HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
Donkere Schaduwen
VRIJDAG 15 APRIL 1910
Buitenlandsch Overzicht
Weer een schakel In den strijdket-
ing, waarmee 't Engcische
l)e tweede motie over liet veto
recht werd aangenomen met 351 stem
men tegen 246. Er Is veel over gede
batteerd, maar gisteravond te 71/2
uur eindigde, deze praatvloed, over
eenkomstig oen voorstel, ©enigen tijd
te voren door hot Huis aangenomen
Even voor de sluiting, speelde zich
evenwel nog een levendig toonecl af.
Men verwachtte, dat minister-presi
dent Asquith een belangrijke verkla
ring zou afleggen omtrent de toekom
stige politiek van de regeermg. Te 7
uur 20 stond hij uau ook op en be
gon met do woorden „Indien het
Hoogerhuis do moties niet aan-
neomt...."
Balfour, de groote tegenstander,
viel hem (onder protest van de mi-
nistoriëelen en toejuichingen van de
oppositie) >ude rede en wees don pre
sident er op, dat Asquith buiten de
orde ging. door het afleggen van een
nlgemeene verklaring op dit moment.
De president antwoordde, dat de ver
klaring alleen met verlof van het
Huis mocht worden afgelegd.
Balfour bleef volhouden, dat
met mocht wijl er tijd moest wordeil
g l i ten voor de behandeling der ver
klaring. De president verzocht As
quith toen do verklaring niet af te
loggen. (Luide minisierieele protes
ten, geroep van ..schande" volgden).
Asquith verklaarde daarop, dat hij
zijn verklaring zou afleggen na afloop
van de zitting. (Nu juichten de minls-
teriëelen weer).
Daarop ging men weer aan 't stem
men, De derde motie, den zittings
duur van het parlement beperkend
tot 5 jaar, werd aangenomen met 334
stemmen tegen 23ü.
De regeermg heeft dus telkens een
flinke meerderheid gehad. Niet al
leen de leren, maar ook de leden der
Arbeiderspartij hebben trouw vóór
gestemd.
Na de stemming kwam dan de ge
wichtige verklaring van den premier.
ll;j deelde, onder oorverdoovende toe
juichingen der ministricelen. mede,
dut, zoo het Hoogerhuis zich niet
mocht vereenigen met de strekking
der veto-moties, de regeering onmid
dellijk aan de Kroon voorstellen zou
doen omtrent hetgeen gedaan be
hoort te worden, teneinde te verzeke
ren, dat de inhoud van die moties tot
wei zou worden.
Wanneer ae regeering niet in staat
mocht zijn dit te verzekeren, zou zij
óf ontslag nemen, óf het parlement
ontbinden.
(Luide toejuichingen van de minis-
trieelen volgden op deze verklaring.)
Zeer veel bevat de mededeeling niet,
't eigenlijke waar 't op aan komt.
n.l. wat 't ministerie aan de kroon zal
vooisteilen, worden we nog niet ge
waar.
Asquith zei ook nog. dat overeen
komstig de z.g. guillotiue-voorstellen
de behandeling der begrooLuig voor
11)1)9li) 1U geëindigd moet zijn op 27
April.
liet Huis zal uun op 26 April uiteen
gaan op voorjaarsreces, die vermoe
delijk drie weken zal duren.
Er zal evenwel misschien op 29
April een formeele zitting moeten
worden gehouden, teneinde de ko
ninklijke toestemming op de wet op
de middelen in ontvangst te nemen.
Nu weet men weer zoo wat de situ
atie. Heel veel schiet de politieke
strijd niet op. 't Zul wel weer op een
stembusstrijd aankomen eudan
zijn we haast even ver als in Decem
ber 1909 I
ten der Doeina te verkleinen. Op be
stuursgebied zijn wel fouten en mis
bruiken mogelijk, maar de regeering
roeit die uit, waar zij ze vindt, en zaï
ze blijven uitroeien. (Bravo's rechts
en in het Centrum). Waar de storm
der revolutie voortduurt, daar zal do
regeeririg met geweld de orde hand
haven, ongeacht alle geschreeuw over
reactie Rusland heeft het doode punt
reeds lar- achter zich geleidelijk
zullen normale toestanden ontstaan,
de ontevredenheid zal verminderen,
zoodra het Russische staatsbewustzijn
zich versterkt heeft, wat slechts ge
schieden kan door geregelde samen
werking van do regeering met de wet
gevende lichamen (Bravo's.) De re
geering heeft nooit getracht de rech
ten der Doema te verkleinen. Doch
voor de verdediging van het vader
land moeten allen hun krachten ver
eenigen, om het hoogste recht van
Rusland te steunen, het recht om
sterk en krachtig to zijn. (Bravo's
rechts en in het Centrum.)
IN 'T PRUISISCHE HUIS VAN
AFGEVAARDIGDEN
had gisteren een rijmoerig Incident
plaats, 't Was bij de behandeling van
de begrooting voor spoorwegen.
Toen de minister vjq spoorwegen
in antwoord op het betoog van den
socialist Leinert, die heftig te keer
was gegaan tegen het spoorwegbe-
stuur, verklaarde, dat dit bestuur,
zoo uoodi". een staking van hare be
ambten moest verhinderen door het
geven van ontslag, riep de afgevaar
digde Strobel uit„Dut is in strijd
mot de wet". (Geroep rechts„Tot de
orde
De president Krticlier verklaarde,
dat hij de heeren sociaal-democraten
niet tot de orde zou roepen, daar
zulks toch niets baat. Hij kon hen
slechts verzoeken zich zoo te gedr;
gen, als bet. onder personen, die troir
aan den Koning zijn, gebruikelijk is.
De socialist Hoffmann riep daarop
uit ..Och, wat, trouw aan den ko
ning
(Groot rumoer ter rechterzijde
De president vervolgde toen „Wan
neer het Huis wenscht. dat ik een
emde maak aan dergelijke uitroepen,
dan moet het een reglement van orde
aannemen waarmede ik dat kan be
reiken 1"
Daarop zette de minister zijn rede
voorL
vordert ook nog niet veel 1 Dit blijkt
weer uit een verslag van 't Doema-
debat. De volksvertegenwoordiging
behandelde de interpellatie betreffen
de het reglement van 0 Sept. 1909
waarbij bepaald wordt, dat alle wet
gevende quaeslies aangaande de or
ganisatie vuil land- en zeemacht on
middellijk onder de goedkeuring van
den Tsaar, als opperbevelhebber van
leger eu vloot staan, en in verband
daarmede betreffende de toepassing
van art. 9G der Grondwet.
lu den loop van bei debat verklaar
de de ministerpresident, Stolypin,
dat liet reglement van 0 September
19t)9, evenais de Grondwet, een wils
uiting is van den monarch en ecu be
vel van den keizer aan de Regeering.
De oppositie meent evenwei, dat de
regeering onwettig bundelde en con
sequent den stelregel volgt, de rech-
De koning heeft het besluit tot ont
binding van de Kamers geteekend. De
verkiezingen zullen worden gehouden
op 8 en 22 Mei en de nieuwe Kamers
zullen bijeenkomen op 15 Juni.
DE STAKINGSBEWEGINGEN
IN SPANJE
duren voort. Er komen zelfs geruch
ten. dat binnenkort een algemeene
slaking van 't spoorwegpersoneel
waarschijnlijk is Dezer dagen was
er een congres, waarop deze aangele
genheid werd besproken. Een deel
der congressisten wilde dadelijk de
algvmeeue siunaug uiauuUjgcn om t
omslag vuil oemge Ktuneroueu te
wreaen. Voorloopig is evenwet alleen
een staking voor eenige groepen ul-
goKouaigo, maar uit wil met zoggen,
uat <ie beweging met uitgebreid zot
worden.
De sia'lungeii te Murseille beginnen
blijkbaar weer iets te venumueren.
De arbeid is gister uun alle kaden
eu steigers hervat. De „mscrits wuri-
tinies oesioteu evenwel de stakings
beweging uit te breiuen over andere
havens en een beroep te doeu op de
„Conlederalion generale du travail".
ëtadsuieuws
De Blosmenienioousislling.
ONTVANGST TEN STAD HUIZE.
Waren er al gedureuue den aan
vang van de tentoonstelling af een
aantal vreemdelingen in ue stad, die
buiteulaiidscne tumbouw-vereeuigm-
gen vertegenwoordigden, eerst om
streeks dezen tijd werd 't geheele ge
zelschap voltallig, mede in verband
met het hedenochtend geopende inter
nationaal tuinbouwkundig congres.
Daarom had de officieele ontvangst
die het Haarlemsche Gemeentebe
stuur den vreemdelingen bereidde,
eerst Donderdagavond plaats.
Op de Groote Markt was t tegen
acht uur niet druk van kijkers de
regendruppels lengden zich tot dikke
waterlijnen, en wie er al zin had, oru,
verlokt door de lichtschijningen, die
door de deftige hoofddeur van t Raad.
iiuis uit de hal naar buiten gleden
en daar iets brachten in de vochlig-
zoele voorjaarslucht van
kleurreflexen, teruggeketsl uls zij
reu op de plantenfleur daarbinnen
de ruischende regenstralen dreven
hem naar 't beschutte thuis. Zoo toef
den er teeen 't ontvangsUuur, maar
hier en daar enkele groepjes water-
gladde parapluies, waarbij even
nig belangstellenden behoorden.
Buiten was er niet voel te zien, ook!
Rijtuigen rommelden dof over 't glim-
natte Markt-nlaveisel, waarin zich de
electrische lichtbollen te spiegelen
hingen met een uiteen-gepelsten licht
gloed als beeld-verwringing rond de
licht-peer. En de moderne auto's de
den als parvenu's onder de vervoer
middelen lawaaierlg-druk niet hun
opd ringerisre klan k-geweldei i ar ij.
De open-geflapte coupé-deuren lie
ten deftig gerokte bezoekers uit 't rij-
tnig-interieur de Stadhuis-trappen op.
Maar zelden kon het oog des beschou-
wers zich vermeien in aangenamer
kleor-vervloeiing, dan 't voornaam
lekke, tintiegenstelleiid rouw-zwart-
\an-rok en glans-wiUvan-ge piasLro-
noorde borst der heeren een enkele
maal maar, was 't dat 'n dame door
gratievol tentoonspreiden van smaak,
vol-getint en sieriijk-gedragen go-
waad, een kleuren-luister zotte in 't
zwarUeu-wlt van 't begeleidend gezel
schap.
Het was een interessante groep van
vreemdelingen, dm hier bijeenkwam.
Wo deelden gister mede, welke sla-
ten in de Jury der tentoonstelling zit
ting hebben. Niet veel minder natio
naliteiten dan Europa landen teil
kwamen hier bijeen.
De meest-bekenie mannen-van-ge-
zug op het gebied van den tuinbouw
uit ons werelddeel waren ten Stad-
huize genoodigd.
De hal, die dit gezelschap binnen
haar oude muren vereenigde, wus
van een voorname pruchl. Niet vaak
zien de Hollandsche-gravenportretten
langs de muren neer, wanneer de
wijde halruimte haar interieur in
zulk een statig-Jeftigen praal toont.
't Moet er m een stillen maannacht
wel zijn, als in 'n ridderzaal van 'n
spookslot, wanneer de vreemd-koude,
glanslooze maneschijn door de hooge
vensters op de blauwe zerken ligt.
Maar nu prijkte de hal in een har-
monieusen tooi. Rond de wanden en
't breede bordes op de trappen bege
leidend, verborgen weelderige plan
tengroepen den killen steen. En uit
dat veeltintige groen sproten op zwa
re bloemtrossen van seringen. die de
ruimte zacht-geurend mankten, daar
verderop tuilden licht-vnn-toou groo
te rhododendrons uit 't donker-gladde
der leeriee bladen, en daarnaast
prijkten mimosa-coniferen met haar
kleurige proppen puilend uit de blad-
oksels.
Rood-en-bruine tapijten lieten in
zich verschilifelen de voetstappen, die
over hun gingen.
En boven de hoofden der gasten
hingen de prachtige koperen kronen,
uit wier kaarsen-pijpjes de stille
vlammetjes opstondeu, parmantig
naast elkaar, even verwaaiend maar
uit hun stand, w anneer er van buiten
een luwtje inwuifde.
En dat spel-van-Lichtdat fraaf-
gedempte geschijn die steriimig-ge-
temperde licht-ketsingen, Itier terug
schietend, als 't in fijne glinsterpunt-
jes neergesprongen was in 't glanzend
gepoetste koper, daar flitsend op een
kleurige bloem, elders weer nuan
ceerend een reeks vun groenige tin
ten in een rhododendronstruik, naar
boven verdronken eu opgeslorpt in 't
geheimzinnige donker, dat langs de
eiken zoldering hing en in de verre
hoeken zich vergaarde.
Op 't breede bordes met den mooien
eiken achtergrond door 't houtwerk
Burgemeesterskamer en wacht
zaal, waartusscheu de heer Lamfers,
die de zaal versierde, m de uis een
bloemstuk had geplaatst, nam de
Buigemeester Jhr. Mr. J. W. G. Bo-
rcel van Hogelandeu plaats, om de
officieele rede te houden.
Behalve Mevrouw Boreel en eenige
familieleden, waren hier ook de wet
houders, onder wie reeds de heer J. F.
Hulswit, vergezeld van mevr. Huls-
l, en Mr. Dr. Wytema, secretaris
dor Gemeente.
In de hal bevonden zich een groot
getal leden van den Raad ouder de
gasten, die behoorden tot de afvaardi
gingen der bultenlandsche tuinbouw-
vereenigingen, de Internationale Ju
ry. het Hoofdbestuur van Bloembol
lencultuur en de Tentoonstellings
commissie.
Nadat men zich in de hal in een
halven cirkel rond 't bordes had ge
schaard, hield de Burgemeester een
rede in de Fransche taai, die van den
volgenden inhoud was
Ik gevoel nnj gelukkig u hier wel
kom te heeten en u uit naam van het
Haarlemsche Gemeentebestuur te ver
zekeren, dat het ons zeer aangenaam
is, u in ons midden te zien.
Gelijk het u bekend is, tooit
omgeving onzer stad zich sedert
eeuwen elk jaar, dat do lente
koert, met bloemen, BChooner nog,
dan do natuur die oplevert, men
trucht de schoonheid der bloemen te
vermeerderen, te weren wat haar zou
kunnen schaden, haar te vcrvolma
ken, zooveel als 't mogelijk is.
De ingeschapen drong naar
schooiie, die, ondanks het ietwat pro
zaïsche flegma, dat men in ons laakt,
op den bodem van elk Hollandsch
hart leeft, dwingt ons nooit tevreden
te stellen en steeds te streven naar
meerdere volmaking. Maar, ik beken
het u, miine heeren uit den vreemde,
wij hechten ook veel aan uw juist
oordeel, en onder onzen arbeid ver
geten wij niet, dat gij ons werk komt
heoordeelen eu dut uw oordeel, hoe
wel steods welwillend, rechtvaardig
en eouigermale .streng
wetenschap doet ons onze pogingen
verdubbelen.
Vijf jaren geleden had ik op de:
zelfde plaats het voorrecht u het wc
kom toe te roepen en het is mij een
waar genoegen onder u eenige oude
vrienden te herkennen. Ik zie daar
een bewijs in, dat uw laatst vertoef
te Haarlem u genoegzaam is bevallen,
om hier terug te komen, en ik vlei mij
met de hoop, dat uw huidig bezoek
den goeden indruk bevestigen zal, die
wij hopen gemaakt te hebben, en dat,
èn gij en de nieuwe kennissen, die
dezen keer met u zijn, dikwijls zult
wederkomen in een stad, waar uw
tegenwoordigheid op zuljt een hoogen
prijs wordt gesteld.
Wij weten het, dat Nederland,
crgelijking met uw verschillende
landen, maar klein is, doch
herinneren aan een Duitsch gedicht,
waarin de beheerscher van hei klein
ste itoninkrijk, na vun verschillende
koningen de lofprijzingen aangehoord
te hebben over de grootte, de schoon
heid, de rijkdommen van hun staten,
geheel erkennenue zijn minderheid m
deze, ais de eenige edelgesteenten,
die in zijn kroon scnitteroeu, noemde
eu zij werden ais de meeste waar
devolle verklaard de trouwe har
ten zijner onderdanen.
Welnu, mijne heeren, die trouwe
harten vindt ge ook in ons land, en
wij iiopen, dat gij zeer dikwijls een
beroep zult komen doen op de waar
achtigheid onzer vriendschap.
Vergun mij, dit glas te ledigen op
w welzijn 1
Met deze woorden ledigde Jhr. Bo
reel een glas champagne, waarna de
eere-wijn rondgediend werd.
Inmiddels beantwoordde Mr, J. C.
de Marez Oyens, voorzitter van de In
ternationale Jury, deze toespraak
met een improvisatie, eveneens inde
Fransche taal.
Do heer De Marez Oyens dankte
voor de ontvangst op deze plaats
door liet Gemeentebestuur van Haar
lem.
Hij wenschte de bloemenstad geluk
met bet welslagen dezer tentoonstel-
van Haarlem en On. reken en om-|aa
liggende gemeenten en t. bevordering
van het Vreemdelingenverkeer'
vreemdelingen in den Schouwburg
om hun daar een XeostvooasteUing
aan te bieden.
Dat woord „foestvoorsteiling'
schijnt nadere toelichting te behoe
ven, evenals liet Fransche „soirée"
eu minder duidelijk te zijn, dan liet
Engelsche „representation" en het
Duitsciie „Abend-vorsteilung"
thans we vinden achter genoemde
Hollandsche en Fransche woorden,
op onze ui'.nocdiging iusschen haak
jes de allesbehalve moer-begrijpelijke
toelichting: Spectacie-coupé, die ach
ter de Engelsche en Duilsche aandui
ding ontbreekt.
Maar dat had he useh geen invloed
op 't bezoek van den feestavond.
Den Schouwburg voorbij reed met
kleine tusschenpoozen voor het uitla
ten dor bezoekers een zeer lange stoet
van rijtuigen en in de ei-volie vesti
bule moest men schuifei-voeten om
vooruit te komen. Met elk gezelschap
je, dut de zaal binnengeduwd werd
zij 't met zachten drang en de
balkons in geraakte, kreeg "t schouw
burg-innerlijk een kleuriger aanzien.
Daartoe droegen vooral de dames
bij. In balkons, stalles en parterre,
en meer hooger op, een weelde van
toiletten, een levendig spel tint-ver-
schillen, die de mode dit seizoen in
enkele kleuren 'heeft weten te „kwee
ken".
Als 'n tegen wicht-in-toon dempte
de dooden-luister van 't zwart-en-wit
der heeren de wemeling der kleuren
gamma's.
Do znal prijkte in een zee van
licht. Een schittering van mild-sbra-
lend liciit gloedde neer in uitbundig©
schijnseJ-stroomingen uit de honder
den electrische gloeilampjes, die in
lange licht-lijnen de bu icons omboog-
deu eu in fraaie ijl-groeue slingers
festoenen van licht prachtig hin
gen te vergloeien.
En tegen de zoldering staken de
.-m-witte lampjes ui rozetten.
Van de galerij af waren mooie ta
pijten uitgehangen, en beueden liep
langs den balkon-rand oon slingering
van plauten-groou, wier ophaugpun-
ten gesierd waren met ruikers nar
cissen.
Bij 't binnenüreden der zaai werd
den bezoekers een keurig verzorgd
programma aangeboden met eenige
fraaie lichtdrukken er in.
Op de modern-kleurige omslagen
was een afbeelding van het stempel
„Verfraaiing", waarop de door
haar uitgeloofde medailles worden
geslagen.
De feestavond werd ingezet met de
Ouverture Raijmond van Thomas,
U„5 z,«spelend, op do wapenspreuk M
van Haarlem: Mcit urn virius, i hel Haarlemsen Muziekkorps, waar
r: De deugd «verwant geweld, setdeM dc Ned0,laadacbe, Belgkcla,
de spreker, dot Haarlem nog een an- j g he M voUu|iKtong
dere overw.nnmg had M»ald speelde. De bezoekers waren bij ons
op de natuur door de veredeling der d 0pgaiutan.
bloemen, waaabtl Mr. D» B„ de eerste klanken van de liraban-
Oyens op geestige w.jze een woori- kwam de
speling maakte op den botanisch- een deel aim, ritten. mL. tot
plant, welk woord verwant
het Fransche woord voor veroveren.
Spreker vond nog een andere re
den om Haarlem geluk te wenschen
met het welslagen der tentoonstel
ling, ul. deze, dat dit succes voor een
groot deel door de medewerking van
het Haarlemsche Gemeentebestuur
was verkregen.
In het slot van zijn toespraak had
spr. een woord van lof over den
Hout. de Halsen en de St Bavo en
woes in verband hiermede op t geen
natuur, kunst en nijverheid van
Haarlem gemaakt hadden, waarbij
hij een wensch voor de welvaart der
stad aansloot.
De Burgemeester en de leden van
zijn gezin, en de wethouders onder
hielden zich eenigen tijd met de gas
ten, daarna werd afscheid genomen,
daar het uur aanbrak, dat het feest
van „Verfraaiing" zou aanvangen.
HET AVONDFEEST.
Want te 9 uur wachtte het bestuur
van de „Vereeniging tot Verfraaiing
bliek, herrees men weer om thans
België, Engeland en Frankrijk be
scheid te doen. Later op den avond
werden nog eenige andere volksliede
ren gespeeld, nL de Duitsche, Oosten-
rij ksche, Deensche en Zweedsche.
Op 't lichtbeelden-scherm kwamen
thans de portretten van de leden van
't Koninklijk huis.
Vooral dat van de Koningin met
Prinses Juliana werd warm toege
juicht. Toen kwamen de drie voor
zitters van Bloembollencultuur en
na hen eenige beroemde mannen uit
de internationale tuinbouwwereld op
het doek.
Dit lichtbeelden-nummer bracht al
dadelijk een prettige stemming on
der de aanwezigen, t welk wel bleek
uit de uitingen van bijval.
Minder gelukkig gekozen leek ons
't bioscoop-nummer: Nederlandsche
kieederdrachten. De Nederlander is
meer dan hem lief is in t buitenland
identiek met Volendam of Goes, maar
dit neemt niet weg, dat we een woord
van lof over hebben voor de arlistiek-
fokieede tableaux, die heel eigetb
aardig eu vernuftig gevonden achi«t
t bioscoop doek opgesteld werden,
terwijl daarvoor de film? de aan
dacht der toezienden in beslag nam,
en de levende groepen, na het op.
gaan van het scherm, ir. dezelfde
lijst, als de biov.-opische beelden
reeksen vervat waren.
lu natuurlijke stai.den gegroepeerd
rog aciiier^-nrolgcns idyllische
tooneeltjes uit Volendam, Marken en
Schevcningen.
De décors waren mooi iu süjl en
de costuums zeer natuurgetrouw. De
goede houding "zn de dunie en den
heer, die aan dit nnuimer meewerk
te. roaa'Tcn van deze tafereeltjes
stukjes werkelijk-leven.
Daurna daalde 't bioscoop-doek
weer.
Belangwekkend was de film betref
fende 't kaas maken enz. eu mooi van
kleur de zeegezichten, niwkwaardig
die lantaarnplaatjes u;( de geschiede
nis van het Bloembollenland.
Natuurlijk werd ..Bloembollencul
tuur" niet vergeten.
Curieuse afbeedingen waren er
an vrregere tentoonstellingen; een
zeer actueel kiesje stelde de Interna
tionale Jury voor, welke opname lie
den gedaan was.
Mary Elbert en Gerold van „Ed
mund's Wiener Opereiten Theater",
gaven teiiige tooneeltjes uit de ope
rettes „Die geschiedene Frnu", „Der
Graf von Luxembourg" en „Die Lus-
Wit twa", die mede tiet hunne
bijdroegen lot het genoeglijke dezer
avond voorstelling, die we memo-
roeren dat gaarne even onder lei
ding stond van den lieer M. H. Din
ger.
Middernacht was zeer nabij, toen
men huiswaarts ging.
Hedenmorgen te 10 uur werd de
Tweede Tijdelijke Tentoonstelling
opengesteld.
Gel ij a men weet, worden in de
twee gebouwen op het terrein vier
tijdelijke tentoonstellingen georgani
seerd. De inzendingen huiten be-
hooren tot de zoogenaamde volle-
grondsteuioonstelliug.
Van dc tijdelijke exposities behooren
nu de eerste en de vernieuwde eerste
tol het vcrledene en vraagt de tv.eede
de aandacht.
Kon de
ernieuwing, aangebracht
na de eerste tentoonstelling, niet wed
ijveren inei die eerste tijdelijke, wat
in den aard der zaak ligt, deze Twee
de tijdelijke overtreft nu in vele op
zichten de oorspronkelijke expositie,
die toch welverdienden lof ontving.
Maar wat er thans in de gebouwen
wordt te zien gegeven, is zoo alles-
overtreffend, dat deskundigen ver
klaren, dat er op de geheele wereld
getn planten en bloemen bestaan,
die met dsze kunnen wedijveren. De
huitenlandsche jury moet dan ook
dezer dagen vele malen overbluft zijn
geweest, toen de verschillende inzen
dingen aangevoerd werden. En dat
haar indruk buitengewoon gunstig
s, bewijst wel het feit, dat de jury
erklaard heeft, dat ui sommige at-
deelmgen de prijzen te laug waren
ustgesteld en deze nu hooger zijn
astge.sieid.
Vooral boskoop viert nu ocuiuereu-
de triomfen, gelijk Aalsmeer het op
de Eerste lijdelijke expositie deed.
De Boskoopsche kweekers zijn nog
nooit in de gelegenheid geweest, om
zoo te expuseeren als hier in Haar
lem. Het outureKen van middelen van
vervoer werkte evenals voor Aals
meer o ii guusüg.
inmiddels wordt door deze ten-
lounslelliug meer en meer duidelijk,
dal net Jieveliugs-denkbeeld van den
h^er Ernst U. krelage Haarlem als
het middelpunt van den gcheelen Ne-
derlaiidsclieii tuinbouw, gi-en droom
beeld is. Had „Bloembollencultuur"
bel gewild, om deze Bloemententoon
stelling te vervormen in een alge
meene Uunbouw-tentooustelling, dun
zouden nu reeds èn de Streek eu liet
West land te Haarlem zijn gekomen,
gelijk nu Aalsmeer en Boskoop reeds
deden.
De belangrijkste nieuwe inzendin
gen zijn ongetwijfeld die in 't nvee-
deeligc hoofdgebouw.
Domineerden tot nu toe in ae eer
ste /aal van dit gebouw de kleurige
groepen van de firma Van Wezelen
burg uit Hazerswoude, thans i- -en
volslagen kleur-evenwichi verkregen.
Links in den hoek bij het inkomen
heeft men nu een paluieu-groep met
een rij rose-spiraea's er voor.
De rechterhoek is ingenomen door
de prachtige Pink Pearl en White
FEUILLETON
Naar bet Duilscb.
Door
PAUL UENKENS.
39)
Is er wat bijzonders vroeg
Rudolf, den commissaris vol ver
wachting en onrust aankijkend.
Deze knikte ijverig met het hoofd.
Eigenlijk ben ik het daarover tol
op dit oogenblik nog niet geheel met
mij zelf eens, antwoordde hij,
maar de zaak kan in elk geval zulke
onberekenbare gevolgen hebben,
dat
Spreek dan toch. als 't u blieft,
drong Rudolf ongeduldig aan.
Het, staat toch zeker in betrekking tot
den uitdrager Schimmel 7
Juist. Ik wilde u alleen maar
den naam van den onbekenden brief
schrijver meedeelen, maar schrik als
't u blieft niet.
Wat bedoelt u daarmee? ant
woordde Rudoif, terwijl er een ze
nuwachtige trek om zijn mond kwam.
De persoon, die u bedoelt, is toch
niet
Dc commissaris van politie knikte I
ernstig.
De naam van den onbekenden
briefschrijver is baron Hugo von
Engler.
Rudolf werd doodsbleek. Zijn trek
ken verrieden zijn groote opgewon
denheid.
Dus is het wantrouwen in mijn
hart maar al te zeer gegrond ge
weest riep hij luider uit dan hij
zelf wilde. Hoe is het mogelijk 7
Ik zocht altijd nog naar veront
schuldigingen, antwoordde
commissaris, want alleen al
uwentwil, mijnheer Wichern, zijn de
gevolgtrekkingen, die u zelf zooeven
geuit beeft, hoogst pijnlijk. Maar er
komt nog wat bij, dat ik u evenmin
verzwijgen mag.
De commissaris trok den advocaat
wat dichter naar zicli toe, omdat hij
opgemeikt had, dat eenige der om
hen heen staande personen hunne
aandacht op hen gevestigd hadden.
De baron is niet alleen de onbe
kende schrijver van de bewuste cijfer-
brieven, maar hij was ook van gister
avond half elf tot vanmorgen kwart
voor vijf in de woning van Schimmel,
toen verliet hij blijkbaar in groote
haast het huis. Ik verbaasde mij er
over, dat de anders toch zoo voor
zichtige uitdrager de huisdeur niet
achter hem op slot deed, maar datde
deur van dat oogenblik af aan open
bleef staan.
Rudolf zuchtte diep.
Dan is werkelijk ook de laatste
schukel gevonden, mompelde hij
op onderdrukten toon. Arme zus
ter, hoe zal zij de gedachte verdra
gen, door zoo n ellendeling bedrogen
te zijn Maar wat sta ik bier mijn
tijd te verpraten. Mijn plicht
dwingt ntij, dadelijk naar den presi
dent van de rechtbank te snellen, en
hem van het voorgevallene in kennis
te stellen 1
Maar de commissaris greep hem
bij den arm
Doe dat niet, mijnheer Wichern,
zei hij. Zoowel uw aanstaande
zwager als de uitdrager zullen als
getuigen aanwezig zijn. Gij zult ge
legenheid hebben tijdens het verhoor
de waarheid van hen te weten te
komeu.
Maar ik mag in het belang van
mijn cliënt niet zwijgen, zei Rudolf.
ik verzoek u, houd u bedaard en
wees koelbloedig, zoo vermaande
Grösser den jongen advocaat La
ten wij niet op het laatste oogenblik
door een domheid het geheele plan
bederven. De bewijzen, die wij tot nu
toe tegen baron v. Engler In handen
hebben, zouden ons zoo gemakkelijk
weer kunnen ontglippen bedenk
eens, wat weten wij eigenlijk tegen
uw aanstaanden zwager 7 Uit ver
schillende aanwijzingen meenen wij
te mogen besluiten, dat met hem
piet alles In den haak is. Zijn
heimzinnige briefwisseling met
Sn
uitdrager, zijn nachtelijk bezoek bij
den laatste is zeker verdacht, maar
wij kunnen de feiten nog in geenerlei
verband brengen met den moord.
Ja, wel zeker, de onbekende aan
gever van het aangeteekende pakje
en mijn zwager
Zijn volgens onze meening een
en dezelfde persoon, zei nu de
commissaris. Maar daaruit volgt
nog niet de waarschijnlijkheid, dat
ook andere personen dat vermoeden
zullen deelen.
Maar ik kan toch niet toelaten,
dat men aan het verhoor tegen mijn
cliënt begint, terwijl de uaam van
den waren moordenaar mij op de lip
pen zweeft, stamelde Rudolf.
Beste mijnheer Wichern, ik be
grijp uw ongeduld, maar ik kan het
niet billijken, zei de commissaris
nu weer. Het zijn alleen maar ver
moedens van ons beiden, veronder
stellingen, die tot geen voste opinie
wettigen. Laten wij als 't u blieft
voorzichtig zijn in ons optreden, en
niets overhaast doen. U heeft alle ge
legenheid bij het kruisverhoor der
rechtbank en den gezworenen klaren
wijn te schenken, het toeval heeft
dikwijls wonderbaarlijke gevolgen,
de verlegenheid, waarin uw aan
staande zwager moet geraken, als u
hem zijn nachtelijk bezoek bij den
uitdrager herinnert, kan voor ons de
besta vruchten afwerpen.
Rudolf schudde het hoofd.
Daaraan geloof ik niet, mom
pelde hij, wij hebben uiet een al te
doortrapt misdadiger tc doen. Als u
wist, hoezeer deze mensch de gave
heeft zich anders voor to doen dan 1
hij is I
Zelfs op gevaar af, dat uw cliënt
vandaag veroordeeld woidt, mogen
wij nu nog niets doen, zei nu de
commissaris zeer beslist. Een oor
deel kan worden opgeheven, maar
een onvergeeflijke domheid nooit
weer goedgemaakt worden. Ik zeg u
nogmaals, wij hebben met een slu-
weu vos te doen, daarom moeten wij
uiterst voorzichtig zijn
Rudolf dacht een oogenblik na.
Hoe zou het zijn, als ik hem ge
heel onverwacht de verdenking voor
de voeten wierp 7 zei hij toen.
De baron zou dan in eik geval ge
noodzaakt zijn, zijn alibi te bewijzen
in den nacht van den moord en dat
kan hij waarschijnlijk niet.
Do commissaris glimlachte.
Geloof daar maar niets van,
waarde vriend, zei hij. Ik heb
dut alles reeds overwogen en trachten
uit te vinden. Uw zwager heeft, zoo-
ols u weet, een kamer bij mevrouw
Godcsberger, de weduwe van een
griffier. Onder een of ander voor
wendsel gelukte het mij de dame
aan het praten te krijgen. Het was
mij er om te doen. vooruit te weten
te komen, of de baron zijn alibi zou
kunnen bewijzen. Maar mijn succes
bij de oude dame was nihil. Zij her
innerde zich volkomen duidelijk, dat
haar huurder ia den nacht vun den
moord thuis geweest is. Zij heeft
zelfs dien uucht met hem gesproken,
al was het dan ook op een uur, waar
op de moord al bedreven was -
- Hoe was dat mogelijk 7 vroeg
Rudolf verbaasd.
Heel eenvoudig, gmg Grosser
voort De sluwe vos was vermoede
lijk pas van zijn moorddadig werk
teruggekeerd. Hij huichelde ziekte,
beweerde door een hevige zenuw
hoofdpijn gekweld te worden en
klaagde tegeuovei mevrouw Godes-
berger, da', hij zich al uren achtereen
in het bed had rondgewenteld zonder
den slaap tc kunnen vatten. Toen liet
hij zich vol deelneming door haar, die
er een eed op zou willen doen, dat
haar huurder werkelijk den gcheelen
nacht in huis is geweest, allerlei huis
middeltjes geven. Maar dat is slechts
bijzaak, zei nu de commissaris.
Ik wilde daarmee alh-eu maar bewij
zen, dat ik a', aan alles gedacht heb.
Als mijn navorschlngen tot nu toe
niet zoo'n negatief resultaat hadden
getuid, dan zou ik mijn supérieuren
&1 plichtgetrouw aanwijzingen heb
ben gegeven. Nu is echter dc bood
schap afwachten, tot het gunstige
oogenblik gekomen is 1
Rudolf had het voorhoofd gefronst
(Wordt vervolgd).