NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
17e Jaargang. No. 8145
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DONDBKDAG 18 JANUARI 1»10
ABONNEMENTEN
PËSl DRIB MAANDBNl
Voor Haafem 1,25
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)130
Franco per post door Nederland e „1.65
Ahonderlijke nummers0.02i$
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarfem037 H
£e omstreken en franco per post 0.45
der Vennootschap Loarens Custer. Biractesr S. C. PEEREB00H.
AD VERTEM TBÊNi
Vaa 1—5 regels 50 Ctsj iedere regel mesr 10 Cis. Buiten het ArfomSssefttüat
Haarlem van 1—5 regels f%elke regel meer /O. ié Reclames Cent per
Abonnement aanzienlijk rabat
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cis, per plaatsingj
50 Cts. voor 3 plaatsingen contant
Redactie en Administratiei Groote Pontstraat
Isterconjmooaai Telefoonnommer der Redactie 600 ec der Administratie 724
Drnkkerfy: Zolder Buiteospaam® 6. Telefoonnummer 122=
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit biad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Bultenlandsch Advertentie-Bureau D. V. ALTA,
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
felT NUMMER BESTAAT UIT
ACHT BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD..
AGENDA
VRIJDAG 14 JANUARI.
Schouwburg: Ned. Operette-En
semble: „De Dollarprinses," 8 uux.
OM ONS HEEN
No. 1070.
Brieven van het 34ste Raadslid.
Aan de Kiezers.
Daar er, menschelijkerwijs gespro
ken, vooreerst niet veel te kiezen zal
wezen, (ons College is voltallig en
niemand denkt er aan op te staan
van het gestoelte' der eere, dat zacht
is) komt het mij nuttig voor, u, geach
te kiezers, bij wijze van tijdverdrijf,
aandachtig te maken op verschillen
de dingen, die den Raad van nabij
betreffen. Ik vind daartoe onder ande
re aanleiding in de volkstelling, die
zooeven heeft plaats gehad. Het feit
moet zich namelijk hebben voorge-
daan, dat de dienstbode van een der
Raadsleden op den Oudejaarsdag
verlof vroeg, om den avond en den
nacht bij haar ouders te gaan door
brengen. Hiertegen had evenwel onze
collega ernstige bezwaren. „Ik heb",
zoo moet. hij ongeveer gezegd hebben,
„de papieren van de volkstelling al
ingevuld en je naam als huisgenoot
daarbij opgegeven. Ga je dus bij je
familie logeeren, dan zijn mijn opga
ven niet juist en krijg ik misschien
een hooge boete
1-Iet meisje ging dus niet en zal wel
behoord hebben tot degenen, die de
volkstelling niet dankbaar zijn
weest. Maar waai- ik de kiezers
wijzen wou is dit, dat we zulke secure
menschen onder onze Raadsleden
hebben. Het, kan niet anders, of met
zulke preciese stuurlui moet het
scheepje in de goede richting gaan.
Toch valt er naar aanleiding van
de volkstelling nog iets anders op te
merken. In de eerste plaats dit-, dat de
tijd zoo gauw voorbijgaat., wat een ho
peloos banale opmerking is en in de
tweede plaats, dat er zelden of nooit
hoogbejaarde leden van den Raad
zijn aan te wijzen. Onze Nestor, zoo
wel in jaren als in dienstjaren, is de
heer Sneltïcs en bij mag er nog we
zen, maar al is zijn jarental van 74
respectabel, wat we plegen te noe
men h o o g b e j a a r d is hij nog niet.
Ik weet wel, dat spotters zeggen„in
andere landen worden de menschen
altijd ouder", maar ik heb dan toch
in een vertrouwbaar boekjo gelezen
van een lerschen visscher, die in 1787
stierf, toen hij 167 jaar oud was,
Jonas Warren en van een ander,
Henry Jenkins, die 169 jaar oud werd,
op zijn honderdste jaar nog ging
zwemmen en gedurende de laatste
©euw van zijn bestaan eveneens
kost verdiende met visschen.
mocht men soms denken, dat het in
't visschen zit, dan wijs ik op Ephraim
Prath, die als_boerenarbeider 101 jaar-
gras maaide en den leeftijd bereikte
van 110 jaar, op John King, die dag-
looner was, 130 jaar oud werd en op
zijn 128ste nog naar de markt te Os-
ford heen en terug liep, een afstand
van te zamen vier uur.
En nu wil ik het meeste niet ver
gen, maar lever mij eens een Raads
lid van negentig jaar, die dantoch
n°g» bij de voornoemde personen -
geleken, eigenlijk maar een zuigeling
1s 1 Men kAn het niet, waaruit volgt,
dat het lidmaatschap van den Raad
®en 1 ijfsloopend bedrijf is en dat je
Teiliger uit visschen of uit maaien
kunt gaan, dan de gemeente helpen
besturen.
Ik acht het inderdaad in 't belang
Van onze goede stad en van de bur
gers, die haar in de toekomst nog
zullen hebben te beboeren, om eens
na- te gaan, waarin dit verschil kan
liggen ten opzichte van Haarlem en
in 't algemeen. Om met het laatste te
beginnen wijs ik er op, dat visschers
«n landbouwers het grootste gedeelte
;van hun leven in stilzwijgen door-
krengen. De visschen nemen het
meest volkomen stilzwijgen In acht
en verder dan een weinig tot naden
ken stemmend boeee vermag de
koe het niet te brengen. Wij leden van
den Raad evenwel brengen on$ Raads
heerlijk leven pratend en luisterend
door. Het eerste kan niet nadeelig
zijn, daar we met groote ingenomen
heid naar onze eigen redevoeringen
luisteren, maar die van onze collega's,
in vertrouwen gezegd, kunnen soms
wel wat saai wezen, zwaar op de
hand en moeilijk te volgen. Is hierin
niet al een vingerwijzing te vinden
naar het antwoord op de vraag, waar
om een boerenarbeider ver over
eeuw oud kan worden en een Raads
lid er altiid ver beneden blijft?
De inspanning, die van ons gevergd
wordt, is blijkbaar groot en toch
vertsagen wij niet. Uw belang, geach
te kiezers, houdt ons staande Andere
knappe menschen werden wei door
minder buiten gevecht gesteld. Men
moge een redevoering, die goed voor
gedragen wordt, vergelijken bij gou
den appelen op zilveren schalen, tol
van groote mannen in vroeger jaren
hebben appelen eenmaal niet kunnen
verdragen. Wladislas, koning van Po.
len, raakte in de war en nam de
vlucht, als hij appelen zag; Duches
ne, de geheimschrijver van koning
Frans I, kreeg een zware neusbloe
ding als hij maar appelen rook en een
heel geslacht in Aquitanië, de Taezii,
leed aan hetzelfde euvel. Om de vege
tariërs te troosten, dien deze afkeer
van appelen hinderen moet, wijs ik
er op, dat Julia, de dochter van Fre-
derik, koning van Napels, geen vieesch
kon eten zonder onpasselijk te wor
den, dat Erasmus koorts kreeg wan
neer hij visch rook en dat, de ver
maarde chirurg Ambroise Paré ver
haalt van een man, die flauw vie],
wanneer hij paling op tafel zag ko
men.
Wanneer deze menschen al uit hun
gewone doen raakten door zulke klei
nigheden, hoe groot moet dan de in
spanning niet wezen, die van ons
Raadsleden gevergd wordt bij het vol
gen van andermans betoogen en het
voeren van gesprekken tusschen de
zittingen in. Toch valt niemand er
flauw, of krijgt er koorts van 1
Dit is nu van toepassing op gemeen
teraden m 't algemeen. Er zijn om
standigheden, die voor den Haarlem-
schen gemeenteraad in het bijzonder
inspanning opleveren. Hoe kan bij
voorbeeld zijn karretje op een zand
weg gaan, zoolang de- burgerij voor
de voornaamste winkelstraten om as.
phalt. vraagt, en er geen geld is om
daf. te betalenVerkeert de gemeen
teraad dan niet in de pijnlijke posi
tie van een liefhebbend vader, die zijn
dochter graag een feestjapon zou ge
ven, maar niet meer dan oen dj
sche jurk kan betalen
Voeg daarbij de omgeving, waarin
ons College vergadert. Is er in den
winter een geheime vergadering, zoo
dat ook de boden de deur uit zijn, dan
moeten we bevriezen, wanneer de
heer Van de Kamp afwezig is, die
zich anders belangloos en welwillend
met het toezicht op de kachel belast.
Ook de publieke tribune is niet zoo
als ze wezen moest. De banken zijn
glad en zoo smal, dat iemand die on
der onze discussies in diepe overpein
zing geraakt en daartoe de oogen
sluit, er afglijdt en dan mei een schrik
wakker wordt, ik wil zeggen zijn
overdenkingen staken moet.
Dat sommige collega's van den
eenen kant van de 2aal niet verstaan
baar zijn aan den anderen, is een
eisch tot vernieuwde inspanning.
Maar het grootste bezwaar in deze
dagen ziin de schilderijen aan den
wand. Niet zoozeer omdat ze niet
mooi zijn op 't stuk van kunstken
ners is de Raad toch niet rijk bedeeld
maar omdat ze ons herinneren aan
de schilderijenquaestie, die, hoelang
zo ook aanhangig is en blijft, toch
vandaag of morgen zal dienen te
worden uitgemaakt. Precies als een
quitantie, die hoe vaak ook uitge
steld en verschoven, op poene van
ernstige gevolgen toch te eeniger tijd
moet worden voldaan.
Het is wol waar, dat een schilder
pas goed beroemd pleegt te worden
na zijn dood, maar daar staat dan
toch tegenover, dat hij daardoor ook
in den regel na zijn overlijden de
meeste moeilijkheden oplevert. Als
Hals zelf het weten kon, hoe wij
over een deel van zijn kunstwerk het
hoofd hebben te breken, hij zou met
ons zijn begaan. Denkt u maar eens
in de moeilijkheid in, geëerde kie
zers. Wii leden van den Raad, die
zelfs geen kans zouden zien de kleur
weer terug te brengen op een verscho
ten jas van drie jaar oud, wij moe
ten oordeelen over het behoud van
schilderijen van moer dan drie e
wen. En onze adviseurs, van wie
voorlichting moeten hebben, zijn
hun meening verdeeld.
Moeilijkheid nummer een.
Vervolgens moeten we een directeur
voor het museum- benoemen, n
ook op dit stuk heersoht bij onze voor
lichters geen eenstemmigheid
aanvankelijk voorgestelde salaris
schijnt te laag te wezen en de sollici
tant, die aanvankelijk als No. 1 werd
genoemd, is nu te jong geworden, hoe
wel hü toch redelijkerwijs een paar
maanden ouder geworden moet zijn-
Moeilijkheid nummer twee.
Ten slotte dient een beslissing ge
nomen te worden over een nieuw
museum. Hierover hebben mijn colle-
ga's en ik elk een eigen opinie, wat de
zaak niet eenvoudiger maakt, bene
vens een half dozijn plannen, waar
van er toch maar één zal kunnen
worden uitgevoerd.
Moeilijkheid nummer drie.
Het is wel, geachte kiezers, omdat
ik mijn leven (althans zoolang gij dat
goed vindt) aan Uwe belangen heb
gewijd, dat ik lid van den Raad blijf.
Volgde ik mijn neiging, dan werd ik
als Jenkins of King visscher of boe
renarbeider, in de hoop van even lang
te leven als zij.
Ik groet u allen zeer.
HET 34ste RAADSLID.
Voor kopie conform
J. C. P.
Stadsnieuws
COÖPERATIEVE SPAAR- EN CRE-
DIETBANK.
Den 6den Januari is hlör ter stede
door een 12-tal winkeliers en particu
lieren opgericht de Coöperatieve Mid
denstands Spaar en Credietbank voor
Haarlem en Omstreken.
Deze instelling, opgericht in navol
ging van elders, o.a. te Groningen,
bestaande banken.
Het doel dezer bank is, om winke
liers e. a., die zich bij de instelling
hebben aangesloten, kleine sommen
te verschaffen, bij tijdelijke geldver
legenheid.
Ieder deelnemer moet bij wijze van
contributie in vier j air en tijds een be
drag van 1 100 storten als aandeel in
het kapitaaL Bij 't voldoen van wis
sels e. a. omstandigheden, waarin de
deelhebber in de hank, in geldverle
genheid verkeert,, kan hij dan een
som tot een maximum van drie maal
het door hem gestorte bedrag voor
één maand ter leen krijgen, tenmin
ste, wanneer een of meer andere deel
hebbers in de bank met het door hen
gestorte borg voor de terugbetaling
blijven.
Tegen het betalen van een geringe
boete kan de leeningstermijn tot drie
maanden worden verlengd.
Van het door de leden als aandeel
gestorte bedrag wordt een rente tot
een maximum van 4 uitgekeerd.
Het bestuur bestaat uit de heerem
J. C. C ader i us van Veen, voora.;
Faber, le secretaris; Joh. M. Schmidt
1st© penningmeester, W. J. Wel!er,
2de secretaris; Th. Wonders, 2de pen
ningmeester.
Bereids is de Koninklijke bewilli
ging aangevraagd.
NOORD-HOLLANDSCHE POST-
DUIVENBOND.
Naar wij vernemen zal de Provin
ciale tentoonstelling van den Noord-
Hollandschen Postduivenbond, afclee-
ling A, in het laatst dezer maand in
de Kleine Vereen iging woerden gehou
den.
HET TQQNEEL
„IM KLUBSESSEL", DOOR HET
BERLIJNSCHE „LUSTSPIEL-
HAUS-ENSEMBLE".
„Im Klubsessel".
Een leuk stukje, dat uitmuntend
gespeeld werd.
Het dingske heeft niet veel oan 't
lijf, maar is kostelijk amusant.
De inhoud met zijn zigzaglijn van
malle combinaties over te vertellen en
te verwarren, is niet wel doenlijk,
zou de moeite ook niet loonen, want
daarvoor is 't te onbeduidend.
Maar een paar woorden willen wij
er toch wel over zeggen. De hoofd
personen zijn twee graven, vader en
zoon, twee zorgeloozo viveurs, die
heel amicaal met elkander omgaan,
elkar.der tutoyeeren, hun geld er
door brengen en niets uitvoeren. Als
men den oudste van deze typische
Lebemanner verwijt, dat hij niet
werkt, dar. zet hij zijn standpunt te
genover den arbeid aldus uiteen
„Arbeid Ieder arbeidt op zijn
manier. Er zijn menschen, die de
boomen in het bosch kappen. Dat is
hun arbeid. En er zijn menschen, die
deze hoornen tot planken zagen. Dat
is hun arbeid. Er zijn ook menschen,
die het vee slachten en anderen, die
de huiden tot leer bereiden. Dat is hun
arbeid. En ten slotte heb je dan men
schen, die van dit bout en dit leer
Klubsessels (gemakkelijke clubstoelen
club-chairs) maken. Dat is hun
arbeid. Maar wat zou al die arbeid
beteekenen, als er geen personen wa
ren, die in de Klubsessels zitten gin
gen En tot die personen be
hoor ik 1"
Dit ïs des graven levens-filosofie
En is het een wonder, dat van zoo
iemand, die bovendien alle rekenin
gen en deurwaarders-exploiten onge
opend in een la van zijn schrijfbureau
gooit, de zaken mis moeten loopen.
Dat gebeurt dan ook. Het voorvader
lijk kasteel wordt bij executie ver
kocht.
De beide graven denken er dan
over, om door een rijk huwelijk hun
fortuin te herstellen, maar vader en
zoon willen elkander over en weer de
eer daarvan laten die scènes zijn
heel komisch.
Alles komt echter op zijn pootjes
terecht daarom is liet een „lust-
spiel". De papa-graaf blijkt nog een
dochter te hebben, die men voor hem
geheim heeft gehouden. DU meisje
komt uit Engeland, en door een malle
erfenis-combinatie volgens de Engel,
sche wet heeft de voder ook nog aan
spraak op haar groot vermogen eu
eindigt hij dus weer als man-in-bonus.
We zeiden al, dat het stuk amusant
is. „Lustspiel" is het genóemd, maar
af en toe vervalt het tot de klucht,
vooral in liet laatste bedrijf, dat in
een „Naturanstalt" speelt, waar de
menschen allerlei malle kuren moeten
doen, wat tot de potsierlijkste avon
turen en typen aanleiding geeft.
De dialoog is vlot, soans bepaald
aard'g, en or zit gang in het stuk,
wat bij zoo'n mal ding moet, anders
worden do dolle dingen te zwaar op
de hand. In een paar uur is het aige-
loopen. En dat is juist lang genoeg,
want dan heeft men er ook precies
genoog van.
En dat dit alles zoo vlot en smeeiïg
van stapel liep, dat danken we aan
het spel van de Duitschers. Sjonge,
wat was dat knap, kranig werk. En
welk een magnifiek samenspel. Het
liep als van een leien dakje het zat
er in, en 't word er met brio uitge
gooid. Hier had men met met een
samengeraapt zoodje tooneelisten bui.
ten emplooi, maar met een serieus
artisten-ensemble met zeer goede
krachten te doen. Ze mochten er
zijn.
Van het kleinste rolletje dat van
den kok tot de rol van den graaf
alles was in goede, bekwame han
den. De „viveur" Johann Georg van
Hans Dietzsch, die een goed type
gemaakt had, keurig op zijn kleeren,
net en gemakkelijkheid van manie
ren, en die er de nonchalante kwink
slagen Leuk en raak uitbracht, was
zeer goed en Walter Ritter als de
zoon deed niet voor hem onder. Het
was een lust den „schne'digen" Duit-
schen luitenant van Franz Schöne-
mann to zien, vooral wanneer men
zich zoo menigmaal geërgerd heeft
aan de stumperige manier, waarop
Hollandsche acteurs over 't algemeen
tegenover een officierenrolletje staan.
Mej. Cerigioli was allerliefst als de
jonge rijke Sarah uit Engeland, en in
het laatste bedrijf was ze tegelijker
tijd schuchter en schalksch op een
aUercharmantste manier.
Ida Boeker gaf een goede „komische
Alte" als tante KlementineJenny
Marba was kostelijk als de Engelsohe
gouvernante, die de mooie rijke Sa
rah heeft te bewaken en te keer trekt
tegen tabak en alcoholkortom, wie
we ook uit het gezelschap zouden wil
len nemen, 't zou altijd en alles goed
zijn.
't Was gisteren dan ook wel een
ng naar den schouwburg, die aar
dig bezet was, waard. De Duitschers
hadden veel en een werkelijk ver
diend succes, en na ieder bedrijf
moest er meermalen gehaald wor
den.
FRANS NETSCHER.
BRONGEBOUW.
Op het concert van het strijkorkest
van den heer Kriens trad gisteravond
in de Bron met liet D-mol Concert
van Wieniawski voor viool op de heer
M. Ruiter, le violist aan dat orkest.
De heer Ruiter toonde zich in dit zeer
hooge eischen stellend concert een ge
ducht techniker. Met groote vaardig
heid en zekerheid speelde hij de
moeilijkste passages als octaven spi
cule. Het is te hopen dat de heer Rui
ter zich niet te spoedig laat verleiden
ons orkest te verlaten, zooals ge
meenlijk de meeste jeugdige goede
violisten doen, want, het mag gezegd,
hij is een kracht van beteekenis voor
het orkest.
Het orkest toonde zich van zijn goe
de zijde o.a. in Fantasie Aid a van
Verdi met mooi gespeelde cello-solo
en Ouverture Carneval Romin van
Berlioz.
BESMETTELIJKE ZIEKTEN.
In de week van 5 tot en met 11 Janu
ari LL zijn voorgekomen:
To Haa-rlem 2 gevallen van rood
vonk en 1 van diphtheritis.
To Haarlemmermeer 1 geval van
roodvonk.
Te Sloten 1 van typhus.
Te Velsen 1 van diphtheritis.
(Zie verder Stadsnieuws onder laat
ste berichten).
Uit de Omstreken
HEEMSTEDE.
Militair onderricht.
Aan het examen tot het verkrijgen
van een bewijs van voorgeoefendheid
hebben met succes deelgenomen de
jongelingen uit deze gemeente J. van
der Plas, W. Blom, P. E. Oudejaus
en A. van Es.
BENNEBROEK.
In begin Februari zal de tooneel-
vereejiiging „Nut en Genoegen" eene
uitvoering geven in het lokaal van
den R. K. Volksbond.
Opgevoerd zal worden Baboe Rita,
"tooneelspel. Het nastukje is getiteld:
Zijn eerste spreekuur.
Op die R. K. begraafplaats alhier
zijn gedurende 't afgeloopen ja au- be
graven 20 lijken; op de Ned. Hervorm
de begraafplaats 7.
HAARLEMMERMEER.
Overgenomen tuberculose runderen.
Het aantal tuberculose runderen
van veehouders in Haarlemmermeer,
welke in 1909 door hel Rijk zijn over
genomen, bedraagt 31.
Het aantal over 1908 was ongeveer
4 m-aal grooter.
HALFWEG.
Naar wij vernemen zullen de fa
brieksterreinen van de suikerfabriek
met Ln het vorige jaar aangekocht
weiland, dit jaar worden uitgebreid.
SLOTEN.
In den Boarsjespolder is paarden-
schurft uitgebroken; de districts-vee-
arts doet de wettelijke bepalingen toe-
Binnenland
HOFBERICHTEN,
II. M. de Koningin- H. M. de Ko
ningin-Moeder en Z. K. H. de Prins
stellen zich voor, op het Casino-bal
ln Den Ouden Doelen te 's-Gravenha-
ge, den 14en dezer, tegenwoordig te
zijn.
PSEUDO-DOUANEN.
De mijnwerker S., te Eijgelshoven,
ging een der laatste avonden om 11|
uur over de Duitsche grens. Op eens
werd hij staande gehouden door twee
personen, die zeiden douanen te we
zen. Een van het tweetal visiteerde
S., doch op hetzelfde oogemblik had
de andere 2ijn horloge met ketting te
pakkan. Hierna kozen beide vermeen
de douanen het hazenpad naar
Duitschland,
PROV. STATENVERKIEZING^
Tot candddaten voor de op 24 Jaittt-
arie a.s. te Edam te houden stem
ming voor een lid van de Provinciale
Staten voor de Provincie Noord-Hol
land (vacature- W. Sligcher) zijn can-
didaat gesteld de heeren: W. J. Kern
kamp (C.-H.), Edam; P. C. Cleijndert
(Lib.), Nieuwcndam; J. Korthals Al-
tes (Lib.), Heemstede.
Dr. KIEWIT DE JONGE EN ZUÏD-
AFRIKA.
De Transvaaleche Bank- en Harf-
delsvereeniging te Amsterdam heeft
aan dr. II. J. Kiewit de Jonge, voor
zitter van het Algemeen Nederl. Ver
bond, te Dordrecht, een door den
beeldhouwer A. van Wouw, te Johan
nesburg, vervaardigd beeld toegezon
den. Deze zending is geschied in op
dracht van leden van het Algemeen
Nederl. Verbond ln Zuid-Afrika en
gaat vergezeld van een aldaar ge
maakt geïllustreerd album, bevatten
de de namen der Zuid-Afrikaansché
mannen, die de vriendelijke gedacht.»
hebben gehad, dr. Kiewiet de Jong»
een blijvende herinnering ie doen toe
komen aan den tijd, dien hij in hun
midden heeft doorgebracht.
VERDWENEN.
Een bediende van de effectenfirmft
B. en E. te Amsterdam wordt sinds
enkele dagen vermist. Hij heeft voor
een bedrag van ongeveer f 3086 aan
effecten verduisterd. Het zijn eeniga
aan deel en der Transvaalsche Bank
en Handelsvexeeniging, een aandeel
Rotterdajïische Lloyd, een 8-uil di
videndbewijzen, benevens ruim 20
coupons. De series en de nummers
zijn bekend.
ONZE WINTER'.
Op het land, behoorende bij de boe
renhofstede Volharding, in den pol
der Eierland op TexeL, is een leeu
werik-eitje gevonden.
LOODW1TCOMMISSIE.
De Min. van Landbouw, gezien het
eindrrapport der Loodwitcommissie,
heeft goedgevonden die commissie, in
gesteld bii beschikking d.d. 12 SepL
1903, te ontbinden, onder dankbetui
ging voor de door haar aan den lan
de bewezen diensten.
INBRAAK TE ROTTERDAM.
Ten huize van een weduwe aan den
Oppert te Rotterdam is ingebroken.
Dit geschiedde met gebruikmaking
van een valschen sleutel op een oo-
genblik dat de. 80-jarige bewoonster
niet thuis was. Uit een handtaschje
zijn gestolen twee spaarbankboek
jes, waarop bedragen van 1200 en
f 900 staan ingeschreven. Voorts een
4 pet. pandbrief groot 100 der Z.-H.
Hypotheekbank, een dergelijke pand
brief groot f 500 en twee pandbrieven
van de Bataafsche Hypotheekb., elk
groot 100. Verder een bedrag van
ongeveer f 110 aan geld.
De spaarbankboekjes zijn uit de
Schie opgevischt, van de rest is niets
teruggevonden.
DE ARNHEMSCHE DIEVENBENDE.
Omtrent de dievenbende, door de
Arnhemsche politie en de marechaus
see gearresteerd, valt nog het volgen
de mede te deelen:
Tot de aangehoudenen behooren,
zooals men wist Arthur Gislenius Pro
vost en zijn vrouw Hulda Sebiiia
Imker. Dit echtpaar wordt naar ge
bleken is, door de Belgische justitie
gezocht. De uva nis wegens mishan
deling met doodelijken afloop door de
rechtbank te Brussel veroordeeld tot
2 jaar, de vrouw wegens liet opge
ven van een valschen naam tot 2
maanden gevangenisstraf.
Pers-Overzicht
DE DECORATIE-ZAAK.
Dr. Bronsveld komt in zijn kroniek
In de „Stemmen voor waarheid en
vrede" nog eens terug op de decoratie
zaak. Hij "schrijft:
De raad van eer, waarvan sprak»
was ook in de „Standaard", Is er nóg
niet. Wel aanvaardt dr. Kuyper hul-
de-betuigingen, waarin gesproken
wordt van een tegen hem onderno
men „lasier-campagne", maar hij,
zoowel als zijn geestverwanten en
bondgenooten schijnen den tijd nog
niet gekomen, om zijn naam te zuive
ren. Toch is dit laatste een vereisch-
te, ook volgens den heer De Savornin
Lohman.
