TWEEDE BLAD.
L, DAf
Donkere Schaduwen
DONDERDAG 14 APRIL 1910
OM ONS HEEN
No. 1127.
Yreemde Vrienden.
Wat Ls vies Datgene wat een be
paalden mensch afsloot. Er ls dus
réden, om anderen en ons zeiven voor
te schrijven, niet te zeggen d i t is
vies maar dit vind ik
vies. Van Anna Maria Schuurman
wordt gezegd, dat ze spinnen at en ik
wil wel erkennen, dot ik als 't niet
liéél noodzakelijk is, liefst onze on
schuldige hulsspin niet aanraak,
zelfs niet om haar de deur uit te
zetten. Tusschen deze twee uitersten
liggen tal van graden van afkeer of
waardecring.
Hen l i Duvernois geeft In J e s a i s
tout een merkwaardig geïllustreerd
artikel over vreemde vrienden. Over
.vriendschap met dieren heeft hij het
en gaat daarhij geheel en al buiten
de liju van onze gewone huisdieren,
honden, katten en vogels, die och
arin In kooien zijn opgesloten. Hij
herinnert er aan, hoe Pelissier in zijn
gevangenis troost vond bij een spin,
en spreekt over den hagedis, als
vriend van den mensch.
Vies Wat moeten we dan zeggen
van de pad, leelijk bij uitnemend
heid, bedekt met pulsten, maar die
nipttemin een trouwe vriendin is wan
neer do mensch haar maar tegemoet
koint De pad herkent den mensch,
die haar voedsel verschaft, geeft zelfs
een poot als een hondjeHet is
bijna zoo mooi als een schrijver, die
voor wespenbezweerder studeert en
het al zoo ver gebracht moet hebben,
dat ze zonder kwaad te doen over
zijn hand wandelen en met blijkbaar
plezier (hoe toonen ze dat door hem
worden gedeeld.
liet schijnt, dat andere dieren, dio
wo tot dusver voor vies of gevaarlijk
houden (misschien wel voor beide) bij
nadere kennismaking meevallen.
Nauwelijks heeft de heer Duvernois
ons verzekerd, dat de pad zeer ge
voelig is voor fluitspel, of hij deelt
mee, dat de raygal e, een giftige
spin uit Znid-Amerika, alleen ge
vaarlijk is voor wie haar niet ken
nen. Wie voor haar schrikt, brengt
haar aan 't schrikken en, zooals dik
wijls voorkomt, lokt zoo den aanval
zelf uit. Een zelfde geval komt meer
malen bij de adder voor. De schrijver
praat over deze diersoort, alsof ze
geen gif meer afscheidt, want hij
heeft persoonlijke herinneringen aan
een exemplaar van dit soort. Melanie
heette ze, niemand wist waarom. De
wederwaardigheden des levens had
den haar uit een oerwoud overge
bracht naar een school in Parijs,
waar ze herinneringen opwekte aan
verhale'n van Gustave Aimard of
Feuimore Cooper. Ze zwierf van den
eenen lessenaar naar den anderen,
dutte onder het Grieksch evenals de
leerlingen, maar werd door den leer-
aar in beslag genomen, toen een
domoor haar vallen liet Na dien
werd niets meer van Melanie verno
men.
Hagedissen temmen moet al bijzon
der gemakkelijk wezen. „Ontloop de
menschen, die dat niet kunnen", raadt
Duvernois, „die deugen niet."
Een van die aardige diertjes leefde
in een station in den omtrek van
Parijs, en was zóó bevallig in haar
bewegingen en vertrouwd met de
menschen, dat menigeen zijn trein
liet passeeren, om een half uur lan
ger naar haar te kijken. Een lompert
trapte net aardige diertje met zijn
hak dood, om niets, alken uit laffe
wreedheid. Hadden de omstanders
zich niet bedwongen, de wreedaard
zou er van gelust hebben.
De eekhoorn is ook een goede vriend
van den mensch, al is hij moeilijk te
temmen. Hij heeft een gebrek, hij
riekt wat scherp, het zachtaardige
dier heeft de geur van verscheurende
beesten. Van gelijke vriendelijke ge
aardheid zijn meeuwen, maaral
leen tegenover vrouwen, waarschijn
lijk een gevolg hiervan, dat de man
nen, harder van aard, dikwijls jacht
op hen maken. Over de aanhanke
lijkheid van vogels, ook wanneer zij
in vrijheid verkeeren, behoeft trou
wens weinig meer te worden gezegd,
maar merkwaardig is het wel, dat de
toucan of pepervreter, een groot
dier met een gcduchten bek, zich
hecht aan zijn meester en alleen
maar vijandelijk optreedt tegenover
vreemdelingen.
De schildpad komt meer dan vroe
ger In zwang, hij is goedig van aard
en zelfs een beetje onnoozel, daar hij
eenmaal omver geworpen, zonder
hulp niet meer in zijn natuurlijke
positie komen kan. Sommige men
schen zetten het dier in' hun tuin, of
in de huiskamer, en veroveren zijn
genegenheid met een koolblad.
Zelfs de zeeleeuw, die met zijn
eigenwijze bewegingen en zijn leelijk
geschreeuw verre van sympathiek is,
hecht zich zóó sterk aan den mensch,
dat hot voorgekomen is, dat een van
deze dieren stierf, omdat het van zijn
oppasser gescheiden was. Hem ont
breekt alleen de spraak gelukkig.
Het schijnt wel, dat die verhouding
tusschen mensch en dier niet maar
zoo algemeen kan worden gesteld. De
vriendschap van een pad ls maar
niet voor iedereen. Even goed als de
hond hebben ook andere beesten een
tegenzin in bepaalde menschen, en
voorliefde voor sommige andere. Het
temmen van wilde dieren is iets meer
dan een gewoonte, er is een talent,
of een karakter-eigenschap of een
zekere gave voor noodig, die de een
heeft en de ander nooit krijgen kan.
Natuurlijk hangt er veel af van de
jeugd van de dieren. De rijke Ameri-
kaansohe dames hadden, na de
wreedheid begaan te hebben, om klei
ne schildpadden bezet met diaman
ten te dragen, de nieuwe gekheid
ingevoerd om kleine beertjes als ge
zelschapsdier aan te stellen. Er zijn
meer voorbeelden van. Vos, wolf en
jakhals zijn, naar 't schijnt, weiuig
of niet gevaarlijk, wanneer ze op zeer
jeugdigen leeftijd worden gevangen.
Duvernois heeft het zoontje van den
gouverneur van een der Fransche
koloniën zien spelen met een tijger
en een puma, namelijk op een photo.
Zoo herinner ik mij ook, dat Sarah
Bernhardt de wereld in verbazing
bracht met zoo'n verscheurend dier
wat was het ook weer, leeuw of tij
ger Maar ik zou zulke speelkamera
den niet vertrouwen en wel om een
heel eenvoudige reden. Het staat vast,
dat de mensch wel zachtaardiger
wordt, maar zeer langzaam en ge
leidelijk, over geheele geslachten
zou het nu aannemelijk wezen, dat
een wild dier plotseling, eenvoudig
door het aan zijn omgeving te ont
trekken, vriendelijk en lief werd, dat
nooit meer de neiging naar de jacht,
de trek naar bloed in hem opkwam
Dan zou in waarheid hel dier staan
boven den mensch. Voorshands schij
nen mij leeuw, tijger, jakhals, puma,
het veiligst achter de tralién in
A r t i s.
Toch houd ik dit wel voor zeker,
dat de mensch op veel vertrouwelij
ker voet zou omgaan met vele kleine
en groote dieren, wanneer hij er zich
maar wat meer moeite voor gaf en
niet zoo gedachteloos wreed deed te
gen deze levende twee- en viervoe
ters, waardoor zij een afschrik van
hem krijgen.
Langzamerhand zijn wij er aan
gewend geraakt, dat de vogels voor
ons vluchten, we weten niet heter, of
het behoort zoo te wezen. In werke
lijkheid is het precies andersom zo
behoorden ons met vertrouwen en
vriendschap te gemoet te komen. Dat
zo het niet doen is omdat ze ons niet
vertrouwen en met reden.
Zoo staat de mensch veel te ver van
de dierenwereld af en vindt verschil
lende bewoners daarvan raar en
vies. Alleen omdat ze wat ongewone
vormen of een eigenaardig uiterlijk
hebben. Vooroordeel, dat evenwel
niet gemakkelijk wordt afgeschud.
Om vriendschap te sluiten met een
rat of een spin, schijnt hot bepaald
noodig te wezen, dat iemand in een
gevangenis zit. En wat de menschen
buiten de celmuren denken van het
toch zoo aardige, vlugge en leven
dige muisje, weten we allen. Ze gru
wen er haast van 1
J. C. P.
Buiteniandsch Overzicht
Eerst werd algemeen verwacht, dat
DE STAKINGS BEWEGINGEN
TE MARSEILLE
weer zoo goed als tot 't verleden be
hoorden. T Blijkt nu evenwel, dat <re
stakingen weer belangrijk zijn uitge
breid een vermeerdering, die de ver
mindering ver overtreft.
De ingeschreven zeelieden van de
handelsvloot, de eigenlijke stakers,
zijn nog voor 't grootste deel niet aan
den arbeid gegaan De dokwerkers,
die eerst uit sol'daritëlt staakten,
hebben besloten weer aan den arbeid
te gaan, maar hun protest wordt door
anderen voortgezet.
De arbeiders aan de gasfabrieken,
de electriciens en de kellners hebben
o. a. tot de algemeene staking beslo
ten. De bakkers zullen ook staken,
doch niet langer, dan 2i uur.
't Zal dus in Marseille een mooie
boel wordengeen licht, geen glaasje
wijn om 't verdriet te vergeten on
niets dan oud-bakken brood om te
eten... En dat is nog niet eens alles 1
Ook een deel der trambeambten
staakt, maar het aantal aan 't werk
go-bleven menschen was eerst nog
groot genoeg om een verminderden
dienst te onderhouden. Nu fs de tram-
dienst ovenwei stop gezet, omdat ern
stige ongeregeldheden hadden plaats
gehad.
En nog wordt meerdere uitbreiding
der stakingsbeweging verwacht.
Do gedeiogeerdeu van het syndicaat
der handelsbedienden, hebben bij de
winkeliers aangedrongen op sluiting
der zaken en wel met zooveel klem,
dat velen uit vrees voor Incidenten
hebben toegegeven.
De
ERNSTIGE ONLUSTEN
hebben Dinsdagmiddag plaats gehad.
Een ontzaglijke menigte trok toen in
optocht van de Arbeidsbeurs de stad
in, ge vol cd door een talrijke macht
van politie en militairen. Er liepen
nog eenige trams en toen de menigte
pen dier wagens zag aankomen, steeg
haar woede ten top. Zij deed een aan
val op liet rijtuig, ruaar do aanvallers
werden na eenigen tijd door de orde
bewakers teruggedreven.
De menigje sloot zich weer aaneen
en trok onder het zingen der „Inter
nationale" den weg naar het station
op.
Onderweg hield zij weer een tram
wagen aan, sloeg de ruiten en de trol
ley stuk en raakte handgemeen
met de soldaten en de agenten, die
zulks trachten te beletten. Juist kwam
op dat moment een kar met steenen
aanrijden. In minder dan geen tijd
maakten de Iwtoogers zich meester
van de projectielen en een hagel van
steenen daalde neder op de hoofden
van de verdedigers der openbare or
de. Maar dezen bleven toch meester
van het terrein en verjoegen ten slot
te de betoogers.
Toen ging men weder naar de Ar
beidsbeurs "waar een motie werd aan
genomen .verklarende, dat de betoo
gers zich verheugen over de betoon
de solidariteit niet de matrozen, de
slachtoffers van het schandelijk op
treden van de regeering, „vertegen
woordigd door den heer Chérun, on
derstaatssecretaris bij de marine en
in dienst van de reeders" eu waarin
zij inededoelen te zuilen blijven sta
ken, zoolang de in hechtenis genomen
matrozen niet in vrijheid zijn gesteld.
Men weet ook, dat de regeering ken
baar gemaakt heeft voet bij stuk te
zullen houden. Vandaar, dat door
haar maatregelen genomen zijn, om
de orde te handhaven en de scheep
vaart zooveel mogelijk ongehinderd te
doen doorgaan. Dit gelukt evenwel
niet geheel.
Het stoomschip „Djemmah" is naar
Madagascar vertrokken met een vol
ledige bemanning, maar daarentegen
hebben de zeelieden van de pas aan
gekomen „Uolo" en „Corte" den ka
piteins medegedeeld, dat zij zich bij
de stakers aansluiten.
't Eerste bedrijf van
DE OMW ENTELING IN
GRIEKENLAND
is, zoo meldt de Atheensche corres
pondent van een der groote Duitscho
bladen, met de ontbinding van het
militaire verbond geëindigd. Het
tweede bedrijf wordt nu voorbereid.
Do strijd van allen tegen allen is
opnieuw begonnen. Onder het officie
rencorps staan de radicale elementen
tegenover de reactionaire, onder de
politici streven de nieuw opkomende
groepen naar de vernietiging van do
oude personen-partijen, de uiterste
pers richt zich tot bet volk, van het
welk ze de redding van den staat ver
wacht, en de gematigde pers zoekt
heil bij den Koning, die zich volgens
haar aan het hoofd van de hervor
mingsbeweging moet stellen.
Do leden van het ontbonden offl-
ciorenvorbond beklagen zich, dat het
verbond schipbreuk geleden heeft, om
dat het volk werkloos is gebleven, eu
het volk beschuldigt van zijn kant het
verbond, dut liet de» steen aan het
rollen gebracht, maar bet werk niet
voltooid heeft.
Dezelfde verschillen van meening
bestaan tusschen de politici eu de
pers. die elkander verwijlen, het volk
op dwaalwegen vebracht te hebben.
De regeering tracht de vrijheid van
drukpers te onderdrukken. In Athene
eu iu de provincie neemt de strooming
om de Nationale Vergadering in een
Coustituante te veranderen, toe. On
der zulke omstandigheden kunnen
zich licht onverwachte gebeurtenis
sen voordoen
Volgens een bericht van de Akropo-
lis, hebben reactionaire officieren
zich aaneengesloten, om de uitvoe
ring van alle door de laatste kamer
aangenomen hervormingswetten, zoo
noodig met geweld, te verhinderen.
Het ministerie van oorlog, dat daar
den wind van heeft gekregen, heeft
dadelijk voorzorgsmaatregelen geno-
•T ENGELSCHE HOOGERHUIS
zal binnenkort in comité de voorstel
len van Lord Rosebery behandelen.
Deze zijn
1. Dat in de toekomst het Hooger-
huis zal bestaau uit Lords of Parlia
ment a. gekozen door het geheele li
chaam der erfelijke pec-rs uit henzel-
ven en door benoeming door de
kroon b. zitting hebbende uit hoofde
vau door hou bekleede ambten of be
voegdheden c. gekozen uit buiten
staanders.
2. De zitlingstijd. zal voor alle Lords
of Parliament dezelfde zijn, uitge
zonderd in het geval van degenen,
die ex officio zitting hebben dezen
houden zoolang zitting als zij het
ambt bekieeden, voor hetwelk zij zit
ting hebben.
Er is nog geen datum vastgesteld
voor de behandeling dezer besluiten.
TUSSCHEN BF.I.GIë EN FRANKRIJK
is een geschil ontstaan over 't tariefs-
ontwerp. In een zitting der afdeelin-
gen van de Belgische Kamer tot be
handeling van het door de regeering
ingediende wetsontwerp tot tariefver-
hooging Ier beantwoording van do
verhoogde Fransche invoerrechten,
zpide de minister van financiën Lie-
baert, dat het tarief een niet defini-
(ir-ven overgangstoestand moet schep
pen. „Wij willen gewapend zijn. om
mettertijd niet Frankrijk te kunnen
onderhandelen".
Als gevolg van de door de afdeo-
lingen uitgebrachte stemmen, zal het
rogeeringsontwerp niet in stemming
gebracht kunnen worden vóór het
einde der zitting.
Al is 't nog tot geen oorlog tus
schen
PERU EN ECUADOR
gekomen, vrede is 't toch ook niet.
Volgens een telegram uit Lima, du
ren dè anÜ-Peruaansohe betoogingen
te Bogota (ColumbiöJ voort. De Co-
lumbianen zijn naar men weet
voorstander^ van het verleenen van
militaireu steun aan Ecuador tegen
Peru.
Stadsnieuws
RAADSSTUKKEN.
GROND-VERHURING.
B. en W. stellen voor te voldoen
aan het verzoek van de directie der
E. S. M. en voor den tijd van acht
maanden met ingang van 1 Mei aan
haar te verhuren voor den prijs van
f 8 een terrein, groot (30 vlerk. M. ge
legen aan de zuidzijde van den weg!
langs de Amsterdamsche vaart.
VERMINDERING DUINWATER
TARIEVEN.
B. en W. steilen voor afwijzend te
beschikken op een verzoekschrift van
de directie der bierbrouwerij en ijs
fabriek ,,'t Spaarne", strekkende tot
wijziging der tarieven voor duinwo-
terverlwuik boven 3000 kub. M.
SLOOT-DEMPING.
B. en W. stellen voor gunstig te
beschikken op een adres van M de
Groot Wz., te Hillegom, om vergun
ning lot het dempen van eene sloot
langs het perceel sectie A, no. iU6 te
Hillegom en hem voor een tijd van 8
maanden een gedeelte berm langs
de I.eidschevaart te verhuren voor
I 20 om een uitgang te maken.
GROND-VERKOOP.
H. Scholten, hotelhouder te Heem
stede verzoekt om te mogen koopen
den grond die het terras vormt van
zijn hotel, daar het verkoopen of ver
huren van dit hotel bemoeilijkt wordt
doordat bedoelde grond slechts in
huur aan hem is afgestaan.
B. en W. stellen voor hierop afwij
zend te beschikken.
ONDERWIJZER-BENOEMING.
B. en W. stellen voor P. Schaft te
benoemen tot onderwijzer aan de
buitengewone school voor lager on
derwijs no. 5 op een jaarwedde van
1200 met verhoogingen.
MATERIALEN-LEVERING.-
De firma Rijsewijk eu Co., hoofd
vertegenwoordigster der Nederland-
sclie Portland Cementfabriek ver
zoekt om te bepalen, dat voor werken
door de gemeente uit te voeren, uit
sluitend Nederlan.Ische cement ge
bruikt zal worden, tenzij prijs en
hoedanigheid dit niet gewenscht doen
zijn.
B. en W. achten het niet geraden
dat voor te leveren materialen be
paalde merken worden voorgeschre
ven en stellen voor afwijzend te be
schikken.
KOSTEN ADVIES PROF. FRANCO.
B. en W. bieden ter bekrachtiging
aan een staat tot beschikking op den
post „Onvoorziene uitgaven", groot
f 807.50. waarop voorkomt 800 als
declaratie van professor I. Franco
in zake de spoonvijdte van het H. IJ.
S -tramnet.
Brood wedstr ij <L
In den broodwedstrijd te Amster
dam. uitgeschreven door de broodbak-
kersvereeniging .,De Voorzorg", be
haalde in de klasse voor PaDbrood
(melkbrood) van 89 inzendingen de
heer M. J. Duisterhof uit Haarlem
den 3den prijs.
UITREIKING HOEFSMIDS
DIPLOMA.
Gistermiddag had in de Cavalerie-
kazerne de uitreiking van da diplo
ma's plaats, verworven na theore
tisch en practisch examen door een
tiental burger-hoefsmeden, die daar
toe een cursus, gehouden door de afd.
Haarlem en omstreken van de Hol-
landsche Maatschappij van Land-
boow, gevolgd hebben
Alvorens tot de uitreiking der di
ploma's over te gaan, hield de heer
Fr. Lieflinck, voorzitter der afdoeling
een warme toespraak, waarin hij be
gon met te zeggen, dat met hulp van
de geheele afdeelingskas, het provin
ciaal subsidie en dat van liet hoofdbe
stuur, het der afdeeling ook d.t jaar
weer is mogen gelukken een hoefbe-
slag-cursus te organiseeren. Het is
een vak van wetenschap en van prac-
tijk, zei spreker. Aan de eene zijde is
liet. noodig goed in de theorie van het
vak onderlegd te zijn. aan den ande
ren kant mag vaardigheid en gewoon
te niet ontbreken. Het. is ook een mooi
vak, want er is wat te bederven. Want
wanneer er aan een werk niet te be
derven valt, is er ook nïeis schoons
meer in. Len goed beslagen paard
evenwel is een groote steun voor den
meester, en het is heerlijk voor het
dier zelf, als het zijn hoeven pijnloos
en gemakkelijk gebruiken kan.
Voorts "-eeft het een gevoel van
eigenwaarde een diploma te bezitten,
maar, zeide de heer Lieftinck, laat
dit u nooit tot hoovaardij of pedante
rie voeren, integendeel laat het. u een
spoorslag zijn u zelf ernstig met liet
voornemen te bezielen Wat uit mijn
handen komt moet goed werk zijn.
Hierna ?prak de heer Lieftinck eeni
ge woorden van dank tot kapitein H.
Vixseboxse, die zich met de theoreti
sche vorming der examinandi belast
heeft, en tot de heeron Haze en VaO
der Hwet militaire hoefsmeden In
de c.\alerie-kazerne, dio de meer
practische leiding op zioh genomen
hebben. Ten ti-otte tot de examinato
ren, de heeren D. C. Kruijrnei en La-
méris, en beval eventueel volgend»
cursussen in de belangstelling der
heeren aan.
Daarna werden de zeer frtai gecal-
ligrafeerde diploma's ov« rhandigd
aan de hoefsmeden P. Adrichem,
Wijk aan Zee en Duin (rnet lof). P. J,
van Driel, Hoofddorp, M. Kroon, Ab-
benes, P. J. de Vos, Haarlemmermeer,
P. Honbe. Egmond aan Zee, C. Smit,
Vinkeveen, P. Kusters. Hillegom, J.
Slot, Zuid-Schermer, J. Blom. Den
Helder, en F. A. J. Stallman te Bua-
sum.
Een der geëxamineerden dankte
den heer Lieftinck voor zijn hartelijk»
woorden.
UITBREIDING POMPSTATION LEI
DUIN DER AMSTERDAMSCHE
WATERLEIDING.
Door A. van der Hulst is aan de gé-
meente Amsterdam tegen den prijs
van f 3500 per hectare in koop aange
boden de hoeve „De Koekoek", gele
gen in de gemeenten Heemstéde en
Bloemendaal, nabij het pompstation
der duinwaterleiding te Leiden, groot
circa 22 H.A., 33 A., G8 c.A. De koop
prijs bedraagt dus ƒ78.178.80. Het be
zit van deze hoeve achten B. en W„
voor de gemeente Amsterdam van be
lang met het c-og op uitbreiding van
het pompstation en den aanleg vau
nieuwe filter-inrichtingen. Zoolang
voor deze werken nog slechts een deel
der hoeve noodig is. tal het niet in
gebruik genomen deel worden ver
pacht.
De Amsterdamsche Gemeenteraad
heeft dit voorstel goedgekeurd.
Rubriek voor Vragen
Geabonneerden hebben het voorrecht,
vragen op verschillend gebied, mits vool
beantwoording vatbaar, in te zenden bij de
Reductie va'i Baar'em's Dagblad, Groote
Houtstraat 53.
Alle antwoorden worden geheel kosteloos
;even on zoo spoedig mogelijk.
kan vragen, die niet volledig naam as
woonplaats van dm inzender vermelden
wordt geen aandacht geschonken.
VRAAG: Heeft eene mevrouw het
recht om het inkomend verval der
dienstboden achter te houden? Ik ben
op zeker bedrag gehuurd.
ANTWOORD: Wat voor de dienst,
bode gegeven woTdt is haar eigen
dom, tijdelijk onder beheer van me
vrouw, die het ingekomene bij ver
trek moet uitkeeren, en vooral wan
neer een bepaald drag gegaran
deerd is.
VRAAG: Ik hen Zaterdag aangeno
men als werkvrouw, eerst voor eoa
paar dageu op proef. Toen ik mij
Zondagmorgen naar het werkhuis be
gaf, werd mij gezegd, dat men van
mijne diensten geen gebruik zou ma
ken en men mij een briefkaart had
gezonden. Heb ik nu recht op scliade-
ergoeding?
ANTWOORD: Wij betwijfelen ol
daarvan in dit geval sprake zou kun
nen zijn, omdat het bezwaarlijk te
bewijzen zal zijn dat u werkelijk
schade hebt geleden. Als u er ander
work voor hebt afgezegd, zoudt u wel
op een kleine vergoeding aanspraak
kunnen maken.
VRAAG: Ik ben per week gehuurd
en wordt per week betaald. Ik werk
5 nachten van 12 uur en 1 nacht van
20 uur Wegens ongesteldheid kon ik
een nacht van 20 uur niet werken.
Nu houdt de patroon mij dien nacht
af volgens berekening per uur. Heeft
hij daar recht op?
ANTWOORD: Het is ons niet dui
delijk wat u onder nachten van 12 en
van 20 uren verstaat; maar in ieder
geval zeg; de wet dat. ingeval van
ziekte, het loon nog gedurende een
korten tijd doorgaat en dus In elk
geval niet geheel ophoudt. Partijen
moeten daaromtrent onderling eene
billijke regeling maken, want anders
zou de rechter nog moeten beslissen.
Alles Inhouden mug in geen geval.
VRAAG. Kan ik thans met da
zes weken mijn dienst opzeggen, of
moet ik wachten tot 1 Mei en heb ik
dan recht op mijn loon en verval
ANTWOORD. Wanneer u den
wettelijkeu opzeggingstermijn maar
in acht neemt, dan kunt u opzeggen
tegen welken dag u wiltb.v. op 15
FEUILLETON
Naar het Duiisch.
Door
PAUL HENKENS.
Hij had niet opgemerkt, dat dade
lijk nadat hij den voortuin der villa
verlaten had, een donkere schaduw
van achter een boom te voorschijn
gekomen was, die hem op eenigen
afstand volgde. Toen Hugo de altijd
nog drukke Kaiserstrasze, waarin hij
woonde, bereikt had, was zijn ver
volger hem zelfs dicht op de hielen.
Toen deze daarop in numero 37
van de Kaiserstrasze verdween, liep
de commissaris Grosser naar de te
genoverliggende huizenrij en bleef
daar in een portiek onopgeme-rkt
staan wachten.
Een kwartier later ongeveer ver
liet Hugo in een donkeren mantel
gehuld weer zijn huis en liep haastig
^le straat verder door in de richting
van het midden der stad.
De commissaris van politie volgde
weer haastig den baron, zonder door
hem opgemerkt te worden.
Na nog een kwartiertje haastig ie
hebben doorgestapt, op het oogenblik
dat juist de torenklok half elf sloeg,
ging Hugo de Linkstrasze in.
Bij den eersten lantarenpaal stond
een man gemoedelijk rookend in ge
wone burgerkleeren te wachten.
Toen de jonge baron hem voorbij
snelde zonder op hem te letten,
draaide hij zich als toevallig om en
keek hem naar het scheen nieuwsgie
rig in het gelaat Intusschen scheen
de man, die daar voorhij snelde zijn
bijzondere belangstelling niet opge
wekt te hebben, want hij deed tel
kens weer een haaltje aan zijn sigaar
en bleef onbeweeglijk naast den lan
tarenpaal staan.
Hugo v. Engler snelde dwars de
straat over cn verdween dadelijk
daarop in de openstaande huisdeur
van deu uitdrager SchimmeL
Op dat oogenblik liep de commis
saris op den wachtende bij den lan
tarenpaal toe.
is de uitdrager thuis, Pohl
vroeg hij, terwijl hij zich hield of hij
den aangesprokene om vuur wilde
vragen.
Ja, antwoordde de laatste.
Als Ik mij mij niet vergis, commis
saris, dan ging zooeven baron v.
Engler het huis van den uitdrager
binnen.
Je hebt gelijk. Blijf hier staan.
Ik zal ook In de buurt blijven. Mocht
ik er toevallig niet meer zijn als de
baron naar buiten komt, volg hem
dan onopgemerkt en bericht mij
uuuvvkeurig, waar hij heen gaat.
Ja, commissaris.
Een voorbijganger zou zeker niet
vermoed hebben, dat hier een politie
ambtenaar van hooger rang in ge
sprek was met zijn ondergeschikte,
zoo volkomen onverschillig en zon
der iets dat aan dieustbaarheid deed
denken, stonden zij tegenover el
kaar.
Do commissaris nam den hoed af,
als bedankte hij daarmee voor een
hem bewezen dienst, en liep nu ook
do straat dwars over.
In het midden van de straat geko
men, hoorde hij, hoe de huisdeur van
binnen op slot werd gedaan. Een
smalle lichtstreep viel daarbij op
de straatsteenen, die echter dadelijk
weer verdween.
Toen de commissaris het huis voor
bij liep, lag dit in volslagen duister
nis gehuld. De winkeldeur en het
étalageraam, dat het geheele front
van de gelijk vloersche verdieping iu
beslag nam, waren zorgvuldig geslo
ten. Geen lichtstraal kon er door
naar buiten op straat dringen.
De commissaris ging verder, maar
slechts tot den eersten hoek, toen
keerde hij zich om en liep naar den
overkant van de straat
Hij ging achter een vooruitsteken-
den muur 6taan, die hem vrij uitzicht
gaf op de deur van den uitdrager.
liet één# uur na het andere ver
liep.
Eentonig huilde de herfstwind door
do soortdurend stiller wordende
straat.
Zoowel de man bij den lantaren
paal als Grösser aan den anderen
kant bleven oubeweeglijk op hun
post.
Eindelijk verliet de commissaris
zijn stelling om wat beweging te ge
ven aan zijn half verstijfde leden. Hij
liep do Linkstrasze eenige malen op
en neer, zonder de huisdeur van den
uitdrager uit het oog te verliezen.
Weer verliep er uur op uur. Juist
had het kwart voor vijf in den mor
gen op de naaste torenklok gespeeld,
en had de commissaris zijn eerste
stelling weer ingenomen, toen er een
licht gerucht was te hooren.
Haastig werd er een deurgrendel
weggeschoven, de huisdeur van den
uitdrager werd geopend en haastig
liep Hugo v. Engler de straat op.
Ilij moest bijzonder veel haast heb
ben, want hij trok niet eens do deur
achter zich in het slot; zij viel door
haar eigen zwaarte tegen het slot
aan en bleef toen op een heel smalle
reet open staan.
Hugo snelde denzelfden weg terug,
dien hij den avond te voren gekomen
was.
De man bij den lantarenpaal scheen
plotseling door den grond gezakt,
tenminste de Jonge baron bemerkte
hem niet, ofschoon hij dicht langs
den rechercheur heen giug.
Nauwelijks was de blijkbaar huis
waarts gaande v. Eugler den hoek
van de straat omgegaan, of de com
missaris kwam ook al haastig nader
bij.
Hij zag den rechercheur, die nu
ook naar hem toekwam.
Blijf hier, Pohl, beval de com
missaris in 't voorbijgaan. Het in
teresseert mij te weten, wanneer de
huisdeur gesloten zal worden. Schim
mel is toch anders een voorzichtig
man het verbaast mij, dat hij de
deur zoo lang open laat staan.
Met dte woorden snelde hij ook al
verder en ging het volgend oogenblik
den hoek van de straat al om, ten
einde den wegijlende geen oogenblik
uit het oog te verliezen.
XV.
Nog om tien uur van den volgenden
dag hing er een dichte, witte October-
nevel over de stad, slechts zoo nu en
dan even gescheurd door een koude
windvlaag, die sinds den afgeloopcn
nacht niets aan heftigheid had ver
loren. De weinige voorbijgangers
haastten zich snel hun beschermend
tehuis weer op te zoeken.
Alleen voor het paleis van justitie
had zich onbekommerd over het kou
de natte weer, al sinds den vroegen
morgen een dichte menigte nieuws
gierigen verzameld, die voortdurend
het portaal bezet hield, dat toegang
gaf tot de rechtzaal. Het was niet. het
gewone publiek, dat zich bij dergelij
ke gelegenheden verzamelt, maar de
élite der samenleving scheen heden
voor dc deur van het gerechtsgebouw
te staan wtchten.
Eenige m?cuien na het openen van
de zaal was de ruimte voor het pu
bliek al zoo goed bezet, dat de zaal
deuren gesloten moesten worden.
Rudolf was al om acht uur 's mor
gens naar zijn cliënt gegaan, om
hem moed in te spreken voor hetgeen
hem te wachten stond. Hij had Beek
tamelijk kalm en vastbesloten gevou-
deu, terwijl hij zelf alleen met groote
moeite zijn gedrukte stemming mees
ter kon blijven.
Toen Rudolf de gevangenis weer
verlaten had, trof hij in de breede
zuilengang den politie-commissaris
Grösser aan. die ook als getuige
moest optreden in het proces tegen
Beek.
Nauwelijks zag hij Rudolf, of hij
stapte haastig op hem toe.
- Ik zoek u al een half uur lang
overal vergeefs in dit geheele ge
bouw, zei hij fluisterend, terwijl
hij Rudolf meetrok achter een zuiL
Ik heb mij vanmorgen al bij u aan
gediend, maar kreeg het bericht, da*
u al niet meer thuis was.
(Wordt vervolgd).
