HAARLEM S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
Donkere Schaduwen
DINSDAG 10 MEI 1910
Buitenlandsch Overzicht
Over de
STERF-OORZAAK VAN
KONING EDWARD
bestond nog geen zekerheid. Er liepen
geruchten over oen beroerte, enz. 't
Bekende geueeskuudige blad The
Lancet geelt thans zekerheid en
schrijft „Met hot oog op onjuiste ver
onderstellingen, d'C haar grond vin
den in de aanwezigheid van oen be
leend laryngoloog aan het ziekbed van
koning Edward, achten wij het ge-
wenscht mede to deelen, dat de oor
zaak van den dood was een gebrOK
aan het hart, ontstaan na de bronchi
tis. De laatste uren des koning ver
liepen absoluut rustig en pijnloos."
De juiste datum voor
DE PLECHTIGE BEGRAFENIS
is nog niot officieel vastgesteld, maar
zeer waarschijnlijk zai 't 20 Mei wor
den. Een broeder van den overleden
koning vertoeft in Egypte «n hoewel
hij snel terugre'st, zal 't nog wei 10
dagen duren oer hij te Londen kan
zijn.
't Lijk zal dan ook eerst op den
avond van 17 Mei naar Westm. Ilall
worden overgebracht en daar twee
dagen op een praalbed blijven liggen.
De staatshoofden, die de begrafenis
bijwonen, komen twee of drie dagen
tevoren en nomen hun intrek in Buc
kingham Palace.
Er zuilen voel gekroonde hoofden
komen
Reeds weten onze lezers, dat t Noor-
weegsche koningspaar al in Londen
is aangekomen en dat ook de Duit-
sche Keizer 't verlangen te kennen
gegeven heeft, zijn oom persoonlijk de
laatste eer te' bewijzen. Verder is 't
waarschijnlijk, dat de koning van Ita
lië komt, de aartshertog Franz Ferdi
nand als vertegenwoordiger van kei
zer Franz Jozef, Prins Hendrik om
onze koningin te vertegenwoordigen,
enz. De andere landen zullen nog of-
ficieele deputaties zendenvoor
Frankrijk wordt o. a. genoemd oud
president Loubet, een groot vriend
yan den overleden koning.
Verschillende hoven hebben rouw
aangenomen, 't Oostenrijksche hol
o. a. voor den tijd van vier weken.
Nog steeds konten
BLIJKEN VAN DEELNEMING*
Gistermiddag vergaderde o. a. de
Duitsche Rijksdag, welke zitting werd
bijgewoond door den rijkskanselier,
veie ministers en den Engelscben ge
zant. Door den vice-president Spahn
werd een rede gehouden, waarin hij
zei, dat "t Duitsche volk van harte
deelneemt aan den zwaren rouw,
waarin de Keizer en het keizerlijk
huis door het overlijden van Koning
Edward zijn gedompeld. Met de deel
neming van de geheele wereld veree-
nigt zich het Duitsche volk in sympa
thieke gevoelens voor het Engelsche
volk, dat door den snellen dood van
zijn, midden in zijn constitutiomiee-
len arbeid voor het welzijn en de ont
wikkeling van zijn volk, uit het leven
geroepen koning, een ernstig, onher
stelbaar verlios leed.
Deze toespraak werd door de leden
van Rijksdag en Bondsraad staande
aangehoord.
't Is altijd eigenaardig, wanneer
een regeerend vorst sterft. Nauw zijn
de eerste klanken der doodsklok ver
storven, of met gejuich wordt de nieu
we koning begroet. De koning stierf
de koning leeft I
De Engelsche grondwet bevat de be
paling, dat 't lauds steeds door een
koning geregeerd moet worden, 't
Gevolg is, dat zoodra koning Edward
VII de laatste adem uitblies, koning
George V hem verving.
Reeds Zaterdagmiddag heeft hij
dan ook in den z.g. grooten raad de
regeering aangenomen. In ons vorig
Overzicht gave» we reeds een korte
samenvat: ing vau de toespraak, die
hij deze plechtigheid door
DEN NIEUWEN KONING
Ia gehouden. Hier volgt een vertaling
van een der belangrijkste passages
„Toen onze geliefde koning meer
dan negen jaren geleden hier stond,
verklaarde hij, dat hij tot zijn laat-
sten ademtocht zou werken voor het
welzijn en den vooruitgang van zijn
volk. Ik ben er van overtuigd, dat het
geheele volk zal meenen, dat hij dit,
zijn voornemen, ten volle heeft ver
vuld.
„Het zal mijn oprecht streven zijn
te trachten zijn voetstappen te druk
ken en tevens te handhaven het con
stitutioneel bestuur over mijn Rijk.
„Ik gevoel zeer ernstig de uiterst
vare verantwoordelijkheid, die op
mij Is gelegd. Ik besef, dat ik vertrou
wen kan op de hulp van het Parle
ment en het volk van deze eilanden
en do overzeesche gewesten, ter ver
vulling van mijn moeilijke taak en ik
ben overtuigd, dat zij mij zuilen toe-
bidden, dut God mij kracht en leiding
zal geven. 1-Iet strekt mij tol troost te
weten, dat ik in mijn dierbare ge
malin een steun zal vinden, die mij
steeds ecu hulp zal zijn lu mijn stre
ven voor het welzijn van mijn volk."
Hierna legden de Lords de eed van
trouw af aan den nieuwen koning.
Dit is gisteren ook gedaan door de
leden van 't Lagerhuis. Eerst legde
de voorzitter den eed af en daarna
volgden de ministers en de leden* Al
le leden waren in rouwkleeren.
Gisteren heeft ook
EEN EIGENAARDIGE
PLECHTIGHEID
plaats gehad. K' ing George werd
uit geroepen a to - '«owe vorst van de
City, de handels van Londen,
wat geschiedde met verschillende ce
remoniën.
Aan de sneus van de City, tegenover
de gerechtsgebouwen, werd een tijde
lijke barrière opgesteld, waarachter
de Lord Mayor en andere waardig
heid sbekleeders uit de City, met <ie
trompetters zich opstelden. Van de
westzijde naderde de stoet der herau
ten en eere-jonkers en vroeg toegang
tot de city om den nieuwen koning
uit te roepen. Na eenige ouderwet-
sche plichtplegingen, gaf de Lord
Mayor het gevraagde verlof, de bar
rière werd geopend en achter den
stoet onmiddellijk weer gesloten. De
Lord Mayor en de overige waardig-
heidsbekleeders sloten zich bij den
optocht aan. die naar de beurs en an
dere plaatsen in de city trok, waar
de herauten prins George tot koning
uitriepen.
De barrière aan den ingang van de
City bestond uit een zijden koord, dat
de poort moest verbeelden, die vroe
ger ter plaatse stond. De geheele
plechtigheid beteekent niet anders,
dan de svmbolieke erkenning van de
onafhankelijkheid der City tegenover
de vorsten in den ouden tijd.
Gisteren heeft ook
DE PROCLAMATIE VAN KONING
GEORGE V.
plaats gehad. Deze geschiedde op het
historische binnenhof van St. James's
Palace en was buitengewoon schil
derachtig. De straten in den omtrek
waren afaezel door de troepen, waar
achter het volk in dichte massa stond
samengepakthet dak van het paleis,
alle vensters en de verschillende ter
rassen waren dicht bezet. Op den
muur van den aangrenzenden tuin
van Marlborough House, thans het pa
leis van koning George, waren alle
kinderen van den koning, met hun
gouverneur, en andere leden van de
koninklijke familie, opgesteld. De Ko
ning en de Koningin Mary waren niet
te zien, doch woonden toch de cere
monie bij.
Toen de Wapenkoning, die de pro
clamatie voorlas, gekomen was bij de
zinsnede waarüi over den dood van
koning- Edward word gesproken, ont
blootten alle aanwezigen eerbiedig 't
hoofd, en bleven zij blootshoofds staan
totdat de proclamatie geëindigd was.
Aan liet einde bliezen de trompet
ters een fanfare, en de batterij in St.
James's Park opgesteld, loste saluut
schoten.
Toen het voorlezen van de procla
matie eindigde met de woorden „God
save the King", nam het publiek dien
kreet over en weldra weerklonk die in
steeds toenemend geroep door het
park en alle aangrenzende straten.
Een muziekkorps der eerewacht speel
de het Volkslied, en toen een krach
tige stem in de menigte de woorden
van het lied aanhief, stemde weldra
het geheele vulk daarmede in, met
zulk een kracht, dat deze betooging
tot voorbij Buckingham Palace kon
gehoord worden.
Nog altijd wordt er getwist ovei
DE NALATENSCHAP VAN
KONING LEOPOLD VAN
BELGIË.
De socialistische leider en lid der
Kamer Van der Velde heeft een open
brief geschreven aan den minister
van justitie, waarin hij dezen ver
zoekt, wel een onderzoek ie willen in
stellen naar de volgende feiten.
Na de operatie van koning Leo
pold (zoo luidt dit schrijven) heeft ba
ron Snoy den vertrouwden bediende
van den vorst, Degueldre, ontboden
en dezen gelast zich den volgenden
dag per rijtuig naar een bepaalde
woning te begeven, waar hij de^ ba
ron vond, met de heeren Pochaz. va
der en zoon, respectievelijk directeur-
generaal aan het ministerie van fi
nancien en afdeelingschef aan het de
partement van koloniën.
Aan Degueldre werden een envelop
pe en eenige sleutels ter hand gesteld;
teveDs kreeg hij de opdracht drie kof
fers naar do Société Générale te bren
gen en de sleutels en enveloppe te
overhandigen aan een persoon, die
hij aldaar zou aantreffen. In liet hem
aangewezen gebouw vond hij baro
nes do Vaughan, wie hij, ingevolge
zijn lastgeving, de voorwerpen gaf.
Mevrouw Delacroix liet daarop den
inhoud der koffers overbrengen naar
een kluis, welke zij in de Société Gé
nérale bezit.
De heer Van der Velde Besluit zijn
brief met de uitnoodiging, de juist
heid dezer feiten te toetsen aan de ge
tuigenis van den persoon, die dezo
opdrachten uitvoerde.
Enkele bladen spreken 't vermoeden
uit, dat hier sprake is van de dertig
millioen aan Congciaensche waaiden,
welke nog altijd zoek heeten te zijn.
DE NIEUWE FRANSCHE
KAMER
zal, volgens een mededeeling van hel
ministerie van builenlandsche zaken,
tellen 71 reactionnairen, 17 nationa
listen, 59 progressisten, 93 republikei
nen, 248 radicalen en radico-socialis-
ten, 29 onafhankelijke socialisten en
~'i veroenigde socialisten.
VERKIEZINGEN IN SPANJE.
Volgens de reeds bekend geworden
resultaten der verkiezingen werden
gókozen 44 conservatieven, 114 libe
ralen. 48 republikeinen, 1 socialist en
18 van verschillende politieke gezind
heid.
De ministerieele meerderheid boven
alle oppositiepartijen te zamen zou
60 stemmen bedragen.
Tot de gekozenen behooren o. a. de
heeren Moret. Maura en Romanones,
minister van openbaar onderwijs.
OPSTAND IN ALBANIA
Volgens officieele mededeelingen
hebben de Turksche troepen van Pre-
thowo het plateau Karfüagh bezet
EEN CHINEiESCHE KAMER.
Er is een dekreet afgekondigd om
trent de opening van een adviseoren-
de Kamer op den eersten dag van de
negende maand. Deze Kamer, die den
grondslag zal vormen van een later
parlement, zai 90 leden tellen, groo-
teudeeJs leden van het keizerlijke
Huis en voorts aristocraten en amb
tenaren.
Parijsche Brieven
CCXXIL
Liane de Pougy was eerst toonecl-
speelster. Veel talent had zij niet,
doch ze was heel mooi en in som
mige theaters te Parijs wordt schoon
heid nog meer gewaardeerd dan ta
lent. In een schouwburg moet er wat
te schouwen vallen en schoonheid
is gauwer merkbaar dan talent
Doch Lian9 de Pougy lnwl eer
zucht En toen zij gewaar werd, dat
de recensenten het steeds hoofdzake
lijk over haar „mooie verschijning"
hadden, verliet zij dapper de plan
ken en werd.... schrijfster.
„Yvée Lester" en „Yvéa Jourdan"
zijn haar pennevruchten. Ik heb
geen dier werken gelezen en kan dus
niet beoordeelen, of zij als schrijf
ster meer talent heeft dan als too-
neelspeelster. In elk geval spreekt
niemand over haar als letterkundige.
Komt haar naam over iemand's lip
pen en dit gebeurt niet zelden
dan zijn het altijd de „belle femme"
en de „femme chic" in haar, voor
welken de volle aandacht gevraagd
wordt. Voeg daarbij, dat zij een der
toonaangeefsters in Parijsche mode
zaken is, en ge begrijpt, dat zij niet
behoeft te schrijven om een behoor
lijk, ja zelfs een weelderig bestaan te
hebben. Alle tailleurs en hoedenma
kers kleeden haar volgaarne gratis
een kleedingstuk, gedragen door Lia
ne de Pougy, verschaft den vervaar
diger een groot debiet. In do elegan
te wereld is schoonheid een kostelijk
ding, dat de bezitster een kosteloos
bestaan, benevens kostbaarheden aan
de hand doet
Een paar weken geleden wandelde
Liane de Pougy, vergezeld van ma
dame d'Hervilly en prins Ghika, te
Saint-Germain, de meest aristocrati
sche buitenwijk van Parijs, de \v ijk
risposteerde nu de bur-
waar o. a. de uitdrukking „bour-
geoisement vertueux" in een kwaden
reuk staat
De mooie Liane o, zoete naam I
- - had een nieuwerwetschen hoed op.
Middellijn ongeveer anderhalve me
ter, zonder overdrijving omtrek
rekeut zelf maar uit, mathemathlci
Waarde een paar duizend francs. Ef
fect grandioos 1
Het drietal stond op het punt, om
n mondainen koekcbakkerswinkel
binnen te treden, toen een ander drie-
',al, bestaande uit den heer Martel,
jijn vrouw en madame Cherechews-
ky, Liane en haar genoolen voorbij
kwam.
Liane'? hoed trok natuurlijk de
aandacht van het burgerlijk trio.
„Wat 'n hoed 1" riep mevrouw Mar
tel uit, „wat 'n maskerade I Enfin
geen wonder..— 't Is Liane de Pou
gy 1"
Prins Ghika, een piepjonge man
met geheel onbehaard gezicht, vatte
daarop vlam en kreet
„Een maskerade Wie dat heefl
gezegd, moest zichzelf maar eerst in
den spiegel bekijken I"
„Vlegel 1"
ger.
De kleine prins trad moedig op
zijn tegenstander toe en wilde dezen
zijn kaartje overreiken. Dat zou des
prinsen eerste duel zijn 1 Zijn borst
zwol. Doch hij had buiten den waard
gerekend, althans buiten de burger
lijke opvattingen en manieren vau
den heer Martel, die de jonge door
luchtigheid martel leerde met een
paar geduchte vuistslagen, methode
üam Mac Vea. De slagen kwamen
zóó hard aan, dat Liane de Pougy
eenige oogenblikken later, in een bui
van humoristisch medelijden, tot
keur ridder gezegd moet hebben
„Hij heeft je leelijk toegetakeld,
i n kleine joch 1"
„Mon peut loulou I" dat teederc
verkleinwoord, moet, dunkt mij, on
der dergelijke omstandigheden, niet
aangenaam klinken in de ooren van
den betrokkene, vooral niet, als deze
iemand vau prinselijken bloede is.
De zaak kwam, op aanklacht van
den pi ins, voor den vrederechter van
Saint-Germain.
Nog nooit, vermoed ik, zijn ar voor
een „tribunal de simple police" zoo
veel menschen van de „high life" bij
elkaar geweest Het leek wel, of zoo
dodelijk de graaf Robert de Montes-
quiou de Fézensac een „conférence"
zou gaan houden. Rijke toiletten, dat
er waren! En hoeden, hoeden...!
Daar kwamen [Jane de Pougy en
madame d'Hervilly binnen. Bewonde
rend gemurmel. Ditmaal had Liane
een hoed op van 2 meter middellijn,
wat het begrijpelijk maakte, dat de
vorige hoed, die van de ruzie, „le pe
tit chapeau" werd genoemd.
Getuigenverhoor.
Uw naam?
Liane de Pougy.
Uw ware naam?
Chassaigne.
Leeftijd
Zeven-en-dertig jaair.
Uw beroep?
Schrijfster.
Daarop moest Liane vertellen, hoe
de zaak zich had toegedragen.
Ik heb vergeten te vertellen, dat de
burger Martel den prins ook nog voor
makreel en Liane voor kraanvogel
en kameel had uitgemaakt Nu klin
ken die woorden in het Hollandsch
heel onschuldig, doch in het Fransch
zijn het beleedlgende scheldnamen.
Cham eau" heeft ongeveer de betee-
kenis van „smeerlap"; „maquerau"
en „grue" zijn nog Liever benamingen
die mijn pen evenmin wenecht te
talen als Liane de Pougy de Fran-
sche invectieven wilde uitspreken.
Waarvoor schold de heer Martel
den prins uit?
Blozend tot achter de fijngevorm-
de ooren, antwoordde Liane:
Voor zeevisch.
Algemeen gelach*
Nu, wat zou dat?
Maar een bijzondere soort van
zeevisch.
Wélke soort het was, was met
mogelijkheid uit haar te kr'jgen.
En u, waarvoor maakte hij n uit?
Voor een trekvogel, en voor
beest, dat hekend is om zijn sober
heid.
Enorm gelach.
De president:
Perfect, een dier, dat in de woes
tijn zeer gewaardeerd wordt.
Hevige lachbuien alom, ook aan de
zijde der dienaren van den heiligen
Hermandad.
Madame Jousset, de eigenares van
den eersterangs koekebakkerswinkel,
kwam daarna, eveneens als getuige,
gelukkig de raadsels oplosseu. Zij
was klaarblijkelijk op de hond van
het aristocratisch-paAri cisclie drietal
en meende den prins nog te moeten
boJof-trompetten door wijsgooriglijk
te zeggen: „Het Is erg gemakkelijk,
anderen te beleedigen; wat mooi Ls,
dat ls, er niets tegen terug te doenl"
Madame d'Hervilly getuigde, als
was zij de spreekbuis van Liane de
Pougy. Ook bij haar kwamen de di
verse beestennamen niet over de tong.
Madame Cherechewsky verklaarde,
dat noch zij, noch haar vriendin zich
beleedigend of zelfs kritisch over Lia-
do Pougy had uitgelaten. Integen-
sl persoonlijk had zij haax bewon
dering uitgesproken voor het smaak-
olie kanten kraagje, dat de schoone
schrijfster bij die gelegenheid had
omgedaan. Waarop de president haar
onder het oog bracht, dat alle ande
re getuigen het er over eens waren,
dat Liane toen heelemaal geen kraag-
om had.
Voorts beweerde dezelfde getuige,
dat juist de prins haar vriendin voor
kraanvogel had uitgemaakt en het
eerst een dreigend gebaar had ge
maakt. Overigens had zij niets ge
hoord en niets gezien.
Haar man ,de geneesheer Chere
chewsky, keurde het gansche gedrag
"■an den heer Martel goed.
Vervolgens werd, als eveneens
ermakeliik „hors d'oeuvre". een
tweede zaak van den prins Ghika be
handeld. Ongeveer een jaar geleden
beet de akelige hond vau een officier
der kurassiers het snoezige hondje
an Liane de Pougy. De vechtlustige
prins toog toen met groote stappen
naar een groep notaris-klerken, die
in de buurt hartversterkinkjea ver
schalkten, en vroeg hun met doods
verachting
Is die hond van ulieden
Neen 1 luidde het korte bescheid.
Dan is het de hond van dien vui-
lon officier
De „vuile" officier was al lang uit
het gezicht verdwenen.
Op deze zitting zei een van bovenbe
doelde notarisklerken
Wij zouden reeds vroeger van die
boleedigende woorden gewag hebben
gemaakt, indien wij niet bevreesd
waren voor diplomatieke verwikkelin
gen
Toen bereikte de lachstorm zijn top.
punt Zelfs de president kon zijn
ernst niet bewaren hij kreeg een
„fou rire" zóó dat hij op een gegeven
oogenblik, hijgend naar adem, uit
riep
Om de wille van alles, menschen,
laten w ernstig blijven 1
N'auweb'ks was de storm bedaard
of meester Bauzin, de rechtskundige
raadsman van prins Ghika. drong er
op aan, dat deze rechtbank zich ter
zake onbevoegd zou verklaren
„want het geldt hier niet de kleinig
heid van lichte kwetsurener is
bloed gevloeid 1"
Na eenig delibereeren over cn weer,
oordeelde de president de rechtbank
oubevoegd, zoodat de zaak eerstdaags
voor de „police correctionelle" tc Ver
sailles berecht zal worden.
Als de prins Ghika niet verstandig
is en zijn aanklacht niet intrekt, zie
ik aankomen, dat het op die zitting
zai volloopen van lachluslige Parij-
zenaars van alle standen. Men is hier
tuk op dergelijke rechtsgedingen. Ai
zou de heer Martel de zwaars ie straf
ten deze krijgen, de risee van het pu
bliek is en blijft de prins Ghika. Er
zijn zaken, die men niet voor het ge
recht moet brengen.
Op de afgeloopen zitting heb ik on
der meer beroemdheden en beroemd-
heidjes een grappigen tooneelschrij-
ver gezien. Ik vrees voor Liane de
Pougy, dat eerstdaags in een der Pa
rijsche theaters een blij spelletje zal
worden opgevoerd, getiteld ,,I*e pe
tit chapeau de Diana de Ronsry" of
iets van dien aard.
Hoe toch een klein voorvalletje hee-1
Parijs kan interesseeren Mits „la
note gaie" er maar is.
OTTO KNAAP.
gens was het tusschen Castricum en
Heemskerk, sneeuw-, hagel- rsn
regenbuien en on weder ceai paar uur
onafgebroken zich deden golden als
in inenscbenheugeuis niet bekend. De
spiuaziovelden waren dan ook dia
geheel onder sneeuw weggedoken,
die op sommige plaatsen een voet
hoog lag. In sommige tuinen waren
de bloemen geheel vernield, terwijl
vooral de zwarte bessen danig gelo
den hebben. Behalve het doodslaan
van een koe van J. W„ richtte do
bliksem geetl schade aan De schade
voor sommige tuinders zal belangrijk
zijn.
Binnenland
Uit de Omstreken
BEVERWIJK.
Onweer.
Bijna den geheel en dag woedde
gisteren een noodweer in de omstre
ken van Beverwijk. Vooral des mor-
HOFBERICHTEN.
De Koningin zal zich bij de begra
fenis van koning Edward doen ver-
legeowoOTdigeu door den Prins der
Nederlanden, die tot het volbrengen
van die zending met het pantserschip
„Heemskerck naar Londen zal wor
den overgebracht. De Prins zal als
hoofd der missie vergezeld worden
door twe© leden van het Militaire
Huis van da Koningin.
Het Ilof zal vermoedelijk voor 14
dagen rouw aannemen over den dood
van koning Edward.
MINISTER VAN JUSTITIE.
De Torenwachtei" van de „Mid-
delbuvgs-he Courant" kan bevestigen,
dat er z-er ernstig sprake is, dat He
heer Nelissen Bij zijn aftreden als
minister van Justitie zal vervangen
worden door den Katholiek oir. Lede-
boer, procureur-generaal bij den
Hoog»n Raad.
DE TWEEDE KAMER,
van baar Paaschvacantie terugge-
keerd, zag haar ledental effectief ver
meerderd door het binnenkomen van
den heer De Meester, die, hoewel bij
na een jaar geleden gekozen, nog niet
beëedigd was en zitting genomen had
De oud-mi uister bleek de ernstige ge
volgen eeuer hevige ongesteldheid
nog niet ten volle te boven.
Het spreekt wel vanzelf, dat koning
Edward's dood werd herdacht. Do
voorzitter sprak gevoelens van deel
neming uit jegens het Engelsche volk,
dat zijn koning verloor in tijdsom
standigheden, waarin diens adviezen
de beteekenis hadden van die van
een ervaren staatsman.
Aan zijn verzoek, om de condolean
ces der Tweede Kamer aan de Brit-
sche Regeermg over te brengen, wil
de de Minister van Buitenlandscho
Zaken gaarne gevolg geven. Onder
schrijvende v al de voorzitter hail
gezegd, zeide hij, dat de voortreffe
lijke Engelsche koning, die overleden
was, in net laatste tiental jaren een
belangrijke rol had vervuld in do
wereld-politiek ea dat de zegenrijke
gevolgen van zijn invloed ook buiten
de grenzen van zijn land mochten
worden gewaardeerd.
De Kamer, die haar afdeelmgeu,
waarin zij aanstonds werken ging,
opnieuw samenstelde, regelde hare
werkzaamheden aldus, dat zij morgen
zal beraadslagen o.m. over den terug
koop van het land Kaudanghaucr
dat zij Woensdag stemmen zal over
de lijn Batavia—Buitenzorg dat zij
Dinsdag na Pinksteren niet verga
dert, doen in elk geval Donderdag
daaraanvolgende des middags zal be
raadslagen over het voorstel-Troel-
stra (enquête-Kuyperzaak).
De heer Vliegen zal op een nadei
te bepalen dag interpelleeren over do
uitzetting vau een tweetal builen
landsche werklieden, van wie één
een leider van Duitsche arbeiders
beweging (uitsluiting te Glanerbrug).
Heden 11 uur openbare vergade
ring.
Iroelstra's enquête-voorstel.
Verschenen is de Memorie van Ant
woord van den heer Troelstra op
hot voorloopig verslag over zijn voor
stel, tot het houden eoner onquète
omtrent handelingen van den toen-
maligen Minister vau Binnenlandse ha
Zaken tea- zake van decoraties in 1903
en 1905.
Ter beantwoording du;- voornaam
ste bezwaren tegen zijn voorstel ont
wikkeld, meent de heer Troelstra de
ze te moeten toetsen aan de twee eer
ste stellingen ter motiveering en ver
dediging van dat voorstel in par, 1
der Mem, v. Toelichting opgenomen.
De eerste stelling: De Kamer heeft
het recht van enquête omtrent al die
aangelegenbeden, welke tot l»are at-
FEUILLETON
Naar het Duitseh..
Door
PAUL 11ENKENS.
59)
Deze bewering verdient.... sta
melde Hugo.
De rechter viel hem in de rede. Hij
zocht in de op de schrijftafel liggen
de papieren rond, toen hield hij plot
seling Hugo de drie accepten voor, die
In de vroegere woning van Beek ge
vonden waren.
Ontkent u misschien ook uw be
kendheid met deze papieren ?vroeg
hij.
Noen, deze papieren zijn mij be
kend, antwoordde Hugo, nadat hij
een vluchtigen blik op de wissels had
geworpen, maar meteen niet had kun
nen verbergen, hoe hevig hij schrikte.
Dat zijn mijn accepten.
Ja, en uw oom heeft za onder
teekend, nietwaar
Weer wierp Hugo een blik op de
papieren. Het ontging den rechter
van instructie niet, hoezeer zijn hand
beefde.
U zal wel gelijk hebben, luid
de het antwoord, met plotseling
heesch geworden stem.
Uw overleden oom gaf u vermoe
delijk deze papieren ter dekking van
een of andere schuld
Ja, antwoordde Hugo. Hij
was altijd heel goedig tegenover mij.
Ik herinner mij toch duidelijk,
hoe u mij vertelde, dat u al lang met
uw oom gebrouilleerd was. Kan u mij
niet zeggen, wanneer u zoo ongeveer
met uw oom gebroken heeft
Rechter Albert! had niet kunnen
verhinderen, dat Hugo intusschen
snel een blik op de accepten had ge
worpen.
Zoo precies herinner ik mij dat
niet meer, het moet echter in elk ge
val in Februari geweest zijn, ant
woordde hij toen snel.
Dus na het uitgeven van deze
accepten
Natuurlijk Anders zou mijn oom
mij zeker de accepten niet gegeven
hebben.
Heel juist- Naar hetgeen de ge
tuigen mij van uw oom verteld heb
ben, was hij over het algemeen zeer
precies op het punt van geldzaken.
Het zal u wel groote moeite gekost
hebber, vóór u deze accepten van
hem loskreeg
Dat zal ik niet ontkennen, be
vestigde Hugo. Juist de omstandig
heid, dat ik al heel spoedig daarna
weer geld noodig had, gaf aanleiding
tot onze breuk.
Als ik u nu echter zeg, dat die
breuk al in Januari heeft plaats ge
grepen
llugo werd bleek. Hij moest zijn
blik afwenden.
Dat dat moet een vergissing
zijn.
Neen, dat is een bezworen feit.
Hedenmorgen nog heeft de voormali
ge dienaar van uw oom gezegd en
met een eed bezworen, dat de breuk
tusschen u en zijn vroegeren meester
op den verjaardag van den laatsten,
den 24sten Januari van dit jaar, had
plaats gegrepen. Deze wissels hier,
die op 28 JaDuari gedateerd zijn, zijn
dus eerst na de breuk met uw oom
onderteekend. Zij zijn toch Immers
door hem onderteekend
Natuurlijk I stoof Hugo op.
U zei toch zooeven zelf, dat uw
oom u deze accepten moeilijk had
kunnen geven, nadat gij van elkaar
vervreemd waart, zoo ging Alberti
zonder pardon op hetzelfde thema
voort. Hoe komt het nu echter, dat
juist de uitdrager Schimmel deze ac
cepten in zijn beizit had U heeft
blijkbaar vroeger ook al geldzaken
met hem gehad
Nu ja, gaf de baron met te
genzin toe. Hij gaf mij geld op
volkomen veilige wissels.
Schimmel schijnt toch tegen de
veiligheid van deze wissels bedenking
gehad, te hebben. De wissels zün al
sinds einde April te innen en of-
schqon uw oom na dien tijd nog bijna
drie maanden geleefd heeft, heeft
Schimmel ze niet tijdens zijn leven
laten presenteeren. Ook na den dood
van den baron heeft hij ze niet bij
den executeur testamentair laten aan
bieden, die toch dadelijk gezorgd zou
hebben, dat het geld betaald werd.
Welke verklaring kan u van zoo'n
vreemde handeling geven
Maar ik kan toch niet weten,
waarom de uitdrager dat gelaten
heeft, ik ben toch niet de voogd van
dien man geweest
Nu, het zou toch heel gewoon
zijn, aan te nemen, dat de uitdrager
heel goed wist, dat het hem toch niet
zou geven, als hij ze bij den ouden
beer presenteerde. Hij had zeker re
den te vermoeden, dat de Qjiderteeke-
ning van uw oom vervalscht was 1
Hoe denkt u over dia verklaring?
Hugo staarde voor zich uit en
zweeg. Toen glimlachte hij verachte
lijk.
Daar heb ik geen antwoord voor,
zei hij koud.
Wat bewoog u met den uitdra
ger Schimmel een briefwisseling In
cijferschrift te voeren
Hugo keek ontsteld op.
Dus, daar wil u nu achter zien
te komen U vertelt mij louter vrien
delijkheden, waarvan ik zelf geen
vermoeden heb, fluisterde hij met
bevende Hopen.
De commissaris Grósser is in
staat, u de geheele correspondentie te
laten kijken. U kreeg uw aaunianiu-
gen vau den kant v«.n Schimmel door
advertenties in het dagblad van dien
dag, die altijd tot opschrift hadden
„Liedervers ontvallen". Kan u zich
dat niet herinneren
Het gelaat van den baron nam een
sombere, bezorgde uitdrukking aan.
Hij keek naar den grond en zweeg.
Nu, wil u mij geen antwoord
geven vroeg de rechter van in
structie.
Toen hij daarop nog altijd geen
antwoord kreeg, kwam hij vlak bij
I-Iugo staan.
Het is voor u verreweg het bes
te, baron, als u geen uitvluchten
meer zoekt, maar een openhartige,
eerlijke bekentenis aflegt, hernam
hij op ernstigen toon. Een reeks
van toevalligheden heeft een keten
van bewijzen tegen u aangevoerd, die
onomstootelijk zijn. Uw hand komt
in het oog loopend met het gevonden
bloedspoor overeen. Bovendien moet
u toegeven, op 25 Juli in Krenzlingen
geweest le zijn en daar het voor juf
frouw Hedwig Beek bestemde aange-
teekende pakje afgegeven te heb
ben
Neen, dat is een verdenking,
waartegen ik niet genoeg protestee-
reu kan, zei Hugo, nu heftig opge
wonden. Ik was niet in Kreuzlin-
*gen, ik reisde in tegenovergestelde
richting, en ik ben volkomen in staat
mijn alibi te l>ew:jzen
Nu, men zal informaties nemen,
die de geloofwaardigheid van uw be
weringen zullen mollen vaststellen.
Ik verzoek er teïfs dringend oui,
mijn alibi op dien criticken avond
nauwkeurig te mogen opgeven.
De rechter fronste geërgerd de
wenkbrauwen.
Wil u dus niets bekennen, niets?
vroeg hij, terwijl hij den beklaag
de een stap naderde.
Neen zei Hugo scherp en be
slist. Ik heb niets ie bekennen I
Weer maten de beide mannen el
kaar met de blikken, maar Hugo
sloeg zijn oogen niet Yoor den blik
van den ander neer.
Nu goed, mijnheer v. Engler, dan
bevestig ik hiermee uw gevangenne
ming. zei Alberti.
Tom voegde hij er tot den commis
saris van politie bij
U zal er voor zorgen, dat doze
mijnheer in voorloopige hechtenis
wordt gesteld.
Daarop zich weer tot Hugo wen
dend, ging hij voort
Eerst ben ik genoodzaakt, van
het tot nu toe met u gevoerde ver
hoor een nauwkeurig protocol te la
ten opmaken.
Wordt vervolgd).
