HAARLEM'S DAGBLAD.
Buitenlandsch Overzicht
£en Minister-Crisis la Engeland?
Reeds vele dagen achter elkaar is
deze vraag gesteld en nog altijd is
geen beslist antwoord te geven. liet
is geregeld wachten, afwachten
Maar met dit uitstellen bereikt men,
het spreekwoord ten spijt, nu eens
geen afstel I Vandaag of morgen moei
hot besliste en tc.vens beslissende
woord toch gesproken worden.
De kansen van het ministerie dolen
en stijgen gedurig, maar de politieke
barometer wijst toch het meest naar
.veranderlijk". Heden heeft het wij-
tertje evenwel een gedachten stoot
rehad ruw weer, stormDit bet.ee.
kent zooveel als aftreding van dit
ministerie waarschijnlijk.
In do laatste 24 uur zijn eeulge
telegrammen ontvangen, die mede
deel en, dat men in Londen nu alge
meen een kabinetscrisis vrecsl {én
hoopt
Wat precies tot dezen ommekeer in
pessimistische richting gelei. -
wordt niet geseind, maar de
lljkheden, waarmee de excellenties te
kampen hebben, zijn overbekend. Wel
wordt gemeld, dat er gisteren twee
keer ministerraad is gehouden een
feit, op zichzelf al beteekenend.
De ministers hebben niet v«el rust.
Vandaag wordt niet vergaderd,
maar Maandag moet alles -.veer op
het. appèl zijn dan toch -s het ecu
.gewichtige dag 1
Voor we daarop wijzen,'mouten we
even aan het terugblikken, liet La
gerhuis heeft het adres van antwoord
op de troonrede met algemecne slem-
men aangenomen. Dit is dus een
succesje yoor de regeering, maar een
'dat pus verkregen is na dé spannende
stemming over de motie van tarief-
hervorming van Chamberlain. Men
weel, dat de regeering slechts een
ikleine meerderheid tegen deze motie
kreeg, omdat do Ieren builen stem
ming bleven. Onder de telegrammen
heeft men gisteren nog kunnen lezen,
(waarom ze zich zoo onzijdig hielden,
po Ieren wilden de regeering niet op
fiot tariefhervormings-amenderaent
fier unionisten laten vallen, omdat ze
geen nieuwe verkiezing wensehon,
waarbij het om do handelspolitiek
kou gaan. Het Hoogethuis moet h. i.
liet groote vraagstuk blijven. Maar
nis de regeering ten deze niet flink
klour bekent en ferm handelt, zal zij
ia do leren onverzoenlijke tegenstan
ders vinden.
Dat do Ieren voet hij stuk lioudcn
blijkt ook wel uit het besluit van hun
Jiond, om geen liberaal regcerings-
cundidaut in Groot-Brittuuuió te
|teuntn, tenzij de regeering voor do
Indiening der hegrooting als voor-
Waarde voor haar aanblijven weet
gi-daan te krijgen, dat er waarborgen
worden gegeven, dat het voorstel om
een einde te maken aan liet veto
recht van het Uoogerhuis nog in dit
jaar in behandeling zal komen. Er
zullen eventueel middelen worden bo-
inamd om te beletten, dat lersche
kiezers in Groot-BriUanniö voor re-
gceringscaudidaten stommen.
Nu de zitting van Maandag
Dan komt dadelijk aan de oide een
ivoorstcl van den premier om, tot de
parlementaire vacantia van 24 Maart,
alleen rcgeeiingswerk in behandeling
te nemen. Dan zal Daiziel een voor
stel indienen, waarin het Huis zegt,
geen tijd beschikbaar te stellen voor
beraadslaging over eenig voorstel tot
hervorming van hot Uoogerhuis, aan
gezien de kiezers daartoe geenerlei
opdracht licbhen gegeven.
Dat voorstel, zoo denken do unio
nisten, zal de regeering in liet nauw
drijven, aangezien zij, naai- uit de
troonrede valt op te maken, niet ai-
leen aan liet Hoogerhuis eeuige
macht wil ontnemen, maar ook zijn
samenstelling wijzigen. Zekerheid
heeft men daaromtrent nog niet.
Asquith zei in het Lagerhuis
Wat de plannen dor regeering zijn,
zal zoo spoedig mogelijk aan het Huis
worden meegedeeld.
Kan de minister geen tijd bepalen
vroeg John Redmond, de Ier.
Neen, zei Asquith.
Eu do unionistische bladen schrij
ven de regeering weet zelf nog niet
wat ze zal voorstellen.
Men ziet het, alles is nog onzeker.
Nog altijd, nu zelfs meer dan an
ders, klinkt de vraag zal liet tot een
kabinetscrisis komen?
Eu wat dan 7
Wat nu
Zoo vraagt men la verband mei do
De eerste lezing is ia de commissie
uit liet Huis van Afgevaardigden ge
ëindigd, met de hekendo resultaten.
Van 't regeerinsgontwerp is niets
overgebleven De regeering wilde
directe verkiezing de commis
sie besloot indirocte verkiezing aan te
bevelen de regeering wilde open
bare verkiezing de commissie is
voor geheime stemming der kies
mannen.
Zooais de commissie er over denkt,
zal hel geheolc Huis wel denken, want
de politieke samenstelling is vrijwel
gelijk.
Hot regeeringsontwerp is dus pre
cies omgekeerd. Wat een succes
Wat zal de regeering nu doert De
eerste minister heeft in de bekende
troonrede van 1908 gezegd, dat kies-
rechtliervorming een vau do drin
gendste eischen van don lijd is, en
bovendien medegedeeld, dat de indi
recte verkiezingen zich zelf overleefd
hebbt-n, dus moeien worden afge
schaft.
En nu dit resultaat t
Nog eens wat 'n succes 1
DE ONTMOETING TUSSCHEN DEN
GROOTEN EN DEN KLEI
NEN TSAAR.
De groote Tsaar is die van Rusland,
do kleine die van Bulgarije. Do laat
ste is te Petersburg op visite geweest,
en daar met veel plechtigheid ont
vangen.
liet is genoeg c-eu utltrekse! van de
toasten te geven.
Rusland's Tsaar zei o. a.
„Met gevoelens vun zeer bijzondere
vreugde begroet ik de aankomst van
Uwe Majesteiten, na het volbrengen
van liet voor mijn hart cn dat van ge
heel Rusland zoo dierbare werk der
Bulgaarsche onafhankelijkheid. Die
gedenkwaardige gebeurtenis heeft de
groote daden van mijn grootvader,
ouvergelijkelijker nagedachtenis, ge
kroond, die den jongen Slavisclien
staat tot eeu onafhunkclijk loven ge
roepen heeft. Ik ben er van overtuigd,
dat het onafhankelijke Dulgarije on
der dc wijze leiding van 1). M. een
nieuwe eu krachtige waarborg zal
zijn vu or vrede, eendracht en orde in
do Balkanianden, en dot ons beider
regeeringen er naar streven zullen,
de historische banden van broeder
lijkheid en eenheid, die onze volken
reeds zoo lang verbonden hebben, nog
meer aan te halen."
Dulgarije's Tsaar antwoordde om.:
..Na de verklaring der onafhanke
lijkheid van Bulgarije, een der idea
len, die de doorluchtige grootvader
van Uwe Majesteit, het Bulgaarsche
volk vermaakt had, heb ik als onaf
hankelijk heerschar van het onafhan
kelijk Bulgarije het voor mijn aan ge-
naamslen plicht gehouden, voor alle.3
de residentie van U. M. te be7,ookcn,
om juist bier, namens mij zelf en na
mens liet Bulgaarsche volk, U. M.
hartelijk rlank te zoggen voor alles,
wat het broederlijke Rusland en zijne
keizers voor de erkonning dor onaf
hankelijkheid van Bulgarije gedaan
hebben."
Wat een Ruslnwl-vorhcerlijkmg 1
Bulgarije herinnert zich de hulp
der Russische regeering. die 50 mil-
lioon cadeau gaf, alleen om een drei
genden oorlog tusschen Bulgarije cd
Turkije te voorkomen
Amsterdanische Kout
CCCXXIV.
De Daiu, eenmaal het karakteris
tiekste punt der hoofdstad, door zoo
menig schilder op het doek gebracht,
do Dam, dien mon zich als oud-Am
sterdammer het best eu voordeeligst
voor kan stellen door de oogen dicht
te knijpen en zich dan twintig jaar
terug te verplaatsen, toon de oude
Beurs nog stevig op haar grondvesten
stond, de paardentram der A. O.
rustig het plein stoffeerde en de daar
uit stralende vage lichten zoo fantas
tisch schemerden door lichtgrijzen
nevel, van grauwen motregendag, het
liefst nog bij het vroeg vallen van
den avond, de Dam, vergeten en over
het hoofd gezien door haar nu al
jaren lang geworio alledaagsche
leelijkheid en banaliteit, de Dam,
waax- Amstelstad eenmaal trotsch op
was als Parijs op de Place de la
Concorde, Brussel op de Groote
Markt, da Dam, i3 op dit moment het
meest besproken, meest uctueele
stadsdeel der hoofc id.
Ge zoudt geen krantenlezer zijn, als
ik u moest inlichten, waarover het
ging. Wat zal men er van maken
Wat moet nog van do omgeving ver
dwijnen en wat moet er voor in do
plaats komen Zul er tegenover het
Paleis een stadhuis gebouwd worden,
clan wel zal do gemeente haar Huls,
dat zij koning Lodowijk Napoleon ter
woning afstond, weer terug krijgen
Het Paleis, een attractie voor vreem
delingen, is door Amsterdammers
maar in heel klein percentage inwen
dig aanschouwd. Dat gaat meer zoo.
En toch kent ieder het als het achtste
wereldwonder, ai vindt het als zoo
danig in het buitenland nogal con
currentie. De zeven eerste wonderen
hebbeu die niet 1e duchten, dit zijn,
zooals u mogelijk en misschien ook
niet bektnd isle. do Egyptische py-
ramiden, 2e. de liangende tuinen van
Semiramls to Babylon, 3e. de tempel
van Diana te Efeze, 4o. het heeld van
Zeus in den tempel te Olympia, 5e.
het Mausoleum van Artemisia, Ce. de
Colossus van Rhodus, 7e. do Vuur
toren van Alexandria. De zeven wer
ken zijn door Philo van Byzanthium
beschreven in zijn „De septem mun-
di iniraculis".
De toepassing van den naam Acht
ste wereldwonder vindt zijn grond in
het bekende gedicht van Constantijn
Huygens, bij do inwijding van dit ge
bouw in 1665, hetwelk aldus begiut
„Doorluchte Stichtoren van 's We
relds Achtste wonder,
Van zoo veel steens omhoogh op zoo
veel houts van onder."
Ook Vondel heeft die uitdrukking
gebruikt en wel in zijn bekend graf
schrift op den bouwmeester Jacob
van Campen
,,D' aertsbouheer uit de stam
Van Kampen rust hier onder,
Die 't raadthuis t' Amsterdam
Gebout heeft, 't achtste wonder."
De spraakmakende gemeente is al
tijd gereed geweest om te pairodiee-
ren. Zij maakte van die andere zeven
uit de grijze oudheid, zeven dito's die
men tegelijk met het achtste alle op
de Dam kon bewonderen, altijd op de
oude Dam. Daarbij werden aange
haald: de „kleine steentjes" vóór het
Paleis (die door haar bestrating in
tegenstelling van do hobbelige ktin-
kerbestrating uitsluitend voor voet
gangers bestemd scheen), het beeld
van Naatje Eendracht, de Nieuwe
Kerk, het cafó de Bisschop, do Beiers
(waarschijnlijk op eeu moment dat
er ook veel in ,/\merikaantjes" was
gespeculeerd), het Couoniandantshu-is
(bureel postpakketten) ea de Sociëteit
Zeemanshoop. De eerste zeven Dam-
wereld-wonderen werden aldus aan
geduid: 1. Een straatweg, svaar je
niet op mag loopen; 2. Een Eendracht
door Tweedracht opgericht (1830); en-
zoovoorts.
Waarbij als achtste wonder uit
muntend paste: Een Paleis zonder
Koning. Dat alles zal over afzionba-
reu tijd wel tot de Geschiedenis be-
hooren. De oude Dam krijgen wij
niet terug. Er zal iets nieuws gebo
ren worden na dit overgangstijdperk,
maar laten wij hopen dat dan ook de
oude levendigheid terugkeert, want
zoo doodsch als het nu is op de Dam
en in de naaste omgeving is het
werkelijk een l>eeld vau verval. Am
sterdammers, dia zelden of nooit hun
veste verlaten, hebben de daar plaats
gegrepen verandering geleidelijk aan
schouwd. Zij zien het dus niet zoo.
Maar den vreemdeling valt het op. De
eerste indruk van hem, die In NBor
land's hoofdstad voor 't eerst bij
avoud do voet zet is weinig vroolïjk,
en zoo'n indruk blijft lang bij. 'k Her
inner van mij zelf, toen ik, nu mis
schien 12 jaa<r geleden voor 't eeisl
in Praag arriveerde.
*k Kwam op de Wenzelaus-plaats,
een prachtig plein met monumentale
gebouwen en schitterend verlicht,
maar dat bijna geheel verlaten
sctieen. Amstc.i-dam was toen nog
Amsterdam en heel lang heb ik her
innering behouden aan Praag als een
prachtig kerkhof. Denke men als
tegenstelling maar oens aan Brussel.
Ook daar vindt men buurten en stra
ten genoog, waar 't 's avonds doodsch
en unheimlich Is, maar hoe is de eer
ste indruk? Als do vreemdeling aan
do gare du Nord !s aangekomen, do
place Rogier oversteekt met haar
vroolijk lichte café's, langs den Bou
levard du Nord wandelt en op de
Place de Broucklièro de schitterende
verlichting en drukte bewondert, dl©
op den Boulevard Anspach worden
voortgezet om bij de Beur3 haar
hoogtepunt te bereiken, is er lieel
wat nöodlg om hem van het denk
beeld of to brengen, dat hi] rich in
een tweed© Parijs bevindt.
Van Brussel gesproken, Rido, de
revue-acteur, dien ik bij do zilveren
jubileum-voorstelling van „Finale
Uitverkoop" bij Prot heb kunnen toe
juichen, heeft een goed werk verricht
dooi- vele Amsterdammers van zoo
veel Brussolsche grappen, melodieën
on spirit to laten genieten. Hel. zal
den lezers van dit blad niet onbekend
zijn, dat ik nu- een Jaar geleden in de
BeKfische hoofdstad verblijf hield en
de eer en het genoegen had van daar
uit aan dit blad mee te werken. Toen
Ik daar do revue van de „Scala" en
vooral do uitmuntende revue „Fuut
voir Cu" iu het Theatre Royal do 1'-
Aicazar bijwoonde, voorstellingen,
waarover ik u destijds nog al uitvoe
rig schreef, zou ik niot gedacht heb
ben, zoovele dier aardige trekjes nog
eens iu Amsterdam, ia een llol-
landsch kleedje gestoken, terug te
zullen zien.
Do controleur der spoorwegen, die
het te laai komen en andere spoorw eg-
misère bezong, was nu de lofredenaar-
zangor bij het standbeeld van zekeren
minister, die, door een lintworm-po
litiek, is overleden, de heer, die opna
men voor do bioscoop moet maken eu
deswegen altijd staat to trillen, wus
ook hij „Prut" present. Zeker ander
toonecltjo bracht m ijde Scala-revue
wear In de gedachte, het moment voor
de pauze was identiek aan het too-
ueN voor de pauze van „Faut voir
Ca" hot opkomen van eenige eenigs
zins vergeten, maar nog altijd fris-
schc opcrettcu als „de Dochter van
den Tamboer-Majoor", Mad. Angot,
enz. Ik herhaal hetRido heel*, oen
goed work verricht door Amsterdam
in do gelegenheid te stollen, met den
Brussolschon geest kennis le maken.
Bovendien is het aardig saamgesteld
en vcrlriacht door enkele actualitei
ten. Vooral voor hen, die niet in de ge-
tegenheid zijn geweest te vergelijken,
is deze opvoering ©en buitengewone
geweest, waardoor volkomen begrijpe
lijk is de stormloop, die nu aL sinds
Nieuwjaar naar dit theater beslaat.
Toch hebben do bezoekers, die in zoo
groote getaleu opkwamen, omdat zij.
oen Amsterdamsche revue verwach
ten, eigenlijk iets anders gekregen,
eon burlesque A grand spectacle.
Maar 't was óók aardig en daarom
bleef het stormloopen, zoodat bij do
25sto opvoering do zaal nog stampvol
vas. Bovendien wordt „Finale Uit-
erkoop" uitmuntend gespeeld Kelly
is iu al zijn trekjes, onverschillig of
zij aan 't Fransch dan wel aan de
Berlijnsche revueHallo zijn ont
leend, even grappig en mevr. Irma
Lozin staat in zang en dictie veel hoo-
ger, dan men Lij dergelijke lagere
kunst gewoon is. En wat de Apache
dans betreft, die zij rnct den compe
re maakt, deze staat in geen enkel
opzicht beneden het prachtige voor
beeld, dat verleden jaar, toen als no
viteit, do reeds genoemde Scala-revue
bevatte. De heer Lageinan is voortref
felijk in het eerste bedrijf liet voor
spel dat technisch het besté is van
het heele stuk. 'u Enkel oorspronke
lijk coupletje (o. a. do parodie op
Daar zijn geen bloemetjes, daar is
geen hei) is nog al zouteloos; oen
mooi lied ie uit 't Fransch (Ik heb
mijn hart verloren) is te mooi otn zoo
te worden voorgedragen.
Summa Summaruin er valt veel te
lachen en to prijzen hij Prot, al zou
van sommige krachten als mevr. Vau
Westerhoven en mevr. Van Bicne
meer partij te trekken geweest zijn.
Deze „Finale-Scala-Alcazar-nullo-liit.
verkoop" is voor Amsterdam iets
nieuws en pukkends. Maar dc goede,
groote Anistcrdainscho revue, waar
aan bijzondere eischen worden go-
fstcld, waardoor een dramatische
draad moet. leojien en do gebeurtenis
sen op allerlei gebied de journalis
tiek in dichtmaat, noot, costuum cu
decor' de revue moeten passou ren,
daarop zit Amsterdam nog te wach
ten.
EL HENNING Jr.
Onze Lachhoek
Stadsnieuws
DIENSTREGELINGEN SPOOR
WEGEN.
Burgemeester en Wethouders van
Haarlem maken bekend, dat ter se
cretarie der gemeente .(7c afdeoiing)
tor inzage zijn nedergelegd liet ont
werp van do zomerdienst regelingen
1910 van de treinen der Maatschappij
tot Exploitatie van Staatsspoorwegen,
dat van de treinen der Hollandsche
IJzeren Spoorweg Maatschappij on
dat van de treinen der Nedovlandsche
Centraal Spoorweg Maatschappij, cn
dat oventueele opmerkingen dienaan
gaande vóór of op 1 Maart 1910 recht
streeks aan het Departement van Wa
terstaat ziju in te zenden.
Rubriek voor Vragen
G(-abonneerden hebben het voorrecht,
vragen op verschillend gebied, inita voor
beuuiwoording vatbaar, in te zenden hij de
Redactie var. Haarlem's Dagblad, Groote
Houtstraat S3.
Allo antwoorden worden geheet kosteloos
ïgoveu en zoo spoedig mogelijk.
Aan vragen, die niet volledig onent en
woonplaats van den inzender vermelden
iOtdt geen aandacht geschonken.
VRAAG. Mijn dochter heeft uict 1
Febr. baar betrekking opgezegd lo
gen 1 Mei. Nu heeft mevrouw haar
toet weken opgezegd. Moet u\ haar
nu het volle loon plus kostgeld uitbe
talen
ANTWOORD. Neen, mevrouw is ten
volle gerechtigd om met 6 weken op
te zeggen en na ailoop daarvan heeft
uwe dochter niets meer to vorderen.
VRAAG. Ik ben 25 jaar en wil trou
wen. Mijn vader wil niet toekenon.
lioe moet ik het nu aanleggen
ANTWOORD. U moet zich tot den
kantonrechter wenden om diens tus-
sclienkomst te verzoeken. Uw vader
wordt dan opgeroepen. Ilc-t kan dan
nog hoogstens drie maanden duren
eer het huwelijk doorgaat.
VRAAG. Ik zou gaarne willen we
ten als iemand, die gelden vermoede
lijk is te kort gedaan, ontstaan uit de
nalatenschap der ouders.
Nu zou ik gaarne het grootboek
willen laten lichten, doch kan dat
niet bekostigen. Is dat ook gratis te
bekomen en waar moet ik mij vervoe-
ë*»-
ANTWOORD. W ij kunnen u op die
vraag niet antwoorden, omdat zij ons
ten ©enenmale onbegrijpelijk is, maar
wij twijfelen niet of een der advoca
ten zal u wel eens willen inlichten. In
dien u in staat zijt hem duidelijk de
bedoeling uwer vraag aan liet ver
stand to brengen.
KRAS.
Een wijnreiziger geeft het volgende
verhaal van do ontzettende koude io
Zweden
In Haparanda woonde «k den dag
vóór ixuju vertrek een - oorstelling iu
den schouwburg bij. Het was een
treurspel. Iedereen weende, maar 't
was zóó koud, dat de tranen van d#
toeschouwers op de galerij als hagel-
steencn neerkwamen op het publiek
beneden.
STEUNPILAAR
Ja, zei de moeder, onze kleine
Freddy, die pas vier jaar oud 's, be
wijst me al heel veel diensten. Hij
houdt zijn zusje minstens even goed
bezig als een kindermeisje. Op hei
oogenblik spelen ze aam on ln de ka
mer hiernaast. Freddy 1
Ja, mama.
Pas je goed op kleine zusje
Ja, mama.
Wat doen jullie nu
Jk heb haar juist ingezeept, ma
ma, net als pa doet. Nu zoek ik het
scheermes
ONZE PROFFEN.
De professor stond voor het loket,
en legde een iientje neer.
Welk station ;\>cg de juf
frouw.
De professor scheen te ontwaken.
Welke stations heeft u zooa»
vroeg hij.
TACT.
Een heer. die nagenoeg heelemaal
kaal was, dineerde in een restaura»1
cn riep plotseling geërgerd uit
Kellner, daar ligt een haar ür
mijn soep
De kellner bleek een menschenkcn-
ner te zijn, want hij zei
O, meneer, wat een prachtig
haar, bepaald van monger's hoofd
De zeer gevleide oudo heer glim
lachte en vond, dat dergelijKc kb-uiig
heden wel meer voorltwamfcn.
Uit de Omstreken
UMU1DEN.
DE RAAD VOOR DE SCHEEPVAART
EN DE VISSCHERIJ.
Men schrijft uit Hmuiden aan het
IlblcL
Bij de door den „Raad voor de
Scheepvaart" behandelde strandingen
cn aanvaringen, welke in den «aat-
sten tijd met Nedertondsche vis-
sehersscbepeii plaats hadden, werd
door den voorzitter en eenige ledeu
hunne verbazing kenbaar gemaakt
over de weinige theoretische kennis
\an de meeste .-chippers, terwijl tego
lijkertijd dc wenschetijkheid werd
uitgesproken, dat de re-roering snoe-
dig mocht overgaan tot het verplich
tend stellen van het diploma voor
stuurman eu schipper op zeevisschers-
Y aar tuigen.
Wanneer men do verslagen «lor zit
tingen in do bladen volgt, moet men
werkelijk erkennen, dat de opmerkiug
van bovenbedoelde hoeren heusch niet
zoo overdreven was.
De ééno schipper weet uiet hoe eeu
journaal bij te houden oon ander uiet
hoe te manoeuvreeren ten opzichte
van in beweging zijnde zellvoartui-
gen weer een derde hoeft nog nooit
gehoord van do „berichten aan Zee
varenden", die door hot Ministerie
vau Marino gratis aan belanghebben
den worden toegezonden enz.
Men zou nu meeuen, dat velen zich
genoopt zonden gevoelen oiu rich te
bekwamen ten e»n<le het diploma vooi
stuurman en schipper te kunnen ver
krijgen, waardoor zij z:ch ten kennii
bijbrengen, die hun hij do practLsehe
uitoefening van hun bedrijf ten goede
komt.
Mots is echter minder waar.
Wanneer men eens den toestand te
IJmuideu bekijkt, omdat in die haven
de meeste stoomvissrhorsvaartnigen
thuisbehooren (dus do r il vaartuigen
nog buiten lieschouwing latend) «lau
riot men, dat vau do ruim 70 trawl-
schippers. <lie van daar uit varen,
slechts één het diploma bezit.
Van alle, op de IJ muider vloot va
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Toen indertijd mijn zoon Jan van
ccn tante hoorde, dat zij kinine slikte
.voor de koorts, een drankje voor do
rhoumat-ek in den schouder en pillen
legen dn hoofdpijn, zei hij verbaasd
„hoe is het mogelijk; tante, dat al die
medicijnen precies weten, waar zo we
zen moeten.
Tante vond destijds die opmerking
niet aardig, dacht dat ze voor de gek
gehouden werd on gaf geen antwoord.
Toch was de vraag uit kindermond
niet ongepast. Wij ouderen vragen ons
wel eens af, hoe in de ingewikkelde
maatschappij alles nog komt waar het
wezen moet en nieenen nu en dan op
te merken, dat meermalen iemand
dan ook minder goed op zijn plaats is.
In dea letterlijken zin is dat nog
deze week aau een bewoner van Heem
stede overkomen. Tegen acht uur ver
scheen hij op een vergader-lig in
Haarlem, zei goeienavond en ging zit
ten
De aanwezigen keken wat verbaasd.
Zis waren zoo niet gewoon hem te
zien, zelfs had hij zich pas als lid op-
ge™ ven. Maar ook do nieuwkomer
scheen minder op zijn gemak. Hij
nam de aanwezigen eens op, vond na
genoeg alleen onbekende gezichten,
besloot eindelijk te inlormeeren en....
was binnen een halve minuut verdwe
nen, want hij moest op de vergade
ring van Landbouw wezen en *at op
een bijeenkomst van Blooiubo'leucul-
Zöoiets kan Iemand l-cht overkomen
en vergissen is monschclijk. Ais het
geen onaangename gevolgen heeft,
wordt niemand er door gehinderd. In
dat opzicht was oen flater, die een
dame dezer dagen overkwam, minder
plezierig. Toen ze bij een kapper heur
haar had laten hehandolen, bleek dat
haar hondje inmiddels was aangeval
len op een stuk haarwork (noemen ze
zooiets niet een toer?) en dat voor
een gedeelte opgepeuzeld had. 't Stom
me dier had zich in d©n vorm vergist
en het haargcwrocht voor een worst
aangezien.
Het eenige middel om dc kwaal te
verhelpen was, zooals iedereen licht
begrijpt, betalen. Aan <lie verplich
ting zal de dame zich niet onttrekken,
al moet het haar dubbel zwaar zijn
gevallen door de gedachte aan de go-
varen, die Caro of Loulou in den vorm
van een maagziekte nog konden be
dreigen. Gelukkig kan ik moedeelen,
dat het lieve dier geen last heeft on
dervonden. Zijn onderscheidingsver
mogen mag wat zwak wezen, zijn
maag is blijkbaar sterk genoeg.
In dat opzicht kan hjj dus concnr-
reeren met de leden van den Raad,
die ook een geducht veiduwingsver-
mogou moeten bezitten, om al de
stukken, rapporten, plannen, teoke-
nlugen, die zij voor elke Raadsverga
dering te slikken kii:,'en, naar behoo-
ren te verteren. Geestelijk voedsel,
r.eer zeker, maar daarom dikwijls
ntet gemakkelijker to slikken. Nu hoor
ik, dat er in dit opz.ichte bij de leden
van den Raad ook gradpn van kracht,
bestaan. De een laat zich maar kor
ten tijd zien, heeft dus waarschijnlijk
een zwakke maag, oen ander staat
voor niets, snuffelt zolfs de gemeento-
rekening door, waax stapels beschei
den bij behooren, kortom laat bijna
niets aan zijn waakzaam oog ontgaan.
De alterijverigste in dit opzicht moot
een Raadslid wezen, dien ik uit mij
aangeboren bescho'deuhcid niet zal
noemen, maar van wlcn ik toch zeg
gen mag, dat hij zijn ley en gesteld
heeft in den dienst van het bedrijf
van loodgieter en zinkwerker. llij is
dus, zal men zeggen, gewoon aan ar
tikelen, die zwaar op de hand zijn.
Nu dient men te weten, dat de notu
len van de Raadsvergaderingen niet
moer worden voorgelezen. Vroeger
gebeurde dat wel. ik herinner mo nog
heel goed, hoe de toenmalige Secreta
ris, ftlr. Land, in de oude raadszaal
zichzelf en ons stond te vermaken niet
de voorlezing van dit en dat wat be
sloten was „volgt het besluit",
heette het dan, om ten minste eenlgen
tijd te winnen. Twintig minuten duur
de deze alleenspraak al licht, een
halfuur was niet ongewoon. Toen de
welsprekendheid van de leden groei
de, was bet aoodig, die van den secre
taris iu te perken. Het lezen van de
notulen word dus afgeschaft, een af
druk van die notulen ter Inzage ge
legd voor de Raadsleden en zoo kan
men in iedere Raadsvergadering hoo
ien, dat de burgemeester voorstelt,
de notulen goed te keuren, daar geen
itmmerking daarop door de leden
van den Raad is gemaakt. Waarmee
dan de Raad in een welsprekend stil
zwijgen instemming betuigt.
Dit alles is zeer gewoon en niets bij
zonders. Maar merkwaardig Ls, dat
onlangs hot gedrukte exemplaar van
do 11 aodsno tulen, dat voor de loden
ter inzage lag, bleek niet te zijn opon-
gesneden. Zelfs de ijver van hot
Raadslid, dat ik op 't oog had, was
aan do lezing van dit stuk niet toege
komen. Ik steek zelden iemand in de
hoogte, tuaar dat het feit een bewijs
is vau het onbegrensd vertrouwen in
den Secretaris, mag worden gecon
stateerd.
Was ik geen journalist, ik zou se
cretaris vau de gemeente Haarlem
willen wezen. Maar, nu ik dan toch
van gemeentelijke function spreek,
géén volksteller. Voor twee centen per
persoon, onverschillig man, vrouw of
kind, moesten zij de kaarten rond
brengen, ophalen en weer uitwerken.
Soms was 't al een heel werk. om ze
kwijt te raken. In een stad als Haar
lem zijn tal van menschen. die je
overal vinden kunt, behalve thuis.
Was dit evenwel gelukt, dan kwam
het or op aan, de kaarten ingevuld
terug to krijgen, wat ook geen kleinig
heid was, omdat menigeen door die
strenge, gedrukte vragen in de war
raakt en er heelemaal geen ruad mee
weet, waarop dan de derde periode
volgde het bruikbaar maken en uit-
worken. Wie op deze manier duizend
of twaalfhonderd zielen had behan
deld, (en dat is eeu klein' legertje
heeft twintig of vier en twintig gul
den verdiend.
In donzelfden tijd verdient een op
perman meer en vermoeit zich min
der.
Naar ik gehoord heb, maar strikt
onder voorbehoud overbreng, is men
dan ook iu de gemoento Haarlem min
der scheutig geweest, dan in andere
gemeenten, waar behalve de twee
centen, die het Rijk betaalt, ook van
het plaatselijk bestuur nog een ver
goeding werd ontvangen. liter krij
gen, als ik wel ben ingelicht, de amb
tenaren en do volkstellers alleen hot
overblijvende van de door de gemeen
te voor het werk uitgetrokken som,
1 s er wat overblijft Zoo niet, dan
krijgen ze ook niemendal.
Dit is wel een democratische maat
regel, die volkstelling. Je kunt wezen
ie je wilt, voor meer dan één tel je
niet en er wordt voor je persoon niet
meer betaald, dantwee centen.
Voor medeburgers, die zich wat voel
op hun beteekenis laten \oorstaau,
kan dit een nuttige vingerwijzing zijn
geweest. Wie zijt gij 1 Eén. Hocvcol
zijt gij waard Twee cent.
Ik ril er van. Laat ons over iets
anders spreken
Deze week heeft het laatste van de
vier concerten plaats gehad, dat
Haarlemsch Muziekkorps voor de in-
tcekeuaars heeft gegeven. Allo vier
zijn zeei goed bezet geweest, de stem
ming Ls tot het einde toe uitstekend
geblcv -n, zelfs zóó, dat er hulde is ge
bracht,- bloemstukken en cadenux zijn
aangeboden en pogingen worden ge
daan, om nog een vijfde concert te
doen geven, wat denkelijk wel lukken
zal.
Wonderlijk ls toch de mensch I
Toen de heer Kriens voor eigen reke
ning de zoogenaamde populaire con
certen gaf, moest er door allerlei hip-
voegsels, die met. muzikale kunst nie
mendal hadden uit te staan, publiek
worden getrokken en dan kwam het
nog nie.t in grootcn getale. Nu dp
menschen, voor wie deze concerten
bestemd zijn, zelf hot initiatief voor
de concerten hebben genomen, is er
zooveel deelneming, dat naar ik hoor
liefhebbers geweigerd rijn moeten
worden.
Waaraan is dat toe te schrijven
Aan het gevoel van voldoening, dat
den mensch nu eenmaal eigen is,
wanneer hij iets krijgen kan, dat niet
iedereen deelachtig kan worden
Of mogelijk aan den geest van sa
menwerking, die voortdurend meer iu.
onze samenleving doordringt, zoodat.
er nu ook al concerten worden gege
ven op coöperatieven grondslag
Kan het ook een gevolg wezen van
de keus van den dag, die voor de
vroegere populaire concerten altijd
en voor deze reeks uitvoeringen nooit
Zondagavond was
Of is het mogelijk, dat de menschen.
op de moppenmuziek van het popu
lair concert niet meer gesteld waren
en iets beters verlangden De heer
Kriens zelf pleegt te zeggen, dat hij
voor een syiuphoni© van Beethoven^
geen aandachtiger hoorders kan wen-
schen, dan Juist het publiek van een
voudigere
Als dit ten slótte de oplossing van
het raadsel is, dan noem ik deze con*,
ce'-tenreeks een heuglijk -.cTschijncel..
FIDKLIO.
