NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
28© Jaargang. No. 8381
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
WOENSDAG 19 OCTOBER 1910 A
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN:
Voor Haarlem1 -20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)1-30
Franco per post door Nederland,1.65
Afzonderlijke nummers0.02H
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 H
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Cosfer. Directenr J. C. PEEREBOOM.
AD VERTE N TI ËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels 1.—elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regeL
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing:
50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
ZES BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
AGENDA
DONDERDAG 20 OCTOBER.
Groote Kerk: Orgelbespeling, 23
uur.
Brangebouw: Concert Haarlemsch
Muziekkorps, 8 uur.
Schouwburg De Kroon; Ned. Ope
rette-Ensemble: ,,De Graaf van Lu
xemburg," 3 uur.
Café De Karseboom: Concert, 7 1/2
uur.
Sint-Bavo: Cursus Katholieke ge-
kxifs- en zedenleer. Onderworp: Over
het werk der Verlossing: Christus'
middelaarschap aan het Kruis.
Hillegom: Gemeenteraadsvergade
ring, 9 uur voorm.
Stadsnieuws
nabetrachting van de Vlieg week
Het hoeft gelukkig gewacht met
regenen, totdat de vliegdagen voor
bij waren, maar nu is dan ook het
oogonbiik daar, om een kleine nabe
trachting daarop te leveren.
Vooreerst over het vliegen zelf. Ver-
etraeten is niet hoog gevlogen en niet
veu en dat hij dit zelf wist, blijkt wel
hieruit, dat hij in antwoord op do
hem aangeboden huldebetuiging be
loofde, dat hij in do toekomst zou
trachten, zijn vluchten te verbete
ren en te „verlangen."
Waarom hij dat dan nu maai' niet
meteen dadelijk deed? Een onzer
dacteuren heeft hem gevraagd, wit
om hij niet liooger vloog, waarop hij
ten antwoord gaf: „dat moet ik eerst
nog gaan loeren", dat ia ieder geval
als een bescheiden bescheid dient te
worden geprezen.
Bovendien, elk vogeltje vliegt,
als het gevleugeld is. Het is waar,
dat Olieslagers langer vloog en hoo-
gev, wat natuurlijk op de bewonde
ring van den toeschouwer werkt,
maar Verstraeten ging eens een keer
vaker op en gaf daardoor aan de toe
schouwers meermalen de eigenaar
dige emotie van het stijgen en dalen.
Met meer of minder courage hoeft in
elk geval de hoogte niets uit te staan.
Integendeel.
Olieslagers zelf heeft gezegd, dat het
vliegen hoog in de lucht veiliger is,
dan lager. Gebeurt er iets op duizend
meter hoogte, dan kan de vliegenier
lich misschien nog herstellen, maar
wanneer hem op honderd meter boven
de aarde wat overkomt, dan ligt hij
ook onmiddellijk op slag tegen den
grond gesmakt
Bovendien, hoog of niet hoog, er is
altijd nog moed en zelfvertrouwen
voor noodig, om met een soort van
kippenhok óp wielen de lucht in te
gaan. Dat doet niet iedereen,
toch hebben we van den eersten dag
af namen hooren noemen van perso
nen, dio met Verstraeten de reis als
passagier wenschten mee te maken.
Maar Zaterdag, toen voor den eer
sten keer hot weer goed was, vloog
Verstraeten alleen en op Zondag,
dan toch den grooten dag, maakte
hij zijn passen in dc lucht opnieuw
als cavalier seul en Maandag
en Dinsdag, toen nog wel aangekon
digd was, dat er een passagier mee
zou gaan, rekten de inenschen te ver
geefs de halzen om den waaghals te
zien. die mee omhoog zou gaan. Ver
straeten is rot het einde toe „heele-
maa" alleen" gebleven.
Wij hebben den indruk gekregen,
dai hoe de ondernemers het ook ge
hoopt en verwacht hadden, Verstrae
ten zelf van den beginne af aan geen
lust in reisgezelschap heeft gehad.
Zwijgzaam van aard in dat op
zicht meer een Vlaming, dan een
Belg heeft hij, voor zoover wij we
ten, de zaak steeds zoowat in 't mid
den gelaten en nooit een positieve
toezegging gedaan. Misschien dat
juist daarom hot aantal aspirant-pas
sagiers zoo ongewoon groot is ge
weest. Terwijl ©r in andere steden
nauwelijks één liefhebber opdaagde,
had de vliegenier hier de ruime keus,
wat ons op het stuk van heldhaftig
heid een buitengewoon goeden naam
bij de rest van Nederland moet heb
ben bezorgd.
Als de Minister van Oorlog het
contingent van Haarlem tot de natio
nale militie maar niet verhoogt!
Overigens kunnen wij ons den te
genzin van vliegeniers in een mede
reiziger wel verklaren. Afgescheiden
nog van de mogelijkheid, dat de man
ongevvensclite bewegingen maakt,
hei toch ook niet in 't belang van de
vliegsport als vertooning,
wanneer maar iedereen op hot toestel
stapt, zooals een wandelaar een eind
je meerijdt op een tilbury. En voor
de aspirant-passagiers blijft in elk
geval, na het vertrek van den heer
Verstraeten, de voldoening over, dat
zij gebild, hebban, maar niet gekimd.
Precies als de soldaat, die moedig
het ransel omgespt en hot
schouder neemt, maai- aan de grens
gekomen hoort, dat de oorlog geen
voortgang zal hebben.
En nu ten slotte een der
legenheid, de vraag namelijk hoe
het staat met den finanrieelen kaant
van de vliegdagen. De statistiek leer
de al lang, dat de quaestie: „winst of
verlies?" in de lucht hing. Heeren
veen was goed geweest, Enschedé
slecht, Rotterdam goed. Utrecht
slecht Het is dan ook volkomen Juist
en verklaarbaar, dat een onderne
mer van een vliegweek, toen hem ge
waagd werd: „doe je dat nu ter be
vordering van de vliegsport of om er
wat aan te verdienen?" ten antwoord
gaf: „dat kan ik u pos zeggen, wan
neer ik de rekening heb opgemaakt".
Welnu, de vier ondernemers van de
Haarlemsch© Vliegweek hebben de
vliegsport bevorderd. De kosten van
zoodanige zaak zijn te groot, oim te
kunnen verdragen, dat er twee da
gen lang in 't geheel niet gevlogen
wordt en een deel van de entreegeb
den, als gevolg van de noodzakelijk-
lieid om een misselijke tegenwerking
te doen verdwijnen, moet wouden
overgelaten aan een ander. Hoe vol
het Zondag ook was, op den Scho-
terweg was bet nog beter bezet en...
de weg is vrij.
Wij mogen dan ook deze korte na
betrachting niet eindigen, dan na
een woord van dank te hebben ge
bracht aan de ondernemers, die geld
en moeite en onaangenaamheden er
voor over hebben gehad om aan de
bewoners van Haarlem en omstreken
het vliegen te laten zien.
Zullen wij nu vooreerst geen vlieg-
demonstratie te Haarlem meer zien?
Wij hopen van beter. Frits Koolho
ven zal het wel niet goed kunnen la
ten, om in de streek waar hij zijn
eerste schreden op vasten bodem zet
te, ook te laten zien, hoe hij het vlie
gen heeft geleerd. Maar dan liefst in
een gunstiger tijd, dan de helft van
October, in een maand bijvoorbeeld
met lange dagou en een temperatuur,
die het mogelijk maakt op stoelen
het opgaan van den vliegenier af te
wachten. Het gemak dient den
mensch, het zal allicht ook de onder
nemers van deze tweede vliegweek
dienen in den vorm van nog talrij
ker bezoek.
En hiermee: de vliegweek is weer
vervlogen!
KWEEKSCHOOL VOOR ONDER
WIJZERESSEN.
Aan het 39ste verslag van de
Kweekschool voor Onderwijzeressen
is het volgende ontleend:
Door het overlijden van de heeren
Dr. E. van der Ven en Dr. J. Nieu-
wenhuijzen Kruseman werd Mr. Th.
de Haan Hugenholtz tot voorzitter en
Dr. J. D. Bierens de Haan en Dr. IL
Brongersma tot bestuursleden be
noemd.
Dit jaar werden de laatste bezwa
ren, die subsidieering door het Rijk
verhinderden, weggenomen, de 1ste
Doopsgezinde School werd n.l. als
Leerschool aangewezen.
De openbare lagere scheden blijven
als hulpleerscholen dienen.
De cursus ving aan met 42 inwo
nende en 50 uitwonende leerlingen.
Het aantal leerlingen bedroeg aan 't
eind van den cursus ook 92.
SNELLE VERZENDING!
Een van onze lezers zendt ons een
briefkaart, ter illustreering van snel
le en goedkoope verzending, dooft' de
Ned. Posterijen. Ze werd voor ex
presse-bestelling aangegeven en kost
te daardoor 17 1/2 cent aan port. De
verzender schrijft ons er hot volgen
de bij:
„Deze briefkaart werd Dinsdag 11
Oct. 's namiddags half vier afgegeven
aan het loket. De daar aanwezige
ambtenaar zag haar in, en zei: „in
orde."
Den volgenden ochtend, tegen 9
uur. werd de briefkaart eerst bezorgd,
en moest 30 ct. strafport worden be-
toaild.
Deze kaart kostte dus 0.47 1/2 aan
port.
Den volgenden dag, nadat mij de
ze kaart, door den geadresseerde we
der toegezonden was, vervoegde ik
mij aan het loket om inlichtingen,
waarop mij werd medegedeeld, dat
al 1es precies was gegaan
z o o-a Is het behoorde, en dat
ik volstrekt geen reden tot klagen
had."
De briefkaart was gericht aan ie
mand te Heer Hugowaard en voor
zien van uitvoerig adres. Ze had dus
veel eerder moeten zijn bezorgd.
DE ROTTERDAMSCHE BENOE-
MJNGS-QUAEST1E.
De heer dr. Haje is door de redac
tie van het „Dagblad van Rotterdam"
geïnterviewd omtrent de in den Raad
van Rotterdam uitgesproken bewe
ring. Op de vraag, wat er nu eigen
lijk waair was in de mededeeling dat
hij anarchistische sympathieën heeft,
antwoordde de heer Haje:
„Wat mij-thans is aangedaan, Is
zoo vreemd, zoo verrassend, zoo
absurd, dat het mij onmogelijk is, te
begrijpen, hoe men tot de bewering is
kunnen komen. Laat lk u op den
voorgrond zeggen, dat indien ik een
aanhanger of bevorderaar was van
het wetenschappelijk anarchisme, ik
mij daarvoor volstrekt niet schamen
zou. Aan het anarchisme in misdadi-
gen zin denk ik hieirbij maajr liever
in 't geheel niet. Maar zelfs aan dat
wetens cbappeüijk of philosophiseh
anarchisme zijn mijn denkbeelden of
sympathieën totaal vreemd. Ik heb
mij nooit in het bijzonder van die
denkbeelden op de hoogte gesteld,
ben noch ooit met eenigerlei anar
chistische strooming ol korporatie in
aanraking geweest. In één woord:
het is mij onbegrijpelijk..."
En op de vraag of hij dan wellicht
in eenigerlei publicatie, op een bij
eenkomst, in eenigerlei blad, of hoe
dan ook, van die neiging heeft laten
blijken, was het antwoord:
„Nimmer!"
„Ik heb mij met eenigerlei politie
ke richting nooit opgehouden, ben in
een vereeniging van dien aard nooit
geweest, noch in bijeenkomsten en
herinner mij evenmin, ooit in mijn
journalistieke loopbaan een polemiek
in dezen geest gehad te hebben. Wan
neer ik al voor eenigerlei uiting in 't
publieke leven bijzonder sympathie
gevoel, dan is het voor die der huma
niteit van mensch tot meusoh, in den
zin zooals het „Roode Kruis" zulks
betracht."
„In onderstel, dat met anarchisti
sche opvattingen niet strookt, het
vervuilen van eenigerlei kerkelijke
functie. Welnu, laat mij dan aan ail
het bovenstaande nog toevoegen, dat
ik tot voor zeer onlange dad van den
kerkeraad was bij de Evangelisch
Luthersche gemeente, en dat - sta
me toe, deze overigens particuliere
aangelegenheid toch eveai aan te roe
ren ik in Januari j.l. kerkelijk ge
huwd ban."
HET TÖÖNEEL
„DAVID COPPER FIELD"
door
STOEL EN SPREE.
Jong-Ha&rlem heeft gisterenavond
genoten. Er was dan ook veel jong
volkje in den Schouwburg.
Stoel en Spree hebben het gezel
schap voor volksstukken, en nog wel
voor volksstukken die inslaan. De
heer Spree bezit bovendien de handig
heid uit romans van bekende auteurs
tooneelstukken te fabriceeren, die 't
meestal aardig doen, orndat hij het
publiek en diens smaak kent. Van
daar mogelijk het geheim van het suc
ces van dit gezelschap, en dat deze
heeren goede zaken maken, terwijl de
directeuren van andere gezelschappen
zuchtend in half gevulde kassen sta
ren.
Het gerucht loopt dan ook, dat
Stoel en Spree iederen avond een goed
bezette zaal met hun „David Copper-
field" hebben.
En daar men wel veel van dit gezel
schap hoort, maar bet zoo goed als
nooit te Haarlem ziet. was 't eon goe
de gedachte van de directie, om met
het nieuwe successtuk ook eens hier
heen te komen een tamelijk gevulde
zaal heeft haar voor de moeite be
loond.
't Was alweer de heer Spree, die
uit den bekenden „meesterroman"
zooals 't op het programma heet
van Charles Dickens een tooneelstuk
„vrij" wist te „bewerken". Nu, de be
werker was wel wat ai te vrij gewor
den, zóó vrij zelfs, dat de lieer Spree
maar heelemaal in de plaats van
Dickens was gaan staan eu er brok
ken bij had gemaakt, die Dickens zelf
nooit gezien heeft en waurvan hij
vreemd zou hebben opgekeken. Maar
zoo nauw kijkt Spree met. en als hij
zijn Amsterdammertjes maar in het
gevlei weet te komen, dan is hij al
tevreden. Bovendien, Charles Dickens
is dood, deukt hij, en die kan hem
niet meer aan zijn ooren trekken
over zijn kannibalisme. En niet aUcen
door de „vrije bewerking", maar ook
door den omvang is deze Engelsche
roman een „volksstuk" geworden,
want het is uitgedijd tot... tien tafe-
reelen. Er is dus heel wat aan te
smullen, en menig kinderongje had
vóór het laatste tafereel met Klaas
Vaak te vechten.
David Copperfield werd door een
meisje gespeeld, eoa jeugdige travesti
dus, door jongejuffrouw Jeanne Spree,
die er zich met lieve vrijmoedigheid
doorsloeg, en vooral succes had iu de
kostschooïscène. Haar vader, de heer
M. Spree, was natuurlijk de bekende
Peggotty, die hij dik en breed speelde,
de goedhartige tooneelvisscher in een
nieuw bal masque-costuum hij werd
bij zijn opkomen met handgeklap be
groet en behield den ganschen avond
de sympathie van de zaal.
De meeat bekende Dickeus-types
passeerden verder de revue. Daar had
je de wereldberoemde Micawber van
den heer Bigot, zoo van een plaatje
uit de geïllustreerde uitgaaf van
Dickens weggeloopen de stumperige,
eerlijke onderwijzer Mellde wreeds
tiran Murdstoue de kostelijke Tun-
gay, de oppasser met zijn houten
been, waar hij de jongens op de kost
school mee slaat het prachtige zaak
waarnemerstype Uriah Heep de be
dillerige Jane Murdstone de aan
hankelijke en opolfereiide vrouw uit
het volk. juffrouw Peggotty o, en nog
veel meer.
't Was of eenigen zoo uit het boek
waren weggeioopeu en of de figuren
uit „David Copperfield" aan 't leven
waren gegaan.
Het bpiee-Dickens' werk gaf een
aardigen avond en een amusant kijk
spel.
FRANS NETSCHER.
OPLICHTING.
Een ingezetene ontving bezoek van
iemand, die zich noemde Thlëry van
den Berg, wonende Pieter Kiesstraat
67. Hij gaf voor te zijn secretaris van
de Propaganda-commissie alhier, van
het Landelijk Comité tot bestrijding
dor werkloosheid. Met een lijst, gelee-
kend met den naam van een Haar
lemsch geneeskundige, bewoog de
man den ingezetene tot'het geven van
f2.50 voor een gezin, waarvan de
man wegens ziekte niet werken kon.
Bij onderzoek is gebleken, dat aan
het opgegeven adres geen persoon
van dien naam woont en ook, dat de
geneeskundige geen lijst heeft getee-
kend.
Men heeft hier dus le doen met een
oplichter.
Gev. Voorwerp en.
Terug te bekomen bij
A. Brom, Anegang 26, een koralen
halsketting.
H. Essenberg, Magdalenastraat 18,
een paar manchetten.
J. Viezelman. Dubb. Buurt 26, een
boxhond.
H. Willemsen, Holsteijn straat 9,
een regenjas en twee beenstukken.
C. Strik, Westergracht 111, een zil
veren armband.
W. van der Steeg, Roosveldstraat
24, een zakschaartje
C. de Jongh, Zijlstraat 29 rood, een
beursje met kettinkje.
EEN POETS
De boekhouder tan den heer J. A.
Boom, merkte Maandagavond, toen
hij om 8 uur op 't kantoor kw; m, dat
de waterkraan in de wasch^ ,i:a-
heid van de knechts open stond, ver
der, dat een gazen raamschut los was
c-n een ruit was verbroken. Alles werd
echter in het kantoor in orde bevon
den.
Gistermorgen merkte een der
knechts echter, dat zijn zetkast op
ergerlijke manier bevuild was. Ver
moedelijk heeft men bedoelden knecht
een poets willen bakken, omdat hij
een cent loonsverhooging had gekre
gen. De dader, waarschijnlijk een
jongen, heeft zich daartoe kunnen la
ten insluiten en het perceel verlaten
door het raam, waarvan een ruit ge
broken was.
AFTREDEN VAN DEN HEER
KRELAGE.
Wij lezen in het Weekblad voor
BJ o emboli encuituur:
Onze lezers hebben ongetwijfeld al
len met leedwezen kennis genomen
van de meedeeling van onzen Voor
zitter, voorkomende in het vorig
nummer, waarbij deze te kennen gaf,
dat hij zioh voor eene herkiezing niet
weder beschikbaar stelde.
Weiinig hadden we gedacht, dat de
heer Krelage zoo spoedig na de zoo
si-tetterend geslaagde tentoonstel
ling aan- aftreden als Voorzitter zou
denken, en hadden we voorzeker allen
gehoopt dat hij, krachtig vooral
door de opgedane ondervinding, de
man zou zijn, die ook de tent-oonste
ling van 1915 zou helpen voorberei
den en regelen.
De leiding, die hij dit voorjaar
heeft gevoerd, en die van alle zijden
zoo zeer is geroemd, ligt ons allen
nog vearsch in het geheugen en moei
lijk zal het voorzeker zijn iemand te
vinden, die noch tijd noch moeite ont
ziet, om eene zoo groote onderne
ming te leiden en met zooveel tact
en energie te regelen.
Do beer Krelage is sedert 1904 lid
van het Hoofdbestuur en van 1907 af
Voorzitter der Vereeniging. Met
krachtige hand alle leden zullen
dit erkennen heeft hij haar geleid
en veel bijgedragen tot haren voort-
da renden bloei en ontwikkeling. Hij
lieeft zich steeds tot taak gesteld om
den naam onzer Vereeniging, zoowel
in het binnen- als in het buitenland,
hoog te houden en haren invloed te
ver grooten, waardoor tevens het be
lang van het bloemboHenvak in geen
geringe mate is gebaat.
De redenen, die den heer Krelnge
tot zijn besluit hebben genoopt, wij
moetan die eerbiedigen; ze zullen
voor hem ongetwijfeld van zeer over
wegenden aard moeten zijn, want 't
is toch gebleken, dat hem de Vereeni
ging lief was. maar hij kan er van
overtuigd zijn, dat alle leden hem
gaarne nog lang als het Hoofd der
Vereeniging hadden wenschen te be
groeten en dat zij zijn aftreden
Voorzitter ten zeerste zullen betreu
ren.
RED.
HAARLEM'S KINDERKOOR.
Onder voorzitterschap van den heer
P. van Oov, is Dinsdagavond in „De
Karseboom" alhier gehouden de jaar
vergadering van „Haarlem's Kinder
koor".
Hoewel de rekening en verantwoor
ding van den penningmeester, den
heer Ed. A van Bilderbeek, sloot met
een nadeelig saldo, ademde het jaar
verslag van den secretaris, den heer
J. A. van Eyk, een opgowekteu geest,
omdat het Kinderkoor met zijn 300
jeugdige zangers, in bloeienden toe
stand verkeert en volkomen aan zijn
doel beantwoordt.
Gememoreerd werd het concert den
vorigen winter gegeven, dc deelne
ming aan de buldebetooning hier ter
stede bij gelegenheid der geboorte van
Prinses Juliana en aan de zanghulde
gebracht aan het Koninklijk Echtpaar
te Amsterdam.
Omtrent zijn plannen deelde de di
recteur, de heer J. de Nobel, mede, en
het bestuur had daaraan zijn volkp-
men goedkeuring gehecht, dezen win
ter één concert te geven, waarop de
jongeren liederen van Loots zouden
zingen, daarop zangstukjes door de
leerlingen van beide klassen en ten
slotte de Cantate „In den zomer uit"
van Richard Hol.
In het voornemen ligt een gewij
zigde herhaling te geven ten bate van
een liefdadig doel, de Vacantiekolo-
nies, door kinderen voor kindwen,
wat. naar verwacht wordt, veler sym
pathie zal wekken.
De directeur van wien zeer veel
wordt geêischt bij een dergelijke woe
lige schare van meer dan 300 v rooi ij-
ke kindereu, heeft een hoogst moeilij
ke taak. Hij weuscht die evenwel te
\erzwaren door uitbreiding van het
koor met ©enige jongens, omdat de
meisjes verreweg in de meerderheid
zijn-
De heeren J. A. van Eyk en A.
Nes werden als leden van het
stuur herkozen reeds eerder was de
lieer Harbord geroepen op te treden
als opvolger van den heer Ed. A.
Bilderbeek, die bedankt bad uls
cretaris en als bestuurslid.
De heer P. van Ooy dankte in wel
sprekend© bewoordingen den aftre
denden secretaris voor het vele door
hem gedaan ten bate van llaiirlem's
Kinderkoor op 17 September 1907, hoe
hij niet weinig heeft, meegewerkt tot
den bloei van het koor en het
stuur hem daarom benoemd had tot
lid van verdienste. (Applaus).
Daarbij werd den heer Van Bilder
beek overhandigd het diploma van
verdienste, geteekend door een dor
jeugdige leerlingen van het Koor,
waarbij het bestuur een aandenken
had gevoegd, een fraaie liederen-
portefeuille, als bewijs van erkente
lijkheid en goede samenwerking
De heer Van Bilderbeek dankte,
aangenaam verrast, voor de eervolle
benoeming, het vriendelijk geschenk
on de hartelijk© woorden van den
oorzitter.
Na bespreking van e>enige zaken
■an huishoudelijk© aanbelang word de
vergadering gesloten.
DE AUTO MET DE ORGELTONEN.
Lang, lang geleden, in 't begin van
Juli, voerden wij een kleiue campag-
in dit blad over ©eu Auto met or
geltonen.
Meer dan drie maaDden geleden
een, we mogen niet vergen, dat onzo
lezers zich dat nog herinneren. Eu
we zouden er ook niet op terugkomen,
wanneer we niet werden uitgedaagd.
Den 25sien Augustus, dus ook al
eer een paar maanden her, b.ion
een geheimzinnige inzender in d c P o-
iebodt een beschouwing over
deze zaak en zette daaronder
wordt vervolgd.
Dat vervolg kwam voor in 't num
mer van 1 September en ook daar
onder lazen wewordt ver
volgd. Het derde stuk verscheen 8
September, opnieuw met de mededee
ling wordt vervolgd, want 't
was nog altijd niet uit. Den loden
Sept. kondigde de redactie aan, dat
het vervolg wegens plaatsgebrek
moest blijven liggen, w© hebben het
ons kunnen verklaren en den 22sten
Sept. moet, tot leedwezen van de re
dactie, weer veel copie blijven liggen,
waaronder ook liet rampzalige stuk
over de auto en de orgeltonen. Zelf9
gloort de dageraad van 29 September,
zonder het vervolg van het stuk te be
schijnen. Eindelijk, den Gden October
prijkt het voorlaatste en 13 October
het allerlaatste deel van 't stuk in do
Politiebode. We veronderstellen, dat
de redactie bij al dat gevervolg. wel
s gezucht heeft „de man ver
volgt ons met die auto en die orgel
tonen". En de lezers waarschijnlijk
van "S gelijken. Wie herinnert ztch
nog op 13 October, wat hij 25 Augus
tus gelezen heeft? Zoo'n kraan kan
van ons een orgeltoon als huldeblijk
present krijgen
Voor ons was de lectuur niet boei
end, daar al onze beschouwingen in
exteiiso werden weergegeven en, uit
beroepsbescheidenheid, juist de mcc-
ning van den inzender ons belangrijk
leek. Het eenige, wat ons in de lang
gerekte lintwurm belang inboezemde,
was de staart. Wie was de inzender
Ziedaar het raadsel, dal wij zeven we
ken lang voor ons hadden, zonder het
t© kunnen oplossen. En nu eindelijk,
13 October, vinden we, tot onze diojw
teleurstelling, onder het slotstuk de
onderteekening
X
Agent van politie te Haarlem.
En zijn laatste woorden zijn. of wij
nu ook de woorden van den schrijver
in ons blad willen overnemen.
Och toe, neen, laten we dat nu niet
doen. Anders moeten wij óók weer al
die stukken opnieuw plaatsen, en do
zaak is al zoo oud. zóó oud, dat er
weer een nieuwe hoorn in Haarlem
rondrijdt, die volgens officieelc mede
deeling van X. zelf. het schreeuwen
van oen mager varken nabootst.
Voor ons is de zaak dus geëindigd,
maar belangstellenden kunnen d o
Politiebode bii ons komen le
zen. Tegenover X. is dat voldoende,
omdat hij zijn naam niet noemt. Als
X. met iemand te doen heeft, di© hein,
op zijn vraag naar naam en woon-
pktes. ten antwoord geeftik ben
X.. dan wordt hij meegenomen naar
't bureau.
Zoo treden wij tegen X. niet eens
op. Wat zouden wij ook aan ons bu
reau met hem beginnen
„VOOR ALLEN DER U. IJ S. M."
In d© „Vereeniging" gaf de Coöpe
ratieve Vereeniging onder bov- o go-
noemden naam een feestavond. Nu,
dat was het ware woord. Het nv-cht
werkelijk een feestavond heeten Een
rijk afwisselend programma dat d©
Muz. Vereen. Harmonie opende, was
samengesteld, er was op den o vervol
len schotel naar ieders mondje wat.
Niet minder dan 15 nummers ston
den op het programma met de a, b
en c's 25.
Wij gelooven niet dat de lezers liet
ons euvel zullen duiden, dat wij ie
der nummer niet in détails nagaan,
maar hier en daar liever een greep
doen.
Zoo voerde b.v. de Harmonie zeer
goed uit de Ouverture Berlin, wie es
weint imd lacht van Conradi.