NIEUWS-
en ADVERTENTIEBLAD.
NORA
28e Jaargang. No. 8330
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagerv zaterdag 20 augustus 1910 c
Tot de'plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlemf 1.20
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)„1.30
Franco per post door Nederland1-65
Afzonderlijke nummers0.02W
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 H
„de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Via" Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissenu-nl
Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel.
(C& Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
y/J Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
IS^a'T -50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant
3Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie724
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
dat zij integendeel den Landdag een
voorstel zal voorleggen, dat zeker met
een belangrijke meerderheid zal wor
den a-meenomen. Wat met andere
woorden zeggen wil, dat de Regee-
ring slechts een voorstel mag indie
nen, dat de partijen, die deze bladen
vertegenwoordigen, behaagt.
In de bladen lezen we uitvoeriger
berichten, hoe
KEIZER FRANS JOZEF
zijn SOsten verjaardag heeft doorge
bracht.
De Keizer staat altijd vroeg op en
dat deed hij Donderdag ook.
Toen hii dien ochtend tc 4 uur de
ontbijtkamer batrad, vond hij reeds
een prachti" bouquet van zijn klein
kinderen on iafcl liggen. Na het ont
bijt begaf hij zich naar de werkka
mer, waar een stapel telegrammen
en geschenken uit 'alle deelen van de
wereld bi-oen lag. De oude vorst be
gon dadelijk aan de beantwoording
van enkele der telegrammen.
Daarna woonde hij de mis bij u» de
kapel van de keizerlijke villa, waai na
hij, onder hartelijke toejuiching van
de menigte, in een rijtuig, dat door
de dames to lschl met Alpenbloemen
versierd was, naar het Kurhaus reed,
waar een feestmaal zou plaats heb
ben. Na afloop van den maaltijd hield
aartshertog Franz Ferdinand de vol
gende korte redeEen hoogst verblij
dende aanleiding heeft ons allen hier
vereenigd. Wij en met ons millioenen
trouwe onderdaken vieren met innige
vreugde den dag, waarop onze be
minde keizer zijn 80sten verjaardag
viert. Het behage Uwe Majesteit ons
nogmaals te veroorloven uitdrukking
te geven aan de gevoelens, die opwel
len in de harten van hen, die door
banden van genegenheid en bloedver
wantschap met Uwe Majesteit verbon
den zijn en die diepgevoelde wcnschen
voor uw geluk en voorspoed aan uwe
voeten leggen?
Wij danken de goddelijke Voorzie
nigheid, die dezen dag deed beleven
en vatten onze gevoelens van liefde,
eerbied en dankbaarheid samen in de
innige bede tot den Almachtige, dat
Hij u steeds moge behoeden en be
schermen eu dat Zijn rijkste zegen u
te beurt moge vallen.
Het schijnt, dat de breuk tusschen
ROOSEVELT EN TAFT
nu volkomen is. De oud-president
denkt er over om het presidium van
de Vereen. Staten ten derden male te
aanvaarden. Dat bleek gisteren, toen
hij sprak in een vergadering van den
Amerikaanschen Bond van Neger
kooplieden.
De voorzitter van den Bond verze
kerde Roosevelt den steun van alle
negers bij een candidatuur van het
Presidentschap.
Voorloopig zal Roosevelt gouver
neur van New-York worden. Hij heeft
wel weinig zin daarin, maar z'n poli
tieke vrienden schijnen hem er toe te
dwingen.
EEN VREEMD ONGELUK
is voorgekomen op den Hechtsheimer
Berg bij Mainz. Daar waren een ba
taljon pioniers en een bataljon infan
terie bezig met oefeningen met ont
plofbare stoffen bij 't fort Heilig-
kreuz. Het schijnt, dat de lading op
een gegeven oogenblik verkeerd is ge
sprongen, althans 15 pioniers wer
den na een ontploffing door een in
stortend deel van den berg bedolven.
Mei zuurstofapparaten wi3t men dc
bezwijmden weer bij te krijgen, be
halve éen der soldaten, die stierf.
Twee officieren en 8 than werden ern
stig gewond.
Een duidelijker lezing van 't onge
luk doet vermoeden, dat de solduten
dcor bedwelmende gassen bewuste
loos werden en daardoor niet spoedig
genoeg weg konden komen uit de
buurt der ontploffende massa.
De Lokal-Anzeigcr deelt bijzonder
heden mede over
DE LEVENSWIJS VAN ABDOEL
HA MID,
den vroegeren Sultan.
Abdoel-Humid is nog even bang
voor zijn leven als indertijd op Jildis.
Hij vermijdt niet alleen angstig, zich
aan het raam van zijn landhuis te
vertoonen, maar gaat ook snel van
de ruiten weg. wanneer het toeval
hem in de nabijheid van den muur,
waar het licht door invalt, brengt.
IIij vreest nog altijd, dat zjju ouue
vijanden hem met een kogel zullen
neerschieten. Hij is noch door verzoe
ken noch door voorschriften van zijn
dokter te bewegen, oin den tuin in te
gaan en zijn vertrekken op de middel
ste verdieping van liet huis te verla
ten. Naar een hoogere verdieping wil
hij uiei gaau, omdat hij bang is, oui
men dan het huis beneden hem in
brand zal steken.
Voor 7- leven bovendo, leidt hij
hetzelfde rustelooze, slapelooze be
staan van vroeger. Hij blijft zooals
vroeger altijd in zijn kJeeren. Mager
en gebogen, inet een baard, die haast
wit is, sluipt hij ook 's nachts door de
kamers tot hij ergens uitgeput opeen
canapé no'rvalt, om wat te sluimeren.
Overdag maakt hij nog altijd meu
belen .Hij heeft pas een kast afgele
verd, die om haar werkelijk artistie-
ken vorm goroemd wordt. Ilij zou die
graag willen verkoopen, niet om het
geld, maar om te toonen. dat hij nog
wat kan. Maar men wil de kast niet
weg sturen, omdat men bang is, dat
hij ergens een mededeeling aan zijn
vrienden er in zou verstoppen.
Hij snakt naar nieuws, maar krijgt
niets te hooren. Hij mag zelfs geen
kranten lezen. Hij heeft onlangs twee
honderd pond geboden voor een paar
kranten, die hij in de handen van een
bewaker zag, maar kon ze niet krij
gen. Wanneer ambtenaren of officie
ren hem moeten spreken, tracht hij
hen altijd uit te hooren. Zij mogen
echter niet anders dan ontwijkende
antwoorden geven. Zijn eerste vraag
is altijd„Hoe denkt en spreekt het
volk over mij Dan vraagt hij, wat
de vorsten van Europa van hem ge
zegd hebben en dan verlangt hij elk
oogenblik van zi.in twee vrouwen, van
de vrouwelijke bedienden en de wach
ters bijzonderheden over de omwente
ling en over zijn val te vernemen.
Zijn matte oogen beginnen te fonke
len, wanneer hij er maar iets over te
hooren krijgt, en daarna zit hij uren
lang te peiuzen. Wanneer hij vrij
was, zou hij evenals Napoleon III
doen, die dagen, weken, maanden in
het Brilschö Museum te Londen op
den voor hem gereserveerden stoel
over kranteu en boeken zat, die zijn
val beschreven hadden.
Zeer zelden vraagt hij naar de te
genwoordige machthebbers. Hij ver
raadt ook geen wrok jegens zijn te
gen staarde rs. Maar hij iaat zich bitter
uit over de dienaren, die hem verra
den hebben. Zoo spreekt hij dikwijls
over den tweeden eunuch op Jildis,
die den Jong-Turken den weg naar
zijne verborgen schatten gewezen
heeft.
Zijne bitterheid kwam ook boven,
toen zijn gevolg hem op den laatsten
dag van zijne verjaring en van zijn
troonsbestijging gelukwenschte. Hij
brak toen in tranen uit, zeggende
,,lk ben een groot sultan geweest, ca
daarom kunt gij nu met nnj spotten,
wanneer gij mij nu in mijne vernede
ring gelukwenschen brengt."
Het wordt eenzaam om hem heen.
Abd-oel-Jlocbim, de «enige zoon, die
hem in zijne gevangenschap gevolgd
was, heeft hem verlaten, omdat zijn
vader, naar zijn zeggen, zoo onver
draaglijk en zenuwachtig was, dat
niemand het bij hem kon uithouden
Boerhaneddin, zijn lievelingszoon, wil
niet meer met hem tc maken hebben
en beschuldigt hem, dat hij zijn moe
der vermoord heeft, omdat hij, toen
zij ziek was, geen Europeesch dokter
aan haar ziekbed wilde toelaten.
Een van zijne vroegere getrouwen
heeft zich slechts voor hem willen op
offeren. Deze sloop tegelijk met de
leveranciers de villa binnen, verwis
selde met Abd-oel-Hamid van kleeren
en zette hem aan, de vlucht te ne
men. Maar nog voor de gewezen
sultan zich zijn baard had laten af
scheren, werd de poging ontdekt. Se
dert dien tijd mogen de leveranciers
niet meer aan de achterdeur van de
villa hunne koopwaren komen afle
veren.
Binnenland
RUWIELD1EVEN.
De politie te Den Haag is er de
laatste dagen in geslaagd, een groot
aantal rijwieldieven achter slot en
grendel te zetten.
Toch wordt er van politieweg© op
aangedrongen, geen rijwielen onbe
heerd op sLraat te laten staan en de
straatdeur van de gang, waar fietsen
zijn geplaatst, op nachtslot of grendel
te deen.
Wel zijn thans binnen eenige da
gen een tiental van de meest bekende
rijwieldieven opgeborgen, maar er
loopen nog verschillende individuen
rond, die door de politie verdacht
worden, zich met loopers of op andere
wij zo toegang te verschaffen tot por-'
talen en vestibules, waar rijwielen
staan.
Deze personen hebben meestal hand
langers, die zich van het gaan en ko
men van de bewoners op de hoogte
stellen en de dieven waarschuwen,
als de gelegenheid daar Is, om onge
zien een fiets weg te nemen.
HET BUITENGEWONE BRITSCHE
GEZANTSCHAP.
De hoeren van liet buitengewoon
Britsch gezantschap hebben gister
middag bun opwachting gemaakt bij
den minister van Buitenlandsche Za
ken, die hun een diner aanbood, dat
ook bijgewoond werd door den En-
gelschen gezant, het legatiopersoneel
cn eenige groot-officieren van het Ko
ninklijk Huis.
Het koninklijke gezantschap van
Engeland werd op zijn reis naar Den
Hang van Chrisiiania vergezeld door
majoor Bridges, militair attaché bij
het Brilsche gezantschap aldaar en
te 's-Gravenhago.
Ook kapitein Heath, zee-attaché bij
de legatie te 'e-Gravenhage, is aldaar
aangekomen.
De chef en verdere leden der missie
hebben gistermiddag hun opwachting
gemaakt aan den minister van Bui
tenlandsche Zaken bij een bezoek op
diens departement.
HAEGSCII
Iemand, ongehuwd, bemiddeld,
veelal huiten Den Haag verblijf hou
dend voor het behartigen van eigen
zakelijke belangen, huurde onlangs
op een der meest deftige punten on
zer stad tegen Hinken prijs gemeubi
leerde kamers.
't Was er goed, netjes, 't Eenlg
euvel was dat ze hem drie dagen la
ter weer werden opgezegd, dus nadal
hij nauwelijks zijn koffers had uitge
pakt. zijn kleeding opgeborgen.
Waarom of.....
Ja, ziet u, een reden die zijn peri
soon gold was er volstrekt niet, in t
geheel niet. Maar, ziet u, ze konden c>
kamers verhuren aan den secretaris
vun die en die legatie, juist even na
dat meneer ze gehuurd had En, ziet
u, zoo iemand dat 's niet de eerste do
beste, dat kan men zich toch niet
laten ontgaan, nietwaar Deftigheid,
mooie stand, legatie-secretaris en
enfin, dat zou meneer zelf ook wél
begrijpen.
Maar meneer snapt er niets ao.
Dat komt omdat ie geen Haegenaar
van geooorte is. denk 'k.
(,,N. CL"),
BRUTAAL.
Woensdagmorgen, omstreexs tien
uur, wilde de vrouw van den heer
Jan Jougenelen, kerkschilder te Roo-
zendaal, een tamelijk groot bedrag
aan geld naar de bank van de firma
Laane brengen, welk bedrag zij ge
deeltelijk in zilver en de rest in pa
pier, namelijk vier briefjes van 100,
bij zich droeg. Dit i&aiste, het papie-
rengeld, had zij in een enveloppe,
waarin tevens nog een Brusselsch lot
van frs. 100, bedrukt met firmanaam,
in haar hand, toen, even op Markt
zijnde, haar schoenveter los ging en
zij dien wilde vastmaken. Hiertoe
stak zij de enveloppe in den zak van
haar japon, of weL... waarschijnlijk
er naast, en ging, toen zij haar
schoen weer vastgemaakt had, zon
der de enveloppe weder in de hand
te nemen, naar de firma Laane. Daar
constateerde zij tot haar grootert
schrik, dat zij de enveloppe met de
f 400 had verloren, en spoedde zi v
terug langs den weg dien ze geko
men was- Niets werd echter meer
gevonden, hoe men ook zocht, en
niemand kon eenige inlichting geven.
Des avonds, toen de lieer Jongenelen
de post uit de brievenbus wilde ha
len, zag hij tot zijn groote verwonde
ring en blijdschap, dat de enveloppe
weer in de bus was gestoken. Hoe
groot was zijn schrik en verontwaar
diging echter, toen bleek, dat ze
niets meer bevatte dan het Bruseel-
sche lot, terwijl de vier briefjes van
f 100 verdwenen waren.
Pogingen om door middel van een
politieliond den roover van het geld
te vinden, mochten niet baten.
INBRAKEN.
Gisterennacht is uit een brandkas*
van het centraalbureau der Scheve-
uingsche hotels in het Palace Hotel
circa f 18.000 gestolen. Van den dief
stal worden verdacht twee beambten,
van wie één toegang had tot de lie-
doelde kantoren, en welke beambten
hedenochtend niet zijn verschenen.
Politie en justitie zijn onmiddellijk
van den diefstal in kennis gesteld
Te Maarssen is gisterennacht inge
broken in de kerk der Ned. 'erv. Ge
meente. Een be'iongr.Jk bedrag aan
geld wend medegenomen. -s.n de da
ders tot heden geen spoor.
DERDE BLAD.
JINGEN, DIE NIET IEDEREEN
WEET.
XVII. HOE WERKT DE
TELEGRAAF?
De telegraaf of ver-schrijver
gerust op het beginsel, dat een staaf
week ijzer, d. L uitgegloeid en lang
zaam afgekoeld smeedijzer, magne
tisch wordt, wanneer een electri-
sche stroom rondom het staafje ge
leid wordt en zijn electriciteit weer
verliest, als de electrische stroom op
houdt.
Bij de telegraaftoestellen is het
stukje week ijzer in lioefvorm omge
bogen en daaromheen is geïsoleerd
koperdraad gewonden. In dien vorm
heet het een electromagneet.
Die electromagneet maakt deel uit
van een keten, d. w. z. de electrische
draad, die om het week ijzeren staaf
je gewonden is, is verlengd en vormt
op sommige tijden een geheel geslo
ten ring.
De keten wordt gesloten en ge
opend door een z.g. Morse-sleuteL
Die sleutel bestaat uit een staafje
met een knop er op, om het naar be
neden te kunnen drukken.
Dat staafje maakt deel uit van den
kelen. Aan de eene zijde is 't beves
tigd aan den koperdraad en aan de
andere zijde ligt 't andere uiteinde
van den draad er vlak onder. Drukt
men nu op 't knopje, dan luwt men
dus t staafje op hel uiteinde van
den draad. Nu is de keten gesloten.
De electrische stroom, die nl. in
den draad gebracht is, gaat nu door'
't staafje van den sleutel en vandaar
in het andere einde van den draad.
De stroom gaat nu in den draad ver
der en komt in de windingen rondom
het weeke ijzeren staafje. Naar we
boven al zagen, maakt de stroom het
ijzeren staafje magnetisch. Een ge
volg is, dat het magnetisch geworden
ijzeren staafje een ander stuk ijzer,
dal er boven bevestigd is, aantrekt
Dit ijzeren staafje anker geheoten
wordt nu naar beueden getrok
ken. Maar daar dit staafje draaibaar
gemaakt is, gaat het tegenoverge
stelde deel van dit staafje omhoog,
terwijl het aangetrokken deel omlaag
gaat naar de magneet.
Aan dit omhoog gaande deel heeft
mi-ii een potlood bevestigd.
Wanneer nu b.v. een telegrafist te
Haarlem op den knop van den Morse
sleutel drukt, kan de electrische
stroom doorgaan en loopt b.v. door
de tolcgraafdraden naar Amsterdam.
Daar komt hij in het toestel, waar hij
het hoefijzervormige weeke ijzer
magnetisch maakt. Dit trekt nu de
draaibare staaf met 't potloodje aan
en de stift van 't potlood drukt togen
een smalle papierstrook aan.
Deze papierstrook draait voortdu
rend. Houdt men nu in Haarlem den
sleutel heel even in de laagte, dan
komt in Amsterdam 't potlood ook
maar even tegen 't papier aan cn
maakt daarop een punt. Wordt de
Morse-sleutel lang naar beneden ge
drukt, dan komt er een streep op den
FEUILLETON
Naar het Engelsch
door
CHARLES GAR VICE.
54)
Goedendag, Margery, zei ze.
Je hebt beloofd mij to zullen ver
geven. nietwaar
Aan een plotselinge opwelling toe
gevend, trok zij het meisje naar zich
toe on kuste haar toen sprong zij
niet tranen in de oogen aan boord.
Huni' hart was zóó vol, dat het scheen
te willen bersten.
Het gewone luidruchtige afscheid
tusschen Hodges en kapitein Marks
werd ditmaal zeer verkort. De zeilen
worden gehoschen en de „Happy Lu-
cv" zette koera naar don wal.
Zoo, boste jongen, nu moeten
vs ij ons een poosje samen vermaken,
merkte kapitein Marks op, cn
ik ben heel blij je weer te zien. Nu ik
'o goed bekijk, zou ik zeggen, dat je
verblijf op Lonaway je geen goed
heeft gedaan. Anders wel een heel
gezonde pliuds, met altijd zeewind.
Maar hot is toch altijd het land en
de monsohen worden daar bleek en
ziekelijk. De zee is de eenige gezonde.
papierstrook, daar deze zich onder 't
potlood voortbeweegt.
Warmee.- men wat langer op den
knop van den sleutel drukt, wordt de
ze weer door een veer in de hoogte ge
duwd. De sleutel is dus niet meer in
aanraking met het eind van den ko
perdraad, waardoor do kolen niet een
geheel meer vormt en do stroom ook
niet meer door kan gaan. Een gevolg
daarvan ls. dat het week-ijzeren staaf
je niet meer magnetisch is en daai-
door de draaibare staaf niet meer
aantrekt. Ook hier brengt een veer
dit staafje weer op zijn plaat3.
Met, de punten en streepen kan men
op deze manier de letters, die de
woorden vormen overbrengen Voor
elke letter heeft men een bepaald stel
punten en strepen vastgesteld
De tclecranf van dit systeem is de
Morse-telegraaf, die sinds 1845 in ge
bruik is.
Voor hem was het stelsel van Stein-
heil in zwang. Ook bij dit systeem,
evenals bij dat van Morse, liet men
den tweeden koperdraad weg, omdat
de aarde zelf als stroomgeleider kon
dienen. Men verbindt nu de uiteinden
van den tweeden draad aan een me
talen plaat, die in den grond wordt
gestoken.
Gauss en W'eber uit Gottinger, die
in 1833 de eerste telegrafische ge
meenschap tot stand brachten^ had
den daarvoor twee draden noodlg.
Voor hem had Van Sommering uit
München een systeem bedacht, waar
voor 24 draden noodig waren. Hij
was de eerste, die van electrische
stroomen gebruik maakte, maar op
een andere maaier dan bij de latere
telegraaf-systemen.
In 't eind van de 18de eeuw gebruik
te men geluid- en lichtsignalen om
tijdihgen tusschen twee plaatsen over
te brengen.
Buitenlandsch Overzicht
De belangrijke strijd om
HET KIESRECHT IN PRUISEN
schijnt een nieuwe fase te zijn inge
treden. Mogen we de „National Zei-
tung" gelooven. dan zal een nieuw
kiesrechtvoorstel in den herfst bij
den Pruisischen Landdag worden in
gediend. Het blad meldt, dat de in
houd van het voorstel nog niet vast
staat, maar dat de regeering voor-
nenjons is in plaats van de indirecte
verkiezingen de directe, in plaats van
de openbare de geheime stemming in
te voeren. Het instituut der „ontwik
kelden", die wejjens maatschappelij
ke positie of afgelegde examens in een
hoogere klasse zullen worden inge
deeld dan waarin zij volgens hun be
lasting-aanslag thuis behooren, zal
nog worden uitgebreid. En bovendien
zal een gewijzigde mdeelmg der kies
districten worden voorgesteld.
Naar de „l-'rankf. Ztg." waar
schijnlijk acht, wil de Regeering eerst
den uitslag der Rijksdagverkiezingen
afwachten, voordat zij met bepaalde
voorstellen komt Dat die uitslag voor
de ontwikkeling der Pruisische poli
tiek van groote beteekenis wezen zal,
wordt door niemand betwijfeld. En de
reactionnaire bladen maken daarvan
reeds gebruik, om op hun wijze te
pogen, invloed op die verkiezingen te
oefenen. De „Deutsche Tages Ztg."
verklaart, dat zulk een voorstel, als
de „National Ztg." bedoelt, nooit een
meerderheid zal krijgen, noch in het
II uis van Afgevaardigden, noch in
het Heerenhuisvan de tegenwoordi
ge regeering mag verwacht worden,
plaats, geloof dat maar gerusL Het
is nog wel heeJ vroeg en je bent ge
wekt uit je gezonden jongeusslaap.
Ga daarom hier wal in het vooronder
liggen, en ik zal oen oliejas over je
heenleggen, want het is een beetje
koud en dan zul je slapen als een os.
HOOFDSTUK XXIIL
In gevaar.
Nora nam heel graag dat aanbod
aan. ofschoon zij een gevoel had, of
de slaap voor altijd uit baar oogen
was gebannen en zij lag terneer en
worstelde met haar ellende. De wind
verminderde, zoo nu cn dan sloegen
do zeilen tegen den mast aan. Zij
hoorde den kapitein ontevreden mom
pelen, en nu ging zij opzitten en keek
rond.
Is er iets aan de hand vroeg
De wind gaat liggen en een lec-
lijko mist begint op te zetten, ant
woordde hij maar maak niet
ongerust, jongen.
Ik maak mij niet ongerust,
zei Nora, die liet absoluut koud liet,
of de wind al ging liggen en do „Hap
py Luey", die haar vérre voerde van
hem, dien zij liefhad, ntet verder
kwam.
Neon, dat geloof ik wel I zei
de kapitein. Je bent de moedigste
Jongen, dion ik ooit gezien heb. Je
kent geen vrees, daarvan beu lk over
tuigd. Maar in elk geval is het niet
aangenaam, om met een dichten mist
in het Kanaal van Bristol, te zijn.
Het is al erg genoeg, om in een mist
op den open oceaan te zijn, maar
daar heb je ten minste ruimte om je
el bogen te bewegen, in dit verwen scli-
te kanaal is het iets andersje weet
niet, waar je heendrijfL Bovendien
zijn er lie el wat andere vaartuigen
in den omtreken eenige daarvan,
stoombooten en dergelijke, letten er
niet bijzonder op, waar zij gaan. Zij
komen aangezet en boren je in den
grond, voordat je nog Jack Robinson
hebt kunnen zeggen. Het is niets dan
oen visschersvaartulg of een kust-
schip, en dat beteekent niet veel, den
ken zij. Maar nu ben ik tooh bezig je
schrik aan te jagen, mijn jongen.
Kom, eet wat spek eu drink een kom
koffie.
Nora hielp hem om alles klaar te
maken, en iiet gelukte haar wat te
eten. Zij luisterde naar de zeeverha
len van kapitein Marks of liever,
zij luisterde met een half oor. Weer
voor de zooveelste maal docht zij aan
het verschrikkelijke avontuur tus
schen de rotsen. Zoo nu en dan hielp
zij met de zeilen, en zij merkte op,
dat kapitein Marks om zich heen be
gon te kijken met een ernst, die niet
ver meer af was van angst De wind
was bijna geheel gaan liggen, de boot
dreef maar en de mist werd steeds
dikker spoedig omgaf hij hen als
een muur. Plotseling klonk heel dicht
bij een schril, schor geluid het was
de sirene van een naderend vaar
tuig.
Kapitein Marks stond op en tuurde
voor zich uit.
Daar heb je er al een, brom
de hij. Waar zou het nu zijn, en
waar liggen wij precies
Waarom schreeuwt u niet?
vroeg Nora.
Kapitein Marks lachte.
Wie zou dat hooren vroeg
hij. Onze stemmen dragen maar
vijftig meters ver, en hun lawaai zou
het onze toch overstemmen. Neen,
jongen, er blijft ons niets anders over
dan het aan het toeval over te la
ten.
Zij wachttenhet lawaai van de
sirene kwam dichter bij, toen ging
het schip hen aan bakboord voorbij.
Daar gaat gelukkig nummer
één I merkte hij op, maar daar
komt al weer een ander. Luister
maar I
Na een paar minuten hoorde Nora
de sirene, weer wachtten zij cn weer
ging het schip hen voorbij. Uren
achtereen werd de stilte verbroken
door het leelijke geluid van de waar
schuwende sirenen. Nora begon er
volkomen aan te wennen, ging weer
liggen en trachtte te slapen. Zij moest
in slaap gevallen zijn, want plotse
ling ward iU wakker door «en af
schuwelijk geluid, dat maar enkele
meters van hen af scheen. Kapitein
Marks stond vooraan op de plecht on
zwaaide een scheepslantaarn heen
en weer. Nora sprong naast hem.
Komt het op ons af vroeg rij.
Ik vrees van wel, antwoordde
hij norsch. Het is precies in ons
vaarwater ik kan de lichten zien.
Misschien zien zij het ome maar dat
zou een toeval zijn. Luister eens, jon
gen, als als or iets mocht gebeu
ren, doe dan dien zwemgordel om.
Hij wenkte naar zoo'n voorwerp,
dat hij al klaargelegd had. Nora zag,
dat er maar één was. en zei
Is er een voor u?
Kapitein Marks schudde ongedul
dig met zijn hoofd.
Dat doet er niet toe, zei hij.
lk zal de „Happy I ucy" niet verla
ten. Wij zijn te Lang samen geweest
om haar ln den steek te laten, als zij
in gevaar is. Doe dat ding nu maar
liever dadelijk om,
Nora zei niets. Zij stonden daar on
tuurden voor zich uit in don mist, en
luisterden naar de sirene, die zij nu
angstig duidelijk konden hooren.
Nora begon zich bewust te worden
von hot. gevaar, waarin zij verkeer
den. Zij wist, dat zij eigenlijk bang
moest zijn, maar was onnatuurlijk
kalm. Zij haalde de kleine verlakte
portefeuille te voorschijn, die het
geld bevatte, dat Hodges haar be
taald had. liet het ln den borstzak
van den pijjekker van kapit-ju Marks
glijden en zei
Wil u zoo goed zijn, daarvoor t«
zorgen
Of hij zich bewust was van haar
daad en haar hoorde of niet, daaraan
moet getwijfeld worden, want hij
nam er geen notitie van. Nu wendde
hij zioh tot haar met een uitdrukking
van meegevoel en zelfverwijt op «ijn
eerlijk, verweerd gelaat
Ik ben eigenlijk heel erg wreed
tegenover je geweest, v gen, zei
hij ernstig. Je moest niet liier zijn.
Dat ±s alles goed en wel voor mij
een schipper loopt alt. d ge-aar, eu
hij moet ex zich ln schik Ken als het
komtmaar met jou -s het iets an
ders. Bovendien, ik xen al op jaren,
cn de tijd begint voor mij te komen,
om de gr-o.e reis te maken maar
jij bent nog zoo jong en behoort nog
een heel leven voor je te hebben. Ik
hen boos op mijzelf, dat ik het ge
waagd heb, nu uit te zeilen maar lk
dacht ?.iet, dat dc mist zoo erg zou
worden lat hij t .uw weer zou op
trekken en ik had beloofd, dat ik van
daag met de mail terug zou komen.
Vergeef het mij, Jongen Maar kijk l
lk schreeuw al voordat lk geslagen
word, wij zijn al in de branding; heel
waarschijnlijk xal de boot ons nog
passeer en, zooals de andere ook ge
daan hebben, dus, jongen, de moed
maar niet verloren.
