HAARLEM'S DAGBLAD. TWEEDE BLAD. Donkere Schaduwen VRIJDAG 15 APRIL 1910 Buitenlandsch Overzicht Weer een schakel In den strijdket- ing, waarmee 't Engcische l)e tweede motie over liet veto recht werd aangenomen met 351 stem men tegen 246. Er Is veel over gede batteerd, maar gisteravond te 71/2 uur eindigde, deze praatvloed, over eenkomstig oen voorstel, ©enigen tijd te voren door hot Huis aangenomen Even voor de sluiting, speelde zich evenwel nog een levendig toonecl af. Men verwachtte, dat minister-presi dent Asquith een belangrijke verkla ring zou afleggen omtrent de toekom stige politiek van de regeermg. Te 7 uur 20 stond hij uau ook op en be gon met do woorden „Indien het Hoogerhuis do moties niet aan- neomt...." Balfour, de groote tegenstander, viel hem (onder protest van de mi- nistoriëelen en toejuichingen van de oppositie) >ude rede en wees don pre sident er op, dat Asquith buiten de orde ging. door het afleggen van een nlgemeene verklaring op dit moment. De president antwoordde, dat de ver klaring alleen met verlof van het Huis mocht worden afgelegd. Balfour bleef volhouden, dat met mocht wijl er tijd moest wordeil g l i ten voor de behandeling der ver klaring. De president verzocht As quith toen do verklaring niet af te loggen. (Luide minisierieele protes ten, geroep van ..schande" volgden). Asquith verklaarde daarop, dat hij zijn verklaring zou afleggen na afloop van de zitting. (Nu juichten de minls- teriëelen weer). Daarop ging men weer aan 't stem men, De derde motie, den zittings duur van het parlement beperkend tot 5 jaar, werd aangenomen met 334 stemmen tegen 23ü. De regeermg heeft dus telkens een flinke meerderheid gehad. Niet al leen de leren, maar ook de leden der Arbeiderspartij hebben trouw vóór gestemd. Na de stemming kwam dan de ge wichtige verklaring van den premier. ll;j deelde, onder oorverdoovende toe juichingen der ministricelen. mede, dut, zoo het Hoogerhuis zich niet mocht vereenigen met de strekking der veto-moties, de regeering onmid dellijk aan de Kroon voorstellen zou doen omtrent hetgeen gedaan be hoort te worden, teneinde te verzeke ren, dat de inhoud van die moties tot wei zou worden. Wanneer ae regeering niet in staat mocht zijn dit te verzekeren, zou zij óf ontslag nemen, óf het parlement ontbinden. (Luide toejuichingen van de minis- trieelen volgden op deze verklaring.) Zeer veel bevat de mededeeling niet, 't eigenlijke waar 't op aan komt. n.l. wat 't ministerie aan de kroon zal vooisteilen, worden we nog niet ge waar. Asquith zei ook nog. dat overeen komstig de z.g. guillotiue-voorstellen de behandeling der begrooLuig voor 11)1)9li) 1U geëindigd moet zijn op 27 April. liet Huis zal uun op 26 April uiteen gaan op voorjaarsreces, die vermoe delijk drie weken zal duren. Er zal evenwel misschien op 29 April een formeele zitting moeten worden gehouden, teneinde de ko ninklijke toestemming op de wet op de middelen in ontvangst te nemen. Nu weet men weer zoo wat de situ atie. Heel veel schiet de politieke strijd niet op. 't Zul wel weer op een stembusstrijd aankomen eudan zijn we haast even ver als in Decem ber 1909 I ten der Doeina te verkleinen. Op be stuursgebied zijn wel fouten en mis bruiken mogelijk, maar de regeering roeit die uit, waar zij ze vindt, en zaï ze blijven uitroeien. (Bravo's rechts en in het Centrum). Waar de storm der revolutie voortduurt, daar zal do regeeririg met geweld de orde hand haven, ongeacht alle geschreeuw over reactie Rusland heeft het doode punt reeds lar- achter zich geleidelijk zullen normale toestanden ontstaan, de ontevredenheid zal verminderen, zoodra het Russische staatsbewustzijn zich versterkt heeft, wat slechts ge schieden kan door geregelde samen werking van do regeering met de wet gevende lichamen (Bravo's.) De re geering heeft nooit getracht de rech ten der Doema te verkleinen. Doch voor de verdediging van het vader land moeten allen hun krachten ver eenigen, om het hoogste recht van Rusland te steunen, het recht om sterk en krachtig to zijn. (Bravo's rechts en in het Centrum.) IN 'T PRUISISCHE HUIS VAN AFGEVAARDIGDEN had gisteren een rijmoerig Incident plaats, 't Was bij de behandeling van de begrooting voor spoorwegen. Toen de minister vjq spoorwegen in antwoord op het betoog van den socialist Leinert, die heftig te keer was gegaan tegen het spoorwegbe- stuur, verklaarde, dat dit bestuur, zoo uoodi". een staking van hare be ambten moest verhinderen door het geven van ontslag, riep de afgevaar digde Strobel uit„Dut is in strijd mot de wet". (Geroep rechts„Tot de orde De president Krticlier verklaarde, dat hij de heeren sociaal-democraten niet tot de orde zou roepen, daar zulks toch niets baat. Hij kon hen slechts verzoeken zich zoo te gedr; gen, als bet. onder personen, die troir aan den Koning zijn, gebruikelijk is. De socialist Hoffmann riep daarop uit ..Och, wat, trouw aan den ko ning (Groot rumoer ter rechterzijde De president vervolgde toen „Wan neer het Huis wenscht. dat ik een emde maak aan dergelijke uitroepen, dan moet het een reglement van orde aannemen waarmede ik dat kan be reiken 1" Daarop zette de minister zijn rede voorL vordert ook nog niet veel 1 Dit blijkt weer uit een verslag van 't Doema- debat. De volksvertegenwoordiging behandelde de interpellatie betreffen de het reglement van 0 Sept. 1909 waarbij bepaald wordt, dat alle wet gevende quaeslies aangaande de or ganisatie vuil land- en zeemacht on middellijk onder de goedkeuring van den Tsaar, als opperbevelhebber van leger eu vloot staan, en in verband daarmede betreffende de toepassing van art. 9G der Grondwet. lu den loop van bei debat verklaar de de ministerpresident, Stolypin, dat liet reglement van 0 September 19t)9, evenais de Grondwet, een wils uiting is van den monarch en ecu be vel van den keizer aan de Regeering. De oppositie meent evenwei, dat de regeering onwettig bundelde en con sequent den stelregel volgt, de rech- De koning heeft het besluit tot ont binding van de Kamers geteekend. De verkiezingen zullen worden gehouden op 8 en 22 Mei en de nieuwe Kamers zullen bijeenkomen op 15 Juni. DE STAKINGSBEWEGINGEN IN SPANJE duren voort. Er komen zelfs geruch ten. dat binnenkort een algemeene slaking van 't spoorwegpersoneel waarschijnlijk is Dezer dagen was er een congres, waarop deze aangele genheid werd besproken. Een deel der congressisten wilde dadelijk de algvmeeue siunaug uiauuUjgcn om t omslag vuil oemge Ktuneroueu te wreaen. Voorloopig is evenwet alleen een staking voor eenige groepen ul- goKouaigo, maar uit wil met zoggen, uat <ie beweging met uitgebreid zot worden. De sia'lungeii te Murseille beginnen blijkbaar weer iets te venumueren. De arbeid is gister uun alle kaden eu steigers hervat. De „mscrits wuri- tinies oesioteu evenwel de stakings beweging uit te breiuen over andere havens en een beroep te doeu op de „Conlederalion generale du travail". ëtadsuieuws De Blosmenienioousislling. ONTVANGST TEN STAD HUIZE. Waren er al gedureuue den aan vang van de tentoonstelling af een aantal vreemdelingen in ue stad, die buiteulaiidscne tumbouw-vereeuigm- gen vertegenwoordigden, eerst om streeks dezen tijd werd 't geheele ge zelschap voltallig, mede in verband met het hedenochtend geopende inter nationaal tuinbouwkundig congres. Daarom had de officieele ontvangst die het Haarlemsche Gemeentebe stuur den vreemdelingen bereidde, eerst Donderdagavond plaats. Op de Groote Markt was t tegen acht uur niet druk van kijkers de regendruppels lengden zich tot dikke waterlijnen, en wie er al zin had, oru, verlokt door de lichtschijningen, die door de deftige hoofddeur van t Raad. iiuis uit de hal naar buiten gleden en daar iets brachten in de vochlig- zoele voorjaarslucht van kleurreflexen, teruggeketsl uls zij reu op de plantenfleur daarbinnen de ruischende regenstralen dreven hem naar 't beschutte thuis. Zoo toef den er teeen 't ontvangsUuur, maar hier en daar enkele groepjes water- gladde parapluies, waarbij even nig belangstellenden behoorden. Buiten was er niet voel te zien, ook! Rijtuigen rommelden dof over 't glim- natte Markt-nlaveisel, waarin zich de electrische lichtbollen te spiegelen hingen met een uiteen-gepelsten licht gloed als beeld-verwringing rond de licht-peer. En de moderne auto's de den als parvenu's onder de vervoer middelen lawaaierlg-druk niet hun opd ringerisre klan k-geweldei i ar ij. De open-geflapte coupé-deuren lie ten deftig gerokte bezoekers uit 't rij- tnig-interieur de Stadhuis-trappen op. Maar zelden kon het oog des beschou- wers zich vermeien in aangenamer kleor-vervloeiing, dan 't voornaam lekke, tintiegenstelleiid rouw-zwart- \an-rok en glans-wiUvan-ge piasLro- noorde borst der heeren een enkele maal maar, was 't dat 'n dame door gratievol tentoonspreiden van smaak, vol-getint en sieriijk-gedragen go- waad, een kleuren-luister zotte in 't zwarUeu-wlt van 't begeleidend gezel schap. Het was een interessante groep van vreemdelingen, dm hier bijeenkwam. Wo deelden gister mede, welke sla- ten in de Jury der tentoonstelling zit ting hebben. Niet veel minder natio naliteiten dan Europa landen teil kwamen hier bijeen. De meest-bekenie mannen-van-ge- zug op het gebied van den tuinbouw uit ons werelddeel waren ten Stad- huize genoodigd. De hal, die dit gezelschap binnen haar oude muren vereenigde, wus van een voorname pruchl. Niet vaak zien de Hollandsche-gravenportretten langs de muren neer, wanneer de wijde halruimte haar interieur in zulk een statig-Jeftigen praal toont. 't Moet er m een stillen maannacht wel zijn, als in 'n ridderzaal van 'n spookslot, wanneer de vreemd-koude, glanslooze maneschijn door de hooge vensters op de blauwe zerken ligt. Maar nu prijkte de hal in een har- monieusen tooi. Rond de wanden en 't breede bordes op de trappen bege leidend, verborgen weelderige plan tengroepen den killen steen. En uit dat veeltintige groen sproten op zwa re bloemtrossen van seringen. die de ruimte zacht-geurend mankten, daar verderop tuilden licht-vnn-toou groo te rhododendrons uit 't donker-gladde der leeriee bladen, en daarnaast prijkten mimosa-coniferen met haar kleurige proppen puilend uit de blad- oksels. Rood-en-bruine tapijten lieten in zich verschilifelen de voetstappen, die over hun gingen. En boven de hoofden der gasten hingen de prachtige koperen kronen, uit wier kaarsen-pijpjes de stille vlammetjes opstondeu, parmantig naast elkaar, even verwaaiend maar uit hun stand, w anneer er van buiten een luwtje inwuifde. En dat spel-van-Lichtdat fraaf- gedempte geschijn die steriimig-ge- temperde licht-ketsingen, Itier terug schietend, als 't in fijne glinsterpunt- jes neergesprongen was in 't glanzend gepoetste koper, daar flitsend op een kleurige bloem, elders weer nuan ceerend een reeks vun groenige tin ten in een rhododendronstruik, naar boven verdronken eu opgeslorpt in 't geheimzinnige donker, dat langs de eiken zoldering hing en in de verre hoeken zich vergaarde. Op 't breede bordes met den mooien eiken achtergrond door 't houtwerk Burgemeesterskamer en wacht zaal, waartusscheu de heer Lamfers, die de zaal versierde, m de uis een bloemstuk had geplaatst, nam de Buigemeester Jhr. Mr. J. W. G. Bo- rcel van Hogelandeu plaats, om de officieele rede te houden. Behalve Mevrouw Boreel en eenige familieleden, waren hier ook de wet houders, onder wie reeds de heer J. F. Hulswit, vergezeld van mevr. Huls- l, en Mr. Dr. Wytema, secretaris dor Gemeente. In de hal bevonden zich een groot getal leden van den Raad ouder de gasten, die behoorden tot de afvaardi gingen der bultenlandsche tuinbouw- vereenigingen, de Internationale Ju ry. het Hoofdbestuur van Bloembol lencultuur en de Tentoonstellings commissie. Nadat men zich in de hal in een halven cirkel rond 't bordes had ge schaard, hield de Burgemeester een rede in de Fransche taai, die van den volgenden inhoud was Ik gevoel nnj gelukkig u hier wel kom te heeten en u uit naam van het Haarlemsche Gemeentebestuur te ver zekeren, dat het ons zeer aangenaam is, u in ons midden te zien. Gelijk het u bekend is, tooit omgeving onzer stad zich sedert eeuwen elk jaar, dat do lente koert, met bloemen, BChooner nog, dan do natuur die oplevert, men trucht de schoonheid der bloemen te vermeerderen, te weren wat haar zou kunnen schaden, haar te vcrvolma ken, zooveel als 't mogelijk is. De ingeschapen drong naar schooiie, die, ondanks het ietwat pro zaïsche flegma, dat men in ons laakt, op den bodem van elk Hollandsch hart leeft, dwingt ons nooit tevreden te stellen en steeds te streven naar meerdere volmaking. Maar, ik beken het u, miine heeren uit den vreemde, wij hechten ook veel aan uw juist oordeel, en onder onzen arbeid ver geten wij niet, dat gij ons werk komt heoordeelen eu dut uw oordeel, hoe wel steods welwillend, rechtvaardig en eouigermale .streng wetenschap doet ons onze pogingen verdubbelen. Vijf jaren geleden had ik op de: zelfde plaats het voorrecht u het wc kom toe te roepen en het is mij een waar genoegen onder u eenige oude vrienden te herkennen. Ik zie daar een bewijs in, dat uw laatst vertoef te Haarlem u genoegzaam is bevallen, om hier terug te komen, en ik vlei mij met de hoop, dat uw huidig bezoek den goeden indruk bevestigen zal, die wij hopen gemaakt te hebben, en dat, èn gij en de nieuwe kennissen, die dezen keer met u zijn, dikwijls zult wederkomen in een stad, waar uw tegenwoordigheid op zuljt een hoogen prijs wordt gesteld. Wij weten het, dat Nederland, crgelijking met uw verschillende landen, maar klein is, doch herinneren aan een Duitsch gedicht, waarin de beheerscher van hei klein ste itoninkrijk, na vun verschillende koningen de lofprijzingen aangehoord te hebben over de grootte, de schoon heid, de rijkdommen van hun staten, geheel erkennenue zijn minderheid m deze, ais de eenige edelgesteenten, die in zijn kroon scnitteroeu, noemde eu zij werden ais de meeste waar devolle verklaard de trouwe har ten zijner onderdanen. Welnu, mijne heeren, die trouwe harten vindt ge ook in ons land, en wij iiopen, dat gij zeer dikwijls een beroep zult komen doen op de waar achtigheid onzer vriendschap. Vergun mij, dit glas te ledigen op w welzijn 1 Met deze woorden ledigde Jhr. Bo reel een glas champagne, waarna de eere-wijn rondgediend werd. Inmiddels beantwoordde Mr, J. C. de Marez Oyens, voorzitter van de In ternationale Jury, deze toespraak met een improvisatie, eveneens inde Fransche taal. Do heer De Marez Oyens dankte voor de ontvangst op deze plaats door liet Gemeentebestuur van Haar lem. Hij wenschte de bloemenstad geluk met bet welslagen dezer tentoonstel- van Haarlem en On. reken en om-|aa liggende gemeenten en t. bevordering van het Vreemdelingenverkeer' vreemdelingen in den Schouwburg om hun daar een XeostvooasteUing aan te bieden. Dat woord „foestvoorsteiling' schijnt nadere toelichting te behoe ven, evenals liet Fransche „soirée" eu minder duidelijk te zijn, dan liet Engelsche „representation" en het Duitsciie „Abend-vorsteilung" thans we vinden achter genoemde Hollandsche en Fransche woorden, op onze ui'.nocdiging iusschen haak jes de allesbehalve moer-begrijpelijke toelichting: Spectacie-coupé, die ach ter de Engelsche en Duilsche aandui ding ontbreekt. Maar dat had he useh geen invloed op 't bezoek van den feestavond. Den Schouwburg voorbij reed met kleine tusschenpoozen voor het uitla ten dor bezoekers een zeer lange stoet van rijtuigen en in de ei-volie vesti bule moest men schuifei-voeten om vooruit te komen. Met elk gezelschap je, dut de zaal binnengeduwd werd zij 't met zachten drang en de balkons in geraakte, kreeg "t schouw burg-innerlijk een kleuriger aanzien. Daartoe droegen vooral de dames bij. In balkons, stalles en parterre, en meer hooger op, een weelde van toiletten, een levendig spel tint-ver- schillen, die de mode dit seizoen in enkele kleuren 'heeft weten te „kwee ken". Als 'n tegen wicht-in-toon dempte de dooden-luister van 't zwart-en-wit der heeren de wemeling der kleuren gamma's. Do znal prijkte in een zee van licht. Een schittering van mild-sbra- lend liciit gloedde neer in uitbundig© schijnseJ-stroomingen uit de honder den electrische gloeilampjes, die in lange licht-lijnen de bu icons omboog- deu eu in fraaie ijl-groeue slingers festoenen van licht prachtig hin gen te vergloeien. En tegen de zoldering staken de .-m-witte lampjes ui rozetten. Van de galerij af waren mooie ta pijten uitgehangen, en beueden liep langs den balkon-rand oon slingering van plauten-groou, wier ophaugpun- ten gesierd waren met ruikers nar cissen. Bij 't binnenüreden der zaai werd den bezoekers een keurig verzorgd programma aangeboden met eenige fraaie lichtdrukken er in. Op de modern-kleurige omslagen was een afbeelding van het stempel „Verfraaiing", waarop de door haar uitgeloofde medailles worden geslagen. De feestavond werd ingezet met de Ouverture Raijmond van Thomas, U„5 z,«spelend, op do wapenspreuk M van Haarlem: Mcit urn virius, i hel Haarlemsen Muziekkorps, waar r: De deugd «verwant geweld, setdeM dc Ned0,laadacbe, Belgkcla, de spreker, dot Haarlem nog een an- j g he M voUu|iKtong dere overw.nnmg had M»ald speelde. De bezoekers waren bij ons op de natuur door de veredeling der d 0pgaiutan. bloemen, waaabtl Mr. D» B„ de eerste klanken van de liraban- Oyens op geestige w.jze een woori- kwam de speling maakte op den botanisch- een deel aim, ritten. mL. tot plant, welk woord verwant het Fransche woord voor veroveren. Spreker vond nog een andere re den om Haarlem geluk te wenschen met het welslagen der tentoonstel ling, ul. deze, dat dit succes voor een groot deel door de medewerking van het Haarlemsche Gemeentebestuur was verkregen. In het slot van zijn toespraak had spr. een woord van lof over den Hout. de Halsen en de St Bavo en woes in verband hiermede op t geen natuur, kunst en nijverheid van Haarlem gemaakt hadden, waarbij hij een wensch voor de welvaart der stad aansloot. De Burgemeester en de leden van zijn gezin, en de wethouders onder hielden zich eenigen tijd met de gas ten, daarna werd afscheid genomen, daar het uur aanbrak, dat het feest van „Verfraaiing" zou aanvangen. HET AVONDFEEST. Want te 9 uur wachtte het bestuur van de „Vereeniging tot Verfraaiing bliek, herrees men weer om thans België, Engeland en Frankrijk be scheid te doen. Later op den avond werden nog eenige andere volksliede ren gespeeld, nL de Duitsche, Oosten- rij ksche, Deensche en Zweedsche. Op 't lichtbeelden-scherm kwamen thans de portretten van de leden van 't Koninklijk huis. Vooral dat van de Koningin met Prinses Juliana werd warm toege juicht. Toen kwamen de drie voor zitters van Bloembollencultuur en na hen eenige beroemde mannen uit de internationale tuinbouwwereld op het doek. Dit lichtbeelden-nummer bracht al dadelijk een prettige stemming on der de aanwezigen, t welk wel bleek uit de uitingen van bijval. Minder gelukkig gekozen leek ons 't bioscoop-nummer: Nederlandsche kieederdrachten. De Nederlander is meer dan hem lief is in t buitenland identiek met Volendam of Goes, maar dit neemt niet weg, dat we een woord van lof over hebben voor de arlistiek- fokieede tableaux, die heel eigetb aardig eu vernuftig gevonden achi«t t bioscoop doek opgesteld werden, terwijl daarvoor de film? de aan dacht der toezienden in beslag nam, en de levende groepen, na het op. gaan van het scherm, ir. dezelfde lijst, als de biov.-opische beelden reeksen vervat waren. lu natuurlijke stai.den gegroepeerd rog aciiier^-nrolgcns idyllische tooneeltjes uit Volendam, Marken en Schevcningen. De décors waren mooi iu süjl en de costuums zeer natuurgetrouw. De goede houding "zn de dunie en den heer, die aan dit nnuimer meewerk te. roaa'Tcn van deze tafereeltjes stukjes werkelijk-leven. Daurna daalde 't bioscoop-doek weer. Belangwekkend was de film betref fende 't kaas maken enz. eu mooi van kleur de zeegezichten, niwkwaardig die lantaarnplaatjes u;( de geschiede nis van het Bloembollenland. Natuurlijk werd ..Bloembollencul tuur" niet vergeten. Curieuse afbeedingen waren er an vrregere tentoonstellingen; een zeer actueel kiesje stelde de Interna tionale Jury voor, welke opname lie den gedaan was. Mary Elbert en Gerold van „Ed mund's Wiener Opereiten Theater", gaven teiiige tooneeltjes uit de ope rettes „Die geschiedene Frnu", „Der Graf von Luxembourg" en „Die Lus- Wit twa", die mede tiet hunne bijdroegen lot het genoeglijke dezer avond voorstelling, die we memo- roeren dat gaarne even onder lei ding stond van den lieer M. H. Din ger. Middernacht was zeer nabij, toen men huiswaarts ging. Hedenmorgen te 10 uur werd de Tweede Tijdelijke Tentoonstelling opengesteld. Gel ij a men weet, worden in de twee gebouwen op het terrein vier tijdelijke tentoonstellingen georgani seerd. De inzendingen huiten be- hooren tot de zoogenaamde volle- grondsteuioonstelliug. Van dc tijdelijke exposities behooren nu de eerste en de vernieuwde eerste tol het vcrledene en vraagt de tv.eede de aandacht. Kon de ernieuwing, aangebracht na de eerste tentoonstelling, niet wed ijveren inei die eerste tijdelijke, wat in den aard der zaak ligt, deze Twee de tijdelijke overtreft nu in vele op zichten de oorspronkelijke expositie, die toch welverdienden lof ontving. Maar wat er thans in de gebouwen wordt te zien gegeven, is zoo alles- overtreffend, dat deskundigen ver klaren, dat er op de geheele wereld getn planten en bloemen bestaan, die met dsze kunnen wedijveren. De huitenlandsche jury moet dan ook dezer dagen vele malen overbluft zijn geweest, toen de verschillende inzen dingen aangevoerd werden. En dat haar indruk buitengewoon gunstig s, bewijst wel het feit, dat de jury erklaard heeft, dat ui sommige at- deelmgen de prijzen te laug waren ustgesteld en deze nu hooger zijn astge.sieid. Vooral boskoop viert nu ocuiuereu- de triomfen, gelijk Aalsmeer het op de Eerste lijdelijke expositie deed. De Boskoopsche kweekers zijn nog nooit in de gelegenheid geweest, om zoo te expuseeren als hier in Haar lem. Het outureKen van middelen van vervoer werkte evenals voor Aals meer o ii guusüg. inmiddels wordt door deze ten- lounslelliug meer en meer duidelijk, dal net Jieveliugs-denkbeeld van den h^er Ernst U. krelage Haarlem als het middelpunt van den gcheelen Ne- derlaiidsclieii tuinbouw, gi-en droom beeld is. Had „Bloembollencultuur" bel gewild, om deze Bloemententoon stelling te vervormen in een alge meene Uunbouw-tentooustelling, dun zouden nu reeds èn de Streek eu liet West land te Haarlem zijn gekomen, gelijk nu Aalsmeer en Boskoop reeds deden. De belangrijkste nieuwe inzendin gen zijn ongetwijfeld die in 't nvee- deeligc hoofdgebouw. Domineerden tot nu toe in ae eer ste /aal van dit gebouw de kleurige groepen van de firma Van Wezelen burg uit Hazerswoude, thans i- -en volslagen kleur-evenwichi verkregen. Links in den hoek bij het inkomen heeft men nu een paluieu-groep met een rij rose-spiraea's er voor. De rechterhoek is ingenomen door de prachtige Pink Pearl en White FEUILLETON Naar bet Duilscb. Door PAUL UENKENS. 39) Is er wat bijzonders vroeg Rudolf, den commissaris vol ver wachting en onrust aankijkend. Deze knikte ijverig met het hoofd. Eigenlijk ben ik het daarover tol op dit oogenblik nog niet geheel met mij zelf eens, antwoordde hij, maar de zaak kan in elk geval zulke onberekenbare gevolgen hebben, dat Spreek dan toch. als 't u blieft, drong Rudolf ongeduldig aan. Het, staat toch zeker in betrekking tot den uitdrager Schimmel 7 Juist. Ik wilde u alleen maar den naam van den onbekenden brief schrijver meedeelen, maar schrik als 't u blieft niet. Wat bedoelt u daarmee? ant woordde Rudoif, terwijl er een ze nuwachtige trek om zijn mond kwam. De persoon, die u bedoelt, is toch niet Dc commissaris van politie knikte I ernstig. De naam van den onbekenden briefschrijver is baron Hugo von Engler. Rudolf werd doodsbleek. Zijn trek ken verrieden zijn groote opgewon denheid. Dus is het wantrouwen in mijn hart maar al te zeer gegrond ge weest riep hij luider uit dan hij zelf wilde. Hoe is het mogelijk 7 Ik zocht altijd nog naar veront schuldigingen, antwoordde commissaris, want alleen al uwentwil, mijnheer Wichern, zijn de gevolgtrekkingen, die u zelf zooeven geuit beeft, hoogst pijnlijk. Maar er komt nog wat bij, dat ik u evenmin verzwijgen mag. De commissaris trok den advocaat wat dichter naar zicli toe, omdat hij opgemeikt had, dat eenige der om hen heen staande personen hunne aandacht op hen gevestigd hadden. De baron is niet alleen de onbe kende schrijver van de bewuste cijfer- brieven, maar hij was ook van gister avond half elf tot vanmorgen kwart voor vijf in de woning van Schimmel, toen verliet hij blijkbaar in groote haast het huis. Ik verbaasde mij er over, dat de anders toch zoo voor zichtige uitdrager de huisdeur niet achter hem op slot deed, maar datde deur van dat oogenblik af aan open bleef staan. Rudolf zuchtte diep. Dan is werkelijk ook de laatste schukel gevonden, mompelde hij op onderdrukten toon. Arme zus ter, hoe zal zij de gedachte verdra gen, door zoo n ellendeling bedrogen te zijn Maar wat sta ik bier mijn tijd te verpraten. Mijn plicht dwingt ntij, dadelijk naar den presi dent van de rechtbank te snellen, en hem van het voorgevallene in kennis te stellen 1 Maar de commissaris greep hem bij den arm Doe dat niet, mijnheer Wichern, zei hij. Zoowel uw aanstaande zwager als de uitdrager zullen als getuigen aanwezig zijn. Gij zult ge legenheid hebben tijdens het verhoor de waarheid van hen te weten te komeu. Maar ik mag in het belang van mijn cliënt niet zwijgen, zei Rudolf. ik verzoek u, houd u bedaard en wees koelbloedig, zoo vermaande Grösser den jongen advocaat La ten wij niet op het laatste oogenblik door een domheid het geheele plan bederven. De bewijzen, die wij tot nu toe tegen baron v. Engler In handen hebben, zouden ons zoo gemakkelijk weer kunnen ontglippen bedenk eens, wat weten wij eigenlijk tegen uw aanstaanden zwager 7 Uit ver schillende aanwijzingen meenen wij te mogen besluiten, dat met hem piet alles In den haak is. Zijn heimzinnige briefwisseling met Sn uitdrager, zijn nachtelijk bezoek bij den laatste is zeker verdacht, maar wij kunnen de feiten nog in geenerlei verband brengen met den moord. Ja, wel zeker, de onbekende aan gever van het aangeteekende pakje en mijn zwager Zijn volgens onze meening een en dezelfde persoon, zei nu de commissaris. Maar daaruit volgt nog niet de waarschijnlijkheid, dat ook andere personen dat vermoeden zullen deelen. Maar ik kan toch niet toelaten, dat men aan het verhoor tegen mijn cliënt begint, terwijl de uaam van den waren moordenaar mij op de lip pen zweeft, stamelde Rudolf. Beste mijnheer Wichern, ik be grijp uw ongeduld, maar ik kan het niet billijken, zei de commissaris nu weer. Het zijn alleen maar ver moedens van ons beiden, veronder stellingen, die tot geen voste opinie wettigen. Laten wij als 't u blieft voorzichtig zijn in ons optreden, en niets overhaast doen. U heeft alle ge legenheid bij het kruisverhoor der rechtbank en den gezworenen klaren wijn te schenken, het toeval heeft dikwijls wonderbaarlijke gevolgen, de verlegenheid, waarin uw aan staande zwager moet geraken, als u hem zijn nachtelijk bezoek bij den uitdrager herinnert, kan voor ons de besta vruchten afwerpen. Rudolf schudde het hoofd. Daaraan geloof ik niet, mom pelde hij, wij hebben uiet een al te doortrapt misdadiger tc doen. Als u wist, hoezeer deze mensch de gave heeft zich anders voor to doen dan 1 hij is I Zelfs op gevaar af, dat uw cliënt vandaag veroordeeld woidt, mogen wij nu nog niets doen, zei nu de commissaris zeer beslist. Een oor deel kan worden opgeheven, maar een onvergeeflijke domheid nooit weer goedgemaakt worden. Ik zeg u nogmaals, wij hebben met een slu- weu vos te doen, daarom moeten wij uiterst voorzichtig zijn Rudolf dacht een oogenblik na. Hoe zou het zijn, als ik hem ge heel onverwacht de verdenking voor de voeten wierp 7 zei hij toen. De baron zou dan in eik geval ge noodzaakt zijn, zijn alibi te bewijzen in den nacht van den moord en dat kan hij waarschijnlijk niet. Do commissaris glimlachte. Geloof daar maar niets van, waarde vriend, zei hij. Ik heb dut alles reeds overwogen en trachten uit te vinden. Uw zwager heeft, zoo- ols u weet, een kamer bij mevrouw Godcsberger, de weduwe van een griffier. Onder een of ander voor wendsel gelukte het mij de dame aan het praten te krijgen. Het was mij er om te doen. vooruit te weten te komen, of de baron zijn alibi zou kunnen bewijzen. Maar mijn succes bij de oude dame was nihil. Zij her innerde zich volkomen duidelijk, dat haar huurder ia den nacht vun den moord thuis geweest is. Zij heeft zelfs dien uucht met hem gesproken, al was het dan ook op een uur, waar op de moord al bedreven was - - Hoe was dat mogelijk 7 vroeg Rudolf verbaasd. Heel eenvoudig, gmg Grosser voort De sluwe vos was vermoede lijk pas van zijn moorddadig werk teruggekeerd. Hij huichelde ziekte, beweerde door een hevige zenuw hoofdpijn gekweld te worden en klaagde tegeuovei mevrouw Godes- berger, da', hij zich al uren achtereen in het bed had rondgewenteld zonder den slaap tc kunnen vatten. Toen liet hij zich vol deelneming door haar, die er een eed op zou willen doen, dat haar huurder werkelijk den gcheelen nacht in huis is geweest, allerlei huis middeltjes geven. Maar dat is slechts bijzaak, zei nu de commissaris. Ik wilde daarmee alh-eu maar bewij zen, dat ik a', aan alles gedacht heb. Als mijn navorschlngen tot nu toe niet zoo'n negatief resultaat hadden getuid, dan zou ik mijn supérieuren &1 plichtgetrouw aanwijzingen heb ben gegeven. Nu is echter dc bood schap afwachten, tot het gunstige oogenblik gekomen is 1 Rudolf had het voorhoofd gefronst (Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1910 | | pagina 5