HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD,.
ZATERDAG 18 DE0EMBE1 1909
Haarlemsche
Handelsvereeniging
Qoedgek. bij Kon. Besl. yan 12 Kor. 189a.
De Haarlemsche Handelsvereeni
ging hier ter stede, opgericht 10 Mei
1892, heelt in den loop van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, is zij
opgetreden en dikwijls met groot
succès. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren, door als lid der Vereeni-
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan 600 leden, maar dat is niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoen
de, ja zelfs particuJeren, moesten lid
worden, om ten minste te laten gevoe
len, dat men het werk op prijs stelt,
dat de Haarlemsche Handelsvereeni
ging steeds opneemt, als doende, wat
hare hand vindt om te doen.
De voordeeleu, dje Je Vereeniging
buiten bare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenuver de geringe jaarlijksche
contributie van 3.50, die gevraagd
wordt.
De Haarlemsche Handelsvereeni
ging bemoeit zicb in de eerste plaats
er uiede, de belangeai van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan te
manen en ïnformatien voor hen in te
winnen. Bovendien hebben de leden
hei-recht, het hun gratis te verstrek
ken advies van den rechtsgeleerden
adviseur der Vereeuig.ng te vragen,
die ouk in procedureii en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den liaiiuel en hel bedrijf der leden.
Als proef kunnen voortaan nieuwe
leden voor een half jaar worden aan
genomen, doch slechts het 2e halfjaar
(van 1 November tol en met 30 April)
ad I 1 75 de halve contributie.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver-
eemg iig ziju de hemen Mrs. Th. de
liaan llugeiiholiz en A. H. J. Merens,
Spuarne 94, alhier, die voor de leden
eiken werkdag van 2—4 uur des na
middags zijn te sprekeu.
Hel bureau der Vereeniging is ge
vest. gd Jausweg 11.
\ooi incasso s door bemiddeling
dei Vereeniging wordt een vast
recht van 5 pet. der vordering bere
kend.
bovendien moet 10 cent voor port
Bleeds worden bijgevoegd, bij inzen-
diug \au vorderaigen door bemidde
ling der advocaten te inr.en.
De kosten van ïnformatien naar
buiten de stad woonachtige personen;
bedragen 60 ets. per informatie, plus
vijf cents porto-vergoeding. Ïnforma
tien naar binnen de stad wonende
personeu worden gratis verstrekt.
Pretentiën op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 ets. voor porto-
vergoeding is toegevoegd.
Ruim 1748 informatica en rechts
geleerde adviezen werden in het af-
geloopen jaar gegeven.
In October en November 1909 zijn
73 vorderingen tot een bedrag van
156U.59 1/2 betaald; 12 vorderingen
worden afbetaald, 16 vorderingen zijn
uitgesteld.
Volgens art. 7 dient hel geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres
seert aan het Bu-reau, dal geopend is
dagelijks van 9 tot 5 uur en waar ook
verdere inlichtingen zijn te bekomen.
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dal men, hoewel geen
lid der H. H. V., toch van haar infor
mation kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereeniging
infurmatiën door haar worden ver
strekt, en dat voor informatiën op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
PARIJSCHE BRIEVEN.
CXIL
Een homerisch gelach is er nu on
der de geletterde Franschen uitge
barsten, over een allermerkwaardigst
staaltje van familiebluf.
De familie in kwestie is... raadt ge
't niet reeds?... de familie Rostand. De
familie van Edmond Rostand natuur
lijk, van het troetelkind der glorie en
der fortuin, dat, met zijn heroï-ko
misch tooneeistuk „Cyrano de Berge
rac", een zetel in de Académie Fran-
gaise heeft behaald, de bewondering
der halve wereld verworven en meer
dan een millioen francs verdiend.
In een mijner vroegere brieven maak
te ik gewag van de verbijsterende 're
clame, die Edmond de Groote om zijn
nieuw tooneeistuk „Chantecier" spon
„Chantecier", dat nog altijd op zich
laat wachten en misschien nimmer
het voetlicht zal zien. En als 't ooit'
opgevoerd wordt, bestaat er kans,
dat het 't »elfde lot zal ondergaan als
„l'Aiglon", het ongenietbare spektar
keistuk, dat alleen nog maar dooa* de
grillen van Sarah Berah-aidl in leven
wordt gehouden Wellicht zal ook
slechts het voortreffelijke spel van
Lucien Guitry „Chantecier" een tijd
lang in leven vermogen te houden. In
trouwe, ln verband met sommige aan
wijzingen is de kans niet gering, dat
„Chantecier" vluchtig zal voorbijgaan
en blijken zal, in menig opzicht een...
aerostandje te zijn.
Doch laten wij niet op de dingen
vooruitloopen.
Familiebluf... Het woord komt noch
in De Vries en te Winkel noch
Van Dale voor het verdiende toch
wel een plaats in beide woordenboe
ken.
Familiebluf...
Voorheen vroeg iemand eens aan
Mirabaau:
Hoe maakt uw jongste broer het?
Enne... wat is dat eigenlijk voor een
kerel?
De groote revolutionnair snoof een
enorme hoeveelheid lucht op en ant
woordde schijnbaar onverschillig:
Och, in menige familie zon hij
allicht voor een genie worden uitge
kreten. In de mijne vinden we hem
half idioot.
Dat was géén familiebluf. De vra
ger was een onbescheiden geurmaker,
die Mirabeau in verlegenheid wensch-
te te brengen. En het bescheid van
den toegesprokene, op wien stellig
ook het volgende bekend rijmpje toe
passelijk was
Cet animal est trés méchant;
Quand on l'attaque, 11 se défend.
dat bescheid was van alleszins be
grijpelijke hooghartigheid, zelfs, als
ik het zoo zeggen mag, van een on
bedrieglijke „mirabeau té".
De familie Rostand daarentegen
doet, en op de meest lachwekkende
wijze, aan familiebluf van de échte
soort.
Edmond Rostand huwde op jeugdi
gen leeftïid een dichteres, met name
Rosemonde Gérard, auteur van een
bundel gedichten, getiteld „Les pi-
peaux". Iemand, die in het heugelijk
bezit is van den zachten teederen
voornaam „Rosemonde", moet
tuurlijk, om in stijl te blijven, haar
poëtische ontboezemingen herders-
fluitjes noemen. Indien Barbey d'Au-
revilly nog in leven ware, zou hij on
getwijfeld ook dit looze herderinnetje
met zijn voorname invectieven besto
ken. En stellig zou hij deze jonge
vrouw opnemen in de befaamde ga
lerij zijner „Vieiües actrices".
Het dichtend echtpaar heeft een
zoon, Maurice, een jochie van nau
welijks 18 jaar, dat eenige jaren gele
den toen reeds! in de wereld der
letteren gedebuteerd heeft met een
paar onbeduidende gedichten, die
nergens een plaats hadden gevonden,
indien papa goen beroemd man was.
Thans, terwijl papa zijn „Chante
cier" prepareerend bereclameert en
anticipeerend populariseert, dichten
ma on jongeheer er duchtig op los.
In vers-maat en rijm bewierookt de
moeder den zoon, en do zoon de moe
der. Een aandoenlijk familietafe
reeltje.
„A mon fils" heet een der gedich
ten van de teerhartige moeder. Eerst
herinnert Rosemonde zich do prille
jeugd van Mauritsje. „Je te revois....
11 me semble que c'esl hier...." Volgt
eqn opsomming van de kinderlijke
spelen en verrichtingen van Mausie.
Heel erg onbelangrijk en onnoozel.
Maar dan
Ik zal zoo vrij zijn, de Fransche
j verzen over te brengen in Hollandsch
I proza
I „En nu, nu ben jij 't, die me inlicht,
jij, die mij antwoord geeft, wanneer
I ik in verlegenheid zit Jij brengt mij
1 het woord, jij reikt mij de gedachte
aan, jij spreekt mot vuur, jij oordeelt
met smaak, en men kan je alles vra.
gen, want jij weet alles."
Waarachtig, het staat er „Car tu
sais tout Een prachtige uit
komst laat den jongen heelemaal
alleen „Jo sais tout", het populaire
maandschrift van Pierre Lafitle, redi-
geeren. Dat zou dien uitgever geld
besparen.
NV at de jongen zooal weet Luister
en sla de handen van verbazing in
een
„Ja, jij weet alles 1 Ik luister, en
het is een tooverijAlle koningen,
alle goden van de godenleer 1 Alle
Grieksche dichtersolie Latijnsche
schrijvers En alle Bonifaciussen! en
alle Constantijns I De zestien Ptolo-
maeussen en de twee Zoroasters De
Chaldeeuwsclie veehouders, die naai*
de sterren keken, en de koningin
Dido, die naai* de zee keek Het gan-
sche verleden vloeide van uw stalen
pen op de gelijnde blaadjes van je
schrijfboek en de Methaphysica, hy
dra met de duizend stelsels, deed, met
al haar subtiele vingeren, uw brein
ontwaken Niemand zou al de boeken
kunnen tellen, welker bladzijden ik
je nog met je oogen zie omslaan
Wacht even Tot dusver sloeg men
de bladzijden van een boek altijd
met de v i n g e r s om. Mausie schijnt
echter een soort van magische kracht
in zijn oogen te liebben. Enfin, moe
derlief had er ons al op voorbereid.
„En het is een tooverij" „et c'est
une magie".
Rosemondeer verder.
„Ik luister, en jij weet alles de
woorden der Wijzen, de redevoerin
gen der* Romeinen en de wetten der
Hebreeuwen En ik, ik weet niets, en
dat is heerlijk I"
Er zullen wel manschen gevonden
worden, die te beleefd zijn om Rosa
monds tegen te spreken.
„Ik, ik kan niets meer dan stoffen
drapeeren. Jij, jij kent de verschrik
kelijkste wijsgeer en van den tegen-
woordigen tijd, de somberste denkers
der oudiheid. Hoe liU 1 js het moge
lijk Gisteren nog hechtten mijn vin
gers hemelsblauwe linten op je hoofd,
en nu verbleekt je voorhoofd, gebogen
over Epictetus I Hoe nu 1 is het moge
lijk Het is nauwelijks eenige dagen
geleden, dat je lachte om de duizend
en een poetsen, die de „Petit Diable"
„Madame Mac' Miche" bakte, en nu
lees ie Renan. ken je Nietzsche".
Let wel, dat Miche op Nietzsche
moet rijmen I
„En je vindt Leibnitz kinderach-
tig
Het jochie, dot nog op de school
banken zit, vindt Leibnitz, den groo-
ten Leibnitz kinderachtig, en de moe
der boekstaaft het ais een onherroe
pelijk oordeel I Je zoudt ze....
Go ahead dear Rosamund.
„Gisteren nog bladerde je in „Biche
au bols" en „Pommes d'or", weende
je, toen de prinses Giroflée met haar
bloedenden schouder het gebladerte
rood maakte, en vondt je niets tor we
reld zoo lief.... En nu, zie, ken je den
„Uebermensch" „surhomme"
lees je Plinius Junior en Plinius Se
nior, en weet je wat een Carpocratiër
is"
Carpocratiër, zegt uw zoon
Connais pas
En citeer je...."
Ja, alle drommelsnu komen er
namen, die ik heelemaal niet weet
thuis te brengen, weshalve ik den
Eranschen versregel maar ongerept
zal laten.
„Et tu cites Plotin retouche
par Porphyre
Go on 1
„En ik teeder, ik luister, en ik,
trotsch, ik bewonder. En wanneer je
zegt„Het is mooi" en ik antwoord
„Ja", met al de geestdrift van mijn
verrukt wezen, zijn het, versta me
goed, niet de dingen, die je aanhaalt,
zijn het niet Euripides en Tacitus, die
zoo mijn hart doen beven, maar is het
omdat ik zie, dat alwat ik aan on
vaste kennis had, niets beteekent
naast uw mannelijk weten, en dat
de dierbare flambouw van uw intelli
gentie, die ik op uw eerste wegen
heb aangestoken, nu loopt en vliegt
en mij de handen verbrandt 1"
Fini I
En zulke vodderige rijmpjes, zulke
prulverzen worden opgenomen ln een
tijdschrift ten deze „L'Illustra-
tion".
Als uit Rostandje, uit Mausje met
tertijd een dichter van den eersten
rang, een hoogst middelmatige „hom-
me de lettres" groeit, is het ongetwij
feld grootendeels de schuld van ma
maatje. En van papu, die de onder
linge familie-opkammerij, in het
openbaar althans, had moeten belet
ten.
Underling.... Want Mausje heeft
zich ook met onbetuigd gelaten en
zijn moeder in bespottelijk vleierige
stropben beneuried.
Ik zal er muur het zwijgen toedoen,
uit vrees, dat ik anders den o I zoo
knappen schooljongen te hard zou
aanpakken, l-'eitelijk kan do arme
jongen het toch niet helpen, dat hij
zoo van papa als van mama eigen
schappen beeft geërfd, welker mani
festaties hem aan veler spotlust bloot
stellen.
Edmond de Groote mag wel voor
zichtig ziin. Den dag na zijn intrede
in de Académie Frangaise schreef
iemand, niet geheel ten onrechte, het
volgende hekeldicht
Ci-glt, en cet endroit funèbre,
Edmond Rostand, pauvre écolier,
Que „Cyrano" rendit célèbre
Et que „L'Aiglon" fU oubher.
Mocht, onverhoopt, „Chantecier",
ook niet veel zaaks zijn, dan vrees ik,
dat mede de familiebluf in zijn gezin
hem leelijke parten zal spelen.
OTTO KNAAP.
Amsterdamtche Kont.
CCCXIV,
Rotterdam TV.
Ik wil m deze mogelijk een der
laatste kouten, die ik aan de Maas
stad zal wijden eenige eigenaar
digheden van deze stad aanstippen,
kleinigheden, waardoor het leven ten
minste eenigszins afwijkt van dat in
onze andere groote steden. Bij onze
avondwandeling der vorige week ver
meldde ik o. a. de Cinéma van de
Smet op de Korte Hoogstraat, een
volksvermakelijkheid, die druk wordt
bezocht en waar de vrouwtjes er met
de boodschappenmand onder den
arm zoo even inloopen en een uurtje
vertoeven. Ze kunnen binnen komen
wanneer zij willen, want de nummers
worden in de door het programma
aangegeven orde afgespeeld en is het
laatste afgefilmd, dan begint men on
middellijk weer aan No. 1.
Ook in den Tivoli-Wintertuin, naast
den gelijknamigen schouwburg is een
dergelijke Cinéma en ten slotte één
in den ouden Salon des Variétés in de
Bagijnenstraat, nu onder d'rectie van
den heer Strengholt. Evenals de „Sa
lon" in Amsterdam is deze geheel van
bestemming veranderd onder direc
teur Soesman, dezelfde die nu het
luxueuse Casino exploiteert, was het
een specialiteiten-theater, in die da
gen voldoende aan alie eischen die
men aan een café-chantant stelde,
want Michel Solser, Soesman, Zwaaf,
Dumas e. a. zijn er opgetreden. Na
den heer Soesman werd het in vrij
wel denzelfden geest door den heer
Fierlier geëxploiteerd, met dat ver
schil echter, dat er ook „komedie ge
speeld" werd, natuurlijk door een
z.g. „schmieren-gezelschap", zooals
thans nog eenige het platteland af
reizen. Trouwens die tooneel-liefheb-
berij zit er hier nog diep inmen
vindt hier nog verscheidene gezel
schappen, die vooral Zondagsavonds
in Gouda. Dordt, maar ook verder
zelfs in Haarlem optreden, stuk
ken van Heyerraan8 verhanselen en
ons een vijftig jaar terug doen den
ken.
Ook het burgerlijke café-concert be
hoort nog niet lot het verleden in de
Korte Hoogstraat liep ik laatst een
café binnen, waar men zich in Ant
werpen of Brussel zou kunnen wa
nen. Want daar waren een paar hu
moristen geëngageerd, die ais gewo
ne heeren tusschen het publiek zaten,
doch zoo om het kwartiertje bij de
piano gingen staan en om de beurt
wat coupletjes zongen. Dat men hier
halfweg Antwerpen is, kan men ook
merken aan de patat frit-braaien. Dat
„patat frit", een soort ongekookte in
schijfjes gesneden en ln kokende olie
gebakken aardappel is, vertelde ik u
een klein jaar geleden al in de Ant-
werpsche Kout, die ik toeü in het
Haarlem's Dagblad schreef.
Die gebakhuizen, waar evenals be
neden den Moerdijk ook gebakken
visch, mosselen, enz., worden genut
tigd, vindt men verspreid door de
heele stad, een paar in de Hoogstraat,
doch het meest in de omgeving van
„Donker Rotterdam", de Zandkraat.
Een gevaarlijk buurtje is het hier nog
altijd; in alle groote steden vindt men
stegen en holen, waar misdaad en
wat daarmee annex is, zijn saamge-
pakt, doch nergens moet men zoo
dood-voorzichtig zijn, niet met het
gepeupel op onaangename wijze in
aanraking te komen, als hier in de
Zandstraat. Hoe deze week daar weer
een ruwe moordaanslag plaats vond,
is natuurlijk al in dit blad vermeld
geworden, maar het ergste is, dat zoo
iets hier schering en inslag is, en
dergelijke twisten en vechtpartijen
niet alleen voorkomen onder houders
en bezoekers van danshuizen, maar
dat rustige voorbijgangers worden
gemolesteerd en wanneer zij zich
daartegen verzetten, hun leven in de
waagschaal stellen.
Dal is misschien sterk gezegd, maar
de waarheid het plebs en zelfs wat
daarboven staat Is spoedig geneigd
zijn handen te gebruiken, liefst met
een of ander wapen er in. Zoo ge
vaarlijk is het hier blijkbaar op 9tFaat
dat toen een dame wat laat in den
avond een brief naar het postkantoor
bracht, een politieman do waarschu
wende opmerking maakte
„U waagt wat om zoo laa/t over
straat te loopen."
Toch ls het eigenlijke nachtleven,
de nachtkroegen, hier in de laatste
twee jaar geheel of ten minste bijna
geheel uitgeroeid. Voor dien tijd
vond men in den omtrek van de Kruis
kade tal looze cafétjes, waar tot het
krieken van den dng lustig werd ge
tapt. Er waren er in allerlei genres,
deftige en dure, artisten-cafè's en
echte holen. Thans is er nog maar
één en nog wei een duur, waar alleen
de menschen met geld gaarne gezien
zijn.
Zooals ik reeds zei, zijn de Rotter
dammers vlug met de hand, maar
minder met het woord. Wanneer rnen
hier zoo de gesprekken en twisten af
luistert, valt het op, hoe weinigen
hier de kunst verstaan, elkaar eens
flink de waarheid te zeggen, desnoods
de huid vol te schelden. De menschen
zijn hier kort aangebonden en
iemand die er niet aan gewoon is,
vindt ze de goeden niet te na ge
sproken onbeleefd.
En dat slaat nog volstrekt niet al
tijd op het mindere volk. Stel u voor,
ik vroeg laatst aan een heer, een wer-
kelijken heer, den weg. Hij was zoo
beleefd een eindje met mij op te loo
pen, om mij dan een gemakkelijke
richting te kunnen wijzen, maar u
zult me toch zeker wel gelooven, als
ik u zeg, dat ik vreemd opkeek, toen
hij, nadat we een paar woorden ge
sproken hadden, me eensklaps toe
voegde „JIJ bent zeker van Amster
dam 1"
Dat jij en Jou Ls hier iets afschuwe
lijks, de menschen weten het zelf niet,
niaar het is zelfs zoo sterk, dat als
men in een winkel komt om iets te
koopen, vooral in een volksbuurt,
men niet vreemd op moet kijken met
„jij" te worden aangesproken. Maakt
mén er aanmerking op, dan blijkt dik
wijls, dat ze het niet zoo kwaad be
doeld hebben.
Ook valt het mijn stadgenooten op,
hoe ontelbare malen zij er aan her
innerd worden dat zij uit Amster
dam zijn. Daarom behoeven zij nog
niet te blozen en te denken dat zij
zoo plat-Amsterdamsch dialect bezit
ten, want in andere steden zullen
zij die aanmerking misschien nim
mer gehoord hebben. Maar ik geloof
meer dat 't komt wijl ze géén Rotter-
damsch spreken, wat beslist geen on
deugd is. Het plat-Rotterdomsch doet
toch voor het plat-Amsterdamsch ln
leelijkheid niet onder. Maar ook de
betere klassen gebruiken in hun taal
vormen en woorden die een beslist
plaatselijk karakter dragen. Zoo
spreekt men hier niet van „zij" of
„ze" in den meervoudsvorm maar
van Hullui „Hullui zullen dat nooit
doen." Dat een tumbler bier hier een
„lampje" heet, is niet erg, maar weer
in-leelijk vind lk het woord „engert",
dat toch niet de naargeestige beteeke-
nls heeft, die men er op den klank af
aan zou geven. Het ls een soort stop
woord, dat ook als aardigheid, gezegd
wordt.
Het woord „engert" heeft zich ook
wel buiten Rotterdam verspreid,
maar om de leelijkheid hoop ik, dat
onze taal er niet te veelvuldig mee
wordt verrijkt. Het nieuwste Rottar-
damisme is „kediel", wat in straat
taal zoo iet9 beteekent als prettig.
Humoristen hebben het ook al op de
planken gebracht, laten zij het s. v.
p. niet verder verspreiden, want ik
kan er niets aardigs of geestigs in
vinden. Neen, dan is Henri ter Hall
ditmaal gelukkiger geweest, door
zijn nieuwe revue die eerst In Den
Haag gegaan is en daar Opsteken,
heeren! heette om te doopen in: „Hebt
u niets vergetenI" Dat is ten minste
een stopwoord dat niet stoot.
Rotterdam gaat vooruit ln Inwo
nersaantal, maar toch heerscht er
groote armoede.
De handel gaat vooruit, maar door
de elevators zijn er minder bootwer
kers noodig en neemt men dan ook
een kijkje langs de Maasoevers, dan
ziet men hoevelen te vergeefs op werk
staan te wachten, die, als een klein
deel aan een „kantoor" is aangeno
men, ongetroost weer weg kunnen
gaan. Duizende plattelanders, vooral
ten zuiden van de Maas, zien in Rot
terdam nog steeds een dorado, den
ken dat daar toch nog altijd meer te
verdienen zal zijn dan bij hen thuis.
Amsterdam heeft dien naam niet,
maar in dit opzicht behoeft de hoofd
stad niet jaloersch te zijn, dat haar
bevolking, in tegenstelling van haar
concurrent, niet toeneemt.
H. HENNING Jr.
W8kelUksch Beursoverzlcht van
Merens Tleleman
WEEKBERICHT TOT 18 DECEM
BER 1909.
Het is voor alles de Amerikaansche
markt die den schijn aanneemt of ze 't
jaar met een waardige hausse beslui
ten wil. De Rock Islands hadden de
leiding der markt, de oorzaak hiervan
lag in de scheiding van de St. Louis
en San Francisco RR. van de Rock
Island. Deze scheiding werd op die
wijze gearrangeerd, dat 28.634.000 dol
lars comm. St. Louis en Frisco ver
kocht werden dat is de hoofdsom,
die door de Rock Island Co., tegen de
5 Colateral Bonds als onderpand
gehouden is. die t. z. t. bij de over
neming van de St. Louis en Frisco-
lijn gecreëerd is.
Tot welken prijs het onderpand aan
de groep Yoakum-Hawley verkocht is
geworden, is niet bekend, maar men
'denkt ongeveer, dat met de oploopen-
de rente het onderpand der Rock Is
land Co. circa 110 dollars Der share
mag kosten dit was dan ook onge
veer de benaderde prijs. In ieder ge
val zijn voldoende middelen vrijgeko
men, om de Collateral Bonds per 1
Februari 1910 terug te koopen.
Wat de eigenlijke gronden voor
deze scheiding zijn, ls moeilijk na te
gaan de wet tegen het oprichten van
concurreerende lijnen is wel als voor
wendsel gebruikt. Juist is echter, dat
de Frisco Baan de Rock Island belem
mert kenners van de verhoudingen
echter gelooven, dat de Frisco na een
jaar tijd wel winstgevend was gewor
den. In ieder geval is de positie der
Rock Island-shares verbeterd. Men
kan voor de ontvangsten op de prefs,
na de scheiding nog de volgende be
rekening maken
Overschot der Spoor bedroeg tot
30/6'09 2.230.000 dollars
Hierbij komt de thans vervallende
interest op do collat. 870.000 dollars.
Netto-surplus in de eerste 3 maan
den van het nieuwe jaar 700.000 dol
lars.
Totaal 3 800.000 dollars.
5 Dividend op doll. 50 millioen
pref. aandeelen 2 500.000 dollars.
Overschot 1.300.000 dollars.
Nu begrijpe men, dat deze cijfers
gemeenlijk betrekking hebben op de
waarschijnlijk verhoogde ontvangsten
in de laatste 9 maanden van het#loo-
pende boekjaar. Voor de prefs', is
daarom de scheiding ongetwijfeld
zeer gunstig.
Voor de common-shares was het
waarschijnlijk beter geweest, dat het
systeem in zijn geheel was gebleven
Te groote beweging in de common
Rock Island kan daarom eventueel
nog tot onaangename verrassingen
leiden.
De vaste stemming in de Missouri
moet ten deele worden opgevat, als
te zijn in sympathie met de Rock Is
land Uausse, daar ook hier de groep
Yoakum-Hawley achter moet zitten.
De pref. Wabash blijven beweeglijk en
vastmen spreekt er van, dat ook
hier Rock-Islanil-belnngen in het spel
zijn.
Harriman-waaiden, zooals Union
Southern Pacific-aandeelen, levendig.
Een tijdlang was het opvallend, zoo
weinig als hierin omging, doch vol
gens de telegruinmen vermoedt men,
dat eene krachtige beweging kan wor
den tegemoet gezien. Zoo verwacht
men voor Southern Pacifies een ver
hooging van dividend. Goed ingelich
te huizen te New-York gelooven aan
een veurhoogtng van het dividend der
Steel.
De situatie der Amerikaansche
markt ziet er dan ook gunstig uit,
ondanks het geld 5 is en de moge
lijkheid van stakingen om loonsver-
hooging nog bestaat.
Officieuse berichten omtrent de
koper-aandeelen zijn optimistisch;
men gelooft, dat Taft's politiek in een
liberaal vaarwater is gekomen. Men
spreekt reeds van de toestemming,
die de geschapen koper-combinatie
zou hebben verworven. Intusschen
zijn er maatregelen getroffen om de
productie te reduceeren.
Staatsleeningen met zeer weinig
handel en geen noemenswaardige va
riaties.
Industrieelo waarden Buitenland
Amalgamatede, Carren Steels on
geveer 1 verbeterd. United Cigars
pl.m. 21/2 een mooie koers om
thans tot winstneming over te gaan.
Cultuurondernemingen Lappen
Vorstenlanden en Nederlandsche
Handel Mij. met eenig avans, Han
delsvereeniging „Amsterdam" ver
loor ongeveer 4 Nederl. lnd. Han
delsbank met 3 verlies in koers.
Amsterdam-, Nederlandsche- en
Preanger Rubber met verlaagde koer
sen de vele en nieuwe maatschap
pijen komen thans nuet bare aandee
len ter markt, om ze aan het publiek
te spuien zoocLra dit ophoudt, zullen
de beste soorten zich wel weder her
stellen. Er was een geregelde han
del.
Mijnen Ketahoon met 3 vooruit
gang, Oost-Borneo weder aangebo
den, Redjang-Lebong met pl.m. 30
koers-avans, United Copper met gere-
gelden handel, doch gedrukten koers.
Perlak Petroleum en Sumatra Po-
lembang vast met eenige percenten
voordeeloverige markt zonder groo
te omzetten.
Tabakken met gelijke koersen als
de vorige week.
Geld 3-3 1/2
Uitloting«a,wokeilJksoho aankondiging
Provincie Noord-Holland, betaal
baar 31 December 1909.
Gemeente Den Heider, betaalbaar 3
Januari 1910.
Gemeente Venlo, betaalbaar 31 De
cember 1909.
Nederlandsche Fabriek van Werk
tuigen en Spoorwegmaterieei, 15 Ja
nuari 1910.
Traanweg Maatschappij „de Meije-
rij", 2 Januari 1910.
Cultuurmaatschappij „Watoetoelis
Poppoh", alle obligatiën aflosbaar 3
Januari 1910.
Moluksche Handelsvennootschap,
alle obligatiën aflosbaar 3 Januari
1910.
Voorm. Waarb. fonds Premiel. d.
Verg. Rotterdamsche Schouwburg. 15
Januari 1910.
Verg. t. Behart. v. d. Bel. v. Houd.
v. Pandbr, Holl. Hypotheekbank 1 Ja
nuari 1910.
Java-China-Japan Lijn, 2 Januari
1910.
Koninklijke Paketvaart Maatschap
pij, 1 Januari 1910.
Ahaus-Enscheder Eisenbahn Ge-
sellschaft, 3 Januari 1910.
Jö-Sziv Loten. De 15 November met
Kr. 4 uitgekomen nummers worden
geverifieerd.
31/2 Köln-Minderer Spoorweg-
leeuing, 1 Februari 1910.
4 Pandbr. Deutsche Hypothek
bank in Meiningen, 1 Februari 1910.
Loten Oostenrijk 1864.
5 Oostenr. Staatsdomein-Pand
brieven, 1 Maart 1910.
Loten Turkije 1870, 2 Januari 1919.
Koloniale Bank, 1 Januari 1910.
Bataafsche Hypotheekbank, te Am
sterdam, 1 Januari 1910,
Hollandsche Hypotheekbank, le Am
sterdam, 3 Januari 1910.
5 S&o Paulo 1905, 3 Januari 1910
5 Provincie Bohia, 1889, dadelijk.
Receplssen van do volgende stukken
zijn te verwisselen tegen definitieve
Obligatiën.
4 1/2 Russische Staatsleening van
1909.
Aan houders van aandeelen in de
Holl. Rum. Petrol. Mij. wordt bericht,
dat over het beschikbaar saldo van
f 155.86, voor ieder aandeel kan wor
den gedisponeerd.
De aandeelen van de Mexico Tram
ways Company kunnen worden om
gewisseld tegen Certificaten van aan
deelen.
Esperanto*
INTERNATION \LE VEREENIGING
VAN ESPERANTISÏISCHE
JURISTEN.
De algemeene vergadering van bo
vengenoemde internationale vereeni
ging werd gehmulen te Barcelona,
gedurende het 5de Esp. Congres.
De vergadering werd geleid dooi
den heer Pinas, advokaat te Valencia.
Een belangrijk punt van deze bijeen
komst was het rapport, uitgebracht
door den heer Laignier, advokaat te
Reims, betreffende een Juridisch-Es-
peranto-woordenboek, dat men na
korten tijd hoopt te kunnen uitgeven.
Na de vergadering werden de leden
door den heer Torrent, advokaat t&
Barcelona, naar het nieuwe Paleis
van Justitie geleid, waar zij ontvan
gen werden door den secretaris van
de „Audiencia".
Bij den uitgever J. L. Bruyn, tft
Hage' Kepplerstraat 170. is versche
nen de eerste Esporantista Murka-
lendro.
ESPERANTO EN DE BUITEN-
LANDSCHE PERS.
Gaven tot nu toe een groot aantal
buitenlandsehe bladen een zeer gun
stig oordeel over het Esperanlo, er
waren ook enkele groote bekendo cou
ranten, die sceptisch tegenover de
hulptaal stonden of ook wel de Espe
rantisten bespotten.
Sedert liet 5e Congres te Barcelona
heeft het Esperanto enkele van deze
bladen geheel voor zich weten le
winnen.
Van onberekonbaren invloed voor
de Esp. beweging is de aanwinst van
den bekenden Franschen auteur Jules
Lermina, die, eerst hevig tegenstan
der van Esperanto, nu in „Le Radi
cal" (16 September) zijne vergissing
bekent, zeggende
„Esperanto heeft hare levensvat
baarheid getoond. Laat ons nu met
vollen ijve>r aan haren groei mede
werken."
Van den heer li. J. Bulthuis, te
's-Gravenhage, schrijver van „Mia
unuu legolibro", is thans een nieuw
boekje verschenen, getiteld „Het Es
peranto op school". Beknopt leerbeek
voor Zelfstudie en Schoolgebruik. Ik
heb het bookje ingezien en kan bet
ten zeerste aanbevelen.
J. II. W. HABERMEIIL.
Stadsnieuws
Spreekonderwijs.
In de Staatscourant komt voor het
verslag van de commissie van toe
zicht op den in 1909 te Haarlem ge
houden cursus in spreekonderwijs.
Het heeft de commissie ten hoogste
verbaasd, dat slechts 48 adspirant
deelnemers zich hadden aangemeld
na onderzoek is gebleken, dat onbe
kendheid met de desbetreffende mede-
deeling in de Staatscourant hiervan
de hoofdoorzaak is. De commissie
stelt aan den Minister van Binnen!.
Zaken voor
1. In 1910 en 1911 opnieuw een va-
cantiecursus in spreekonderwijs te
laten houden
2. dien cursus te doen bestaau uit
twee deelen met eene tusschenruim-
te van een jaar
3. belde deze deelen drie weken
te laten duren
4. tot die cursussen toe te laten op
leiders en opleidsters vun aanstaan
de onderwijzers en onderwijzeressen
en verder onderwijzers en onderwijze
ressen aan scholen voor achterlijken
en aan gewone lagere scholen
5. slechts bij uitzondering deelne
mers van boven dc 36 jaren toe te la
ten en
6. de leden van het Rijksscliooltoe-
zicht te verzoeken de deelneming
aan den cursus te willen bevorderen.
Militaire Z aken.
Schietterreinen in de omstreken
van Haarlem.
Aangezien het ln <le bedoeling van
den Minister van Oorlog ligt, dat van
den regel zal moeten worden uiigoi
gaan. dat de kampen bij Harskamp eri
