HAARLEM'S DAGBLAD. ™KS.Sk£t
zeeweringen, o. a. na de laatste over
stroom ingen in Zeeland, en ook om
de safe-inrlohtingen van bankinstel
lingen geheel te vrijwaren voor in
braak.
De uitvinder van het gewapend be
ton is de Parijsche bloemkweeker
Moaiier, die zijn bloembakken en wa
tervaten aldus samenstelde.
Als voordeelen van gewapend beton
moeten, behalve de genoemde, nog
worden vermeld groot weerstands
vermogen bij licht gewicht, vuur
vastheid, ondoordringbaarheid tegen
water, duurzaamheid, snelle vervaar
diging, gemakkelijke manier van
schoonhouden en goedkoopte.
Parijsche Brieven
CCLIV.
Ferdinand Dugué, de deken, de
Nestor, de Methusalem, de Daniël
do Lange der tooneelschrijvers, niet
slechts van Frankrijk, doch waar
schijnlijk wel der geheede wereld,
Ferdinand Dugué vierde onlangs zijn
70sten, zegge zeventigsten huwelijks
dag I
Benige maanden tevoren had hij
zijn 94sten, zegge vier-en-negentig-
sten jaardag gevierd I
Eerbiedwaardige cijfers, niet? Ge-,
boren den 18den Februari 1816, ge
trouwd den 21 sten November 1840
en nog is deze grijsaard gezond, ste
vig, kaarsrecht, levenslustig en hel
der van goes! 1 Fichtre ónze genera
tie is heslist slapper in de lendenen
en zwakker van geest.
De meeste zijner beroemde tijdge-
nootcn, de voormannen der roman
tiek, heelt hij persoonlijk gekend, en
aangezien zijn geheugen nog steeds
lrisch en onverzwakt is, is het een
lust, uit zijn mond bijzonderheden
uit dien glorierijken tijd te vernemen
bitteraard is de grijze schrijver van
„Les Pirates de ia Savane" en. „La
Fillc dos Chiffonnière" hoogst ro
mantische drama's, die nog steeds in
de melodramatische schouwburgen
worden opgevoerd in hart en ziel
romanticus gebleven. Doch daar hij
een goed humeur heeft, spreekt hij
zich zonder de minste bitterheid uit
over de veranderingen, die de drama
tische inzichten langzamerhand heb
ben ondergaan. Zijn vereering voor
Victor Hugo en Alexandre Dumas
père ontneemt hem echter niemand.
Hoor maar eens, hoe hij zich over
de dramaturgische romantiek, het
werk van hem en zijn tijdgenooten,
uit
In den schouwburg hebben wij
de regels van het klassicisme omver
gegooid, die, in de achttiende eeuw,
alle fantasie, alle geestdrift hadden
doen verdorren. Wij hebben aan het
leege drama de handeling gegeven,
die de menigte boeit, den hartstocht,
die de vrouwen aan ons bindtwij
hebben hot wonderbaarlijk verleden
opgerakeld wij hebben den onweten
den, ingeslapen in de onvruchtbare
bewondering van een enkele eeuw,
weder al onze middeleeuwsche
eeuwen van litterairen roem in her
innering gebracht. En dat alles, ver
mengd, o^ebouwd in onze historische
persoonlijkheid, in onze wijsgeerige
symboliek, heeft het aanzijn gegeven
aan het enormste, wonderbaarlijkste
theater, dat er bestaan kon. Wij heb
ben, zooals Victor Hugo zei, alles te
gelijk. van alle kanten bekeken. En
wij hebben zóó goed gedaan, wij heb
ben bet publiek zóó geboeid door deze
altijd levendige handeling, door het
schilderachtige dor locale en persoon
lijke bijzonderheden, dat er geen suc
cesvol tooneel meer kan zijn zonder
het gebruik van romantische midde
len.
E11 wie onzer tijdgenooten....
Sardou was een romanticus.
Rostand kunnen wij tot de onzen re
kenen hij draagt den romantischen
vederbos. En zelfs uw Rlchepin is
een der onzen, Richepin met zijn
wonderbaarlijke woordvondsten, zijn
miraculeuze klank en metrische ef
fecten.
Zondert men on» uit en degenen,
die ons werk voortzetten wat is er,
vraag ik, staande gebleven van hei
litterair werk dezer dertig laatste ja
ren De scholen, die tegen 011s zijn
opgericht, hebben slechts zeer kort
geleefd.
Aldus sprak de wakkere grijsaard.
Wat viel er onder de gegeven om
standigheden anders tegen te zeggen
dan dit ééne
„Wij zien dat anders in, of, liever,
wij voelen dat andere, cher maltre.
Neemt u het ons niet kwalijk Want
het is toch verbijsterend mooi, do
geestdrift in een man, die bijkans een
eeuw heeft zien verloopen. Het is ver
kwikkend, verfrisschend.
A propos, indien ik j'hr. v. Riems
dijk, de auteur van „Mea Culpa",
„Sylvia Silombra", enz., was, die
wel geen Richepin, noch Rostand en
zelfs geen Sardou is, zou ik eens
naai- Parijs overwippen om met Fer
dinand Dugué te praten. Hij, de niet,
bijster literaire nA-romanticus, zou
zich dan bij den vier-en-iiegentdgjari-
ge, ten bate zijner verdere tooneel-
stukken, kunnen laven aan de bron
der echte literaire romantiek. Hei
moge een anachronisme zijn, tóch is
er nog altijd publiek genoeg voor de
romantische dramatiek.
De echtgenoote van den ouden ju
bilaris, gelieeten Ilenriette Josephine
Béguin, is thans 02 jaar oud. Ook zij
is nog flink en levenslustig.
C est beau tout de raême, ie roman
tisme
Romantisch is ook een der dichter
zangers, die ik eenige malen heb hoe
ren zingen in „Le La pin agile", het
hoogst merkwaardige cabaret op den
top van Montmartre.
Een jongeman van omstreeks 25
jaar. Een bleek, mager gezicht, waar
in groote, weemoedige oogen. Over
vloedig bruin haai-, dat in lange lok
ken neervalt, hals, ooren, slapen en
wangen bedekkend.
Zich begeleidend op de gitaar, zingt
hij met een schraal tenorgeluidj.?
eenige cliansons, waarvan hij de dich
ter en de componist tegelijkertijd is.
Is zijn répertoire van den avond ten
einde, dan gaat hij met een glas-
schoteltje rond om „centen op te ha
len". Loopt het mee, dan krijgt hij
zoo'n avond wel een paar francs bij
elkaar. Sapristi, de meeste lw?zoekers
zijn zelf vene van bemiddeiii.
Die man heeft een paar diploma's
in zijn zak, en zou, om maar wat te
noemen, op een betrekkelijk groot
aanvangssalaris op een advokaten-
kantoor geplaatst kunnen worden.
Maar hij doet het „lekker" niet. Que
voulez-vous Hij is romanticus, op
end'op romanticus.
Meen niet, dat hij lui is uitgevallen.
Waarachtig nietVoor zijn muze
werkt hij soms wel tien urn- per dag.
Hij lijdt niet zelden honger. Doch
hij gevoelt zich niettemin gelukkig.
Hij woont op een hoog dakkamer
tje, zéér armelijk gemeubeld. Doch
hij gevoelt zich niettemin gelukkig.
Hij wordt wel eens uitgelachen, cn
zijn fajmille lieden uit den goeden
stand vindt, dat hij „évidemment
tocfué" is. Doch hij voelt zich niette
min gelukkig.
Lokt dit loven u aan, u, die door
uw stand, uw opvoeding en uw op
leiding....
Maar natuurlijk, mijn brave
Ben lk niet vrij Ben ik niet onafhan
kelijk Kan ik niet doen wat ik wil?
Heb ik op mijn kamertje niet alios
wot ik noodig heb, benevens 't. mooi
ste vergezicht, dat men zich denken
kan Wat kan een redelijk rnansch
meer verlangen
Armoede kan soms nijpend zijn.
Toen wond hij zich op, tokkelde
onstuimig op zijn gitaar, citeerde een
paar versregels van Horatius, zette
zich in postuur, streek een paar loK-
ken van zijn voorhoofd weg en sprak
op een toon van diepe overtuiging
Lieve en heilige armoede, gij,
die in dezen tijd zijl als een brevet
van eerlijkheid, van arbeid en waar
digheid, wees gezegend en geroemd
in alle harten, zooals gij het in het
mijne zijt. De leégloopende rijkaards,
de gelddorstige actieve menschen,
die van millioenen droomen, verach
ten u, o armoede Alsof de niensch,
die tegenwoordig meer dan lijn da-
gelijksch brood op aarde bezit, er
roem op mocht dragen, meer te be
zitten dan hij noodig heeft Degenen,
die, als ik, vurige Jiefde voor het
recht en de goddelijke schoonheid
Kaarlemsche
Handeisvereeniglng
Qoedgek. bij Kon. Baal. ran 13 Nor. 1399.
De Haarlemsche Handeisvereeni
glng hier ter. stede, opgericht 10 Mei
1892, heeft in den loop van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, is zij
opgetreden en dikwijls met groot
«uccès. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren, door als lid der Vereeni-
ging toe te treden. Er zijn wel meer
don 600 leden, maar dat is niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoen
de, ja zelfs particulieren, moesten lid
.worden, om ten minste te laten gevoe
len, dat men het werk op prijs stelt,
dat de Haarlemsche Hondelsvereeni-
ging steeds opneemt, als doende, wat
hare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereenlging
buiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe jaarlijksche
contributie van 8.50, die gevraagd
wordt.
De Haarlemsche Handelsvereenl-
ging bemoeit zich in de eerste plaats
er mede, de belangen van bare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan te
manen en informatiën voor hen ln te
winnen. Bovendien hebben de leden
het recht, het hun gratis te verstrek
ken advies van den rechtsgeleerden
adviseur der Vereenlging te vragen,
die ook ln proceduren en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel en het bedrijf der leden.
Als proef kunnen voortaan nieuwe
ledeu voor een half Jaar worden aan
genomen, doch slechts het 2e halfjaar
(van 1 November tol en met 30 April)
ad f 1.75 de balve contributie.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver-
eetnging ziju de heeren Mrs. Th. de
Haan Hugenholtz en A. H. J. Merens,
Spaarne 94, alhier, die voor de leden
eiken werkdag van 2—4 uur des na
middags zijn te spreken.
Het bureau der Vereenlging is ge
vestigd Jansweg 11.
Voor incasso's door bemiddeling
der Vereen iging wordt een vast
recht van 5 pet. der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
steeds worden bijgevoegd, bij inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te innen.
De kosten van lnformatiën naar
buiten de stad woonachtige personen
bedragen 60 ets. per Lulormulle, plus
vijf cents porto-vergoeding. Informa
tion naar binnen de stad wonende
personen worden gratis verstrekt.
Pretention op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 ets. voor porto-
vergoeduig is toegevoegd.
Ruim 1748 informatien en rechts
geleerde adviezen werdeD in het of-
geloopen jaar gegeven.
In Augustus en September 1910 zijn
81 vorderingen tot een bedrag van
1596.86 betaald; 14 vorderingen
worden afbetaald, 15 vorderingen
zijn uitgesteld.
Volgens art. 7 dient het geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres
seen aan het Bureau, dat geopend is
dagelijks van 9 tot 5 uur en waar ook
verdere inlichtingen zijn te bekomen.
Hel Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dal men, hoewel geen
lid der H H. V toch van haar iiifor-
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Het bestuur van het Haarlemsche
Nutsdepartcment heeft deze week aan
een dienstbode het diploma toegekend
voor 25-jarigon trouwen dienst. Het
zal aan de jubilaresse worden toege
zonden, daar ze niet verschenen was
0111 het zelf in ontvangst te nemen.
Had zij zich misschien voorgesteld, in
de vergadering van het Nut, die veel
al een dozijn personen telt, een heel
leger van haar aanstarende oogen te
zien Of moeten we haar wegblijven
toeschrijven aan de bescheidenheid,
die immers altijd de ware verdienste
vergezelt
Hoe 't ook wezen mag, er is klaar
blijkelijk iets trouws in de Jordens-
straatsche atmosfeer. Nog geen tweo
jaar geleden heeft het zelfde Nutsde-
partement dezelfde onderscheiding
toegekend aan een andere dienstbo
de, die ook bij een familie in de Jor-
densstraat woonde. Het geval is des
te merkwaardiger, omdat ook dezo
verkozen liad, de onderscheiding
thuis af te wachten. Voor het front
kwam zij niet. Waarom van de uiterst
zeldzame gevallen, dat het feit voor
komt, juist tweemaal de Jordensstraat
moest worden begunstigd, erken ik
niet te weten. De straat zelf heeft liet
tot een beslaan van een kwart eeuw
nog niet gebracht. Wel de man, naar
wien ze genoemd is. Mr. Jordens,
Haarlems vorige burgemeester, vier
de kort vóór ziju aftreden zeer feeste
lijk zijn 25-jarig burgemeesterschap.
matlën kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereenlging
lnformatiën door baar worden ver
strekt, en dat voor lnformatiën op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
DINGEN, DIE NIET IEDEREEN
WEET.
XXII. Hoe wordt beton ge
maakt?
Onder de metselmaterialen is het
beton een van de belangrijkste. Het
wordt gebruikt bij het maken van
waterwerken, van fondamenten, van
vloeren en van gewelven. Het woord
„beton" is van latijnsche afkomst, het
is namelijk verwant met het woord
„bitumen", dat aard-hars beteekent
Beton is dan ook een metselspecie,
die bestaat uit steengruis, grint, zand,
kalk of cement en water.
Het wondt gebruikt in den vorm
van groote blokken, die bijv. bij wa
terwerken 5000 K.G. of meer wegen.
De hardheid van het beton is af
hankelijk van de hoeveelheid cement,
die zich in het mengsel bevindt. Maar
daar dit een vrij kostbare stof is.
neemt men niet meer cement, dan d«
draagkracht bij een bepaald doel ver-
ei scht.
Wanneer men het mengsel heeft
gereed gemaakt, maakt men groote
houten kisten, waarin de specie ge
goten wordt, waarna men haar laat
hard worden.
Wanneer het beton onder water ge
stort moet worden, vervoert men de
kisten met het nog vloeibare mengsel
naar de plaats van bestemming,
opent daar den bodem en laat zoo de
specie wegstroomen. Om te voorko
men, dat het beton wegspoelt, moet
het stroomend water worden afge
damd. Het mengen der bestanddeel er,
geschiedt in den regel door middel
van machines, hoewel het ook uit de
hand kan bereid worden. Het cement
wordt ter dege met zond vermengd
Dan voegt men er water bij en later
vochtig grint.
Een vereischte is, dat het zand en
het grint zeer zuiver zijn. Komen er
andore bestanddeelen in voor, dan
moeten deze stoffen eerst gereinigd
worden door wassching, daar on
zuiver zand of grint maakt, dat het
cement er zich niet aan vasthecht.
Op deze wi jze kan men uit het beton-
mengsel kunststeen maken, welke
men alle vormen en eigenschappen
kon geven, die men verlangt. Wan
neer de steenhouwer het beton-blok
heeft bewerkt, kan men liet niet van
natuurlijke kalksteen onderscheiden.
Wanneer het beton gebruikt wordt
voor het werken in het droge, moet
het laagsgewijs vastgestampt worden.
Dikwijls is dan reeds een deel cement
voldoende op tien tot twaalf doelen
grint en zand. Zoo verwerkt, moet
het beton vochtig, maai- niet brci-
achtig zijn, wel wanneer het onder
water gebruikt wordt, omdat het dan
vloeibaar moet zijn en daar niet ge
stampt kan worden.
Wanneer men geheele muren uit
beton maakt, bestaat de massa uit
een samenhangend stuk. Maar deze
zijn in het algemeen duur.
Voor tuinmuren en vloeren ge
bruikt men wel gips-beton. Het be
staat uit gebrand en gemalen gips,
vermengd met water en baksteen-
brokken.
Beton kan weerstand bieden aim
groote drukkingen, maar niet aan
trekkingen. Voor de deelen van
bouwwerken, die aan doorbuigingen
zijn blootgesteld, gebruikt men daar
om zoogenaamd gewapend beton. In
de beton-massa brengt men namelijk
ijzeren staven of ijzeren netwerken
aan. Het beton krijgt daardoor een
ontzaglijke sterkte Het voldoet goed,
daar net ijzer in het beton niet roest
en men deze betonsoort in ondoor-
buigbare platen en balken kan leve
ren.
Gewapend beton bezigt men in den
iaatsten tijd ook bij het maken van
Als dat in 't algemeen eens waar
was, dat je eigenschappen verband
houden met de straat, waarin je
woont, wat zou het leven dan gemak
kelijk worden. Dan ging je, om een
groot schilder te worden, wonen iu
de Frans Hals- of Jan Steenstraat,
een langdurig verblijf in de Krelage-
straat zou je tot een wetenschappe
lijk bloemist maken, in de Doelstraat
zou je vanzelf opgroeien tot een kra
nig schutter en wie voor vorst wil
gaan studeeren, zou in de Koning
straat moeten gaan wonen, hoewel
hij daarbij dient te bedenken, dat te
genwoordig meer koningen worden
afgezet, dan nieuw aangesteld.
De twee getrouwe dienstboden uit
de Jordensstraat, die niet in het Nuts-
gebouw aan de Zijlstraat zijn te krij
gen, zullen ook wel niet komen tot
een bezoek aan de dienstbodenveree-
niging. Die gaat naar ik gelezen heb
niet goed. Althans de secretaresse
heeft daarover per ingezonden stuk
tiaar nood geklaagd. Een cursus-ver
gadering op Donderdagavond kon
niet doorgaan wegens gebrek aan be
langstelling. De secretaresse moet
dan ook van Haarlems dienstboden
zeggen „er is absolute afwezigheid
van organisatie-besef."
Natuurlijk zegt zij dat met leedwe
zen. Secretaresse zijn en geen leden
zien opdagen, moet even onmogelijk
zijn als de opdracht, om als generaal
alléén een veldslag te gaan winnen.
Evenwel laat de secretaresse het er
niet bij. Zij zoekt een reden voor dat
gebrek aan belangstelling, buiten de
belanghebbenden om. „Of zijn het",
zoo vraagt ze, „misschien de werk
geefsters, die haar dienstboden ver
bieden, op haar vrijen avond te gaan
naar een vergadering, waar haar be
langen op een eerlijke manier worden
besproken
Ik stel tuo dat tooneeltje al voor.
„Marie", vraagt mevrouw Donder
dagmiddag, „waar ga je vanavond
naar toe
„lk weet nog niet. mevrouw."
„Ga maar eens een bezoek brengen
aan je oudtante, daar ben je in 100
lang niet geweest"
„Ja, mevrouw."
„Maar ga me vooral niet naar de
cursusvergadering van de Dienstbo-
denveroeniging."
„Nee, mevrouw."
Kan de secretaresse van de vereeni-
ging zich zoo'n goval voorstellen? Ik
zie er geen kans toe. Haarlems dienst
boden mogen geen organisatie-besef
hebben, waar ze Donderdagavond
heenwillen, weten ze precies. Geen
twee mevrouwen van de honderd zul
len er aan donken, om daarover voor
schriften te geven, want deden ze
het, dun liepen ze groot gevaar, ten
antwoord te krijgen „ik weet zelf
wel, mevrouw, waar ik heen wil." En
daar heeft het mejsje Bchoon gelijk
in, want het is haar vrije avond.
De werkgeefsters zullen de dienst
meisjes dus niet van 't bezoek aan bet
vereenigingslokaal afhouden. Mis
schien zou zelfs menigeen dat bezoek
wel willen aanbevelen, maar ook dat
gaat natuurlijk niet op, zoodat we
maar moeten aannemen, dat Haar
lems dienstboden voorloopig aan or
ganisatie geen behoefte hebben.
Naar Ik in een raadsverslag gele
zen heb, heeft de gemeenteraad van
Bloemendaal een nieuwen tak van
gemeente-exploitatie gesticht. Cae
sar, de vermaarde politiehond, is va
der geworden van zeven jungen en
daar ook de moeder buitengewone
ras-eigenschappen schijnt te bezitten,
is van dit zevental ln de toekomst
veel te verwachten, zooveel, dat de
eerste keus onder deze hondjes hon
derd gulden moet kosten en de min
ste der familie niet onder de vijftig
gulden van de hand zal gaan.
Wanneer deze zeven honden op hun
beurt weer nakomelingschap hebben,
kan Kennemerland in zeer korten
tijd overdekt zijn met een leger van
politiehonden, die, ook buiten mis
daad, en overtreding om, zeer goede
diensten zullen kunnen bewijzen. Bij
voorbeeld je komt 's middags thuis,
moet noodzakelijk je vrouw dadelijk
iets meedeelen, maar vindt haar niet
thuis. Niemand weet, waar ze wezen
kan. Geen nood Nero wordt uit zijn
hok, een hoed van de huisvrouw uit
de doos gehaald en Nero krijgt
„lucht" en trekt den baas zoo snel
de straat op, dat de man hem nauwe
lijks bij kan houden. Zoo guat het.
straat in straat uit, totdat het trou
we dier voor de lunchroom in de
Groote Houtstraat blijft stilstaan
daar zit mevrouw en eet taartjes.
Dit voorbeeld is eenvoudig genoeg.
Voor 't geval, dat mevrouw eerst een
half dozijn vriendinnen bezocht heeft,
weet ik ook raad dan wordt de hond
eenvoudig voor een modernen honden
wagen gespannen, je gaat er in zit
ten en laat je zoo al de adressen af-
koeeteren, groeten u en hebben u lief,
armoede Door voel ik me goed,
beter dan do anderen, grooter, meer
mensch, en nimmer zou ik de koort
sige aandoeningen, de onredelijke
verwachtingen, de onbeschaamde
voorspoedigheden, de misdadige spe
culaties der rijkaards willen ruilen
met de vreugden, de ontroeringen en
do eeuwige glorie van u, mijn lieve,
lieve armoede Door u ben ik ge
lukkig....
Cost beau tout de même, le ro
mantisme
Welke kwezel vertelde ook weèr,
dat Henry Murger geen na-neven
meer had Er zijn er nog Geluk
kig 1
OTTO KNAAP.
Van de Residentie en haar
bewoners.
LXXXVII.
De tentoonstelling van Palestina-
producten, die eerst te Rotterdam en
daarna le Amsterdam te zien is ge
weest, is thans sedert een week hier
te rstéde geopend, in de zaal van het
scliildersgenootschap „Pulchri Stu
dio".
Dé indruk, dien deze verzameling
van voorwerpen geeft, is een ver
schillende en hangt af van bet stand
punt, waarop de beoordeelaar zich
plaatst. Verwacht hij kunstproduc
ten tc zien, voortbrengselen van ka
rakter, waaraan de ziel van den
schepper te herkennen is, dan verlaat
hij rnet een gevoel van wrevel de
zaal. Er is toch bij het groote getal
voorwerpen geen enkel, dat treft al
leen dooi' simpele schoonheid, ge
tuigt van de hooge opvatting van den
kunstenaar voor zijn werk.
Verwacht de bezoeker echter geen
kunst, maar komt bij om te zien, wat
een nog jonge beschavingsrichüng al
kan te weeg brengen op industriege
bied, dan zal hij niet dan met groote
verwondering de zalen rondgaan.
Het karakter van een volk is te her
kennen aan zijn kunstEn wat we
hier zien. geeft duidelijk aan, dat in
dit volk, dal daar in Palestina tot een
lagen trap gezonken was, nog zn
voor schoonheid, in lijn en kleur, be
waard is gebleven.
Het nu tentoongestelde is nog
geen kunstmaar de zin voor kleur,
het trachten doen doorwerken van
oen motief in de figuren van een ta
pijt, de fraai gebogen, streng gehou
den graveerlijnen van koperen scho
tels, dat alles getuigt van zulk een
ernstig willen tot 't bereiken van wat
schoons, dat het niet kan uitblijven
of deze industrieën zullen eens de
sfeer van kunst bereiken.
Nemen we daar nog bij ln aanmer
king, dat het heel veel lastiger is een
volk, dat eens hoog gestaan heelt, te
rug te brengen tot de oude plaats,
dun onbeschaafden beschaving bij te
brongen, dan moet groote eerbied be
tuigd worden voor wat daar in Pa
lestina gepresteerd ia.
Deze tentoonstelling is een gevolg
van de Zionistische beweging, die ook
haar invloed deed gelden ln het oude
land en daar den menschen, die er
grootendeels van bedelarij of derge
lijke verderflijke nietsdoenerijen leef
den, trachtte weer een bestaan en wel
vaart te verschaffen.
Landbouwkolonies werden opge
richt, sommige met philantropische
doeleinde, andere en dat zijn de
beste moesten er door eigen kracht
komen.
Later kwamen de scholen, voor
huisindustrie an kunstnijverheid;
sommige tellen een paar honderd
leerlingen.
Niet alleen Joden uit Palestina,
maar ook die uit andere landen, waar
zij vervolgd weiden of dreigden onder
te gaan in den strijd om het bestaan,
vonden er opneming en werk. Zoo is
de toestand thans, nog in het opko
men, maar krachtig mi gezond.
De tentoonstelling nu wil laten zien
wat er voortgebracht kan worden,
rijden, totdat de gezochte gevonden
is.
Menige huismoeder zal ook wel de
gelegenheid te baat nemen, om te
weten te komen of haar man alweer
te laat in de kroeg zit. Op dit gebied
staan we, meen ik, voor onbegrensde
mogelijkhedèn. De „lucht" die de mo
derne speurhond krijgt, kan ook ver
standelijk zijn bijvoorbeeld, je leest
in een boek en begrijpt iets niet
goed. De hond ruikt flink aan de
bladzijde, gaat met je de straat op en
brengt je naar een leeraar, die er al
les van weet. Binnen een half uur ben
je weerom.
Maar 't kan wezen, dat we daar
nog een beetje op moeten wachten.
Zoolang menschen dikwijls op zoo'n
lagen trap van ontwikkeling staan,
moet van de dieren niet te veel ver
wacht worden. Langzamerhand
wordt het door de leerplicht wel be
ter, maar op dit oogenblik bestaat
toch nog een zoogenaamde School
voor Bejaarden, dat wil dus zeggen
menschen, die in hun jeugd niet of
niet behoorlijk hebben leeren lezen,
schrijven of rekenen. Juist dezer da
gen is er met die.school iets tragisch
voorgevallen, er is namelijk verzocht
haar icbool voor volwasse
ne n te noemen, omdat het woord be
jaarden verwarring en onzekerheid
veroorzaakte. Menige volwassene
bleef weg, omdat hij meende, nog
niet bejaard genoeg te zijn.
Ja inderdaad, wat is bejaard
Naarmate je zelf ouder bent, wordt
het idee bejaard ook voortdurend
ouder. Vroeger vond ik iemand van
dertig bejaard, naderhand een
een beeld geven van de tegenwoordi
ge ontwikkeling daar in het oude
morgenland.
De laatste weken hebben we hief
nog eon beeld van cou moderne ont
wikkeling gekregen, maar van een
min aangename industrie; van het
fletsenstelen.
De brutaliteit en handiglioid van
do leden van dit edele gilde begint
werkelijk aan het volmaakte te gren
zen, met gevolg dat het getal klach
ten over gestolen fietsen dat bij de
politie inkomt, steeds grooter wordt
I11 één week zijn in Duinoord, en het
Beeklaan kwartier door opensluiting
van voordeuren 15 fietsen gestolen.
Het is een goed georganiseerde
bende, die dit stadsgedeelte exploi
teert. Gewerkt werd tót voor korten
tijd onder leiding van twee broers,
maar een van dezen werd gesnapt net
toen hij 'n „ezeltje" wegnam en zi< in
voorloopig© hechtenis.
Zijn broer zet nu dc affaire op den
zelfden voet voort en naar uit het
getal diefstallen blijkt, met aardig
succes.
Zoo werd op de Laan van Meer
der voort in een huis, waar twee fa
milies wonen, op klaarlichten dag
gebeld voor den beneden bewoner en
gevraagd naar dien van de le ver
dieping. De meid zei dat aan de an
dere bel getrokken moest worden.
Dit gebeurde en de dieustbode ver
wijderde zicli Voor echter de gedien
stige van den bovenbewoner beneden
was, gapte de man een mooie fiets
uit den gang en tot dusver is er geen
Spoor van g«v. onden.
Een bewoner van de Marconistraat
trof een gelijk meevallertje. Hij zat
te werken achter een uitspringend
erkerraam, naast de voordeur en on
derwijl weid doze opengemaakt en
een fiets gestolen. De eigenaar c-
merkto het toen liet te iaat was.
De bende gaat ais volgt te werk.
Een paai dagen lang wordt een
straat bespied en de geschikte huizen
uitgezocht. Is een goed oogenblik ge
komen, dan loopt een van de leden
langs een deur on peutert die open
met een Jooper, wat bij de sloten in
de nieuwe woningen maar al te ge
makkelijk gaat Na een minuut on
geveer, en natuurlijk als de omstan
digheden gunstig zijn, duwt nummer
twee, die „toevallig" passeert, de deur
open en neemt de fiets. Deze wordt
aan nummer één gegeven, die even
toevallig voorbij komt, en er op weg
rijdt.
Waar de fietsen heengebracht wor
den, is tot dusver voor de politie een
raadsel. Vermoedelijk naar Delfr,
maar toen daar onlangs eens een in
val gedaan zou worden bij iemand
„verdacht van heling", was vergeten
het bewijs mee te nomen, dat dit be
zoek door de justitie bevolen was. De
deur bleef gesloten en toen de politie
kort daarop terugkwam, was hel huis
leeg.
Het spoor bleek dus goed te zijn ge
weest, maar nu is de recherche 'net
opnieuw kwijt.
Zou het langzamerhand geen lijd
worden, dat overgegaan wordt tot
nummering van de fietsen vanwege
de belasting Het zou aardig wat
werk meebrengen, maar op het stelen
of liever gezegd op het helen, zou het
een gunstigen invloed uitoefenen,
want het bezit van een fiets zonder
bijbehoorend bewijs, dat het nummer
vermeldde, zou gevaarlijk zijn.
Nu het rijwielstelen blijkbaar niet
tegengegaan kan worden, schijnt
nummering nog dc eenige uitweg te
zijn, om aan eigenaars een tamelijk
ongestoord genot van hun rijwielen
te verzekeren.
Het ls wel een wanhoopsuiting, om
niet de dieven te vangen, maar iiet
stelen gevaarlijker te maken, maar
de praktijk brengt werkelijk mee, dat
we daartoe moeten overgaan.
Hoe langer de toestand zoo blijft,
zoo meer zal het ledental van he' no
bele gilde aangroeien.
SINTRAM.
mensch van vijftig en nu kan ik
iemand van zeetig nog maar nauwe
lijks bejaard vinden. Over drie jaar
verhoog ik het cijfer tot zeventig en
zoo voort en welke hooge ouderdom
mij ook gegeven worde, op mijn
sterfbed zal ik niet kunnen toegeven,
dat ik bejaard ben.
Bejaard kan een ander wezen, ik
zelf niet. De voorgestelde naamsver
andering lijkt me daarom een verbe
tering.
Dezer dagen vatte de politie een
snuiter bti den kraag, die wegens
verschillende dronkenschap-vonuis-
sen 63 dagen hechtenis te goed had.
In die negen weken krijgt hij geen
droppel drank, houdt er niet alleen
het leven bij, maar zal zich denkelijk
ook plezieriger gevoelen. En toch. als
hij er weer uitkomt, zal hij stellig
binnen een half uur weer een taaie
hebben gekocht.
Drankgebruik, drankmisbruik,
hangou af van omgeving, gewoonte,
kortom van allerlei dingen, die met
den drank zelf eigenlijk niets hebben
uit te staan. Om onze verkeerde aan-
wendsels af te leeren zou 't dus wel
goed weren, zoo we om de vijf jaar
eens met onze tegenvoeters ruilden,
als óp een teeken van den dansmees
ter in oen quudriilo chassezcrol-
s e 1 deden wij naar Vuurland en d#
Patagonlërg bier 1
FIDELIO.
