NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
ClariMs Huwelijk.
28e Jaargang. No. 8414
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
ZATERDAG 26 NOVEMBER 19iO B
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN AD VERTENTIËN:
u PEt* °R,E maanden» JjÊtw ^an 5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
voor Haanera J 1-AJ Haarlem van 1—5 regelselke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der BiJ Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) 1.30 J/fAdvertentiÊn van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing»
Franco per post door Nederland,1.65 iT '"fr;:J 50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant
Afzonderlijke nummers0.G2W 7 SSpb' s n j
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37H 'TtV Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53»
de omstreken en franco per post ,0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiön en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
TWEEDE BLAD.
ïlaarlemscfie
Handelsvereeniging
Goedgek. bij Kon. Baal. van 12 Nov. lSiitf.
De Haarlemsche Handelsvereeni
ging bier ter stede, opgericht 10 Mei
1&&, beeft in den loop van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, is zij
opgetreden en dikwijls met groot
succes. Jammer echter, dat men alge
meen met meer blijk geeft, dit te
waardeereu, door als lid der Vereeni-
ging toe te treden. Er zijn wei sieer
dan büü ieden, maar dat ts niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoen
de, ja zelfs particulieren, moesten lid
worden, om Len minste te laten gevoe
len, dal men hel werk op prijs stelt,
dat de Uaarlenasclie Handelsvereeni-
gmg sleeds opneemt, aLs doende, wat
hare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de germge jaarlijksche
contributie van 3.50, die gevraagd
wordt.
De Haarlemsche Handelsvereeni-
giug bemoeit zich in de eerste plaats
sr ui ede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan te
manen en information voor hen in te
Whuipil. Bovendien hebben de leden
het recht, het hun gratis te verstrek
ken advies van den rechtsgeleerden
adviseur dor Vereenigmg te vragen,
die ook in procedures en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel en het bedrijf der leden.
Als proef kunnen voortaan nieuwe
leden voor een haif jaar worden aan
genomen, doch slechts hel 2e halfjaar
Ivan 1 November tot en met 30 April)
ad I 1 75 de halve contributie.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver-
eeuig tig zijn de hoeren Mrs. Th. de
Haau Hugenholtz en A. li. J. Mereus,
Spaarne 34, alhier, die voor de leden
eiken werkdag van 2—4 uur des na
middags zijn te spreken.
tiet bureau der Vereeniging is ge
vest, gd Jausweg 11.
Voor incassos door bemiddeling
der Vereeniging wordt een vast
recht van 5 pet. der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
steeds worden bijgevoegd, bij Inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te innen.
De ko3ten van iuformatlën naar
buiten de stad woonachtige personen
bedragen bü cts. per informatie, plus
vijf cents purlo-verguedmg. Informa
tion nuar binnen do stad wonende
personen worden gratis verstrekt.
Rreienlien op builen de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer niet 1U cis. voor porto-
vergoeding is toegevoegd.
Ruim lik» information en rechts
geleerde adviezen werden in het al
ge loopeu jaar gegeven.
In Augustus en September 1910 zijn
81 vorderingen tot een bedrag van
f 159G.86 betaald; 14 vorderingen
worden afbetaald, 15 vorderingen
zijn uitgesteld.
Volgens art. 7 dient het geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres
seerl aan het Bureau, dat geopend is
dagelijks van 9 tot 5 uur en waar ook
verdere inlichtingen zijn te bekomen.
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat men, hoewel geen
lid der H. H. V toch van haar Infor-
matiën kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alIeeD aan leden der Vereeniging
information door haar worden ver
strekt, en dat voor informauën op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
Parijsche Brieven
CCLI.
Den 16den dezer kwam het eerste
nummer uit van het dagblad „Excel
sior", een overvloedig geïllustreerd
dagblad, dat opgericht is door Pierre
Lafitte, den welbekenden schatrijken
uitgever van ,,Je sais tout", ..Fémina"
Musica" en „La Vie au Grand Air"
den stichter van het Conservatoire
Fémina, vonr de mondaine wereld
Fémina, voor den mondaine wereld
zoo gunstig gelegen aan de Champs-
Elysées.
Reeds weken tevoren meldden reus
achtige affiches.- dat „Excelsior",
lo. tot medewerkers had: Jules Cla-
reti.e, Paul Bourget, Jules Lemaitre,
Henrl Lnvedan, Eduiond Rostand,
René Bazin, Maurice Barrès, Maurice
Donnay, Jean Richepin, Eugène
Rrieux en Marcel Prevost (allen van
de Academie Frangaise), verder Ga-
briele d'Annuuzio, Louis Artus, Henry
Bataille, Henry Bernstein, René Boy-
les ve, Francis de Croissei, Lucien
Descaves, J. Ernest—Charles, Claude
Farrère, Joseph Galtier, madame Gé-
rard d'llouville. Abel Hermant, Ed-
mond Jaloux, Henry Kistemaeckers,
Maurice Leblanc, Gaston Leroux, ma
dame Daniel Lesuour, Victor Murguc-
ritte, Max Maurey, Henri de Régnier,
Henry Roujon, madame Marcelle Ti-
nayre, Pierre Veber, enz. enz.
2o. artikelen zou inhouden over lit
teratuur. Kunst, sport, tooneel, reizen
wetenschap, muziek, merkwaardighe
den en ^iegances" de volgorde is
kostelijkl
3o. eiken morgen 10000 vierkante
centimeter gravures van de bovenste
plank, zou Inhouden;
4o. 10 tot '20 bladzijden druks zou
beslaan;
5o. correspondenten en photogra-
phen over de geheele wereld had en,
in een bijzondere overeenkomst met de
Daily Mail", speciale verbindingen
zou hebben met Londen, New-York,
Berlijn en andere groote hoofdsteden;
Go. in den loop van het eerste jaar
drie wedstrijden met reusachtige prij
zen zou uitschrijven.
Een prospectus van wat-ben-je-nie,
wal?
De prijs per nummer van dut blad
slechts 10 centimes. Abonnement
per jaar: 35 francs vooi Frankrijk, 70
francs voor het buitenland.
De lot dusver verschenen nummers
zijn, dat moet erkend worden, alle
rijkelijk geïllustreerd ook, daar het
papier min of meer geglaceerd is, be
ter geïllustreerd dan alle andere dag
bladen.
Wat do hierboven geprenuncieerde
medewerkers betreft: tot dusver zijn
de meeste geteekende stukken gevloeid
uit de pennen dergenen, die met enz.
enz. zijn aangeduid. Men verwondere
zich daar niet over. De verschillende
beroemdheden en beroemheidjes hier
laten zich derwijze betalen, dat zelfs
het rijkste dagblad de lezers niet dik
wijls op hun pennevruchten kan ont
halen. In de journalistieke keuken
plegen zij slechts mee te doen aan de
bereiding van hei min of meer litte
rair desseert. En een volkomen eerlijk
blad zou eigenlijk, bij de opsomming
van zijn medewerkers, moeten begin
nen met de heeren van de afdeeling,
„enz. enz."
Of dit blad zal kunnen blijven be
staan, te midden van de 70 A 80 an
dere Parijsche organen, die dagelijks
verschijnen
Chi lo sa?
De heer Pierre Lafitte is een bui
tengewoon ondernemende man, die
een goeden kijk heeft op de evoluee-
rende behoeften van het groote pu
bliek en wiens ondernemingen tot nog
toe met gunstige» uitslag bekroond
zijn geworden. Hij beschikt over een
enorm kanitaai, laat zich niet uit het
veld slaan door lijdelijke teleurstel
lingen en misrekeningen en ge
wichtige eigenschap voor zakenmen-
schen deinst niet terug voor mid
delen, die niet geheel loyaal zijn te
noemen. In dit laatste verband klinkt
het wel wat vreemd, dat Pierre Lafitte
belooft zijn nieuw orgaan vrij te zul
len houden van de demoraliseexende
lectuur der ultra moderne journalis
tiek. Als de vos de passie preekt....
De oprichting van „Excelsior" houdt
verband met de vermindering in prijs
van „Le Figaro'Sinds eenige weken
kost laatstgenoemd blad 10 en niet
meer 15 centimes per nummer.
Gaston Calmotle, de du-ecteur van
„Le Figaro" bezigde, in de verklaring
van die prijsvermindering, onder
meer de volgende woorden:
„Ons blad zal in een nog schitteren
der en vruchtbaarder periode komen,
doordot zijn bewonderenswaardige
clientele zal vermeerderd worden met
al degenen, die. enz."
Verder:
„Het was noodig, dat het orgaan bij
uitstek der moderne ideeén ook mo
derne voorzorgen nam."
Conclusie: prijsvermindering!
Men behoeft niet eens zoo n snugger
zakenman als Pierre Lafitte te zijn
om te begrijpen, dat Gaston Calmette
hier zijn uiterste best heeft gedaan
om zwart wit te doen schijnen.
„Les idéés iiiurehent". En de „Fi
garo" moge, dank zij zijn financieele
en mondaine publiciteit, nóg betrek
kelijk goede winsten maken en nóg
een goede zaak zijn, achteruit gunt
dat blad stellig, en sinds geruirnen
tijd. Men citeert het bijkans niet meer
men polemiseert er niet meer mede,
en zijn invloed mindert schier zieuaer-
oogen. Eeiierzijds uestookt door ue
groote nieuwsbladen ais „Le Journal'
en „Le iUuLinunuerzijds op den duur
doornat de mondaine wereld zich nood
zakelijker wij ze eouigszins heelt moe
ten democratiseeren de concurrentie
voelend van de bladen van 10 en 15
centimes, zooals „Le Journal des Dé-
bats „Le Gaulois", „Le Temps" en
„uil Bias die een scherper afgeba
kend program nastreven en dus een
trouwer lezerspubliek hebben moést
„Le Figaro" ten slotte wel trachten,
op de eeue of andere wijze hel verdere
verloopen van zijn lezers te verhoeden.
Zich vervormen l'instar" der
groote nieuwsbladen? Dat ging niet
aan want de overgebleven mon
daine lezers zouden hard wegloopen
om dergelijke op de spits gedreven de-
mocratisatie. Die lezers zijn, sinds
tientallen jaren, gewend aan den toon
van zinnen als deze:
„De eerbied voor de wetten des
lands"
„Wij eerbiedigen het leger te zeer"..
„Wanneer men de eer heeft, tot de
j regeering te behooren"....
„De Jacobijnen"
„De eerbied voor de publieke orde"..
J Zich partij stellen? De eene of an-
I dere publieke partij dienen? Maar wel-
i ke dan? Te dien opzichte zijn alle jour
l nalistieke plaatsen bezet. Buitendien
zou de „Figaro" dan ontrouw wor-
den aan zijn, bij de oprichting in 1854
j zichzelf gesteld program: politieke neu
traliteit hetgeen, tussohen twee
haakjes, in de meeste gevallen gelijk
staat met het toegedaan zijn aan den
bestaanoen regeeringsvorm.
I Dat gin- dus ook niet aan,
Rest: prijsvermindering. Er was pe-
riculum in mora. Er was een tijd, dat
de aandeelen stegen tot 1GÜ0 francs.
Na de Dreyfusaffaire daalden ze tot
400 irancs en sinds dien ondergingen
ze slechts geringe fluctuaties.
Er is niets aan te doen. „Les idéés
marchent" en de wereld democrati
seert zich meer en meer.
Acht jaren na ,.Le Figaro", in 1862
dus. werd „Le Petit Journal" opge
richt. Het eerste blad was speciaal
voor de groote wereld, het laatste voor
de kleine luyden.
Welnu, thans maakt .,1e Journal du
boulevard" een crisis door, terwijl
„le journal des concierges" een goud
mijn is.
En nu, terwijl de „Figaro" zich juist
verwaardigt te erkennen, dat 15 cen
times wel wat te veel is voor een dag
blad, dal ue grootste moeite neeft om
zicli met een niet al te sterk vermin
derde zwierigheid staande te houden
nu komt i'ierre Lafitte den boel in
de war brengen door een nieuw or
gaan in het leven te roepen, dat zich
ten zeerste beijvert om het eerste
„Journal bouiev ardier" te worden.
Of hij hel zal halen?
De kansen staan niet ongunstig,
j „Gil Bias dat, mei genoeg, nog al
tijd 15 ceuthue3 per nummer kost,
J ligt, zooals de Hollander zich fami
liaar zou uitdrukken, op apegapen.
,,Le Gaulois" van den hoogst antipa-
thieken, gewetenloozen Arthur Meyer,
i raakte langzamerhand in discredit'
I „Le Temps'' en „Le Journal des Dé-
bals worden over het algemeen
i hoogst respectabel geacht, doen. met
i' uitzondering van enkele kritieken, ook
hoogst saai gevonden.
„ik vormoed, dat „Excelsior" het
wel halen zal, ook omdat Pierre La-
fitte niet vies is van de corrupte re-
clauie-jourualistiek, die de mondaine
eu boulevarddagbladeu plegen te be~
i drijven.
j Toen in 1903 Arthur Meyer betrok
ken werd in een geruchtmakend pro-
j ces, bleek het, tot groote verbazing,
niet der wereldiingen, doch der kleme
burgerij, dat bij meende binnen de
perken der persgebruiken te zijn ge
bleven en zijn bloemiste, wie hij 4000
j francs verschuldigd was. te hebben
betaald door haar eenige malen in zijn
J blad te hebben genoemd.
I Wie hier in de diverse keukens van
de groote pers nieuws- en weetgierig
heeft rondgekeken, zal het met mij
eens zijn, dat dergelijke Meyersche
procédé s geen uitzonderingen zijn. Te
cien opzichte zijn de kleinere bladen
zuiverder op de graat. Dezen gaan ge-
meenlijk echter niet over de grenzen
hetgeen wel jammer is met betrek
king tot de meening, die men zich in
het buitenland over de Fransche jour
nalistiek vormt.
OTTO KNAAP.
Amsterdamsche Kout
CCCLVIL
Er heeft Woensdag 's nachts in
Ai - n I am 'n inumfestatie plaats ge
had, zoooJs wij nog nimmer hebben
meegemaakt, zooals nog nimmer
heeft plaats gevonden en zooals wij
vermoedelijk wel nimmer zullen zien.
Bouwmeester is gehuldigd.
Enorm is de ovatie die hem ge
bracht is Ongedacht is zeker wel de
zoo groote belangstelling geweest, in
elk geval heeft zij de verwachting
J ver-p <wfiriroffen. Hieraan is dan ook
zeker te wijten en dit alleeaa kan als
verontschuldiging gelden dat geen
enkele voorbereidende ordemaatresrefl
genomen was. De couranten hadden
wel gemeld dat om half elf de feeste
lijkheid zou plaats hebben, maar om
dezen tiid was het nog betrekkelijk
kalm op het Leidscheplein, reden de
trams nog gewoon door en dacht nie
mand aan een paniek, terwij] niets
was afgezet. Eerst later verscheen de
rijdende politie en kwam het benau
wende. Paarden die in de ronde draai
den tusschen een angstige menigte
die niet voor of achteruit kon, vrou
wen die gilden en anderen die flauw
vielen. En al was er nu ook een zeer
groote menschenmassa op de been,
als men het plein behoorlijk afgezet
had, was al die paniek voorkomen
geworden. Nu liet men eerst het plein
vclloopen, een paar agenten te paard
maakten op een zekere plek ruim
baan... oni een poosje later ook die
plek weer door een menschenmassa
j te laten vullen en elders hun kunsten
f uit te halen.
Dat zal wel weer stof geven voor
„ingezonden stukken" en niet ten on
rechte, want het ging er een oogen-
blik op lijken of we een tweede taptoe
schandaal uit de dagen van Steen
kamp kregen. Trouwens een enke
le agent legde er den stok ook al op
gelukkig dat men met de bewape
ning van revolvers nog maar even
heeft gewacht.
Over de eigenlijke Bouwmeester-
hulde behoef ik u natuurlijk niets te
zeggen, wijl deze reeds in dit blad is
beschreven. Alleen dit: Amsterdam is
wat haar anders heel vreemd is, dit
maal eens' warmgeloopen. Loopen an
dere benefieten over van kunstmati
ge franje, gemaakte, overgevoelige
speeches en cadeautjes, die door haar
zeer privé karakter liever in de huis
kamer dan op het tooneel gegeven
moesten worden, het was nu oen
volkshuldo die men bracht aan den
kunstenaar, voor wiens kunst allen
en alles buigen moeten. Zooveel eer
is nog nimmer een artist te beurt ge
vallen en feitelijk ook nog nimmer
een vorst.
Want veirgete niet dat het ongeveer
één uur s' nachts was en Ijzig koud
toen hij daar nog stond op het bnl-
con, de stoet voor hem defileerde en
duizenden hem toejuichten en Lanp
zal hij leven'8 toezongen.
De Stadsschouwburg zal uitwendig
wel nooit zoo goed zijn bekeken als oj»
dien avond. Een oogenblik gingen d»
lichten op het bal con aan, daarna
weer uit Het volk, dat bij zijn onuit
puttelijk geduld zijn goede luim niet
verloor, vreesde, dat ze geen vier-
duitjes voor den muntmeter meer had
den. Maar dit was slechts om de ver
rassing te verhoogen, want nadat de
personen en bloemen op het balcon in
het duister waren opgesteld, zag rnen
hij het hel-schljnend zoeklicht plotse
ling de groep en ln 't midden met on
gedekt hoofd den held van den nacht.
Men moet dit alles hebben meege
maakt, om zich een denkbeeld van
den overweldigenden indruk te kun
nen vormen.
We hebben dit jaar veel gehoord van
verkeerde toestanden, die in een l>e-
p aal den tak van Gemeentedienst heer-
schen, n.l. bij de Electriciteitswerkon.
Het toeval heeft hier gewild, dat het
publiek zijn neus in deze zaak kon ste
ken, maar ook in alle takken van Ge
meentedienst geschieden zaken, die
lang niet in den haak zijn, maar waar
het publiek buiten blijft.
Zoo is eenigen tijd geleden aan can
der Gemeente-gasthuizen ontdekt, dat
iemand, die het toezicht over magazij
nen en keukens uitoefende, al tiental
len van jaren op de grofste wijze on
der één hoedje heeft gespeeld met de
leveranciers. Vermoeden schijnt men
er al lang op gehad te hebben, maar
het bewijs was natuurlijk niet te leve
ren. Tot de directeur zelf eens een
vleeschhouwer per telefoon opschelde,
voorgaf dat deze met den bewust en
magazijnmeester sprak en aldus ver
nam, dat in plaats van kocienvleeach,
stierenvleesch geleverd werd. De man
werd op staanden voet ontslagen,
maar dit ls in 't geheel geen straf in
overeenstemming met het gepleegde
feit, of met het verkregen voordeel. Ja
renlang beeft hij, die natuurlijk maar
een zeer middelmatig salaris genoot,
geleefd als een prins en op 't «ogen
blik leeft hij er nog goed va* als
rentenier. Diefstal was 't niet, maar
aan de gemeente is toch maar ja
ren groote schade toegebracht en wat
misschien nog erger is, arme zieken
zijn van het voedsel beroofd, waarvoor
de gemeente of zij zelf betaalden.
Het is eigenlijk wel vreemd, dat in
een instelling, waaraan zooveel des
kundigen verbonden zijn. dergelijke
fraude zoo lang gepleegd ko* worden,
zonder dat men t opmerkte. Minder
vreemd vond ik "t echter, dat teen de
zaak eenmaal was ontdekt ea de
schuldige de laan uit was gestuurd,
men 't niet wenschelijk achtte aan de
zaak meer publiciteit te geven. Im
mers dan zou ook het toezicht een re
primande verdienen, dat jaren lang
zooiets onsrestoord liet voortgaan.
Amsterdam staat iets heel origineels
te wachtende politie-agenten wor
den wild, gaan protest optochten hou
den en misschien wel staken. Er moet
al geruirnen tijd veel gisting zijn on
der het Amsterdamsche corps van den
Heiligen Hermandad en daar het be
stuur van den Amsterdamschen Poli
tiebond de zaken heel kalm wilde be
handelen en niet wenschte, dat opge
treden zou worden als bouwwerkar
beiders etc. lag dit reeds eenigen tijd
met de leden overhoop. De revolutio
naire gauche onder de agenten schijnt
thans in de meerderheid le zijn, zoo
dat een penningmeester werd gekozen
uit de fractie en de rest van hel be
stuur zijn mandaat neerlegde De
agenten moeten groote plannen heb-
FEUILLETON
Naar het Engelse h.
van
H. T. JOHNSON.
43j
Dick wierp een blik op Bob, die
daar zaï zonder hem te verwelkomen,
alsM hoj sluimerde, ja, de laatste
aluiiiisring was ingegaan, daarna
wendac nij zacb tol de beide anderen
en zcine op fluisterenden toon
Is Claribel hier
Zij zagen hem verwonderd aan.
Neen. antwoordde Jacob,
komt zij dan
Ik dacht, dat zij reeds hier zou
lijn, gaf Dick ten antwoord.
Hij had dien morgen het telegram
van Gleddow ontvangen, waarin ver
meld werd, dat deze naar Coalstead
ging en Dick verzocht had hein zoo
spoedig mogelijk te volgen. En dit
had hij gedaan, meenende, dat de
Inspecteur Claribel op den voet was
gevolgd. Hij had te CoaJstead echter
geen spoor van hem ontdekt, en ha
zich toen zoo schielijk mogelijk naar
het dorp begeven.
Ik vrees, dat wij Claribel nooit
zullen weerzien, zuchtte Betty.
Zij heeft eenvoudige menschen en
een eenvoudige omgeving vaarwel ge
zegd om in rijkdom to leven en be-
wondend le worden. Zij is nu mis
schien veel gelukkiger,
Dick gaf hierop geen antwoord
het verhaal, dat hij kon vertellen,
met betrekking tot de arme Claribel,
was te zonderling en te lang om het
hier mede te deelen bovendien be
kommerde hij zich meer om do vei
ligheid van de vrouw, die hij lief
had, wetende, welk gevaar haar om
zweefde, dan om haar geschiedenis.
liij ging naar den anderen kaal
van het vertrek, klopte Bob zachtjes
op zijn schouder, en vroeg
Wel, oude vriend, iioe gaal
het?
Bob Musgrave keek eerst verbijs
terd om zich heen, maar toen hij
zijne gedachten weer bij elkaar had
geraapt, herkende hij Dick cn ant
woordde
Slecht, mijn jongen, erg slecht.
Het is met mij als in dat oude lied,
dat mijn dochter van haar moeder
leerde, en dat zij dikwijls 's avonds
zong, wanneer de dagelijksche arbeid
was verricht.
En de oude man zong mot zwakke,
bevende stem
„Het is de morgen van uw leven,
En over het mijne is een schaduw ge
worpen.
Ja, mijn jongen, en dan ver
volgens
„Geliefde, verlaat mij niet, maar blijf
Tot de schemering is verdwenen."
En nu zijne gedachten weer deze
richting luidden genomen, begon de
arme Bob te beven.
Maar zij verliet mij, Dick, mijn
geliefd kind verliet mij, en de sclie
mering verdween en de duisternis
viel in, en ik zal nooit haai- lief ge
laat weer zien, nooit weer haar slem
houren
Dick, lie wist, dat Claribel spoe
dig zou komen, of dat zij tenminste
iets van Z'ch zou laten hooreu,
trachtte den oudon man te troosten
en vroeg op zuchten toon
Vindt gij hel goed. Bob, dal wij
haai- verzoeken om terug te kee-
ren
De veerman schrikte op en ant
woordde op bitteren toon
Neen. zij heeft mij, zonder een
woord tot afscheid, verlaten, en mooi
ook uit vrije beweging terugkomen
mijn kleine lieveling voor haai
heb ik geleefd en voor haar zal ik
sterven 1
Maar weldra welden weer teederc
gevoelens ln zijn hart op en verdre
ven toorn en beleedigden trots, en
half droomend vervolgde hij
Het zou toch nog een groote wel
daad zijn voor mijn diep geschokt ge
moed, wanneer ik haar nog eens
weerzu2-
En op klagenden toon zeide hij ver
volgens
Maar wat moet er van mijn boot
worden Hoe kan het in Dene-on-
Dass goed blijven gaan, wanneer
mijn boot stil aan den oever blijft
liggen
Bekommer u maar niet om de
boot, Bob, antwoordde Betty zacht
en schudde zijn kussen op, terwijl zij
deze woorden uitsprak. Jacob zal
de boot voeren, totdat gij weer in
slaat zijt uw werk te hervatten.
Ach 1 zuchtte Bob, deze
armen, die zoo langen tijd het werk
hebben verricht, zijn krachteloos,
muar de boot verricht haar werk en
zul dit ook blijven doen, wanneer ik
voor eeuwig rust heb gevonden Wij
denkeu, dal wij de aarde helpen
draaien, maar zijn wij eenmaal lot
stof vergaan, dan draait de aarde
nog steeds ongestoord.
Moed gevat. Bob. zei Jacob,
gij zult nog wel weer ln staat zijD
de riemen te hantceren.
Bob glimlachte droevig en zeide
toen als bij zichzelf
Zij maken den ouden man maar
wat wijs I Hij kwijnt weg van verlan
gen om zijn lieveling terug le zien,
en zij zeggen, dat zij ongetwijfeld tot
hem zal terugkeeren. Het ls eene
voortdurende kwelling voor hem, dat
hij niet meer ln zijn boot kan roeien,
en tij zeggen hem. dat hij nog een
poosje geduld moet hebben, want dat
hij weldra weer in staat zal zijn om
zijn arbeid te hervatten. Ik zeg u,
vriemlen, dat de oude Bob Musgrave
niet eerder de riemen zal hanteeren,
dan wanneer zijn dochter terugkeert
en zij zal nooit terugkomen
nooit
En hij liet zijn grijs hoofd op zijn
borst vallen, terwijl dikke tranen
over zijn gerimpelde wangen rolden.
Jacob deed een paar haastige trek
ken aan zijn pijp, maakte den steel
nog een halven duim korter, door er
een stukje af te bijten, en xeide ein
delijk
Het kwelt mij, u zoo neerslach
tig te zien, Bob.
Ja, het is slecht van mij, mijn
jongen, nu ik omringd ben door men
5Ciien, dse allen hun best doen om
het mij zoo aangenaam mogelijk te
maken. Ik ben een oude brompot,
vergeef het mij, Jacob, en gij ook.
Betty Gij beiden zijt altijd zoo goed
voor den ouden Bob.
Sst, S9t I Houd u stil. Bob,
antwoordde Betty en wreef met een
punt vb n haar schort in den hoek
van haar oog.
Ja zeker. Betty, zeide Jacob
en knikte bevestigend. Gij alleen
kunt hier de huishouding waarne
men.
Plotseling hoorde men buiten weer
het geluid van voetstappen. Weldra
werd er luid aan de deur geklopt.
waaruit bleek, dat het vreemdelin
gen waren, want de buren in Dene-
on-Dass traden eerst binnen en kon
digden vervolgens hunne aanwezig
heid aan.
Vlug, Jacob, ga naar de deur'
fluisterde Betty haastig, misschien
is Claribel daar.
Jacob begaf zich naar de deur en
Dick hoorde Gleddow'e stem, terwijl
hij vroeg
Woont hier Robert Musgrave
En Jacob antwoordde
Ja, met Augustus woont hij hier
al veertig jaar.
Dick begaf zich ook naar de deur,
en als uit één adem klonk het vau
beider lippen
Hebt gij al leis van haar verno
men
Dick duwde Gleddow de kamer bin
nen, en met zijn vinger op zijn lip
pen, wees hij met een veelbeteckenen
de n blik in de richting van den veer
man. die weer in zijn vroegeren toe
stand van doffe onverschilligheid
was vervallen.
Ls mevrouw Carstairs hier ge
weest vroeg de inspecteur.
Neen.
Dat is zonderling. 7.li heeft Lon
den verlaten, en tenzij ik mij niet
geheel en al op een dwaalspoor be
vind, moet zij met een vroegeren
trein dan ik naar Coalstead zijn ver
trokken.
(Wordt vervolgd!
