M alle gevallen
Stadsnieuws
atï TüÖJNfcfcL
Uit de Omstreken
SCOTT'S
Emulsion
Binnenland
Koloniën
«Gemengd Nieuws
Sport en Wedstrijder
Pers-Overzicht
Stoomvaartberichten
S'P.'feLISABETHS-
TENTOONSTELLING.
(Jistermlddag werd. te half twee door
dei} eony. heer pastoor P. A. F.
Roy akkers <Je Jaarlljksche tentoonstel
ling, van do St, Elisabeth's veroenl-
ging, In 't gebouw aou de Jansstraat
49, geopend.
In *n korte kernaohtlge toespraak
werd nog eens de geschiedenis van de
vereeniging herdacht en gewezen op
't groote nut, dat er elk jaar in groo-
fcer mate van uitgaat, Ten slotte sprak
de heer Royakkers den wensch uit,
dat do tentoonstelling en daarmee ook
natuurlijk het aantal loten, zich van
Jaar tot jaar zou mogen uitbreiden.
Het tentoongestelde zelf bestaat uit
■peolgoed, boeken, huishoudelijke ar
tikelen enz., en is smaakvol op lange
tafels gerangschikt, 's Middags en
ook 's avonds vooral liet het niet na
de leiendigo belangstelling fa trek
ken en roenig lot werd genomen.
Voor de kinderen was 't In 't boven-
ïaaitje een neerlljkheid.
Daar was de heer Th. F. Schramfc-
ce, leest-arraugour uit Rotterdam,
mei *ijo poppenkast. Elk half uur
werd daar 'n geschiedenis afgespeeld,
voer *a auditorium, dat uit rijen blijde
kindergedichtjes bestond, 't Was wer
kelijk een lust om te zien hoe de klei
nen genoten van de geschiedenis van
„Sneeuwwitje" of de huiselijke Mi
eenigheden van Jan Klaassen. En
over den heer Schram ad e was maar
éen roephij droeg dan ook alleron
derhoudendst voor.
In do pauzes liet 'n phonograaf z n
lustige deuntjes hooren, waarbij een
honderdtal kindervoetjes lustig de
maat sloegen
De St Elisabeth's vereenigmg heeft
dit jaar weer 'n welgeslaagd tentoon-
stellingsfeest gevierd.
Goochelen in de Bron.
Zaterdagmiddag hebben we een kijk
je genomen bij de heeren Prof. Dun-,
can Wilson en Prof. Rinaldini, illu
sionisten en prestidiggitataurs, zooals.
ze op 't programma vermeld staan in
goed Hoilandsch goochelaars. De toe
rendie ze laten zien, zijn inderdaad
verbluffend, flauw worden ze alleen
al* men het geheim ervan kent.
Maar Prof. Rinaldini is ook degen
slikker, en 't is werkelijk om er angst-
irillmgen van te krijgen, wanneer
men ziet, hoe de blanke wapenen, van
60 c.M. en langer, tot het gevest in
*8 heeren Rinallini's kee'aat. verdwij-
leu.
Kunstig ia vooral t u».<ai uansen
van een krant op den neus, onderwijl
op twee mondharmonica's spelend. De
weinige bezoekers hebben een a an ge-
na men middag gehad, voorui ook ge
noten van de zeer goede muziek.
„DE REÖDER" DOOR DE
„KONINKLIJKE".
„De Redder" is een zedenspel, een
Duitsch zedenspel.
De auteur, Felix Philippi, wensch-
te ons over eenige zeden iets mede
te deelen.
Maar hij bad er ook lets over op te
merken, ze af te keuren, ze als een
slecht voorbeeld aan zijn tijdgenoo-
ten te laten zien.
Hij had te leormeesteren.
Daarom is 't ook een tendenzstuk,
waar de tendenz zelfs heel dik op
ligt.
Nu, wat hij ons over de zeden in
sommige Duitscho kringen meedeelt,
is dan ook allesbehalve liefelijk. En
om 't door hem gewilde effect beter
te bereiken, stelt hij in zijn stuk de
ouderwetsche degelijkheid tegenover
de moderne wuftheid.
Die ouderwetsche degelijkheid
wordt vertegenwoordigd door den
koopman Oddendahl en zijn oudste
dochter Agnes, die gelukkig en in
eenvoud op het land getrouwd is en
het gezonde element in het stuk uit
maakt.
Maar van do rest van dit Beriijn-
sche huifrtiouden deugt niet veel.
De oude Oddendahl staat aan het
hoofd van een koopmanshuis, dat
wijd en zijd beroemd ls om zijn ouder
wetsche soliditeit; het is nog een toon
beeld van patricische Voornaamheid
en degelijkheid. De overige leden van
het gezin deugden echter niet veel.
Zijn vrouw is een mol mensch, dat
altijd beweert ziek te zijn, naar bad
plaatsen reist, zich met haar huis
houden niet bemoeit, en zich aan de
opvoeding van haar kinderen niets
laat gelegen liggen. Zoonlief is dan
ook tot een nietsnut opgegroeid, die
paard rijdt, „leeft" en op zijn 24e
jaar al blasé en op is. En Beate, de
Jongste dochter, een mooi, aantrek
kelijk meisje, is op kostschool ge
weest, door vreemden opgevoed, of
liever niet opgevoed, en nu geheel
verwilderd. Zij doet nu dingen, die de
menschen excentriek noemen, maar
die eerder pervers te noemen zijn; zij
kleedt zich extravagant, leest slechte
boeken, zoekt emoties op bet randje
van het gewaagde, jaagt naar avon
turen.
Daardoor wordt zij Indirect, door
«en samenloop van omstandigheden,
ocvzaak van den val van baars va
ders koopmanshuis.
Aan wien de schuld? In het stuk
wordt er een hoorn over opgezet; de
wijze Agnes weet er heel wat van te
vertellen; zij geeft de schuld aan de
maatschappij en nog zoo wat...
We gelooven best, dat er in Berlijn
en in andere groote steden zulke toe
standen, zulke meisjes en zulke ver
keerdheden voorkomen. En we begrij
pen ook wel, dat Fellx Fillppl zijn
menschen en de toestand zoo heeft
uitgekozen en precies zoo heeft laten
handelen, dat xiju rekensommetje
uitkomt.
't Belangrijkste van „De Redder"
was voor ons dan ook de figuur van
Beate, waarin Fillppl een wel bijzon-
<TeY type van èerf Modern vrouwen-
soort gecreëerd heeft. En Emma Mo
rel heeft da rol mooi gespeeld; het
lidhtzlnnige, perverse en speelsche In
deze figuur het duivelsche bijna
heeft zij knap weergegeven; dat was
mooi werk. Alleen haar eostuum als
duiveltje en haar dans In het tweede
bedrijf mislukten stumperig; die dans
was flauw gehuppel en gezwaai.
Jan C. do Vos gaf een acceptabelen
Oddendahl en Meunier een niet slech
ten bankdlrecteur-vlveur Steinhartör.
Maar vermelding verdient zeer zeker
ook mevr. De Vvs-Poolman voor haa-r
ferm, sympathiek spel als de verstan
dige Agnes; de dictie en hare impul
sieve gevoelsgebaren waren zeer goed
Over 't algemeen was deze voorstel
ling van de „Koninklijke", die ons de
laatste jaren niet verwend had en be
paald achteruitging, als geheel geno
men wel goed.
Maar alleen nog lets. Do régisseurs
van de moderne stukken laten tegen
woordig divans of rustbanken met
lappen er over op het tooneel zetten.
Maar hebben zij er wel eens over ge
dacht, hoe leelijk het staat daar man
nen met hun lange onhandige beenen
op le laten liggen?
FRANS NETSCHER.
BLOEMENDAAL.
Vergadering van den Raad der ge
meente Bloemendaal, te houden op
Donderdag 14 October e. k., des na
middags 2 uur.
1. Benoeming van een tijdelijken
wethouder.
H. Ingekomen stukken.
8. Vaststelling van het suppletoir
kohier Hoofdelijken Omslag, en van
<te kohieren schoolgeld en reinigings
belasting 3de kwartaal.
4. Aankoop van grond voor raad-
hulsbouw.
5. Reclame's Hoofdelijken Omslag.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
A 30 Cts. per regel.
is Scott's Emulsion beter dan de ruwe lever
traan. Scott's Emulsion is d Air om beter, omdat
zy gemakhelyker verteert en dientengevolge
een sneller en krachtiger uitwerking heeft
Bovendien Is ry beter omdat, terwyl levertraan
wegens zyn walgelyken smaak voor velen
weerzinwekkend is, elkeen gaarne
f inneemt. De echte Scott's Emul
sion wordt uitsluitend bereid door
Scott Bowne Ltd., Londen,
Engeland, wier naam en fabrieks
merk fde Visscher met de Viscb)
op elke verpakking voorkomt.
Geen andere Emulsie heeft pre
cies dezelfde weldadige uitwerking
als Scott's.
By alle ApotheKere en Drogisten,
VERZEKERINGS-MAATSCHAP-
PIJEN EN ZIEKENFONDSEN.
Op aanstichting van de Amsterdam-
sche Vereenlging „Verzekeringsbe-
lang", werd te Amsterdam een verga
dering gehouden, welke ten doel had
het constitueeren van een Nederland-
schen Bond van Vereenigingen van
vertegenwoordigers van verzekerings
maatschappijen en ziekenfondsen.
Vertegenwoordigd waren vereeni-
gingen uit Haarlemmermeer, Amster
dam, Rotterdam, Haarlem, Den Haag,
Gouda, Leiden en Zaandam. Twee af
gevaardigden, die van Rotterdam en
Haarlem, verklaarden wel aan de be
sprekingen te willen deelnemen, doch
dat hun mandaat niet zoover strekte
om tot toetreding te besluiten.
De overige afgevaardigden verklaar
den, dat hun vereeniging of tot toetre
ding besloten had óf hun vrij mandaat
gegeven had. Vereenigingen uit Venlo
en 's-Bosch berichtten niet tegenwoor
dig te kunnen zijn.
ZIGEUNERS IN DEN HAAG.
Een aantal vreemdelingen in eigen
aardige schilderachtige kkederdracht
trok Zaterdag te 's-Gravenhage zeer
de aandacht. Het waren Serviërs en
Hongaren, zoogenaamde zigeuners,
die met vrouwen en kinderen, te za-
rnen 35 menschen, door Europa trek
ken, onderweg hun handwerk, het
ketellappen uitoefenende. Daar- zij
van behoorlijke passen en legitimatie
papieren voorzien waren en ruim
schoots geld bij zich hadden, konden
zij ongehinderd de Belgische grens
overtrekken ons land in. Van de
grens tot Den Haag waren zij verge
zeld. geworden door marechaussee,
door wier bemiddeling de Haagsche
door-wier-been id deling bij de Haag-
poliiio voor onderdak van den troep
zorgde.
GEEN CHOLERA.
Van den directeur der Rijksserum-
inrichting te Rotterdam werd te Zut-
phen een telegram ontvangen, mel
dende, dat in de faeces van den cho-
lerarlijder aldaar, geen cholerarbacil-
len zijn aangetroffen.
EEN VELDWACHTER...*
Te Budel werd do gemeente-veld
wachter V., terwijl hij bezig was met
Jagen zonder vergunning, met twee
jachthonden en oen dubbel-loops-
jachtgoweer, door den brigadier der
Rijksveldwacht te Weert bekeurd.-
VIERMAAL OP ééN DAG
GETROUWD,
fti een gemeente nabij Alkmaar lö
dit wonderlijk feit gebeurd. Een paar
tje zou Donderdag In den echt ver
bonden worden. De gemeente-secreta
ris, kort geleden nog onderwijzer, die
ook benoemd was tot ambtenaar van
den burgerlijken stand, maar nog niet
als zoodanig beéedlgd, trouwde het
paar en gaf een huwelijkaacte af. In
de R.-K. kerk werd daarna het huwe
lijk voltrokken.
Eenige uren later verom de burge
meester het gebeurde. Wetend, dat de
bufgerUJke Huwelijksvoltrekking 'on
wettig was en het gewenscht achtend
ter voorkoming van onaangename ge
volgen, dat de jongelui nog eens wer
den over getrouwd, liet hen met de
getuigen nog eens ter secretarie ko
men, om het hutvelijk thans wettig te
voltrekken.
Daarop heeft de R.-K. geestelijke
het huwelijk nogmaals kerkelijk vol
trokken. („A. CL").,
VERVROEGDE WINKEL
SLUITING.
Door de Zaanlandsche Handelsver-
eeniging is onder de Zaandamsohe
winkeliers een onderzoek ingesteld
naar de wenschelijkheid van ver
vroegde winkelsluiting, hetzij met of
zonder inmenging van overheids
wege
Van de 600 vragenlijsten, die voor
dit doel werden rondgezonden, wer
den 182 stuks ingevuld terug ontvan
gen.
Van de 182 waren er ingevuld als
absoluut tegen vervroegde sluiting
36 het getal voorstanders bedroeg
derhalve 146.
Hiervan verklaarden zich voor par
ticulier initiatief 29bij voorkeur
particulier initiatief 57, en voor wet
telijke sluiting 60 winkeliers.
BEPERKING ZONDAGSARBEID.
Het hoofdbestuur van den Algemee-
nen Nederlandschen Dienstbodenbond
heeft een breed gemotiveerd adres ge
zonden aan den Minister van Land
bouw, Nijverheid en handel, met ver
zoek om ook personen die huiselijke
diensten verrichten, op te nemen in de
voorgenomen wettelijke regeling in
zake den Zondagsarbeid.
UITBREIDING RECHTERLIJKE
COLLEGES.
De Minister van Justitie brengt ter
kennis dat, naar aanleiding van de
wet van 27 September 1909 zullen
worden benoemd:
bij de Arrondissements-rechtbank
te 's-Gravenhage, 1 vice-president, l
rechter, 1 substituut-officier van jus
titie, 1 substistuut-griffier; bij de
Arrondissements-rechtbank te Rotten
dam; 1 vice-president, 2 rechters, l
substituut-officier van Justitie, 1 sub
stituut-gjdfficr; bij de Arrondisse-
ments-rechtbank te Amsterdam: 1 vi
ce-president, 2 rechters, 1 substituut
officier van Justitie, 4 substituut
griffiers.
Sollicitanten voor een of meer
bovengenoemde betrekkingen wordè'
uitgenoodigd hun verzoekschriften,
voor Iedere betrekking afzonderlijk,
zoo spoedig mogelijk aan H. M. de
Koningin In te zenden.
DIEFSTAL IN EN UITBRAAK UIT
EEN POLITIEBUREAU.
Donderdagnaroiddag na afloop der
paardenmarkt te Osch werd, vertelt
de ,,'s-IIert.", op het politiebureau
door middel van een valschen sleute)
een kistje geopend en daaruit het
marktgeld, zijnde 48.65, ontvreemd.
En in do „L. K." lezen wij
Donderdagnamiddag is te Roer
mond uit een der cellen van het poli
tiebureau, door uitklimming ont-
vlucht en een acrobaat, zich noemen
de Muller, die in het Algemeen Poli
tieblad gesignaleerd stond als ver
dacht van diefstal van rijwielen op
verschillende plaatsen in ons land ge
pleegd. De acrobaat beeft de ijzeren
tralies voor het bovenlicht verbogen,
er uitgewipt en is door overklimmiug
aan de Veldstruat in het café v. A. te
rechtgekomen, alwaar een dochter
des huizes verschrikt op de straat
vluchtte en om hulp riep. De acrobaat
loerde even om de deur, en de kans
schoon ziende, holde hij de straat op,
direct gevolgd door een troep kinde
ren alsook door de politie. Het heer
schap deed zijn vak eer aan, want hij
ontkwam, ofschoon hij dadelijk door
de politie per rijwiel werd nagezet.
VERBRAND.
Voor enkele dagen viel te Oirschot
een oude vrouw, alleen thuis zijnde, in
het turfvuur.
Na eenigen tijd kwam de zoon thuis
en vond zijn arme moeder in den al-
lerellendigsten toestand. De vrouw
had zich niet meer kunnen oprichten
en zat nog geheel met brandwonden
overdekt, in het gloeiende vuur. Toen
de zoon haar uit het vuur wegnam,
vielen de kleeren in stukken haai' van
het lichaam. Geheel het lichaam zag
bruin en zwart van de brandwonden.
Thans is de ongelukkige, na enkele
dagen van vreeselijk lijden, overle
den.
RÏJWIELDIEF.
Te Deventer is een 22-jarige smids
knecht, uit Haarlem, aangehouden,
die te Zwolle een rijwiel had gestolen
en hei in eerstgenoemde plaats wilde
verkoopen. Ook moet hij de vorige
week te Hoorn een rijwiel hebben ge
stolen, dat hij te Amsterdam te gelde
maakte*
OP REIS.
Uit zeer betrouwbare bron Ver
neemt „De Locomotief", dat mejuf
frouw Westmeyer en de heer Leh
man n zich te Triest per Oostenrijk-
schen Lloyd hebben ingescheept naar
China en Japan.
MOORD TE TANGERANG..
Uit Don Haag wordt gemeld:
Het bericht van den moord op den
assistent-resident van Tangerang, bij
Batavia, is thans langs ofiicieelen
weg ontvangen en bevestigd.
HET INDISCH TOONEEL.
Naar de „Dell CL" verneemt, gaat
het echtpaar Chrispijn het gezelschap
van den heer Kimrael verlaten. Het
contract ls op verzoek van den heer
Chrispijn ontbonden.
Er bestaan nu plannen dm een
nieuw tooneelgelschap op te richten
met Medan als standplaats. Eenige
kunstvrienden zijn hierover met den
heer Chrispijn in onderhandeling.
COOK's POOLREIS,
In het elfde hoofdstuk van rijn
reisverhaal deelt de poolreiziger ons
zijn ervaringen mede tot op 13 April.
Over de door hem gedane waarnemin
gen spreekt hij echter niet, hij be
waart deze nl. voor het uitgebreide
technische reisverhaal, dat later zal
verschijnen maar wel vertelt hij
treffende bijzonderheden over de
doorstane ontberingen.
In 24 dagen hadden de reizigers een
afstand van 300 mijl over de poolzee
afgelegd. Nog 130 mijlen en het eind
doel was bereikt. Er waren nog juist
voldoende levensmiddelen, maar de
een of andere onverwachte tegenslag,
een lang aanhoudende storm, een te
groote sneeuwval, al te bewegelijk ijs,
kon den laatsten tocht toch nog doen
mislukken.
Zij begaven zich dan weder op weg
over de oneindig schijnende ijsvelden,
onder de stralen van de zon voort
durend zwaar gekweld door hevige
dorst. En al bevonden zij zich te mid
den van een onmetelijke hoeveelheid
bevroren water, zij moesten met bet
drinkwater zuinig omgaan, daar het
smelten van het ijs buitengewoon veel
tijd eischte en de reizigers weinig tijd
te verliezen hadden.
Zij trokken twee dagen lang voort
over het uitgestrekte ijsveld, zonder
te kunnen uitmaken, of zij zich op
zee- of landijs bevonden, maar hun
spoed werd belemmerd door den toe
stand van het ijs, dat overdekt was
met korsten van sneeuw en te hard,
dan dat zij hunne sneeuwschoenen
konden gebruiken. Zwaar drukte op
hen de eentonigheid van de ijswe-
reld, hunne oogen waren als verstijfd,
hunne oogen waren als verstijfd, hun
reest als verstompt. Bitter kwelde de
honger en het stillen was geen genoe
gen meer, het was als 't ware slechts
een vullen van de menschelijke ma
chine met nieuwe brandstof.
„Woorden noch teekeningen", zegt
Cook, zijn In staat ons een indruk te
geven vnn de waanzinnig makende
eentonigheid van het Poollicht, ge
paard aan de scherpte van den wind,
de haast niet te verdragen koude en
de vermoeienis van het uitgeputte
lichaam!
Cook zelf kon zich staande houden
door de eerzucht die hem dreef naar
het einddoel van zijn streven, voor
zijn Eskimo's echter bestond deze
prikkel niet. Toch hielden zij bet
lang vol. Maar in den ochtend van
den 13en April had de eene Eskimo,
Ahwela, alle wilskracht verloren, hij
zette zich in zijn slede en terwijl de
tranen hem over de wangen biggel
den, fluisterde hij: Unne sinig pa oea-
honic iodorica. (Het is onmogeijlk
verder te gaan, het is maar beter, dat
wij sterven).
VOETBAL.
H. F. C.—AJAX, 2—1.
Het mooie weer had veel voetbal
liefhebbers naar de Spanjaardslaan
gelokt meer, dan we voor den wed
strijd H. F. C.Ajax verwacht had
den. Elk wist Immers, dat het blauw
wit over het rood-zwart moest
triomfeeren, zoodat 't een weinig in
teressante partij zou worden.
Deze verwachting is niet geheel uit
gekomen. De Leidenaars gaven niets
toe, hebben tot het laatste moment
den strijd flink volgehouden en zoo
doende gezorgd voor een spannenden
wedstrijd.
Daarvoor zullen de toeschouwers
hen dankbaar zijn.
Ajax verscheen met
Van Zanten, 1
Korff, Brusse,
Gantvoort, Brutell, Van Wettum,
Nouhuys, Naarsens, Gunning, Knap
pert en Diep
Voor de gasten een flink elftal; hun
verdediging was immers compleet.
H. F. C. verscheen met
Seignette, v. d. Loeff, Francken, Ten
Cate, Clifford.
La Basttde, Van Gogh, Kater,
Schalkwijk, Kimmijser,
Van Lennep.
Even over twee liet Kappenburg,
die de fluit bespeelde, beginnen. Al
da-delijk was te zien, dat de Haar
lemmers, wat de voorhoede betreft,
overwegend sterker waren. Maar de
verdediging van Ajax was goed op
dreef. De pittige aanvallen van de
H. F. C.'ers werden herhaaldelijk op
erven forsche manier afgeslagen. In de
middenlinie schitterden Brutell en
Gantvoort, en de backs waren „ook
niet voor de poes". Tenslotte Van
Zanten. Dat is een doelverdediger
waar men op aan kan Geen wonder
hij is eiken wedstrijd in de gele
genheid om zich te oefenen I Bij een
zwakke club komt het immers altijd
op do verdediging en den keeper aan I
Van Zanten gaf keurig spel. Hij is
geen man, die op het publiek werkt,
allee gaat zoo kalm, zoo zonder eenige
gemaaktheid.
En wat heeft hij er veel uitgehou
den. Geregeld zweefden de witgekiel-
de Haarlemmers om zijn doel en
moest hij handelend optreden.
De middenlinie van H. F. C. was
enorm, vooral Van Gogh schitterde.
Zoo werd onze voorhoede flink ge
voed en ook deze-vijf kweten zich op
uitnemende wijze van hun taak. Het
opbrengen van den bal was keurig.
Maar.... als het leder vlak voor doel
was, dan kwamen da Ajax-backs en
werd het samenspel der H. F. C.'ers
gebroken. Zoodoende was het voor
doel meermalen mis. Herhaaldelijk
werden mooie, zelfs prachtkansen on
benut gelaten. Dat was jammer. Toch
werden er heel wat schoten op de
Leidsche veste gelost. Van Zanten
stond pal en wist steeds op uitnemen
de wijze een „niet thuis" te geven.
Acht minuten voor half time bezweek
hij evenwel voor het zooveelste schot
van Francken.
H. F. C.'s eersteling was er Groot
gejuich onder de vele supportei's I
De voorhoede van Ajax was niet
veel. Een enkelen keer werd eens een
stuip-aanval gedaan, maar daar
bleef het bij. De Haarlemsche backs
hadden dan ook niet veel te doen en
Van Lennep was zoo wat op non-
actief gesteld.
De rust kwam met 1—0 voor II. F. C.
Na do hervatting werd de zaak op
geheel denzelfden voet voortgezet en
bleef de spanning er in.
De Haarlemsche voorhoede was
niet gelukkig, want herhaaldelijk
werd óf net over, öf net naast gescho
ten. En de goede ballen werden or
nog door Van Zanten uitgehouden.
H. F. C. had bijna geheel het spel
in handen en het is wel eigenaardig,
dat (le score zoo laag bleef.
Eerst na 25 minuten wisten de
blauw-witten hun leiding te vergroo-
ten, weer dank zij Francken, die een
mooie kei gaf, die zelfs voor Van
Zanten te mooi was.
Het bleef niet lang 2—0. Nog geen
twee minuten later, of Ajax maakte
een tegenpuntje. t Was een heel on
verwachte aanval, die Knappert voor
het doel doorzette en zoo met een
goal bekroonde.
Nu kwam er nog meer spanning in.
De Leidsche voorhoede smaakte dit
voorproefje heel goed en alle krach
ten werden ingespannen voor een ge-
lijk-makend punt.
De omstanders moedigden de H. F.
C.'ers aan, om nog een puntje te ma
ken. Maar, al werkten ze nóg zoo
hard, 't gelukte niet.
H. F. C. won dus welverdiend met
21.
Deze nederlaag ls voor Ajax geen
schande, ze is eervol. Toch jammer,
dat zoo'n goed stel verdedigers in een
club moet spelen met zulke zwakke
broeders in de voorhoede.
Het H. F. C.-elftal maakte een goe
den indruk. Over den keeper en ach
terhoede-spelers is niet veel te zeggen,
want die hebben nu al zeer weinig te
doen gehad. De middenlinie is in
prachtvorm. Ook de voorhoede is
I, de aanval is vlug en pittig, aJ-
er moet nog een beetje meer sa
mengespeeld worden voor het doel en
het schieten moet ook nog een beetje
zuiverder worden. Dan belooft de
combinatie veel.
II. V. V.—HAARLEM, 2—0.
Schijnbaar is mijn voorspelling van
Zaterdag verliezen van Haarlem
op dezelfde manier als tegen D. F. C.
uitgekomen. Schijnbaar maar in
werkelijkheid niet.
Toen lk een H. V. V.-victorie voor
spelde, was ik in de meening, dat het
Haagsche "elftal béter dan dat van
Haarlem was en het tegenoverge
stelde is m. i. waar. Bij deze match
in Den Haag hadden de winners alle
geluk aan bunne zijde, hun geheele
combinatie, hun geheele spel in hst
veld stond achter bij het Haarlem
sche. Maar laat ik de geschiedenis
even geregeld memoreeren.
Om kwart over twee stond Haar
lem (zonder Healey) tegenover H. V.
V. (met remplacanten voor Deetje
Kessler en Van Leyden) in het veld.
Den eerste zien we tusschen het pu
bliek wandelen naast me vertelt
iemand, dat Dée (wat spreekt de man
dat „Dée" heerlijk Haegsch uit) niet
meer spelen mag.
H. V. V.
De Groot,
Heyning, Heyting,
Pop, Mundt (capt.), Sunler,
Breuning, Lutjens, Feith, Kessler Sr.,
La Chapelle.
Haarlem
Filipse, Jut Haak, Wilhelm, Verwey,
Leslie Miller,
Alb. Haak, Bouwmeester, Veen,
De Wolff, Serné.
Utermark (capt.)
Haarlem begint ouder gewoonte
met een flink gangetje, dat dezen
keer bijzonder lang duurt. Het sa
menspel is werkelijk uitstekend, en
H. V. V. moet direct met volle kracht
aan het verdedigen. Jur Haak speelt
verdienstelijk, de rechtervleugel bij
zonder goed, ettelijke voorzetten ko
men voor het doel maar ze worden
niet benut. En De Groot heeft in de
eerste twintig minuten niets te stop
pen dan een mooi schot van Bouw
meester en een dito van Leslie Miller.
Maar alle voorzetten, werkelijk alle,
worden door Heyning of Heyting als
vrije ballen gemakkelijk verwerkt,
zoodat liaarlern, dat overigens een
beslist superieur spel speelde, niet
scoren kon.
En dat komt door het gemis van
een goeden midden-voor.
Het is volstrekt mijn bedoeling niet
om Wilhelm, een jongen speler, die
met animo speelt, niet als zoovele an
deren bang is en sommige heel goede
dingen doet hier „af te gaan kam
men", volstrekt niet maar voor
middenvoor in het eerste elftal heeft
hij de capaciteiten niet.
Zonder twijfel is een centre-forward
z'n benaming zegt het al duideb'k
de belangrijkste taak in een voor
hoede. Hij moet het middelpunt, het
uitgangspunt van de combinatie zijn,
hij moet een flinke dosis zelfvertrou
wen bezitten, en op het critieke mo
ment zijn kalmte weten te bewaren.
En die goede eigenschappen heeft
Haarlem's tegenwoordige middenvoor
beslist niet, hij is niet zooals hij 't
zijn moest, de leider van de voor
hoede.
Waardoor is de H. F. C.-Yoorhoede
werkelijk zoo goed hoewel voor
3/5 zeker uit niet meer dan matige
spelers bestaande 't Komt door
Mannus Francken, die niet door
z'n woord door z'n daad, z'n heele
spel en kunnend optreden, de ande
ren goed doet spelen. Wat zou een
H. F. C.-voorhoede zonder Francken
zijn
Daarom geloof ik dat Haarlem's
voorhoede, waarin overigens meer ta
lenten dan in de II. F. C.-dito schui
len wel beter is te maken. Dat zou
ik tot het eind van mijn verslag wil
len bowaren, en nu de historie ver
volgen.
Om dan maar met de deur in
huis to vallen H. V. V. doet na
ruim een Hall uur spelens haar eei>
sten goeden uitval en Tonny Kess
ler scoort onhoudbaar uit een goeden
voorzet van Hans Breuning. (1—0).
Tot de rust gebeurde er toen niet
veel bijzonders meer.
Het spel na half time lijkt sprekend
op dat er vóór. Alleen is H. V. V. nu
in het veld wat beter. De backs spe
len schitterend, de middenlinie matig
(Mundt bijzonder slecht zelfs) en do
voorhoede behalve La Chapelle vrij
goed. Feith maakte er met een on-
houdbaren pil na 10 minuten 2—0
van. Overigens bleef Haarlem de
sterkste in 't veld, voortdurend om
haar mooi combineeren, het mooie
individucele spel van Albert Haak,
van Patrick Miller, van Sim Veen toe
gejuicht door het publiek maar in
de onmogelijkheid om te scoren.
Jan van den Berg zat zich te ver
bijten aan 't lijntje, de Haarlemsche
supporters dito. Ik zal maar niet veel
meer vertellen van het laatste half
uur, waarin H. V. V. de Haarlemsche
achterhoede niet meer kon passeeren,
en Haarlem nog niet scoorde.
Time 2—0. Van de Haarlem-spe
lers wil ik als altijd de achterhoede
Haak en Veen in 't bijzonder me
moreeren. Utermark kreeg niet veel
werk.
In de voorhoede Verwey uitstekend,
z'n spel voldeed ons nog nooit zoo
goed Patrick Miller goed.
Ten slotte zou 'k captain Utermark
de volgende voorhoede willen advisee-
ren Bijieveld, Jur Haak, Bouwmees
ter. Verwey, Patrick Miller van
links naar rechts gerekend.
RIDDERORDEN EN VERKIEZINGS-
GELD.
Do N. R. CL schrijft:
Wij hebben indertijd (blad van 1
Juli), toen allerwege besproken werd,
hoe in de duistere geschiedenis van
het aan den heer R. Lehmann ver
leende kruis van de orde van Oranje
Nassau langs officieelen weg licht
kon worden verkregen, te kennen ge
geven, dat o. i. door het stellen van
enkele eenvoudige vragen aan de re
geering omtrent verschillende be
langrijke punten zekerheid kon wor
den verworven.
Daaronder behoorde ook deze, of dé
aandacht op den Griekschen consul te
Amsterdam gevestigd was langs den
officieelen weg, die van bulten af
naar het departement van binnen-
landsche zaken leidt, dan wel of het
initiatief tot de decoreering uit het
departement van binnenlandsche za
ken was voortgekomen. En in dit
laatste geval, of dan over den heer
Lehmann informaties ingewonnen
waren op de gebruikelijke wijze, via
den commissaris der Koningin en
den burgemeester van Amsterdam.
Blijkbaar in aansluiting op diö
door ons aangegeven vragen deelt
thans Zelandia mede, „uit zeer ver
trouwbare bron" te hebben vernomen,
dat „destijds de voordracht tot toe
kenning eener ridderorde aan den
heer Lehmann om advies geweest (is)
bij den burgemeester van Amsterdam
en den commissaris der Koningin in
Noordbolland."
Indien de door het R. K. blaadje
aangeboorde bron inderdaad betrouw
baar is, zou dus moeten worden aan
genomen, dat de ridderorde niet op
geheel informeele wijze is toegekend.
Overigens marken wij op, dat de
door ons gestelde vragen hiermede
nog slechts voor een zeer klein on
derdeel zijn opgelost. Hebben de al
dus ingewonnen informaties en de
adviezen, welke daaraan zonder twij
fel zijn toegevoegd geworden, de in
drukken, welke op het departement
heerschten, dat R. Lehmann voor de
coreering in aanmerking moest wor
den gebracht, bevestigd? En zoo ja,
onvoorwaardelijk bevestigd? Daarop
kwam het bovenal aan, en die vrar
gen beantwoordt de bron van Zelan
dia niet.
Ieder weet schreven wij in Juli
verder dat het voor een man, die
op lintjes belust is, in ons land een
voortdurend verdriet is, zoolang niet
het ridderkruis van den Nederland
schen Leeuw zijn borst siert. Wij
meenden aanleiding te hebben tot het
vermoeden, dat er dit jaar pogingen
waren gedaan om deze leemte op R.
Lehmann's borst aangevuld te krij
gen. Waren die pogingen met eenig
aanvankelijk succes bekroond? Hoe
ver was de voorbereiding dezer rid
dering gevorderd? vroegen wij
daarom; aan welke vragen zich dan
opnieuw vragen omtrent het Inwin
nen van adviezen als boven ter spra^
ke kwamen, en hunne strekking, ge
makkelijk lieten vastknoopen.
Over al deze cardinale vragen heeft
Zelandia's bron zich, naar 't schijnt,
niet uitgelaten. Wij meenen nog
steeds, dat door de uitoefening van
het vragenrecht veel licht kon wor
den verkregen, dat ons tot nu toe ont
houden werd.
Het st. Kawi, van Java naar Rotter
dam, passeerde 8 Oct. Kaap del ArmL
Het st. Ternate, van Rotterdam n-
Java, passeerde 8 Oct. Gibraltar.
Ilct st. Besoeki, van Java naar Rot
terdam, vertrok 8 Oct van Padang.
Het st. Rindjani, van Rotterdam n.
Java, vertrok 9 Oct. van Colombo.
Het st. Prins Willem I, van Para
maribo naar Amsterdam, vertrok 9
Oct. des voormiddags 6 uur va*
Havre.
Het st. Prins Willem II, van Am
sterdam naar Paramaribo, vertrok 8
Oct. van Funchal.
Het st. Prins Willem IV vertrok 8
Oct. van New-York naai' West-Indië
Het st. Rijndam vertrok 9 Oct. van
Rotterdam naar New-York.
Het st. Soestdijk vertrok 9 OcL van
Rotterdam naar Philadelphia.
