NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. 28e Jaargang. No. 8386 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. DINSDAG 25 OCTOBER 1910 A HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN ADVERTENT1ÊN: per drie maanden: ^an regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Voor Haarlemƒ1.20 Haarlem van 1— 5 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel. Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd Is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat. gemeente)1.30 Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing: Franco per post door Nederland1-65 Bnr 50 Cts. v00r 3 plaatsingen contant GöllustTéen? Zondagsblad, 'voor Haarlem' 1 1 '.o'Sh Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53. de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Uitgave der Vennootschap Lourens Costfer. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Bultenspaame 6. Telefoonnummer 122. >1 - III» lil x-l— JLI. II I- Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemaGhtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229. DIT NUMMER BESTAAT UIT ZES BLADZIJDEN. EERSTE BLAD. AGENDA WOENSDAG 26 OCTOBER. Gemeenteraadsvergadering, 10 uur voorrn. Schouwburg: Duitsche Operette-ge zelschap: „Das Misikantenmftdel,' 8 uur. De Kroon: „Het Vrije Tooneel", 8 uur. Café „Do Ivarseboom": Concert, 7 T2 uur. Stoofsteeg 6: Evang. Samenkomst, 8 uur. OM ONS HEEN No. 1239. Waarom pen eigen aangifte? Onlangs hebben B. en W. van Haarlem medegedeeld, dat van het College geen voorstellen zijn ie ver wachten om te bepalen, dat voortaan de ingezetenen zelf het cijfer van hun inkomstenbelasting zullen heb ben op te geven. Waarom B. en W. daar niet aan wilden, vernamen wc destijds niet, maar het is in dc af- dcelingen gevraagd en het antwoord is dan ook niet uitgebleven. Het luidt letterlijk als volgt De vraag, of de ambtshalve aanslag moet worden vervangen door verplichte eigen aangifte, werd door Uwen Raad reeds zeer uitvoerig overwogen bij de be handeling' van de thans vigeoren- de belastingverordening. De be zwaren tegen eigen aangifte wer den toen zóó algemeen gevoeld, dat een desbetreffend voorstel met algemeeiie stemmen, op die van den voorsteller na, werd ver- worsa. Sedert hebben wij geene aan leiding gevonden, om van inzicht te veranderen. Oppervlakkig bekeken is dit stand punt nog al sterk. Uwe Raad heeft er niet aan gewild en wij, B. en W., zijn sedert niet van inzicht veran derd. Toch. is er in dit betoog iets komieks voor wie zich kunnen herin neren, dat de discussie, waarop B. en W. doelen, plaats had op 13 No vember 1S93, dat is dus nu zeven tien jaar geleden, toen bet college van B. en W. heel anders was samen gesteld, ja géén van de tegenwoordi ge wethouders daarin toon zitting had, want de oudste wethouder in dienstjaren, de heer De Breuk, is pas 28 Maart 1894 benoemd, Dr. Krusc- «nan is van 1901 en do heeren Loos- jas en Hulswit zijn, naar men weet, als wethouders nog kersverse!» Maar sterker nog, do Raad van toen lijkt al bitter weinig op den Raad van nu. Vijf van de tegenwoor dige Raadsleden hebben de discussie van 13 November 1893 meegemaakt, namelijk de heeren Van Styrum, Loomeijer, Van den Berg, De Breuk en Kruseman, de acht-eu-twiutig an dere leden maakten toen van onze vroedschap geen deel uit. Het is dus wel wat fantastisch, wanneer B. en W. tot die 28 leden zeggen Uwe Raad heeft de zaak overwogen, maar liet den voorsteller alleen staan. Die voorsteller was de heer Beij- nes, zijn amendement luidde aldus Ieder belastingplichtige is ver plicht, zijn juiste inkomen ter goeder trouw aan te geven. In gebreke blijvende, geschiedt de aanslag ambtshalve. Dit was nu niet heel fraai gezegd, maar de bedoeling was duidelijk. Er volgde inderdaad ©en uitvoerig debat op, waaraan deelnamen de heeren Krol, Enschedé, 't Hooft, Van Dieren Bijvoet, Van der Mersch en De Kan ter, allen personen, die overleden of geen lid van den Raad meer zijn, waaruit meteen duidelijk blijkt, hoe lang zeventien jaar wel geleden is. En toen het op stemmen aankwam, stond de heer Beijnos alleen. Wat bewijst dat nu Weinig of niets. Weinig, omdat de Raad, zooals ik deed opmerken, nu geheel anders is samengesteld, niets, omdat de toen malige venverpin-g van het amende ment plaats had onder geheel andere omstandigheden Het voorstel-Beijnes ging uit van de stelling, dat het In komen Yan een ander moeilijk is na te gaan. De heeren 't Hooft en Bij voet hechtten, al zeiden ze het niet met ronde woorden, weinig aan de goede trouw, die de heer Beijnes bij de ingezetenen veronderstelde, en de heer Van der Mersch, die de goede trouw wel aannam, vreesde, dat de opgaven dikwerf uit onwetendheid te laag zouden wezen. Ik vermoed, dat vooral dit laatste argument op dc leden indruk zal heb ben gemaakt. Hot was inderdaad van betec-kenis, op dat oogenblik, toen het heele systeem van belasting nieuw was en de burgerij derhalve de grondslagen, waarop zij steunde, nog had te leeren. Op dit oogenblik evénwel, zeventien jaar later, staan wij er geheel anders voor. De bur gerij is aan de belasting naar het in komen gewend geraakt, zij weet zeer goed, wat daaronder wordt verstaan, zoodat het geven van onjuiste op gaven uit onwetendheid niet meer behoeft te worden gevreesd. Er was in 1893 nog een ander argument, dat nu zijn beteekenis verloren heeft men schroomde om de burgerij, die t-ooh al niet bijzonder op de nieuwe belasting gesteld was, door scherpe bepalingen al te zeer te ontstemmen. Daaraan' gaf de heer Krol namens de Commissie van financiën uiting, toen hij meedeelde, dat zij don voorgestel den vorm (zonder verplichting van aangifte) gekozen had, „om alle ha telijks aan de nieuwe verordening te ontnemen." Na dien hebben we zeventien jaar geschiedenis. Honderde ingezetenen zijn meermalen verhoogd, zeer velen hebben daartegen geprotesteerd, en hun bezwaren bij de' daarvoor be staande Commissie ingebracht. Lang zamerhand zijn de belastingschuldi gen zóó door de wol geverfd, dat ze er nu waarlijk niet meer van zullen schrikken, wanneer op het inschrij vingsbiljet frischweg gevraagd wordt: „wat is Uw inkomen Uit een en ander blijkt, meen ik, duidelijk, dat B. en W. ten onrechte op dit oogenblik dezen Raad de be slissing van 1893 voorhouden. De Raad is sedert dien tijd veranderd en de omstandigheden zijn niet minder gewijzigd. Alleen B. en W. zijn bij hun inzicht gebleven!! Waarschijn lijk zal, zoodra het aangekondigde voorstel tot invoering van verplichte aangifte is ingekomen, aan het da- gel ijksch bestuur wel gevraagd wor den om argumenten van recenter datum. In afwachting daarvan wil ik mijnerzijds aanstippen, wat naar mijn meening voor de invoering dei- eigen, verplichte aangifte pleit. Het. is dit, dat daarin een middel te meer is gegeven om tot de wetenschap yan het juiste inkomen te geraken. Ik heb het al eens vroeger gezegd wanneer B. en W. iemand te laag aanslaan, zal hij daarin gemakkelijk berusten, omdat hij bij deze taxatie een zuiver lijdelijke rol speeltzoodra deze man evenwel zelf zijn inkomen moet op geven, wordt hij gesteld voor de keus om de waarheid mede te deelen, of.... het tegendeel. Men voelt het zeer groote verschil in het eerste geval is hij bij de onjuistheid passief, in het tweede bij een onwaarheid actief. Menigeen zal zich aan liet laatste niet wagen. In. verband daarmee verdient de aandacht, dat B. en W. veronderstel len, dat de bedoeling is, den ambls- halven aanslag te vervangen door verplichte eigen aangifte. Hot aangekondigde voorstel is cr nog niet, maar het is natuurlijk moge lijk, dat de strekking aan de inge wijden al bekend is geworden. Is dit juist, dan wordt het voorbeeld van den heer Beijnes gevolgd, dat naar mijn wijze van zien tooh onvolledig was. Waarom zouden verplichte aan- gifto en ambtshalve aanslag niet naast elkaar kunnen blijven be staan? Geeft de belastingschuldige een aannemelijk cijfer op, dan nemen B. en W. dat over, zoo niet, dan slaan zij hem, met afwijking van zijn opgave, ambtshalve aan. Iets van dien aard wensebte de heer Van dear Mersch in 1893, maar ook zijn amendement kon toen de meerderheid niet halen. En nu weet ik wel, dat men deze samenkoppeling hinderlijk zal vinden, v e x a t o i r voor den belastingschuldige, zooals dat in de taal der raadsvergadering heet, maar in de practijk is men hij de rijksbelasting daaraan reeds ge wend en .het is bij de gemeente belasting niet onplezieriger, dan wan neer jaar irn, jaar uit, zooals nu ge beurt, de schroef op goed geluk wordt aangedraaid, totdat, om den klassie ken term te gebruiken, „de belas tingbetalers piepen". Vooral wanneer de menschen ge bruik hebben gemaakt van de gele genheid, die ook nu bestaat, om op te geven in welke klasse zij meenen te moeten worden geplaatst Het grasduinen in onze particuliere aangelegenheden, om ons inkomen te weten te komen, voelen nu al de meesten als een vexatoire handeling, die hen ontstemt en uit hun humeur brengt Dat kan niet anders. Zoodra de fiscus in den smaak valt. is hij stellig ver onder het juiste cijfer. Wat meer, wat minder ontstemming is dus een weinig belangrijke, zui ver quantitatieve quaestie. Niet eene van beginsel. Om die reden kan ik mij dan ook met het verzet van B. en W. niet vereenigen, en zal gaarne zien. dat eem goed, weloverdacht en duidelijk geredigeerd voorstel wordi ingediend, om de verplichte eigen aangifte met den ambfcshalven aan slag te combineeren. Door dat aan te nemen, zal de Raad bovendien toonen, een eenmaal gevolgde lijn te durven doortrekken. Hij begon met de benoeming van een belasting-con troleur, hij dient met de verplichte eigen aangifte te vervolgen. Alleen daardoor kan een belangrijke stap verder worden gedaan naar het goe de doelhet juiste Inkomen van de belastingschuldigen te leeren ken nen. J. C. P. Stadsnieuws WELDADIGHEIDS-CONCERT. Bijzonder druk was het niet op het Weldadigheidsconcertdat de dames Lizzie Wijsmuller en Marie Warnier met medewerking van mej. Marie Bias gisterenavond in „De Kroon" gaven ten voordeale van de Vereeni- ging „Weldadigheid naar Vermogen" Maar laat ons hopen dat er stapeltjes entréekaarten zijn weggegaan aan liefdadige stadgenooten, die zich ten slotte door het ongewoon gure weer van een bezoek aan de concertzaal hebben doen terughouden. Tot het artistiek slagen van het schoone plan hebben de eoncertgeveu- de dames zich loffelijke moed te gege ven. En zeker niet zonder succes. Het samenspel op de twee groote Blüth- ner-vleugels heeft ons een uur van niet aüodaagsch muzikaal genot ver schaft. De dames Wijsmuller en Warnier heiden mean ik leerlin gen van onzen muzikalen Nestor Lo- ander Sclüegel verstaan elkaar uit muntend en schijnen het voor een ge zamenlijk optreden met aan een zeer ernstige voorbereiding te laten ont breken. En bij een keuze van belang rijke en technisch veeleischende toonwerken als zij hier ten gehoore brachten, inag dat zeker niei overbo dig heeten. Zij gaven: bet C-moll-oon- cert van Bach, de „Paasacaglia" van Leander Schlegel en een Improvisata über em franzosischea Volkslied, van Reinecke alles voor twee kla vieren. Van deze werken trok zeer in 't bijzonder de aandacht de betrekke lijk nieuwe oompositie van onzen eminenten stadgenoot welke com positie, als ik mij niet vergis, dezen avond te Haarlem haar eerste uitr voering beleefde. Het is een reeks variatie» op een heel oud en zelfs moer dan alk ander „afgezaagd" tite- na namelijk de tonenreeks van den klimmenden en dalenden toon ladder. Een buitengewoon moeilijke opgave die zich de componist hier stelde maar die hem tevens alle gelegenheid bood zich opnieuw aan ons voor te stellen als een man ven gelukkige vindingsgave, van aller fijnst en zeer modem muzikaal voe len. Want, al schimpt misschien do heer Schlegel wel eens tegen het uil- tra-modemisme in de muziek, hij is toch en gelukkig ookl een recht en eoht kind van zijn tijd. Vergelijk zijn werk maar eens bij dat van den niot eens zoo heel veel ouderen, en als componist heel niet weg te cijfe ren Carl Reinecke. Hoeveel rijker, weelderiger, karak teristieker klanken weet hij datzelfde klavier te ontlokken. Hoe warm en smedig is zijn harmoniek, hoe zinrijk en weinig „schoolsch" zijn contra- punctiek. Met groote belangstelling heb ik de voordracht van deze vrij uitgebreide ,-Passacaglia" tot het ein de toe gevolgd, en dat volgen werd des te gemakkelijker en genotrijker door het inteJligent-muzikaal, zeer verzorgd samenspel der dames Wijs muller en Warnier. Met liefde en toe wijding hebben zij zich aan haar taak gegeven en zich daardoor aan spraak verworven op den dank van haar toehoorders die zich dan ook in een hartelijk applaus uitsprak. Mejuffr. Bies gaf daarbij bege leid door mej. Warnier eenige He- deren van Brahms, R. Strauss, Wil lem Andriessen, Rob. Franz en Jen sen. Of pianiste en zangeres veel te za nten gestudeerd hebben weet ik niet maar dat zij elkaar geheel begre pen Is mij niet gebleken. In drukke klavierpartijen, zooals Ba-ohms en Strauss ze kunnen schrijven, werd de begeleidster wel eens door de pianiste verdrongen. Toch bleef er nog veel te wiaardeeren, en eenige nummers, als Andriessen's „Wiegelied" en Franz' „Für Musik', werden zeer ge noten en gewaardeerd. Het geheel was een aardige, afwis selende en niet overladen kunstavond. PHILIP LOOTS. MAATSCHAPPIJ TOT VERBETE RING DER HUISVESTING VAN MINVERMOGENDEN TE HAAR LEM. Deze Maats, hield eene algemeetne vergadering op Maandag, waarover ons geschreven wordt: De plannen tot opruiming van meerdere woningen in de Kerkhof straat en tot doortrekking van een gedeelte dier straat tot de Heerenvest, waarvan in het vorige verslag mel ding is gemaakt, zijn dit jaar hare uitvoering nabij gekomen. In het plan van bebouwing, zooals dit door het bestuur aan B. en W. was voorgelegd, moest zeer tot leed wezen van het bestuur eenige veran dering worden gebracht, ten gevolge waarvan de doortrekking de<r Kerk hofstraat in rechte lijn niet kon ge schieden. In verhand met het bepaalde bij art. 31 der Woningwet heeft het be stuur zich gewend tot B. en W. met verzoek aan den Raad voor te stellen eenige perceelen In de Kerkhofstraat en Heerenvest aan te koopen en aam de Vereeaiiging over te dragen, ten einde die parceelen te kunnen sloo- pen en op het vrij gekomen terrein een straat aan te leggen. De gemeen teraad heeft hiertoe be<sloten. In het volgende verslag hoopt het bestuur melding te kunnen maken van den bouw der nieuwe woningen en een verbeterden toestand in die buurt. In den loop ven het boekjaar wer den 7 nieuwe aandeel en geplaatst en twee giften rasp. 300 en 250 ont vangen. De aftredende commissaris Mr. F. R. Cromnielin en het aftredend be stuurslid Mr. W. Cnoop Koopman® werden herkozen.- Het dividend no. 14 werd vastge steld op 2 1/2 DIEFSTALLEN IN DE KAZERNE. Aangifte is gedaan, dat uit een ka mer in de infanteriekazeme alhier een... soldatenkirib is ontvreemd. Heeft de wacht van de wegvoering van de krib niets gezien? Dat er in de kazerne wed vaker te gen de wetten van 't mijn en 't dijn gezondigd wordt Blijkt uit hot feit, dat ook Is aangegeven, dat een ser geant een aan hem toebehoorenden broek vermist, terwijl ten nadeel© van een anderen officier een paar rijgschoenen ontvreemd zijn. Verdacht. Gisteravond omstreeks 8 1/2 uur beeft een adjunct-inspecteur twee mannen den „koopman in allee" K. A. de V. en den los werkman P. v. P. aangehouden, die in de Amster- damsche Vaart in een roeibootje 11 stukken oud ijzer vervoerden. Het ijzer bleek afkomstig te zijn van een gesloopte -locomotief op het terrein der Centrale Werkplaats dei' H. IJ. S. M. De zaak wordt door de politie on derzocht. De aangehoudenen ontkenden diefstaj gepleegd te hebben en zijn na verhoor weer op vrije voeten ge steld. NIET GOED GEREGELD. Onlangs hebben wij met instem ming gewag gemaakt van een extra gyrnnastiek-cursus, dien de heer Van den Have, leer aar in gymnastiek, wensehte te geven aan de leerlingen der Handelsschool en van de H. B. S. met 3-J. c., waaraan een diploma zou worden verbonden. De ours us is begonnen en de op komst van de leerlingen was bevredi gend, maar wat gebeurt nu? De extra les moet tijdelijk worden gestaakt, omdiat de Doelen in gebruik is bij het Rijk voor de nationale militie. Op deze manier benadeelt toch do gemeente, ten pleziero van het Rijk, haar eigen onderwijs en dat geduren de weken. Dit is een standpunt, dat wij niet verstaan. Examens. Voor het examen in de vrije en or deoefeningen der gymnastiek slaag den gisteren te Amsterdam, de heeren A. J. van den Berg, J. Blad en G. de Boer van Haarlem en J. J. M. van Dom en C. J. Janse van Beverwijk. Jubileum. Op 1 Januari 1911 hoopt de heer J. A. J. Nolthenius, hoofdinspecteur van politie, den dag te herdenken, waarop hij 25 jaren geleden als vo lontair bij de politie alhier in dienst trad. Dat zelfde jaar, 1886, werd hij be noemd tot inspecteur. ORGELBESPELING in de Groote- of Sint Bavokerk alhier op Donderdag 27 Oct 1910, des nam. van 2—3 uur, door den heer W. Ezer- man. Programma: No. 1. Preludium en Fuga, J. S. Bach No. 2. Largo, Handel. No. 8. Sonate, A. Maillij. a. Allegro moderato. b. Andante. c. Allegro con brio. No. 4. Andante con moto. AlcoholbestTijding We ontvangen het verslag betreffen de de alcoholcursussen van de Neder- landsche Onderwijzers Propaganda- club voor drankbestrijding over 1909 1910, en ontleenen er het volgende Te Haarlem hadden we twee voort gezette cursussen onder één leer kracht, met een gezamenlijk aantal van 31 meisjes, die zeer weinig ver zuimden. liet gemeentebestuur geeft subsidie voor alle geheelonthouders- vereenigingen te zaineu, waarvan ook wij een gedeelte kregen. De schoollo kalen mogen gebruikt worden tegen een vergoeding aan den concierge als sehoonmaakloon enz. Dit jaar is er echter geen gebruik van gemaakt en hielden we de cursussen in het- ge bouw van de Toynbee-vereeniging. Museum van Kunstnijver heid. De tentoonstelling van Noorsche Huisvlijt, die in het Museum van Kunstnijverheid alhier zal gehouden worden, zal vermoedelijk van Zondag 30 October af geopend zijn. Deze tentoonstelling belooft belang rijk te worden, daar zij de volgende rubrieken omvat. 1. Geweven stoffen (wandbekleeding met figurale en ornamentele versie ring, vloerkleeden, tafelkleed©», gor dijnen, kussens, meubel- en kleeder- stoffen). 2. Geborduurde stoffen. 3. Beschilderde voorwerpen. 4. Gebrande voorwerpen. 5. Gevlochten manden en blaadjes. 6. Voorwerpen in versierd leder. 7. Meubelen en houtsnijwerken. 8 Emailwerken HET TOONEEL „DE ROODE PET" door de „NEDERLANDSCI1E TOONEELVER- EENIGING". Dat is gisteren een avond vol on- schuldige pret geweest. Van achten tot half-elf is de zaal in een onafgebroken lach geweestoud en jong heeft al dien tijd dol plezier gehad. Ja, onschuldig was 't. die prei. Zoo* iets kan een Duitscher 't hem alleen maar lappen. Grappen verkoopen, malligheden laten uithalen, dolle din gen zeggen, met de liefde en hel hu welijk ondeugend spotten, en toch niet „schuin" worden, dat zou boven de macht van een Fransch auteur gaan die zou op 't „kantje af" gaan, pikant of scabreus worden. Maar zoo'n goedige dikzak van een l> :ii- scher, neen, die blijft netjes. Want „De roode Pet1' is door I)a- vidofski vrij uit 't Duïtsch bewerkt, zoo vrij zelfs, dat de naam van den oorspronkelijke» schrijver niet eens bekend is. Hel is een mengelmoes van grappen en mal-a propos, een do! gevlieg on geioop, dat op 't laatst alles gaat draaien en men niet meer weet of begriipt hoe 't ten slotte in elkaar zit en alles weer in 't reine zal komen. Dc kern van deze klucht komt liior op neer. dat Beldorp, om aan ccnig geld van een rijken oom te komen, hem heeft wijs gemankt, dat hij ec-n villa in het Gooi heeft, gekocht, waar voor deze hem 1(1,006 heeft gegeven. En zijn vriend Hoefmans, die een rijke tante in Friesland heeft, heeft <J«:zc geschreven, dat hij getrouwd is, om zoo de kans op een erfenis niet te ver spelen. Eu ziet, op een gegeven oogen blik komen de oom en <le tante om er- wacht everWat nu te doen De be- dotterij zal uitkomen Maar wacht, ?e< weten er iets op Hoefmans leent zijn villa aan Beidorp, en deze leent, zijn vrouw aan Hoefmans. Zoo spelen /.ij hocuspocus. Dat is de mop. En toen men weer op straat stond, zal men zich nauwelijks meer hebben kunnen herinneren, wat men nu eigenlijk gezien had. Misschien sche merde nog flauw in het geheugen iets over een roode pet, een konijn, wat hoedendoozen, nog een roo.de pet. een Friesche kap, een spoorambtenaar, die een dienstregeling op rijm heeft gezet, weer een roode pet, een vrijage, nog een roode pet,... roode pet... roudo petja, wat voor malligheid al niet meer Maar toen men buiten v, es, liep men toch nog te lachen. Deze klucht werd opperbest ge speeld. De heer Van Warmeloo was een kostelijk type van een niais als spoorwegambtenaar, die de dienstre geling op rijm zet, maar Ternooy Apel was niet minder typisch als de oom uit de provincie, die overal een konijn meesjouwt. Mevr. De Boer— Van Rijk (Kniertje) was een snibbig» tante met een Friescheu kap, en,., och ja, allen waren goed, leuk en snaaksch. En iets, dat ook goed was, dat was de bezetting van de zaal. Voor 't eerst van het jaar was deze nu eens tame lijk aardig bevolkt. FRANS NETSCIllvR. Ontslag. De lieer II. van der Roest, opzichter bij openbare werken dezer gemeente (bestrating en rialeering) heeft tegen 1 Januari 1911 eervol ontslag uit zijne betrekking aangevraagd. De heer v. d. Roest is ruim 65 ja ren oud, en heeft 27 jaren zijne )x> trekking vervuld. Uit de Rechtszaal BRUTALE DIEFSTAL. Nadat de deuren lang gesloten ge weest waren, stond gistermiddag te recht de Haariemsche bakkersknecht Hendrik K., die in len nacht van 24 op 25 September een geldbuidel, in houdende 1 163 heeft weggenomen, toebohoorende aan zijn vroegere» pa troon te Lïsse, den heer C. Vermeer. De diefstal werd met veel brutaliteit uitgevoerd. De geldbuidel toch he- vond zich in een buffet, dat in de slaapkamer van het echtpaar Vermeer stond, zoodat de jonge man mei veel omzichtigheid en met vooropstaande», lust tot stelen gewerkt heeft. Beklaagde bekende alles en Mr. J. H. Hoyer meende een zware straf u moeten vragen De eisch luidde 1 jaar en 6 maan den gevangenisstraf. Beklaagde's verdediger, Mr. J. II. Monnik, wees er op, dat beklaag do toch niet zoo slecht is, als de Off. van Justitie het wil lateu voorkomen. De jongen heeft steeds goed opgepast, maar heeft slechte vrienden gekregen

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1910 | | pagina 1