(jüinnion ie Phüosoof.
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
27e Jaargang. No. 8172.
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. maandag 14 februari 1910. b
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN <^ïi ADVERTENT1ËN:
pbr drie maanden: wA. Van 1—5 regels 50 ets.; Iedere regel meer 10 Cts. Builen het Arrondissement
voor Haarlem J Haarlem van 1—5 regels /l.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent oer reeel
Voor de dorpen tn den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat. P
gemeente) l.JU Advertentlfin van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing-
Franco per po5t d°°r NederlandjT 50 Cis. voor 3 plaatsingen k contant ptrpuroing,
Afzonderlijke nummers0.02 K V mfV wwff WTfi7'liir r n 4\u ui
OeiUustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37X J Jf KcaactiG en Administratie: Grootc Houtstraat 53.
de omstreken en franco per post ,0.45 Iutercommaoaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie724,
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buiteniandsch Advertectie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
TWEEDE DLAD.
.elektra:
(Van onzen eigen berichtgever).
De uitvoering van <le opera „Elek
tra", tragedie in één aclc van Hugo
Von Hofmannstal, muziek van Ri
chard Strauss, gisterenavond in het
Gebouw voor Kunsten en Wolenschap
pen in Den Haag onder leiding van
den componist, gegeven, mag zeker
•en muzikale gebeurtenis genoemd
worden.
Om een kort overzicht der handeling
le geven, diene hot volgende
Agamemnon, koning van Mykene,
Is door zijn gemalin Klylaimnestra
met behulp van haar minnaar Aigis-
thos, verraderlijk vermoord.
Om haar geweten tot zwijgen te
dwingen, brengt zij allerlei, ook men
schel ij ke, offers. Ze gevoelt evenwel,
dat haar lafhartige misdaad niet on
gewroken kan blijven. Zij is zeer be
vreesd voor haar dochter Elektra, die
alleen in de hoop leeft haar vader
eens gewroken te zien. Elektra's broe
der Orestos wordt in den vreemde op
gevoed en is bestemd den dood zijns
vaders bloedig te wreken.
Ter wille van de vervulling der
wraak duldt Elektra de diepste verne
deringen haar door haar moeder aan
gedaan, doch Elektra zinspelende op
een offer dat ter wille haars vaders
moet vallen, brengt haar moeder tot
het uiterste. Waneer Elektra niet zeg
gen wil, wie dat offer zal zijn, dreigt
liaar moeder het door geweld wel van
haar to zullen vernemen. Op dit
oogenblik komt evenwel een ver
trouwde van Klylaimnestra haar iets
in het oor fluistereu n.l. zooals later
Elektra's zuster Chrysothemis mede
deelt, den dood van Orestes. Wanzin
nig van smart smeekt Elektra hare
zuster nu. met haar het moordplan
te volvoeren, doch dit levenslustige
meisje wil daar niets van weten en
raadt hare zuster aan, te vluchten.
Dit wil zij evenwel niet en zegt
„Nun deun, alleinDoch het blijkt,
dat de tijding van Orcstes's dood een
verzinsel was; hij komt als vreemde
ling in het paleis terug, doch wordt
herkend door Elektra, die nu haar
doel eindelijk bereikt ziet. Dit is dan
ook liet geval. Do minnaar der ko
ningin wordt door Elektra binnenge
lokt en daar wordt moord met wraak
vergolden.
Zooals bij de Wagner opera's ge
bruikelijk is, was ook hier het orkest
onzichtbaar. Niet minder dan 114 man
werkten in het versterkte residentie
orkest mee.
Precies half 9 beklom Strauss zijn
dirigeerstoel met luid appUus be
groet en nadat de Koningin-Moeder
en Prins Hendrik gezeten waren, be
gon de uitvoering zonder ouverture
of voorspeL
liet tooneel stelde voor een binnen
plein van het palels, waar slavinnen
water putten.
Reeds dadelijk treedt het Agamem
non motief in, roepende, om wraak,
waarna Elektra's wraakzucht door
oen zeer karakleristiek motief in het
orkest klinkt.
liet orkest (Th. Plorichnigcr Hof
opera) schildert ons dun crok zij
Elektra's opkomen ,haar heftige, ge
moedsbewegingen. En als zij dan
roept. „Agamemnon! V uteri icli
will, dich schn, luss mich heute nicht
allein, majestueus ea met veel expres
sie verklankt in eon prachtig mooi
sopraangeluid, dan komt men onder
den indruk van de kunst van den ge-
nialen muzikalen urchïtect Strauss
(zoooLs hij genoemd wurdt; en die
daar zijn talrijke schare musici en so
listen met kalmte aanvoerde.
Daarna, wanneer Elektra aan do
wraak denkt, danst zij op een eigen
aardig thema in driekwart maat
scherp staccato uitgevoerd, en geeft
met het orkest haar gemoedsstem
ming duidelijk weer, eoret ln mineur,
daarna gemoduleerd naar e majeur.
Als Chrysothemis, Louise Petze
van het Stadtheater te Hamburg,
komt vertellen aan Elektra dat men
haar opsluiten wil en haar aanraadt
Ie vluchten, zingen de strijkinstru
menten een heerlijk thema. Doch op
eens hort men rumoer en trekken
vocurbij het paleis de offers, die door
de koningin in den vorm van scha
pen, stieren enz. wederom worden,
gebracht. Nu verschijnt de koningin,
zelf ten tooneele en met een machtig
diep alt-geluid en een somber thema
in het orkest klaagt zij aan haar
dochter over de vruchtelooze offers,
doch deze drijft tiaar in liet nauw
door te vragen naar Orestas. Zeld
zaam mooi was de koningin hier (Ot-
lilie Metzger van Hamburg), In haar
actie, vooral wanneer zij verneemt,
dat Orestes dood is, zoodat zij niet
meer vreest voor Elektra's wraak en
de vuisten tegen haar balt.
Ecu zeer indrukwekkend oogenblik
ls hot ook, als Elektra naair een bijl
gaat graven, bestemd haar tot het uit
voeren van haar plan te dienen. Een
zeer onrustig figuur in het strijk
kwartet werd hierbij uitstekend uit
gevoerd.
Ala Orestes, K. Perron, van Dres
den, evenwel toch terugkomt (zijn
dood was een valsche tijding), ont
spint zich een prachtig duet en hoo-
ren wij verschillende melodieën, die
het geluk van Elektra illustreeren.
Eindelijk dan komt het slot van de
gescliiedenis" en met een ontzettenden
climax in het orkest volvoert Orestes
den moord in het paleis, terwijl Elek
tra, als een wild dier voor het paleis
rondloopend hier toonde niet alleen
een uitstekende zangeres, maar ook
een voortreffelijke actrice te zijn.
Wanneer zij verneemt, dat haar
wraak volvoerd Ls begint zij te dan
sen, doch nu zoo vol hartstocht, dat
zij uitgeput neormlt on sterft. En
hiermede is de tragedie uit.
Noch op de uitvoering, noch op de
compositie zelf kunnen wij Iets aan
merken.
Mocht Strauss' Salomé geen gun
stig, onthaal hebben gehad, wij voor
ons gelooven dat Elektra hem als den
grootsten Opera-componist van dezen
tijd hoeft doen kennen.
Dat hij bij valsche karakters ook
dissoneerende accoorden schrijft is
begrijpelijk en dat het orkest soms
klankeffecten teweeg brengt waar
niet iedereen zich mee kan vereeni
gen, hebben wij ook gehoord. Doch
waar zulke krachten aLs de bovenge
noemde optreden, een orkest van su
perieure kwaliteit meow ark t, de di
rectie in handen van den componist
zelf is, en er een uitstekende voorbe
reiding is geweest, daar kan het niet
anders of de indruk moet grootsch
zijn. Alle uitvoerenden te noemeto is
niet doenlijk, doch wij volstuan mot
de mededeel ing, dat de drie hoofdrol
len waren in handen van eminente
kunstenaars en door Strauss zelf
verzocht mede te werken.
Wie veel operamuziek 1 boort raakt
wel aan emoties gewend, doch dat
wij gisterenavond af en toe zeer ge
troffen zijn, moeten wij eerlijk beken-
non.
De uitvoering van Elektra zal ze
ker nog lang in ons geheugen blijven.
Toen Strauss op het toonaai werd
geroepen en hem 2 kransen werden
overhandigd, bracht het publiek hem
een uitbundige ovatie en werd het
tooneel als in ee>n bloementuin her
schapen. De eenvoudige componist
dankte buigend voor die hulde, doch
maakte allereerst zijn compliment
aan het orkest.
Naar wij vernamen was lilj vóór de
uitvoering aan de Koningin-Moeder
en Prins Hendrik voorgesteld.
Het gebouw was propvol en vele
bekende musici waren onder de hoor
ders.
De opvoering van Elektra is een
muzikale gebeurtenis geweest
Buiteniandsch Overzicht
De nadere berichten over de
SCHIPBREUK VAN DE
„GéNéRAL CHANZY".
bewijzen, dat de eerste telegrammen
heLaosniet overdreven hebben, wat
de ernst en 't tragische van deze
scheepsramp betreffen.
't Onheil heeft reeds Woensdag
avond plaats gehad. Er woedde toen
bij Palma een ontzettende storm zóó
erg, dat ervaren zeebonken, die op
andere schepen 't golvenwee trotseer
den, verklaarden „nog nooit zoo iets
te hebben bijgewoond." t Was buiten
gewoon donker en de zee was ontzet
tend woest.
De „Général Chanzy" heeft 't niet
tegen den storm kunnen bolwerken.
Het vermoeden is, dat de kapitein de
kust niet kon zien, zoodat 't schip te
gen de rotsen te pletter geslagen is.
Tot nu toe ls slechts 1 passagier ge
red, zoodat moet worden aangeno
men, dat alle opvarenden,
158 MENSCHEN ZIJN
VERDRONKEN.
De bemanning bestond uit 8G passa
giers en 72 zeelieden, waaronder vol
gens de voorloop'ge berichten geen
Hollander is.
De romp van de „Général Chanzy"
zit gedeeltelijk onder water, waar
door men *t waarschijnlijk acht, dat
na de stranding een ontploffing heeft
plaats gehad, vooral omdat 't schip
30 vaten kruit aan boord had.
Hoe 't onheil heeft plaats gehad iB
nog niet te zeggen. De eenig overle
vende is zóó door angst en ellende
aangegrepen, dat hij nog niet onder
vraagd is kunnen worden.
Wel staat vast, dat 't daar een zeer
gevaarlijke kust is, want kort gele
den heeft daar ook een scheepsramp
plaats gehad. De Spaanscho regeering
heeft thanB besloten, daar ter plaatse
een vuurtoren te bouwen. AJs 't kalf
verdronken is....
Aan do kust spoelen geregeld lijken
aan. Zondag zag men er reeds 30 drij
ven. Door de woelige zee en de steile
ku9ten konden ze evenwel nog niet
alle opgevischt worden. Te herkennen
zijn de overblijfselen niet, want de
lijken slaan met geweld tegen de rot
sen en worden gruwelijk verminkt.
De „Général Chanzy" I» een Fransch
sclilp, n.l. van de Compagnie Trans-
atlantique te Marseille. De bureaux
van deze maatschappij werden na t
bekend worden der ramp dioor een
reusachtige menigte bestormd, die In
lichtingen verlangde. Br deden zich
daarbij natuurlijk hartverscheurende
toonoelen voor. Het is moeilijk de
Identiteit der slachtoffers vast te
stellen, omdat de passagiers aan de
reederij niet de plaats van hun her
komst opgaven.
Van alle kantoren van schoepv aart-
maatschaDjiijen te Marseille en van
alle schenen wappert de vlag half
stok, ten teeken van rouw.
De Fransche minister van marine
heeft last gegeven tot uitzending van
een smaldeel torpedojagers, dat een
onderzoek zal instellen ter plaatse
van de ramp en mede- helpen bij het
bergingswerk.
Z'n collega van financiën heeft ver
klaard. dat do regeering de noodige
maatregelen zal nemen om de slacht
offers van do ramp te helpen.
Natuurlijk zijn door dit onheil zeer
velen getroffen. Onder de passagiers
en zeelieden waren vaders, die aan
hun huisgezinnen ontrukt zijn, zoodat
de weduwen cn weezen in rouw en ar
moede achterblijven.... Gelukkig, dat
't meelijdend hart spreekt, om zulke
dubbel-zwaar getroffenen te helpen
Alleen onder de bevolking van Mar
seille betreuren 14 vrouwen baar echt-
gen ooten en 102 kinderen hun vader.
Onder de slachtoffers ls de Spaan-
sche consul te Oran.
De post. die aan boord was is uit't
wrak gered, maar de brieven zijn
door liet water en het vuur bescha
digd.
Verschillende mogendheden hebben
aan do Fransche regeering deelne
ming betuigd met dit nieuwe onheil,
dat Fr ankrijk teistert.
NOG EEN SCHEEPSRAMP.
Uit Santiago de Chilli wordt ge
seind
De stoomboot „Lima" van de Paci
fic Stoomvaartmaatschappij strandde
bij de doorvaart van Huamblin bij de
straat MageJhaen. Het schip is als
verloren te beschouwen. De Engelsche
stoomboot „Hathumer" nam 205
schipbreukelingen op. Aon boord ble
ven nog 88 menschen, die rnen niet
te hulp kon komen. De eorste stuur
man en 50 passagiers verdronken.
Over den
WATERSNOOD IN FRANKRIJK
komen ook weer minder gunstige be
richten. 't Water in de rivieren is
weer sterk gestegen, zoodat verschil
lende streken weer overstroomd zijn.
't Zijn tot nu toe alleen de laagst-
gelegen plaatsen. 0. a. eeuige dorpen
bij Verdun, Chalon, Tournus en MA-
con. De Mame is te Maisone Alfort
buiten haar oevers getreden en de
Seine te Ivry. Te AJbortville is een
vrouw te water geraakt en verdron
ken.
Zondagavond heeft de stijging van
het water voorloopig opgehouden,
maar men ls voor een nieuwen was
bevreesd....
Van verschillende kanten wordt ge
protesteerd tegen
HET PRUISISCHE KIESWET-
ONTWERP.
't Is zoo erg, dal de minister-presi
dent bij de bespreking ln '1 Huis van
Afgevaardigden zich verdedigde tegen
de aanvallen, dat de regeering <jU>or
het indienen van deze voorstellen een
terugtochtsgevecht begonnen is. Zijne
Excellentie wenschte, dat de ernstige
bedoelingen der regeering met dit ont
werp geëerbiedigd werden.
Deze vraag en dit antwoord zijn
teekenend I
Bij het voortgezette debat drongen
de vrijzinnigen op 't invoeren van een
geheime stemming aan en verklaar
den deze als het alpha en omega (be
gin en 't einde) der hervorming.
Even sprak militaire hart van de
Duitse hers nog. De nationaal liberaal
Krause zei tegen de socialisten o. a.
„Voor ons be toekent nationale ge
zindheid eendrachtelijke samenwer
king van alle partijen en standen,
wanneer het noodig mocht zijn, het
vaderland te beschermen tegen een
buitenlandschen vijand, zooals wij
dat in het jaar 1870 hebben beleefd.
Dit nationale gevoel mist onze so
ciaal-democratie." (Levendige toejui
chingen).
't Kiesrechtont werp werd tenslotte
ln handen gesteld van een commissie
van 23 leden, tot onderzoek.
Zondag hadden in verschillende
stadsgedeelten van Berlijn betoogin
gen tegen 't kiesrecht-ontwerp plaats,
georganiseerd door de sociaaldemo
craten. Na afloop trokken de deelne
mers in dichte drommen door de stra
ten. De politie verhinderde hen even
wel zich tot een massa-bstooging aan
een te sluiten en belette hun tocht
naar het centrum van de stad en la
de omgeving van het koninklijk pa
leis.
In Berlijn Is 't met de betoogingen
nog vrij rustig afgeloopen. Tegen den
avond kwam het op de Kronprinzen
brücke tot een botsing tusschen politie
en 400 meest jongere betoogers, van
wie de politie, door scheldwoorden en
steenworpen geprikkeld, drie perso
nen verwondde. De politie in de voor
stad RixdorI kwam evenwel met de
betoogers in botsing, waarbij twee
agenten door steenworpen niet ©rustig
gewond werden.
Ernstiger zijn de opstootjes bij de
betoogingen in Duisburg en Konings
bergen geweest. De politie dreef daar
de betooeera met de blanke sabel uit
een, waarbij verscheidene personen
werden verwond. Ook hadden daar
eenige arrestaties plaats.
Te Halle aan de Saaie vielen na af
loop der betooging 2000 betoogers de
politie aan. De dienaren der wet trok
ken de sabels en in 't nu volgend ge
vocht werd©n velen gekwetst,
WEER EEN MINISTERCRISIS
IN SPANJE?
„De Malm" verneemt uit Madrid
Alle vrienden van den afgetreden mi
nister-president Moret hebben hun
ontslag uit den staatsdienst genomen.
Hei nieuwe ministerie Canaiejos zal
dus overal nieuwe prefecten moeten
benoemen. De aanhangers van Moret
zullen duizenden vertegenwoordigers
van de liberelo partij te Madrid ver
zamelen om hem als leider der partij
te herkiezen, liet nieuwe ministerie
£al dus bestreden worden door Moret b
liberalen, republikeinen en socialis
ten.
Uit Madrid wordt geseind
Do president van den ministerruad
deelde den koning mede, dat hij zijn
ambt zou neerleggen, indion hij in
de verwezenlijking zijner plannen niet
mocht slagen.
VROUWEN IN DEN FINSCIIBN
LANDDAG.
Tot leden van den Fioschen Land
dag zijn 15 vrouwen gekozen, van
welke 9 tot de sociaal-domoeratlacÖSi
partij behooreu.
RAISOELI VERGIFTIGD
Uit betrouwbare bron komt het be
richt, dat Ralsoeil, de bekende roe-
verhoofdman, Sultan-candidaat pit
Marokko, door vergif om het leven ia
gebraeht.
Stadsnieuws
HET KLOKJE VAN DEN KLUIZE
NAAR.
De uitgestelde driebedrij v.'.ge komi
sche opera „Les dragons de Villous",
welks titel, wel in zeer vrije verta
ling, in 't llollaudsch „Het Klokje
van den Kluizenaar" geworden is,
ging Zaterdagavond voor 'n stamp
volle zaal ln den schouwburg aan
den Jansweg. Die belangstelling, men
behoefde er zich niet over te verwon
deren. De aardige tekst toch van de
ras-echte Franschen Lockroy en '.cc-
moa, mist nooit zijn uitwerking et
al is de muziek van Aimé Maiüarl
nu in deze E lek tra-dagen, in een tijd
waarin Dr. Strauss de componist is,
wat ouder we tsch geworden, toch go-
ven de aardige frissche melodieën
nog, voor iemand die op muzikaal
gebied niet al te verwend Ls, veel to
genieten. En als de uitvoering dan
nog zoo goed verzorgd is, als die van
't Haarlemsch Muziekkorps, onder de
begeesterende leiding van den hoer
E. A. Cats, wel, dan blijft or, wat 't
instrumentaal gedeelte betreft, ten
minste, maar heel weinig te wen
schen over.
De inhoud kon bekend veronder
steld worden.
't Stuk werd over "t algemeen goed
gespeeld. Allen weit überlegen was
onze stadgenoot© mevr. Solina, die
én wol zang èa wat actie betreft door
een dilettante niet gemakkelijk zal
worden overtroffen. Waar zij op
treedt, „vult" zij dadelijk de gansche
scène, voor een actrice een zeer benij
denswaardig© eigenschap, waait wei
nige zijn er maar toe in staat eau at
mosfeer om zich te scheppen. Heel
wat minder was Rose's minnaar, de
heer M .Leopold uit 's-Garavenhage,
wiens stem nog all© vanning ovist.
Van nature is zijn geluid vooral in de
middentonen goed, maar de ontwik
keling er van moet vlijtig ter hand
genomen, anders zal hij met zijn
zangtechniek steeds blijven sukkelen.
Zijn actie was wat stijf, maar toch
had hij heel goede momenten.
De heer Krul van O verveen gaf
een zeer aannemelijke Belamy, en
bracht zang cn spel met elkaar ln
volkomen harmonie. Mej. Chr.-
Vroons uit Amsterdam heeft een we!
is waar wat zwak geluid, dat vooral
Ln 't eerste bedrijf niet genoeg ovfff
't voetlicht kwam, maar gaf toch een
verdienstelijke Georgette. Onze stad
genoot, de heer E. J. Hoefman was
een waardig prediker, waarvan hij
een goed type had gemaakt. De Thl-
baut van den heer N. N. was onver
beterlijk.
De koren gaven" blijk van ei-listige
studie.
De regie van den heer Ileiui En-
FEUILLETON
Naar hei Engolsch
van
GUY BOOTHBY.
40)
Als liij nog in huis was, waar ver
borg hij zich dan, want ik wist zeker,
dat ik elk hoekje cn gaatje van het
huis koude. Ik legde hem die vraag
voor.
Dat is nu juist, wat wij moeien
zien te weten te komen, w. o zijn ant
woord. Do beste manier om dat te
doen is, denk ik, den nacht af te wach-
ten en hem te betrappen. als hij to
voorschijn komt, wat hij ongetwijfeld
doen zal en dan ons best te doen hem
over te halen 0111 vertrouwen in ons
to stollen, zoodat wij hem kunnen hel
pen. Dit. schuilvinkje spelen kan niet
altijd doorgaan en vroeg of iaat zou
toch uil. moeten komen, waar hij zich
verbergt. Is u dat. niet met mij eens?
Zeer zeker ben ik dat met u eens,
cn alles wat ik doen kan, om u te hel
pen, zoIk zeker niot uilstellen. Zul
len wij hem vuiiTiacht opwachten?
Ik ben volkomen bereid dat te
doen. antwoordde hij. Als het u
schikt, zal ik precies om elf uur hier
komen vóór dien tijd zal hij stellig
niet te voorschijn komen. Ik zal niet
bellen, maar buiten blijven wachten
tot u mij b'nnenlaat, waarna wij ver
dere ontknoopingen zullen afwachten.
Toen ik 111 dat plan had toegestemd
stond hij op oin afscheid te nemen.
Vóór hij heenging echter, vroeg ik
hem, wat hij dacht van do waarschu
wing, die Gilbert Févershnm mij had
gegeven.
Hij antwoordde mij, dat hij niet
wist, wat daarvan te moeten zeggen,
maar dat er onderzoek naar zou
laten doen, en mogelijk in staat zou
zijn mij er later iels meer van tever-
toJlen. Daarmee moest ik tevreden
zijn.
Ik begeleidde hem naar beneden en
toen ik hem had uitgelaten, liep ik
dadel: k naar boven, onderzocht het
liu v.-.:, den nok van het dak tot den
k Mor, in de hoop do geheim© kamer
1 c ntdekkan, waarin v olgens de over
tuiging van Grigson Quinnln verbor
gen moest zijn. Maar hoe ijverig ik
ook zocht, ik kon nergens een spoor
van een geheime schuilplaats ontdek
ken.
Ik onderzocht de vloeren, maar zij
waren geheel gaaf, Ik ging naar be
noden naar de kelders, waar ik een
crooten voorraad brandstof ontdekte,
maar anders niets. Ik liet Alphonse
een kruisvuur van vragen doorstaan,
maar hij deed er een eed op, dat hij
niets van een geheime kamer wist en
er zeer aan twijfelde of er
zooiels bestond. Hij had nu al vijf
jaar lang in dit huis gewoond en als
er iets dergelijks in te vinden was,
dan zou hjj dit toch zeker hebben moe
ten merken. Dat hij do waarheid ver-
lolde, daarvan was ik volkomen ze-
kor, want ik wist, dat hij minstens
evenzeer als ik verlangde zijn mees
ter terug te vinden. Samen maakten
wij een tweede ronde door liet huis,
met hetzelfde resultaat als eerst Hoe
aannemelük do theorie van Grigson
ook was, begon ik nu toch to denken,
dat hij zich vergist kon hebben, en
toch kwam dan telkens weer de ge
dachte boven, dat ik, om met eens
over juffrouw Sylvia te spreken toch
wat had hooren bewegen in huis.
Het was moeilijk aan to nemen, dat
wij ieder voor ons zelf slachtoffers van
onze phanlasie zouden zijn geweest.
Onder deze omstandigheden bleef ons
niets anders over don geduldig te
wachten tot de tijd zou loeren, wie ge
lijk en wie ongelijk had.
Tegen het eind van don middag en
juist vóór het begon to schemeren, gaf
juffrouw Sylvia haar plan te kennen
om uit te gaan om eenige kleine in-
koopen te doen. Ik bood aan, om in
haar plaats te gaan, maar daar kwam
tij tegenop met de verkiarmg, da*, het
haar na zoo'n langen dag ln huis
goed zou doen eens uit te gaan. Ik
wilde er echter niet van hooren, dat
zij alleen zou gaan en men zal gemak
kelijk begrijpen, waarom.
Na nog een kopje thee gedronken
te hebben, gingen wij dus uit Men kan
zich niet voorstellen hoe lief en be
vallig zij er uitzag in haar nauwslui
tende japon, met bouten garnituur,
een cadeau van Quinnion, en een co
quet klein mutsje op haar hoofd. Zoo
lief en zoo aantrekkelijk was or geen
twecdo meisje op aarde to vinden.
liet was een heldere vr'esnacht zon
der een wolkje aan den hemel. De
maan keek naar ons van boven de
nuizen aan den overkant van het
plein. Toen wij uit het huis gingen
zag ik hoe een man slond te leunen
tegen het hek van het armoedige
parkje iu het midden. Ik zou hem
waarschijnlijk niet hebben opgemerkt
als hij met hevig schuddend was aan
gegrepen door een heftige hoestbui,
die zeker wel honderd meters order
gehoord kon worden- Nauwelijks was
hij bedaard of een lang aangehouden
fluiten klonk van de overzijde van het
plein.
Ha t hazei ik tot mijzelf, de
hoestbui van dien man was een sig
naal. Het huls wordt bewaakt. Juf
frouw Sylvia en ik worden stellig ge
volgd.
Na haar gevraaerd te hebben op de
stoep op mij te blijven wachten, ging
ik het huis weer binnen, om Alphonse
op te zoeken. Ik vond hem iu de kou
ken, druk aan 't werk rnet zijn toebe
reidselen voor het middagmaal. Om
dat do leeuken aan den achterkant van
het huis was, konden wij daar on
mogelijk bekeken worden door den
rnun, di© vóór stond te wachten.
Alphonse, zei ik vlug', want ik
wilde geen tijd verliezen, het huis
wordt door oemge mannen bewaakt.
Jij moet mij helpen. M il je dat doen?
Alphonse zwoer, dat hij bereid was
mijn wenschen op te volgen, wat voor
moeite het ook mocht kosten.
Heel goed. cïng voort, Juf
frouw Svi\;a cn 'ik gaan even uit.
Als wij ©en paar minuten weg zijn,
zet dan j© hoed op, trek je Jas aan en
ga ook uit, siuit zorgvuldig de voor
deur achter je. Steek snel het plein
over. sla de Kleine Mackworthslraat
in, en ga door de laan weer naar de
achteixleur. Ga haar zoo ongemerkt
mogelijk weer binnen, zorg de deur
achter je <0 sluiten, haast je de trap
op en sluit do voordeur ook met de
ketting, waarna je weer aan 't werk
kimt gaan. Als wij terugkomen zal ik
tweemaal bellen, zoodat je weet wie
het is. Bear repen?
Ik begrijp het heel goed, mijn
heer, antwoordde de kleine man, en
lk zal mijn best doen de wenschen van
mijnheer volkomen op te volgen.
Daarop verliet ik hem 0111 in ij weer
bij Sylvia te voegen, aan wie ik mijn
excuus maakte haar zoo lang le heb
ben laten wachten, omdat ik Alphon
se no? eenigo instructies moest ge
ven. Toen ik naar hem uitkeek, r-ig
ik, dat do man vau de hoestbui ver
der op de straat was ingewandeld en
weer tegen hot hele was gaan staan
leunen, waar hij ongetwijfeld on
ze komst stond te wachten lk sprak
met geen woord over dit onderwerp
tot juffrouw Sylvia, omdat het niet
noodig was haar bans te maken. Wi©
weet hoeveel reden zij in de naaste
toekomst daar nog voor zou hebben.
Na het plain to zijn overgestokou,
vervolgde» wij onzen weg naar den
Farringdon Weg. Mijn achterdocht
scheen wel reden van instaan t© llob
ben, want toen wij de smalle straat
aan den linkerkant uitsloegen, keek
ik om en zag, dat een man ons op
eerbiedigen afstand \ulgd-. Het waa
echier niet hetzelfde individu, dat de
meergenoemde hoestbui had gehad,
maar een andere man van veel lan
ger gestalte. Geen oogenblik verloor
hij ons uit het gezicht, totdat wij de
w inkelstraten bereikten, waar ik hem
in de menigte uit het oog verloor. -
(Wordt vervolgd).
