NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. 28e Jaargang, No. 8375 Verschijnt dagelijks, betakn op Zon- en Feestdagen. WOENSDAG 12 OCTOBER 1910 B HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN: per drie maanden: Van 15 regels 50 Cts.: Iedere regel meer 10 Cts. Bulten het Arrondissement Voor Haarlem Haarlem van 15 regels 1.elke regel meer 0.20. Reclames 30 Cent per regel. Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat. gemeente)1.30 Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing: Franco per post door Nederland 1.65 (tpy wr 50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant. ffikSZondagsblad,'voor Ha'arlem l 037K iXfli' Eedactie en Administratie: Groote Houtstraat 53. n de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229. lijke landen zal met behulp van auto mobielen worden georganiseerd, maar gistermorgen was hierin nog niet voorzien. Het Noorderstation en de magazijnen en loodsen worden door troepen bewaakt. De reizigers, die in grooten getale zich naar liet station begaven, waren verplicht te rug te keeren. Gistermiddag te 12 uur lag 't ver keer op de Gare du Nord geheel stil. De stakers nemen krachtige maatre gelen om den dienst te beiemmeren. Berichten uit de provincie melden b.v., dat de telegrafische en telefoni sche verbindingen gedeeltelijk ver broken zijn de lijn bij Terquier is door de stakers versperd met behulp van twee locomotieven. Up enkele an dere plaatsen is de lijn opgebroken, of zijn de schroeven der rails afge draaid. Stakers houden de wacht rondom de stations; anderen, op brug gen staande, bedreigen de machinis ten, die op de locomotieven dienst doen, met revolvers. Bij Amiens zijn boven van de brug gen af steenen geworpen naar de lo comotieven. Een extra-trein, die troepen ver voerde in de richting van Lens, is te Marienval door het personeel ln den steek gelaten. Een groot aantal andere treinen is oveneens door de machinisten aan zijn lot overgelaten. De secretaris van den bond van ma chinisten en stokers-deelde in de ver gadering der spoorwegarbeiders me de, dat van de 750 machinisten en stokers van de afdeelingen Plaine St. Denis en Chapelle, slechts 12 aan den arbeid waren gegaan. Men weet, dat de regeering maatre gelen genomen heeft, De minister-president Briand heeft in den ministerraad verklaard, dat het meerèndeel van het personeel de beweging vijandig gezind is. De lei ders der staking trachten door vrées- aanjaging hun wil door te zetten. De vrijheid van arbeid zal volkomen ver zekerd worden; tweo daden van sa botage zullen gerechtelijk vervolgd worden. Heden zal een decreet worden uitge vaardigd tot oproeping voor twintig dagen onder de wapens van de spoor wegbeambten die nog dienstplichtig zijn, De regeering zal zoo noodig de hulp inroepen der stokers en machi nisten van de vloot. Alle maatregelen zijn genomen om den geregelden toevoer van levens middelen naar Parijs te verzekeren. De stakers zijn besloten om den ar beid niet te hervatton alvorens alle eischen ingewilligd zijn. Die eischen zijn lo. verhooging der loonen voor het geheele personeel 2o. verieening van terugwerkende kracht aan de pensioenwet van 11 Juli 1909 3o. regeling van den arbeid; 4o. invoering van een wekelijk- schen rustdag 5o. maandelijksche afrekening met een jaarljjksch minimum van 2850 fr. voor rangeerders en soortgelijke ar beiders. Bovendien vorderen de arbeiders, dat hun het loon over de stakingsda gen zal worden uitbetaald en dat geen der stakers ontslagen zal wor den. WEER EEN REDE VAN KEIZER WILHELM. De Universiteit te Berlijn viert haar eeuwfeest, 't Is een schitterend feest. Ook de Keizei' is tegenwoordig en heeft (natuurlijk een speech afgesto ken. Z. M. zei o. a. Koning Friedrich Wilhelm III stichtte de universiteit honderd jaren geleden, om den staat door geestelijke krachten te vergoeden wat hij aan physieke krachten had verloren. De universiteit heefL thans in de weten schap een ver over de grenzen van Pruisen en Duitschland reikende in ternationale beteekenis veroverd. Het grootsche denkbeeld van Humboldt, die naast de academie van weten schappen en de universiteit zelfstan dige instituten van wetenschappelijk onderzoek wenschte, is intusschen nog niet verwezenlijkt. De oprichting van zulke instituten, die buiten de per ken der universiteit staan, en alleen voor wetenschappelijk onderzoek die nen, heeft in Pruisen met de ontwik keling der universiteiten geen gelij ken tred gehouden: Zulke inrichtingen zoover mogelijk ten spoedigste in het leven te roepen acht ik een heilige taak van het heden. Toen ik voor de eerste maal dat denkbeeld in engen kring opperde, zijn mij aanzienlijke sommen, negen a tien inillioen, ter beschikking ge steld. Het is nu mijn wensch, dat on der mijn bescherming en met mijn naam een genootschap zal worden ge sticht, dat zich de oprichting en het onderhoud van wetenschappelijke in stituten tot taak zal stellen. Aan die op te richten instituten zal voor zoo veel noodig ook de hulp van den staat niet ontbreken. Tot zoover de Keizer. Opgemerkt zij, dat men uit deze rede moeilijk eenig absolutisme kan opmerken. De- zo rede zal dus wel niet, zooals ceni- ge voorgangers, veel gerucht wekken. Bij de feesten werden nog verschil lende andere toespraken gehouden. In zijn antwoord op de gelukwen- sclien van de rectoren der buitenland- sclie universiteiten, wees 'de rector- magnificus Schmidt, o. a. op den nau- wen band met andere lioögescholen geen grenspalen behooren het gaan en komen van professoren te beletten. Deze gezonde vrijhandel in het per sonenverkeer strekt zich ook uit tot de Nederlanden, wier gelukwenscli op menigeen den indruk moet hebben gemaakt als stond hij in de eerwaar de aula van Leiden's universiteit, waar een schaar van groote geleerden van den muur neerblikt en de herin nering wekt aan den hêldnaftigen tijd, waarin Willem van Oranje voor den betoonden moed en krijgshaftig heid dankte door het stichten der uni versiteit. Stadsnieuws LEZING—GEERLING. Een oude bekende van ons, Haar lemmers, trad voor 'n vrij talrijk, natuurlijk en gelukkig gr-ooten-' deels uit H. B. S.-scholieren en gymnasiasten bestaand publiek in 't gezellige Kroon-zaoltje, waar anders de bioscoop-films van de gebroeders Alberts te draaien plegen, op, om zooals we dat van hem gewend zijn ons 'n paar uren aangenaam bezig te houden met 'n reisje door het luchtruim, per mono- noch per biplan, maar met veel stouter vlieg tuig: de verbeelding hier en daar, op planeet of ster landend, tevens on ze fantasie met zeer duidelijke licht beelden te hulp komend. Nadat de heer F. G. Geerling ons verteld had, hoe onze eigen planeet, de aarde, zich van nevelvlek ontwik keld heeft tot den gedeeltelijk vasten bol, zooals wij thans op haar wonen, en ons kennis had doen ma ken met flora en fauna van primaire en secundaire tijdperken wie grie zelde niet bij het zien van gruwelijke sprookjes-gedrochten als ichthyosau rus, plesiosaurus en dergelijke vleesch-kolosson? voerde hij ons met stouten sprong naar de zon, om van onze „dagvorstin" veeil wetens waardigs mee te doelen. De verschil lende verschijnselende chromosfeer, de protuberansen, de „vlekken", de fakkels, de penumbra, de corona en de verduisteringen werden uitvoerig behandeld en toen ging het naar de „bleoke Selene", waarvan we ver scheiden aardige en zeer duidelijke lichtbeelden kregen, waarop vooral de gesteldheid der maungebergten en de zoogenaamde „zeeën", goed uit kwamen. De bewoonbaarheid dei- maan behandelend, deed spreker op merken, dat liet leven, zooals wij dat kennen, op de maanoppervlak!® wel zeer weinig ontwikkeld moet zijn, daar toch van een atmosfeer of vol doende water geen sprake is. De mo gelijkheid van eenigen plantengroei is evenwel niet uitgesloten. Na de pauze ging het naar de pla neten: de kleine Mercurïus, die zeven maal zooveel licht en warmte als de aarde ontvangt, Venus, onze schit terende morgen- of' avondster, de in teressante Mars, wier bestaans-om- standigheden 't meest met die onzer woonplaats gemeen hebben., en door zijn wonderbare kanalen, doet ver moeden, dat de ingenieurs daar, heel wat verdor zijn dan de onze hier, de asteroïden, de geweldige Jupiter. Salurnus met zijn merkwaar- digen ring en acht satellieten, Ura nus, die 84 jaar noodig heeft om éé-n rondreis óm de zon te volbrengen, en Neptunus, die 910 maal zwakker dan onze aardbol verlicht wordt, werden achtereenvolgens behandeld. Gewezen werd nog zooals Lever - rier reeds onderstelde op 't moge lijk bestaan van andere planeten. Daarna werden de zwervers van 't heelal, de kometen, besproken, en, in verband hiermede eenig© woorden gewijd aan de meteoriden. „vallende' sterren, liet zodiakaal licht en de spectraal-anaJyse, waaraan de astro nomische wetenschap zooveel heeft te danken. Ten slotte gingen we naar de we reld der vaste sterren, en daalden v-an den Melkweg naar Orion, en van De Wega naar Sirius. Het was zeer interessant, en tevens leerzaam, en het luid applaus, dat de aanwezigen na afloop door de zaal deden kletteren geheel verdiend. Gerechtelijke uïtzettin- gen. De moeder en dochter uit de Ber- kenrodesteeg, die gisteren uit huis gezel zijn wegens huurschuld, heb ben in de Westerboogaardstraat een woning gevonden, dank zij de hulp van een buurman. Verder hebben gisteren nog uitzet - iiugen plaats gehad in de Anthonie- straal, op het Nieuw Heiligland en in de Brouwersstraat. Alle gezinnen zijn weder onderdak gebracht, TWEEDE BLAD. Buitenlandsch Overzicht De telegrammen-stroom over DEN TOESTAND IN PORTUGAL vermindert belangrijk. Dit is dan ook een aanduiding, dat er geen beteek©- r.ende bijzonderheden meer gebeuren. De republiek is blijkbaar algemeen erkend. Van de voorstanders van het koningschap hoort men thans heel weinig meer. Ze hebben zich bij den gang van zaken neergelegd. Voorloo- pig, of voor goed 1 Wie zal 't zeg gen 't Belangrijkste wat thans nog in Portugal voorvalt is 'T OPTREDEN TEGEN DE KLOOSTERS. Dit is tweeledig. Van regeeringswe- ge worden de monniken en de non nen 't land uitgezet 'en 't volk vindt daarin aanleiding, om de kloosters te plunderen en dc religieuzen te bespot ten en te. mishandelen. In „De Tijd" lezen we daarover o. a. „Het gepeupel had .intusschen de toegeschoten soldaten opgehitst en spoedig knetterde het geweervuur, waarvan de gevolgen nog duidelijk te zien zijn. De Jezuiten namen hun andere ge wonden mee, toen zij in den onder- aardschcn gang vluchtten, die hun kloosters met twee, buiten de stad gelegen, eveneens belegerde, kloos ters verbindt. De monniken houden zich in dezen onderaardschon gang verborgen en de soldaten, met het gepeupel samen, trachten ze door rook te doen slikken. De monniken, die men te pakken kon krijgen, zijn, voor een deel niet dan zeer onvoldoende gekleed, als ge vangenen naar het arsenaal gebracht, De weenende nonnen zijn op wagens geladen, hét plunderend gepeupel en de plunderende soldaten drongen echter de kloosters binnen. Men ziet er vernielde gebedenboeken, waaraan het yoik zijn woede heeft gekoeld. De muren zijn met revolutionnaire op schriften bezoedeld en van alle ver sierselen beroofd. De regeering verzekert aan deze moordpartij geen schuld te hebbenen bekent daardoor, dat zij de macht over de troepen verloren heeft. Som mige ministers beweren zelfs, dat de Jezuiten begonnen zijn met bommen te gooien. Maar er zijn nergens bom men gevonden en getuigen van ver schillende nationaliteiten beweren, dat het gepeupel den strijd begonnen is. Men tracht op het oogenblik de soldafen van verdere moordpartijen af te houden. liet gepeupel verkoopt in de buurt van de kloosters soutanes en met goud geborduurde priestergewaden; eeu wenoude boeken van onschatbare waarde, liggen bevuild op den vloer van de bibliotheek. 490 nonnen zijn op goed geluk over de grens gezet." Een Engelsch blad schrijft nog over de plunderingen „Maar in het Jezuïlenkloosler vond men rijker buit. De smalle, steile straat, die naar het klooster leidt, was vol plunderaars, die niet luister den naar het verbod van de cavale risten, die de wacht hielden, dat zij het klooster niet binnen mochten. Door de vernielde deuren kwam de correspondent, na zijn pas aan den soldaat Le hebben getoond, binnen. Cavalerie was gestationeerd op den binnenhof, die rook van den wijn, die FEUILLETON Claribel's Huv/elyk. Naar het Engelse h. H. T. JOHNSON. Als antwoord gaf zij hem een kus, stond op, en begaf zich naar de piano, sloeg een paar accoorden aan en zong ,,0, verlaat mij niet, ik heb u lief Gij zijt de zonneschijn van mijn le ven Onze wegen, zullen zij niet in elkaar vloeien. Totdat wij de haven bereikt'hebben?" „Gij staat nog bijna aan het, begin van uw leven, Over het mijne is steeds een schaduw geworpen. O, geliefde, verlaat mij niet, maar blijf, Tot de schemering is verdwenen Haar stem beefde, het gezang ep do muziek verstomden het meisje sloeg haar handen voor haar gelaat, en barstte uit ln een stortvloed van tranen. De oude man stond op en trachtte uit de kelders was gehaald. In het gebouw was het een gejoel en gehuil van de plunderende menigte. De vloer van de eetzaal was bestrooid met gebroken wljnflesschen, en de wijn stroomde. In de drukkerij lagen duizenden boeken en geschriften ver scheurd en verspreid. De plunder- zucht greep ook de soldaten aan. Acht of negen afzonderlijke groepen zochten nog eens de kerk af, om te zien of vorige plunderaars nog iets achtergelaten haddon. Een reusachti ge neger, blootsvoets en een priester muts op 't hoofd, gewapend met een cavaïeriesabel en een slagersmes, trachtte de zijden van het altaar te openen om relieken te zoeken. Twee revolutionairen die zich met goud ge stikte priestergewaden hadden omge slagen, dansten in het koor en zon gen de Marseillaise. Anderen sloegen met hamers allerlei vergulde sieraden stuk. Een bootsman nikte met b©- hulp van anderen aan den preekstoel. Levensgroot© beelden werden in stuk ken gegooid. Het orgel werd verniold. Een artillerist trachtte er op te spe len, ter begeleiding van een gemeen lied, en toen het niet ging. sloeg hij de toetsen stuk. Oude en kostbare boekwerken werden vernield. Een oud schilderij was in lappen gesneden. Op straat zag men aldoor menschen met hel, een en ander uit het klooster weg gehaald." De Italiaansche bladen deelen me de, dat de regeering een bevel heeft uitgevaardigd om te verhinderen, dat kerkelijke congregaties uit Portugal zich in Italië vestigen. KONING MANUEL NAAR ENGELAND Gisteravond werd te Gibraltar me degedeeld. dat koning George van En geland last heeft gegeven, dat het koninklijk jacht „Victoria en Albert" naar Gibraltar zou vertrekken om den df gazetten koning Manuel en zijn moe der Amelia aan boord te nemen. Nn de belangstelling voor de Por- tugeesche zaken al vermindert, is er weer wat nieuws, dat de aandacht trekt, n.l. DE SPOORWEGSTAKING IN FRANKRIJK. Uit de gisteren ontvangen telegram men weet men reeds eenig© bijzonder heden. De staking heeft zich blijk baar voorloopig beperkt tot de Noor- der- en tot de Wester-spoorwegen op de andere maatschappijen is het ge wone verkeer gaande gehouden. Het verkeer met Spanje, Italië, Zwitser land en voor een groot gedeelte met Duitschland zal dus voorloopig geen bezwaar ondervinden. De exprestrein ParijsKeulen rijdt b.v. geregeld. An ders is het evenwel met België en daardoor met ons land gesteld. De regeering zal trachten een gedeelte van het verkeer gaande le houden, maar vooral het goederenverkeer zal zwaar lijden. Het is twijfelachtig of het personeel van de Noorderspoorwegen zonder de solidariteit van het personeel der an dere maatschappijen den strijd zal kunnen volhouden. Daarom is de meest belangrijke vraag, of 't tot een algemeene solidariteitssluking zal ko men. De beweging schijnt zich wel uit te breiden. Op verschillende andere plaatsen is de staking ook al afgekon digd. Te Villers Cöterets hebben o. a. 60 arbeiders bij 't goederenvervoer den arbeid neergelegd. Gistermorgen is de trein naar Ne derland nog vertrokken, daarna niet „meer. De postdienst naar de noorde- I haar tot kalmte te brengen. Tut, tut, mijn kind wat ben ik toch een dwaas, om u dat lied te laten zingen, terwijl gij niet in een goede stemming verkeertHet doet u ongetwijfeld, evenals mij, aan uwe moeder herinneren. Kom, laten wij maar eens wat praten. Er klonk op dat oogenblik echter een stem van buiten, in de stilte van den avond. Ferry ahoy, ahoy Toornig hief Bob Musgrave het hoofd op en riep uit, Welke dwaas wil op dit uur nog de rivier oversteken Nu de vloed komt opzetten, zal het wel een half uur duren, alvorens ik mijn boot, heb losgemaakt en twee keer de rivier heb overgeroeid Laat hen maar schreeuwen Maar neen wie weet, hoe noodzakelijk hun tocht is, en nog nooit heeft Bob Musgrave niet naar die roepstem geluisterd. Bovendien zal ik weer voor mij'n kleine meid een geldstuk in de kist kunnen wer pen. Gij weet wel, Claribel, dat alles, wat ik van mijne verdiensten over- houd, in de geldkist gaat en voor u wordt bewaard. Binnen een half uur ben ik terug, mijn kind. O, met wolk een zelfverwijt keek zij hem na, totdat hij de deur achter zich had gesloten, hoewel zijn woor- den vol vaderlijke liefde en teeder- heid haar nog in de ooren klanken. Zij had echter geen tijd meer tot overpeinzingen. Nauwelijks was de boot van waf geschoten, of er werd aan de deur getikt en Dudley Car- stairs trad binnen, in een reisjas ge- hulp en met een rijzweep in zijne hand. Vlug, Claribel, fluisterde hij, het rijtuig wacht in de laan wij hebben nog juist den tijd om naar het station te rijden en met den sneltrein verder door naar Londen te gaan. O, Dudley I fluisterde zij, ik kan niet, ik mag hem op deze wij ze niet veriatenhet zal hem het hart breken. En uw hart don en het mijne, Claribel Bovendien zult gij slechts 'voor een paar weken van hem ge scheiden zijn. Maar bedenk eens, snikte zij, te midden van haar tranen, zelfs nu nog is hij in den kouden. donke reu avond naar buiten gegaan, cm een paai- stuivers te verdienen en die te voegen bij het geld, dat hij j-eeds jaren en jaren lang voor mij heeft opgespaard. Bedenk eens, welk een ondankbaarheiden terwijl zij deze woorden uitsprak, wees zij met den vin gei' naar de oude, eikenhou ten kist. Het zou ondankbaar zijn, liefste, om u zijn zelfopoffering ten nutte te maken, en noemt gij het ondankbaar heid, om over een paar weken hier terug te keeren en uw vader te zeg gen, dat gij zijn spaarpenningen niet meer noodig hebt, dat gij onbezorgd en Ln weelde kunt leven, en hij zijn geld kan gebruiken om er een kalmen ouden dag van te hebben Laat ik dan nog een paar regels achterlaten, om hem te zeggen, dat Ik spoedig zal terugkeeren, smeek te zij. Dudley beet zich ongeduldig op de lippen, maar plotseling verspreidde zich een trek van vreugde over zijn gelaat. Doe dat, zeide hij, en toen het meisje haastig een kort briefje aan haai' vader had geschreven, nam Dud ley de pen ter hand en zeide Cla ribel, ik zal ook een paar regels aan uw vader schrijven, en hem beloven, mot u als mijn vrouw terug te keeren: dat zal hem geruststellen. Een vreugdetrek vertoonde zich op Glaribel's gezicht. De tijd is kostbaar, liefste, vervolgde hij, dus wees zoo goed, en begeef u dadelijk naar de laan; ik zal u oogenblikkelijk volgen. Claribel wierp haastig een dikken sjaal over haar schouders, stak een klein doosje, dat zij reeds had gereed gezet, onder haar arm en voldeed aan zijn verlangen. Nauwelijks had de deur zich .achter haar gesloten, of Dudley wijdde al zijn aandacht aan de kist, die Claribel hem had aange wezen als bewaarplaats van haar va ders spaarpenningen. Dat was een mooie list, mom pelde hij in zichzelf, om een paar van die vlegels om te koopen, om zich op dit uur te laten overzetten, zoodat de oude man togen den stroom moet ppwerken. Hij is nu voor een kwartier tenminste uit den weg ge ruimd. Dit is dus de kist, waarvan Claribel mij in liaar kinderlijke on- noozelheid zoo dikwijls heeft gespro ken de gedachte zal nooit bij haar zijn opgekomen, hoezeer ik mij haar mededeelingeu nog ten nutte zou ma ken. In alles gaan zaken voor ver maken, en onze wittebroodsweken zullen er niet minder genotvol door zijn, wanneer mijn eerbiedwaardige, maar burgerlijke, toekomstige schoonvader de oorlogsschatting be taalt. En terwijl hij deze woorden sprak, haalde de verfoeilijke schurk een klein beiteltje tevoorschijn, en lichtte niet de meeste handigheid den knip uit het slot. Hm bijna alles zilvergeld een hoop kopergeld, onwaardig metaal niet veel goud. De oude man heeft een vooroordeel ln bankiers, naai' ik meen deze'gebeurtenis zal hem er wel van terugbrengen, om zijn huis als de veiligste bergplaats van zijne schatten te beschouwen. Er is minder dan ik verwacht had. Wacht hier op den bodem ligt een pakje bankno ten. Ha dat 's beter. Ziezoo 1 die zijn voor de wittebroodsweken en met deze woorden stak hij de bank- Onze Lachhoek Mevrouw. Hebben de dames, die me kwamen bezoeken geen kaartjes afgegeven? De nieuwe meid van buiten. Ja, da woue ze doen, mefrau, maar ik' heb ze gezegd, dat da nie noodig waa en dat er nog twee volle kistjes staan en betere ookl Sergeant. Meijer, verbeeld je nou eens dat je op een avond ergeria op poet stond. Eensklaps komt er ie mand achter je, en je voelt dat je door een paar krachtige armen om vat wordt, jij en je geweer. Wat zou je dan doen? Meijer. Dan zou ik zeggen: Kom Jans, geen gekheidl Kleermaker. Hier breng ik u da nieuwe fietebroek, mijnheer Beer- moet, en verzoek u de rekening te willen voldoen. Student. Hoe kom je er toe, ke rel? Ik heb toch uitdrukkelijk een pof-broek besteld? EEN LIEVE BRIEF VAN EEN VADER. De hoofdonderwijzer van een school, schreef aan de ouders of zij er niets op tegen hadden, dat, indien; het noodig was, hij al was 't slechts een lichte, lichamelijke straf toe diende. Van een der ouders ontving hij 'f volgende briefje: Mijnheer de Meester! Je slaagcirklere is behorelik in mein humde gekommè en ik hoop wat mijn Janis betrevt dat uwee hem zal slaan zoo dikwijls als je kan. Turref er mar is goed op, meineet en gij zult mijn hartelijke dank ont vangen. Naar groetenisse, Matras Dribbetn. Een die z'n ontbijt weg- nam. Een 16-jarig jongmensch, wonend© op den Koninginneweg, verliet he denmorgen om kwart voor achten hardloopend den winkel van de firma Busé in de Bartel jorisstraat. Een agent, die dit zag, vond dit ver dacht en hield den jongen aan. Deze deelde op het Politiebureau" mede, dat hij zonder ontbijt z'n wo ning had verlaten en nu onderweg een stuk chocolade wilde koopen, het geen hij meer deed. In den winkel was niemand voorgekomen, toen hij riep. Daar hij veel haast had hij moest met den trein van 7.59 naar Alkmaar, waar hij school gaat had hij.maar een stuk chocolade van acht cent meegenomen, met de bedoeling, dit vanavond te komen betalen. De jongen is door de politie ver maand. Ongeval met'de tram. Een paard van een tramwagen is gistermiddag omstreeks twee uur op den hoek van de Groote Markt en Bartel jorisstraat gevallen. De span stok ging los, het paard sprong op, en dreigde op hol te gaan. De 56-jari- ge koetsier G. Piek trachtte het beest in te houden, doch twee vingers van biljetten en het goudgeld in zijn zak, greep zijn zweep en verliet het huisje als een wolf, die zijn prooi heeft ge vonden. Een oogenblik daarna kon men duidelijk het rijtuig hooren wegrij den in de richting van Coalstead, liet naastbijzijnde station. Benige minuten later trad Bob Musgrave zijn woning weer binnen. Hij wierp een blik in het vertrek, on zag tot zijn verwondering, dat bet leeg was. Een paar zonderlinge klanten, gromde hij, om nu nog naar Halfway Lock te gaan. Ik wil wed den, dat zij geen goede bedoelingen hebben. In ieder geval, zij hebben mij redelijk wel betaald. Waar kan Claribel toch zijn 'l Zij is niet in huis. Wat is dat Zijn oogen vielen op een briefje, dat op de tafel lag. Ilij nam het op, en las langzaam den inhoud „Lieve Vader. „Vergeef het mij. Ik ben weg- .gegaan om niet een eerlijk man, „die mij liefheeft, te huwen. Ge- „loof mij, ik zal uw naam geen „schande aandoen. Vertrouw eeu „weinig op mij. Binnen een a „maand zal ik terugkeeren. „Uwe, u steeds liefhebbend© „dochter CLARIBEL." (Wordt vervnledL

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1910 | | pagina 5