Verschijnt dagelijks, behahre op Zon* en Feestdagen. NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. Baitenlanrïscb Overzicht Amsterdamsche Kont. FEUILLETON Het Vergaan van de „Lady Jermyn." 27e Jaargang. Ho. 9113 ZATERDAG 4 DECEMBER 1909 G ABONNEMENTEN A D V E R TE Ns Ni PBR drib maanden» -? Van 1—5 regels 50 Cts.j Iedere regel meer 10 Cts. Buiten hei Arrond-ssssaail Voor Haarlem - Haarlem van 1—5 regels U~, elke regel meer /O. tü Reclames 3ü Cent per reed» Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd Is (kom der V/BB Abonnement aanzienlijk rabat gemeente)j-30 Advertentiën van Vraag' en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing i Franco per post door Nederland ,1.65 50 cts. voor 3 plaatsingen k contant UMwd Zoriagsblad,Voor Hantera I j I 037$ Redactie oo Administraties Groote Hootstraat 5c omstreken en franco per post 0.45 ft tatorcornmnnaa; Telefoonnummer der Redactie 600 se der Administratis 724. Eitgaya der Vennootscöap Loarens Coster. Dlrecteor J. C. PEERËPÜQfoDrukkerij! Zolder Bulteospaarne S. Telefoonnummer 122. Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA, Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229. DERDE BLAD. In dit blad vinden onze lezers een oeschouwing ovér den omvang en de beteekenis van den politiekeu strijd in Engeland. Het nieuws van heden bepaalt zich tot EEN REDE VAN MINISTER LLOYD GEORGE, te Londen aan een lunch van de Na tional Liberal Club gehouden. In een krachtige rede gaf de Excel lentie zijn afkeuring te kennen over het optreden der Lords, maar sprak hij tevens de hoop uit, dat dit de laatste vernielzuchtige daad van de Lords zou zijn geweest. Bet volk zou, zoo zeide hij, niet langer het voogdijschap van dit lichaam willen verdragen wat hem betrof, hij zou nooit weder zitting nemen in een kabinet, wanneer niet vooraf was uitgemaakt, dat de wil van het Lagerhuis beslissend zal zijn, gedurende den tijd, dait dit Huis zit ting heeft. Door het afmaken van de begroo ting, waarin maatregelen werden voorgesteld tegen dc onvermijdelijke ellende, waaronder (te groote menigte van armen gebukt gaat, zoo zeide Lloyd George, hebben de Lords zich doen kennen als een klasse, die zich mag verheugen in alle zegeningen van het geluk, maar die desondanks van hareu overvloed zelfs geen klei nigheid wil missen, om degenen, aan wie zij hare rijkdommen heeft te dan ken, te vrijwaren tegen de dreigende verschrikkingen van ellende en wan hoop. Trots al hun sluwheid hebben zij getoond, dat hun hebzucht nog grooter is dan hun slimheid, zoodat wij nu ten laatste weten, wat wij aan hen hebben. Daarna sprak de minister ernstige afkeuring uit over de redevoeringen in het 1-1 oogerhuis van Rothschild, Lansdowne en Mil nar, vooral over die van laatstgenoemde, en bewees hij uit officièeie gegevens, dat de werkloosheid in het land in vergelij king met het vorige jaar 25 procent minder was geworden, sedert den tijd dat de begroeting was ingediend. En hij eindigde met de verklaring, dat door de verkiezingen alle rekeningen niet het Hoogerhuis vereffend zouden worden. In de ENGELSCHE TROONREDE, waarmede de zittingen van het La gerhuis werden verdaagd, werd ge zegd, dat het officieele bezoek van dan Koning van Portugal een reden was tot vreugde en dat het de hechte banden van vriendschap, welke de twee verbonden naties zoo lang eu met zulke gelukkige gevoLgeu hebben vereenigd, nog versterkte. De betrekkingen met de vreemde mogendheden zijn voortdurend van vriendschappelijken aard De moei lijkheden in Europa's Zuid-Oosten, die in den herfst van het vorige jaar zijn gerezen, zijn tot een gelukkige en practische oplossing gebrachtde vrede bleef gehandhaafd, terwijl de constitutioneele regeeringsvorm in 't. Turksche Rijk voortdurend bevredi gende vorderingen maakt. De Koning maakte gewag van de welgeslaagde poging, om vrije instel lingen te waarborgen aan de nieuwe kolonies, voor welke deze maatregelen niet anders dan tot zegen zulten strek ken. Hij betwijfelde niet, of de Unie zou Zuid-Afrika versterken. H j betuigde zijn dank aan het La gerhuis voor de vrijgevigheid, waar mede het Iluis had trachten te voor zien in de nationale uitgaven, noodig voor de nationale verdediging en sociale hei-vormingen en verklaarde te betreuren, dat deze maatregel niet het gewenschte succes heeft gehad. Dit laatste is een „por" aan 't adres der Lords 1 DE RUSSISCHE DOEMA heeft gisteren ook weer vergaderd. Ver buiten het vergadergebouw moet het te hooren zijn geweest, want het is er nog al rumoerig toegegaan. Gedurende de debatten over het wetsontwerp betreffende de persoon lijke onaantastbaarheid, begon de af gevaardigde MarkoW (uiterste rech terzijde), heftige smaadredenen aan het adres der kadetten te houden. De niet-Russen en de kadetten verlieten ten slotte, onder heftig protest, de zaal. De president ontnam den spreker, 11a liem zeven keer tot de orde te heb ben geroepen, liet woord. Het wetsontwerp werd met 204 stem men (oppositie en Üctpbristen) tegen 113 (rechterzijde) naar een nieuwe commissie verwezen, die het binnen een maand zal hebben te onderzoe ken. UIT DEN BALKAN. Twee berichten, die niet zonder be- teekenis zijn le. De Turksche ministerraad heeft besloten, onmiddellijk ter handhaving van de souvereiniteitsrechten der Por te, gewapenderhand togen Kreta op te treden, als de Kretensers aan de verkiezingen voor de Grieksche Kamer deelnemen. Van dit besluit zouden de mogendheden, onder wier bescherming Kreta staat, in kennis worden gesteld. 2e. Naar in politieke kringen te So fia verluidt, wordt tusschen de Bul- gaarsc-hs regeering en de Porie, de mogelijkheid eener gemeenschappelij ke overeenkomst ter stichting van een Balkanbond besproken. Turkije eischt, dat het te dezer zake, de lei dende partij zal zijn, waartegen de Bulgaarsche regeering zich evenwel beslist verzetzij verklaart, slechts op den grondslag par inter pares te willen onderhandelen. DE REVOLUTIE IN GRIEKEN LAND. De 21 Grieksche marine-officieren, die eenigen tijd geleden zich aan mui terij schuldig hebben gemaakt, zullen terecht staan voor een gezworenen rechtbank. Typaldos wordt beschul digd de aanstichter en voornaamste leider te zijn geweest, nog 16 andere officieren zullen eveneens terecht staan als leider van het oproer en de overige vier als medeplichtigen voor de rechtbank gedaagd. OUDERDOMSVERZEKERING IN FRANKRIJK. De Senaat heeft met. groote meer der lie id het beginsel der verplichte ouderdomsverzekering aangenomen. STORM IN ENGELAND. Aan de overzij van het Kanaal is men ook door den storm geplaagd. Telegrammen melden uit verschillen de plaatsen, dat er bij menschenheu- gens nog nimmer zoo'n storm woedde. De windsnelheid bedroeg ruim 70 mij len per uur en de storm ging verge zeld van hevige slagregens. De scha de aan de telegrafische verbindingen en eigendommen in bet algemeen is aanzienlijk. Daken van huizen, schoorstecnen, etc., zijn weggewaaid. Te Birmingham had door een neer stortenden schoorsteen een noodlottig ongeluk plaats. Verschillende rivieren zijn hevig gezwollen en buiten haar oevers ge treden. Uit allerlei plaatsen langs de geheele Engeische kust komen berich ten van scheepsrampen en men maakt zich ongerust over het lot van verschillende schepen, waaronder vooral visschersschepen op de Noord zee. HET KIELER WERF-PROCES. Inzake het werf-prooes werden alle schuldvragen door de gezworenen met „neen" beantwoord, en de beklaag den vrijgesproken. CCCXII. St. Nicolaas per vliegmachine! St. Sylvester, de goede genius van Oudejaarsavond, is een man van de klok. Met den laatsten slag van twaalven op den avond van 31 Decem ber treedt bij binnen. Sint-Nicolaas daarentegen houdt zich niet aan uren, zeifs niet aan da gen. Zijn goede hairt geeft hem in, dat hij nooit te vroeg komt en dat zij die naair hein verlangen niet wach ten kunnen, geen dag en geen nacht. Zes December is volgens den rooster eigenlijk zijn dag, maar 5 Dec. laat hij zich dit jaar uitgezonden! al officieel ontvangen. Doch hij is er en laat zich zien dagen lang van te voren, zonder dat zijn vreugde-ver spreidende aankomst op ©enigerlei wijze was aangekondigd. Tot voor een paar jaar rekenden de Amster- damsclxe niènschen eigenlijk, dat hij al midden November in de goede veste moest gearriveerd zijn. Dan j ging men bij eenigszins mooi weer er j al 's avonds woeg op uit om winkels i te kijken, heel de gezellige winkel- j avondstad werd dan afgekuierd van Haarlemmerplein af tot Frederiks- plein toe, maar het grootst was de drukte in het hartje van den loop, i Ln de nauwe Kalverstraat, waar men slechts stapje voor stapje vooruit kwam en de nieuwsgierigen zich ver drongen voot de étalages, waarvan de eens al mooier gemaakt was dan de andere. Van vroeg sluiten wisten de winkeliers niet af en tot laat duur de dan ook de straatgezelligheid. Voor den winkelstand kon Sinter klaas nooit te vroeg komen. De eer- ste dagen van de straatdrukte was de verkoop nog wel niet zoo bijzonder groot, maar uil de duizendtallen kij- kers kwamen bi) tientallen koopeira voort, menschen die door bet telkens bekeken moois geprikkeld waren als door een dagelijks herhaalde adver tentie in de courant eu die na lang aarzelen aan de verzoeking geen weerstand hadden kunnen bieden. Hoe meer de groote dag naderde, hoe drukker het op straat werd en boe meer er ook werd verkocht. Op den avond van den 5en kwam hel hoogte-1 punt. Nog even een naflikkering vanj kooplust op den morgen van den 6en, maar dan was het ook finaal uit. Dan waren de zaken gemaakt en kon de^ winkelier uitrusten. Die goede dagen behooren tot het verleden. St. Nico- j laas die eerst per soomboot, weet hoeveel dagen noodig had om de reis van Spanje naar hier te maken en 't daarom ook noodzakelijk achtte drie weken in ons midden te vertoe ven rioet 't tegenwoordig per vlieg machine. Alles moet vliegensvlug gaan en daarom is zijn bezoek ook zooveel korter. Het goede paard bestaat al leen nog maai' in de prentenboeken, dat, goede beestje heeft allang het tij delijke met het eeuwige verwisseld en als een bekwaam luchtschipper vliegt Sint de daken over en verspreidt zijn weldaden in den kortst mogelijken tijd. St Nicolaas is helaas ook n) mo dern geworden De gezelligheid heeft er onder geleden Maar wat kan men er tegen doen 't Is eenmaal een eisch des tijds. Evenmin als een gewoon mensch nu nog zal reizen per trek schuit, omdat 't zoo gezellig was in de roef van den schipper en hij er stof tot praten kreeg, als Hildehrand voor zijn „Camera Obscura" noodig had, doch voor een reis van Amster dam naar Haarlem even een buurtver- keertje koopt, in den gereedstaanden treiu springt, Legen zijn medereizigers omdat 't, niet de moeite waard is geen boe of bah zegt en dosnoo is bin nen een uur weer uiten thuis is, even min is van Sinterklaas, die niet alleen goed, maar ook verlicht is, te denken, dat hij zal trachten den wijzer op het werelduurwerk tegen te houden. Hij doet alles vlug af, bekort zijn bezoek, niet alleen misschien wijl hij 't zelf zoo wil, maar daar hii zich niet •wil opdringen en de winkelstand wel graag veel wil verkoopen, maar zich niet graag buitengewone opoffer in. gen daarvoor wil getroosten. Van do étalages- wordt ten minste Jn Am sterdam, waar ik nu gedurende twee dagen een kijkje heb genomen heel wat minder en vooral minder al gemeen werk gemaakt dan vroeger. In Rotterdam isdil nog beslist iels be ter. Om 'J uur doen vele zaken het licht al uit en om LU uur 's avonds is 'l zelfs in de Kalverstraat ai een dooie boel 't is daar dan of men den goe den Sint heelemaal vergeel. En au de officieele ontvangst van den braven man toevallig op Zondag viel, wat zoo, zou men zeggen, voor den winkel stand juist een „bofje" was, daar bij na" ieder, die niet winkelt op Zondag gelegenheid heeft, om te kijken eu de kooplust daardoor grooter zou kunnen zijn, op hei laatste oogenblik, dan wanneer ook op Zondag, dat heel de werkmansstand met het pas ontvan gen weekloon 111 den zak beter dan op welken dag ook in de gelegenheid zou zijn te koopeuwordt de strooiavond een dag uitgesteld om den winkel stand tocli vooral dien Zondag niet te iaten werken. Het kijken en koopen kan uitgesteld worden, zeker, muur van uitstel komt afstel, zegt het spreekwoord en voor «jeu ze kor per centage zal dit thans het geval zijn. Op Maandag heeft niet leder meer tijd lung te kijken om daardoor tot het koopen van kleinigheden verleid te worden, waartoe hij alleen door eigen aanschouwing overging en de werk man heeft allicht op den vrijen dag uitgaven voor vermaak gedaan, waar door zijn presentjes-budget wordt ge drukt. Maar Sinterklaas heeft te veel eeuwenlange ondervinding opgedaan, dat hij niet zou weten, dat je de men schen nooit tegen hun zin gelukkig moet maken. Hij komt en geeft zooals de menschen het zelf willen en de winkelstand zal hem dan ook nooit eenig verwijt kunneD maken. Doch hoe viug 't gaan moet, welda den blijft bij verspreiden. B ij n a leder ziet hem gaarne ko. men. Niet alleen de kinderen die ver blijd worden, maar ook voor kruiers. voor winkeliers, voor fabrikanten, voor uitgevers van dagbladen ls hij een goede genius. Hij is de vriende lijke bemiddelaar voor verliefden, hij snoert de vriendschapshanden hechter aan. Hij brengt drukte, leven in de zakenbrouwerij, hij too ver t vreugde op de gezichten, laat voelen dat er ook nog verrassingen mogelijk zijn, waar zoo weinigen van liet toe val, van het geluk iets verwachten. Maar dc meeste vreugde, het meeste geluk verschaft hij ontegenzeggelijk aan hem of haar, die geven kan. Dan voelt deze, hoe materialistisch mis schien aangelegd, de waarheid van het Bijbelwoord „Het is zaliger te geven dan te ontvangen." Aandachtige lezer of lezeres, is u misschien een heel leelïjk woordje in deze ontboezeming ontgaan B ij n a ieder ziet hem gaarne komen. Dat b ij n a moest er uit. Het kan eenmaal niet. Er zullen menschen blijven, die goed en werkzaam zijn, doch voor wie geen verrassingen zijn weggelegd. Zii blijven eenzaam op den weg staan. Sinterklaas vergeet hen, omdat nie mand hen in zijn gunst aanbeveelt. Dat is hard, maar als groote men schen wareu zij er op voorbereid, zij wisten vooruit, dat liet zoo gaan zou, omdat zij stonden als ongelukkige eenlingen. Maar harder ls het duizendmaal «oor de kinderen, voor wie de Sinter klaas-avond zelfs geen spoor van ver rassing brengt, omdat de tijden voor hun ouders te slecht zijn en zij geen kans zien, desnoods met opoffering van wat ook, verandering te bren gen, al was het maar voor één dag. in den kringloop van ellende en ont bering Wat weten zij van die omstan digheden af, wat beteekerit geld in hun oogjes zij zien al het moois, ge- lonven in hun naïviteit dat ieder, die ziin best gedaan heeft, daarnaar be loond zal worden, en weenen droevige traantjes, lijden het diepste leed als zij worden overgeslagen, wat zij niet kunnen opnemen als eeu ongeluk, maar alleen als een straf. Het verschrikkelijkste is de St. Nl- colaas-avond echter voor hem, die de zijnen, zijn vrouw en kinderen, zoo hartelijk lief heeft, maar onmachtig is te geven. Wiens eenige vreugde het zou zijn. als hij do oogen kon doeiï schitteren, als hij geluk kon versprei den bij hen, dien hij het zoo van harte gunt, maar die niet heeft, zich on machtig in stilte voor het hoofd slaat, die zoo graag, zoo intens-graag zou willen, maar niet kan, voor wie het leven op zoo'n oogenblik een ware marteling is Het Sinterklaas-feest staat ditmaal in het teeken van de vliegmachine. Letterlijk, want vliegmachines zijn een mode-speelgoed en door de win kelramen ziet men naaimachines en andere „geschikte cadeaux" een tocht je maken. Ook ik wil daarom niet te uitvoerig zijn en delf uit dezen Sin- terklaas-kout dat ééne verfoeide woordje b ij n a op, die zwarte Pie termansknecht, die zoo onrechtvaar dig leed berokkent. Smijt hem de deur uit. Ieder kent wel eeD woning, waar de gluipert zal binnensluipen, maar waar met een beetje goeden wil hem den toegang belet kan worden. Help een handje mee. Dan bewijst gij niet alleen een weldaad aan anderen, maar in de eerste plaats aan u zelf. Ik heb die wijsheid niet uit mezelf. De lucht-chauffeur van Sinterklaas fluisterde mij ze toe. H. HENNING Jr. Yas de Residentie en baai bewoners. XXXIII. Het is haast niet te gelooven, maar toch werkelijk waar binnen afzien- baren tijd zullen we hier vermoedelijk een nieuwen schouwburg bezitten. Een 20 jaar geleden was het bezit van zoo'n gebouw reeds geen weelde en sinds dien is het getal gezelschap pen, dat kunst, met of zonder h, komt bieden en de uitgaanszin van 't pu bliek er erooter op geworden. Aan plannen heeft het dan ook niet ont broken, maar verder dan papier zijn zij geen van alle gekomen. De poging van de gemeente om een nieuwen eigen schouwburg te zetten op een terrein aan de Koningskade. aan een grintweg en op tamelijken afstand van de laatste huizen van een buitenwijk, is gelukkig door Gedeputeerden ver hinderd en van nieuwe voorstellen werd niet meer eehoord. B. en W* zien waarschijnlijk geen mogelijkheid een beter plan voor te stellen en vut den raad is geen stem vernomen, die op spoed aandrong. Van de vernieti ging van hoogerhand scheen men do gelegenheid schoon te vinden, de zaak te laten rusten en deed het. Een nieuw theater zal er evenwel toch verrijzen. De heer v. d Laan* wilde reeds verleden jaar op dekwee- kerijgronden achter zijn bloemenma gazijn in de Parkstraat gaan bouwen, maar de raad keurde de plannen, op advtes van B. en W. en den comman dant van de brandweer niet. goed. Dat bracht uitstel, dat gelukkig geen af stel werd. Met veel moeite kreeg do beer v. <L L. te weten, welke de bezwaren waren want bij het niet-goedkeuririgsbo- sluit had men die niet meegedeeld liet alles omwerken, vroeg opnieuw vergunning en ziet. thans adviseeren IJ. en W. goedgunstig. Laat de rand verstandig zijn en het voorstel goedkeuren het bouwen van gemeentewege heeft zooveel voet in d'aarde, dat daar voorloopig van af gezien ;s en wordt nu het particulier initiatief verstandig gesteund, dan ontkomt de gemeente aan den last eens een nieuw theater te moéten zot ten. De heer v. d. L. durft veel, want de plaats, waar hij wil gaan bouwen ligt allerongunstigstver van alle stads- tramlijnen en tuiten den gewonen weg Duinoord-centrum. De eenige tram. die er dicht bij loopt is die langs den Ouden Scheveningschen weg, welke geen enkele wijk door kruist, waar veel schouwburgpubliek woont. Het zonderlinge drama „Ferrer, de martelaar van de 20e eeuw", waarvan Haarlem ook een voorstelling genoot, is hier in den Dierentuin opgevoerd* Een katholiek blad had zijn afkeuring te kennen gegeven, dat een dergelijke voorstelling plaats vond en dat bleef niet zonder invloed op het bespreken van plaatsen, daar onder de leden van den Tuin vele katholieken zijn. Een van de directeuren van het ge zelschap liep toen in wanhoop alle kranten af om een bericht te deen op nemen, dat het werk ter lezing waa gegeven aan den commissaris van politie *te Amsterdam, welke er nieta in kon vinden, wat ook maar eenigs zins aanstoot gaf. Zijn pogingen hadden geen succes* Geen blad gevoelde er iets voor, een polemiek over het al dan niet geoor loofde van het brengen van politieke gebeurtenissen op het tooneel met het .R.-K. orgaan, zou niet uitgebleven zijn en voor het beginnen van zulk een strijd was dan ook werkelijk geen aanleiding. Inhoud van het stuk- *5) door E. W. H 0 r n u n g. U is heel sterk en oprecht, fluis terde zij. Ja, ik kan u vertrouwen zoo als ik nooit iemand anders vertrouwd heb Maar hoe lang is u zoo dwaas geweest Zij deed groote moeite te glimla chen. Sinds ik u voor 't eerst zag; maar ik wist het pas op den avond van den brand. Tot dien tijd ging ik er te gen in als een idioot. Herinnert u zich nog, hoe wij gewoon waren sa men te kibbelen - Op die wijze vocht ik tegen mijn iiefdeIk verbeeldde mij, dat ik al eens bemind had en ééns voor altijd. Maar in den nacht van den brand wist ik, dat miju liefde voor u geheel anders was dan alles wat ik vóór dien tijd ondervonden had en nog zou ondervinden. Wat gaf ik om dien brand Ik was nooit gelukkiger tot op dit oogen blik? U zong door mijn hart als de wind door het want; mijn eenige vrees was dat ik naar de diepte zou kunnen gaan, zonder dat ik u mijn liefde ge openbaard bad. Toen ik verzocht op het achterdek eenige laatste woorden met u te mo gen spreken, wilde ik u van mijn liefde vertellen, voor, dat wij af scheid van elkaar namen, zoodat u zou weten, dat ik u liefhad, wat er ook mocht gebeuren. Ik deed dat niet. omdat je zoo verschrikt scheen, arme lieveling Ik wilde je niet nosr meer in de war brengen. Daarom verliet ik je zonder een woord te zeggen. Maar dagen lang vocht ik tegen de zee al leen om je te vertellen, wat ik niet zou kunnen zeggen, als <'k toen stierf. Toen zij mij hadden opgepakt, was 't jouw naain, die na dagen van bewus teloosheid mijn bewustzijn weer deed herleven. Toen ik hoorde, dat je dood was, verlangde ik er zelf naar te ster. ven. En teen ik je toch weer in leven vond, was 't afschuwelijke van je om geving niets vergeleken bij het feit alleen, dat je leefde, dat jij ongeluk kig was en in gevaar was mijn eenig verdriet, maar het was niets vergele ken bij de gedachte aan je dood, en dat ik vier en twintig uur moest wach ten, zonder bij je te kunnen komen, bracht mij nader tot krankzinnigheid, dan ooit in de hoenderkorf het geval was geweest. Zoo innig heb ik je lief, Eva, besloot ik, zoo heb ik je lief en zal ik ie blijven liefhebben, Yoor im mer en altijd, wat er ook moge gebeu ren. Haar lieve, grijze oogen waren bij deze uitbarsting voortdurend op mij gevestigd; toen ik ophield vulden zij zich met tranen, en mijn arme lieve ling zat daar handenwringend zich zelf verwijten te doen, alsof zij de meest hartelooze coquette was, die op de wereld bestond. Hoe slecht ben ik toch I klaagde zij. Hoe ondankbaar moet ik zijn U biedt mij de onzelfzuchtige liefde aan van een sterken, dapperen man. Ik kan haar niet aannemen. Ik kan n geen liefde terug geven. Maar ééns misschien wel, drong ik aan, volkomen gelukkig in miin on wetendheid.. Het zal komen. O, het zal zeker komen, na alles, wat wij samen hebben doorgemaakt 1 Zij keek mij heel open en vriende lijk door baar tranen been aan. Het is al gekomen in zeker op zicht, zei ze maar niet zooals u wilt, mijnheer Cole. Ik acht u om uw dap perheid en uw liefde maar dat is u zeker niet voldoende. Waarom niet? riep ik in geest- drift uit. Lieveling, het is mij voldoen de Het is meer dan ik durfde hopen gelukkig, dat je iets om mij geeft. Zij schudde haar hoofd. En werkelijk kwam ik overeind met zoo'n opgewekt gevoel, alsof zij mij dadelijk had aangenomen. Zij had mij ten minste niet algewezen neen* zij had zelfs bekend, dat zij mij in zekeren zin beminde. Wat kon een minnaar meer wenschen Toch was er iets verslagens in haar treurige houding, dat'mij zelfs op het oogenblik van de belooning ongerust maakte. En haar oogen volgden mij met een soort van berouwvolle uitdrukking, die mij een koude rilling bezorgde Ik gins naar de deur de hal was nog leegen ik deed haar weer dicht met een"huivering over wat ik bii den haard za~ en wat ik daar in de biblio theek totaal vergeten was. Toen ik mij omkeerde ging er een andere deur open de deur die onzichtbaar ge maakt was door de vete boeken, die er op stonden en de jonge squire Rat tray stond tusschen Eva en mij. Hij zag bijna even bleek als Eva zelf, zijn oogen schitterden novenna- tuurlijk. En zij keken mijn kant geen oogenblik uit, maar vlogen dadelijk naar Eva, en bleven heel nederig en verdrietig op haar rusten, toen haar twee handen den armleuning van den stoel vastgrepen, en zij in angst en schrik voorover leunde. Hoe kon je terugkomen riep zij ait. Men vertelde mij, dat je ontsnapt was 1 Ja, ik wist weg te komen op een van hun paarden. Ik dacht dat je veilig en wel aan boord zou zijn. Dat was ik ook bijna. Waarom ben je dan hier? Om jou vergeving te vragen, vóór dat ik ga. Hij deed een stap naar voren haar oogen en die van mij waren op hem gevestigd en ik vraag mij nog af. wie van ons beiden hem het meest bewonderde, zooals hij daar stond in zijn trots en nederigheid, moedig en jong, en toch bedroefd en beschaamd. Je waagt dus je leven om mij vergeving te vragen fluisterde Eva eindelijk. Het wagen Ik zal er zelf een eind aan maken, nadat je eenige din gen zult hebben teruggenomen, dien je gisterenavond en vóór dien tijd tot mij gezegd hebt. Er volgde een korte pauze. Welaan dan, je bent in elk geval geen lafaard Ook geen opzettelijk moordenaar. Eva Gelukkig niet. Vergeef mij dan al het andere, dat ik geweest ben om jouwent- wille I En hij lag op zijn knieën, waar ik nauwelijks een minuut geleden ge knield bad gelegen ik kon het niet langer verdragen hen zoo samen te zien Ik meende dat hij haar liefhad op zijn eigen manier even oprecht als ik op de mijne. Ik meende, dat zij hem haatte om die afschuwelijke misdaad, waarmee hij zich had ingelaten. Ik meende dat haar opinie over hem, die zij hem in zijn gelaat had geslingerd, terwijl ik het hoorde, haar ware opinie was, en ik verlangde er naar, dat zij dat oor deel zou verzachten, voordat hij heen ging. Hij had mijn sympathie verwor ven als een ridder, die een vriendelijk woord van zijn uitverkorene hooger waardeerde, dan het leven zelf. Ik hoopte ernstig, dat dit vriend^- lijk woord zou worden gesproken* Maar ik verlangde er niet naar te wachten, om dat ami te hooren. Ik voelde mij een indringer. Ik zou hen voor de laatste maal samen laten. Daarom liep ik naar de deur, inaar toen ik er een sleutel in zag steken, bedacht ik mij en deed haar aan den binnenkant op slot. In de hal had ik kans tegen mijn bedoeling in de oor zaak te worden van de inhechtenisne ming van den squire, ofschoon zij voor zoover Lk kon hooren, nog even leeg was als wij haar verlaten ha<b den. Ik wilde echter liever niets wa gen en zou in plaats daarvan eens een kijkje nemen in de onderaardsche gang. Ik raad u aan zacht te spreken, zei ik, en hier ijiet lang te blijven. Er is hier overal politie. Als zij u hoo ren, zal iedereen zijn uiterste best u te vangen. (Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1909 | | pagina 9