NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Claribel's Huwelijk.
28« Jaargang. No. 8383
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- ea Feestdagen.
VRIJDAG 21 OCTOBER 1910
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERT ENTIËN:
per drie maanden: Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem1.20 Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)1-30 Jftf V. Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland„1.65 W'L'! 50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant.
(S&KS^blad,'voirWarl'cm' ".UB* Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
de omstreken en franoo per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Costër. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
TWEEDE BLAD.
OM ONS HEEN
No. 1237.
Bij den aanvang van 't Seizoen.
Nog is de eigenlijke najaarstempe-
ratuur niet over ons gekomen, nog
waait ons een enkelen dag, bij wijze
van vriendelijke toegift, een zachte
zomerwind om het hoofd en de reeks
van concerten en voorstellingen voor
dezen winter is alweer begonnen.
Met leegc zalen.
Joy door Verkade's gezelschap
kon evenmin menschen lokken als
t i e f 1 a n d door de nieuwe Duitsche
opera. En de heer Van Gasteren, in
zijn nooit falend optimisme, schreef
het toe aan 't zomerweer, dat immers
zoo ongunstig op schouwburgbezoek
te werken pleegt. Laat ons niet min
der opgewekt wezen, dan hij en het
er voor houden, dat Joy en Tiefland
vóór hun tijd gekomen zijn, op een
oogenblik, dat de menschen den heen-
geganen zomer betreuren, maar het
verschenen najaar nog niet aanvaard
hebben. Laat ons verzekerd wezen,
dat het weldra beter zal gaan.
Dit brengt immers de logica ook
mee. Hoe vaak hebben we niet vroe
ger geklaagd over den slechten toe
stand van onzen schouwburg, elkaar
voorgehouden, dat hij ouderwetsch
was, ongezellig en onplezierig. Toen
is or een commissie gekomen om daar
verbetering in te brengen en van alle
kanten heeft ze medewerking gekre
gen. Het licht werd beter, de verwar
ming modern, de zitplaatsen werden
aangenamer, hot tooneel werd ver
groot en toen dat allemaal gebeurd
was, kwamen we kijken en zeien, dat
het heel aardig w.as geworden. Haar
lem had dan nu een klein, intiem
schouwburgje, waarmee het wel voor
den dag komen kon.
Maar stel je dan voor, dat de men
schen nu zouden wegblijven dat
is' im*iers ondenkbaar. In of buiten
Haarlem is toch niets veranderd, se
dert we tot elkaar zeiden, dat de
schouwburg aardig en gezellig gewor
den was Amsterdam is er nog, zoo
als het er vroeger lag, niet dichterbij
en niet verder af en ik kan inderdaad
niet inzien, dat het daar zooveel aan-
genamèr is, naar den schouwburg te
gaan, dan hier. De omgeving mag er
wat moet ik zeggen weelderiger
of bonter wezen, dan in Haarlem,
sedert het gewoonte is, de zaal tijdens
het spelen in duister te zetten, maakt
dat weinig verschil meer. De troep
die optreedt is dezelfde, als die we in
Haarlem te hooren krijgen, speciaal
decor wordt voor den enkelen keer
dat het noodig is, meegebracht. En
besliste voordeden in het gaan naar
den eigen schouwburg zijn deze, dat
we de reis ontgaan en veel gemakke
lijker goede plaatsen kunnen krijgen.
Summa summarum, er is in het
aanstaande seizoen publiek in onzen
schouwburg te verwachten. Ik zeg
niet, dat het uit pure liefde voor Haar
lem pruldingen moet gaan zien, maar
verwacht, dat het niet weg zal blij
ven, wanneer een goed gezelschap
komt met een goed stuk, wanneer bij
voorbeeld de Duitsche opera het nog
oens probeert Er zijn nu bovendien
plannen om eenige voorstellingen te
doen geven door het gezelschap onder
directie van Hans Edmund. Het vori
ge jaar vielen deze uitvoeringen wel
in den smaak, de troep was aardig,
gaf levendig spel te zien, kortom er
kwamen menschen in den schouw
burg, die je er anders zoo niet ziet.
Mij dunkt, er is geen enkele reden,
waarom de voorstellingen van dezen
winter niet evengoed zouden inslaan
en ik doe een beroep op wie daarvoor
in de termen vallen, om er niet van
daan te blijven. We moeten niet, ik
geef het dadelijk toe, zoo provinciaal
wezen om alles wat in Haarlem ge
beurt, daarom alleen al goed
en best te vinden, maar we hebben er
nog veel minder aan, om wat hier ge
geven en vertoond werd, af te keuren,
omdat het Amsterdam niet is I 't Is
Brussel ook niet en Parijs evenmin
Maar daarom kan men zich in den
Haarlemschen schouwburg heel goed
amuseeren en wie daaraan twijfelt
moet maar eens komen en zich laten
overtuigen.
Laat ons elkaar goed begrijpen. Ik
zou niet willen vergen, dat de Haar-
lemsche liefhebbers van kunst en mu
ziek maar dadelijk, bij den eersten op
roep, naar de concertzaal snellen,
integendeel, menigmaal heb ik ine ver
baasd over de vrijmoedigheid, waar
mee jongelui die nog geen naam heb
ben gemaakt, durven optreden en ver
wachten, dat er eenige honderde be
talende hoorders te vinden zullen zijn.
De weg naar het succes is eenmaal
moeilijk en zwaar en wordt betreden
door menigeen, die beter deed met
zich tevreden te stellen met de be
scheiden onderwijzende positie, dan
te haken naar lauweren in de con
certzaal. Indien dit juist is, en ik ge
loof dat er niets tegen te zeggen valt,
dan is even onweerspreekbaar, dat
steun dient te worden gegeven aan
kunstuitingen, die een hoogte van be-
teekenis bereikt hebben.
Ik denk hierbij onder anderen aan
de middaguitvoeringen, die de heer
Kriens voornemens is met zijn mu
ziekkorps te geven in de groote zaal
van de Sociëteit Vereeniging. Mij
dunkt, juist dat middaguur is voor
het hooren van muziek zoo buitenge
woon geschikt De indeeling van den
werktijd in onze maatschappij laat
eenmaal midaagmuziek alleen op den
Zondag toe en verwijst de concerten
op de overige dagen naar den avond.
Maar 's avonds zijn de menschen
half vermoeid, hebben hun volle be
langstelling niet meer, 's middags
zijn ze frisscfiëé en ondervinden welk
een buitengewone opwekkende kracht
er in ligt. dan muziek te hooren.
Vooral in den winter als de middag
zoo neerhangend kan zijn van vale
grauwheid. En in de groote concert
zaal komt ze beter dan ergens anders
tot haar recht Onder de beste zalen
in den lande wordt ook die van Haar
lem getold.
Ik hoop daarom van harte, dat er
tl van muziekliefhebbers van deze
matinees zullen willen genieten. Het
korps staat overal waar het zich hoo
ren laat gunstig aangeschreven en ik
durf wel zeggen, dat het in Haarlem
gelijk de profeet in zijn eigen land,
lang niet voldoende wordt gewaar
deerd. Een van de voornaamste din
gen die een orkest behoort te bezit
ten, het ensemble, is in de jaren van
zijn bestaan meer en meer verkregen,
wat onder anderen te danken is aan
de omstandigheid, dat de hoofdpartij
en in dezelfde handen blijven en de
veranderingen in het korps zich na
genoeg tot de tweede partijen bepalen.
Daardoor wordt een zekere vastheid
in de uitvoering bereikt, omdat de
eerste krachten, tengevolge van de
jarenlange samenwerking met den
dirigent, zijn bedoelingen volkomen
begrijpen.
Naar de eischen van dezen tijd zal
op elke matinee een solist optreden.
Ik zou zoo graag willen, dat deze
korte beschouwing voor iets meer,
voor iets anders dan een „reclame"
werd gehouden. Mij dunkt, we moeten
toch wat er voor goeds in Haarlem
geboden wordt, waardeeren en die
waardcering toonen door daadwerke-
lijken steun .1-Iet is heel gemakkelijk
en aardig, om menschen die aan kunst
doen, op een jubilé met een speech en
een krans te beloonen, maar het is
veel nuttiger, hen in staat te- stellen
zoodanige jubilea zonder onnoodige
zorg te bereiken. Vreemd toch, dat
daarbij zoovaak over de grenzen
wordt gekeken en grooter waardee
ring getoond van wat anderen, dan
van wat wij zelf hebben.
In 't algemeen heb ik, met deze twee
voorbeelden, tot het hebben en tot
HET TOONEN van belangstelling
voor wat in Haarlem voor goeds
wordt vertoond en uitgevoerd, willen
opwekken. Als schouwburg en mu
ziekkorps er niet waren, zouden we
hel gemis ieder oogenblik gevoelen
is het dan niet logisch, hen te steunen,
nu ze er toch zijn
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
Uit nadere berichten blijkt, dat
niettegenstaande de raadgeving van
het atakingscorailé, om den arbeid te
hervatten, in sommige steden van
Frankrijk
NOG SPOORWEGWERKERS
BLIJVEN STAKEN.
O. a te Toulouse. Het bestuur van
de daar gevestigde vereeniging van
spoorwegbeambten heeft in een ma
nifest heftig geprotesteerd tegen het
besluit van het stakingscomité ie Pa
rits tot hervatting van den arbeid en
tevens verklaard, dat het zich door
het gepleegde verraad niet zal laten
ontmoedigen.
Toulouse is niet de eenige plaats,
waar de arbeiders zich niet storen
aan het bevel van het stakingscomité.
Te Narbonno heeft geen der stakers
den dienst hervat en het bestuur
heeft bekend gemaakt, dat er eerst
einde aan de staking zal komen,
meer de maatschappijen alle
eischen der spoorwegbeambten zullen
hebben ingewilligd en al de stakers
in dienst hersteld zijn.
Ook te Bordeaux hebben de machi
nisten en stokers, ten getale van 550,
besloten te blijven staken, totdat de
ontslagen arbeiders weder aangeno
men zullen zijn.
De voortgezette plaatselijke stakin
gen hebben blijkbaar weinig invloed
op den treindienst, want het heet, dat
deze weer .geheel normaal is.
Toch duurt de bewaking der spoor
wegen door militairen voort. En dit
is niet onnoodig. Toen kapitein Du-
loc met een sergeant 's nachts bij St.
Denis een inspectietocht langs de
spoorlijn maakte, werden zij plotse
ling overvallen door twee spoorweg
mannen. Om den lieden vrees aan te
jagen, schoot de kapitein in de lucht,
waarop zijn aanvallers hun revolvers
op de beide militairen afschoten en
daarna de vlucht namen. Een kogel
was rakelings langs den officier heen
gegaan, maar deze zoowel als de
sergeant bleef ongedeerd.
Ook een deel der
Daar de politie niet bij machte
bleek, de werkplaatsen der werkwil
ligen overal voldoende te beschermen
is de cavalerie te hulp geroepen, zoo
dat nu sterke patrouilles de stad
doorkruisen.
Deze machtsontwikkeling belet den
stakers evenwel niet, om do werkwil
ligen toch nog lastig to vallen. Zoo
werd een aantal arbeidssvillige tim
merlieden op een werk te Levallois-
Perret door een bende van ongeveer
duizend stakers overvallen. Nadat
politie en infanterie gechargeerd had-
den, trokken /.os- tot zevenhonderd
1 stakers naar Clichy, waar zij ook
verjaagd werden. Eenige stakers
1 werden gevangen genomen.
Na een daarop gehouden vergade
ring in de Arbeidsbeurs werd eene
deputatie naar het politiebureau ge
zonden, waarheen de arrestanten ge
bracht waren, met den eisch, dezen
onmiddellijk los te laten, hetgeen
evenwel geweigerd werd. Daar de
stakers aanstalten maakten, het com-
I missariaat te bostonnen, wei-den
troepen gerequireerd.
Later op den dag werden nog op
verschillende punten van de stad
tusschen stakers en soldaten schoten
gewisseld.
Thans worden eenige nadere bij
zonderheden openbaar gemaakt over
de beweerde
SAMENZWERING TEGEN DE
FRANSCHE REGEERING.
De „Dépêche de Lyon" geeft deze
onthullingen. Het complot werd on
geveer zes maanden geleden ontdekt,
door een detective van de brigade
tot opsporing van anarchisten, die
het geluk had een aantal documenten
machtig te worden, uit welke men de
plannen der samenzweerders nauw
keurig kon nagaan.
Aan het hoofd der reorganisatie
stond een centraal-comité en daar-
1 naast werkten een aantal dïstricts-
groepen.
j De slag zou worden geslagen in
den aanvang van een zeer listig
1 voorbereide algemeene staking.
1 ünder de gevonden pupieren kwa
men lijsten voor met de namen van
soldaten, die zich beslist bij de be
weging zouden aansluiten en even
eens een opgave van de plaatsen,
waar de bommen zouden worden ne-
dergelegd.
De „Petit Parisien" verklaart, dat
op verschillende punten van Frank
rijk volledig ingerichte bommendé-
póts bestaan.
Die bommen worden vervaardigd
door anarchisten, die evenwel, om
mogelijke verdenking van zich af te
wenden, quasi het een of ander eer
zaam beroep uitoefenen.
Van tijd tot tijd ontdekt de politie
een der bergplaatsen, de ontdekking
wordt evenwel geheim gehouden,ten
einde geen onrust onder het publiek
te wekken.
Tot zoover deze berichten. Nu de
zaak toch is uitgelekt, zullen velen 't
van de regeering het verstandigst
achten, als ze officieele berichten
over het gebeurde geeft, opdat men
de losse sensatie-geruchten tot de
juiste waarde terug zal kunnen bren
gen.
De berichten over
DEN TOESTAND IN DE NIEUWE
REPUBLIEK PORTUGAL
worden steeds schaarscher, waaruit
valt af te leiden, dat er met veel be
langrijks meer gebeurt. Toch is er
nog een en ander, dat het vermel
den waard is.
Uit Lissabon wordt de inhoud dei-
proclamatie geseind, waardoor de
Braganza's uit Portugal worden ver
bannen. De voornaamste artikelen
zijn de volgende
1. De familie Braganza, tot. aan de
revolutie van 5 October 1910 de Por-
tugeesche dynastie, wordt voor altijd
uit Portugal verbannen.
2. Deze uitzetting der familie Bra
ganza heeft betrekking op alle voor
gangers en nakomelingen van koning
Manuel tot in het vierde geslacht.
Een Duitsch blad heeft inzage ge
kregen van een brief uit Lissabon,
geschreven door een Portugees, die
tot dusverre afgevaardigde was, tot
de partij der regeneradores behoorde
en in betrekking stond tot hot hof.
In dien brief komt o. a. de volgende
schildering voor van de revolutie
„Afgezien van enkele betreurens
waardige voorvallen, veroorzaakt
door den geest van reactie, moet
worden erkend, dat het Portugeesche
volk, en in de eerste plaats de revo-
lutionnaire massa's van Lissabon,
een voorbeeld van verdraagzaamheid
en gemaiigheid hebben gegeven, zoo
als de geschiedenis van geen andere
revolutie biedt De personen, die
daags na de proclamatie der repu
bliek door de straten van Lissabon
gingen, bemerkten natuurlijk, dat er
iets bijzonders gebeurd was. Maar zij
zouden niet geraden hebben, dat
den vorigen avond een moorddadige
broederstrijd had gewoed, en dat een
der oudste tronen van Europa omver
geworpen was. D:t is ie vreemder,
daar hei een feit is, dat alle tegen
standers der republiek vast over
tuigd waren, dat op de zege der re
publikeinen bloedige represailles
zouden volgen.
j Wanneer de proclamatie der repu
bliek niet toevalligs geschied ware in
een tijd van hevigén kerke! ij ken
strijd, dan zou zelfs de vervolging
j der geestelijke orden, die nu en dan
in de stad aanleiding gaf tot rust-
verstoring, niet plaats hebben
had. Misschien hadden dan velen'te
Lissabon eerst uit de bladen verno-
men dat Portugal feitelijk geen ko-
Dinkrijk meer is."
j De Lissabonsche correspondent van
een Amerikaanscn blad heeft een
Onze lachhoek
TOCH WAAR!
Juffrouw A. Mijn man heeft mij
verzekerd dat hij mij niet meer zaJ
kunnen beminnen als ik oud ben.
Juffrouw B. O, foei, hij moest
zich schamen.
Juffrouw A. Waarom? Ik ben 24
a hij is 69; als ik oud ben, is hij aJ
lang dood.
ZONDERLING.
Wanneer men die zangeres dei
avonds op het podium ziet, is zij zor
mooi als de dag, en ziet men haai
overdag op straat, is zij zoo leel ij h
als de nacht
KINDERLIJKE OPVATTING.
Stadskind (voor de eerste maal
in stoppelveld ziende). Nu weef
ik toch ook waar de lucifers vandaan
FEUILLETON
Naar het Engelse h.
van
IL T. JOHNSON.
12)
Maar dit duurde niet lang. Dick was
Jn zijn geboorteplaats algemeen be
kend als een van de gespierdste-
kampvechters, en dit kwam zijn aan
rander ook weldra tot zijn eigen scha
de te weten. Behendig als oen aal
wrong hii zich orn, zijn hand onder
tegen den kin van zijn aanvaller en
duwde zijn hoofd achterwaarts, daar
na duwde hij niet zijn eigen hoofd te
gen do onderkaak van den ander met
zulk een kracht, dat deze hem moest
loslaten, maar nog voor dat hij viel,
had Diclc hem in zijn middel gegre
pen on met een krachtigen zwaai
wierp hij hem over zijn schouders
zijn aanvaller viel met een doffen
slag op de steenen en bleef roerloos
"ggen.
Nu bemerkte Dick eerst, dat hij nog
met meer aanranders te doen had.
Toen hij een hunner onschadelijk had
gemaakt «iond de ander juist op hel
punt om een stok met looden knop op
Dicks hoofd te doen neerkomen had
hij dit gedaan, dan zou de uitslag van
het gevecht geheel anders zijn geweest
maar juist op het beslissende oogen
blik werd de zware stok gegrepen
door denzelfden man met de lichte
overjas, die Dick dien avond reeds
had geholuen.
Wij hebben hem nu in onze
macht, zeide de nieuw aangekomene.
Natuurlijk zult gij een aanklacht to
gen hem indienen
Dat weet ik niet, zeide Dick; ik
geloof, dat die snaak reeds genoeg ge
straft is. Met deze woorden wees hij
naar zijn vijand, die nog op straat
lag te kreunen.
Misschien hebt gij wel gelijk,
gaf de ander ten antwoord en stak
een zilveren fluitje weer in zijn zak.
Drommelsgij hebt u kranig gehou
den. Het is de moeite bijna niet waard
om den aanrander te vervolgen, nu
hij reeds zulk een straf heeft ontvan
gen.
U zal ik echter achter slot en
grendel laten brengen, vervolgde hij,
zich tot zijn eigen slachtoffer wen
dende, die volkomen machteloos ter
neer lag, daar hij liem met zijn knie
in bedwang hield.
Doe het niet, zei de man met het
blozende gelaat, het zal zeer tot uw
eigen nadeel zijn.
Ik weet het, zei de ander en
drukte zijn hand in den nek van zijn
vijand en vervolgde toen langzaam,
terwijl hij half binnensmonds sprak,
ik zal u voor dezen keer nog de vrij
heid teruggeven, wanneer gij mij ver
telt, wanneer en waar Long Larry
weer een nieuw waagstuk gaat be
proeven. Ik weet, dat het plan bestaat.
Waarachtig, ik weet het niet,
gaf de ander ten antwoord, hoewel hij
bijna niet ui staat was om te spreken.
Pijnig mij niet langer gij drukt
mijn ribbenkast in.
Het is goed, ga mee ik zal u
in verhoor laten nemen.
Welnu dan, als 't moet dan moet
het, zei de ander, morgenavond kwar
tier vóór twaalven zal het plaats vin
den.
En waar
Waarachtig, dat weet ik niet.
Ga dau maar mee. Ik zal u voor
Paget brengen. Ik heb geen lust om
hier mijn tijd te verspillen.
Welnu dun te Norwood, en hij
gaf liet adres op in een der straten
van deze voorstad. Denk er echter aan
dat gij or met geen woord over spreekt
dal ik liet u heb verklapt, want an
ders heb ik de wraak van Larry te
duchten. Iemand, die Larry in den
weg staat, heeft spoedig een mes tus
schen zijn ribben.
Ik zal niets verklappen, was het
koele antwoord van den ander, daar
voor kent gij my, dunkt mij, te goed.
stierengevecht bijgewoond, het eerslq
dat in de Portugeesche hoofdstad
sinds de revolutiedagen gehouden
erd.
De helden van den dag waren de
beide zee-officieren Machado Santos
en Morinha Camanos, die bij de om
wenteling op den voorgrond getreden
zijn. Toen Santas de arena binnen
trad, bracht het publiek hem eene
geestdriftige ovatie op de schouders
der toreadors werd hij rondgedragen
en ten slotte naar de vroegere ko
ningsloge gebracht, welke thans ver
sierd was met republikeinsche vlag
gen.
De verschijning van Camanos aan
zijn zijde deed het publiek wederom
in donderend gejuich losbarsten. In
de pauze werd een beroep gedaan op
de aanwezigen, om geld beschikbaar
te stellen voor de families der slacht
offers van de revolutie, waaraan met
milde hand werd voldaan.
EEN STRIJD OM 150 MILLIOEN.
Het geldt hier 150 millioen, die de
Turkschc regeering wil leenen.
Frankrijk wil het geld voorschieten
maarhad veel voorwaarden. Lan
gen tijd is over en weer over deze
voorwaarden getwist, maar nu is er
eindelijk overeenstemming verkre
gen.
Bij die onderhandelingen is ver
kregen. dat twee Franschen, door de
Regeering der republiek aangewezen,
belangrijke posten zullen verkrijgen
in de financieeie administratie van
Turkije. De een zal worden benoemd
tot directeur van de geldmiddelen, de
ander zal zitting hebben in de Reken
kamer te Konstantinopel.
Wat de leveringen voor Turkije be
treft. heeft Frankrijk als voorwaarde
gesteld, dat hei behandeling wenscht
op den voet der meest begunstigde
natie, dat wil zeggen geen opdracht
tot levering van oorlogsmateriaal,
schopen. kanonnen, ammunitie, door
Turkije aan eenige firma buitens
lands gegeven, zal minder mogen
zijn dan een gelijksoortige opdracht,
in Frankrijk gegeven.
De Franschman denktvoor wat
hoort wat. En de Turk. die geld
moet hebben, kan als het er op.
aankomt, niet weigeren.
UIT OOSTENRIJK-HONGARUE.
Admiraal Montecuculi verklaarde
ter vergadering van de marine-com
missie der ilongaarsche delegatie.
Maar denk er aan, dat ik u zal laten
bespieden, en wanneer gij mij op een
dwaalspoor hebt gebracht, dan zal ik
er u duur voor laten boeten. Sta nu
op en vergeet niet, dat ik u scherp in
het oog zal laten houden.
De man met het blozende gelaat
stond op, hielp zijn metgezel op de
been en zij strompelden weg, zoo
vlug als hun toestand het hun veroor
loofde.
Nu wendde Dick zich tot den man,
die hem zoo ter rechtertijd te luilp
was gekomen, reikte hem de hand en
zeide
Ik ben u zeer dankbaar voor uw
hulp. Wanneer die ander mij ook een
slag op het hoofd had toegebracht,
dan zou ik to duizelig zijn geweest oin
mij te verdedigen.
Spreek daar niet over, zeide de
ander. Drommels, gij hebt hem aardig
te pakken gehad. Luidruchtige Billy,
zooals zij hem noemen, is nog nooit
zoo flink afgestraft, sinds hij te
Kempson Park werd betrapt. Ik zou
u bijna willen verzoeken mij die kunst
ook te leeren voor iemand van mijn
beroep is het ongetwijfeld zeer nuttig
zulke kunststukken te kunnen ver
richten.
Zullen wij te zamen gaan eoupee-
xen? vroeg onze vriend, die met zijn
vlugge opmerkingsgave wel had be
merkt, dat hij met een eerlijk man
te doen had. Myn naam is Dick Bram
ley en ik woon te Dene-on-Dass.
Met genoegen, zei de ander. Dick
Bramley, dien naam heb ik wel eens
meer gehoord. Nu herinner ik het mij.
Ik heb hem in „The Life" gelezen. Gij
waart de kampioen van de Dass, en
men wilde, dat gij naar het kampioen
schap van dc Tyne zoudt dingen,
maar uwe bezigheden lieten het u
niet toe om u te trainen.
Juist, dat ben ik, zeide Dick'ge
vleid, hetgeen bij iederen athleet het
geval zou zijn, die tot de ontdekking
komt, hoe beroemd hij is.
En dit is mijn naanr, zeide de an
der en overhandigde Dick zijn kaartje
waarop deze las
„Inspecteur Gleddow"
„Detectiven-departeiuent."
HOOFDSTUK VIII.
In de City.
Dick had ongetwijfeld geen man
kunnen ontmoeten, die hem zoo goed
de verschillende eigenaardigheden
van het Londensche volksleven kon
toonen, als inspecteur Gleddow. Een
man van de wereld in den waren zin
van het woord, was de inspecteur
door een jarenlange ervaring bekend
met alle rangen en standen van de
maatschappij, en kende hij alle rade>-
ren van de groote ingewikkelde ma
chine, die de maatschappelijke we
reld in beweging brengt. Door zijn
betrekkin" had hij alle toestanden van
het leven leoren kennen en had de
mcnschelijke karakters leeren bestu-
deeren op tijdstippen, wanneer mas
kers werden afgeworpen en alles zich
in zijn ware gedaante voor hem ver
toonde. Hij bezat de sleutels van ver
schillende geheime bewaarplaatsen,
waarin geraamten verborgen waren,
wier geheimen hij alleen kende, en
waarmee hij de wereld in opschud
ding had kunnen brengen. Op het we-
reldtooneel vervulde hij zelfs een groo
ter rol dan vele aanzienlijken.
Nil eens zat hij in een equipage
naast een minister, dan weer zwierf
hij overal rond als werkman ver
kleed vandaag als predikant gekleed,
keek hij van achter een paar blauwe
brilleglazen in de zaal van het Lager
huis rond, en morgen bevond hij zich
weer onder het gehoor van een volks
redenaar in de open lucht, met een
kort pijpje in den mond bij den een
of anderen wedstrijd stond hij op de
tribune, net gekleed, met korte broek
en witten hoed, naast aanzienlijke
pairs, en het volgende oogenblik in
een bijzonder hooge boord met den
eigenaar van een vierspan te praten.
(Wordt vervolgd).
