NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
28e Jaargang. No. 8386
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DINSDAG 25 OCTOBER 1910 A
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENT1ÊN:
per drie maanden: ^an regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlemƒ1.20 Haarlem van 1— 5 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd Is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)1.30 Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing:
Franco per post door Nederland1-65 Bnr 50 Cts. v00r 3 plaatsingen contant
GöllustTéen? Zondagsblad, 'voor Haarlem' 1 1 '.o'Sh Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Costfer. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Bultenspaame 6. Telefoonnummer 122.
>1 - III» lil x-l— JLI. II I-
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemaGhtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
ZES BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
AGENDA
WOENSDAG 26 OCTOBER.
Gemeenteraadsvergadering, 10 uur
voorrn.
Schouwburg: Duitsche Operette-ge
zelschap: „Das Misikantenmftdel,' 8
uur.
De Kroon: „Het Vrije Tooneel", 8
uur.
Café „Do Ivarseboom": Concert,
7 T2 uur.
Stoofsteeg 6: Evang. Samenkomst,
8 uur.
OM ONS HEEN
No. 1239.
Waarom pen eigen aangifte?
Onlangs hebben B. en W. van
Haarlem medegedeeld, dat van het
College geen voorstellen zijn ie ver
wachten om te bepalen, dat voortaan
de ingezetenen zelf het cijfer van
hun inkomstenbelasting zullen heb
ben op te geven. Waarom B. en W.
daar niet aan wilden, vernamen wc
destijds niet, maar het is in dc af-
dcelingen gevraagd en het antwoord
is dan ook niet uitgebleven. Het
luidt letterlijk als volgt
De vraag, of de ambtshalve
aanslag moet worden vervangen
door verplichte eigen aangifte,
werd door Uwen Raad reeds zeer
uitvoerig overwogen bij de be
handeling' van de thans vigeoren-
de belastingverordening. De be
zwaren tegen eigen aangifte wer
den toen zóó algemeen gevoeld,
dat een desbetreffend voorstel
met algemeeiie stemmen, op die
van den voorsteller na, werd ver-
worsa.
Sedert hebben wij geene aan
leiding gevonden, om van inzicht
te veranderen.
Oppervlakkig bekeken is dit stand
punt nog al sterk. Uwe Raad heeft
er niet aan gewild en wij, B. en W.,
zijn sedert niet van inzicht veran
derd. Toch. is er in dit betoog iets
komieks voor wie zich kunnen herin
neren, dat de discussie, waarop B.
en W. doelen, plaats had op 13 No
vember 1S93, dat is dus nu zeven
tien jaar geleden, toen bet college
van B. en W. heel anders was samen
gesteld, ja géén van de tegenwoordi
ge wethouders daarin toon zitting
had, want de oudste wethouder in
dienstjaren, de heer De Breuk, is pas
28 Maart 1894 benoemd, Dr. Krusc-
«nan is van 1901 en do heeren Loos-
jas en Hulswit zijn, naar men weet,
als wethouders nog kersverse!»
Maar sterker nog, do Raad van
toen lijkt al bitter weinig op den
Raad van nu. Vijf van de tegenwoor
dige Raadsleden hebben de discussie
van 13 November 1893 meegemaakt,
namelijk de heeren Van Styrum,
Loomeijer, Van den Berg, De Breuk
en Kruseman, de acht-eu-twiutig an
dere leden maakten toen van onze
vroedschap geen deel uit. Het is dus
wel wat fantastisch, wanneer B. en
W. tot die 28 leden zeggen Uwe
Raad heeft de zaak overwogen, maar
liet den voorsteller alleen staan.
Die voorsteller was de heer Beij-
nes, zijn amendement luidde aldus
Ieder belastingplichtige is ver
plicht, zijn juiste inkomen ter
goeder trouw aan te geven. In
gebreke blijvende, geschiedt de
aanslag ambtshalve.
Dit was nu niet heel fraai gezegd,
maar de bedoeling was duidelijk. Er
volgde inderdaad ©en uitvoerig debat
op, waaraan deelnamen de heeren
Krol, Enschedé, 't Hooft, Van Dieren
Bijvoet, Van der Mersch en De Kan
ter, allen personen, die overleden of
geen lid van den Raad meer zijn,
waaruit meteen duidelijk blijkt, hoe
lang zeventien jaar wel geleden is.
En toen het op stemmen aankwam,
stond de heer Beijnos alleen.
Wat bewijst dat nu
Weinig of niets.
Weinig, omdat de Raad, zooals ik
deed opmerken, nu geheel anders is
samengesteld, niets, omdat de toen
malige venverpin-g van het amende
ment plaats had onder geheel andere
omstandigheden Het voorstel-Beijnes
ging uit van de stelling, dat het In
komen Yan een ander moeilijk is na
te gaan. De heeren 't Hooft en Bij
voet hechtten, al zeiden ze het niet
met ronde woorden, weinig aan de
goede trouw, die de heer Beijnes bij
de ingezetenen veronderstelde, en de
heer Van der Mersch, die de goede
trouw wel aannam, vreesde, dat de
opgaven dikwerf uit onwetendheid te
laag zouden wezen.
Ik vermoed, dat vooral dit laatste
argument op dc leden indruk zal heb
ben gemaakt. Hot was inderdaad van
betec-kenis, op dat oogenblik,
toen het heele systeem van belasting
nieuw was en de burgerij derhalve
de grondslagen, waarop zij steunde,
nog had te leeren. Op dit oogenblik
evénwel, zeventien jaar later, staan
wij er geheel anders voor. De bur
gerij is aan de belasting naar het in
komen gewend geraakt, zij weet zeer
goed, wat daaronder wordt verstaan,
zoodat het geven van onjuiste op
gaven uit onwetendheid niet meer
behoeft te worden gevreesd. Er was
in 1893 nog een ander argument, dat
nu zijn beteekenis verloren heeft
men schroomde om de burgerij, die
t-ooh al niet bijzonder op de nieuwe
belasting gesteld was, door scherpe
bepalingen al te zeer te ontstemmen.
Daaraan' gaf de heer Krol namens de
Commissie van financiën uiting, toen
hij meedeelde, dat zij don voorgestel
den vorm (zonder verplichting van
aangifte) gekozen had, „om alle ha
telijks aan de nieuwe verordening te
ontnemen."
Na dien hebben we zeventien jaar
geschiedenis. Honderde ingezetenen
zijn meermalen verhoogd, zeer velen
hebben daartegen geprotesteerd, en
hun bezwaren bij de' daarvoor be
staande Commissie ingebracht. Lang
zamerhand zijn de belastingschuldi
gen zóó door de wol geverfd, dat ze
er nu waarlijk niet meer van zullen
schrikken, wanneer op het inschrij
vingsbiljet frischweg gevraagd wordt:
„wat is Uw inkomen
Uit een en ander blijkt, meen ik,
duidelijk, dat B. en W. ten onrechte
op dit oogenblik dezen Raad de be
slissing van 1893 voorhouden. De
Raad is sedert dien tijd veranderd en
de omstandigheden zijn niet minder
gewijzigd. Alleen B. en W. zijn bij
hun inzicht gebleven!! Waarschijn
lijk zal, zoodra het aangekondigde
voorstel tot invoering van verplichte
aangifte is ingekomen, aan het da-
gel ijksch bestuur wel gevraagd wor
den om argumenten van recenter
datum. In afwachting daarvan wil
ik mijnerzijds aanstippen, wat naar
mijn meening voor de invoering dei-
eigen, verplichte aangifte pleit. Het.
is dit, dat daarin een middel te meer
is gegeven om tot de wetenschap yan
het juiste inkomen te geraken. Ik heb
het al eens vroeger gezegd wanneer
B. en W. iemand te laag aanslaan,
zal hij daarin gemakkelijk berusten,
omdat hij bij deze taxatie een zuiver
lijdelijke rol speeltzoodra deze man
evenwel zelf zijn inkomen moet op
geven, wordt hij gesteld voor de keus
om de waarheid mede te deelen, of....
het tegendeel. Men voelt het zeer
groote verschil in het eerste geval
is hij bij de onjuistheid passief, in
het tweede bij een onwaarheid actief.
Menigeen zal zich aan liet laatste
niet wagen.
In. verband daarmee verdient de
aandacht, dat B. en W. veronderstel
len, dat de bedoeling is, den ambls-
halven aanslag te vervangen
door verplichte eigen aangifte. Hot
aangekondigde voorstel is cr nog
niet, maar het is natuurlijk moge
lijk, dat de strekking aan de inge
wijden al bekend is geworden. Is dit
juist, dan wordt het voorbeeld van
den heer Beijnes gevolgd, dat naar
mijn wijze van zien tooh onvolledig
was. Waarom zouden verplichte aan-
gifto en ambtshalve aanslag niet
naast elkaar kunnen blijven be
staan? Geeft de belastingschuldige
een aannemelijk cijfer op, dan nemen
B. en W. dat over, zoo niet, dan
slaan zij hem, met afwijking van zijn
opgave, ambtshalve aan.
Iets van dien aard wensebte de
heer Van dear Mersch in 1893, maar
ook zijn amendement kon toen de
meerderheid niet halen. En nu weet
ik wel, dat men deze samenkoppeling
hinderlijk zal vinden, v e x a t o i r
voor den belastingschuldige, zooals
dat in de taal der raadsvergadering
heet, maar in de practijk is men hij
de rijksbelasting daaraan reeds ge
wend en .het is bij de gemeente
belasting niet onplezieriger, dan wan
neer jaar irn, jaar uit, zooals nu ge
beurt, de schroef op goed geluk wordt
aangedraaid, totdat, om den klassie
ken term te gebruiken, „de belas
tingbetalers piepen".
Vooral wanneer de menschen ge
bruik hebben gemaakt van de gele
genheid, die ook nu bestaat, om op
te geven in welke klasse zij meenen
te moeten worden geplaatst
Het grasduinen in onze particuliere
aangelegenheden, om ons inkomen te
weten te komen, voelen nu al de
meesten als een vexatoire handeling,
die hen ontstemt en uit hun humeur
brengt Dat kan niet anders. Zoodra
de fiscus in den smaak valt. is hij
stellig ver onder het juiste cijfer.
Wat meer, wat minder ontstemming
is dus een weinig belangrijke, zui
ver quantitatieve quaestie. Niet eene
van beginsel. Om die reden kan ik
mij dan ook met het verzet van B. en
W. niet vereenigen, en zal gaarne
zien. dat eem goed, weloverdacht en
duidelijk geredigeerd voorstel wordi
ingediend, om de verplichte eigen
aangifte met den ambfcshalven aan
slag te combineeren. Door dat aan
te nemen, zal de Raad bovendien
toonen, een eenmaal gevolgde lijn te
durven doortrekken. Hij begon met
de benoeming van een belasting-con
troleur, hij dient met de verplichte
eigen aangifte te vervolgen. Alleen
daardoor kan een belangrijke stap
verder worden gedaan naar het goe
de doelhet juiste Inkomen van de
belastingschuldigen te leeren ken
nen.
J. C. P.
Stadsnieuws
WELDADIGHEIDS-CONCERT.
Bijzonder druk was het niet op het
Weldadigheidsconcertdat de dames
Lizzie Wijsmuller en Marie Warnier
met medewerking van mej. Marie
Bias gisterenavond in „De Kroon"
gaven ten voordeale van de Vereeni-
ging „Weldadigheid naar Vermogen"
Maar laat ons hopen dat er stapeltjes
entréekaarten zijn weggegaan aan
liefdadige stadgenooten, die zich ten
slotte door het ongewoon gure weer
van een bezoek aan de concertzaal
hebben doen terughouden.
Tot het artistiek slagen van het
schoone plan hebben de eoncertgeveu-
de dames zich loffelijke moed te gege
ven. En zeker niet zonder succes. Het
samenspel op de twee groote Blüth-
ner-vleugels heeft ons een uur van
niet aüodaagsch muzikaal genot ver
schaft. De dames Wijsmuller en
Warnier heiden mean ik leerlin
gen van onzen muzikalen Nestor Lo-
ander Sclüegel verstaan elkaar uit
muntend en schijnen het voor een ge
zamenlijk optreden met aan een zeer
ernstige voorbereiding te laten ont
breken. En bij een keuze van belang
rijke en technisch veeleischende
toonwerken als zij hier ten gehoore
brachten, inag dat zeker niei overbo
dig heeten. Zij gaven: bet C-moll-oon-
cert van Bach, de „Paasacaglia" van
Leander Schlegel en een Improvisata
über em franzosischea Volkslied,
van Reinecke alles voor twee kla
vieren. Van deze werken trok zeer in
't bijzonder de aandacht de betrekke
lijk nieuwe oompositie van onzen
eminenten stadgenoot welke com
positie, als ik mij niet vergis, dezen
avond te Haarlem haar eerste uitr
voering beleefde. Het is een reeks
variatie» op een heel oud en zelfs
moer dan alk ander „afgezaagd" tite-
na namelijk de tonenreeks van
den klimmenden en dalenden toon
ladder. Een buitengewoon moeilijke
opgave die zich de componist hier
stelde maar die hem tevens alle
gelegenheid bood zich opnieuw aan
ons voor te stellen als een man ven
gelukkige vindingsgave, van aller
fijnst en zeer modem muzikaal voe
len. Want, al schimpt misschien do
heer Schlegel wel eens tegen het uil-
tra-modemisme in de muziek, hij is
toch en gelukkig ookl een recht
en eoht kind van zijn tijd. Vergelijk
zijn werk maar eens bij dat van den
niot eens zoo heel veel ouderen, en
als componist heel niet weg te cijfe
ren Carl Reinecke.
Hoeveel rijker, weelderiger, karak
teristieker klanken weet hij datzelfde
klavier te ontlokken. Hoe warm en
smedig is zijn harmoniek, hoe zinrijk
en weinig „schoolsch" zijn contra-
punctiek. Met groote belangstelling
heb ik de voordracht van deze vrij
uitgebreide ,-Passacaglia" tot het ein
de toe gevolgd, en dat volgen werd
des te gemakkelijker en genotrijker
door het inteJligent-muzikaal, zeer
verzorgd samenspel der dames Wijs
muller en Warnier. Met liefde en toe
wijding hebben zij zich aan haar
taak gegeven en zich daardoor aan
spraak verworven op den dank van
haar toehoorders die zich dan ook
in een hartelijk applaus uitsprak.
Mejuffr. Bies gaf daarbij bege
leid door mej. Warnier eenige He-
deren van Brahms, R. Strauss, Wil
lem Andriessen, Rob. Franz en Jen
sen.
Of pianiste en zangeres veel te za
nten gestudeerd hebben weet ik niet
maar dat zij elkaar geheel begre
pen Is mij niet gebleken. In drukke
klavierpartijen, zooals Ba-ohms en
Strauss ze kunnen schrijven, werd de
begeleidster wel eens door de pianiste
verdrongen. Toch bleef er nog veel
te wiaardeeren, en eenige nummers,
als Andriessen's „Wiegelied" en
Franz' „Für Musik', werden zeer ge
noten en gewaardeerd.
Het geheel was een aardige, afwis
selende en niet overladen kunstavond.
PHILIP LOOTS.
MAATSCHAPPIJ TOT VERBETE
RING DER HUISVESTING VAN
MINVERMOGENDEN TE HAAR
LEM.
Deze Maats, hield eene algemeetne
vergadering op Maandag, waarover
ons geschreven wordt:
De plannen tot opruiming van
meerdere woningen in de Kerkhof
straat en tot doortrekking van een
gedeelte dier straat tot de Heerenvest,
waarvan in het vorige verslag mel
ding is gemaakt, zijn dit jaar hare
uitvoering nabij gekomen.
In het plan van bebouwing, zooals
dit door het bestuur aan B. en W.
was voorgelegd, moest zeer tot leed
wezen van het bestuur eenige veran
dering worden gebracht, ten gevolge
waarvan de doortrekking de<r Kerk
hofstraat in rechte lijn niet kon ge
schieden.
In verhand met het bepaalde bij
art. 31 der Woningwet heeft het be
stuur zich gewend tot B. en W. met
verzoek aan den Raad voor te stellen
eenige perceelen In de Kerkhofstraat
en Heerenvest aan te koopen en aam
de Vereeaiiging over te dragen, ten
einde die parceelen te kunnen sloo-
pen en op het vrij gekomen terrein
een straat aan te leggen. De gemeen
teraad heeft hiertoe be<sloten.
In het volgende verslag hoopt het
bestuur melding te kunnen maken
van den bouw der nieuwe woningen
en een verbeterden toestand in die
buurt.
In den loop ven het boekjaar wer
den 7 nieuwe aandeel en geplaatst en
twee giften rasp. 300 en 250 ont
vangen.
De aftredende commissaris Mr. F.
R. Cromnielin en het aftredend be
stuurslid Mr. W. Cnoop Koopman®
werden herkozen.-
Het dividend no. 14 werd vastge
steld op 2 1/2
DIEFSTALLEN IN DE KAZERNE.
Aangifte is gedaan, dat uit een ka
mer in de infanteriekazeme alhier
een... soldatenkirib is ontvreemd.
Heeft de wacht van de wegvoering
van de krib niets gezien?
Dat er in de kazerne wed vaker te
gen de wetten van 't mijn en 't dijn
gezondigd wordt Blijkt uit hot feit,
dat ook Is aangegeven, dat een ser
geant een aan hem toebehoorenden
broek vermist, terwijl ten nadeel©
van een anderen officier een paar
rijgschoenen ontvreemd zijn.
Verdacht.
Gisteravond omstreeks 8 1/2 uur
beeft een adjunct-inspecteur twee
mannen den „koopman in allee" K.
A. de V. en den los werkman P. v. P.
aangehouden, die in de Amster-
damsche Vaart in een roeibootje 11
stukken oud ijzer vervoerden. Het
ijzer bleek afkomstig te zijn van een
gesloopte -locomotief op het terrein
der Centrale Werkplaats dei' H. IJ.
S. M.
De zaak wordt door de politie on
derzocht.
De aangehoudenen ontkenden
diefstaj gepleegd te hebben en zijn
na verhoor weer op vrije voeten ge
steld.
NIET GOED GEREGELD.
Onlangs hebben wij met instem
ming gewag gemaakt van een extra
gyrnnastiek-cursus, dien de heer Van
den Have, leer aar in gymnastiek,
wensehte te geven aan de leerlingen
der Handelsschool en van de H. B. S.
met 3-J. c., waaraan een diploma zou
worden verbonden.
De ours us is begonnen en de op
komst van de leerlingen was bevredi
gend, maar wat gebeurt nu? De extra
les moet tijdelijk worden gestaakt,
omdiat de Doelen in gebruik is bij
het Rijk voor de nationale militie.
Op deze manier benadeelt toch do
gemeente, ten pleziero van het Rijk,
haar eigen onderwijs en dat geduren
de weken. Dit is een standpunt, dat
wij niet verstaan.
Examens.
Voor het examen in de vrije en or
deoefeningen der gymnastiek slaag
den gisteren te Amsterdam, de heeren
A. J. van den Berg, J. Blad en G. de
Boer van Haarlem en J. J. M. van
Dom en C. J. Janse van Beverwijk.
Jubileum.
Op 1 Januari 1911 hoopt de heer J.
A. J. Nolthenius, hoofdinspecteur
van politie, den dag te herdenken,
waarop hij 25 jaren geleden als vo
lontair bij de politie alhier in dienst
trad.
Dat zelfde jaar, 1886, werd hij be
noemd tot inspecteur.
ORGELBESPELING
in de Groote- of Sint Bavokerk alhier
op Donderdag 27 Oct 1910, des nam.
van 2—3 uur, door den heer W. Ezer-
man.
Programma:
No. 1. Preludium en Fuga, J. S. Bach
No. 2. Largo, Handel.
No. 8. Sonate, A. Maillij.
a. Allegro moderato.
b. Andante.
c. Allegro con brio.
No. 4. Andante con moto.
AlcoholbestTijding
We ontvangen het verslag betreffen
de de alcoholcursussen van de Neder-
landsche Onderwijzers Propaganda-
club voor drankbestrijding over 1909
1910, en ontleenen er het volgende
Te Haarlem hadden we twee voort
gezette cursussen onder één leer
kracht, met een gezamenlijk aantal
van 31 meisjes, die zeer weinig ver
zuimden. liet gemeentebestuur geeft
subsidie voor alle geheelonthouders-
vereenigingen te zaineu, waarvan ook
wij een gedeelte kregen. De schoollo
kalen mogen gebruikt worden tegen
een vergoeding aan den concierge als
sehoonmaakloon enz. Dit jaar is er
echter geen gebruik van gemaakt en
hielden we de cursussen in het- ge
bouw van de Toynbee-vereeniging.
Museum van Kunstnijver
heid.
De tentoonstelling van Noorsche
Huisvlijt, die in het Museum van
Kunstnijverheid alhier zal gehouden
worden, zal vermoedelijk van Zondag
30 October af geopend zijn.
Deze tentoonstelling belooft belang
rijk te worden, daar zij de volgende
rubrieken omvat.
1. Geweven stoffen (wandbekleeding
met figurale en ornamentele versie
ring, vloerkleeden, tafelkleed©», gor
dijnen, kussens, meubel- en kleeder-
stoffen).
2. Geborduurde stoffen.
3. Beschilderde voorwerpen.
4. Gebrande voorwerpen.
5. Gevlochten manden en blaadjes.
6. Voorwerpen in versierd leder.
7. Meubelen en houtsnijwerken.
8 Emailwerken
HET TOONEEL
„DE ROODE PET"
door de
„NEDERLANDSCI1E TOONEELVER-
EENIGING".
Dat is gisteren een avond vol on-
schuldige pret geweest.
Van achten tot half-elf is de zaal in
een onafgebroken lach geweestoud
en jong heeft al dien tijd dol plezier
gehad.
Ja, onschuldig was 't. die prei. Zoo*
iets kan een Duitscher 't hem alleen
maar lappen. Grappen verkoopen,
malligheden laten uithalen, dolle din
gen zeggen, met de liefde en hel hu
welijk ondeugend spotten, en toch
niet „schuin" worden, dat zou boven
de macht van een Fransch auteur
gaan die zou op 't „kantje af" gaan,
pikant of scabreus worden. Maar
zoo'n goedige dikzak van een l> :ii-
scher, neen, die blijft netjes.
Want „De roode Pet1' is door I)a-
vidofski vrij uit 't Duïtsch bewerkt,
zoo vrij zelfs, dat de naam van den
oorspronkelijke» schrijver niet eens
bekend is.
Hel is een mengelmoes van grappen
en mal-a propos, een do! gevlieg on
geioop, dat op 't laatst alles gaat
draaien en men niet meer weet of
begriipt hoe 't ten slotte in elkaar zit
en alles weer in 't reine zal komen.
Dc kern van deze klucht komt liior
op neer. dat Beldorp, om aan ccnig
geld van een rijken oom te komen,
hem heeft wijs gemankt, dat hij ec-n
villa in het Gooi heeft, gekocht, waar
voor deze hem 1(1,006 heeft gegeven.
En zijn vriend Hoefmans, die een rijke
tante in Friesland heeft, heeft <J«:zc
geschreven, dat hij getrouwd is, om
zoo de kans op een erfenis niet te ver
spelen. Eu ziet, op een gegeven oogen
blik komen de oom en <le tante om er-
wacht everWat nu te doen De be-
dotterij zal uitkomen Maar wacht, ?e<
weten er iets op Hoefmans leent zijn
villa aan Beidorp, en deze leent, zijn
vrouw aan Hoefmans. Zoo spelen /.ij
hocuspocus. Dat is de mop.
En toen men weer op straat stond,
zal men zich nauwelijks meer hebben
kunnen herinneren, wat men nu
eigenlijk gezien had. Misschien sche
merde nog flauw in het geheugen iets
over een roode pet, een konijn, wat
hoedendoozen, nog een roo.de pet. een
Friesche kap, een spoorambtenaar,
die een dienstregeling op rijm heeft
gezet, weer een roode pet, een vrijage,
nog een roode pet,... roode pet... roudo
petja, wat voor malligheid al niet
meer Maar toen men buiten v, es,
liep men toch nog te lachen.
Deze klucht werd opperbest ge
speeld. De heer Van Warmeloo was
een kostelijk type van een niais als
spoorwegambtenaar, die de dienstre
geling op rijm zet, maar Ternooy
Apel was niet minder typisch als de
oom uit de provincie, die overal een
konijn meesjouwt. Mevr. De Boer—
Van Rijk (Kniertje) was een snibbig»
tante met een Friescheu kap, en,., och
ja, allen waren goed, leuk en
snaaksch.
En iets, dat ook goed was, dat was
de bezetting van de zaal. Voor 't eerst
van het jaar was deze nu eens tame
lijk aardig bevolkt.
FRANS NETSCIllvR.
Ontslag.
De lieer II. van der Roest, opzichter
bij openbare werken dezer gemeente
(bestrating en rialeering) heeft tegen
1 Januari 1911 eervol ontslag uit zijne
betrekking aangevraagd.
De heer v. d. Roest is ruim 65 ja
ren oud, en heeft 27 jaren zijne )x>
trekking vervuld.
Uit de Rechtszaal
BRUTALE DIEFSTAL.
Nadat de deuren lang gesloten ge
weest waren, stond gistermiddag te
recht de Haariemsche bakkersknecht
Hendrik K., die in len nacht van 24
op 25 September een geldbuidel, in
houdende 1 163 heeft weggenomen,
toebohoorende aan zijn vroegere» pa
troon te Lïsse, den heer C. Vermeer.
De diefstal werd met veel brutaliteit
uitgevoerd. De geldbuidel toch he-
vond zich in een buffet, dat in de
slaapkamer van het echtpaar Vermeer
stond, zoodat de jonge man mei veel
omzichtigheid en met vooropstaande»,
lust tot stelen gewerkt heeft.
Beklaagde bekende alles en Mr. J.
H. Hoyer meende een zware straf u
moeten vragen
De eisch luidde 1 jaar en 6 maan
den gevangenisstraf.
Beklaagde's verdediger, Mr. J. II.
Monnik, wees er op, dat beklaag do
toch niet zoo slecht is, als de Off. van
Justitie het wil lateu voorkomen. De
jongen heeft steeds goed opgepast,
maar heeft slechte vrienden gekregen