NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
27 e Jaargang. No. 8228.
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. donderdag 21 april 1910 a
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN A D V E RT E N TI ËN:
per drie maanden: Van 5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem1-20 Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regeL
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat
gemeente)1-30 Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland1-65 iff- eIK1r- V vSf .---4 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant
cSSSS z"o7Sm, 'voo, Haarlem* I i S< Adn,inis,ratie! Gr00le Houten' 53.
de omstreken en franco per posf „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
ACHT BLADZIJDEN.,
EERSTE BLAD.
AGENDA
VRIJDAG 22 APRIL.
Soc. Vereeniging: 2e Uitvoering der
Haurl. Aid. der Maatsch. tot Bevor
dering der Toonkunst, 7 1/2 uur.
Schoten, Café Van Dijk: Lezing niet
lichtbeelden door den heer D. de
Clercq, 8 uur.
OM ONS HEEN
No. 1130.
Nabetrachting van den
Gemeenteraad.
Het laatste bedrijf in de tramcon-
cessio is Woensdagmiddag in onzen
Rand afgespeeld, de voorwaarden
atroomlevermg door onze electrischo
centrale aan do nieuwe trams van de
Hollandsche Spoor zijn definitief
goedgekeurd en de aanleg kan begin
nen. Het is nu maar te hopen, dat
bij de uitvoering geen kink meer in
den kabel komt en de lijn dus spoe
dig zal worden opengesteld, want
zooals het altijd gaat nooit heeft
aan het publiek de paardentram
ouderwetscher toegeschenen, dan
dert het vaststaat, dat ze binnenkort
verdwijnen zal.
Dezen keer gin" het voorstel er
gladjes door. Ook een Raad wordt
eenmaal des pratens zat. En zoo werd
ook spoedig toegestaan een som van
t 300, waarvoor de directeur van on
ze handelsschool het internationaal
congres voor handelsonderwijs te
Weenen en misschien, in 't voorbij
gaan, hier en daar ook nog een han
delsschool bezoeken zal. Ik had hier
tegen wel meer oppositie verwacht,
men denkt in den Raad soms wat
k 1 o h ovor dergelijke reisjes,
alsof zo uitsluitend ten pleziere van
den reiziger en niet in 't belang der
gemeente op touw worden gezet. Al
leen de lieer dé Braai verlangde, dat
de directeur zelf zijn studiemateriaal
betalen zon. maar vergat daarbij dan
toch, dat directeurstractementen op
zulke uitgaven niet berekend zijn. Hij
kreeg dan ook geen steun in zijn ver
zet.
Een derde voorstel ging er even
vlot ''oor. Te vlot, zou ik zeggen. Op
de agendo kwam voor een voorstel
van willen den heer Sneltjes, om uit
billijkheid aan den heer Hubregt;
een salar'-verlionging van f 140 toe te
kennen, "•''euw was 't voorstel niet
Vroeger was al gebleken, dat er over
die billijkheidsvraag in don Raad ver
schil van meening bestond. Ditmaal
gaf 'sRonds voorzitter in overweging,
het voorstel zonder discussie of stem
ming aan te nemen, als dankbare er
kenning van vol heer Sneltjes
voor do gemeente heeft gedaan.
Onvoorwaardelijk dient de fijnge
voeligheid te worden geprezen, die
den Burgemeester op dit oogenblik,
nauwelijks een paar uur na de begra
fenis v<" den voorsteller, deze gedach
te in den mond e af. Als precedent
heeft ze evenwel haar bezwaren en
terecht zeide Mr. Thiel, dat de over
ledene zelf deze wijze van behande
ling niet zou hebben - gewenscht. Er
was dus. omdat ook de heer de Braai
protesteerde, toch stemming noodig.
Toen werd het voorstel met groote
meerderheid aangenomen.
Dat er aanplak?"^., zullen worden
opgericht is met 21 tegen 7 stemmen
in beginsel aangenomen. De Raad is
dikwijls onbegrijpelijk. Niemand nam
het feitrliik voor de zuilen op en toch
kreeg het denkbeeld van den heer
Modoo om die niet te bouwen, maar
zes medestanders. Zullen die zuilen
dan mooi zijn De heer Modoo vond
liet tegendeel en niemand sprak hem
tegen. Zijn ze dan nutiig of onmis
baar? De voorzitter kon niets anders
aanvoeren, dan dat de gemeente hare
publicaties moet kunnen aanplakken.
Maar daar zijn toch geen zeven
van die leelijke dingen voor noodig
't Is wel verdrietig. Af en toe heeft
men in den Raad den mond vol van
verfraaiing van de gemeente en op-'
ruiming van misstanden, en in den
tijd van nog geeu kwartier besluit
het 'College zelf, de stad op zeven
plaatsen tegelijk te gaan ontsieren,
alleen ter wille van een aantal
meentelijke aankondigingen, die geen
schepsel op aanplakborden of zuilen
gaat staan lezen en die bovendien,
als het dan op een noodzakelijke for
maliteit aankomt, voldoende op één
zuil zouden zijn gepubliceerd.
Wat kan men. als het gemeentebe
stuur zoo averechts voorgaat, van de
ingezetenen verwachten?
Zoo worden vaak dingen beslist,
die liever ter gezette overweging nog
eens hadden moeten worden aange
houden en andere voorstellen aange
houden, die wel hadden kunnen wor
den afgedaan. Ilt bedoel het voorstel,
oorspronkelijk uitgaande van den
heer Levert, om te bepalen, dat B. en
W. een uniform tarief van 10 cents
per kub. M. zouden mogen toepassen
voor duinwater, dat ten gevolge van
niet door moedwil of grove onacht
zaamheid veroorzaakte lekkage, ver
loren is geraakt. B. en W. hadden te
gen dat denkbeeld geen bezwaar,
maar breiden er een staart aan, door
in overweging te geven, dat liet Col
lege van die bevoegdheid geen ge
bruik zal maken, indien van het ont
dekken der lekkage niet onmiddellijk
en vóór de herstelling, kennis is ge
geven aan het bureau der duinwater
leiding.
Het voorstel-Levert was van Augus
tus 1909, hot advies van B. en W. van
31 Maart, de heer Lévert had zich te
gen die aanvulling niet verzet, men
zou zeggen de appel was rijp om te
plukken. Maar de beer Levert zelf
was er niet en de heer Van Styram
vond dit van zooveel gewicht, dat hij
den Raad aansprakelijk stelde voor
de beslissing, het zelfs verkorting der
rechten van een voorsteller noemde,
wanneer do Raad het punt niet zou
aanhouden. Met dit grof geschut
schoot hij inderdaad nagenoeg- den
geheelen Raad omverde groote
meerderheid besloot tot aanhouding.
„Onze nieuwe Nestor", werd er in
mijn buurt gemeesmuild.
Vóór de Raadsvergadering had een
van do Raadsleden mij de eer aange
daan, te vragen wat ik van de plan
nen voor een overdekte zweminrich
ting dacht „Die worden natuurlijk
aangehouden", zei ik en de geschiede
nis heeft mij gelijk gegeven. Er was
ook wel reden voor. Het request van
den heer Graicheu is vaag en dat van
den heer Sprenger is vager. Wanneer
een gemeente 2000 M. grond, ter
waarde van f 15.de meter, voor
een vijfde van die waarde wil verkoo-
pen, dan heeft zij het recht na te gaan
of de onderneming, waaraan zij dat
belangrijk subsidie schenkt, levens
vatbaarheid be7.it en kans van sla
gen. Daaromtrent heeft (in dit blad
is er al vroeger op gewezen) de heer
Graichen nooit bijzonderheden gege
ven uit een mededeeling van den
heer Schrcuders bleek nu, dat hij het
niet heeft willen doen wegens de me
dedinging van den heer Sprenger.
Maar voldoende is die verklaring
niet, omdat die cijfers immers onder
geheimhouding aan het gemeentebe
stuur kunnen worden overgelegd. De
Raad besloot dan ook, die bijzonder-
h eden-nu nog bij adressant le doen
aanvragen.
Met het adres-Sprenger liep het al
heel wonderlijk af. Hem had de lieer
Rinkema willen vragen, vóór 1 Juni
zijn verzoek nader toe te lichten,
maar dat voorstel werd met 15 tegen
12 stemmen verworpen. Toen de heer
Thiel daaruit afleidde, dat de Raad
dus niet met den beer Sprenger in zee
(te water was in dit geval juister)
wenschte te gaan, werd dat tegenge
sproken. En met IA tegen 13 stemmen
werd daarop besloten, het adres-
Sprenger ook aan te houden, dus zon
der hem nadere inlichtingen te vra-
gon I Zoo'n wankelmoedigheid begrij-
3 wie kan. De Raad lachte na deze
0 mining lachte zichzelf uit.
Die vroolijkheid zou nieuwe stof
vinden en met meer reden. *t Was
kwartier voor vijven, toen de nieuw
ontworpen verordening op het Mu
seum voor schilderijen aan de orde
kwam De voorzitter wou die afhande
len, de Raad niet. Zoodra te half vijf
de sigaren zijn aangestoken, is de
energie bii den Raad er uit, een feit
dat misschien kan bijdragen tot de
kennis van de werking van nicotine
op de wilskracht Natuurlijk kreeg de
Raad zijn zin, het voorstel weid niet
behandeld, maar toch hadden een
paar sprekers kans gezien, er nog
even het woord over te voeren. Eerst
de heer Krelage, die vroeg hoe de
Commissie van toezicht dacht over
haar bij deze verordening vastgeleg
de vermindering van macht. Hij gal
duidelijk genoeg te verstaan, dat het
hem niet aangenaam zou wezen, wan
neer zij zich met die Inperking ver-
eenigde I Laat ons overlegging van
haar advies vragen, stelde de heer
Schram voor. En daar kwam de heer
Middelkoop, nota bene zelf lid van de
Commissie, de treffende verklaring
afleggen, dat men zich van dat ad
vies te veel voorstelde, dat hij het
zelf ook niet kende, dat het niet veel
bijzonders kon zijn en dat hij er niet
erg benieuwd naar is. Aan deze
merkwaardige mededeeling voegde de
spreker nog toe, dat de Commissie
niet legen inkorting van haai' macht
zal zijn, omdat zij van haar vroegere
macht ook niet veel plezier heeft be
leefd.
De hcele Raad verkeerde tijdens de
ze toespraak in één doorgaande lach
bui. De heer Middelkoop heeft, voor
zoover ik mij kan herinneren, nooit
den Raad in een opgewekte stemming
kunnen brengen, maar dezen middag
heeft hij revanche genomen 1
J. C. P.
Stadsnieuws
JULIAN A-BLOEMEN.
In dit nummer komt een adverten
tie voor, waarin jonge dames worden
opgeroepen voor den verkoop van de
Juiiana-bioom, waarover in „Om ons
Heen" van gister 't oen en ander ge
zegd werd.
We behoeven zeker dien oproep niet
te onderstreep en.
We verwachten, dat zeer vele jonge
dames zich bereid zullen verklaren
om mee te helpen dit mooie plan te
verwezenlijken.
De wijze waarop dit geschieden
kan, leze men na in de advertentie.
H. A. S.
In de vergadering van het Haar-
lemsch Arbeids-Secretariaat werd tot
secretaris gekozen de heer Simons.
EEN BOND MET 'N VREEMDEN
NAAM.
Gepoogd wordt hier ter stede een
afdeeling te vestigen van den „Bond
van werklieden, werkzaam in
alcoholhoudende en alcoholvrije dran
ken".
Dat moet wel een vreemd soort
werklieden zijn, die net als duikers
in 't water, hun arbeid in bier of li
monade verrichten I
D e 11-M ei-viering.
In den morgen van 1 Mei wordt
door de Haarlemsche afdeeling der
S. D. A. P. een wandeltocht gehou
den, die van het Kennemerplein ver
trekt, zoo mogelijk met de muziek
van de muziekvereeniging „Vooruit
gang", naar Rozonstein te Velsen,
waar de Federatie Beverwijk van de
S. D. A. P. een meeting houden zal.
Aanbestedingen.
Door het Provinciaal Bestuur van
Noord-IIolland werd heden te Haar
lem aanbesteed
a. het opnieuw maken van een we
gens aanvaring opgeruimden rem-
stoel in het buitentoeleidingskanaal
naar de groote schutsluis te IJmui-
den.
Raming /8000. Minste inschrijver
J. Huiberts to Alkmaar voor /69SÖ.
b. het onderhouden en vernieuwen
van het verfwerk aan de gebouwen
en inrichtingen behoorende tot de
Visschershaven te IJmuiden, gedu
rende de jaren 1910, 1911 en 1912.
Raming 1920 per jaar. Minste in
schrijver de firma L. J. Leleiveld te
's-Gravenliage voor 1725.
Onder wijs aan Spraakge-
brekkigen.
In èeno vergadering der afd. Haar
lem van het Ned. Onderw. Genoot
schap, welkg deze week gehouden
wordt, leidt de heer Dr. G. H. Mulder
liet onderwerp in Het onderwijs aan
spraak gebrekki gen.
HET T00NEEL
„HET VOETLICHT", DOOR 11ET
HET „NEERLANDSCH."
Heuri de Rothschild, de auteur vtin
„La Rampe" heeft een probleem wil
len stellen en dat op het tooneel be
antwoorden.
Maar hij heeft het antwoord ook
door het tooneel zelf laten geven.
Met het publiek heeft hij willen
weten, of een vrouw uit de betere
kringen, wanneer zij naar het tooneel
gaat, daar geluk en bevrediging kan
vinden.
Dat is het probleem. En hel ant
woord kennen we vooruit.
Het Theater is tegenwoordig een
toevluchtsoord voor vele meisjes van
goeden huize, die niets om handen
hébben en zich weuschen te occupee-
ren. Zij zien een engagement te krij
gen. En waar men vroeger in hun
kringen den neus voor het tooneel op-
haaide, is 't daar thans regu tooneel-
speelster le worden. De gezelschappen
van Royaards en Verkade hebben ons
zelfs al verscheiden van die meisjes
ieenen kennen, die men een rol had
doen leeren. een mooie japon had la
ten aantrekken en dan op de planken
had gezet. Maar de deceptie volgde
spoedig; het moois was er gauw afge
keken en deie meisjes verdwenen
weer van het tooneel, er mogelijk wat
illusies en mooie japonnen achterla
tend.
Maar dit waren vrouwen zonder
talent, zal men mogelijk zeggen. Neem
nu voor de billijkheid eens een vrouw
111 e t talent, en dan zal men wat an-
aers zien.
Welnu, dat heeft de Rothschild ge
daan. Madeleine Grondlcr is een
vrouw uit de goede wereld; zij walgt
van het leven van modepop en niets
doen; zij zoekt naar werk; zij wil zich
aan Iets moois geven. En daar zij zich
tot het tooneel aangetrokken gevoelt,
besluit zij dien kant op te gaan. Zij
verlaat haar wereldje en volgt Clau
de Bourgeuil, een beroemd acteur,
dien zij hoeft lief gekregen. Deze leidt
haar op voor de planken. En zij blijkt
werkelijk talent te hebben, veel talent
zelfs; weldra heeft zij succes, maakt
zij naam, behaalt zij triomfen. Prach
tige engagementen worden haar uan-
geboden en een bekend toonceLsclirij
ver maakt zelfs een stuk voor haar.
Zal nu het heerlijke geluk ook blij
ven voortduren?
Neen, juist niet. De beroemde ac
teur, die haar succes ziet klimmen
ten koste van het zijne, wordt afgun
stig. De tooneelwereld met haar ruwe
taai, immoreels toestanden, onzede
lijke verleidingen, jalousie de métier,
groven strijd om het bestaan dit
alles grieft en kwetst de beschaafde,
fijngevoelige wouw, doet haai- zeer.
't Komt zelfs zoo ver, dat Bourgeuil
die haar slechts heeft lief gehad met
de oppervlakkige liefde eens tooueel-
111aas, meer en meer op haar roem
jaloersch wordt, haai', na een scène
waar zijn echte cabolinsiiatuur in
uitkomt, in de steek laat. En Made
leine Gu'andior, die te hoog staat on
Bourgeuil te mooi heeft lief gehad
en na de schoidiDg nog blijft lief heb
ben haair liefde en illusies kwijt,
walgend en gebroken, eindigt met
zich van het leven te berooven, het
leven dat haar nu niets moois meer
kan bieden en dus niets meer Waard
is.
Ons bezwaar togen het stuk is, dat
we deze ontknooping ln het eersle be
drijf al konden voorzien, al voelden
aankomen, en al begrepen dat liet op
een of andere manier ongelukkig
afloopen moest. Men wist, dat speciaal
deze vrouw in zulk een omgeving de
liefde en het geluk in de kunst, dat zij
er zocht, niet vinden kan.
Dramatische verrassing of span
ning bood het dus niet aan; daarvoor
was het te gemakkelijk van hot begin
tot het einde te doorzien.
En ook de slotscène kon niet beko
ren. Stel u voor, dat Madeleine, 11a
verlaten te zijn door Bourgeuil, bezdg
is een rol in te studeeren voor con
nieuw stuk, waarmee zij een tournee
door Amerika zal gaan maken. Onder
voorwendsel, dat zij met een der scè
nes niet goed overweg kan, weet zij
gedaan te krijgen, dat Bourgeuil nog
eens bij haar komt om dit tooneel
met haar door te nemen. Bedoelde
scène stelt voor, dat een verlaten
vrouw zich uit wanhoop vergiftigt;
aan de uitbeelding van dat verschrik
kelijk moment moet Bourgeuil haar
helpen. En wat doet zij? Zij maakt
werkelijkheid van dit tooneel; zij
neemt echt vergif in, en terwijl
Bourgeuil denkt, dat zij tooneel speelt
sterft zij voor de oogen von den man,
dien zij nog lief heeft.
Melodrama! Puur melodramatisch
effectbejag, grof en gezocht, niet van
een fijn talent getuigend, maar een
uitstekende gelegenheid biedend om
eens te laten zien wat een actrice kan;
een „scène a faise"; dat geeft „spel".
En wat heeft mevr. Guus de Vos-
Poolman deze stervensscène aller
prachtigst gespeeld; wat een span
ning, wat een beelding van liefde,
smart en benauwing zat er in; en het
waggelend loopen der stervende
vrouw naar de sofa was heusch heel,
heel mooi.
We hebben altijd een gelukkigen
avond in den schouwburg als we eens
werkelijk mooi zien spelen. En zulk
een avond hadden we gisteren. Want
het echtpaar de Vos ais Bourgeuil
als Madeleine Grandier hebben zeerr
rijp, waar en als vakwerk buitenge
woon goed werk te zien gegeven. De
Vos werkelijk de acteur Bourgeuil, de
nukkige, afgunstige, grillige cabotin,
de „plankenman" zooals hij zichzelf
noemt, de man met de grove instinc
ten, ruw in het leven, als mensch be
dorven door het leven achter het
voetlicht. En mevrouw De Vos had
mooie klanken van liefde en gevoel
in haar stem, was zeer beschaafd in
manieren en optreden, einotioneerde
meermalen, en was werkelijk de
vrouw, die sterft aan haar liefde. In
lang zagen we haar niet zoo mooi.
Maar wat zien we haai' ook zelden.
Ten slotte willen we nog melden,
dal de heer Van Gastereu moeite doet
ons vóór het einde van het seizoen
een opvoering te bezorgen van de Ne-
derlandsche Tooneelvereoniging met
„Hannele's Hemelvaart", het mooie
stuk van Hauptmonn, dat nu overal
zoo'n opgang maakt. Dat zou een bui
tenkans voor Haarlem wezen.
FRANS NETSCHER.
„ONDER ONS".
liet gemengd koor „Onder Ons"
directeur de heer Henri Pielage
heeft gisteravond aan de vrij velen
die zich ter „Vereeniging"-zaal had
den begeven eenige uren van zeker
niet onbelangrijk en daarbij zeer af
wisselend kunstgenot geschonken. Het
koor zelf had zich voor dezen avond
met een bescheiden taak vergenoegd.
Het opende en sloot de uitvoering met
de beide op het jongste concours ge
zongen koorwerken: mijn Harpzangh
en het verplichte koor Psalm VIII van
W. Robert. Het eerste is zoo langza
merhand een repertoire-nummer van
„Onder Ons" geworden en dit was te
bespeuren aan de correcte, klank-
schoone, prachtig genuanceerde voor
dracht. In het tweede koorwerk was
de intonatie die zoo gevaarlijk
nauw met de klankschoonheid ver
want is niet steeds onberispelijk
hoezeer overigens de zekerheid van
techniek en de goede opvatting te lo
ven vielen.
Niet de minst wolkome afwisseling
in het programma bracht het optre
den van hét Dubbel Gemengd kwar
tet H. P., dat vóór de pauze het Ave
Maria van Arcadelt en een paar Ma-
rialiederen van Max Reger zong en
het tweede deel opende met oen drie
tal Duitsche liederen, waaraan, in
dunk voor het geestdriftig applaus,
een vierde een juweelig Volkslied
je van Reger werd toegevoegd. Mij
dunkt dat het Dubbelkwartel zijn
praestatie van dezen avond niet on
der zijn meest gunstige zal tellen: er
viel tusscben sopranen en tenoren
herliaaldelijk een klein verschil van
opinie betreffende den juisten diapa-
waar le nemen, wat misschien de
bassen verleidde om iets meer invloed
op de Intonatie uit to oefenen, dan
met de volmaakte stemmenverhou
ding is overéén te brengen. Vandaar
in sommige nummers niet die onge
reptheid van klank en voordracht als
mij bij vroegere gelegenheden had ge
troffen. Maar dat neemt niet weg,
dat wij aan de medewerking van het
kwartet eenige der schoonste en be
langrijkste oogenblikken van den
avond danken.
Van de solisten zij het eerst vermeld
mej. Louise Bekking van 's-Graven-
hage, die in een zevental Duitsche efl
Hollandsche liederen een zeer gunsti-
gen kijk gaf op haar talent van „voor
dragen". Daar was geest en karakter
in al wat zij deed; en dit in verband
met haar volklinkende en welgeoe
fende sopraanstem deed hare artistie
ke bijdrage met dankbare waardee
ring aanvaarden.
De tweede solist, de heer W. B.
Knikker, violist alhier ga1 in zijn
voordracht van Vieuxtemps' Roman e
et Polonaise, Wieniawsky's Légeude
en Bach's Air (als toegift) nog v el
niet veel persoonlijks maar toonde
toch goeden aanleg en reeds aanmer
kelijk kunnen. Beide solisten werden
door mej. Ré Levie op talentvolle wij
ze begeleid.
PHILIP LOOTS.
HERIJK.
Morgen, Vrijdag, heeft op Den Doo
ien de herijk plaats van 812 voor de
Botermarkt, de Drossostraat, de Lui-
testeeg, de Boeresteeg, deZuidersü'aat
en de Gasthuisstraat en van 14 uur
voor de Keizerstraat, de Baxrevoete-
straat en de Tuclithuisstraat.
MARY OLSON.
Over deze kunstenares, die binnen
kort hier ter stede zal optreden,
schrijft men ons o. a.
Mary Olson is te Hull geboren van
Zweedsche ouders. Reeds zeer jong
gaf zij blijken van bijzonder muzikaal
talent en werd op 17-jarigen leeftijd
aangenomen als leerlinge van de be
roemde Clara Schumann.
Onder de leiding van deze taoogbe*
gaafde artiste vervolgde Mary Olson
hare studiën. Na 3 jaren raadde Cla
ra Schumann haar leerlinge de wijde
wereld in te gaon en in het publiek
op te treden, niet omdat de studiën
reeds beëindigd waren, maar om
haar muzikale talenten in verschillen
de opzichten tq verrijken.
Mary volgde Clara Schumann'3
raad en bleef een geheelen winter ia
Noorwegen. Overal had zij veel suc
ces.
Toen ging zij naar Frankfurt a/AL-
bij Clara Schumann terug, die haar
nog verder les cuf tot haar dood.
Toen keerde Mary Olson terug naar
Engeland, waar pij als concertpianis
te optrad. Zij werd in het moeren*
deel van de Europeesche landen ge
ëngageerd en wel Engeland, Schot
land, Wales, Ierland, Duitscliland,
Oostenrijk en Holland. Zij trad in
Holland twee maal op en wel in Rot
terdam. Zij heeft veel geconcerteerd
met mannen als Petri, Hugo Becker
en anderen en onder hare vurigste
bewonderaars mag zij ook diverse ge
kroonde hoofden van Europa reke-
Onder haar leerlingen mag zij re
kenen de zuster van den Duitschen
Keizer Prinses Frederik Karei \au
Hessen.
Ex. Vrije- en orde-o efenire
geD.
Haarlem, 20 April. Geslaagd -Ja
heeren J. AVïnkelaar te Middelie, 11.
Vermeulen te Beverwijk, H. P. D.
Corporeal te Helder, D. H. Prins ta
Hoorn.
Uit de Rechtszaal
DIERENMISHANDELING.
A. S„ uit Haarlem, stond terecht
wegens het noodeloos mishandelen
van een paard. Volgens getuigen liep
het dier, een mager beest, dat geheel
bezweet was, kalm vooruit, het was
blijkbaar vermoeid, doch deed zijn
best. Geconstateerd werd, dat A. S.
het dier bijzonder krachtig met hel
minder gebruikelijke eind van ziju
zweep bewerkte.
De koetsier vertelde, dat hij haast
had en dat het een koppig beest was.
Mr. Hoyer vroeg één week hech
tenis.
DIEFSTAL.
Bij de kleerenbleekerij van H. S-,
alhier, kwamen meermalen klachten
van klanten, over goed, dat niet aan
wezig was, wanneer de wasch werd
thuisbezorgd. H. S. had in dien tijd
in dienst zekere juffrouw S. K., op
wie verdenking viel, het goed te heb
ben meegenomen. Een onderzoek
werd bij haar aan huis ingesteld, wat
tot resultaat had, dat een kinder-
schort, een onderrok en vijf hand
doeken werden gevonden, die de
vrouw van den bleeker herkende als
de vermiste goederen.
S. K. stond hedenmorgen terecht.
Ze beweerde, dat het Kinderschort
eigendom was van haar moeder. Dat
de handdoeken in haar woning ge
vonden werden kwam, doordat za
haar boeltje, toen ze heenging, in
drie handdoeken had gepakt, met
toestemming van den bleeker. Van de
twee andere handdoeken noemde za
de eene een luier en eigendom harer
familie, en de andere zou afkomstig
zijn uit een particulier waschje. Wat
