Dl KIM KiPEL,
roste's
Theedoeken
Handdoeken
Tafelgoederen
Lakens, Sloopen
Safe deposit
Assurantiekantoor,
G. DE VLEESHOUWER Go.
Gierstraat 4-6. Telefoon 763.
BEKENDMAKING.
Grafmonumenten.
DAMES SCHORNAGEL, GttliploniBfds Mins.
Er zijn uitlatingen, die daarop wij
zen, maar daarnaast zijn tal van ge
sprekken, die er op wijzen, dat er
geen bepaald besluit was om dood te
gaan. Vóór Zaterdag bestond, naar
spiekers meenlng, het verlangen om
dood te gaan niet.
Nu de Zaterdagavond. Aan kleinig
heden hecht spreker hier niet, dus
ook niet aan het uitgaan zonder cor
set. Maar daartegenover staat het
spelen met haar k^nd vóór zij uit
ging. Het medenemen van een huis
sleutel en het afscheid nemen van
baar kind. Zij hield veel van haar
kind, ziels veel, dat weten wij van
den lieer W., die uit kiescbheid hier
als getuige is weggelaten.
Wij gaan nu langzamerhand naar
bot Molentje en het voorgevallene rnet
den koetsier, zoo zei spreker.
Ouuitvvischbaar was voor spreker
die houding van rust vrede en rust
spraken uit haar trekken. Daarin lag
een verlangen naar den dood, geen
ernstig verlangen, zooals art. 293 dat
eischt, maar een Impulsief verlangen,
zooals mogelijk was bij het type van
deze hï9terica patiënt, gelijk die ons
door de deskundigen geschetst is.
De voorstelling door beklaagde ge
geven, acht spreker de ware. Hij
heeft haar verwijten gedaan, toen
hoeft die vrouw gehuild en die tranen
hebben op beklaagde een grooten in
druk gemaakt. Hij heeft toen vergif
fenis gevraagd en gezegd ga naar
uw man en kind terug, en toen is de
daad gevolgd. Spreker komt dus tot
de conclusie dat hier is geweest een
verlangen, maar niet een uitdrukke
lijk en ernstig verlangen, dat art. 293
eischt
De vraag is nu wat zal de recht
bank doen. Een psychiatrisch onder
zoek gelasten Spreker waardeert
het, maai' acht het niet noodig. De
rechtbank zal rekening kunnen hou
den met de factoren, die spreken ten
gunste van beklaagde.
Wie zal durven aannemen, dat die
man normaal is geweest, wie zal den
gemoedstoestand van beklaagde niet
in aanmerking nemen
De opvatting om een zaak zoo
zwart mogelijk te maken, als die
hoeft bestaan bij het O. M., zij be
staat niet meer, maar beklaagde heeft
zich vergrepen aan de wereld-orde
en ieder die gelooft pan een hoogere
macht, die ons verbiedt het leven van
een ander te nemen, zal ook over
tuigd zijn, dat diezelfde macht ons
zegt, dat er medelijden moet zijn met
den ongelukkige, die veel geleden
heeft
Geöischt werd ZEVEN JAAR GE
VANGENISSTRAF.
DE VERDEDIGER.
De verdediger, mr. Bourlier, ving
auu met de meaedeeling dat hij zich,
dadelijk nadat hem de verdediging
was opgedragen door de familie van
beklaagde, begeven heeft naar den
officier en den rechter van instructie
om 'n psychiatrisch onderzoek te vra
gen, hetgeen hem geweigerd is. Men
achtte het niet noodig en overbodig.
Dat aarzelt spr. niet een fout te noe
men, want daardoor mist de Recht
bank nu gegevens, welke voor haar
onmisbaar zijn. En gevolg van die
fout is geweest, lat pleiter niet in de
gelegenheid is geweest een psychiater
bij zijn cliënt te brengen, in den per
soon van dr. Rosensteyn, die hem
hier zoo gewaardeerd heeft ter zijde
gestaan.
Door hem toegang voor een psychi
ater to weigeren, is pleiter niet in de
gelogenheid geweest alle gegevt
feiten en factoren omtrent zijn cliënt
te verzamelen. Hij kan nu aan
Rechtbank geen feiten geven om de
Rechtbank te overtuigen van de nood
zakelijkheid van een psychiatisch on
derzoek.
Hulde brengt spr. aan de prachtige
instructie welke gevoerd is. Maar een
gewichtige factor is verzuimd: een
onderzoek naar het probleem
zelfmoord. De zelfmoord-toestand, die
deze zaak beheerscht van het begin
tot het einde, is in de instructie vol
komen genegeerd. Te onderzoeken ln
welken toestand bekl. verkeerde, was
belangrijker dan het onderzoek naar
de materieele feiten.
PI. gaat hierop uitvoerig na, hoe
men honderd jaren geleden over den
zelfmoord dacht en thans in het al
gemeen zijn de psychiaters het er
over eens dat zelfmoord zonder phy-
chische of physlsche afwijkingen uit
zondering Is.
Een ernstig onderzoek heeft aange
toond dat bij 12-1 gevallen van zelf
moord er slechts één was waarbij de
persoon psychisch gezond was,
personen waren volslagen krankzin
nig en 79 lijdende aan ernstige psy
chische afwijkingen. De oorzaak
van poging tot zelfmoord van pleiters
cliënt was dat hij het leven niet meer
kon dragen. Toch heeft men in de in
structie het geheele probleem van den
zelfmoord totaal genegeerd. Dat
een groote, onherstelbare fout, omdat
naast chronische krankzinnigheid
ook acute krankzinnigheid bestaat.
Hoe kon men den toestand beoor-
deelen waarin pleiters cliënt den 16en
April j.L bestond. Laten de deskun
digen, stel zij worden benoemd, bekl.
maa rondorzoeken. Zij zullen het niet
kunnen, omdat zij het gebouw niet
kunnen herbouwen met dezelfde
steenen van 16 ApriL
Jaren lang Is pleiters cliënt neer
gedrukt door den band welken de re
latie met mevr. W. medebracht. Ja
ren lang heeft hij ln dien toestand
geleefd en is hij gekomen tot een daad
van wanhoop. „Vader, het kon niet
andera" En de daad waar hij zich
16 April niet in kon denken, is hem
nu, nu zijn gezondheid is terugge
keerd, duidelijk geworden, en vervult
Jiem met berouw en kwelling zijn le
ve» lang.
Wanneer thans psychiaters be
noemd worden, zullen zij wellicht
pen geheel verkeerd beeld geven van
gen toestand^ waarin bekl. 16 April
erkeerde. Die risico wil pleiter niet
loopen. HIJ heeft het gevraagd drie
dagen na het feit Op grond van de
verkorting zijner rechten als verdedi
ger vraagt pleiter geen clementie,
maar eischt hij die. Daardoor alleen
kan goedgemaakt worden het onher-
stelbaire verzuim waarvan bekl. het
slachtoffer Is geworden.
Vervolgens geeft pleiter een karak
terschets van mevr. W. Zij was lief,
goed en kinderlijk, maar zij miste el-
persoonlijkheid. Zij was een lief,
licht, elegant scheepje, maar zonder
roer, in gezelschap vroolijk, was zij
thuis melancholisch. Een diep gevoel
had zij niet. Dat had zij alleen voor-
dezen beklaagde.
Mevr. W. zocht moer naar het ma
terieele, bekl. meer naar het ideëele.
Dat blijkt uit zijn dagboek en zijn
brieven. Met medelijden en liefde
vervuld, heeft bekl. zich gegeven, met
geheel zijn persoon. Beiden hebben
elkaar lief gehad, maar zij hebben
van hun Liefde niet den tempel ge
maakt, welken zij er van hadden
kunnen maken.
Wanneer mevr. «W. haar man had
verlaten, zooals bekl. haar gevraagd
had, wanneer zij op hem gewacht
had bij haar zuster in Engeland tot
hij had afgestudeerd, dan hadden di§
menschen van hun liefde kunnen ma
ken wat zij er van verwachten.
Behalve groote liefde had bekl. ook
innig meidelijden met mevrouw W.
en dat gevoel met de liefde maakte
bekl. gek. Het idee van zelfmoord
kwam bij hem op, liet hem niet meer
los, de wilskracht in het slappe li
chaam kon geen weerstand bieden en
het einde moest tragisch zijn. Het kon
niet anders.
Is het zoo moeilijk te begrijpen dat
bekl. bij zijn liefde en medelijden
voor mevr. W. de relatie weer aan
knoopte toen hij hoorde dat zij om
hem treurde en hem terug verlang
de. De redenen van beklaagdes mde-
looshe.d kent de rechtbank, maar den
toestand van bekl. kent zij niet. Daar
omtrent hadden alleen psychiaters
haar kunnen inlichten. Maar zij heb
ben het niet gedaan, dank zij de
vriendelijke welwillendheid van den
officier. Pleiter heeft niet anders "kun
nen doen dan aantoonen dat zijn
cliënt was een neurastenicus en een
psychisch minderwaardige.
Nog vestigt pleiter er.de aandacht
op welke groote rol de suggestie kan
spelen bij de elkaar liefhebbende man
vrouw, en wijst hij er in verband
daarmede op dat niet van mevrouw
W., maar van bekl. het plan is uit
gegaan tot zelfmoord, waarover me
vrouw W. eerst gelachen heeft. Hier
was, gelijk meer gebeurt, door sug
gestie een band gelegd, welke leidde,
tot eenheid van denken. Het zelf
moord-idee gaat, gelijk pleiter uit een
werk citeerde, druppelsgewijze van
den een op den ander over, gelijk het
ook hier gegaan Is.
Hierna schetste spr. een drietal ge
vallen welke volkomen overeenkomen
met het drama te Rijswijk.
Er is dus alle reden om aan te ne
men dat beklaagde in dit geval waar
heid heeft gesproken. Als alles blijkt
waar te zijn, waarom zou dan juist
niet waar zijn dat in dien hrief het
uitdrukkelijk verlangen stond van
mevr. W. om te sterven? Waarom
juist hier getwijfeld aan de betrouw
baarheid van pleiters cliënt? Ook ves
tigt pleiter er nog de aandacht op dat
dr. Rosenstein heeft verklaard dat bij
een persoon als mevr. W. het idee
tot zelfmoord kan opkomen en weer
verdwijnen.
Duidelijk blijkt dat het voornemen
tot zelfmoord bestond bij mevrouw
W. Zij schreef zelfs in een van haar
brieven, in het dossier aanwezig, „ik
wil sterven, opdat ik dan nooit zal
zien het einde van onze heerlijke
gen." Ook uit een anderen brief blijkt
dat mevrouw W. aan bekl. schrijft
dat zij, wetende dat de dagen geteld
zijn, met leedwezen een invitatie voor
een dilner heeft aangenomen, want
dat zij hem nog zooveel mogelijk wil
de zien.
Ten slotte wijst pleiter, mr. Bour
lier, er op, dat mevrouw voor het
plan van zelfmoord een vruchtbaren
bodem was. Het onwrikbaar besluit
om te sterven moest 'reageeren op
haar.
Uit de gedragingen van mevr. voor
de buitenwereld valt voor den leek
niets af te leiden, daaruit kan alleen
de psychiater gevolgtrekkingen ma
ken.
Had bekl. gezwegen, men had even
goed kunnen denken aan zelfmoord
van mew. W., maar waar hij eerlijk
heeft bekend, daar mag men zijne be
kentenis niet splitsen, maar moet men
die onvoorwaardelijk aannemen, dat
hij mevr. W. heeft gedood op haar
ernstig verlangen. Nog wijst pleiter
er op, dat niet bewezen is dat de dóód
van mevrouw W. een gevolg Ls
weest van dit schieten. Zij had dien
dag ook vergif Ingenomen en ook dat
kan den dood veroorzaakt hebben. Er
Is een verzuim gepleegd, door dit niet
chemisch te onderzoeken.
Dat dus het sterven op 16 April
was vastgesteld, vond zijn oorzaak
in de bruiloft van zijn nichtje, welke
men niet ln de war wilde sturen, in
de terugkomst van meneer W. en In
den tweeden verjaardag van de re
latie.
Vast 3toat volgens pleiter, dat mevr.
W. was levensmoede en sterven wil
de. En wat beteekent daartegenover
de verklaring van getuigen die meen
den, dat mevrouw W. niet aan ster
ven dacht? En wanneer vaststaat dat
zij sterven wilde, staat ook vast, ge
zien het geheele type van die vrouw.
dat zij aan beklaagde gevraagd heeft:'
dood eerst mij en dan jezelf. Zij,
met haar zwak karakter en willoos
heid, vreesde dat haar op het laatste
oogenblik de kracht zou ontbreken *t
wapen tegen zichzelf te richten. En
hij die hier zeide, de deskundige, de
psychiater, dat hij de verklaring van
bekl. voor waar aannam, waar ande
ren die mevrouw W. zeer goed ken
den hetzelfde doen, daar heeft do Off.
van Justitie niet het recht daarover
heen te loopen als over kleinigheden.
Ook uit de kalmte waarmede de
doode daar lag, alsof zij daar levend
was gaan liggen, is het mooiste be
wijs dat die vrouw ernstig wilde ster-
i. Ware dat niet zoo. zij zou eenige
beweging hebben gemaakt. Zij deed
dal niet, maar ontblootte de borst om
het doodelijke schot te ontvangen.
Dat mevrouw W. zich ging voorbe
reiden np hetgeen gebeuren zou op de
kamer to Rijswijk, Ixlijkt ook uit bet
thuis laten van haar korset, om vrijer
te zijn in haar bewegingen.
Roerend schetste pleiter de laatste
oogenblik ken door de beide personen
daar in die kamer doorgebracht. Na
de verwijten haar gedaan, viel hij i
als door een impuls gedreven voor
haar op de knieën en bad haar hem
te verlate® en naar haar man en kind
terug te keeren. Maar toen wilde zij
niet meer w»g. Zij wilde bij hem biij-
met hem sten-en, eerst zij, dan
hij. Overeenkomstig het verlangen
van mevr. W. is liet toen geschied,
gelijk wij weten. De schoten viefen en
zij was dood. Dat is de lezing van
pleiter's cliënt Hij heeft niet gelo
gen; hij heeft de waarheid gesproken
in alle opzichten. Mocht bekl. de bede
weigeren? Kon hij anders doen? In
den toestand van uiterste depressie
heeft pleitor's cliënt gehandeld en die
toestand kon en mocht alleen beoor
deeld warden door psychiaters. Rech
ters kunnen dien toestand niet be-
oordeelen.
Pleiter houdt vol, dat mevr. W.
heeft gehad den vrijen en bewusten
wil om te sterven, gelijk ook de twee
deskundigen hier gehoord aannemen.
Objectief is dit niet te onderzoeken
en dat wil art. 293 oo kniet. Wij heb
ben hier te doen met een dubbelen
zelfmoord, welke bij bekl. is mislukt;
bij mevrouw W. was hij het werktuig.
Pleiter heeft gevraagd uiterste cle
mentie, omdat door het plaats gehad
hebbende verzuim nooit gekomen kan
worden tot eene rechtvaardige oplos
sing. Hoeveel van het maximum van
12 jaar kan worden afgedaan, wij
weten het niet Naar pleiter's meening
valt hier n et te oordeelen over een
misdaad en een misdadiger, moor
over een jongmensch, dat deernis en
medelijden verdient.
In zijn dupliek betreurde subst-off.
van Just. mr. Van Geuns den toon
door mr. Bourlier tegenover hem
aangenomen, waar hij steeds in
vriendschappelijke verhouding tot de
balie heeft gestaan.
Verder betoogde spr., dat hij met
den geëerden pleiter een heel eind
samengaat en toegeeft, dat bekl. bij
zijn verhoor de waarheid heeft ge
sproken. Aan de hand van de docto
ren besluit spr., dat bij mevrouw W.
was een welkome bodem voor zelf
moord. Hij komt juist tot een tegen
overgestelde conclusie en blijft van
meening, dat bij mevrouw W. nooit
een vast plan heeft bestaan voor zelf
moord en dat eerst het verlangen
vasten vorm heeft aangenomen op
bekl.'s kamer la Rijswijk, terwijl be
klaagde wist, wat er zou gebeuren, en
mevr. W. die gedachte aan zelfmoord
nog steeds van zich heeft afgeschud.
Ten slotte de weigering voor de toe
lating van dr. Rosenstein voor een
psychiatrisch onderzoek. Waar dit 3
weken voor de behandeling geschied
de, meende het O. M., dat het mate
riaal toen al half verrot was. Het ee
ltige verwijt zou kunnen zijn als er
een verwijt is, dat hij de zaak 3 we
ken heeft opgehouden.
Maar afgescheiden daarvan, al de
verwijten van den verdediger treffen
den rechter van instructie en niet
spr. Hij heeft niet te beslissen wel de
rechter-commissaris en herinnert spr.
zich wel, dan heeft hij tegen mr.
Bourlier gezegd, dat hij zich met
diens denkbeeld vereenigde.
Mr. Bourlier antwoordt, dat de of
ficier zich daarover niet heeft uitge
laten. Pleiter houdt vol, dat zijne
verdediging is belemmerd door de
zienswijze van het 0. M.
De uitspraak werd bepaald op 8
Juli 2 uur.
Generaal-VartBoenwoordioer voor
A. D. BEYSENS, Boomgsardsstr. Ill, Botterdam, lil. Int SBBfl.
ten Kantore van
CROMMELIN
BOUWMEESTER,
STATEN BOLWERK 5,
TELEFOON 283.
LOREI1EN TE 1IUUH van 2.-
per maand af, of 10 per jaar.
ONDERPANDEN van gegeven pro-
longattên kunnen geborgen worden
ln een loket of op Naam van den geld
gever ten kantore van de Associatie-
Cassa of de Kasvereeniglng te Am
sterdam.
DspOtrente met éfin dag opzegging
3'/. pCt
ZUIVERE
HAARLEMSCHB
BANKVEREENIGING,
FIRMA
IEDIKB VAN BERKHOUT i DE CLERCQ
Haarlem-HHIegom-Usse an
Haarlemmermeer (Hoofddorp).
Effecten, Coupons, Prolongatiën,
Buitenlandse he wissels, Incasseering,
Disconteering, vreemd geld, Reiskre-
dietbrieven, Rekening-Courant, Depo
sito-Bewaring.
Bewaariorlcbtlng te Haarlem.
Verhuur van Loketten.
In bowarlng nemen van waarden.
Onze Laclihoek
ALGEMEEN
NIEPHAÜS BLANSERT,
Nassaulasn 27rood,
BRAND-
SPIEGELGLAfl-
TRANSPORT-. (ZEB-
RIV1KR- ea LAND-)
CASCO-
19* Indien U kennis wilt maken met
onze artikelen, kelt U dan even 763 op
por
5
ons
f
0.45
SS
5
SS
SS
0.30
SS
5
IS
SS
0.27V,
SS
5
SS
SS
0.25
SS
5
SS
IS
0.22
EEN WENK.
Heer. Ben je niet door en door
nat, koetsier
Koetsier. Door en door niet mijn
heer, mijn keel bijvoorbeeld is zoo 1 ONGELUKKEüt-
droog als kurk. I LEVENS-
ONDER KINDEREN. j WATERLEIDINGS-
Jan. Nu ben ik Emma's vader. oq
en Jij moet haar trouwen. Zij krijgt I
twee sinaasappelen mee. LN-BK AAJi-
Piet Het spijt me. meneer, maar poST-
onder drie sinaasappelen doe ik het1
;borg-
DOORZIEN. NERING.
Beste oom, zou ik u een kw^" ^BTTaqmpWRm
tiertje alleen kunnen spreken T JLKlJGöDLhJVbT-
Neen, Jongen, zóóvéél kan Ik je BAGAQEi-
onmogelijk leen«n I I BIJ WIEL- j j*"T
OMGEKEERD. HAGEL- fr-a
Men zegt een ezel Ls het, die pENSIOUf-
aan een volle krib staat en niet vreet, .'„„et
doch lk zeg neen. dat is geen ezel, i Solide en flinke AGENTEN
want als een ezel aan een volle krib 1 crevroacrrl
staat vreet-k 1 gevraagu.
OndergeteekendB Paardenslagers maksa hiermede honne
geachte Cliëntèie bekend, dat zij genoodzaakt zijn, wegen»
de hoogs marktprijzen, den prijs van hun vleesch te stellen
ais volgt
BIEFSTUK
ROASTBEEF.
ROLLADE.
LAPPEN
GEHAKT
Aanbevelend,
CHR. SCHORNAGEL,
A. SCHORNAGEL.
B. v. OPZEELAND.
N. J. K. KWANTES.
Steenhouwerij en Marmerwerken.
HAARLEM. V. H. J. TROUPIN, 6RA6HT
TELEFOON 504. cur dg Infantarts-Kazerne. TELEFOOI 504
Vestigt bijzonder uwe aandacht op zijns rijks Collsotls
Uitgebreide sortoerlng - Nltuwsl* genres - Billijke prijzen - Nette afwerking
P. V HONSCHOOTE
T. JANSEN.
C. PELS.
Leeghwaterstraat IS, M Koninginneweg - Tal. 634
Barelen zich beleefd aan te kappen voor Bals en
Partijen, Soiróes enz.
SPECIALE INRICHTING VOOR HAARWASSCHINQ
Abonnement Hearweeeohea 8 keer I 4.00
Veor Schoolgaande klederen O keer I £.80
Abonnement aan huls kappen per maand f 10.-—
