Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Buitenlandse!) Overzicht
Stadsnieuws
FEUILLETON
Het Vergaan van de
„Lady Jerrayn."
27e Jaargang. Ho. 8108
MAANDAG 20 NOVEMBEB 1909 B
ABONNEMENTEN A D V E R T E N TlÈNi
PER drib maandbni gmSb' "783$$ Van 1—5 regel» 50 Cte.: iedere regel meer 10 Cts. Euiten hef Arrondteeaenf
Voor Haarlem i i l 128 JjVBkmMrSfftteignX. Haarlem van 1—5 regel» L—elke regel meer /0.26 Reclame» 30 Cent per reed.
Voor de dorpen In den omtrek «aar een Agent gevestigd b (kom der fraaüranrSSP/a B? Abonnement aanzienlijk rabat v
gemeente)1-30 Jpyj&jt PkS"^AW Advertenüên van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 28 Cts. per plaL:^g|
Franco per post door Nederland 1-65 O 60 cts' voor 3 plaatsingen A contant
&dffl^USbhi,,voir'HiUlim" aarS Beda!:ae m Administratie: Groot» Houtstraat
Ce omstreken en franco per post „045 Uterciimmnnaal Teletoonnnmmer der Redactie 800 ec der Administratie 724.
Uitgave Je? Vennaotseftap loarcns Coster. Directeur J. C. PEERHBOOi.Drnkkert): Zolder Bnltenspaame fl. Teleloonnnmmer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buiteniandscfa Advertentie-Bureau D. Y. ALTA»
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
TWEEDE BLAD.
Minister-zijn ls een baantje, dat
ook z'n schaduw-zijden heelt. Aller-
earst moet men zich pal-stellen tegen
lastige volksvertegenwoordigers en
dan loopt men ook nog de kans dooar
een politiek-heethoofd te worden ver
moord. Vooral de Fransche Excellen
ties hebben daarvoor veel risico.
Nu is er weer
EEN AANSLAG GEPLEEGD OP DEN
FRANSCHEN MINISTER VAN
OORLOG.
Maar... bij heeft een generaal
voor den minister aangezien, en zich
dus leelijk vergist.
Zaterdagmiddag loste een persoon
twee revolverschoten op generaal Ve
rand, die op weg was naar een feest
maaltijd. von den Fransohen bond
van gymnastiek ver eenigingen en dien
hij voor den minister van Oorlog
hield. De generaal werd licht aan het
voorhoofd en vrij ernstig in den nek
gewond, naar het militaire hospitaal
gebracht, waar de geneesheeren ver
klaarden, dat zijn toestand geen zorg
behoefde te wekken.
De pleger van den moordaanslag,
Endedsi genaamd, is oud-militair, hij
zei beambte bij de legeradministratiie
te Bousada (in Algiers) te zijn ge
weest en aldaar door officieren ge
ploegde fraudes ontdekt te hebben.
Wijl de officieren bevreesd waren,
dat hij de ontdekte verduisteringen
en vervalschingen openbaar zou ma
ken, besloten ze hem uit den weg te
xuirnen. Hij zei de voorts, dat hij,
twee maanden geleden een brief aan
den minister van Binnenlandsche za
ken had geschreven, om dien van de
zaak op de hoogte te stellen, maar
dat hij geen antwoord had ontvan
gen. Ten slotte had hij besloten, zich
op den minister van Oorlog, generaal
Brun, te wreken.
Een ander bericht meldt, dat de
•ichieter niet wel bij 't hoofd is. Aan
a'n vergissing zou men 't haast zeg
gen I Voor den minister is die vergis
sing een bof, maar voor generaal
Verand niet.
Ook de
SPAANSCHE SOLDATEN IN
MAROKKO
hebben 't niet aangenaam. Reeds
meermalen, zelfs uit bronnen die het
weten konden, is beweerd, dat de
strafexpeditie ten einde was. En nu
blijkt, dat daaraan nog niet gedacht
wordt! Integendeel uit Marokko komt
de tijding, dat de Spaansche krijgs
macht naar Nador op marsch gegaan
zijn. Dit is' natuurlijk om een bezet
ting van 't mijngebied der Beni-Bifrou
te bewerken. Reeds meldt een offici
eel telegram uit Melilla, dat de ca
valerie der voorhoede het plateau
van den berg Atlanta zonder noe
menswaardig verzet heeft bezet. Of
de Mooren zich gewillig uit hun an
dere stellingen zullen laten verdrij
ven, zal de tijd leeren. Bijzonder
vechtlustig schijnen de Rif-lieden niet
meer te zijnl
De Spaansche troepen hebben daar
entegen weer een versterking ont
vangen van ruim 2000 man, ter aan
vulling van de door ziekte openge
vallen plaatsen in de gelederen.
Met deze hernieuwing der actie ia
tevens een einde gemaakt aan de
door de Inboorlingen sleepend
GEHOUDEN* VREDESONDER
HANDELINGEN.
Slechts enkele stamhoofden toch
meldden ziel) nu en dan In het hoofd
kwartier aan, terwijl anderen weer
hun komst aankondigden, maar ge
neraal Marinas tevergeefs op het be
paalde uur lieten wachten.
De Zaterdagavond gehouden verga
dering van den Spaanschen minister
raad beraadslaagde uitsluitend over
do positie der Spanjaarden in Ma
rokko, tengevolge van de nieuwe ac
tie. De ministerraad besloot onmid
dellijk technische commissiën naar
Melilla te zenden, om de punten vast
te stellen, waar voorloopige verster
kingen gebouwd moeten worden en
besloot insgelijks, dat de Spaansche
troepen uit Marokko naar het vader
land zullen terugkeeren, al naarmate
en wanneer de opperbevelhebber,
generaal Marinas, dit gelegen zal
oordeelen en de reservisten, zoodra
zij in Spanje terug zijn, naar huis te
zenden.
Dit wil met andere woorden zeg
gen,
AAN GENERAAL MARINAS
wordt geheel de vrije hand gelaten.
Wanneer deze nu maar niet al te
strijdlustig woirdtl Ook ligt er in op
gesloten, dat Spanje haai' versterkt
gebied in Marokko, vooral rondom
Melilla wil uisbreiden. Vermoedelijk
zal 't geheele mijngebied daarin dan
opgenomen worden, want waarom
anders de nieuwe actie van generaal
Marinas om de Mooren uit dit gebied
te verjagen?
En bij dit alles heet 't, dat
SPANJE GEEN VEROVERINGS
POLITIEK
wil voeren, 't Vorige kabinet en ook
't tegenwoordige heeft dit herhaal
delijk verklaard, en toch...
Wel blijkt steeds duidelijker, dat
de Marokko-politiek der Spanjaarden
door de kabinetswisseling niet be
langrijk veranderd is. Dit is wel een
argument voor 't vaak opgedoken ge
rucht, dat Spanje door huitenland-
sche afspraken (lees Frankrijk) ge
bonden is.
DE SPAANSCHE CORTES
weer bijeen is (vermoedelijk tegen 15
December) zal er wellicht weer over
de buitenlandsohe politiek gesproken
worden. Maar niet alleen over Ma
rokko.
Aan den leider der uiterste Cata-
leensche groep is door minister Mo-
ret medegedeeld, dat dan de afge
broken debatten over de gebeurtenis
sen in Barcelona en den veldtocht
zullen voortgezet worden.
Dat kunnen weer woelige verga
deringen worden.
Ook
IN t ENGELSCHE LAGERHUIS
zal t dezer dagen wel stormachtig
toegaan. In de zitting van Woensdag
zal minister Asquith een protest-mo
tie voorstellen tegen de verwerping
of uitstelling der begrooting door het
Hoogerhuis. De ministers zijn er dus
wel gauw bijl Dinsdagavond stemt 't
Hoogerhuis over de motie Lansdowne
en Woensdag protesteert 't Lagerhuis
al, dat al is opgeroepen in de vaste
verwachting, dat 't Hoogerhuis de
motie van Lord Lansdowne zal aan
nemen. De
PROTEST-MOTIE
van t ministerie zal zoo luidt 't
plan de campagne! worden ge
steund door een algemeen geacht li
beraal afgevaardigde; het debat er
over zal Woensdag en Donderdag du
ren. Daarna zal de premier de ko
ninklijke boodschap voorlezen, waar
bij de zitting van het parlement voor
onbepaalden tijd wordt verdaagd,
ondier bijvoeging, dat de regeering
zoo spoedig mogelijk aan den Koning
zal voorstellen
HET LAGERHUIS TE ONTBINDEN.
De bedoeling der regeering is daar
toe in het begin van Januari over te
gaan.
Op deze laatste bijeenkomst van
het huidige Lagerhuis zal een pcroote
openbare bijeenkomst dei' liberale
partij volgen, waarschijnlijk Vrijdag
in Albert Hall, waar minister As
quith het wachtwoord voor de alge-
meene verkiezingen zal uitgeven.
Naast hem zullen alle ministers op
het platform plaats nemen.
UIT RUSLAND
wordt gemeld, dat door de regeering
bij de Doema een wetsontwerp inge
diend is betreffende de versterking
van de provinciale gendarmerie. Bij 't
ontwerp is een memorie gevoegd,
welke een bijzonderen kijk geeft op
den binnenlandschen toestand van
bet Russische rijk. Volgens deze me
morie is de bestaande revolutionnai-
re beweging in Rusland onder den
invloed van een aantal economische
en andere factoren wederom sterk
toegenomen en strekt zij zich uit over
bijna alle deelen des rijks. Behalve
de zuiver revolutionnaire beweging
is ontstaan een nationalistisch agra
rische, die vooral op den voorgrond
treedt in gewesten, waar de gendar
merie slechts zwak of in 't geheel niet
vetrtegenwoordigd is. In de memorie
wordt verzekerd, dat de revolution
naire beweging onder de boeren en
arbeiders in alle gouvernementen toe-1
genomen is. Vooral in de Oeral is dit
het geval; telkens komen nieuwe re-
volutionnaire organisaties het hoofd;
opsteken. Volgens een verklaring van
de rechterlijke autoriteiten in het
gouvernement Kazan neemt het aan
tal politieke misdaden daar snel toe.
Het geheele gouvernement kan als
revolutlonnair beschouwd worden.
DE KRETENSER KWESTIE.
Aan het „Berliner Tageblatt"
wordt uit Weenei» geseind, dat de
Knetensers besloten hebben alvast
afgevaardigdn voor de Grieksche Ka-
met te kiezen ten einde op deze wijze
te dwingen tot een beslissing over
het eiland. Men verwacht ten gevol
ge van dit besluit der Kretensers ern
stige verwikkelingen.
ONDER ONS.
Het mannenkoor „Onder Ons" hield
Zaterdagavond een feestelijke bijeen
komst in de Concertzaal van St. Ba-
vo, die nagenoeg geheel gevuld was.
Onder de aanwezigen bevond zich de
familie Beynes, waaronder de be
schermvrouw, mevr. de wed. J. J. F.
Beynes, en de eere-voorzitter, de heer
J. J. Beynes. Een orkestje, bestaande
uit viool, piano en klarinet gaf als
't ware een preludium tot den feest
avond.
Vervolgens trad het koor, onge
veer vijftig man sterk op met Zon
dagswijding van Fr. Abt. Met dit
stuk, en met het daarop volgende
„Omhoog" van G. A. Heinze, behaal
de het koor den 2den prijs in de 3de
afdeeling op den Zangerswedstrijd
in het Brongebouw. Dit feit zegt reeds
genoeg van het gehalte van het Za
terdagavond gepresteerde.
Ons leek de voordracht zeer be
schaafd, de dirigent, de heer W. P.
J. van Geanert, scheen zijn manne
tjes heel goed onder appèl te hebben,
terwijl wat de keuze der beide stuk
ken aangaat, ons vooral het eerste
uitstekend beviel. Het publiek gaf
groote ingenomenheid te kennen.
Vervolgens trad het mandoline-en
semble „Con Amore" op met een vroo-
lijken, twinkelenden marsch, en
daarna met een weemoedig stuk, ge
naamd: „J'ai tant pleuré". Met deze
ongewone muziekafwisseling, die het
ensemble welwillend verleende, had
het een ongemeen succes.
Opvallend was de mooie pianobege
leiding van den heer G. J. van Oort.
Daarna trad do bekende Nederland-
sche dichter-humorist Johan Schmier
op, die vooral met zijn eigenaardige
ode aan de erwtensoep zeer veel suc
ces had. Ook de pruimeboom, zooals
die door hem werd voorgedragen,
werkte sterk op de lachspieren. Een
bijzondere verrassing werd den aan
wezigen bezorgd door een feestlied,
expresselijk voor deze gelegenheid
door den zanger op het mannenkoor
Onder Ons vervaardigd.
In dit lied passeerden ach
tereenvolgens de familie Beynes, de
spoorwagens, do heer Van Gemert
als directeur, en de vijf bestuursle
den op geestige wijze de revue. De.
toejuichingen en het applaus waren
dan ook zeer krachtig, waardoor de
heer Schmier zich tot het geven van
een extra-nummer genoopt voelde.
Het koor trad daarna op met het
stemmige Avondlied van Joh. J. H.
Verhulst, dat algemeen in den smaak
viel. Na de pauze traden dezelfde
personen weder op.
Een gezellig bal besloot den in
alle opzichten geslaagden avond.
Kerstfee st viering.
Woensdag 25 December zullen de
kinderen, die de Zondagsschool van
Ds. J. W. Knottenbelt bezoeken, in
de Bakenesserkerk hun Kerstfeest
vieren. Als steeds zijn ook de ouders
uitgenoodigd.
Militaire zaken.
Door het bestuur van den Neder-
landsche Slagershond is verzocht, te
willen bevorderen, dat bij onder-
handsche aanbesteding van de leve
ring van vleesch, met zorg wordt toe
gezien dat alleen tot solide slagers
uitnoodigingen tot inschrijving wor
den gericht en voorts dat aan de in
schrijvers aan wie de levering niet
wordt gegund, daaraan, zoodra mo
gelijk, kennis wordt gegeven.
Door den minister van Oorlog is
bepaald dat voor zooveel zulks nog
niet is geschied, hieraan gevolg zal
worden gegeven.
Terwillevanhetkind.
1-Iet llaarl. Comité voor het bouw
fonds van het Centr. Genootschap
voor Kinderhersteliings- en Vacantie-
kolonies heeft tot dusver ontvangen
een bedrag van ca. 700 en bovendien
een gift van 10Ü0.
Waar /70,Ü0Ü benoodigd is voor den
bouw van hot tehuis wordt nog eens
dringend aangedrongen bijdragen in
te zenden bij den penningmeester, den
heer J. Schreuders.
Een wereldreiziger.
Wij lezen in de Deli-courant:
Vanmorgen hebben we 'n bezoek
ontvangen van een zeer merkwaardig
man, een reiziger, die in deze tijden
van snelle en steeds snellere ver
keersmiddelen „de oude paden" in fi
guurlijken en letterlijken zin blijft
bewandelen, 't Is de heer N. Saeijs,
Haarlemmer van geboorte en zoon
van de nbekenden geograaf, wiens
liefde voor kennis van den aardbol
op den zoon blijkbaar is overgegaan.
In September 1906 ging Dr. Blink,
een Belgisch geneesheer, een wed
denschap aan om in 6 jaar tijds, te
voet, een trip rond de wereld te ma
ken. Hij vroeg den heer Saeijs op
zijn kosten de reis mede te maken en
deze ging - p .iet voorstel in. Maai' in
Parijs werd de dokter ziek, kreeg
genoeg van de zaak; de heer Saeijs
echter had geen lust terug te gaan
en zette de firma op denzelfden voet
voort. Alleen trok hij verder over Ma
drid naai' Lissabon, scheepte zich
daar in voor New-York.
Vandaar trok onze globetrotter
dwars door de Vereenigde Staten, en
toen achtereenvolgens door Mexico,
door enkele Zuid-Amerikaansche re
publieken naar Buenos-Ayres, waar
hij zich weer inscheepte naar Mar
seille. Toen kwam Zuid-Europa aan
de beurt, de Balkanstaten, ging het
over den Hellespont via Klein-Azië
en Palestina naar Egypte. De heer
Saeijs doorkruiste vervolgens Soe
dan en trok, de Oost-Afrikaansche
kuststreek houdend, naar do Kaap.
Per stoomschip ging het weer naar
elders, daarna naar Bombay om-
vervolgens geheel Voor-Indië door te
trekken en via Pendjab naar Ran
goon te wandelen. Van Rangoon
bracht hem een schip naar Penang,
en per „de Koek" kwam hij gisteren
de straat van Malakka overgesto
ken.
Over een dag of wat keert de heer
Saeijs naar Penang terug, reist dan
via Singapore naar Java, denkt dit
land in de lengte door te tippelen,
onderneemt dan een kruistocht dooi
Oost-Azië en gaat daarna „huistoe".-
In 1912 denkt hij in Holland aan te
komen.
Per dag legde de reiziger van 40—
60 KM. af; hij reisde steeds alleen,
en vond zijn weg met behulp van
kaarten en het kompas.
Onze reiziger, een stoere verschij
ning in khakikostuurn en voorzien
van een groote tasch, waarin de of-
flcieele bewijzen dat de door hem op
gegeven route getrouwelijk is ge
volgd, is voornemens zich don tijd
hier ten nutte te maken en een le
zing te houden.
Wij twijfelen niet of de heer Saeijs
zal heel wat hebben beleefd en een
schat van ervaringen in zijn dooa
hebben. Het zal stellig de moeite loo-
nen hem daarover te hooren uitwei
den; Woensdagavond om 9 uur
treedt hij in de Witte op.
SCHILDERSCLUB „DE TIEN".
Is, voor de Haarlemmers, Bloemen-
daal des zomers meer aantrekkelijk
dan in den herfst-wintertijd, zoo is er
echter thans wel reden voor een extra-
bezoek aan deze gemee-nte. In Hotel
„Hartenlust" toch, is van 27 Nov.—5
Dec. gebivakkeerd de Gooische schil
dersclub „De Tien".
„Hartenlust" zal een ieder bekend
zijn, doch ten overvloede wijst een
met bloedrood, kabbalistisch merk X
voorzien affiche den weg aan do zoe
kenden.
Een zestal jaren geleden deed ,,De
Tien" voor het eerst van zich hoorem-
De schilder Aug. Legras was hier
de man van het initiatief en is tot he
den ook de voorzitter der club. Bij de
9 andere bentgenooten heeft door
woonplaats of contract-omstandighe
den persoonswijzig>ng herhaaldelijk
plaats gehad; men moet bepaaldelijk
in het Gooi woonachtig zijn.
„De Tien" van heden dan versie
ren met een 70-tal hunner werken in
olieverf, in aquarel en pastel of als
ets de hal en een drietal zalen van
Bloemendaal's „Hartenlust".
Volgen we den catalogus.
Daar is Breman, de pointillist met
een 9-tal schilderijen, het mooist uit
komend in zijn fleurige en schuiven
de korenvelden, de strakke, paarse
luchten zwaar van warmte.
Dake Jr. met een kapitaal „Bosch
bij Delden te doen misschien, maar
veel verder doorgevoerd dan zijn an
dere inzending, schetsen meest alle.
Heijeubrock, de bekende vertolker
van fabrieksinterieurs en bootgeval-
len, is ook hier door deze onderwer
pen vertegenwoordigd. Zijn „Suiker
fabriek" heeft gedeelten, die treffend
het besmookte en gore, het bedrijvige
leven en de rookzware atmosfeer uit
drukken.
Toon de Jong heeft eisen, Gooische
landschappen gevoelvol van opvat
ting, fijn en bestudeerd in de détails
men denkt aan Dupont.
door
E. W. H o r n u n g.
40)
Santos was de eerste, die in staat
was te spreken.
Een ander maal zul jij jo mïs-
echij.'i nog wel twee maal bedenken,
voordat je spreekt, vriend squire.
Rattray vroeg mij eenvoudig, wat
ik daar had uitgevoerd, woedend van
drift, en met zulk een vloek, dat ik op
mijn beurt hem ongezouten de waar
heid iii het gezicht slingerde.
Ik waagde een poging om aan
jelui, schurken, te ontkomen, zei-
de ik.
D is jij hebt dat laken naar be
neden gelaten
Natuurlijk.
Mooi zoo Dan heb ik met je af
gedaan, zei hij nu is alles uit.
■Ik deed je een aanbod. Jo wilde het
niet aannemen. Ik doe mijn bestjij
beantwoordt het zoo maar nu mag
ik ook gehangen worden, als ik je
looit weer de kans ga*1
De brandewijn en het wijnglas ston
den waar Rattray ze moest hebben
neergezet, op een eikenhouten bankje
naast liet bed terwijl hij sprak liep
hij de kamer dwars door, vulde het
glas tot over den rand, en dronk het
in één slok leeg. Hij slikte nog toen
hij zich omkeerde, op Joaquin Santos
toeliep, en met een vuist, die beefde,
wees naar de plek, waar ik stond.
Je wilde met hem afrekenen,
zei Rattray, ga je gang. Het spijt
mij alleen maar, dat ik er tusschen
ben gekomen.
Maar geen antwoord volgde, en
ditmaal kwamen ook geen kringetjes
rook van zijn verdorde lippen de
man had sinds het oogenblik, dat
Rattray binnenkwam, een sigaret ge
rold en aangestoken, maar zij brand
de nu onopgemerkt tusschen zijne
vingers. Zijn aandacht was geheel op
mij gericht. Hij wist welk verhaal ik
nu zou vertellen. Hij wachtte er op,
«_n was klaar met zijn antwoord- De
aandachtige houding van zijn hoofd,
het listig schitteren van zijn scherp
zinnige oogeoi, zijn hoog en breed ge
welfd voorhoofd, de overtuiging van
de vele hulpmiddelen, waarover hij
te beschikken had, dan het bewust
zijn, dat ik zelf gedwaald had, dit al
les bracht mij zoo in de war en van
de wijs, dat ik er stotterend de woor
den uitbracht.
Ik vertelde Rattray ieder woord,
dat deze verraders achter zijn rug
gesproken hadden, maar ik zei het
alles zoo haperend, en wat het nog
erger maakte, en mij nog meer in de
war bracht, ik was mij maar al te
zeer bewust van mijn eigen domheid,
om aan mijn woorden iets overtui
gends te geven.
En waarom kwam je dan niette
voorschijn om het mij te zeggen
vroeg Rattray, zooals ik wel verwacht
had. Waarom heb je tot nu ge
wacht
Juist, waarom herhaalde
Santos, met een glimlach en een
hoofdknikterwij] een uitdrukking
van verdachte toegevendheid en van
verademing op zijn perkamentachtig
gelaat kwam.
En hij voelde zich al weer genoeg
bedaard om een trekje te doen aan
zijn sigaret.
U weet waarom, zei ik, in 't ver
trouwen, dat ik bet verst zou komen
met eerlijkheid tegenover hem, die
tot in hart en nieren bedorven was
omdat ik nog hoopte te ontsnap
pen.
U had mij een kans gegeven,
zei ik, dan zou ik er u een gegeven
hebben.
Zou u, och, zou u Heel vrien
delijk van u, mijnheer Cole
Neen, neen, zei Santos, niet
vriendelijk, maar slim Slim, goed
overlegd en ongelooflijk gauw verzon
nen Mijnheer Rattray, wij hebben
ons allemaal vergistwii dachten
met een dwaas te doen te hebben,
maar wat een bewonderenswaardige
bondgenoot zou hij zijn. Zooveel be
vattelijkheid, zooveel handigheid,
met zijn long zoowel als met zijn
pistool hoe goed zouden wij hem
kunnen gebruiken 1 Het verheugt mij,
dat je besloten bent hem aan mij over
te laten, vriend Rattray, want ik
ben het volkomen met je eens. Het is
niet meer noodzakelijk, dat hij sterft I
Meen je dat riep Rattray
scherp.
Natuurlijk meen ik dat. Je hadt
volkomen gelijk. Hij moet zich bij ons
voegen. En dat zal hij, als ik met
hem praat.
Ik kon niet spreken. Ik was betoo
verd door dit misdadig wezen, dat
mij wilde verraden op een of andere
manier, daarvan was ik overtuigd.
Verraad had hij in den zin, dat wist
ik mijn dood was zeker en toch kon
ik niet spreken.
Spreek dun toch als 't u belieft
met hem, riep Rattray, en ik
zal maar al te verheugd zijn, als je
hem wat gezond verstand kunt bij
brengen. Ik lieb het geprobeerd en
het is mij mislukt.
Het zal mij niet mislukken,
zei Santos zacht, Maar het is beter
dat hij wat tijd heeft om er over na
te denkenhij moet er eens over
slapen, zooals je zegt. Laten wij hem
de laatste uren van dezen nacht nog
gelegenheid geven morgen is er tijd
genoeg.
Ik kon nauwelijks mijn ooren ge-
looven toch wist ik, dat er verraad,
niets dun verraad in het spel was en
den morgen zou ik nooit zien.
Maar wij kunnen hem hier niet
laten, zei Rattray, dat zou be-
teekenen, dat wij den geheelen nacht
de wacht bij hem moesten houden.
Juist, zei Santos. Ik zal je
zeggen waar wij hem kunnen her
bergen, als jo mij toestaat even te
fluisteren.
Zij trokken zich terug en zoowaar
als ik leef, ik dacht dat dit voor Rat
tray de laatste oogenblikken van zij a
leven waren. Ik hield de wacht, maat
er gebeurde nietsintegendeel, beide
mannen schenen het eens te zijn, de
Portugees gesticuleerde, de Engelsch-
rnan knikte, terwijl zij voor het ven
ster stonden te praten. Hun aange
zichten waren eigenaardig geruststel
lend. Ik begon n;iij zelf tot kalmte aan
te manen en mijn best te doen al dat
wantrouwen en die kwade voorge
voelens te onderdrukken. Als deze
twee het werkelijk over mij eens wa
ren (drong ik mij zelf op), dan kon er
toch wel heelemaal geen verraad in
het spel te zijn. Ik bedacht, dat Rat-
Jray lang genoeg samen met mij op
gesloten was geweest om de ergste
verdenking bij zijn bondgenooten
wakker te roepen nu zij het met el
kaar eens waren, zou er toch mis
schien heelemaal geen bloed vergoten
worden (als ik bijv. voorgaf too to
geven), zelfs ofschoon Santos er en
kele minuten geleden niets om gege
ven zou hebben, wiens bloed vergoten
werd. Dat was blijkbaar de aard van
dien schurk om zijn doel te berei
ken of zijn persoon te verdedigen, zou
hij iemand het leven benemen met
niet meer wroeging dan waarmee de
gewone misdadiger geld wegneemt
maar moorden alleen ter wille van
het moorden was geen genot voor
hem.
Mijn vertrouwen werd verder^hcr-
steld door het gezicht van kapitein
Harris altijd een echte schurk zon
der eenige beschavinghij had na
Rattray uit de flesch brandewijn ge
dronken, en lag nu te dommelen op
het bed van den laatste, terwijl hij
als een goed zeeman zijn horloge
naast zich legde. Het speet mij wer
kelijk voor hem, toen het gesprek
voor het venster plotseling ophield,
en Rattray den kapitein wakker
maakte.
Word wakker zei hij. Wij
hebben die matras noodig, jij kunt
haar dragen, dan zal ik de kussens
an andere dingen nemen. Ga mee,
Cole
Waarheen vroeg ik ferm.
(Wordt vervolgd).
