NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
28e Jaargang. No. 8336
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
ZATERDAG- 27 AUGUSTUS 1910
C
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
PER drie maanden: Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cis. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem - - - - J 120 Haarlem van 1—5 regels ƒ1.—elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regeL
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der BiJ' Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) 1.30 g|"T^\\V Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing:
Franco per post door Nederland1-65 IK Elf 50 Cts' v00r 3 Plaatsi"gen a contant.
Geïlusfreerd6 ZorSagsblad, 'voor Haarlem I 0.37V, XjRedactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. 1^1 Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DERDE BLAD.
DINGEN, DIE NIET IEDEREEN
WEET.
XVIII. WAT IS KORTSLUITING?
De meest voorkomende ongelukken
met electrische verlichting en electri-
6che trams worden veroorzaakt door
de z.g. kortsluiting.
Die kortsluiting heelt plaats in de
draden, waarlangs de electrische
stroom naar de toestellen vloeit.
Zooals men weet, zijn deze kopeaen
draden, omgeven door een stof, die de
eloctriciteit slecht geleid, om te voor
komen, dat do electrische stroom uit
de dradon wegvloeit h.v. langs gelei-
lende sloffen in de omgeving. Daarom
noemt men de koperdraden omgeven
door een slecht geleidende stof ge
ïsoleerde draden.
Langs den koperdraad vloeit de
electriciteit vrij gemakkelijk af, maar
de stroom heeft toch altijd een zeke
ren weerstand te overwinnen bij 't
doorgaan door den draad.
En wanneer de electrische stroom
een weerstand te overwinnen heeft,
ontwikkelt hij warmte.
De stroom, die door den koper
draad gaat, ontwikkelt daar dus
warmte.
Nu kan het in sommige gevallen
gebeuren, dat de warmte in den ge-
lciddroad zoo groot wordt, dat het
isoleersel smelt of verbrandt. En
wanneer dat 't geval is, bestaat na
tuurlijk de kans, dat de voorwerpen
in de omgeving ook in brand geraken.
Hoe kan nu de warmte in den
draad te groot worden?
Men kiest bij den aanleg der- gelei
ding zulk een soort draad, die door
den stroom, waarop gerekend wordt,
niet overmatig verwarmd kan wor
den. Maar hot kan gebeuren, dat de
twee electrische draden met elkander
in aanraking komen, b.v. doordat het
isoleersel op die plaats weggesleten
is of niet meer in voldoende mate
aanwezig is. Komen de draden nu met
elkander in aanraking, dan wordt de
stroom zoo sterk, dat de draden over
matig verhit worden met het boven
genoemde gevolg.
Men zegt dan dat er kortsluiting
ontstaat. Behalve dat bij een derge
lijk oügoval brand kan veroorzaakt
worden, kunnen ook de machines, die
den stroom leveren beschadigd wor
den.
We zagen, dat kortsluiting in het
genoemde geval veroorzaakt werd
doordat do stroom te sterk werd voor
den geleiddraad.
Om zich tegen kortsluiting te bevei
ligen worden in den geleiddraad z.g.
loodzekerLagen aangebracht.
Deze zijn ingericht als volgt: De
electrische draad is op een bepaalde
plaats afgebroken. Aan het eene eind
van den draad is hier een koperen
moer gemaakt Een porseleinen pot,
omgeven door een kóperen schroef
wordt in den moer gedraaid. Door
den bodem van den porseleinen pot
gaat een koperen staafje. Dit staafje
staat door een looden of zilveren
FEUILLETON
Naar het Engelse!?
door
CHARLES ÜARVICEk
60)
Nora, d'e in de verste verte niet
wist, waar de Norfolkstraat te vinden
was, nam liet gewone middel, een po
litic-agent vragen, te baat, hield juf-
trouw Deborah stijf bij den arm vast,
wist de oude dame in een bus te krij
gen én vond zoo den weg naar het
hotel.
Er werd een kamer voor Nora in
arde gebracht. Juffrouw Deborah had
een particuliere zitkamer en hier ging
Nora nu binnen. De oude dame zut
v ior de tafel met eenige papieren
vóór haar uitgespreid. Zij keek op,
toen Nora binnenkwam, en knikte
verstrooid.
O, ben jo daar 1 zei ze. Ik kijk
e.-nige papieren na en in verband met
do zaak, die mij naar Londen bracht,
liet is een zaak, die in verband staat
met een heel ouden en dierbaren
vriend van mij. Ik kwam hier om Sir
Jozef Ferrand te ontmoeten, maar hij
Is niet in Londen. Gelukkig was er
draad in verbinding met de koperen
scl troef om den porseleinen pot.
Het andere uiteinde van het kope
ren staafje raakt een koperen plaat,
die bevestigd is aan het andore afge
broken einde vau den geleiddraad.
Wordt nu de stroomslerkte in den
geleiddraad hooger dan die waarop
de draad berekend is, dan smelt het
dunne zilveren of looden draadje. En
men heeft er voor gezorgd, dat hier
geen brandgevaar bestaat, door het
loc»den of zilveren draadje met zand
te omgeven.
Veiligheidshalve legt men tegen
woordig de beide electrische draden
wel in gasbuizen. Komt er dan kort
sluiting, dan kan deze toch geen
brand veroorzaken.
Buitenlandsch Overzicht
Nog even moeten we terugkomen op
liet artikel van dr. Emil Reich, in een
der groote Engelsche bladen, waarin
deze komt vertellen, dat de Duitsche
kroonprins door den keizer naar Ja
pan gezonden is, om daar inet den
lieerscher van het land der Rijzende
Zon af te spreken, dat
DUITSCHLAND EN JAPAN SAMEN
NEDERLa-INDIè ZULLEN
INPALMEN
en den buit verdeelen.
Wat we gisteren geschreven hebben
over den onzin van dien m'nheer
Reicli, b 1 ij f t gezegd Alleen wil
len we nog eenige bijzonderheden
mededeelen, waardoor zijn verhaal
nog onmogelijker wordt.
Dr. Reich is geen idioot, integen
deel, hij is een flink ontwikkeld man,
die als schrijver in Engelsch-Venezo-
laansche zaken een goeden naam ge
maakt heeft. Maar de doctor wil te
hoog vliegen hij wil de wereld ver
rijken met verrassende mededeelin-
gen, die alleen in zijn vernuftig brein
kunnen opkomen.
Die zucht heeft hem ook nu ge
duchte parten gespeeld De doctor
inocst liever niet over Ncderl.-lndië
schrijven, want daar heeft hij geen
verstand van. Een enkele aanhaling
uit z'n artikel is voldoende om dit te
bewijzen. Hij schrijft o. a.
„De eilanden, in de Chïneesche en
Indische Zee, zijn groote geheimenis
sen. De wetenschappelijke bestudce-
rintr er van is nog armzalig, en de
Nederlanders nemen al hun ambte
naren met inbegrip van soldaten,
enz.'i een eed af dat zij niets zullen
verklappen over den staat van zaken
op do eilanden,"
Ach ach wat een bombast
Maar, hoe dr. Reich toch aan dien
onzin gekomen en hoe een groot En-
gelsch blad bereid gevonden is, om
er plaatsruimte aan te spandeeren
Het raadsel is gemakkelijker dan
men wellicht denkt, 't Is de gewone
concurrentie tusschen Engeland en
Duitschland.
Dr. Emil Reich heeft wel een Dult-
schen naam, maar toch is hij geen
onderdaan van keizer Wilhelm. Inte
gendeel, hij is een verstokte Düitsch-
1 and-hater. Hongaar van geboorte,
woont hij reeds lang: in Engeland en
deelt met vele Engelschen den haal
en de vrees (vooral de v r e e s voor
uJ wat Duitsch is.
De annexatie van Korea door Ja
pan was voor hem nu een mooie ge
legenheid, om z'n Duitschland-gevoe-
lena te luchten. Tegen Duitschland
moest gestookt worden, en hoe kon
dal beter, dan door wantrouwen in
een mijnheer op zijn kantoor, die van
de zaak afwist. Hij was heel vriende
lijk en geschikt, en heeft beloofd om
mot mij de zaak te bespreken, zoodat
ik geen bezoek meer behoef te brengen
aan die afschuwelijke city. Ja, hij
was heel vriendelijk een bijzonder
beleefd man, maar een beetje vreemd.
Ik ben ziju naam vergeten, een heel
eigenaardigen naam. maar dat doet
er niet toe hij zal hier komen. Hoe
laat is het, Cyril?
llalf zes, antwoordde Nora.
Dat is, geloof ik. de tijd, waarop
hij zei te zullen komen, zei juffrouw
Deborah.
Heeft u het geld voor de lmur
op Lonaway gekregen vroeg Nora
na een poosje van stilzwijgen.
Juffrouw Deborah fronste do wenk
brauwen en dacht ccn oogenblik ua.
O. ja. Kapitein Murks gaf het
mij. Waarom je het zelf uïct gébracht
hebt, begrijp ik niet.
Omdat iedere poging om dit uil te
leggen honeloos geweest zou zijn,
zweeg Nora en juffrouw Deborah ging
voort
O ja, van geld gesproken, Cyril,
jo deedt beter liet mijne in bewaring
te nemen of ik zal het nog verliezen.
Omdat zij haar beurs onder uit haar
reticule te voorschijn haalde, was er
voor dien vrees wel reden. Je zoudt
\erstandig doen met voor Jezelf wat
kleeren te koonen je ziet er vrij
Nederland uit te lokken Als een
klap op den vuurpijl was bovendien
in dr. Reich's artikel de mededeeling,
dat Duitschland voor het bezit van
Nederlandsch-lndic wel een oorlog
met Engeland over heeft.
Nog eens we lachen om den onzin
van m'nheer Reich. Z'n artikel zou
bijna geschikt zijn vooronzen
Luchhoek
In de zooveelsle (wc gelooven de
vierde of vijfde) rede bij de Konings-
bergsche feesten heeft
KEIZER WILHELM VERTELD WAT
DE VADERLANDSCIIE PLICHT
DER VROUW IS.
Eerst hoorden de aanzitters van het
feestmaal eenige lofzangen op de
trouwe koningsstad van Oost-Pruisen.
„Hier (in Koningsbergen) woonde
de groote soldatenkeizer der Fran-
schen en liet stad en land den on-
barmhartlgen druk zijner hand ge
voelen. Hier werd evenwel ook de ge
dachte aan de verheffing en bevrij
ding van het vaderland voor hel
eerst in daden omgezet. De tijd van
de vernedering en van de verheffing
ware ondenkbaar zonder koningin
Louise te gedenken, van wie nooit
genoeg kan worden herhaald, dat zij
in de dagen van den algemcenen on
dergang des vaderlands de eenige ge
weest is die nooit aan de toekomst
heeft getwijfeld.
Koningin Louise leert ons. dat wij
mannen ons steeds Sn alle krijgshaf
tige deugden moeten oefenen en onze
wapenrusting steeds ongeschonden
moeten houden, met het oog op den
geweldigen vooruitgang der naburige
Staten. Slechts op onze weermacht
berust onzo vrede. De vrouwen moe
ten van de koningin leeren, dat de
voornaamste taak der Duitsche vrouw
niet ligt in vergaderingen of vereeni-
gii.gen, maar in den stillen arbeid in
huis en gezin, zij moeten het jonge,
geslacht opvoeden tot gehoorzaam
heid, het leeren dat het doel met moet
zijn zich uit te leven tcu koste van
anderen, maar alleen oog te hebben
voor het vaderland. Als werktuig des
Hoeren mij beschouwend, zal ik, zon
der rekening te houden met mccnin-
gen van den dag, mijn weg gaan, die
alleen gewijd is aan de welvaart en
de vreedzame ontwikkeling van het
vaderland. Maar daarbij moet ik
kunnen steunen op do medewerking
van iedereen in het land."
Tot zoover de keizer. Nogmaals
blijkt uit deze rede, hoe miliiair Wil
helm is. Do woorden „slechts
op onze weermacht berust
onze vrede" ziju overduidelijk.
De vrede in Europa is volgens vori
ge uitspraken van den keizer ook
voor een groot deel te danken aan
het behoud van het evenwicht tus
schen de volkeren. Daarom zal Z. AI.
met vreugde
DE BESTENDIGING VAN DEN
DRIEBOND
begroeten.
Over enkele dagen zal een samen
komst plaats hebben tusschen den
leider der buiten landsclie politiek
'van Oostenrijk-Hongarije, baron Von
Achrenthal en den iuüiaanschen mi
nister van buitenlandsche zaken mar
kies di San Giuliano.
Men is er te Weenen vast van over
tuigd, dat Italië de Driebond-politiek
zal voortzetten, en men acht liet als
zeker, dat het onderhoud betreffende
de actueele vraagstukken, zooals den
toestand in het Oosten, tot een vol
maakte overeenstemming tusschen de
heide diplomaten zal leiden.
Het tijdstip van opzegging of her
nieuwing yan den driebond nadert,
en men verwacht, dat Italië alleen de
herziening van sommige verdragsar
tikelen zal eischcn.
armoedig uit. Ik moet je wat meer
salaris geven maar dat doet er nu
niet toe kooD wat je noodig hebt en
dal andere zullen wij later regelen.
Terwijl zij sprak, werd er aan de
deur getikt en een kellner kondigae
aan „Mr. Stripley".
Mr. Stripley kwam op zijn gewone
manier binnen, met zijn hoed in bei
de handen, zijn hoofd voorover, zijn
reusachtigcu mond in een vriendelij-
keu glimlach. Zijn oogen keken nu
eens naar Juffrouw Deborah, dan
weer naar Nora, die hem vol natuur
lijke verbazing aankeek en hij scheen
wat in de war gebracht.
Mijn jongen, Cyril, zei juffrouw
Deborah.
Mr. Stripley boog voor Nora, die
opstond cu het vreemde paar alleen
liet.
HOOFDSTUK XXV1L
E 1 i o t's nieuwe Vrien d.
Eliot was diep bedroefd, toen hij
lot de ontdekking kwam, dat Cyril
was heengegaan zonder hem goeden
dug te zeggen, maar toch veroordeel,
de hij hem daarom niet als harteloos;
want hij wist hoezeer Cyril een hekel
had aan een scène, en daarom maar
liever den last en de drukte van een
afscheid vermeed.
Eiiot miste hem heel erg, en liep de
eerste paar dagen rond als een schaap
dat zijn lam heelt verloren, tarwiü
Ook de vrede in den Balkan is in de
laatste maanden nogal bestendig ge
worden. Alleen brengt het geharre
war óver Krelenser aangelegenheden
af en toe een beetje onrust, maar be
langrijk is dit toch niet.
Nu is er ook weer zoo n geschil, na
melijk door
DE BINNRNLANDSCHE POLITIEK
VAN GRIEKENLAND.
De Turksche gezant te Parijs heeft
bij den Franschen minister van bui
tenlandsche zaken aangedrongen op
een besluit der beschermende mo
gendheden over Kreta, om niet toe te
staan, dat de Krotenser leider Veni-
zelos het lidmaatschap der Grieksche
Nationale Vergadering zou aanvaar
den.
De minister heeft daarop geant
woord dat da geheele quaestie de
Turksche regeering niet aangaat en
geen reden oplevert, om zich bezorgd
te maken, omdat Venizelos niet door
de Kretensers, maar door de Grieken
gekozen is, wijl hij Grieksch onder
daan is, en hij herhaaldelijk gezegd
heeft, zijn Kreleaser waardigheden
te zullen neerleggen, zoo hij het lid
maatschap der Grieksche Nationale
Vergadering aanvaardt
"Ook wees Z Exc. er nog op, dat Ve
nizelos reeds vroeger zijn Kretenser
waardigheden heeft willen neerleg
gen, maar daarvan weerlioudeu werd
door den beslisten wensch der con
suls: Ten slotte zeide de minister, dat
de verkiezing van Venizelos tot lid
der Grieksche Nationale Vergadering
in geen enkel opzicht van invloed
kan zijn op de verzekeringen, die de
mogendheden met betrekking tot Kre
ta aan Turkije gaven.
Venizelos heeft naar Athene ge
seind, dat hij de benoeming aan
vaardt en van zijn Kretenser ambten
afstand zal doen.
In een ander bericht staat zelfs te
lezen, dat hij zich gelukkig acht door
den loop der gebeurtenissen.
Gelukkig voor den gelukkige 1
In den Balkan schijnt tusschen de
twistende partijen thans een soort
wapenstilstand tc heerschen. Even
zoo in
DEN POLITIEKEN STRIJD IN
ENGELAND.
In een rede voor een vergadering
van liberalen heeft de Engelsche mi
nister Sir Edward Grey gezegd, dat
men geenszins behoefde te vreezen,
dat de conferentie van leden der re
geering cn der oppesiüe de Hooger-
huis-quaestie zou wegmoffelen of van
de baan schuiven. Aan beide zijden
is men overtuigd, dat er iets moet
worden gedaan.
De minister achtte het waarschijn
lijk, dat sommigen niet geheel cn al
voldaan zouden zijn over de resulta
ten van een eventueel vergelijk, maar
wanneer de conferentie uiteen zou
gaan, zonder tot een overeenkomst ie
zijn gekomen, dan zou het aantal
teleurgesteldeu nog veel grooier zijn.
Als de conferentie het niet eens kan
worden, dan zal de strijd moeten wor
den hervat. Maar voor zoover de mi
nister kon nagaan, wenscht het land,
dat de quaestie niet door strijd, maar
door een minnelijke schikking gere
geld wordt.
Er is nu evenwel stilstand in de
onderhandelingen. Balfour, de leider
der oppositie, is zwaar verkouden en
brengt nog een maand vacantie in
Schotland door. Weer een maand uit
stel dus 1
DE CHOLERA
maakt in Italië cn Rusland veel
slachtoffers, in Italië is de vreeselijKe
ziekte iets aan het afnemen, maar in
Rusland wordt liet aantal gevallen
steeds grooter. Te Petersburg komen
hij met hart en ziel wenschte, dat hij
den jongen kon volgen, die zoo'n
groote plaats in zijn hart innam en
daarvoor ook zooveel reden had ge
geven. Zooals gewoonlijk, zocht hij
verlichting in zijn werk. Cyril had de
plannen niet afgemaakt en Eliot werk
te er met kracht aan voort. Zooals
altijd het geval is als men iets over-
teekent, bracht hij telkens verbeterin
gen aan, totdat hij meende, dat zij
geschikt waren om onder de oogen
van Mr. Trunion te komen. Natuur
lijk greep Bij dit excuus aan, om het
eiland te verlatenmaar hij moest
wachten tot er een boot kwam. Toen
zij op zekereu morgen verscheen, was
hij verbaasd een vreemden kapitein
te zien. Eliot. geen flauw vermoeden
hebbende van het verschrikkelijke
nieuws, dat hem wachtte, liep met
lichten tred langs de rotsen naar be
neden en sprak den schipper aan.
Goeden morgen, zei l»ij Een an
dere boot zie ik. Ligt de „Happy Lu
cy" in het dok? Kapitein Marks is
toch zeker wel goed in orde
De man keek hem nieuwsgierig aan
eu zei toen ernstig
Natuurlijk, heeft u 't nog niet ge
hoord, mijnheer Kapitein Marks is
er heel slecht aan toe geweestmaar
hij komt er weer boven op. Het was
een heele schok voor hem, en daar is
zijn geest niet tegen bestand geweest.
Het la ook eeen kleinigheid om in den
er dagelijks 50 of 70 nieuwe gevallen
voor.
De plattelandsbevolking werkt met
haar bijgeloovige vrees de bestrij
dingsmaatregelen nog legen.
DE BOSCH BRANDEN 1\ AMERIKA.
Naar uit Missoula in Montana te-
meld wordt, ziju daar drie mannen
in hechtenis genomen, onder beschul
diging de bosch bran den aangestoken
te hebben. Er worden nog meer aan
houdingen verwacht.
Uit Wallace in Idaho seint men,
dat de bondsinspecteur van het bosch
wezen medegedeeld heeft, dat or 114
van ziju ondergeschikten hij den
brand omgekomen zijn en dat er 74
mannen worden vermist Déze cijfers
hebben alleen betrekking op 't woud
gebied Coeur d'Alène. Men schat not
aantal personen, dat in de staten
Washington, Idaho en Montana bij
.de buschbranden omgekomen is, op
300.
Brusselsche Koot.
CCCXLIL
LA SéANCE CONTINUE
Het gesproken woord men leze
maar na wat ik de vorige week
schreef gaat in vervulling, liet
brutaalste optimisme een beminne
lijke brutaliteit is niet „arm" ge
weest. zooals ik onder den eersten
indruk vreesde, maar is rijk, heel
rijk. Laten Wij, Holiandertjes. al te
spoedig neergeslagen, er een les aan
nemen. Ook ik was dien vreeselijken
nacht onder den indruk der verwoes
ting, ook ik prevelde met diep leed
wezen „fini exposition". En ik lachte
weemoedig, toen „Le Peuple" in zijn
edition spéciale dien zelfden nacht al
triornfeerend uitriep „en toch zal er
tentoonstelling zijn in Brussel"
De tijd van beschouwingen is voor
bij. Wij kunnen de rekening opma
ken en het blijkt, dat er niet alleen
zooveel belangrijks is overgebleven,
dat er maar weinige gelukkige Hól
landers zullen zijn, die alles kunnen
zien wat er nog te zien is, maar ook,
dat wanneer dit nummer verschijnt,
oud-Brussel weer zal zijn opgebouwd
en een nieuwe faqade voor 't hoofd
gebouw zal zijn verrezen. Dag en
nacht wordt er thans nog gewerkt,
maar op één ding kan men rekenen
voor deze maand ten einde is, zal de
luisterrijke wereldtentoonstelling als
een phoenix uit haar assche zijn her
rezen. Vooral - September is dan ook
nog een zeer goede maand voor
vrt-enidelingenbezock. maar men be
hoeft er geen oogenblik aan te twijfe
len, dat the world show tot haar
laatsten snik de belangstelling der
geheele beschaafde wereld zal bezig
houden, cene belangstelling, die cr
zeker niet op geluwd is door den 14-
Augustus-brand, maar die zeker ve
len zal nopen, nog een tweede maal
te komen, om te aanschouwen liet
wonder van geestkracht, tegenwoor
digheid vau geest, durf en onderne
mingsmoed.
Si j étais roides Beiges, en or
bestonden in mijn land nog geen rid
derorden, ik zou inijn ministerie pres
sen, ze door de Kamer te doen instel
len.alleen om ze op de borst te
hechten van dit Comité.
En als ooit oen tentoonstcllings-
dekoratie verdiend is, denk dan aan
het croix d'honneux, dat aan mannen
als baron Jnnssens c. s. voor hun
geestkracht toekomt, een croix d'hon-
neur, niet geprint in papier of me
taal beide even geduldig maar
in de hoogachting en bewondering
van heel de wereld.
grond geboord te worden, vooral in
een mist.
Eliot stond den man met doods
bleek gelaat aan te staren.
In den grond geboord? zei hij.
Wanneer? Toch niet den dag, uuar-
op hij van Lonaway is vertrokken
Denzelfden, mijnheer, zei de man
bedaard.
Eliot greep met zijn hand achter
zich om zich legen de rots te steunen.
De jongen Cyril Werd hij
ook opgepikt
De schipper schudde het hoofd, en
Eliot viei tegen de rots aan en bedek
te zijn gelaat met de handen.
Ten minste, haastte de man zich
er bij tc voegen, ik moet niet zeggen,
dat hij niet opgepikt werd mam men
heeft niets van den jongeheer gehoord.
Het spijt mij, dat ik zulk slecht nieuws
moet overbrengen. Juist het verlies
tan dien jongen en de onzekerheid,
wat er vun hem geworden is, heeft
kapitein Marks op het ziekbed go-
bracht. Men zou gezegd hebben, dat
die jongen zijn eigen zoon was. Kom,
mijnheer, trek het u zoo niet aan
geen bericht goed berictit, vooral op
zee.
Eliot kwam overeind en liep met
gebogen hoofd weg. Hij was terneerga»
rlagen en overslept van verdriet over
dit slechte nieuwscn liet duurde
eenigen tijd voordat hij den schipper
waar kon onzoeken om nadere biizon-
Zou in Holland zoo'n wonder moge
lijk zijn?
Er is een slachtoffer gevallen, mijn
collega-briefschrijver voor verschillen
de Xederlandsche dagbladen. Geluk
kig niet in persoon maar als Nederl
journalist der Brusselsche expositie.
Hij verliet reeds de vorige week zijn
post, omdat de tentoonstelling „haar
hoofd had verloren.
ileel logisch voegde hij hieraan
toe, dat er nog erg I mgrijks te
zien was: Duitschland, Frankrijk,
Italië, Nederland, Brazilië, Spanje,
Canada en nog een paar hoogst be
langrijke afdeelingen, ongerekend ds
machinegalerij, het nieuwe België, de
Fransche koloniën, de vliegmuchine-
afdeeling enz. enz. Maar als hij van
dit alles zoo hoogst belangrijke wilde,
vertellen, was hij nog in geen ties?
janr klaar.
Laat hem rusten in vrede!
Ik zou dit verscheiden niet genie»
mureerd hebben als ik niet overtuigd
was, dat er tweeërlei onrecht door
was gedaan. Eensdeels aan de com
missie die zeker wel iets anders ver
dient dan een soort medelijden, maar
bovenal den lezers, die zouden kun
nen meenen, dat het met de tentoon
stelling nu zoo wat afgeloopen is er
het dus niet ten volle de moeite meer
zou loonen er heen te gauu. Daar on
der zijn lezers misschien ook vele n ij
ner lezers zullen gevonden worden eu
dezen zichzelf een groot genot en lee
ring zouden ontzeggen wonneer zij
op die foutieve meening ingingen^
achtte ik het mijn plicht te replicee-
ren: celle que vous tuez se porte tree
bien. Bereikte het betalend bezoekers
aantal daags na den brand het nooü
beleefde cijfer van 250.000, ook daar
na is het l z iek van vreemdelingen
gmoter gebleven dan voor den brand
Zoo dacht ook een der couranten
uitgevers uit Nederland er over, dift
mij deze week de eer aandeed mij te
bezoeken en mij het bewuste artikel
ter hand stelde. Het restantje der
tentoonstelling hod zijn hoogste be
wondering verkregen en vijf dagen
lang besteedde hij om het belangwek
kendste te bek.::-., op velerlei ge»
bied.
ik mag naast mijn eigen oordeel'
ook graag dat van anderen krantsta
ven. Wanneer de menscheu het zoa
met je eens zijn, steekt je dat een
hart onder den r.em. Bedoelde uitgo
ver zou gaarne zien dut nu de Duit
sche afdee'iur in mijn brieven een»
aan de beurt zou komen. Gaarne ao
cepteer ik die uitnoodiging aan da
Duitsche a."-mijn volgend»
brief gewijd zijn.
Verder had ik het genoegen ueït'
week met een drietal mijner Haarlem-
sche lezers en lezeresaeu kennis tr
maken. Hun tcnioonstellingsindruk-
keu heb ik niet kunnen vernemen,
maar wat waren ze opgetogen ovcir
do stad. Alleen zoo'n wandeling zoo
als wij den eersten dag maakten lang»
Boulevard du Nord, Brouckëre-fon-
telii, Anspachfaan en Groote Markt,
waar elk huis een kunstwerk is, e
dan naar de St Gudule om vlak daar
hij de tram te vinden, die u voor lut
tele centen Tervuerens heerlijk na
tuurschoon doet smaken, is voor
iemand, die het nog niet kent, een,
jot genet.
derheden over het ongeluk te weten
tc komen. Hij trachtte zichzelf te ver
keren, dat Cyril wel opgepikt zou
zijn; maar zijn hart was zoo zwaar
nis lood, en hij voelde d'i gemis zoo
diep cn zoo scherp alsof hij zijn nuas
ten en dierbaarsten bloedverwant
had verloren.
ilij bracht het treurige nieuws
over in de hoeve eu iie steengrot eu
had groote moeite om niet geheel aan
zijn smart toe te geven. Hij Kon niet
verdragen, dat zij over Cyril spraken,
daarom pakte hij zijn goed en besloot
om zoo te zeggen om van het eiland
tc vluchten, waar hij zoo gelukkig
was geweest, maar waarvan do her
innering altijd verbonden zou blijven
aan liet verlies van den jongen, dien
hij zoo hijzonder graag mocht lijden.
Toen bij in 1'or lush aankwam,
zocht hij uadelijk kapitein Murks op,
die hem als een gebroken cn zwak
man diepbedroefd ontving. Zij be
spraken natuurlijk liet geval van de
schipbreuk, en overwogen gretig ep
met zorg de mogelijkheid, dat Cyril
gered zou kunnen zijn maar toch *va»
die troost zoo gering, en Eliot ging
met een bedroefd hart verder naar
Mr. Trunion te NeUwortny. van plao
om vandaar naar juffrouw Deborah
te gaan, in de hoop, dat zij een cé
ander bericht van Cyril zou bebbei
ontvangen.
