NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Donkere Schaduwen
27ê Jaargang; No. 8209;
Verschijnt dagelijks, behalve op Zört- en Feestdagen.
WOENSDAG 30 MAART 1910 Et
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1-20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)1.30
Franco per post door Nederland
Alzonderlijke nummers
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem
de omstreken en franco per post
1.65
o.o2 a
0.37'i
0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOiM.^
ADVERTBNTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Bulten het Arrondissement
Haarlem van 15 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Advertentien van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaame 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 70—VS. Amsterdam. Telepl'.GMi in::-c. 6229.
TWEEDE BLAD.
OM ONS HEEN
No. 1118.
Idealen der techniek.
Onder dezsn titel schrijft Hans Do-
minik in de Gartenlaube een
aardig artikel, dat ik hier vrij ver
te al.
Sedert de mensclien, zoo begint hij,
den strijd met de weerbarstige stof
aanbonden, en primitieve werktuigen
tot steeds hooger ontwikkeling tracht
ten te brengen, hebben zij ook idea
len op dit gebied nagestreefd. Het
waren schitterende beelden van wat
bereikt worden moest en die hun
glans niet verloren, al zag datgene
wat werkelijk verkregen werd, er ook
gebrekkig en armzalig uit De oude
sagen w.'.ten ons daarvan al te ver
halen. Of berichten zij ons niet van
goede zwaarden, die zóó hard zijn,
dat zij graniet en staal splijten, en
bovendien zco scherp, dat een dot
watten, die de beek er tegen aan
dreef, glad doorgesneden werd Bij
het beschouwen van de overblijfselen
uit den Germaanschen tijd zien wij
zeer goed, hoe de sage hier aan het
opsieren is geweest, en hoe de be
roemdste zwaarden uit die periode
achterstaan bij wat onze staalindua
trie tegenwoordig levert.
Als tweede ideaal van die dagen
gebit hel ondoordringbaar haraas
dezelfde strijd dus .'.tusschen aanvais-
en verdedigingswapen, dien wij thans
zien in het vervaardigen van steeds
zwaarder projectielen om door pant-;
eerplaten heen te boren en van steeds
zwaarder platen, om do projectielen
tegen te houden.
De onvereenigbaarheid van deze
beide wenschen lag voor de hand en
zoo bouwde men nog stouter idealen,
totdat men tot het tooverhoedje
kwam, dat den drager geheel on
zichtbaar heette te maken en hem
dus tegen eiken aanval vrijwaarde.
Dat waren zoo de technische idea
len van een vechtlustig tijdperk.
Geld werd niet zoo hoog geschat en
den dood vreesde men niet, hehalve
dien zonder „krijgsroem", op het bed.
In de middeleeuwen verschijnt er
evenwel een geheel ander technisch
ideaal. De steen der wijzen is het
doel der alchimisten, zij willen een
stof, een voorwerp vinden, dat al het j
onmogelijke mogelijk maakt, die, als!
medicijn gebruikt, het eeuwige leven t
en "een eeuwige jeugd verschaft, die
alles in goud veranderen kan. De
idealen van den ouden tijd, volkomen j
oorlogswapenen, zijn ons ook nu nog
niet vreemd, maar die van de middel- J
eeuwen vatten wij niet.
Ook Archimedes spreekt een ideaal I
uit, wanneer hij zegt: „geef mij één
vast punt en ik zal de aarde uit hare I
voegen lichten". In den letterlijken
zin moeten deze woorden niet opgevat
worden, hij karakteriseerde daarmee
de eigenschap van zijn werktuigen,
om door een druk.van enkele ponden
vele centenaars gewicht te dragen en
het ideaal moest zijn de onbegrensde
krachtsoverbrenging.
De tijd ging verder, op de alchimis
ten volgden natuurkundigen en tech
nici, wier arbeid goede vruchten op
leverde. De stoommachine werd uit
gevonden, de machine-periode begon
en daarmee een geheele reeks van
nieuwe eischen, nieuwe beschouwin
gen, nieuwe idealen. Toch was het
oude alchirnistertgeloof moeilijk uit te
roeien. Wel scheen de oude steen der
wijzen dood en begraven, maar in
werkelijkheid had hij een nieuw,
modern pakje aangetrokken en waar
de rond onder den naam van p e r-
petuum mobile. Dat men maar
niet 2oo uit straatstof goud kan ma
ken, was wel algemeen doorgedron
gen, maar een machine te bouwen,
die uit eigen kracht in voortdurende
bewoging blijft, arbeid verricht en
nooit tot rust komt, dat was een
nieuw ideaal, dat door velen werd
nagejaagd. In tijden vpn gebrekkige
natuurwetenschap lieten zelfs leiden
de geesten zich door dit dwaallicht
lokken en naarmate de wetenschap
vooruitging, vond het bedrieglijke
ideaal altijd nog weer in andere la
gen der samenleving aanhangers.
Nog heden ten dage beweren velen,
dat zij de machine gevonden hebben,
ofschoon de natuurwetenschappen
leeren, dat zooiets geheel onmoge
lijk is.
Naarmate de wetenschap ons dieper
en breeder blik gunde, zijn wij ook
met onze idealen voorzichtiger ge
worden. Wij weten nO, dat iedere
technische constructie steeds een com
promis is tusschen vclo en velerlei
eischen, bij goede constructies welis
waar, en dat het bereikbare ver
krijgt, maar al ware het uit de poli
tiek alleen, weten wij zeer goed, dat
een compromis, een overeenkomst,
een zaak van geven en nemen, nooit
aan een ideaal beantwoorden kan.
Zoo heeft de moderne techniek het
ideaal van het perpetuum mobile ont
troond en daarvoor in de plaats an
dere bcgrippeji van geringer omvang
gesteld, die zij tracht te vervullen.
Vooreerst de arbeidscapaciteit, die
Archimedes nog niet kende, maar
door ons wordt nagespoord. Wij wil-
len weten, hoe onze machines werken,
welk nuttigeffect daarmee ver-1
kregen wordt en meten daartoe, welk
deel bijvoorbeeld een benzinemotor
afgeeft aan de riemschijf, waarbij
wij vinden, dat het slechts 0.3 is. Ons
ideaal is natuurlijk een machine,
waarbij de kracht in de benzine tot
die, welke op do riemschijf wordt
overgebracht, staat als 1 tot 1, maar i
zoover zijn we niet, bij de stoom-
machine is de verhouding nóg on- j
gunstiger, namelijk 0.15 en eerst bij 1
den electromotor naderen wij het
ideaal met 0.95.
Wel is de tijd veranderd Droge
cijfers tegenover de technische idea-
len van vroegere dagen, die zelfs door j
de dichters werden bezongen. Maar
de resultaten van onze nasporingen
liggen vóór ons cn mogen belangrijk
heeten.
Naast het nuttig effect is de levens
duur van het werktuig in onze tech
niek van beteekenls en juist daarom
mogen we de hitte in onze machines
niet te hoog opdrijven. Daarbij komt
nog het gewicht de moderne tech
niek drukt steeds grooter energie en
kracht samen in steeds kleiner toe
stellen.
We worden het gewaar aan den
explosiemotor, die In zijn lichtsten
bouw tegenwoordig per paardekracht
nog maar een tweehonderdste gedeel
te van het gewicht van een paard
vertegenwoordigt. Maar de prnctische
noodzakelijkheid dwingt ons ook hier,
geen ideaul na te jagen, maar een
compromis aan te gaan tusschen de
eischen van lichtheid, nuttig effect en
levensduur. Zoodra een van die
eischen uit het oog wordt verloren,
ontstaat er duchtige averij, zooals uit
de geschiedenis der vliegmachines al
overduidelijk is gebleken.
Slechts langzamerhand,- schrede
voor schrede, kunnen wij een hooge-
reu trap bereiken, dichter liet ideaal
naderen en ons nieuwe idealen voor
oogen stellen, die over het heuvel
land der practische constructie op
rijzen als met sneeuw bekroonde
Alpentoppen. Wij kunnen een wci-
nigje van datgene, wat in do oude
ideeén van den steen der wijzen en
het perpetuum mobile ligt, in nieuwe,
onaantastbare vormen gieten en ons
zelf nieuwe eischen stellen, waarvoor
vaste, aan cijfers gebonden, grenzen
lot nog toe niet bestaan.
Zoo blijft bijvoorbeeld de groote
vraag nog onbeantwoord, hoeveel
energie wel in een bepaald gewicht
geborgen kan worden. Wij weten
precies, hoeveel vroegere zomie-encr-
gie in een kilogram steenkool hulst eri
hoeveel duizend centenaars daarvan
een stoomboot meenemen moet voor
de vaart over den Oceaan. Lang gol
den de kolen en koolwaterstoffen,
als benzine en petroleum, voor de
grootste krachtbronnen. Intusschen
heeft de studie van het radium den
sluier een weinigopgelicht van tót
dusver verborgen dingen. Vermoed
wordt, dat oneindig veel grooter ener
gie vrij komt, wanneer weegbare stof
weder onder radio-actieve verschijn
selen in den onweegbaren liclit-ether
vergruisd wordt. Of practisch gespro
ken het is denkbaar, dat in volgende
ecuwen vaartuigen in geheel nieuwe
machines door het oplossen van een
gewonen kiezelsteen, ter grootte van
een vuist, in den lichtether, energie
genoeg verkrijgen om van Europa
naai' Amerika te varen.
llier opent zich een geheel nieuw
perspectief en komen nieuwe idealen
op, die nog veel verder gaun, dan wat
de mensclien in vroeger eeuwen zich
durfden voorstellen.
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
De leden van
'T ENGELSCI1E LAGERHUIS
hebben niet lang vacantia gehad Reeds
gisteren, dus den eersten dag na Pa-
schen, moesten de heeren weer op 't
appèl zijn. Er is ook veel werk aan
den winkel, vooral haast werk. De
Ieren dwingen immers, om zoo spoe
dig mogelijk met 't Hoogerhuis of te
rekenen 1
Et werd gisteren gediscussieerd
over de bekende Hoogerhuis-molies.
Minister Asquilh gaf toe, dat twee
Kamers noqdig zijn, hij verklaarde
tevens,''dat het huidige systeem een
karikatuur en een parodie van het
twoede-kaniorstelsel is.
De regeering wenscht de onaantast
baarheid en het overwicht van het La
gerhuis gehandhaafd te zien, er zijn
echter functies van overleg, revisie en
uitstel, die niet vrucht door de tweede
kamer uitgeoefend kunnen worden.
Dit lichaam behoort een betrekkelijk
klein uuntal leden te tellen en moet
op dcniocralischen basis rusten.
liét regeei'ingsplan is do eerste slap
in de richting van <le emancipatie van
het Lagerhuis en heeft ten doel on
grondwettige ingrijping in het finan
cieel beheer door 't Hoogerhuis te
voorkomen, en te verhoeden, dat door;
de verhouding tusschen beide Huizen
de zaken tot Sulstand worde gebracht.
De premier' stolde in het licht, dat
die laatste op het oogeublik slechts
kan geschieden door gebruikmaking
van de koninklijke rechten (preroga
tieven). Wanneer de ontbinding cn de
benoeming van nieuwe peers een in
tegraal en essentieel deel van de
grondwet vormen en in geval van
nood zonder vrees moeten worden toe
gepast, da.n brengt do motie van Rose-
bery aan dit prerogatief een doodelij-
ken slag toe en zou het Hoogerhuis,
indien de motie tot wet mocht worden
een autonoom én ongecontroleerd li
chaam iin(Toejuichingen bij dc rni-
nistericelon.)
Asquilh vei"klaarde ten slotte, dat
op een absoluut veto van het Hooger
huis een absoluut veto van hot Lager
huis moet volgen, voordat de weg
kail worden gebaand voor de invoe
ring van een volkomen ontwikkelde,
van ketenen bevrijde democratie.
bij dc besprekingen teellende Bal
four, de leider der unionisten en dus
de voorman der oppositie, ten sterkste
verzet aan tegen de regeeringsvoor-
st-ellen.
Do voorstellen werden daarentegen
gesteund en verdedigd door Redmond
en Barnes. Dit is van veel belang,
want Redmond is de voorman der
Ieren eii Barnes de leider der Arbei
dersgroep in T Lagerhuis.
Wanneer dc Ieren en Arbeiders met
de regeering mee stemmen is 't mi
nisterie van een groote meerderheid
(ongeveer lüü stemmen) verzekerd.
Er is weer een nieuwe periode in
den strijd tot vestiging der
In de Docma is een voorstel ingediend
tot invoering van verschillende Rus
sische bemoeiingen van 't land der
veie meren. In 't ontwerp wordt be
paald, dat wetten van algemeen Rijks
belang door de wetgevende macht in
Rusland moeten worden goedgekeurd
en dat slechts de wetten, betrekking
hebbende op de binnenlandscii-Fin-
sche zaken aan de goedkeuring der
Finsche wetgevende macht worden on
derworpen. De grondslagen voor het
binueniaudsch bestuur in Finland
worden vastgesteld en gewijzigd dooi
de .algemeeue wetgeving op initiatief
van den Keizer van Rusland.
De belangrijkste quaesties in dit wets
ontwerp ücdoeld, die dus door de
rijkswetgeving zullen worden gere
geld, zijn de bijdragen van Finland
aan dc uitgaven van i rijk voor weer-
plichtde vaststelling van zaken die
in het belang van het rijk aan de be
voegdheid van de Finsche gerechtsho
ven moeten worden onttrokken be
palingen betreffende de openbare ver
gaderingen van vereer.ïgingen en
maatschappijende perswetgeving
voor Finlandbepalingen voor den
invoer van buitenlandsch drukwerk
douanebepalingen voor hel verkeer
tusschen Finland en andere deelen
van Rusland; het Finsche muntstelsel;
posterijen en telephoou, spoorwegen
en luchtscheepvaart in Finland; de
rechten van buitenlanders in Finland,
enz.
Het- wetsontwerp voorziet verder in
de vertegenwoordiging der Finsche
bevolking in den Rijksraad en in de
Dc-eniq. De Finsche Landdag kiest één
lid van de Rijksdoemo, vijf leden van
den Rijksraad.
Men ziet 't, Finland wordt geheel
overmeesterd. Alle zaken van eenig
belang zullen voortaan door Rusland
geregeld worden. De Finsche volks
vertegenwoordigers zullen niets meer
te vertellen hebben, want de ééne Fin
in de Deema zal natuurlijk geheel
overstemd worden..
Ter toelichting en motiveering vnn
het wetsontwerp woedt meegedeeld,
dat Alexander I np den Landdag van
Borgo met het Finsche volk geen over
eenkomst betreflende den toekomsti-
gen politieken toestand van Finland
heeft' aangegaan, dat de belofte van
belangrijke voorrechten slechts een
daad van vorstelijke genade is geweest
en dat ook betreffende de rechten van
Finland, geen internationale verplich-.
tingen zijn aangegaan.
Do rechten van Finland zijn dus niet
omschreven, do Finsche autonomie is
slechts gebaseerd op don goeden wil
der Russische overheid, de wetgeving
is slechts ecne samenvoeging van
plaatselijke voorschriften, hot staat
kundig gebied is afhankelijk van toe
vallige schommelingen h» de. pr.ac.lijk
der wetgeving.
Jammer voor Finland, en niet min
der voor de eigenwaarde van Rus
land, dat de vorstelijke genade en de
goede wil nu hebben afgedaan!
UIT GRIEKENLAND
wordt gemeld, dat 't comité van den
Militairen Bond de akte van ontbin
ding van den Bond heeft geteekend,
waarbij de officieren ontslagen wor
den van den door hen op 28 Augustus
afgelegden eed. Volgens een Grieksch
blad heeft de koning, nadat hij ken
nis had genomen van de akte van
ontbinding van den Militairen Bond,
de boodschap geteekend, waarhij de
Nationale Vergadering bijeen wordt
geroepen.
Het zal wel gaan als in Turkije met
!t comité der Jong Turken: officieel
opgeheven, maar, wanneer er iets
niet naar den zin der heeren gaat,
komen ze dadelijk weer uit t schuil
hoekje!
De ramp, die Zondag onder zulke
treurige omstandigheden in 't Hon-
gaarsche dorpje Oekoerito plaats had,
is gister reeds door ons meegedeeld.
De bijzonderheden over den
NOODLOTTIGEN BRAND IN EEN
BALZAAL.
vergrooten de ellende nog belangrijk.
Jongens en meisjes van 't dorpje
hadden voor den avond van Paasch-
Zoridag een bal georganiseerd, en
hiervoor een schuur van een herberg
gehuurd. Het aantal danslustigen
was evenwel grooter dan men voor
zien had, en sommigen wilden zelfs
de zaal binnendringen zonder net en-
tréegeld te betalen. Om alle onge*
wensebte gasten buiten het lokaal te
houden, spijkerde men, toen alle ge-
noodigden binnen waren, de deuren
van het lokaal dicht.
In de zaal bevonden zich toen on
geveer 600 personen. Niet alleen jon
gens en meisjes, maar vele ouders en
belangstellenden; ook het muziek
korps van het dorp.
Nauwelijks was het bal begonnen,
of een der sparretakken, waarmede
het lokaal versierd was, vatte vlam.
Volgens een andere lezing, staken
jongens, die niet tot het bal toegela
ten waren, het hooi, dat op den zol
der der schuur opgehoopt lag. Iir
brand. Wat hiervan zij, In weinige
cogenblikken s'ond het geheele go-
bouw in lichte laaie. Vruchteloos
poogde men de dichtgespijkerde deu
ren te fcwceeren, het dringen der
dansgasten belette Iedere poging om
een uitgang vrij te maken Spoedig
vatten de jurken der meisjes vlam, en
als levende flambouwen snelde de
danseressen door de zaal, het vuur
mededeeleud aan een leder, die haar
naderde. Wel week ten slotte een
kleine deur voor het gedrang der
doodbeangste slachtoffers, n ;.ar, ter
wijl het vuur door bet binnendrin
gen Iter buitenlucht nieuwe kracht
kreeg, konden bij het radeloos drin
gen, slechts weinigen den uitgang
bereiken. Nog waren ongeveer vijf
honderd personen in het lokaal bij
een, toen do zolder der schuur in
stortte. alle aanwezigen onder de
gloeiende puin én bedelvend.
Toen eerst kwam de eerste hulp
opdagen. De weinigen, die uit de
schuur konden vluchten, waren voor
het meerendeel zwaar gewond. Do
puinhoopen der afgebrande schuur
boden een verschrikkelijk schouwspel
Overal, tusschen de halfverkoolde
balken en het rookeude riet lagen lij
ken, die bijna niet te herkennen wa-
Bijna geen familie In Oekoerito, ot
zij is in rouw gedompeld. De rechter
Buvaes verloor o.a. zijn vrouw, zijn
twee zónen en zijn dochter. Van het
muziekkorps konden slechts drie per
sonen ontkomen.
Volgens het rapport van den gou
verneur zijn bij de ramp te Oekuerita
300 PERSONEN OM HET LEVEN GE
KOMEN EN 70 GEWOND.
Stadsnieuws
Uit do door den directeur dor Le-
vehsvcirzekering-M aatschappij Haar
lem opgemaakte en door. Commissa
rissen goedgekeurde rekening en ver
antwoording over 1909, is weder ge
bleken dat dio Maatschappij sieeds n>
bloei toeneemt
In dat jaar werd ontvangen aan
termijnpremien f 103214.27 en aan
renten van belegde galden en huishu
ren f 2488-1.07. De uitkeeringeu we
gens overlijden, afkoop, afloop en
lijfrenten bedroegen f 57010.27. Het
FEUILLETON
Naar het uuiisch.
Door
PAUL 11 ENK ES.
25)
Alberti knikte.
Ja, maar toch is er in dat onbe
holpen handschrift iels gemaakts, dat
xiiij doet denken aan een moedwillig
verdraaien der letters.
Ik moet openhartig bekennen,
dat dergelijke twijfel ook al bij inij is
opgekonu.ii, zei nu de advocaat
'Jen sloFe past ook liet signalement,
dat mij gisteren in Kreuzlingen aan
het station werd opgegeven, heele-
maal met op iemand uit de laagste
volksklasse.
Alberti knikte zwijgend, toen keek
hij den jongen advocaat vol verwach
ting aan.
Misschiet mag ik uit naam van
de dochter van deD gevangene nu
•wel de hoop uitspreken, begon hij
met eenigszins onzeker klinkende
stem, dat de lijdenstijd van den
laaisten nu spoedig een einde nemen
zal
Alberti keek den advocaat met
groote oogen aan.
Neem mij niet kwalijk, waarde
mijnheer Wichern, antwoordde hij
toen op afgemeten toon. Maar van
een ontslag uit de gevangenis
Waarom ik als verdediger van
den heer Beek bij deze in allen vorm
wil verzoeken, viel Rudolf hem,
van zijn stoel opstaande, in de rede.
Kan geen sprake zijn, vol
tooide Alberti en stond eveneens op.
De zaak is helder als de dag dat
Beek medeplichtigen gehad heeft, heb
ik van den beginne af al gedacht,
daarop wijst ook al het raadselachti
ge Dlocdspoor. Buiten allen twijfel
staat het echter, dat hij aandeel ge
had heeft in de misdaad.
Nu, misschien is het gerechtshof
van een andere meening over het
ontslag van rechtsvervolging van
Beek, antwoordde Rudolf driftig,
niet bedenkend, dat het zijn eigen be
langen geen goed zou doen, als hij
den rechter tegen zich innam. Ik
zal nog heden mijn verzoek schrifte
lijk indienen en bij een weigering
zal ik het hoogerop zoeken.
Alberti glimlachte.
Het is natuurlijk uw plicht voor
uw cliënt te doen wat in uw macht
staat. - Heeft u anders niets mee te
deelen
Ik kan u alleen nog mededeelen,
hoezeer het mij spijt, dat ik tot nu
toe in weerwil van mijn herhaalde
pogingen geen toegang tot den ge-
"•angene heb gekregen, antwoordde
Rudolf.
Tot mijn spijt ben ik ook nu nog
niet in staat u die toestemming te
geven, antwoordde Alberti met koe
le beleefdheid. Niet. dat ik ook
maar eenig wantrouwen jegens u
koester, maar voor den verstokten
aard van den gevangene komt het mij
heilzaam voor, dat hij tijdens het
vooronderzoek door eenzaamheid en
gebrek aan aanraking met de buiten
wereld tot ernstig nadenken wordt
gedwongen.
Ontstemd en terneergeslagen kwam
Rudolf thuis, waar hij in den tuin
zijn zuster aantrof.
Deze zat niet een handwerk In het
prieel en knikte den naderenden broe
der vriendelijk toe.
Rudolf meende op te merken, dat
ook haar gelaatstrekken een ernstige
uitdrukking hadden. Hij ging naast
haar zitten en veegde zich niet den
zakdoek het zweel van het voorhoofd.
Nu, Rudolf, je ziet er heel afge
mat uit, zei zijn zuster. Heb je
onaangenaamheden in de stad ge
had Ik kan het mij wel voorstellen,
het proces laat je gedachten zeker
geen oogeublik met rust.
Rudolf vertelde haar in 't kort de
laatste gebeurtenissen. Toen zei hij,
haar oplettend aankijkend
Ook mijn vroolijk zusje schijnt
onder zorgen gebukt te gaan
Illldegard ging dichter bij hem zit
ten.
Ik heb zooeven een onderhoud
met vader gehadhij is zeer uit zijn
humeur over jou, en toen ik hem zeL
dat ik je geen ongelijk kon geven,
maar meende, dat ieder weldenkend
mensch zijn liefde niet op mocht ge
ven eii verraden, toen draaide hij mij
den rug toe.
Je bent mijn goede, trouwe zus
ter, riep Rudolf. Het spijt mij.
alleen maar, dat je om mijnentwille
harde woorden van vader hebt moe
ien liooren.
Och, vader is een oud man en
heeft zijn eigenaardigheden. Hij
hangt nu eenmaal met hart en ziel
aan zijn welverdienden goeden naam,
waarop hij zich in stad en land kan
verheugen, dat alleen al de gedachte,
dat hem iets van zijn aanzien zou
kunnen ontnomen worden, hem meer
dan pijnlijk is.
Maar je hudt je dat niet zoo
moeten aantrekken, Hildegard,
antwoordde Rudolf zacht verwijtend.
Maar :k begrijp het wel, zoo
viel hij zichzelf in de rede. Je zon
is vandaag ver weg, nietwaar?
Och kom, lachte Hildegard,
maar dadelijk daarop ernstig wor
dende, voegde zij er bij Eigenlijk
heb je gelijk. Ik heb Hugo meer lief
dan mijn leven. Toen ik hem leerde
kennen, hield. Ik hem bijna voor een
oppervlakkig mensch, hoe nader w j
elkaar echter kwamen, des te meer
merkte ik, dat hij werkelijk een goed
en edel mensch is. Hij is in waarheid
de zocaneschijn van mijn leven ge
worden, als hij mij niet meer lief
had, dan zou ik ooit niet meer willen
leven.
Het gelaat van den jongen advo
caat was ernstig geworden. Nadat
het gesprek op Hugo gekomen was,
moest hij onwillekeurig aan het al
tijd nog niet opgehelderde voorval
denken, dat zich een uur geleden bij
het vertrek van den jongen baron aan
het station had afgespeeld, en cenc
plotselinge opwelling deed hem be
sluiten, liet gev al aan zijn zuster mee
te deelen.
Daar valt mij een eigenaardig
toeval in, dat mij eergisteren overko
men is, begon hij. Ik wilde het
je gisteren ai vertellen, kwam echter
door mijn reis naar Kreuzlingen pas
laat in den avond hier aan. en toen
was je al naar beu.
Betreft het Hugo
Zooals je hel riemen wilt, zei
de advocaat en vertelde toen wat hem
op het station overkomen was.
Hildegard schudde het hoofd, toen
haar broeder had uitgesproken.
Dat is wonderlijk, zei ze,
jammer, dat Hugo niet hier is, hij
zou je antwoord hebben kunnen ge
ven. In elk geval is hel een komisch
toeval, ik heb gisterenmorgen een
briefkaart van hem uit E. gekregen,
waarin hij mij zijn behouden aan
komst zelf bericht heeft.
Dat is inderdaad vreemd,
lachte Rudolf ik vergis imj an
ders zelden, heb goede oogen en
meende Hugo herkend te hebben.
Up hetzelfde oogeublik knarste het
grint van het tuinpad onder snel
naderende voetstappen. Broer en zus
ter keerden zich om en Hildegard
liet het volgend oogenblik een Kreet
van blijdschap hooien.
O. dat is heerlijk, dat is prach
tig, riep zij en snelde haastig ba
ron Hugo v. Engler tegemoet, d:e
vkoolijk groetend met zijn hoed
zwaaide.
Als men van den duivel spreekt,
dan trapt men op zijn staart. - zet
nu Rüdolf, aarzelend ziju hand leg
gend in de aangeboden rechter val»
den nieuw aangekomene, en dezen
onwillekeurig scherp aankijkend.
Wij spraken juist -«'.er Je.
Ik hoop toch niets kwaads
zei Hugo, nadat hij zijn meisje een
kus had gegeven.
crbeeld je, riep Hildegard,
Rudolf dacht je eergisterenavond hier
op het station gezien te hebben.
Met zóóveel onmiskenbare verba
zing rustte de blik van Hugo op zijn
aanstaanden zwager, dat deze onwil
lekeurig voor het oogenblik zijn wan
trouwen voclac verdwijnen en reed)
geneigd was te erkennen, dat hij zicif
ten slotte toch vergist moest hebben
(Wordt rervolsdW
