NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. 28© Jaargang. No. 8381 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. WOENSDAG 19 OCTOBER 1910 A HAARLEM'S DAGBLAD ABONNEMENTEN PER DRIE MAANDEN: Voor Haarlem1 -20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente)1-30 Franco per post door Nederland,1.65 Afzonderlijke nummers0.02H Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 H de omstreken en franco per post 0.45 Uitgave der Vennootschap Lourens Cosfer. Directenr J. C. PEEREBOOM. AD VERTE N TI ËN: Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem van 1—5 regels 1.—elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regeL Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing: 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53. Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229. DIT NUMMER BESTAAT UIT ZES BLADZIJDEN. EERSTE BLAD. AGENDA DONDERDAG 20 OCTOBER. Groote Kerk: Orgelbespeling, 23 uur. Brangebouw: Concert Haarlemsch Muziekkorps, 8 uur. Schouwburg De Kroon; Ned. Ope rette-Ensemble: ,,De Graaf van Lu xemburg," 3 uur. Café De Karseboom: Concert, 7 1/2 uur. Sint-Bavo: Cursus Katholieke ge- kxifs- en zedenleer. Onderworp: Over het werk der Verlossing: Christus' middelaarschap aan het Kruis. Hillegom: Gemeenteraadsvergade ring, 9 uur voorm. Stadsnieuws nabetrachting van de Vlieg week Het hoeft gelukkig gewacht met regenen, totdat de vliegdagen voor bij waren, maar nu is dan ook het oogonbiik daar, om een kleine nabe trachting daarop te leveren. Vooreerst over het vliegen zelf. Ver- etraeten is niet hoog gevlogen en niet veu en dat hij dit zelf wist, blijkt wel hieruit, dat hij in antwoord op do hem aangeboden huldebetuiging be loofde, dat hij in do toekomst zou trachten, zijn vluchten te verbete ren en te „verlangen." Waarom hij dat dan nu maai' niet meteen dadelijk deed? Een onzer dacteuren heeft hem gevraagd, wit om hij niet liooger vloog, waarop hij ten antwoord gaf: „dat moet ik eerst nog gaan loeren", dat ia ieder geval als een bescheiden bescheid dient te worden geprezen. Bovendien, elk vogeltje vliegt, als het gevleugeld is. Het is waar, dat Olieslagers langer vloog en hoo- gev, wat natuurlijk op de bewonde ring van den toeschouwer werkt, maar Verstraeten ging eens een keer vaker op en gaf daardoor aan de toe schouwers meermalen de eigenaar dige emotie van het stijgen en dalen. Met meer of minder courage hoeft in elk geval de hoogte niets uit te staan. Integendeel. Olieslagers zelf heeft gezegd, dat het vliegen hoog in de lucht veiliger is, dan lager. Gebeurt er iets op duizend meter hoogte, dan kan de vliegenier lich misschien nog herstellen, maar wanneer hem op honderd meter boven de aarde wat overkomt, dan ligt hij ook onmiddellijk op slag tegen den grond gesmakt Bovendien, hoog of niet hoog, er is altijd nog moed en zelfvertrouwen voor noodig, om met een soort van kippenhok óp wielen de lucht in te gaan. Dat doet niet iedereen, toch hebben we van den eersten dag af namen hooren noemen van perso nen, dio met Verstraeten de reis als passagier wenschten mee te maken. Maar Zaterdag, toen voor den eer sten keer hot weer goed was, vloog Verstraeten alleen en op Zondag, dan toch den grooten dag, maakte hij zijn passen in dc lucht opnieuw als cavalier seul en Maandag en Dinsdag, toen nog wel aangekon digd was, dat er een passagier mee zou gaan, rekten de inenschen te ver geefs de halzen om den waaghals te zien. die mee omhoog zou gaan. Ver straeten is rot het einde toe „heele- maa" alleen" gebleven. Wij hebben den indruk gekregen, dai hoe de ondernemers het ook ge hoopt en verwacht hadden, Verstrae ten zelf van den beginne af aan geen lust in reisgezelschap heeft gehad. Zwijgzaam van aard in dat op zicht meer een Vlaming, dan een Belg heeft hij, voor zoover wij we ten, de zaak steeds zoowat in 't mid den gelaten en nooit een positieve toezegging gedaan. Misschien dat juist daarom hot aantal aspirant-pas sagiers zoo ongewoon groot is ge weest. Terwijl ©r in andere steden nauwelijks één liefhebber opdaagde, had de vliegenier hier de ruime keus, wat ons op het stuk van heldhaftig heid een buitengewoon goeden naam bij de rest van Nederland moet heb ben bezorgd. Als de Minister van Oorlog het contingent van Haarlem tot de natio nale militie maar niet verhoogt! Overigens kunnen wij ons den te genzin van vliegeniers in een mede reiziger wel verklaren. Afgescheiden nog van de mogelijkheid, dat de man ongevvensclite bewegingen maakt, hei toch ook niet in 't belang van de vliegsport als vertooning, wanneer maar iedereen op hot toestel stapt, zooals een wandelaar een eind je meerijdt op een tilbury. En voor de aspirant-passagiers blijft in elk geval, na het vertrek van den heer Verstraeten, de voldoening over, dat zij gebild, hebban, maar niet gekimd. Precies als de soldaat, die moedig het ransel omgespt en hot schouder neemt, maai- aan de grens gekomen hoort, dat de oorlog geen voortgang zal hebben. En nu ten slotte een der legenheid, de vraag namelijk hoe het staat met den finanrieelen kaant van de vliegdagen. De statistiek leer de al lang, dat de quaestie: „winst of verlies?" in de lucht hing. Heeren veen was goed geweest, Enschedé slecht, Rotterdam goed. Utrecht slecht Het is dan ook volkomen Juist en verklaarbaar, dat een onderne mer van een vliegweek, toen hem ge waagd werd: „doe je dat nu ter be vordering van de vliegsport of om er wat aan te verdienen?" ten antwoord gaf: „dat kan ik u pos zeggen, wan neer ik de rekening heb opgemaakt". Welnu, de vier ondernemers van de Haarlemsch© Vliegweek hebben de vliegsport bevorderd. De kosten van zoodanige zaak zijn te groot, oim te kunnen verdragen, dat er twee da gen lang in 't geheel niet gevlogen wordt en een deel van de entreegeb den, als gevolg van de noodzakelijk- lieid om een misselijke tegenwerking te doen verdwijnen, moet wouden overgelaten aan een ander. Hoe vol het Zondag ook was, op den Scho- terweg was bet nog beter bezet en... de weg is vrij. Wij mogen dan ook deze korte na betrachting niet eindigen, dan na een woord van dank te hebben ge bracht aan de ondernemers, die geld en moeite en onaangenaamheden er voor over hebben gehad om aan de bewoners van Haarlem en omstreken het vliegen te laten zien. Zullen wij nu vooreerst geen vlieg- demonstratie te Haarlem meer zien? Wij hopen van beter. Frits Koolho ven zal het wel niet goed kunnen la ten, om in de streek waar hij zijn eerste schreden op vasten bodem zet te, ook te laten zien, hoe hij het vlie gen heeft geleerd. Maar dan liefst in een gunstiger tijd, dan de helft van October, in een maand bijvoorbeeld met lange dagou en een temperatuur, die het mogelijk maakt op stoelen het opgaan van den vliegenier af te wachten. Het gemak dient den mensch, het zal allicht ook de onder nemers van deze tweede vliegweek dienen in den vorm van nog talrij ker bezoek. En hiermee: de vliegweek is weer vervlogen! KWEEKSCHOOL VOOR ONDER WIJZERESSEN. Aan het 39ste verslag van de Kweekschool voor Onderwijzeressen is het volgende ontleend: Door het overlijden van de heeren Dr. E. van der Ven en Dr. J. Nieu- wenhuijzen Kruseman werd Mr. Th. de Haan Hugenholtz tot voorzitter en Dr. J. D. Bierens de Haan en Dr. IL Brongersma tot bestuursleden be noemd. Dit jaar werden de laatste bezwa ren, die subsidieering door het Rijk verhinderden, weggenomen, de 1ste Doopsgezinde School werd n.l. als Leerschool aangewezen. De openbare lagere scheden blijven als hulpleerscholen dienen. De cursus ving aan met 42 inwo nende en 50 uitwonende leerlingen. Het aantal leerlingen bedroeg aan 't eind van den cursus ook 92. SNELLE VERZENDING! Een van onze lezers zendt ons een briefkaart, ter illustreering van snel le en goedkoope verzending, dooft' de Ned. Posterijen. Ze werd voor ex presse-bestelling aangegeven en kost te daardoor 17 1/2 cent aan port. De verzender schrijft ons er hot volgen de bij: „Deze briefkaart werd Dinsdag 11 Oct. 's namiddags half vier afgegeven aan het loket. De daar aanwezige ambtenaar zag haar in, en zei: „in orde." Den volgenden ochtend, tegen 9 uur. werd de briefkaart eerst bezorgd, en moest 30 ct. strafport worden be- toaild. Deze kaart kostte dus 0.47 1/2 aan port. Den volgenden dag, nadat mij de ze kaart, door den geadresseerde we der toegezonden was, vervoegde ik mij aan het loket om inlichtingen, waarop mij werd medegedeeld, dat al 1es precies was gegaan z o o-a Is het behoorde, en dat ik volstrekt geen reden tot klagen had." De briefkaart was gericht aan ie mand te Heer Hugowaard en voor zien van uitvoerig adres. Ze had dus veel eerder moeten zijn bezorgd. DE ROTTERDAMSCHE BENOE- MJNGS-QUAEST1E. De heer dr. Haje is door de redac tie van het „Dagblad van Rotterdam" geïnterviewd omtrent de in den Raad van Rotterdam uitgesproken bewe ring. Op de vraag, wat er nu eigen lijk waair was in de mededeeling dat hij anarchistische sympathieën heeft, antwoordde de heer Haje: „Wat mij-thans is aangedaan, Is zoo vreemd, zoo verrassend, zoo absurd, dat het mij onmogelijk is, te begrijpen, hoe men tot de bewering is kunnen komen. Laat lk u op den voorgrond zeggen, dat indien ik een aanhanger of bevorderaar was van het wetenschappelijk anarchisme, ik mij daarvoor volstrekt niet schamen zou. Aan het anarchisme in misdadi- gen zin denk ik hieirbij maajr liever in 't geheel niet. Maar zelfs aan dat wetens cbappeüijk of philosophiseh anarchisme zijn mijn denkbeelden of sympathieën totaal vreemd. Ik heb mij nooit in het bijzonder van die denkbeelden op de hoogte gesteld, ben noch ooit met eenigerlei anar chistische strooming ol korporatie in aanraking geweest. In één woord: het is mij onbegrijpelijk..." En op de vraag of hij dan wellicht in eenigerlei publicatie, op een bij eenkomst, in eenigerlei blad, of hoe dan ook, van die neiging heeft laten blijken, was het antwoord: „Nimmer!" „Ik heb mij met eenigerlei politie ke richting nooit opgehouden, ben in een vereeniging van dien aard nooit geweest, noch in bijeenkomsten en herinner mij evenmin, ooit in mijn journalistieke loopbaan een polemiek in dezen geest gehad te hebben. Wan neer ik al voor eenigerlei uiting in 't publieke leven bijzonder sympathie gevoel, dan is het voor die der huma niteit van mensch tot meusoh, in den zin zooals het „Roode Kruis" zulks betracht." „In onderstel, dat met anarchisti sche opvattingen niet strookt, het vervuilen van eenigerlei kerkelijke functie. Welnu, laat mij dan aan ail het bovenstaande nog toevoegen, dat ik tot voor zeer onlange dad van den kerkeraad was bij de Evangelisch Luthersche gemeente, en dat - sta me toe, deze overigens particuliere aangelegenheid toch eveai aan te roe ren ik in Januari j.l. kerkelijk ge huwd ban." HET TÖÖNEEL „DAVID COPPER FIELD" door STOEL EN SPREE. Jong-Ha&rlem heeft gisterenavond genoten. Er was dan ook veel jong volkje in den Schouwburg. Stoel en Spree hebben het gezel schap voor volksstukken, en nog wel voor volksstukken die inslaan. De heer Spree bezit bovendien de handig heid uit romans van bekende auteurs tooneelstukken te fabriceeren, die 't meestal aardig doen, orndat hij het publiek en diens smaak kent. Van daar mogelijk het geheim van het suc ces van dit gezelschap, en dat deze heeren goede zaken maken, terwijl de directeuren van andere gezelschappen zuchtend in half gevulde kassen sta ren. Het gerucht loopt dan ook, dat Stoel en Spree iederen avond een goed bezette zaal met hun „David Copper- field" hebben. En daar men wel veel van dit gezel schap hoort, maar bet zoo goed als nooit te Haarlem ziet. was 't eon goe de gedachte van de directie, om met het nieuwe successtuk ook eens hier heen te komen een tamelijk gevulde zaal heeft haar voor de moeite be loond. 't Was alweer de heer Spree, die uit den bekenden „meesterroman" zooals 't op het programma heet van Charles Dickens een tooneelstuk „vrij" wist te „bewerken". Nu, de be werker was wel wat ai te vrij gewor den, zóó vrij zelfs, dat de lieer Spree maar heelemaal in de plaats van Dickens was gaan staan eu er brok ken bij had gemaakt, die Dickens zelf nooit gezien heeft en waurvan hij vreemd zou hebben opgekeken. Maar zoo nauw kijkt Spree met. en als hij zijn Amsterdammertjes maar in het gevlei weet te komen, dan is hij al tevreden. Bovendien, Charles Dickens is dood, deukt hij, en die kan hem niet meer aan zijn ooren trekken over zijn kannibalisme. En niet aUcen door de „vrije bewerking", maar ook door den omvang is deze Engelsche roman een „volksstuk" geworden, want het is uitgedijd tot... tien tafe- reelen. Er is dus heel wat aan te smullen, en menig kinderongje had vóór het laatste tafereel met Klaas Vaak te vechten. David Copperfield werd door een meisje gespeeld, eoa jeugdige travesti dus, door jongejuffrouw Jeanne Spree, die er zich met lieve vrijmoedigheid doorsloeg, en vooral succes had iu de kostschooïscène. Haar vader, de heer M. Spree, was natuurlijk de bekende Peggotty, die hij dik en breed speelde, de goedhartige tooneelvisscher in een nieuw bal masque-costuum hij werd bij zijn opkomen met handgeklap be groet en behield den ganschen avond de sympathie van de zaal. De meeat bekende Dickeus-types passeerden verder de revue. Daar had je de wereldberoemde Micawber van den heer Bigot, zoo van een plaatje uit de geïllustreerde uitgaaf van Dickens weggeloopen de stumperige, eerlijke onderwijzer Mellde wreeds tiran Murdstoue de kostelijke Tun- gay, de oppasser met zijn houten been, waar hij de jongens op de kost school mee slaat het prachtige zaak waarnemerstype Uriah Heep de be dillerige Jane Murdstone de aan hankelijke en opolfereiide vrouw uit het volk. juffrouw Peggotty o, en nog veel meer. 't Was of eenigen zoo uit het boek waren weggeioopeu en of de figuren uit „David Copperfield" aan 't leven waren gegaan. Het bpiee-Dickens' werk gaf een aardigen avond en een amusant kijk spel. FRANS NETSCHER. OPLICHTING. Een ingezetene ontving bezoek van iemand, die zich noemde Thlëry van den Berg, wonende Pieter Kiesstraat 67. Hij gaf voor te zijn secretaris van de Propaganda-commissie alhier, van het Landelijk Comité tot bestrijding dor werkloosheid. Met een lijst, gelee- kend met den naam van een Haar lemsch geneeskundige, bewoog de man den ingezetene tot'het geven van f2.50 voor een gezin, waarvan de man wegens ziekte niet werken kon. Bij onderzoek is gebleken, dat aan het opgegeven adres geen persoon van dien naam woont en ook, dat de geneeskundige geen lijst heeft getee- kend. Men heeft hier dus le doen met een oplichter. Gev. Voorwerp en. Terug te bekomen bij A. Brom, Anegang 26, een koralen halsketting. H. Essenberg, Magdalenastraat 18, een paar manchetten. J. Viezelman. Dubb. Buurt 26, een boxhond. H. Willemsen, Holsteijn straat 9, een regenjas en twee beenstukken. C. Strik, Westergracht 111, een zil veren armband. W. van der Steeg, Roosveldstraat 24, een zakschaartje C. de Jongh, Zijlstraat 29 rood, een beursje met kettinkje. EEN POETS De boekhouder tan den heer J. A. Boom, merkte Maandagavond, toen hij om 8 uur op 't kantoor kw; m, dat de waterkraan in de wasch^ ,i:a- heid van de knechts open stond, ver der, dat een gazen raamschut los was c-n een ruit was verbroken. Alles werd echter in het kantoor in orde bevon den. Gistermorgen merkte een der knechts echter, dat zijn zetkast op ergerlijke manier bevuild was. Ver moedelijk heeft men bedoelden knecht een poets willen bakken, omdat hij een cent loonsverhooging had gekre gen. De dader, waarschijnlijk een jongen, heeft zich daartoe kunnen la ten insluiten en het perceel verlaten door het raam, waarvan een ruit ge broken was. AFTREDEN VAN DEN HEER KRELAGE. Wij lezen in het Weekblad voor BJ o emboli encuituur: Onze lezers hebben ongetwijfeld al len met leedwezen kennis genomen van de meedeeling van onzen Voor zitter, voorkomende in het vorig nummer, waarbij deze te kennen gaf, dat hij zioh voor eene herkiezing niet weder beschikbaar stelde. Weiinig hadden we gedacht, dat de heer Krelage zoo spoedig na de zoo si-tetterend geslaagde tentoonstel ling aan- aftreden als Voorzitter zou denken, en hadden we voorzeker allen gehoopt dat hij, krachtig vooral door de opgedane ondervinding, de man zou zijn, die ook de tent-oonste ling van 1915 zou helpen voorberei den en regelen. De leiding, die hij dit voorjaar heeft gevoerd, en die van alle zijden zoo zeer is geroemd, ligt ons allen nog vearsch in het geheugen en moei lijk zal het voorzeker zijn iemand te vinden, die noch tijd noch moeite ont ziet, om eene zoo groote onderne ming te leiden en met zooveel tact en energie te regelen. Do beer Krelage is sedert 1904 lid van het Hoofdbestuur en van 1907 af Voorzitter der Vereeniging. Met krachtige hand alle leden zullen dit erkennen heeft hij haar geleid en veel bijgedragen tot haren voort- da renden bloei en ontwikkeling. Hij lieeft zich steeds tot taak gesteld om den naam onzer Vereeniging, zoowel in het binnen- als in het buitenland, hoog te houden en haren invloed te ver grooten, waardoor tevens het be lang van het bloemboHenvak in geen geringe mate is gebaat. De redenen, die den heer Krelnge tot zijn besluit hebben genoopt, wij moetan die eerbiedigen; ze zullen voor hem ongetwijfeld van zeer over wegenden aard moeten zijn, want 't is toch gebleken, dat hem de Vereeni ging lief was. maar hij kan er van overtuigd zijn, dat alle leden hem gaarne nog lang als het Hoofd der Vereeniging hadden wenschen te be groeten en dat zij zijn aftreden Voorzitter ten zeerste zullen betreu ren. RED. HAARLEM'S KINDERKOOR. Onder voorzitterschap van den heer P. van Oov, is Dinsdagavond in „De Karseboom" alhier gehouden de jaar vergadering van „Haarlem's Kinder koor". Hoewel de rekening en verantwoor ding van den penningmeester, den heer Ed. A van Bilderbeek, sloot met een nadeelig saldo, ademde het jaar verslag van den secretaris, den heer J. A. van Eyk, een opgowekteu geest, omdat het Kinderkoor met zijn 300 jeugdige zangers, in bloeienden toe stand verkeert en volkomen aan zijn doel beantwoordt. Gememoreerd werd het concert den vorigen winter gegeven, dc deelne ming aan de buldebetooning hier ter stede bij gelegenheid der geboorte van Prinses Juliana en aan de zanghulde gebracht aan het Koninklijk Echtpaar te Amsterdam. Omtrent zijn plannen deelde de di recteur, de heer J. de Nobel, mede, en het bestuur had daaraan zijn volkp- men goedkeuring gehecht, dezen win ter één concert te geven, waarop de jongeren liederen van Loots zouden zingen, daarop zangstukjes door de leerlingen van beide klassen en ten slotte de Cantate „In den zomer uit" van Richard Hol. In het voornemen ligt een gewij zigde herhaling te geven ten bate van een liefdadig doel, de Vacantiekolo- nies, door kinderen voor kindwen, wat. naar verwacht wordt, veler sym pathie zal wekken. De directeur van wien zeer veel wordt geêischt bij een dergelijke woe lige schare van meer dan 300 v rooi ij- ke kindereu, heeft een hoogst moeilij ke taak. Hij weuscht die evenwel te \erzwaren door uitbreiding van het koor met ©enige jongens, omdat de meisjes verreweg in de meerderheid zijn- De heeren J. A. van Eyk en A. Nes werden als leden van het stuur herkozen reeds eerder was de lieer Harbord geroepen op te treden als opvolger van den heer Ed. A. Bilderbeek, die bedankt bad uls cretaris en als bestuurslid. De heer P. van Ooy dankte in wel sprekend© bewoordingen den aftre denden secretaris voor het vele door hem gedaan ten bate van llaiirlem's Kinderkoor op 17 September 1907, hoe hij niet weinig heeft, meegewerkt tot den bloei van het koor en het stuur hem daarom benoemd had tot lid van verdienste. (Applaus). Daarbij werd den heer Van Bilder beek overhandigd het diploma van verdienste, geteekend door een dor jeugdige leerlingen van het Koor, waarbij het bestuur een aandenken had gevoegd, een fraaie liederen- portefeuille, als bewijs van erkente lijkheid en goede samenwerking De heer Van Bilderbeek dankte, aangenaam verrast, voor de eervolle benoeming, het vriendelijk geschenk on de hartelijk© woorden van den oorzitter. Na bespreking van e>enige zaken ■an huishoudelijk© aanbelang word de vergadering gesloten. DE AUTO MET DE ORGELTONEN. Lang, lang geleden, in 't begin van Juli, voerden wij een kleiue campag- in dit blad over ©eu Auto met or geltonen. Meer dan drie maaDden geleden een, we mogen niet vergen, dat onzo lezers zich dat nog herinneren. Eu we zouden er ook niet op terugkomen, wanneer we niet werden uitgedaagd. Den 25sien Augustus, dus ook al eer een paar maanden her, b.ion een geheimzinnige inzender in d c P o- iebodt een beschouwing over deze zaak en zette daaronder wordt vervolgd. Dat vervolg kwam voor in 't num mer van 1 September en ook daar onder lazen wewordt ver volgd. Het derde stuk verscheen 8 September, opnieuw met de mededee ling wordt vervolgd, want 't was nog altijd niet uit. Den loden Sept. kondigde de redactie aan, dat het vervolg wegens plaatsgebrek moest blijven liggen, w© hebben het ons kunnen verklaren en den 22sten Sept. moet, tot leedwezen van de re dactie, weer veel copie blijven liggen, waaronder ook liet rampzalige stuk over de auto en de orgeltonen. Zelf9 gloort de dageraad van 29 September, zonder het vervolg van het stuk te be schijnen. Eindelijk, den Gden October prijkt het voorlaatste en 13 October het allerlaatste deel van 't stuk in do Politiebode. We veronderstellen, dat de redactie bij al dat gevervolg. wel s gezucht heeft „de man ver volgt ons met die auto en die orgel tonen". En de lezers waarschijnlijk van "S gelijken. Wie herinnert ztch nog op 13 October, wat hij 25 Augus tus gelezen heeft? Zoo'n kraan kan van ons een orgeltoon als huldeblijk present krijgen Voor ons was de lectuur niet boei end, daar al onze beschouwingen in exteiiso werden weergegeven en, uit beroepsbescheidenheid, juist de mcc- ning van den inzender ons belangrijk leek. Het eenige, wat ons in de lang gerekte lintwurm belang inboezemde, was de staart. Wie was de inzender Ziedaar het raadsel, dal wij zeven we ken lang voor ons hadden, zonder het t© kunnen oplossen. En nu eindelijk, 13 October, vinden we, tot onze diojw teleurstelling, onder het slotstuk de onderteekening X Agent van politie te Haarlem. En zijn laatste woorden zijn. of wij nu ook de woorden van den schrijver in ons blad willen overnemen. Och toe, neen, laten we dat nu niet doen. Anders moeten wij óók weer al die stukken opnieuw plaatsen, en do zaak is al zoo oud. zóó oud, dat er weer een nieuwe hoorn in Haarlem rondrijdt, die volgens officieelc mede deeling van X. zelf. het schreeuwen van oen mager varken nabootst. Voor ons is de zaak dus geëindigd, maar belangstellenden kunnen d o Politiebode bii ons komen le zen. Tegenover X. is dat voldoende, omdat hij zijn naam niet noemt. Als X. met iemand te doen heeft, di© hein, op zijn vraag naar naam en woon- pktes. ten antwoord geeftik ben X.. dan wordt hij meegenomen naar 't bureau. Zoo treden wij tegen X. niet eens op. Wat zouden wij ook aan ons bu reau met hem beginnen „VOOR ALLEN DER U. IJ S. M." In d© „Vereeniging" gaf de Coöpe ratieve Vereeniging onder bov- o go- noemden naam een feestavond. Nu, dat was het ware woord. Het nv-cht werkelijk een feestavond heeten Een rijk afwisselend programma dat d© Muz. Vereen. Harmonie opende, was samengesteld, er was op den o vervol len schotel naar ieders mondje wat. Niet minder dan 15 nummers ston den op het programma met de a, b en c's 25. Wij gelooven niet dat de lezers liet ons euvel zullen duiden, dat wij ie der nummer niet in détails nagaan, maar hier en daar liever een greep doen. Zoo voerde b.v. de Harmonie zeer goed uit de Ouverture Berlin, wie es weint imd lacht van Conradi.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1910 | | pagina 1