NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Clariijei's Huwelijk.
28« Jaargang. No. 84C6
Verschijnt dagelijk*, behalve op Zon- en Feestdagen. donderdag 17 november iqio b
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
per drie aiaanden: ifpiIlL, ^an regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem1.20 Haarlem van 15 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd te (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)1-30 J!Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing:
Franco per post door Nederland1.65 ^/.^T TOHIQHEI 50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant
ÜdTlustreerd Zondagsblad, 'voor Haarlem 1 1 1 0.3VA Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
n h de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
tig tegenstander van 't oorlogsgeweld.
Een van z'n meest bekende werken is
Oorlogen Vrede, dat hij in 1865
—1869 schreef. In zeer tallooze talen
is dit werk verschenen, en velen heelt
Tolstoj daarmee voor z'n denkbeelden
gewonnen.
Tolstoj heeft dan ook den Nobelprijs
voor den vrede gekregen. Hij heeft de
zen evenwel geweigerd.
Van z'n vele andere werken noemen
we„Mijn biecht", „Mijo geloof",
„Het Koninkrijk Gods is binnen in u",
„Kreutzer-Sonate", ,,Wat is kunst
„Opstandiug" en „De macht der duis
ternis.".
In bijna alle werken had Tolstoj
iets tot de menschheid te zeggen
vooral voor zijn landgenooteu, de
Russen.
Zeker is, dat Tolstoj een machtigen
invloed gehad heeft op de ontwikke
ling, die in Rusland is waar te ne
men. Eerst heeft Tolstoj aan veel
verguizing en minachting bloot ge
staan, maar allengs kwamen er men-
schen, die hem begrepen, die hem
w i 1 d en begrijpen. Onder hen wa
ren er zeker, die in Tolstoj te veel
den dweper, den idealist zagen, maar
toch tot op zekere hoogte met zijne
denkbeelden konden meegaan.
Zoo ontwikkelde zich het nieuwe
levensbeginsel. In het donkere Rus
land daagde 't in 't Oosten I
Eenigen tijd geleden schreef de be
kende Georg Brandes In een Duitsch
blad over Tolstoj
„Hij, aan wien Turgenieff zijn
laatste, met potlood geschreven,
woorden richtte, hij, dien hij ster
vend aansprak als „Mijn vriend! de
groote dichter van het Russische
land 1".... hij is in onze dagen de
laatste groote landman uit het land
bouwersgeslacht van het onmetelijke
rijk.
„Wat bebouwt hij Wat bereiden
en bebouwen zij allen daarginds, jon
gen en ouden, allen mannen van den
goeden wil
„Zwarte aarde, vruchtbare aarde,
nieuwe aarde, graanaarde... de wijd-
strekkende rijke, warme natuur... hel
zich oneindig ver uitstrekkende, dat
het tooneel vervult van zwaarmoe
digheid en hoop.... het ondoordring
bare, donker geheimzinnigeRus
land en de toekomst 1"
82 jaar oud is Tolstoj overleden.
De laatste dagen zijns levens wa
ren «enigszins raadselachtig. Hij had
zijn landgoed verlaten, om in de een
zaamheid nog eenzamer en een
voudiger dan hij al leefde den dood
te verbeiden. Spoediger dan hij mis
schien zelf verwacht heeft, is deze
hem overvallen
„Zoekt mij niet. Ik voel behoefte,
mij terug te trokken uit het rumoor
en dc onrust des levens. Die eeuwige
bezoeken en gasten, die eeuwige men
sehen die wat willen, die vertegen-
woortigers van kinematograal- en
grammofoonmaatschappijen, die mij
op Jasna ja-Poljana ('t laatst door
hem bewoonde landgoed) gewoonweg
belegeren, hebben mijn leven ver
giftigd. Ik moet van al diie on
rust bekomen. Dat is noodig
voor mijn ziel en voor mijn
gekweld lichaam, dat al 82 jaren
in dit jammerdal geleefd heeft Der
tig jaar lang droeg ik de levensleu
gen van weelde en genot. Nu ben ik
dut zat In armoe wil lk het ongeluk
kige leven afsluiten."
Zoo zou Tolstoj geschreven hebben.
Men zegt bovendien, dat zijn fami
lie hem ook al geen rust liet, dat
daar die wereldvrees geonszins be
stond, dat men hem integendeel kwa
lijk heeft genomen, den Nobelprijs
geweigerd te hebben.
Wie wéét er echter, wat hiervan
waar is? Men zegt ook, dat Tolstoj
geweigerd heeft een millioen roebel
te aanvaarden, dooT een uitgevers
firma te Moskou geboden voor het
auteursrecht van al zijn werken. Hij
wil ze als gemeengoed beschouwd
zien. En ook daarover zouden zijn
vrouw en zijn kinderen verstoord
zijn. Wie weet het echter? Reeds heeft
Leo Tolstoj Jr. de geruchten over on-
eeniglieid door geldkwesties openlijk
tegengesproken. Aan de familie hoort
het auteursrecht der werken vóór
1880 geschreven. Dit heeft en houdt
zij en geen andere rechten.
DE CRISIS IN DE ENGELSCHE
POLITIEK
brengt in regeeringskringen natuur
lijk veel drukte. De koning is naar
Londen gekomen en heeft daar giste
ren Geheimen Raad gehouden en ver
schillende staatslieden in audiëntie
ontvangen, o. a. den minister-presi
dent en lord Crewe.
Later werd een ministerraad ge
houden, zeker om Asquith de gelegen
heid te geven, aan de andere Excel
lenties mede te deelen, wat hij met
den koning besproken had.
Na den ministerraad ging de pre
mier nogmaals naar den koning.
Ook de oppositie zit niet stil. De
leiders der oppositie, Lansdowne, Sa
lisbury en Curzon inbegrepen, hiel
den een conferentie in Balfour's huos.
Confereer en en nog eens conle-
reeren
Gisteravond heeft het Hoogerhuis
vergaderd. Lord Crewe had van te
voren al aangekondigd, dat de regee-
ring de veto-wet zou indienen.
In het huis der Lords ze Lie Lans
downe uiteen, dal de Lagerhuis-ont
binding, die, naar men zei, voor de
deur stond, alle kwesties, die aan
het Parlement waren voorgelegd,
begroeiing en Roseberrys besluiten
en de veto-wet der regeering inbe
grepen voor onbepaalden tijd zou
uitstellen. Mocht dil gebeuren, dan
zou het z. i. een ernstig ongeluk en
een roekeJooze beleediging van het
Parlement beteekenen.
Lansdowne legde den nadnlk op
de dringende noodzakelijkheid van de
hervorming van het Hoogerhuis, en
verklaarde zich over hel algemeen
een voorstander van Roseberry's her
vormingsvoorstellen te zijn. Zijne
partij is gaarne bereid te overleggen
over de middelen, waardoor de mce-
ningsverscliillen tusschen Hooger- en
Lagerhuis op redelijke en zoo moge
lijk vriendschappelijke wijze uit de
wereld geholpen konden worden.
Waarom maakt de regeering aan dit
alles plotseling een einde door over
haast het Lagerhuis te ontbinden
De eenige reden was, dat de veto-con
ferentie mislukt was, maar er is
geen reden, om zich aan te matigen
het Parlement de gelegenheid te ont
nemen, over deze belangrijke vraag
stukken te bei-aadslagen, omdat deze
conferentie mislukt was. De regee
ring behoort in beide Huizen do be
handeling van haar voorstellen voort
te zetten.
Lord Crewe gaf toe, dat Lansdow-
ne's besluit onder de tegenwoordige
omstandigheden geen onredelijk ver
zoek inhield, maar betoogde nadruk
kelijk, dat het mislukken der veto
conferentie bewezen heeft, dat er
geen hoop bestaat, deze kwestie bij
overeenkomst door het tegenwoordige
Parlement tot oplossing te brengen.
Crewe eindigde zijn redevoering
met te verklaren, dat de regeerings-
voorstellen niet vijandig zijn tegen,
of onvereenIgbaar met de hervorming
van hel Hoogerhuis. Maar ofschoon
gedurende vele jaren hervormings
voorstellen onder de aandacht van
het Huis en het land waren geweest,
is niets geschied.
Uit het mislukken van de veto
conferentie bleek, dat het hopeloos
was, de kwestie door een schikking
in dit Parlement te regelen. Het was
geen aanmatiging dit te beweren.
(Toejuichingen op de regeeringsban-
ken).
De regeering is bereid, de veto-wet
aan het Hoogerhuis voor te leggen,
men kon deze dan aanvaarden of
verwerpen Maar de regeering kan
niet in debatten over amendementen
treden. Het zou een bespotting zijn,
in het Hoogerhuis alle kwesties te be
handelen, die in de velo-confercnlie
te berde zijn gebracht.
Aangezien Koseberry heeft mede
gedeeld, dat hij ziin hervormings
voorstellen zou indienen, zeide Lans
downe, dat het mei het oog op Cre
we's weigering, om amendementen le
bespreken, twijfelachtig was, of van
vruchtbare debatten over de veto-wet
sprake kon zijn. Hij zou evenwel mei
zijn collega's overleggen.
De wet werd voor den vorm in eer
ste lezing aangenomen. De verdere
beraadslaging werd verdaagd en de
vergadering gesloten.
Met het oog op de mededeeling van
Crewe, dat de regeering geen amen
dement op de wet zal aanvaarden, is
het mogelijk, dat geen debatten over
de wet gevoerd zullen worden. Naar
men ben eert, zal de t weede lezing op
Maandag plaats hebben.
Althans als er dan nog niets ge
beurd is, dat alle plannen der Lords
in duigen gooit
Het heet, dat het ministerie nog al
tijd de bedoeling heeft, den koning
aan te raden, het Lagerhuis te ont
binden.
De ministerieele „Westminster Ga-
zette" maant in een hoofdartikel de
liberalen aan, de verwarrende massa
berichten te wantrouwen. De stand
van zaken is absoluut duidelijk en
allesbehalve geheimzinnig. Het mis
lukken der veto-conferentie bewijst,
dat een minnelijke schikking in zake
de grondwet-kwestie onbestaanbaar
is, omdat de krachten, die in en
achter het Heerenhuis verschanst
zijn, al te sterk zijn gebleken. Wij
gelooven (schrijft het blad), dat de
regeering de gevoelens der nnlie op
juiste wijze weergeeft, door spoedig
tot vet kiezing over te gaan. Deze
verkiezing moest beslissend zijn.
Geen partij in den lande verlangt
thans, dat Hooger- en Lagerhuis op
nieuw zullen beginnen met eindeloo-
ze debatten over uiteenloopendc ont
werpen tot grondwetswijziging. Een
ieder behoort in te zien, dat, de nieu
we verkiezing een onmiddellijke be
slissing behoQrt te brengen. Asquith
moet den kiezers verzekeren, dat het
mandaat dat het volk geeft, een einde
zal maken aan den strijd.
Tot zoover dil liberale blad.
De unionistische bladen herhalen,
dat het voornaamste bezwaar, waar
op Asquith stuit, is de weigering van
den koning, om de tegenwoordige re
geering de waarborgen toe te zeg
gen, waardoor zij desnoods het verzet
van het Hoogerhuis kan breken.
Met spanning verwacht men de ver
klaring van den premier, die hij mor
gen in de vergadering van het Lager
huis zal afleggen.
UIT PORTUGAL
komen berichten, die op eenige ru
moerigheid wijzen. In Lissabon ko
men verschillende stakingen voor,
onder het trampersoneel en onder de
arbeiders in de meelfabrieken.
Men is bang, dat zich nog meer
werklieden bij de algemeen© stakings
beweging zullen aansluiten.
TOESTAND IN TURKIJE.
Volgens berichten uit goede bron
zijn do ministers overeengekomen,
den staat van beleg op ie heffen op
13 April 1911. doch de perswet zal
nog strenger worden gemaakt.
Stadsnieuws
BLOEMBOLLENCULTUUR.
Dezer dagen vergaderde 't hoofd
bestuur van de Alg. vereen, voor
bloembollencultuur.
De voorzitter wenschte den Alge-
meenen Secretaris-Penningmeester ge
luk met de ontvangen Koninklijke on
derscheiding en zei het te betreuren,
dat hij aanleiding had gevonden om
mede to deelen, dat hij om gezond
heidsredenen zijne betrekking van Al-
gemeene Secretaris-Penningmeester
zal moeten neerleggen en sprak zijne
waardeering uit voor hetgeen gedu
rende zoovele jaren door den heer De
Breuk voor de Vereeniging is gedaan.
De heer De Breuk dankte den voor
zitter voor zijne vriendelijke woorden
en de leden van het Hoofdbestuur voor
de daarmede betniede instemming.
Hij beschouwde de onderscheiding,
die door hem werd verkregen is zijne
betrekking van Algemeenen Secreta
ris-Penningmeester ook als eene hulde
gebracht aan de Vereeniging en het
üuet hem bijzonder leed dezo betrek
king die hem lief w as, to moeten neer
leggen eu voegde hieraan toe een
woord van dank aan den Voorzitter
en de leden van het Hoofdbestuur
voor de steeds ondervonden vriend
schappelijke samenwerking.
VOLKSPEflTlONEMENT.
Dinsdagavond hield de afd. Haar
lem S. L>. A. P. eene vergadering met
de besturen van verschiilendo vakver-
eeniguigen, tot het bespreken van ver
schillende werkzaamheden, terwijl de
leden der vereeniging nog deze week
worden opgeroepen tot het doen van
verdere besprekmgen.
OOK AL KOPLICHT.
Werd er door bestuurders van voer
tuigen wel eens geklaagd over het
zoeklicht der E. S. M. thans schijnen
ook do Auto's er zich op toe te leggen.
Dinsdagavond passeerde er een auto
mobiel op den Schotorweg, die mid
den op zoo'n zoeklicht had zitten, be
nevens nog vier andere lantaarns. Dit
zoeklicht was wel dubbel zoo sterk als
van de tram.
TWEEDE BLAD.
Buitenlandsch Overzicht
LEO TOLSTOJ
De langgevreesde slag is gevallen
Graaf' Leo Nikolajewitsj Tolstoj is
overleden. Toch komt èlk sterven, ook
Uit, nog onverwacht 1 De oude was in
ile laatste jaren geregeld lijdende en
nu we dezer dagen van z'n krankheid
hoorden, was er weer hoop, dat hij
óók die te boven zou komen.
't Heeft niet zoo mogen zijn. De
laatste telegrammen gewaagden van
longontsteking, hooge koortsen....
Daarin is de zieke gebleven.
Rusland, neen, de geheele mensch
heid. verliest in den Graaf een man
ven buitengewone beteekenis.
't Levensboek van Tolstoj bevat zeer
verschillende bladzijden. Z'n jeugd
was vol stormen. Hij trad in militai
ren dienst en leidde daar als zoo-
veeJ officieren in 't toenmalige Tsa
ren-rijk een losbandig leven. De
jeugdstormen woedden uit en de reac
tie kwam.
Tolstoj greep naar de pen en ging
Schrijven. Naar hij zelf eens verklaard
heeft, uit eerzucht. Langzaam-aan
ging hij geest in z'n werken leggen en
zoo ontwikkelde zich de Christen-
socialist, de figuur waarin Tolstoj be
kend is geworden.
Tolstoj rekende zich zelf onder de
hekeerden, maar met de vormen en
gebruiken in de kerk van 't Tsaren
rijk, kon hij zich niet veroenigen,
daarom keerde hij haar den rug toe.
De evangelien en vooral de Bergre
de, hadden een machtige bekoring op
hem uitgeoefend. Naar die groote be
ginselen wilde hij leven J
Geen weelde, geen genot. Hij trok
zich terug op een klein landgoed en
toefde daar als een gewoon landman.
Z'n handen be-stuurden ploeg en
schop, terwijl een grove blauwe kiel
en ruwe schoenen 't lichaam bedek
tenIu alles wilds Tolstoj eenvoud.
Hij legde z'n Christenleer in 5 ge
boden
1. Lefef altijd met een iegelijk in
vrede en wees tegen niemand ooit
toornig.
2. Ieder man hebbe één vrouw,
iedere vrouw één man.
3. Beloof nooit iemand iets onder
©ede.
4. Weersta den booze niet.
5. Zie in alle menschen, kinderen
van denzelfden vader.
Liefde was voor Tolstoj 't groote,
bijna 'teenige gebod I
Tolstoj werd wereldhervormer.
In z'n boeken, met zeldzame gave
geschreven, bracht hij de nieuwe
denkbeelden over godsdienst, over
den oorlog. over den staat, over 't ge
zinsleven, enz.
Ilij verkondigde de leer van 't niet
wedorstaan en toonde zich een krach-
FEUILLETON
Naar liet Engelse h.
van
H. T. JOHNSON.
35)
Het is reeds in orde, mevrouw,
antwoordde hij met meer eerbied dan
hij gewoonlijk voor de bezoekers aan
den dag legde, hier is het geld negen,
negentien en elf en een half. Uw
briefje is iu een oogenblik gereed.
Cluribel wachtte met ongeduld,
daar zij weer uaar frissche lucht
Bnakte. Toen zij een stap zijwaarts
deed, trad een armoedig gekleed
meisje met een scherp-geieekenü,
bleek gelaat en holle oogen op de
toonbank toe.
Er sprak zulk een hevig lijden uit
de trekken van haar gelaat, dat Cla
ribel er door werd getroffen, en haar
hart met deernis was bewogen. Hoe
veel levensdrama's werden, zoo
dacht zij, in dit rumoerig, klein ver
blijf afgespeeld. Toen zij het meisje
opnieuw gadesloeg, zag zij dat haar
oogen rood en nog vochtig waren van
het schreien.
Met veel moeite tilde zij een kistje
op en zette het op de toonbank neer..,
het hield een naaimachine in, haar
middel van bestaan,
Geef mij hiervoor, als 't u blieft,
een soeverein, mijnheer, zei zij.
De man in de hemdsmouwen was
weer even verwaand en onbeschaamd
als voorheen, toen hij op die wijze
werd aangesproken.
Twaalf shilling, zeide hij na een
blik op de naaimachine te hebben ge
worpen. Hij zou tien shilling gezegd
hebben, wanneer zij hem niet „mijn
heer" had genoemd.
O, geef mij een soeverein, smeek
te zij, en haar tranen begonnen weer
overvloedig te vloeien. Ik heb het noo
dig voor do begrafenis van een
kind.
Ja, zaken zijn zaken, en onze
zaak heeft niets le maken met begra
fenissen. was het besliste antwoord.
En met een zucht, die Claribel door
het hart sneed, tilde zij haar zwaren
last weer op, om elders haar geluk te
beproeven.
Een zachte hand werd echter op
haar schouder gelegd, en een lieflijke
stem zei
Houd goeden moed, ofschoon gij
uw leed moeilijk zult kunnen dragen.
Mag ik u liet geld geven
Het meisje keek verbaasd op. Daar
na zag zij het glinsterende goudstuk
in haar hand, en een gelaat even
vriendelijk als schoon over haar
heengebugen.
God zegene u 1 snikte zij en zette
zich op het kistje neer, terwijl haar
gansche lichaam krampachtig schok
te, daar zij eerst goed aan haar
smart lucht kon geven nu iemand met
deernis voor haar was bewogen en
haar vriendelijk had toegesproken.
God zegene u, lieve dame 1 maar Cla
ribel was reeds verdwenen.
Dit voorval scheen ook indruk ge
maakt te hebben op den onbeduiden
de ongevoeligen bediende.
Een raadselachtig wezen, merkte
hij op, toen de deur zich achter Clari
bel had gesloten.
Gezegend zij haar engelachtig ge
laat, wie zij ook is, zei het meisje.
Zulke gezichten zal Johnny gezien
hebben, toen hij zei, dat de engelen
op hem neerzagen, en hij naar hen
wilde toevliegen.
Haastig trad Claribel door de don
kere gang naar buiten in de frissche
lucht en in het heldere daglicht, en
toen zij den uitgang had bereikt, stond
zij eensklaps tegenover iemand, die
uit een ander kamertje te voorschijn
kwam.
Met een kreet van verbazing riep zij,
hem herkennende, uit:
Majoor Punter J
HOOFDSTUK XXII.
Eennieu wieven.
Toen majoor Punter Dudley Car-
stairs verliet, na die hevige uitbar
sting van verontwaardiging, die in
derdaad het ontbinden van de ven
nootschap tengevolge had, besloot hij
werkelijk om zijn belofte na te komen.
Hij zou een eerlijk leven leiden hij
had zichzelf niet overijld de belofte af
gedwongen om zijn geheele levenswij
ze te veranderen en bijzonder braaf
te gaan leven. Hij wist, dat inplaats
van boter oprechter en sterker te zijn
dan het meerendeel, hij slechter was
valscher en zwakker. Maar dit be
loofde hij zichzelf dat, hoe arm en be
hoeftig hij ook voortaan zou moeten
leven, hij zijn kost toch op eerlijke wij
ze zou trachten te verdienen. L)e roof
vogel uit het speelhol, de beroepsspe
ler op het biljart, de sluwe oplichter,
dat alles zou hij niet meer zijn. Hij
zou een nieuwen weg gaan bewande
len.
Het klinkt zoo gemakkelijk om te
besluiten een nieuwen weg te gaan
bewandelen om niet iets grootsch,
iets goeds of roemrijks te verrichten,
maar alleen het negatieve besluit om
niet meer dingen te doen, die wij ge
daan hebben en niet behoorden te
doen.
Maar ook moeten wij plotseling
stilhouden in de snelle daling, langs
de steile helling moeten wij de kop
pige, steigerende paarden tegenhou
den, moeten wij de sluisdeuren dicht-
duwen, terwijl het water er met vlie
gende snelheid doorstroomt, en moe
ten wij hel louw herstellen juist op de
plekken, waar het versleten is, want
slechts op zulke tijdstippen wenscht
men een nieuwen weg te gaan betre
den.
En dan in den herfst van het leven
om dan op nieuw te beginnen
nieuwe wegen te bewandelen, wan
neer de voet werktuigelijk naar de
voetstappen op den ouden weg zoekt,
wanneer men de grootste helft van het
leven reeds achter zich heeft, cn dc
schemering' het verlangen naar rust
met zich meebrengt 1
ilet is moeilijk om dien weg te blij
ven volgen, maar niet onmogelijk, an
ders zou het er voor velen onzer
slecht uitzien. En er zijn nog hulpmid
delen steunpunten in de rotsen,
waar krachtige voeten steun kunnen
vinden, uit-stekend© steunsels, waar
aan krachtige handen zich kunnen
vastklemmen en wanneer de moedi
ge somtijds opwaarts ziet en boven
den afgrond den helderen hemel met
zijn fonkelende sterren aanschouwt,
dan durft hij alles behalve naar bede
den zien, totdat hij eindelijk weer den
top heeft bereikt.
En wanneer den majoor zijn besluit
Onze Lachhoek
VAN GENOEGENS GESPROKEN.
Zijn vrouw hield de kas, en royaal
was hij niet
Kijk eens, Emma, zei hij op een
dag, dót is nu toch wel een beetje
erg Hier vind ik twintig cent voor
pleister, en hier zeven gulden voor
drie valsche tanden genoteerd. Zeven
gulden twintig cents voor jouw parti
culiere genoegens.. 't Geld groeit m«
niet op mijn rug, Emma.
UITSTEKEND BEDOELD.
MAAR
Hij De oude millionair hier op den
hoek is dood. kind. Zijn vrouw erft
alles.... Zou jij niet in haar geval wij
len verkeeren
Zij Nee, lieveling ik zou nooit da
weelnwe van een ander dan van jou
willen zijn.
HOOGE NOOD.
Tooneelspeler (tot zijn directeur)
Als go me vandaag geen voorschot
geeft, kan ik nog alleen maar lijken
spelen.
VERPRAAT.
Vrouw des huizes Tijdens de ziek
te van mijn man heb je zeer goed op
gepast- Je mag daarvoor een van
mijn twee zijden japonnen uitzoeken.
Wil je de zwarte
Dienstmeisje Liever de groene,
mevrouw, in de zwarte ben ik al zoo
bekend.
Hoe zal ik aan mijn ouders mel
den, dat ik gezakt ben voor het exa
men
Telegrafeer maar Examen afge
legd. Geen nieuws
GESPREK DES TIJDS.
De vader en de schoolgaande zoon"
hebben het volgende onderhoud
Vader, in mijn vaderlandsrti©
geschiedenis staat 1831 Van Speyk
vliegt met zijn schip in de lucht.
Ja, Jantje, dat is zoo.
Maar, vader, was dat schip van
Van Speyk dan een luchtschip
Neen, Jantje, dat was een ge
woon schip.
Maar, vader, met een gewoon
schip kan toch niet in de lucht ge
vlogen worden
Neen, Jantje, natuurlijk niet 1
Dan moet dat toch een lucht
schip geweest zijn
Ja, Jantje, dat moet dan wel.
En. vader, in 1606 vloog Reinier
Claeszon óók al met een schip in d©
lucht
Ja, dat moet dan óók wel een
luchtschiD geweest zijn.
Maar, vader, ik dacht, dat de
luchtschepen pas in den allerlaatste»
tijd waren uitgevonden
Ja, Jantje, ik ookmaar dat
schijnt dus niet zoo te zijn.
Van 't Kantongerecht
VAN T KANTONGERECHT.
STROOPEN.
De bekende strooper, Joh. de W.t
die zooals de geijkte term luidt
bezig is .,af te verbaliseeren stond
gisterenmorgen terecht, omdat hij
zich op den Hden September in liet
jachtveld, genaamd het exercitie-veld
onder de gemeente Zandvoort, heeft
bevonden, bezig met het stellen van
een wildstrik zóódanig, dat daarin
wild gevangen kon worden, terwijl
hij buiten paden en openbare wegen
tevens 14 wildstrikken met zich ver
voerde.
bijzonder moeilijk voorkwam, de
hoogte, die hij moest beklimmen hem
bijna te steil toescheen, dan herinner
de hij zich, dat hij in de oogen van
een klein meisje eerlijk en oprecht
was, znodat hij zooveel mogelijk alles
wat valsch en onedel was, moest mij
den, eu wetende, dat in een heilig go-
bed zijn naam op d© lippen van het
zelfde kind lag, begreep hij, dat, wan
neer hij met geestkracht in zijn po
ging volhardde, niet alles tevergeefs
zou zijn.
Voor alles moest hij andere gewes
ten opzoeken niet gengraphisch
echter neen. het was te laat om nog
een nieuw leven te beginnen in de
Australische wouden, in do ranchos
van Zuid-Amerika of in Zuid-Afriko
goud, zilver of edelgesteenten te gaan
delven. Toch was het noodzaketijk,
dat hij zich voortaan in andere krin
gen ging bewegen, zoo ver mogel k
van zijn vroegere» werkkring verwij
derd hij verhuisde dus van het west-
einde naar het oosteinde van Londen.
Het groote vraagstuk was echter,
hoe hij moest beginnen. lederen mor
gen verliet hij zijn nederig verblijf in
een van de voorsteden en begaf zich
na het ontbijt naar een kalm café,
waar bij met belangstelling in de mor
genbladen de advertentiën las. Er wa
ren verscheidene betrekkingen open,
maar geen enkele, die hem paste.
