HAARLEM'S DAGBLAD.
B
DERDE BLAD.
;on de Phi:
ZATERDAG 5 FEBRUARI 1910
OM ONS HEEN
Ne. 1089.
De SpIJskokarU vas docentlos
Zoo te In de wandeling de naam van
'een afdecling, die niet de minst be
langrijke is van de stichting, gewijd
aan den H. Vincent!us A Paulo
Monsieur Vincent werd deze
brave man gewoonlijk door zijn tijd-
genooten genoemd, die hem grooten
eerbied bewezen niet alleen omdat hij
als priester een groot prediker was,
maar ook omdat hij barmhartigheid
bewees aan verachten on ongel uk ki-
gen, galeislaven en vondelingen. Zijn
leven en zijn arbeid zijn door tal van
schrijvers, Morel, Loth, Bougaud, De
Broglie, Goetz herdacht en nu nog,
drie en een halve eeuw na zijn dood,
leeft de herinnering aan zijn figuur
onder ons voort.
Geen wonder, dat de stichting, die
steun en barmhartigheid aan mede-
1 rnenschen wilde toonen, zich naar
hem genoemd heeft. Ik laat op dit
oogenblik het werk der Vincentius.
vereeniging in Haarlem onbesproken,
behalve haar sptjskokerij. Het was
me er om te doen, deze eens aan het
.werk te zien. En zoo ging Ik den vorl-
gen Donderdag over de toen be
sneeuwde straat op weg, een van de
enkele winterdagen, die we tot dusver
hebben meegemaakt
Wie niet geweten had, waar hij het
gebouw van Vincentius moest zoeken,
zou het gemakkelijk genoeg hebben
gevonden, wanneer hij maar verkoos
te letten op de klantjes, die er heen
onderweg waren, 't Was even over
half twaalf en overal in de Zijlstraat
liepen vrouwen, alleen of bij tweeën,
aan wie men 't doel van baar tocht
kon zien door de emmers, die ze mee
droegen om de spijs er ln te halen.
De breede gang van het gebouw aan
de Groenmarkt was al half gevuld
met wachtenden, mannen, vrouwen
cn kinderen, maar de mannen het
minst. En ai die be hoeft igen hadden
vaatwerk meegebracht van den meest
uiteenloopenden aard Vooral waren
er veel geëmailleerde emmers, dan
allerlei kannen, lampetkannen, melk
kannen, Ja zelfs waschkommen. En
een voor een schoven ze langs een
houten liekje naar een breed raam,
dat opengeschoven was, maar waar
van het bovengedeelte uit matglas be
stond, zoodat niemand, die het niet
verkoos, zijn gezicht behoeft te too
nen aan de bestuursleden, die daar
achter bezig zijn de spijs uit te rei
ken.
Daar in het lokaal van afgifte ben
Ik lntusschen aangeland en vind er
vier van de bestuursleden aan den
arbeid, den ouilou heer Van Reijsen,
een veteraan in Vinoentius, den
ouden heer Van dor Vaart, die ook al
een respectabel aantal dienstjaren
heeft aan te wijzen en dien ik in
vroegere winters, als het streng koud
was, 's morgens vroeg wel eens heb
ontmoet, als hij druk bezig was met
de uitdeeling van brood en koffie
dan nog twee jongere bestuursleden,
die het druk hebben met afgeven, en
de kok, die wel geen scepter zwaait,
maar dan toch een reuzenlepel, waar
mee hij de zoo verschillende vaat
werken handiglijk vult.
Vandaag schaft hij erwtensoep.
Vier groote ketels kunnen samen niet
minder dan 1480 liters bevatten, maar
een er. van is bestemd voor de school
kinderen, die in een ander lokaal ko
men eten voor hen is vandaag
vleeschsoep gemaakt.
Smakelijk ziet de erwtensoep er uit,
de geur prikkelt Je aangenaam {het
loopt tegen twaalven Ij en de dobbel
steentjes spek, die er la groote hoe
veelheid in drijven, moeten den lief
hebber verlekkeren. En al maar door
ifemen de jongere bestuursleden door
het loket emmer.s en kannen aan, le
zen van de daarbij overgereikte bon
netjes de hoeveelheid af „twee liter,
vier liter, zes liter", waarna de kok
met kracht!gen zwaai de dampende
soep opschept, zoodat de wachtende
na een oogenblik zijn portie in ont
vangst kan nemen en voor die volgt
plaats maken kan
Die bonnetjes zijn gedeeltelijk van
arme gezinnen afkomstig, waarvan
leden van 't bestuur van Vincentius
in een der ze® parochieën zich over
tuigd hebben, dat er behoefte is. Maar
ook particulieren kunnen bons koo-
pen en die uitdeelen aan rnenschen,
die daarvan naar hun meening moe
ten profiteeren. Daarvan wordt veel
gebruik gemaakt en het is dan ook
zeker een nuttige vorm van steun.
De heer Van der Vaart, doorkneed
in de zaken, licht me welwillend In.
„We geven niet alle drie dagen,
Maandag, 'Dinsdag en Donderdag,
hetzelfde. Soms te het wortelen met
aardappelen, zuurkool of snijboonen
met aardappelen. Of er drzen winter
veel gevraagd wordt? Ja, meer
noodig don anders, grootendeei3 voor
los-werklleden en hun gezinnen, die
niets of weinig kunnen verdienen.
Begin November gaan we aan den
gang en einde Maart sluit de spijs-
kokerij. Een fonds of een kapitaal
hebben we niet. an deze» winter zijn
de uitgaven toch al grootgroene
erwten, rijst, olies is duurder."
Juist ben ik van plan, te vragen, of
er uitsluitend op bons afgegeven
wordt, wanneer een van de bestuurs
leden naar ons toekomt, en me een
briefje laat lezen van den volgenden
inhoud
„Heeren, ach Ik kan nu, daar ik
„onder Doctoor behandeling ben,
„niets door uit werken te gaan ver-
„dienen, en daarom Heeren vraag ik
„U vriendelijk om Eten zonder bon.
„Met toestemming van de heeren M.
„en G.
Vrouw van N."
Het behoeft niet gezegd te worden,
dat aan dit in zijn eenvoud zoo tref
fend verzoek wordt voldaan.
Maar de heer Van der Vaart wil mij
nu ook het heele gebouw laten zien.
En zoo maken we een kleine rond
reis naar de kamer, waar de groen
ten en aardappelen worden klaarge
maakt door vrouwen, die er weer een
loontje aan verdienen, naar het lo
kaal. waar juist de schoolkinderen
zijn binnengekomen, die voor reke
ning van de vereeniging Kinder
voeding vandaag onthaald wor
den op de vleeschsoep, die ik in den
reuzenketel heb zien dampen.
Zij krijgen ook allerlei andere
spijzen, maar wat hun het meest naar
den mond staat, zooate een van de
dames vertelt, die hen bedienen, is
rijst in melk. D&Ar kunnen ze niet
genoeg-van krijgon
Maar we gaan alweer verder, naar
boven, waar het magazijn is voor
kleeren, schoenen, ja, waar ik zelfs
een kinderstoel, een wieg, een kinder
wagen zie staan. Al de zes afdeeiin-
gen hebben daar haar voorraad. Hier
kan allee gebruikt worden en vindt
bij menigen arme een nuttige be
stemming. En onderweg vertelt de
heer Van der Vaart van de moeite,
die de huisbezoekers doen, niet al
leen om de rnenschen stoffelijk te
helpen, maar ook om de vrouwen
aan te sporen tot wat netheid in huis
en zorg. Want de toestand van de
rnenschen is dikwijls erger, dan noo
dig zou zijn
En even nemen we nog een kijkje
in de lokalen voor onderrichting en
ontspanning voor de St. Jozefs-gezel
len en de St. Jozefs-ambachtsleerlln-
gen, in de bestuurskamer, die deel
uitmaakt van het huis, dat wijlen de
heer Van Bemmel aan de vereeniging
schonk en keeren dan weer naar het
lokaal van de spijsuilreiking terug.
Daar gaat de arbeid nog altijd
voort. Maar t is half een geworden,
en de klanten, die met bons kwamen,
zijn vertrokken. Toch staan er nog
tientallen, die spijs werischcn te ont
vangen zonder bewijs. En daartoe zij"
do bestuurders bereid. Uit de sollici
tanten pikken ze eerst de vrouwen
uit, helpen die, dan de mannen, en
eindelijk de kinderen.
De kok te aan zijn laatsten ketel bezig
en kijkt bezorgd naar de rij van pan
netjes en emmers, die altijd maar
weer voor hem wordt neergezet Maar
do voorraad levert uit, niemand be
hoeft ongetroost heen te gaan en als
het tegen oenen loopt, is ae ketel
leeg van soep en de gang van lief
hebbers.
Ik kan verzekeren, dat de erwten
soep goed was, uit eigen wetenschap,
want Ik heb ze geproefd.
En ik zou er willen bijvoegen, dat
de spijskokerij van Vincentiua een
nuttig werk van barmhartigheid ver
richt. Met dit weinige heb ik daarop
de aandacht nog oens willen vesti
gen.
J. C. P.
üaiteniandscb Overzicht
Strijd
Overul strijd I
Allereerst denken we aan de
WOELINGEN IN DE BALKAN-
LANDEN.
die weer voor eenige dagen 't oor-
logsspook hebben opgeroepen. Geluk
kig blijkt nu, dat we voorloopig voor
ceen krii^eeweld behoeven te vree-
zen slechts voorloopig niet,
want de strijdvragen zijn niet opge
lost. alleen werd de regeling der
quaesties tot later verdaagd. Dit Is bij
het Kretenser vraagstuk iets heel
gewoons-! De belanghebbende partij
en zijn er van overtuigd, dat er een
oplossing moet komen, maar de bij
na onvermijdelijke moeilijkheden
vreezende, stellen ze deze onaangena
me zaak liefst zoo lang mogeiijk uit.
In Griekenland wist men, dat de
Kretensers thans veel beteekenende
plannen 'hebben. Wanneer dj Griek-
sche Kamer bijeengeroepen zal wor
den, willen de eilandbewoners eens
duidelijk laten zien, dat ze niets op de
opperheerschappij gesteld
zijn, en zich al onder Grieksch be
stuur rekenen, door naar deze volks
vertegenwoordiging officieels afge
vaardigden te zenden,
Turkije wil dat niet hebben, en be
dreigde Griekenland met een oorlog.
Daar was men in Griekenland niet op
gesteld. Alles heel goed en wel, veel
sympathie voor de Kretensers, de Hel
lenen-broeders, maar.... een oorlog
met het veel sterkere Turkije....
Om de moeilijkheid te ontkomen be
sloot het nieuw-opgetreden Grieksche
ministerie eenvoudig de Kamer niet
bij elkaar te roepen, maar de Nationa
le vergadering saain te roepen, orn
eenige zaken af te doen, o. a. Grond
wetsherziening.
Heel handig, maar.... afdoend? De
eilandbewoners kunnen toch evengoed
hun afgevaardigden naar deze Na
tionale vergadering zenden, als naar
de Kamer.
Dit begreep men in Turkije ook en
bleef daarom met oorlog drei
gen. Soldaten werden opgeroepen, ka
nonnen en oorlogsschepen aange
kocht, enz.
Dit maakte in Griekenland zooveel
indruk, dat besloten werd 't bijeenroe
pen der Nationale vergadering uit te
stellen tot.. 1 December. Nu schrijven
we Februari dus 't is een uitstel
van 10 maanden I
Door dit opofferende besluit van de
Grieksche regeering is een zonderlin
ge toestand in 't leven geroepen
Griekenland bijna een geheel jaar zon
der volksvertegenwoordiging en.... 't
vooruitzicht is er niet, dat na 1 De
cember kan komen, wat nu onmoge-
l"k is. Vermoedelijk zuilen de Kre
tensers hun ideaien in dien tijd niet
verliezen, zoodat ze met 1 December
zullen dreigen, met het zeudeu van
afgevaardigden. Wanneer Grieken
land dus een volKsvertegenwoordi-
g samenroept, is dit eigenlijk een
oorlogsverklaring aan Turkije.
Misschien is van de mogendheden
hulp te verwachten. De diplomaten
hebben in deze dagen druk vergaderd
en zijn 't er blijkbaar over eens, dat
de Kretensers in bedwang moeten
worden gehouden, zoodat "t noodig is,
weer internationale troepen naar het
eiland te zenden.
Komt t daartoe, dan kunnen de
Grieksche volksvertegenwoordigers
weer ongestoord bijeen komen, want
dan zullen de Europeesche soldaten
er voor zorgen, dat Kreta geen afge
vaardigden zendt.
Allee heel mooi in dat geval, maar...
de Kretenser quaes tie blijft ook dan
nog op ee- oplossing wachten.
Tusschen Turkije en Bulgarije
dreigden ook moeilijkheden, maar
ojis deze zijn voorloopig bedwongen.
De Bulgaren waren boos. omdat een
achttal landuenooten, die in Macedo
nië tegen het wettig Turksche gezag
waren opgetreden, ter dood veroor
deeld waren. Heftige verwenschingen
cn bedreigingen werden in 't 'and van
Tsaar Ferdinand geuit, zelfs werd al
druk over oorlog gesproken en go-
schreven.
In deze zaak heeft de Turk evenwel
gebogen en de wijste partij gekozen.
De doodvonnissen zijn in vrijheids
straffen veranderd, zoodat de Bulga
ren nu tevreden ge«teld zijn.
Deze ouaestie behoort dus geluk
kig woer tot 't verleden©.
De
POLITIEKE STRIJD IN
ENGELAND
ia nog creensziua beslist, ook al zijn
de verkiezingen nagenoeg afgeloopen.
Nu twist men over de vraag, op wel
ke meerderheid de liberale regeeriug
van thans kan rekenen.
Belangrijk is 't artikel van den so-
claal-dernocraat Philip Snowden, êen
der invloedrijkste leden der Arbei
derspartij. die iu <i W3 aan
't woord is.
De schrijver wijst er op, dat de
stemmen van de 40 leden der Arbei
derspartij voor het ministerie thans
van zeer veel belang zijn. Daarom is
de positie dezer leden in 't Lagerhuis
een geheel andere geworden. Ze zijn
nu niet zoo vrij meer, als v oor de ver
kiezing, want toen hadden de libera
len alleen een meerderheid in 't Huls
en behoefden geen steun.
De Arbeiderspartij zal thans bij al
le quaestios moeten nagaan, hoe haar
houding zal werken op den gehevlen
wetgevenden eu hervormende» arbeid.
En eerlijk, gezegd isciioon ik alleen
voor me zelf spreek, zoo schrijft Snow
den). de Arbeiderspartij heeft geen
plan hei de regeering lastig te maken
of om den nieuwen toestand te ge
bruiken ter wille van een voordeel
voor de partij ten koste van vooruit
strevende hei vorming. De Arbeiders
partij ie een nndel tot hervorming en
erkent, dut de zaak van hervorming
hooger slaat dan de partij.
Een bepaab! verbond kan de Arbei
derspartij inlusschen niet met de li
berale partij aangaan. Een of twee le
den in het ministerie op te nemen is
z. i. niet wenschelijk. Een partij van
40 leden die er aanspra_ak op maakt
onafhankelijk te zijn, kun daar niet
aan denken. Later is het misschien
uitvoerbaar, ais de partij viermaal
sterker is. Nu moet de partij zich niet
binden door leden in de regeering te
hebben. Z» moet te allen tijde vrij
zijn om baar houding naar eigen in
zicht to bepalen.
Een verbond daargelaten zijn er
nog twee wegen voor de Arbeiders
partij open. Zij kan het met de regee
ring op een akkoord gooien. De regee
ring neemt op zich zekere her
vormingen uit te voeren, waarvoor
de Arbeiderspartij haar steun en
stemmen belooft Dat zou een over
eenkomst wezen, waarbij de regee-
Arbeiderspar-
ring meer wint dan de I
tij. Zij won er een blijvende en be
trouwbare vermeerdering van haar
partijsterkte door, en in den Lande
aanzien door de hervormingen, die zij
Invoert. De Arbeiderspartij zou in
hooge mate de macht verliezen om
critiok te oefenen en om het Parle
ment te gebruiken als een tribune ter
verspreiding van haar beginselen.
Wat is nu beter olies te krijgen wat
voor het oogenblik te krijgen is tegen
eenig verlies van onafhankelijkheid,
of te rekenen op wat de regeering zal
geven uit vrees voor wat de Arbeiders
partij anders zal doen? Ik voor mij
kies zonder te aarzelen het eerste.
Liever verlies ik wat vrijheid om pro-
pagunda-besluiten of amendementen
voor te stellen, en neein zekere drin-.
gende hervormingen die de regeering
al beloofd heeft
Op deze gronden raadt Snowden zijn
mede-leden der Arbeiderspartij aan,
om de liberale regeering in 't Lager
huis te steunen.
T PRUISISCHE KIESRECHT-
ONTWERP
houdt de eemoederen iu Duilschland
bezig, 't Nu ingediende ontwerp be
houdt 't drieklassenstelsel en de open
bare stemming.
Alleen zullen de wantoestanden,
voortspruitende uit het thans geiden-
de stelsel dat alleen het belastingbe
drag het criterium vormt» tot welke
klasse de kiezer behoort, vermeden
worden, doordat belastingbedragen
boven de 5000 Mk. bij de klassenfor
matie niet van invloed zullen zijn. Bo-
veudien zal op de indeeimg van in
vloed zijn academische opleiding, lid.
maatschap van Rijks- of Landdag, ze
kere eere-amhten. en ofliciersschap bij
leoer en marine. Kiezers, die aan de
ze voorwaarden voldoen» beboeren,
naar gelang van het bedrag, dot zij
aan belasting betalen, zeker tot de
tweede of eerste klsse. Niettegenstaan
de de handhaving van het drieklas-
senstelsel wordt de stemming vaneen
indirecte veranderd in een directe,
doordat de stemmen kiasseagewljze
uitgebracht, in de verschillende kier-
afdeel-lagen samengerekend worden
voor het geheele kiesdistrict.
Wet is dit ontwerp nog niet I De
partijen toch zijn over de kiesrechte
vraagstukken zeer verdeeld.
Mocht bewaarheid worden, wat ver
zekerd wordt, dat hel Centrum (R.-K.)
tegen elke wijziging zal zijn, welke
niet het ceheime kiesrecht brengt,
dan heeft het regeeringevoorstel wei
nig kans, want de vrijzinnigen zullen
deze voorstellen der regeering nog
veel te oonservatief vinden.
DE WATERSNOOD IN
FRANKRIJK
moet nog steeds bestreden worden,
want ook al blijft 't water in de rivie
ren geregeld zakken, uo ellende ver
mindert niet veel. Eerst nu 't water
zakt. kan men zien hoeveel schade en
nadeol is aangebracht. Gelukkig blijft
geld voor de slachtoffers binnenko
men.
Hier volgt een klein staatje van
hetgeen de verschillende staatshoof
den tot dusver hebben geschonken
President Fa lli ër es 30.000 francs.
Koning van Italië 50.000 francs.
Tsaar van Rusland 26.600 franca
Koning van Engeland 26.250 francs.
Koningin van Engeland 25.000 tres.
Prins van Wales 12.500 francs.
Z. H. de Paus 30.000 francs.
Keizer van Duitschiand 25.000 tres.
Keizer van Oostenrijk 25.000 trance.
Koning der Belgen 10.000 franca
Koning van Roemenië 10.000 francs
Terwijl de Amerikaanscbe gezant
aan minister Pichon een „voorloopi-
ge' chèque van 600.000 francs heeft
overhandigd, namens rijn koidgonoo-
teu.
IN ZUID-A FRIK A
moet door onze stamverwanten steeds
gestreden worden voor de rechten van
onze taal.
Generaal Hertzog heeft aan de Oran-
jekolouie een onderwijswet gegeven,
waarin het beginsel van de gelijkstel
ling der beide talen zuiver is doorge
voerd. Gevolg van deze wet is, dat de
Ebgelschen, die zich in de kolonie ge
vestigd hebben, zoo waar hun kinde
ren ook Hoilandsch moeten laten iee-
ren. Niet alleen achten zij dit volko
men overbodig, maar meer ondervin
den zii dit voorschrift als een aanslag
op hun vrijheid. Zij worden onder
drukt en verzetten zich natuurlijk
wat hun recht is. De „Times' het
groote Enselsche blad steunt hen
in dit verzet.
Nu heeft generaal Hertzog de hoof
den van het verzet bij zich laten ko-
n.en .waarschijnlijk om hen aan het
verstand te brengen, dat het niet aan
gaat te verlangen, dat op de staats
scholen, ten gerieve van een heel
klein aantul Engeischen, die onge
vraagd de kolonie met him vestiging
zijn komen eeren, de landstaal wordt
achtergesteld bij de vreemde moeder
taal van het kleine hoopje. De Engei
schen blijven evenwel in hun verzet
volharden.
Wat zal Engeland doen 't Recht is
aan den kant der onzen, maar..-
Stadsnieuws
PROF. Dr. BOSSCHA.
Als bui teute kst-plaat geeft Else-
vier's maandschrift de reproductie
van een uitmuntend portret, dat Ha
verman heeft getcekend van Prof. dr.
Bosscha.
Prof. Lorentz heeft daarbij oen ar
tikel geschreven over bet «even en de
beieekenis van Bosscha, waarin voor
al gewezen wordt op de uitgave van
Huygeus' brieven en werken.
Hij schrijft o.a.: Dat een arbeid
van dezen omvang heeft kunnen sla
gen is te danken aan de volharden
ds inspanning van drie mannen, den
Ln 1895 overleden Leidschen hoogleer-
aar Dr Bieren» de Haan, aan wien
de voorbereiding grootendeels te dan
ken was cn die zijne laatste levensja
ren nagenoeg al zijn vrijen tijd aan
de uitgave heeft besteed, prof. Bos
scha cn prof. D. J. Korte weg te Am
sterdam. De beide laatsten hadden
de voldoening, nu 4 Jaar geleden, da
laatste der tien zware kwartijnen die
de correspondentie bevatten, voltooid
te sten. De bewerking der bijna 3oQQ
brieven van en aan Huygens vormt'
oen geheel dat bevoegde beoordee
laars onovertroffen achten en geeft
met menige belangrijke bijzonderheid
van andoren aard een volledig tafe
reel van het natuur wetenschappelijk
leven in de 17de eeuw.
Onmiddellijk na de voltooiing der
briefwisseling hebben de uitgever» de
werken van Huygena ter hand geno
men, zoowel die, welke reeds bij zlja
leven in druk zijn verschenen als de
onderzoekingen die in uitgewerkt
handschrift of in dogboek-aanteeko
ningen bewaard zijn gebleven. Tot
het beste wat men prof. Bosscha kan
toewenachen behoort zekor de gere
gelde en voorspoedige voortgang ook
van dit gedeelte van da uitgave.
Waarom juist in het Huygens-wei*
voor prof. bosscha zoo groote beko-
iLng ligt, kan voor hem wie hem van
nabij kennen, geen raadsel zijn. HIJ
moest zich wel sterk aangetrokken
gevoelen door wat wij ln Huygena
in zoo liooge mate bewonderen: de
onrechte waarheidsliefde, den een
voud en do grondigheid ln de behan
deling van wetenschappelijke vraag
stukken, den afkeer zoowel van op
pervlakkigheid als van noodekx» ge-
leerdheidsvertoon. Bovendien gold t
hier de eer der Nederlandse he weten
schap.
Deze korte schets zou al te onvol-
ledfg zijn zoo Ik niet van Bosscha'*
meesterschap over de taai in schrift
en woord gewaagde. Dezelfde veree
niging van beian gwek k end en Inhoud
en sm ank vollen vorm, die in de voor
dracht over het arbeidsvermogen in
1358 '.reft, vindt men in eJ zijne latev
re redevoeringen weer, zocxds die ter
herdenking van Christiaan Huygena^
d% rede waarmede hij het Natuur- ea
Geneeskundig Congres te Haarlem
opende, en het overzicht dat hij bij
ds viering van het 150-Jarig bestaan
van de Hollandse he Maatschappij
der Wetenschappen van hare geschie
denis gaf. leder die Bosscha ga-
hoord heeft. In ee-a vergadering of
aan een feestmaal, in een ernstig be
toog of ln een hartelijke met fijnen
humor gekruide toespraak te onder
den indruk zijner welsprekendheid
gekomen.
MUSEUM VAN KUNSTNIJVERHEID
In de Rotonde van het Museum van
Kunstnijverheid zullen Zondag a-a-
voor het laatet de Amsterdamse!»
stadsgezichten van den heer Bonger»
tentoongesteld zijn, terwijl de door
Van der Hoef In Ivoor en hout gesne
den beeldjes eveneens nog te be zich
tlgen zuilen zijn.
Zondag te de toegang kosteloos.
Douohebaden.
In bet doucbebadhute aan het Leid-
scheplein zijn ln de afgeLoopen weeM
genomen 813 baden, Ln dat aan dei
Koudenhom 537.
Op de voordracht.
Mej. E. Schcffor alhier staat op di
voordracht voor leerares in de Ned
taal en letterkunde aan de middelbl
re school voor meisje* te Arnhem.
Rubriek voor Vragen
Gesbouueerdei» hebben het roorreeh
vragen op verschillend gebied, mits voor
bcantiroordliig vatbaar, la te zenden bij de
Redactie van Haarlem'i Dagblad, Groote
Honutraat63
AU# antwoordei. worden gehee! koeleioo«
-regeren ea, voor zooveel mogelijk U, den
deg nn de inzending
Asa vragen, die niet volledig naam ea
woonplaats van dea inzender vermeldea
wordt geen aandacht geeehooken.
VRAAG: Bestaat hier ter stede ooU
een secretariaat of correspondent»
schap van de Ancient Order of Fan
ters?
ANTWOORD: Ons te van zulk een
secretariaat hier ter stede niets be
kend. Kan eon onzer lezers ook io»
lichtingen geven?
VRAAG: Kunt u mij ook zeggen
waarom er thans zoo weinig klach
ten over slecht gaslicht meer komen!.
Komt dit door den cursus, die dé
htUlLLt 1 OtN
Naar het Engelsch
van
GUY BOOTHBY,
33)
Terwijl ik daar zoo zat te trekken
aaa mijn pijp, kwam een onweer
staanbaar verlangen in inij op, mij
weer eens in verbinding te stellen met
inijn ouden oom, om zoo mogelijk te
ontdekken, of iiij nog geloofde, dat ik
schuldig was aan do misdaad, waar
mee men mij doudverfde. ik zou hem
verzekeren, dat mijn eenig verlangen
was zijn goede opinie terug te wiu-
nen. De tijd, daarvan was ik over
tuigd, zou eens don waren schuldige
bekend maken en, als het toeval liet
wilde, mijn onschuld vaststellen.
Niet in staat aan do verleiding lan
ger weei stond te bieden, ging ik
naar mijn schrijftafel, om een briefte
schrijven. Wat ik precies schreef, zou
ik nu onmogelijk meer kunnen zeg
gen, ik weet alleen, dat. terwijl ik
schreef, het beeld-van het oude thuis
en het vriendelijk gezicht van lijn
bejaarden meester zóó klaar en dui
delijk weer voor mij opdoemde, dat
ik voor het oogenblik weer terug
scheen te zijn op de geliefde plaats,
naast hem wandelend ovor zijn bezit
ting hij, zooals zijn gewoonte was,
met zijn hand op mijn schouder, en
ik mijn hart voor hem uitstortend,
zooals ik dat nooit voor iemand an
ders had gedaan, zelfs niet voor mijn
eigen vader.
Toen kwam de herinherljtg aan
dien vreeselijken dag weer terug,
waarop ik tegenover hem had ge
staan in zijn studeerkamer, als dief
en leugenaar gebrandmerkt, en ik
ondervond nog eens weer den bitteren
nasmaak van die smadelijke verne
dering.
Ik zag Gilbert Feversham naast den
stoel van mijn oom staan, met oen
kwaadaardigen glimlach op zijn ge
laat, even duidelijk, alsof het op d't
oogenblik gebeurd©. Hij had mij dit
alles aangedaan en nu begon ik te
gelooven, dat hij, niet tevreden met
zijn ©erste duivelswerk, hij weer te
gen mij samenspande, Ln do hoop
van mij misschien geheel te kunnen
ruïneeren.
Maar ik was besloten, mij daar
met kracht en macht tegen te verzot
ten, er mocht dan van komen wal
wou. Ik had nu ni©t meer mij zelf al
leen om aan te denken ik moest ook
Sylvia de Marcelle beschermen, en
om dat te kunnen doen. zou ik vech
ten, niet alleen togen Gilbert Fe
versham, maar ook tegen al zijne
handlangers. liet idéé alleen, dat dit
mooie ea onschuldige meisje door zijn
toedoen hulpeloos eu zonder thuis
aan de genade van de wereld zou zijn
overgeleverd, was voldoende, om mijn
bloed aan het koken te brengen.
Want na moet ik iels bekennen, dat
ik misschien al eerder had moeten
zeggen ik had haar lief Een paar
woorden maar - - ik had haar
lief en toch, hoeveel beteeken-
deu zij niet voor mij, meer dan het
leven zelf. Hoe zou het mogelijk ge
weest zijn, haar niet te beminnen
zoo lief, zoo zacht, en zoo mooi als
zij was Omdat ik alle dagen met
haar omging, was ik bestemd, haar
slaaf te worden. Of zij mijn liefde be
antwoordde, kon ik niet zeggen, en
cr waren redenen, waarvan u er één
minstens zal billijken, waarom ik het
haar niet kon vragen. Terwijl ik on
der verdenking bleef van de beschul
diging, die tegen mij was ingebracht,
was het voor niij onmogelijk, dit on
derwerp bij haar aan te roeren, en
toch wist ik niet, hoe ik ooit in staat
zou zijn, mij daarvan te bevrijden
lntusschen was ik besloten, haar te
beschermen, zooals Ik dat mijn eigen
zuster zou doen, totdat Justus zou
zijn teruggekeerd, of er op andere
wijze over haar toekomst zou zijn be
schikt.
Ik had juist mUs brief af. en was
bezig, er het adres op te zetten, toeu
er aan de deur getikt werd en Al-
phonso binnen kwam, om volgens
gewoonte mij te berichten, dat hij het
huis gesloten had en op het punt
stond naar bed te gaan.
ik verzocht hem mij eerst nog wat
heet water te brengen. Toen hij ook
dit gedaan luid eu mij „goéden-
nacht"' had gewenscht, maakte ik mij
een warm grogje klaar, stak een
nieuwe pijp aan en ging zitten lezen.
Ik was niet iu de stemming, om te
gaan slapen, en ik wist heel goed, dat,
als ik naar bed ging, ik niets anders
zou doen dan mij uren achtereen om.
en omdraaien, mij ongerust makend
over Justus en over mijn eigen schijn,
baar onoverkomelijke bezwaren.
Het was imusscheu bijna kwart
over elf geworden een vochtige,
-buiige avond, niet weinig lijkende op
dien, welken vooraf was gegaan aan
den dag, waarop ik Quinnjon voor
het eerst ontmoet had.
Terwijl ik daar zat voor het vroo-
lijk vuur, mijn voeten warmend en
mijn grog proevend, bedacht ik, hoe
ongelukkig de bordjes verhangen wa
ren. Toon was ik de verworpeling ge
weest, de bodelaar, en hij had mij
vonden en opgenomen, nu had
mijn plaats ingenomen, en was
mijn beurt te trachten hem te vin
den.
Mijn hart zonk in de schoenen, toen
ik aan hem dacht en aan de overijlde
daden, waartoe hij misschien gedre
ven zou worden. Ais de politie maai
de hand op hein kon leggen, voordat
dit kon gebeuren.
Oin deze afschuwelijke gedachten
van mij af te zetten, trachtte ik mij
te interessecren voor het boek, dat ik
had gekozen, maar te vergeefs. Zelfs
de fijne geestigheden van den be
roemden sclirijver waren niet vol
doende, om het gewicht, dat zoo
zwaar op mij drukte, weg te nemen.
De eene pagina voor, de andere na
sloeg ik achteloos om, maar altijd
kwam ik weer terug op het oude, ha
telijke onderwerp.
De klok op den schoorsteenmantel
tikte voortdurend door, het vuur be
gon langzamerhand minder fel te
branden, uit de boekenkast kwam een
muis te voorschijn, die naar kruimels
op den grond begon te zoeken, tel
kens even stil zittend, om zich te
overtuigen, dat ik te vertrouwen was.
Langzamerhand, en zóó onmerk
baar, dat ik er mij znaar half bewust
van was, kwam er een gevoel van
slaperigheid over mij. Daarop ben ik
zeker in slaap gevallen, want Ik her
inner mij niets meer. totdat ik wak
ker werd. Juist toen de kiok twee
uur sloeg, de lamp óp het punt stond
uit te gaan en het vuur al totaal uit
gegaan was.
Ik was koud en stijf, en maakte er
mij zelf een verwijt van, dat tk zoo
idioot geweest was. om ln mijn stoel
Ik rekte mij uit en gaapte, maakte
aanstalten om mijn bed op te zoeken,
met de heel onaangename gewaaiv
wording van een heftig? koude te pak.
ken te hebben In de ijdele hoop, dak
onaangename gevoel te verdrijven,
maakte ik nog een glas grog klaar en
dronk het leeg.
Nauwelijks had ik dat gedaan, ot
de lamp begon te flikkeren, en ging
uit, u»j iu volslagen duisternis ach.
terlatend. Ik had mijn lucifers op dea
schoorsteenmantel gelegd, dat wist ik
zeker, daarom ging ik ze zoeken,
waarbij ik onderweg tegen mijn eigen
stoel stiet. Iedereen moet zeker wel
eens hebben opgemerkt, hoezeer de
duisternis alles van stand schijnt ta
doen veranderen.
Na wat om mij heen getast te heb
ben, vond ik den schoorsteenmantel,
waarbij ik het ongeluk had, een kost.
bare vaas te breken. Toen voelde ik
er langs heen naar de klok, maar kon
haar eerst niet vinden. Als ik haar
r.iet had hooren tikken, zou ik ge-
n Igd geweest zijn te denken, dat tij
spoorloos verdwenen was.
JWordt vervolgd).
