niet anders, dat van alle
leden eener ordelijke samenleving
zelfbeheersching wordt verlangd. Wie
daarin te kort schiet, moet er nood
zakelijk voor boeten. Dit mogen jonge
menschen zich wel deugdelijk voor
den geest stellen, eer zij met even
jeugdige vrienden uitgaan en vooral
eeT zij ln dit vroolijk gezelschap den
alcohol in de keel gieten. Wandelin
gen, zonder eenig kwaad denkbeeld
begonnen, kunnen zoo ln verdriet en
ellende eindigen. De maatschappelij
ke orde is in dat opzicht onverbidde
lijk en mag niet anders zijn.
J. C P.
öaitenlandsch Overzicht
EDWARD H. HARRIMAN.
de bekende Amerlkaansche financier,
te gistermiddag op zijn landgoed Ar
den overleden.
Het overlijden van den spoorweg-
kening te door de geheele Amerikaan-
sche kapLtalisten groep met angst en
spanning tegemoet gezien. Harriman
bebeerschte een spoorwegnet van
65.000 Engelsdhe mijlen lang. Wie
zal dit reusachtig spoorwegen
systeem leiden na Harriman's dood
De Union Pacific, wier beheerder de
overledene was, neeft haar invloed
uitgestrekt naar allo kan-ten. Men
weet hoe machtig de spoorweg-maat
schappijen gindsch zijn op maat
schappelijk zoowel ais op politiek ge
bied. Zal de Union nu haar Invloed
zien inkrimpen
En bovenal, hoe zal het gaan met
de fondsen markt Moest men de re
sultaten afwegen naar d« hevige op
winding, die Ilarrlman's ziekte reeds
veroorzaakt, dan zou men aan eono
algemeeno Instorting der Amerikaan-
tjes moeten gelooven.
Daarvan spreek de telegraaf echter
nog niet. Latere telegrammen zullen
wellicht nadere berichten brengen.
De figuur van Harriman te er weer
een. zooals die reeds zoo vaak ver
teld is. Zijn levensloop voerde hem
van 't baantje van 'n armelijk bood-
«chappenjongetje tot een van de in
vloedrijkste betrekkingen ln de Ver-
eenigde Staten van Noord-Amerika.
Harriman werd geboren in Fe
bruari 1848 en was dus 61 jaar oud.
Zijn vader was predikant op een dorp
in New-Jersey, waar hij van een be
scheiden inkomen van een paar hon
derd dollar per jaar moest rondko-
en.
Voor opvoeding der kinderen, zes In
getal, was er niet veel geld beschik
baar. De iongo „Ned" werd naar de
kerkschool gestuurd en kreeg daar
een paar Jaar onderwijs. Daarna
moest hij maar zorgen zelf zijn weg
te maken. Op 14-Jarigen leeftijd be
gon hfj ate loopjongen voor een fond-
eenmakelaar in Wall Street een paar
dollars per week te verdienen.
Nauwelijks had hij de 18 Jaren be
reikt, toen hij werd bevorderd tot
klerk. Deze bevordering ging gepaard
met een zeker, gering aandeel in de
winst van de zaak, waarbij hij werk
zaam was.
Met zijn spaarpenningen begon
„Ned" weldra op die beurs te dobbe
len. Toen hij 22 laren oud was. wist
hij het zoover te brengen, dat hij een
zetel kon aankoopen op de New-York-
sche effectenbeurs
Drie jaren later huwde hij Miss
Mary Averell, afkomstig uit Roches
ter (Staat New-York).
In 1888 werd hij vice-president van
de Illinois Central R. R. Co., het
voornaamste spoorwegnet in liet
middelwesten des lands. In 1898 on
dernam hij een reorganisatie van het
uitgebreide net der Union Pacific R.
R. Co.
Dank zij zijn rusteloos streven kon
Harriman er zich op beroemen onder
zijn persoonlijk beheer een geheel
spoorwegstelsel te hebben vereenigd,
dat als 't ware van oceaan tot oceaan
reikte, vooral door het aantrekken
van de lijnen der Southern Pacific
Co.. tusschen New-Orleans en San
Francisco.
De Grieksche Kamer komt Jn het
begin van October hijoen. Do Kamer
meerderheid wil
THEOTOKIS ALS MINISTER
PRESIDENT,
ln plaats van Mavromichalis, dien zij
maar een speelbal achten in handen
van den militairen bond.
In militaire kringen verluidt, dat
de minister van financiën de hoop
heeft geuit, door ingrijpende financi
eel© hervormingen de voorwaarden te
scheppen voor een leening van 200
mlllioen drachmen, van welk bedrag
120 millioen voor de hervorming der
marine en 80 millioen voor de leger-
h&rvorming zou worden aangewend.
Die hervormingen vallen geheel ln
den geest van den militairen bond en
nog onder den Yerschen Indruk van
het jongste dreigend optreden der of
ficieren, te hot publiek ook voorstan
der van dergelijke hervorm!ngsmaat-
regelen. Een andere vraag is echter,
of het kabraet-Mavromdchaiis ln staat
zal zijn de hervormingen ten uitvoer
te leggen en of de Theotokteteu tul
len toestaan, dat MavromichïBte met
da eer der hervormingen gaat strij
ken. De Theotokisten zijn van oor
deel, dat alleen de vroegere Kamer
meerderheid bevoegd te om de noodi-
de hervormingen door te voeren.
Na de vechtlustige nelgingen van
TURKIJE EN BOELGARIJE,
na de Jongste crisis, ontstaat er tus
schen die beide landen een vriend
schappelijke verhouding. Het te alsof
er op de langdurige periode van span
ning een tijdperk van Turksch-Bul-
gaarsche toenadering volgt, dat op de
algemeene politieke verhoudingen op
het Balkan-schiereiland van grooten
invloed kan zijn. Het jongste bezoek
van Bulgaarsche officieren aan Kon-
stantinopel heeft niet weinig bijge
dragen tot bevordering der hartelijke
verstandhouding over en weer. Dat
bezoek zal nu weldra door een tegen
bezoek van Turkscne officieren aan
Sofia worden beantwoord. Een blijk
van het streven om alle aanleiding
tot geschillen te vermijden, zijn ook
de pogingen, in den laatsten tijd aan
gewend om grensgeschillen in het ver
volg, zoo mogelijk, te voorkomen. Da
nieuwe Turksche gezant te Sofia,
Asiim bel, heeft een langdurig onder
houd gehad met Paprikof den Bul-
gaanschen minister van buitenland-
sche zaken, waarbij o. a. het jongste
grensconflict bij Bel lie Pateki ter
sprake te gekomen. Op voorstel van
Asiim bei te overeengekomen, dat er,
ter voorkoming van verdere botsingen
aan de grens, een bijzonder regle
ment zal worden uitgewerkt voor de
regeling van den grensbewakings-
dlenst Voor den tijd, dat het regle
ment nog niet in werking is, is men
overeengekomen, dat de grensposten
aan beide zijden strenge Instructies
zullen krijgen om ook de kleinste bot
singen te vermijden. Vooral te him
op het hart gedrukt, dat soldaten
nooit het vuur mogen openen op eigen
gezag. En als het toch mocht gebeu
ren, dan moet de officier, zoodra hi]
er bij ie, het vuren doen ophouden,
het geschil trachten bij te loggen.
Mon hoopt op deze wijze do botsingen
aan do grenzen, zoo al niet geheel te
voorkomen, althans tot een minimum
te beperken.
Moe lay Hafid heeft zich geweldig
boos gemaakt over een beschuldiging.
Do Dépêche Marocaine zou heden een
aan dat blad ge richten brief van Moe-
lay Hafid openbaar maken, waarin
deze met verontwaardiging de be
schuldigingen betreffende
DK OP DE GEVANGEN GENOMEN
AANHANGERS VAN DEN ROG1
TOEGEPASTE FOLTERINGEN
terugwijst. Die brief is, naar meat
zegt, een ophelderende omschrijving
var dien, welke ln antwoord op do
nota der mogendheden zal worden
verzonden.
Moelay Hafid verwondert zich over
do aan den dag gelegde verontwaar
diging, waar de bladen zonder eeniga
ontroering de door den rog! gepleegde
euveldaden hebben openbaar ge
maakt. Do Sultan heeft een beroep
gedaan op den Koran om zijn gedrag
te rechtvaardigen. Hij betoogt do
noodzakelijkheid om de wet van don
godsdienst op te volgon, en zegt ver
der, dat hij zachtmoedigheid heeft
getoond door ledematen ln plaats van
hoofden af te laten slaan.
Te Melilla zijn twoe Spaanschej
stoomschepen aangekomen en hebben
drie batterijen, een sectie bereden
artillerie, 110 artilleristen, 79 militai
re werklieden en 106 militaire zieken
oppassers aangebracht.
DF. BRITSCHE BEGROOTING
l* cr in hot Lagerhuis voor een be
langrijk deel door.
Na een beraadslaging van zes da
gen zijn de artikelen tier begrootlifjr
van inkomsten betreffende het ver
hoogde vergunningsrecht door hel
Lagerhuis aangenomen, zonder dat
er een wijziging van belang in 1»
aangebracht.
De behandeling van de andere ar
tikelen van het wetsontwerp zal ech-
ter heel wat meer dagen in beslag
nemen.
De geruchten omtrent een optrede*
van het Hoogerhuis blijven loopen
maar er is niets beslists bekond, en
de meening over do mogelijkheid
eener verwerping door de pairs wij
zigt zich van dag tot dag.
Denemarken blijft ln
COOK
gelooven. De hoogeschool heeft ter
eere van Cook een plechtige bijeen
komst gehouden, waaraan de kroon
prins, de prins van Griekenland Geor
ge verscheidene ministers, de Ameri-
kaansche gezant en de Noordpoob
relziger Sverdrup deelnamen. De
rector overhandigde Cook het diplo-
ma, waarbij hem hei eere -d octor a at
wordt verleend.
Cook betuigde zijn dank en ver
zocht het oordeel over zijn reis te vel
len nadat zijn volledig rapport ter be
schikking zal zijn. Hij zal een ©cMp
naar Groenland zenden en zijn twee
Eskimo's laten afhalen, opdat dezen
onpartijdig gehoord zullen kunnen'
worden.
TENTOONSTELLING „CCAUDE
LORRAIN", TEYLER.
Teyler's afwisselende reeks zomer-
tentoonstelLingen over de maanden
Mei, Juni, Juli en Augustus 1909 ere-
Naar het Engelsch, door
Barones Orczy.
60)
En ate hij die algemeene slach
ting van welgemaakte en hun
kost verdienende inwoners van Bou
logne, de beul uitgeput zou neerzin
ken, dan zou deze wreede bloeddorsti
ge man zelf de guillotine bedienen,
met hetzelfde genot en dezelfde vreug
de, die hij gevoeld had, toen hij beval
lat honderd acht-en-dertig vrouwen
van Nantes hals over kop ln de rivier
gegooid moesten warden.
Kracht en beslistheid 1 O Die eigen
schappen bezat Burger Collot d'Her
bois üi ruime mate. Was hij hot of
Carrière, die te Arras bevel gaf, dat
moeders het moesten bljwonent hoe
haar kinderen geguillotineerd wer
den En dan de vriend van Collot
■Maignet, die het geheele dorpje Be
douin in brand liet steken en de drie
honderd vijftig Inwoners allen ]let
gtiillotinoeren, omdat de roode vlag
van de Republiek 's nachts op geheim
zinnige wijze naar beneden wag ge
trokken.
En Chauvelin wist dat alles. Neen,
nog sterker 1 hij was zelf Hd van die
zoogenaamde regeering, die deze
slachtingen in de hand werkte door
onbeperkte macht te geven aan man
nen ais Collot, Malgnot en Carrière.
Zelfs nu, terwijl Collot d'Herbois
met zijn mot modder bespatte boenen,
groezelig linnen aan hals en polsen,
doortrokken van een odeur van slech
te tabak en goedkoopen wijn voor hem
lag uitgestrekt, schrok de meer kies
keurige man van de wereld, die te
Londen en Brighton in de voornaam
ste salong had verkeerd, terug voor
die gedwongen nabijheid.
Maar dat was het eigenaardige van
al deze mannen, die Frankrijk in een
groote slachtplaats en uitgestrekt
knekelhuis hadden veranderd, dat tij
allen elkaar vreesden en haatten, zelfs
nog moer van ganscher harte dan zij
de aristocraten en zoogenaamde ver
raders, die zij naar de guillotine zon
den, haatten. Men beweert, dat Bur
ger Lebon zijn zwaard gestoken bad
in het bloed, dat van de guillotine
liep, terwijl hij uitroep „Hoe houd
ik er van, dat verradersbloed te zien
vloeien I" maar hij en Collot en Dan-
ton en Robespierre, zij allen zouden
feitelijk nog met veel meer genoegen
het bloed van een hunner collega's
lebben zien vloeien.
öp dit zelfde oogenblik zouden Cot-
lot d'Herbois en Chauvelin elkaar met
de grootste voldoening overgeleverd
hebben aan de genade van den Pu-
blieken Vervolger.
Collot maakte geen geheim van zijn
haat voor Chauvelin on de laatste ver
bórg hem maar matig onder het mas
ker van minachtende
held.
onver schillig-
Wat die verwonschte Engelsch-
man betreft, voegde Collot er na een
korte pauze bij. als het mij mocht ge
lukken hem in handen te krijgen dan
zou ik hem dadelijk als een kranKzln-
nigen hond neerschieten, en Frank
rijk voor eens en voor altijd bevrijden
van zoo'n verwenschten spion.
En denk Je, Burger Collot, her
nam Chauvelin schouderophalend,
dat Frankrijk bevrijd zou zijn van allo
Elngelsche avonturiers, door den dood
van dezen éenon man
Hij is in elk geval de aanstoker...
En heeft minstens negentien vol
gelingen om zijn tradities van samen
zwering en intrigue voort te zetten.
Geen enkele misschien zoo vinding
rijk als hij zelf, geen enkele misschien
met denzelfden moed en voorspoed,
maar toch een groot aantal vurige
dwazen, die maar al te bereid zijn ln
de voetstappen van hun leider te tre
den. En dan nog de stralenkrans van
martelaarschap, die om den vermoor
den held blijft zweven, het enthousias
me door zijn edelen dood opgewekt...
Neen, neen, burger, jij hebt nooit tua-
schen die En geLschen geleefd, je be
grijpt hen niet, anders zou je er niet
over spreken hun populairen held een
eervol graf te bezorgen.
Maar Collot d'Herbois deed niets
dan zijn zwaar lichaam schudden als
een groote, logge hond en spuwde op
den grond om zijn minachting voor
die wilde woorden uit te drukken, die
geen werkelijk tastbaar doel schenen
te hebben.
Je hebt je Roode Pimpernel nog
niet gevangen, burger, zei hij snui
vend.
Neen, maar morgen na zonson
dergang wel.
Hoe weet je dat?
Ik heb bevel gegeven, dat van een
der besloten kerken het Angelus ge
luid moet worden, en hij stemde er in
toe op dien dag en op dat uur met mij
op de Zuidelijke bolwerken te duellee-
ren, zei Chauvelin eenvoudig.
Houdt je hem voor een dwaas?
grijnsde Collot.
Neen, enkel voor een stoutmoedig
avonturier.
- Denk je dat, terwijl wij zijn
yrouw als gijzelaar in onze handen
hebben, en de geheele stad Boulogne
de o ogen op hem gevestigd heeft ter-
vfille san os amnestie, dat dia man
dwaas genoeg zou zijn, om op dat be
paalde uur op die bolwerken te gaan
wandelen met het vooropgezet doel,
om zich door Jou en Je mannen te
laten vangen?
Ik ben er volkomen van over
tuigd, dat wij hem in handen zullen
hebben, voor het bepaalde uur, waar
op morgen op de bolwerken bet An
gelus geluid zal worden, zei Chauve
lin met nadruk.
Collot baalde zijn breede schouders
op.
Is de man krankzinnig vroeg hij
met een ongeloovig lachje.
Ja, ik denk hot wel, zei de ander
glimlachend.
En als je hem eenmaal te pakken
hebt, wat denk je dan met hem te
doen vroeg Collot.
Twaalf gewapende mannen zul
len op het bolwerk klaar staan om
hem te grijpen op het oogenblik, dat
hij verschijnt.
En hem dadelijk neer te schieten,
hoop ik.
Alleen als laatste redmiddel,
want do Engolschman te sterk, en zal
onzen half ultgehongerden mannen
heel wat te doen geven. Maar zoo mo
gelijk, wil ik hom levend hebben....
Waarom Een doode leeuw ls
veiliger, dan een levende in elk gevaL
j r— O 1 wij zullen hem wel dooden,
burger. Maak ie daarover maar niet
bang. Ik heb een wapen klaar voor
dien bemoeizieken Rooden PimperneO,
dat duizend maal doodelijkor is en;
veel moer uitwerking heeft dan een
geweerschot of zelfs de guillotine.
Welk wapen dan, Burger Chau*
velin
Chauvelin leunde voorover over dei
tafel en liet zijn kin op do handed
rusten instinctmatig boog ook ColIoS
zich naar voren, en beide manned
keken behoedzaam om zich hoen, ala
vroegen zij zich af, of gespitste ooren
ergens werden opgestoken.
Nu waren het de bleeke oogon van'
Chauvelin, die gloeiden van haat on
van een onverzadelijken lust to$
wraak minstens even groot ais dg
bloeddorstigheid van Collot; het on
zekere licht van do vetkaarsen wierp
spookachtige schaduwen boven zijnj
wenkbrauwen, en zijn mond vertoon
de zulke strenge lijnen van onbe*
grensde wreedheid, dat het beestach
tige wezen naast hem, hem vorwom
deóxï aankeek, vaag een diepte van
gevoel opmerkend, die zijn verstand
te boven ging. Binnensmonds herhaal.'
de hij zijn vraag
Welk wapen bon Je van plan tet
gen dien spion te gebruiken, Burgei
Chauvelin
On teering en belachelijkheid!
antwoordde de ander bedaard.
(Wordt vervolgd)--
