HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
ZATERDAG 1 OCTOBER 1910
Maarlemsche
HandeEsvereenigïng
Goedgek. bij Kod. Besl. va» 12 Nov. 1899.
De Haarlemse!» Handelsvereeni
ging hier ter stede, opgericht 10 Mei
1892, heelt in den loop van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende,
opgetreden en dikwijls met groot
succès. Jamnier echler, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren, door als lid der Vereeni-
ging toe te treden. Er zijn wel «leer
dan 600 leden, maar dat is niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoen
de, ja zelfs particulieren, moesten lid
worden, om ten minste te laten gevoe
len, dat men het werk op prijs stelt,
dat de Haarlemsche Handelsvereeni-
ging steeds opneemt, als doende, wat
bare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groots
tegenover de geringe jaarlijksche
contributie van 3.50, die gevraagd
wordt.
De Haariemsche Handelsvereeni-
ging bemoeit zich in de eerste plaats
er mede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan te
manen en information voor hen in te
winnen. Bovendien hebben de leden
het recht, het hun gratis te verstrek
ken advies van den rechtsgeleerden
adviseur der Vereeniging te vragen,
flie ook in proceduren en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel en het bedrijf der leden.
Als proef kunnen voortaan nieuwe
ledeu voor een half jaar worden aan
genomen, doch slechts het 2e halfjaar
(van 1 November tot en met 30 April)
ad 1-T5 de halve contributie.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver
eeniging zijn de heeren Mrs. Th. de
Haan Hugenholtz en A. H. J. Merens,
Spaarne 94, alhier, die voor de leden
eiken werkdag van 2—4 uur des na
middags zijn te spreken.
Het bureau der Vereeniging is ge
vestigd Jansweg 11.
Voor incasso's door bemiddeling
der Vereeniging wordt een vast
recht van 5 pet. der vordering bere-
kaud.
Bovendien moet 10 cent voor port,
steeds worden bijgevoegd, bij Inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te innen.
De kosten van infownatién naar
buiten de stad woonachtige personen
bedragen 60 ets. per informatie, plus
vijf cents porto-vergoeding. Informa
tion naar binnen de stad wonende
personen worden gratis verstrekt.
Pretentïën op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 ets. voor porto-
vergoeding is toegevoegd.
Ruim 1748 information en rechts
geleerde adviezen werden in het af-
geioopen jaar gegeven.
In Juni en Juli 1910 zijn 89 vorde
ringen tot een bedrag van 1843.25
betaald; 16 vorderingen worden af
betaald, 13 vorderingen zijn uitge
steld.
Volgens art. 7 dient het geheim der
lijsten van wanbetaler-s ongeschon
den te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden gcadres
seert aan het Bureau, dat geopend is
dagelijks van 9 tot 5 uur en waar ook
verdere inlichtingen zijn to bekomen.
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat men, hoewel geen
lid der H. II. V., toch van haar infor
mation kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereeniging
informatiën door haar worden ver
strekt, en dat voor informatiën op
hier tor stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
Parijsche Brieven
CCXLIIL
Hollanders, houdt asjeblieft
beurs gesloten i
In een paar Hollandsche kranten
heb ik, bij toeval, dezelfde adverten
tie gelezen, die hier geregeld in
schillende bladen verschijnL
Intusschen waarschuw ik niet
slechts voor de Fransche schurkerij,
waarover ik u een en ander ga me-
dedeelen houdt, bid ik u, ook ge
lijksoortige Hollandsche bedriegerij
en in de gaten. Want ze bestaan óók,
die Nederlandsche geldafpersingen.
Elkeen, die wel eens een blik slaat op
de advertentiekolommen in de kraai
de rubriek, waaruit men
meeste levenswijsheid kan putten
zal mij gelijk moeten geven.
Ziehier de „bewuste" advertentie
waaraan ik onmiddellijk dien toe
te voegen, dat er méér van dat al
looi zijn
Contre CINQ FRANCS
on regoit 50 NUMéROS de Titres
Authenliques et garantis et J'on
participe effectivement aux
PROCHAINS TIRAGES des
1, 5, 10, 15, 20, 22, 25 Octobre
5, 15, 25 I-Jovembre
List es Gratuites après les prochains
tirages Copropriété des titres
garantie
Envois contre remboursemeni ac-
ceptés 0.75 en sus
S'inscrire de suite au
BIEN SOCIAL, 40 Ruo Laffitte, k Pu-
ris el chez ses Correspond ants,
Bureaux de tabac, Libraires,
etc., de France ei de
l'Etr anger
NE PAS CONFONDRE
Exigez le titre BIEN SOCIAL seul
autorisé par notre Direction
Dépositaires sont demandés.
Op hel perron van een klein Fransch
station heb ik eens de volgende veel
talige waarschuwing gelezen
Prenez garde aux voJeurs I
Beware of pick-pockets 1
Achtung vor Taschendiebe
Attenzione ai ladri
Cuidado con los ladrones I
lk heb er onmiddellijk 't Holland
sche „Past op de zakkenrollers 1"
aan toegevoegd.
liet ware te wenschen, dat een der
gelijke waarschuwing vlak boven
elke adverteniie van instellingen als
de „Ui-en Social" werd geplaatst.
Waarin bestaat de schurkerij van
den bekenden gentleman-oplichter,
die aan het hoofd van genoemde in
richting staat, en van zijn even door
trapte concurrenten?
Wei, onder voorwendsel, de goedge-
loovige burgers te doen deelen in de
trekkingen van de obligaties der stad
Parijs, vraagt de gentleman-oplichter
hun, een onbeduidend sommetje, zeg
ge vijf francs, te storten. Loopen er
zeggo 50.000 arme drommels in, dan
ontvangt het heerschap eventjes
250.000 francs. Komen de nummers
uit, dan hoeft het heerschap zich
niet om de uitbetaling te bekomme
ren, aangezien alleen de Stad ter za
ke verantwoordelijk is.
O, de techniek is zoo eenvoudig.
Een loterij zal er plaats hebben
Loten van 100 francs worden er in
omloop gebracht. De oplichter, uiterst
welgekleed, schaft er zich een aan,
loopt do kleine luyden van zijn buurt
af en houdt de volgende toespraak
Honderd francs ineens uit te gr
ven, is wat bezwaarlijk voor julii*
Maur willen jullie toch in de kansen
deelen Goed als elk van jullie
mij nu 5 francs geeft, heeft ieder
1/20 aandeel in het lot. Valt er
prijs op, dan zijn jullie goed-af.
Hij vertelt er natuurlijk niet bij,
dat hij, tegen alle regels der arith-
metica in, zijn lot niet denkt te split
sen in 20 twintigste aandeden, maar
in 100, 500, 1000 on zoo mogelijk nog
meer.
Zoo'n aJleenloopende oplichter zou
uiteraard op den duur dergelijke
praktijken niet kunnen uithalen.
Men zou hem spoedig in de gaten
krijgen. De „cavaliers seuls" onder
de dieven zijn gewoonlijk gemakke
lijk te onderkennen. In een welge
ordende maatschappij is het spreek
woord „Eendracht maakt macht'
ook bij de dieverij van kracht. Dies
zoekt de gentleman-oplichter ambtge-
Dooten en slachtoffers, en samen
richten zij dan een „maison", eene
zaak op, waaraan zij gemeenlijk een
philantropischen titel geven. Zoo'n
zaak heeft een mooi kantoor, met
administratie, electrisch licht, tele
foon en verdere moderne gemakken.
Klaar is KeesHet groote publiek
loopt er natuurlijk in.
Om de contróle te bemoeilijken, er
dus de schurkerij te vergemakkeiij
ken, worden biljetten uitgegeven,
aarbij de koopers niet aan één,
doch aan tallooze trekkingen deelne
men. Ontwar nu maar het net dier
combinaties 1
De koopers van dergelijke biljetten,
meestal naieve dotjes, zijn er door
gaans niet toe in staat.
Soms, niet slechts om de reclame,
doch ook om allen twijfel betreffende
de achtenswaardigheid van het huis
weg te nemen, wordt er werkelijk wat
uitbetaald. Het spreekt dan vanzelf,
dat daarvan in de dagbladen onmid
dellijk melding wordt gemaakt, door
middel van een advertentie, waaraan
de gelukkige „winner" in zijn
grijpelijke voldaanheid van 't oogen-
blik gaarne zijn naam leent.
Om nog zekerder te gaan, kiezen
dergelijke die venzaken zich in hun
„Raad van Toezicht" hooggeplaatste
personen, die óf niet kunnen rekenen
en derhalve niet in staat zijn, de
fraudes te ontdekken, of gewend zijn,
uitsluitend naar zich toe te rekenen
en diensvolgens de oogen eluiten voor
de modderbron, die hun, voor hun
zoogenaamde toezichtsfunctièn het
slijk der aarde in den schoot werpt
De politie, die over alle eeuwen
heen en in alle landen meer speurzin
heeft gehad voor diefstalletjes van
kleine luyden dan voor de „onregel
matigheden" van roovers uit de zoo
genaamde groote wereld, ziet natuur
lijk niets van boven omschreven
schurkerijen. Erg kwaaddenkende
menschen beweren, dart. de politie be
tere oogen heeft dan men wel denkt,
doch dat in een fatsoenlijke maat
schappij sommige onregelmatighe
den'voor den goeden gang van za
ken oogluikend moeten worden toe-
Hoe het ook zij, thans zullen politie
en justitie zich wel met de inrichtin
gen k la „Bien Social" moeten be-
„L'Intronsigeant", een der
zeer weinige dagbladen, die daadwer
kelijk toezicht houdt op de „respecta
bility" der ingekomen advertenties,
heeft namelijk een felle campagne ge
opend tegen de loterijen-pairticipatie-
gauwdieven. Er is ter zake zelfs
eds een soort van enquête geopend.
Of het wat geven zal? Als men na
gaat, dat „Le Bien Social" en „La
Banqne Nationale des Loteries" on
der de toezichtsraadslieden mannen
tellen als Anti/de Boyer, senator, Fré-
déiric Haas, en Francois Deloncle,
.ministres plénipoteatiaires'"...
Doch bovendien... Gesteld, dat ge
noemde en soortgelijke inrichtingen
wettelijk vervolgd werden wat dan
nog...? Er zijn altijd meer dan ge
noeg menschen, die heul zoeken in
kansspel, waartoe niet slechts roulet
te, baccarat en sommige andere „tijd
verdrijf j es" behooren, doch ook de lo
terij. „Wie gespeeld heeft, zal blij
ven spelen," luidt liet spreekwoord.
En ot wordt volstrekt niet minder
gespeeld, sinds men sommige casino's
en andere speelholen gesloten heeft.
Men heeft daarmede het kwaad
volstrekt niet den kop ingedrukt,
doch het eenvoudig verplaatst. Hen
ry Marei weet zelfs te vertellen van
een tot een vrij zware straf veroor
deelde, met wien hij, de gevangen
schap deelde en die „toen men hem
kwam halen om hem hij-wist-niet
waar te brengen terwijl zijn gade hem
met tranen overgoot en zijn kinderen
hem omhelsden en kusten, er nog, op
de tree van het rijtuig, aan dacht,
een spel kaarten in zijn zak te doen
glijden, welk spe] overigens van mij
was."
Aangezien nu, volgens Bastiat
andere oeoonomen, het aanbod zich
de vraag regelt, zouden, moch
ten „Le Bien Social" en „La Banque
Nationale des Loteries" door het
recht weggemaaid worden, toch weer
andere loterijenparticipatie-exploi
tanten als paddestoelen uit den grond
verrijzen.
Tot de grootste hartstochten
het menschdom behoort het onbewus
te streven, zich door gewet en looze
„zak en menschen" geld te doen afhan
dig maken. Die ziekte is epidemisch
Is het niet zoo erg, meent ge? Wel
nu, ik wed, dat indien men voor een
stuiver een zooveelste aandee
een lot kon koopen, van de vijf mil-
lioen Nederlanders zich geen duizend
buiten dit kansspel zouden houden.
Het is maar de kwestie van de
draagkracht der beurs.
Trouwens, door het organ iseeren
van Loterijen, met het stellige bewust
zijn, dat een loterij een der klaar-
blijkelijkste hazardspelen is, werkt de
Staat zèif de speelzucht in de hond.
En het is wel de ironie der wereld
se!» dingen, die maakt, dat een
Staat, op welke instigatie een men-
sehelijke ondeugd wordt gevoed, de
lieden vervolgt, welke met nog meer
maëstria munt uit die ondeugd weten
te slaan.
Zoolang de speelzucht epidemisch
is onder de menschen, zij het ook bij
den een in meerdere, bij den andere
in mindere mate; zoolang, in zekeren
zin althans, het menschdom voor 50
pet. beslaat uit zotten en voor 40 pet.
uit lieden, die van anderer zotheid
voordeed weten te trekken voor de
overige 10 pet. neem ik mijn hoed
zoolang de Staat zélf het
zordspel, dat loterij heet, organiseert
zoolang zullen de loterij-oplichters
blijven bestaan.
Het dagbladwezen helpt dergelijke
schurkerijen, soms heusch zijns on
danks uit achteloosheid bijvoor
beeld een goed eind op weg.
Wie heeft nooit, in de wereldsteed-
sclie bladen althans advertenties
de volgende gelezen?
„Ten einde het middel te kennen
om 100.000 francs te winnen, zonder
er een hand voor uit te steken, kan
men volstaan met zich te wenden tot
John Jim Mortimer, 128, Regent-
street, Londen, met bijvoeging van
franc in postzegels.
De menschen, die naief genoeg zijn
om aan die vriendelijke uitnoodiiging
gevolg te 'geven, hooren nimmermeer
iets van den Albionsehen schurk.
Heel enkelen ontvangen soms nog
bescheid, in dezer voege:
„Vind ik ongeveer 120.000 stomme
rikken van uw slag, dan haal ik de
100.000 francs wel bij elkaar."
Toen de grappige Charles Mouse-
let en twee andere snaaksche littera
toren op een avond samen waren,
kwamen zij op den inval, eens te be
proeven, hoever de goedgeloovigheid
van het groote publiek zich uitstrek
te. Zij plaatsten de volgende drie ad
vertenties in dagbladen:
„De hand in de haren. Zendt fr.
1.50 in postzegels. Theorie van nieu
we sensatie: liefde en frischheid! Pos-
te restante A. B."
„Terugkomst van de andere we
reld. Zendt fr. 1.50 in postzegels. Juis
te mededeel ingen. Geen mysteries
meer! Alles opgelost! Poste restante
B. C."
,,Ik beloof niets, verbind mij tot
niets! Doch zendt fr. 1.50 in postze-
s. Misschien ontvangt gij een sur
prise. Wie weet? Poste restante C. D,
Daarop ontvingen de drie vrienden
een hoeveelheid postzegels waarvan
de gezamenlijke waarde voldoende
was om eenige huisgezinnen een week
lang te voeden!
Mundus vult oecipi, zei ik-weet-
niet-meer-welke Latijnse!» schrijvi
die in elk geval een menschenkenner
moet geweest zijn. Ja, de wereld
bedrogen worden.
Ergo decipiatur, voegen de schur
ken er aan toe. En zij brengen het
„Laten wij haar dus bedriegen met
genoegen en meesterschap in practijk.
OTTO KNAAP.
er geen weg weten do»r het onmoge
lijke samenstel van deuren, portalen,
trappen en treden, waaruit ile in
gangen tot loges en z..nl bestaan.
Zoo'n toestand bee:--- i:i den
Stad «schouwburg n df «le
lijke residentie
En nu moet men ni.: mee oen, dat
dj: alleen de latere n zoo is
neen toen we nog IS-, ...veel schre
ven. was het geen haar heter.
De gemeente zal hier eens verande
ring in moeten brengen, inaar wan
neer dat wonder plaats moet grijpen,
weet alleen de toekomst.
jn liet onzinnige pk.:; K >ningska-
om een nieuwe:
Van de Residentie en baar
bewoners.
LXXVI.
Er zijn weer eens plannen in de
maak voor een schouwburg
Daar zijn we de latere jaren
gewend, ja zelfs in die mate, dat nie
mand zich er voor interesseert, over
tuigd als hij is, dat er toch noon iets
van komt.
Hoeveel geruchten verspreid, hoe
veel ernstige ondernemingen op touw
gezet werden, verder dan op papier
zijn die nieuwe gebouwen nooit geko
men. Of ze van de gemeente of
particulieren uitgingen, het deed
niets toe. Na veel, soms ook na
nig passen op den weg, die naar het
bouwen leidt, sneuvelden de plannen
en waren we niet alleen niet opge
schoten, maar zelfs achteruit gegaan,
want door dat aanhoudend plannen
maken, die nooit werkelijkheid wer
den, waren steeds minder menschen
voor de zaak warm te krijgen.
Jaren geleien werd al geklaagd,
dat Den I-Iaag op dit gebied ten ach
ter was en we zijn nog even achter
lijk als toen.
We bezitten hier, voor ondernemin
gen van eenigen omvangrijken aard
den Schouwburg, die met een 1000
menschen vol is en waaraan nogal
gebreken kleven en het „Gebouw
voor Kunsten en Wetenschappen",
dat als concertzaal gebouwd, voor
xooneel tarueiijk ongeschikt is, uaar
décorverwisselmg er langzaam en
meest onvoldoende moet geschieden
en het gesproken woord in de groote
ruimte verloren gaat. De woestijn,
die Dierentuin-zaal heet, tel ik niet
mee. Meer gebouwen, waar een
duizend bezoekers in kunnen, hebben
we niet.
Over de ongemakken, die den
Schouwburg aanhangen, schreef ik
reeds meermalen. Het rapport, dat
de directeur van de brandweer, en
die van bet Bouw- en Woningtoezicht
er thans over publiceeren, is geen
onaardige lectuur.
Beide heeren komen tot de slotsom,
dat «r bij een brand vuur en rook
niet gemakkelijk tot het tooneel be
perkt zullen blijven, dat de gangen
ie nauw, de trappen ondoelmatig zijn
en bij een paniek ongelukken niet
kunnen uitblijven. Ze hadden er nog
bij kunnen voegen, dat menschen, die
weinig naar den schouwburg gaan,
Iiouwhurg
tc zotten op een duur gekocht stuk
grond in een buitenw.jk werd ge
lukkig van hoogerhand de nek omge
draaid en het voorstel waarmee B. en
W. thans komen, heefi ook geen weg
met rozen voor zich liggen.
Voorgesteld wordt op do plaats
waar de Schouwburg staat, een nieu
wen te bouwen, met bijtrekking van
het huis er naast, maar voor dat fle
raad hierover beraadslaagd heeft,
zijn al vier adressen ingekomen,
waarin bezwaren ontwikkeld of wen
schen kenbaar gemaakt worden
De Bond van Architecten en de
Maatschappij voor Bouwkunst willen
enkel Nederlandsche architecten in
aanmerking doen komen, de Fran
sche Opera en het Nedei land.sch Too
neel vragen een evenlueeten
bouw in de zomermaanden te
doen plaats hebben. zoodat het
speelseizoen 't zij ook wat
verkort geen verhindering onder
vindt.
Hel zou anders niet onvermakelijk
zijn als we eens een geheolen winter
geen schouwburg hadden. Welk een
gebrek aan tooneelruimte dan zon
ontstaan kan men begrijpen als men
weet, dat het „Gebouw", dat voor
tooneel en opera eigen lij!, niet be
stemd is, in dit winterseizoen, van 1
October tot 1 Mei, nog slechts 21
avonden onbezet is!
D.t komt ook omdat de directie v v
de Fransche opera pachteres van den
schouwburg is en daar alle gezel
schappen uit weert, die een stuk spe
len. dat op het repertoire van ht-i N>-
derlandsch iooneel staat of opera's
willen opvoeren, die door de Fran-
schen gespeeld worden.
Die concurrentievree- -preekt boek-
deelen!
Een ongeluk kom zelden alleen en
een schouwburgplan heeft daarom
hier in den regel mede-lotgenooten.
Zoo zullen we voor de zdóyeelsie
aal een nieuw theater krijgen in do
Wagenstraat, wordt geld gezameld
voor een dito-ondernenGng in een
buitenwijk, vlak bij het Zeehelden-
kwartier. erf zijn circulaires in
om kapitaal voor een Wagnerthealêr
te Scheveningen. Meer niet!
25 procent van terecht komt,
zullen we hier hoe! blij zijn.
Hat gerucht loopt dat de gemeen
teraad de bij de begrooting meer
aangevraagde gelden voor de politie
zal weigeren, behalve ais de zeker
heid gegeiven wordt van een duchtige
reorganisatie.
Dat dit laatste nood:.- Ls zal nie
mand ontkennen.
Haast iedereen weet staaltjes van
willekeur, van verkeerde toesiaudnn
en wanneer zooveel publiek geheim
is, hoeveel moet dan niet nog achter
de politioneele schermen verborgen
zijn. De angst van de politie om in
lichtingen te verstrekken is het beste
bewijs dat er iets niet in don hank i«.
Een inspecteur van dienst weet in
den regel niets van wat gevraagd
wordt en als men hem ir'legt da', hij
er wat van moet weten, dan durf; hij
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
De Engelschman zegtmy hou
se is my castle en bedoelt daar
mee, dat niemand te maken heeft
met de intimiteit van zijn woning.
Vroegere Nederlanders dachten er
precies zoo over, wat ze deden blij
ken door groote muren te bouwen
om hun tuinen en hekken, voor hun
huizen. Dat hebben we allemaal ver
anderd. Hoogstens staat een sierlijk
ijzeren hek, doorzichtbaar ën over-
JcJimbaar, om de villatuinen heen en
hekken voor de woningen wil het
bouwtoezicht niet meer hebben die
ruimte is, althans in de stad, voor
trottoirs noodig. En ongeveer tegelij
kertijd zijn we begonnen met allerlei
mededeelingen aan den buitenkant
van onze huizen te hangen, die-hoe
langer hoe meer aan de afgesloten
heid van vroeger een einde maken.
De maatschappelijke orde brengt
mee, dat op onzen deurpost een ka
dastraal nummer en een straatnum
mer zijn gezet. Om verwarring en
eindeloos gezoek te voorkomen, laten
we zelf onzen naam op de deur plaat
sen. Aan gebedel van allerlei slag
wenschen we te ontkomen, door een
bordje Weldadigheid naar
Vermogen op te hangen, waar
door bedelaars wel niet afgeschrikt
worden om aan te bellen, maar dat
toch de huisgenooten gelegenheid
geeft, zich van de vragers af ie ma
ken door er met den vinger naar te
wijzen.
Intusschen la het aantal bedelaars.
die om het zoo te noemen recht-
u i t bedelen, zoo groot niet. Meestal
houden ze als voorwendsel een kleo-
ren hanger, eon muizenval of een
bundeltje potlooden voor zich uit.
Daartegen moest dus een nieuw ver
weermiddel worden gezocht, en dat
werd gevonden in een biljetje
Aan de deur wordt niet gekocht.
Maar daar de vindingrijkheid van
menschen, die geld willen verdienen,
groot is, verzonnen ze nu gedrukte
mededeelingen in de brievenbus te
steken en die naderhand op te halen.
Dat gaf een gezoek en gezeur, totdat
eindelijk een nieuwe formule werd
uitgevonden
Drukwerken worden niet terug
gegeven.
Naarmate het aantal mededeelin
gen uan den voorgevel aangroeide,
kreeg het, zooals dat gewoonlijk gaat,
neiging om verder aan te groeien.
Toen de eerste dienstbode de eerste
verzuchting slaakte ,,'n mensch kan
niet eens rustig 'n boterham eten",
toen ontstond op de eerste deur de
eerste vermaning„niet aanbellen
lussdien half een en een uur."
Hiermee werd de weg voor verdere
aankondigingen geopend. Het is dik
wijls al niet gemakkelijk, om eeu
dienstbode te krijgen en wanneer
ze er dan eenmaal is, moet ze den
halven ochtend verloopen naar do
bei. Dat ging niet en zoo ontstonden
de mededeelingen
Niets noodig van denwaarbij
dan kon worden ingevuld, of de bak
ker, de slager, de melkman of de
groentenhandelaar vandaag de deur
wel voorbij kon gaan.
Dit denkbeeld verdient uitbreiding.
Waarom niet op de ruiten gezet
2 flesschen melknoodig?
De melkboer geeft de flesschen zon
der aan te bellen, dat wil zeggen
hij schuift die in het huis door
opening in muur of deur, die zóó
maakt is, dat wanneer iets eenmaal
binnen geschoven is, het er van bui
ten niet weer kan worden uitgehaald.
Zoo'n inrichtinkje moet dan nog
worden uitgevonden, maar dat kaï
bij den huidigen stand van de weten
schap geen bezwaar meer wezen. De
brievenbus is op hetzelfde beginsel
gegrond.
Om het hellen gelieel tegen te gaan,
wordt wel eens 's middags, als er
geen leveranciers meer te verwachten
zijn, een biljetje opgehangen
Afwezig.
Terwijl er toch menschen thuis zijn.
Wie zijn geweten niet met een jok
kentje wil bezwaren, kan daartoe
niet komen. Bovendien blijft nog al-
de mogelijkheid, dat je de hon
derdduizend getrokken hebt, en dat
iemand van het loterij kantoor je dit
komt vertellen. Verbeeld je, dat hij
zonder bellen weer weggaat, denken
de dat er niemand tbulg. is.
Ik zie in de toekomst deze gewoon
te van aankondigingen op den gevel
toenemen en zou, opdat wij met on
zen tijd meegaan, in overweging wil
len geven, de huizen voortaan zoo te
bouwen, dat. achter een van de rui
ten een aankondigingsbord kan wor
den bevestigd, waarin allerlei losse
mededeelingen kunnen worden ge
schoven, bijvoorbeeld
De beer des huizes is afwezig
en vandaag niet te spreken.
Mevrouw ontvangt geen be
zoek.
De kinderen zijn naar school.
Hoeveel vergeefs gebel zouden deze
mededeelingen niet voorkomen.
Natuurlijk kan iedereen die naar
zijn persoonlijke wenschen en be
hoeften uitbreiden, bijvoorbeeld door
een aankondiging
De wijnkelder is nog vol.
Tegen alle denkbare gebeur
lijkheden is de familie verzekerd.
Maar in gemoede moet ik toch te
gen al te groote uitbreiding waar
schuwen, omdat bet kan voorkomen,
dat iemand een voorstel of aanbie
ding komt doen, die aanvankelijk
niet in den smaak vallende, nader
hand toch als nuttig of noodig wor
den aangenomen. De gelegenheid
moet blijven om elkander over te ha
len in de wereld. Tot goede dingen
natuurlijk
Op het oogenblik, dat ik dit schrijf,
is nog altijd niet bepaald, of er nu
al dan niet bij Haarlem zal worden
gevlogen. Een van de door ligging en
inrichting meest geschikte terreinen,
dat van de Haarlemsche IJsclub aan
de Kleverlaan, is komen te vervallen,
omdat het terrein is onderverhuurd
aan een schietvereeniging, die haar
wedstrijd niet uitstellen kan. Nu, dat
begrijp ik. Vliegen kun je altijd nog,
maar schieten niet. Schieten is, zoo
als ieder weet, na brood het ineest
noodig voor je levensgeluk. Werd er
niet geschoten op wedstrijden, dan
zou er ook niet kunnen geschoten
worden op patrijzen en fazanten, en
dan zou de samenleving zoo goed als
geen reden van bestaan meer hebben!
Ja, ja, schieten is iets, dat niet kan
worden uit- of afgesteld
Hier zou Olieslagers van 10 tot 17
October gevlogen hebben. Maar in
middels heb ik in de courant gele
zen, dat hij die dagen aan een vlieg-
comité in een andere stad zou hebben
afgestaan, zoodat ook een ander ter
rein niet meer baten zou.
Maar dan de andere vlieger, Ar
cher. Al is voortdurend verzekerd,
dat hij Zondag zou vliegen, ik twijfel
er bijzonder aan. Het timmervak
mag dan een bedrijf wezen voor vlug
ge menschen, een loods voor 't toe
stel vliegt niet in elkaar en van
hekken en afsluitingen moet nog al
tijd ieder paaltje afzonderlijk gezet,
elke plank afzonderlijk vastgespij
kerd worden. Het beste zal wezen,
maar rustig af te wachten, wat er
van de vliegerij komt en ons intus
schen bezig te houden met taalkundi
ge bespiegelingen, waartoe het vlieg-
vak wel aanleiding geeft. Dit nieuw
bedrijf heeft namelijk de beteekenis
verschillende gezegden gewijzigd
allicht ook wel nieuwe in 't leven
geroepen. „Het leven vervliegt", zei
de man, die vijf uur stond te wach
ten vóórdat Olieslagers de lucht in
ging.
Terwijl door de heele wereld heen
stoutmoedige koreLs met hun vlieg-
instrument van den grond trachten
te komen en bij die gelegenheid uit
bundig worden toegejuicht, heeft het
geen zin, dat in het dagelijksch
spraakgebruik de woorden „och,
vlieg op I" als een verwens ching wor
den beschouwd. Evenmin kan nog
langer geduid worden, dat iemand,
aan wien gevraagd wordt, hoe het
met de eene of andere onderneming
staaf, daarop ten antwoord p-
„dat hangt nqg heelcmaal in tie
lucht", alsof hij zeggen wil„er zal
waarschijnlijk niet van komen."
Neen, dan komt het beter uit, wan
neer de penningmeester vau oen vlieg-
comïte, nadat hij den vliegenier zijn
salaris heeft uitbetaald, droevig stu
rende op de leege kas, do verzuch
ting slaakt „alles is vervlogen".
Maar de uitdrukking, die ik binnen
tweemaal vier-en-twlntig uur -zou
willen afgeschaft hebben, ish ij
ziet ze vliegen!, waarbij do
spreker dan veelbeteekenend met
zijn vinger tegen zijn voorhoofd likt,
welke uitdrukking en gebaar te za-
men als een beleedignig voor de
vliegsport moeien worden beschouwd.
Ook wordt het tijd, dat wanneer een
kind wordt bestraft, omdat liet zoo
laat van school thuis komt, het niet
meer knorrig ten antwoord geeft
ik kan niet vliegen, op een
manier, alsof vliegen alleen van de
vogels te verwachten Ls. En wanneer
in het drama de gravin tot haren
getrouwen Jean zegt„spoed u on
middellijk naar de stad, mijn leven
en dat van mijn innig geliefde kin
deren hangt er van afdan zal
Jean met zijn antwoord „ik vlieg er
heen, mevrouw de gravin", aanlei
ding tot misverstand geven.
In elk geval, al weten we nu nóg
altijd niet met zekerheid, of er al dan
niet gevlogen xal worden, de tijd
vliegt en we zullen wel gauw weten,
of we Olieslagers of Archer kunnen
verwachten. Moge onze hoop niet in
rook vervliegen 1
FIDELIO.
