HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
ZATERDAG 24 DECEMBER 1910
Jtaarlemsche
Handeisvereeniging
Goedgek. bij Kon. Basl. van 12 Nor. 189».
De Haartemsche Handeisvereeni
ging hier ter stede, opgericht 10 Mei
1892, heelt in den loop v&n den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, Is zij
opgetreden en dikwijls met groot
•uccès. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit
waardeeren, door als lid der Vereeni
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan GOO leden, maar dat is niet vol
doende. Elk bandelaar, neringdoen
de, ja zelfs particulieren, moesten lid
.worden, om ten minste te laten gevoe
len, dat men het werk op prijs stelt,
dat de Ha&rlemsche Handeisvereeni
ging steeds opneemt, als doende, wat
hare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereeniging
huiten hare bemoeiingen van
ftchillenden aard, haren leden aau-
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe jaarlijksche
contributie van 3.50, die gevraagd
wordL
De Haarlemsche Handeisvereeni
ging bemoeit zich in de eerste plaats
er mede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan
manen en lnformatiën voor hen in te
winnen. Bovendien hebben de leden
,het necht, het hun gratis te verstrek
ken advies van den rechtsgeleerden
adviseur der Vereeniging te vragen,
die ook in proceduren en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel en het bedrijf der leden.
Als proef kunnen voortaan nieuwe
leden voor een half jaar worden aan
genomen, doch slechts het 2e halfjaar
(van 1 November tot en met 80 April)
ad I 1.75 de halve contributie.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver
een igiug zijn de heeren Mrs. Th. de
ylaan ilugenholtz en A. H. J. Merens,
Êpaarne 94, alhier, die voor de leden
lelken werkdag van 24 uur des na
middags zijn te spreken.
Hel bureau der Vereeniging is ge
vestigd Jansweg 11.
Voor incasso's door bemiddeling
öer Vereeniging wordt een vast
►echt vau 5 pcL der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
steeds worden bijgevoegd, bij Inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te innen.
De kosten van Informatlön naar
Duiten do stad woonachtige personen
herllagen GO ets. per informatie, plus
vijl cents porto-vergoeding. Informa
tion uuar binneu de stad wonende
personen worden gratis verstrekt
Preieiiliën op bulten de stad wo-
neDde personen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 ets. voor porto-
vergoediug Is toegevoegd.
Ruim 1748 information en rechts
geleerde adviezen werden in liet af-
geluupeu jaar gegeven.
In October en November 1910 zijn
60 vorderingen tot een bedrag van
1184,14 betaald; 11 vorderingen wor
den afbetaald, 16 vorderingen zijn'
uitgesteld.
Volgens art 7 dient het geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres
geert aan liet Bureau, dat geopend ls
dagelijks van 9 tot 5 uur en waar ook
verdere inlichtingen zijn te bekomen.
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat men, hoewel geen
lid der H. H. V.. toch van haar Infor-
motién kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereeniging
Information door haar worden ver
strekt, en dat voor information op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
Van ia Residentie en Raar
bewoners.
LXXXVIII.
In mijn brief van 8 October stak ik
een weinig den draak met het uit de
lucht gevallen besluit van den raad,
om den schouwburg met 1 Mei 1911
te sluiten.
Dit besluit toch, genomen zonder
de gevolgen goed te overwegen en
vrijwel zonder dat er over gesproken
was, scheen voorbestemd om te wor
den gevoegd bij die schoone reeks van
besluiten, die genomen na zwaar
principieele discussie, eenigen tijd
later weer ingetrokken werden. De
toekomst heeft geleerd, dat de voor-
beslemdheid Iiaar loop kreeg.
Zooals reeds vermeld is in dit blad,
besloot de raad met 17 tegen 10 stem
men den schouwburg open te laten
tot 31 Maart 1912.
Voor- en tegenstanders van slui
ting hebben zich thans geweerd in
den raad en met goede argumenten
aan beide kanten.
De schouwburg is brandgevaarlijk
dat is na het vernietigend rapport
van den kommandant, van de bran I-
wecr en den directeur van het Bouw
en Woningtoezicht, niet meer te ont
kennen en op dien grond werd slui
ting verdedigd. Er waren leden, die
er voor bedankten, verdere bespeling
r hun verantwoordelijkheid tc ne
men.
Tegenstanders hadden minder lood
rechte, maar daarom niet minder
pakkende argumenten, al was de lo
gica van sommige beweringen wel
wat op den loop.
Jaren geleden zijn verbeteringen
aangebrachtthans is nog het gas
vervangen door elecirisch licht, waar
door de brandgevaarlijkheid van den
kap, nu de warmte van de verlichting
zoo verminderde, afnam. Verder was
er geen denken aan voor het seizoen
19111912 een nieuwen schouwburg
te zetten en Den Haag zonder bespeel
baar theater laten, ging niet aan, dal
zou op vreemdelingenbezoek en vesti
ging een zeer nadeeligen invloed heb
ben. Daarbij kwam nog, dat het per
soneel, dat aan den Schouwburg ver
bonden is, buiten betrekking zou ko-
Ook waren'er vroede vaders, die
do openstelling verdedigden met de
heerlijke argumenten, dat er nog
nooit een paniek voorgekomen was.
en dat andere gebouwen in de stud,
en ook in het buitenland, nog veel
gevaarlijker warenDat doet den
ken aan den moordenaar, die zlchzel-
ven voor tamelijk onschuldig hield,
omdat er anderen waren, die nog veel
meer gemoord hadden, dan hij.
Tot 31 Maart 1912 zal het oude ge
bouw aan het Voorhout dus geopend
blijven. Het zou echter niet verwun-
ren als de bespeelbaarheid dan weer
niet eenigen tijd verlengd werd, want
de kans om voor dien een nieuwen
schouwburg kant en klaar te bouwen,
is niet heel groot. Wordt aan de zaak
gewerkt, dan kan alles best klaar ko
men, maar het is nog lang niet zeker,
welken kant men uit zal gaan.
Voor een geheel nieuw gebouw is
veel te zeggen, maar daar staat tegen
over, dat het bouwen van een modern
theater verre van goedkoop is cn ex
ploitatie door de gemeente zelfs bij
de voordeeligste verpachting geen re
delijke rente van het kapitaal zal ge
ven.
Om tot den bouw te besluiten zon
der zuivere kostenraming die bij
de meest mogelijke zuiverheid al
licht toch een paar ton tegenvalt
ware slechte financieele politiek en
voor het aanvaarden van een hooge
raming zullen de meeste raadsleden
wel bedanken. Restverandering van
het theater, dat vermoedelijk wel met
niet te veel kosten in een beleren toe
stand te brengen is. Vervanging van
de houten trappen door beton, ver
breeding van de gangen achter twee
de rang en loges en betere toegangen
zonder klapdeuren, trapjes en por
taaltjes.
Wondt dan nog voor de bezoekers
van de hoogere rangen een meer
brandvrije uitgang gemaakt, dan zijn
wel de voornaamste bezwaren onder
vangen.
Als een bewijs van den eigenaardi-
gen bouw van den schouwburg kan
dienen, dat de Koningin-Moeder den
gang van haar ioge niet passeeren
kan als de deur van de loge erm
open staat.
Om het publiek bekend te maken
met alle nooduitgangen, zal de direc
tie het in de gelegenheid stellen, op
verschillende dagen .onder geleide'
(dat is vooral fraai) het gebouw rond
te gaan.
W aartoe dat dient, begrijpt men
niet goed. In een paniek zijn toch al
le menschen het hoofd kwijt en dan
herinnert zich zeker geen van de ge
legenheidsbezoekers, de gangen en
trapper., die hij op een dag, misschien
eenige maan* en geleden, eens zag en
aan trouwe theaterloopers zijn alle
hoekjes en gaatjes bekend.
Van den bouw van den particulie
ren schouwburg, aan de Spiegel
straat, schijnt niet veel te komen. Het
geld er voor komt zoo slapjes bin
nen, dat ernstig getwijfeld wordt
aan de mogelijkheid het benoodlgde
voor den bouw bijeen te brengen.
De heer Emants heeft nu In een
ingezonden stuk ln een van de bla,-
den nog eens eon noodloreet geslaakt
die vermoedelijk wel zonder uitwer
king zal blijven.
Afgeven op den bestaanden schouw
burg doen de menschen graag, prut
telen dat er nooit een andere gezet
wordt ook, maar bijdragen om een
betere te bouwen, neen» daar bedan
ken ze voor.
In ouzo rijke residentie is geen half
millLoen voor een nieuw theater bij
een te krijgen!
Er schijnt nu werkelijk kans te
bestaan, dat de raadzaal binnenkort
gesloten zal worden, wegens „oiibe-
woonbaarheid" en do vergaderingen
zullen dan plaats vinden in het aan
gekochte huis in de JavastraaL
Voor de respectieve bewoners van
het „raadshol", ln welke kwaliteit ze
er ook komen, een welkome tijding,
want benauwder, meer slecht geven
tileerde ruimte dan de stadsvenga-
derzaal is niet te bedenken. Er is al
van alles geprobeerd, ozon Ingespo
ten, vcntilaties aangebracht, niets
hielp en nu zal verhuisd worden.
Dat zal menigeen een zucht van
verlichting hebben doen slaken, want
de temperatuur en benauwdheid in
het „hok" gaat alle beschrijving te
boven en is alleen „bevattelijk" voor
hen die er eenige uren doorbrach
ten.
Alleen voor de couranten ie deze ver
andering ongewenscht, want het ge-
houw in de Javastraat ligt een aar
dig eind van de meeste redacties.
„Het Vaderland" ls er in de buurt,
maar de andere bladen zullen een
rolledigen besteldienst dieDen in te
voeren als er vergadering is.
SINTRAM.
Parijsche Brieven
CCLV.
Onlangs hebben, in de groote zaal
„des Pas-Perdus" van het Paleis van
Justitie, de advokaten gefuifd, ge
speecht, getoast, gedronken, gege
tenGegeten bij Zeus wat heb
ben de advokaten stevige magen
Alles ging schoon op. Er bleef geen
kruimeltje voor een armon drommel
over. Een spotvogel heeft die zaal
dan ook herdoopt in „la Salie des Re-
pas Perdus".
Er bestond aanleiding genoeg om
dat vreugdige confraterneele feest,
met Lucullische allures, te vieren.
Den 14dcn December 1810 had Napo
leon immers een decreet uitgevaar
digd, waarbij de Orde der advokaten,
door de Frn.nsche Revolutie ge
schrapt van de lijst der bcstaans-
waardige instellingen, weder in het
leven werd geroepen en in eere her
steld. Het was thans dus het eeuw
feest van de Advokaterij, een instel
ling, die in het maatschappelijk leven
een zéér groote plaats inneemi. De
glorierijkste advokaten van Frank
rijk en sommige andere landen, be
nevens allerlei hooge rechterlijke
ambtenaren, befuifden dit eeuwfeest,
aten en dronken flink om der rnnge
en der consciëntie wille, ende speech
ten met een vuur, alsof het 't gulden
feest van het Recht gold. Dergelijke
kleine vergissingen zijn in een feest-
les wel vergeeflijk.
Het feest weid bijgewoond door
den president der Republiek, den
heer Arm and Fallières, een gewezen
achlerlandsch advokaatje, niet heel
intelligent misschien, maar uitermate
geduldig, aanhouderig, voordecltrek-
kerig, zóó dat. het ten slotte de eerste
burger van Frankrijk werd.
Daar was ook Aristide de Recht
vaardige, van Athene en van den
slag bij Marathon.... ach neen, Aristi
de Briand, gewezen advokaat, zéér
intelligent, koort.stig eerzuchtig, met
een razend snel arrivisme gekomen
!ot het machtigste ambt van den
lande.
En er waren meer hooge regee-
ringspersonen. die allemaal advokaat
waren geweest-
Er schuilde een symbolische betee-
kenis in de aanwezigheid dier hooge
magistraten. Want de overgroote
meerderheid der regeerders in Frank
rijk is voortgesproten uit de advo
katerij. En ik kan me levendig voor
stellen, dat velen dei" „chers maï-
Ires" op het glorierijke feest, bij het
degusteeren van hun rijk maal, ge
dacht zullen hebben aan te zitten
de tafel der Derde Republiek.
Gelooft mij, mijn „chers mai-
tres", sprak een der geestdriftige
toasters, gelooft mij, dat de sympa
thie, die gij, hier komende, hebt wil
len betuigen aan de Orde der advo
katen, weerklank vindt in het hart
an alle Franschen.
„Weerklank in het hart van alle
Franschen" wie herkent dadrin
niet de welsprekendheid van de lie
den der balie, die, teneinde het recht
te doen zegevieren, altijd in gematig
de taal 6preken, nooit overdrijven en
nooit liegen
De menschheid, en met haar de ad
vokaterij, is ln den loop der eeuwen
moreel ton sterkste vooruitgegaan.
In „Cicéron et Bes amis", van Gaston
Boissier, in leven lid van de Académie
Francaise, komt de volgende passage
voor
„Al de verwijten, die men, onge
twijfeld ten onrechte, richt tot den ad
vokaat van onze dagen, verdiende de
advokaat van voorheen ten volle.
Van dozen kan men naar waarheid
zeggen, dat hij zich belastte met alle
zaken, onvorschillig welke dat hij
met elk proces van meening veran
derde dat hij al zijn kunst en zijn
glorie te werk stelde, om alle drog
redenen to steunen. In de scholen
der oudheid hoorde een jongeman,
die zich in welsprekendheid oefende,
nooit zeggen, dat het noodig was,
overtuigd te zijn, en voegzaam, naar
zijn geweten te spreken men leerde
hem, dat er verschillende soorten van
zaken waren, die. welke eerlijk en
die, welke het niet waren, en incn
droeg er treen zorg voor, daaraan toe
te voegen, dat men de laatste moest
■.ermijden. Integendeel, men gaf hem
den smaak, zich er bij voorkeur roe
de te belasten, terwijl men de ver
dienste overdreef, die er in bestond,
daarmede te slagen. Na hem geleerd
te hebben, hoe men een schuldige
verdedigt en redt, aarzelde men niet,
hem. te onderrichten, hoe men een
eerlijk man heeft te kleineeren.... Zoo
was de opleiding, die de leerling van
de rhetoren ontving, en zoodra was
hij niet uit hun handen afgeleverd, of
hoging, om maar wat te noemen, de
fout niet, eenige gematigdheid in zijn
aanvallen in acht te nemen. Door
zich te veroordeelen tot rechtvaardig
zijn, zou hij zich berooven van een
element van succes bij de bewege
lijke en hartstochtelijke menigte, die
paste hun voorschriften toe. Hij
juichte bij de satirische kenschetsin
gen en heftige scheldwoorden. De
waarheid liet hem even koud als de
rechtvaardigheid. Het was een voor
schrift der scholen om, zelfs in geval
len van misdaad, pikante en denk
beeldige bijzonderheden te verzinnen,
die den toehoorders genot gaven. Ci
cero haalt met groote lofspraak eeni-
po aangename leugens aan, die wel
licht aan arme drommels de eer en
het leven hebben gekost.'
Hoe is sedert dien de advokaterij
moreel vooruitgegaan, nietwaar Hoe
ver staan onze lijdgenootelijke plei
ters boven Cicero en zijn vrienden
Thans geen kromrechtsprekerij meer,
geen overdrijvingen, geen leugens,
geen belastering van de tegenpartij,
geen onnoodig gewroet in het parti-
U'.diere leven thans niets dan eer
lijkheid, rechtvaardigheid en zuiver
heid, zonder aanzien des persoons.
Natuurlijk is, in de wisselwerking
tusschen advokaten en rechtbanken,
de rechtspraak er sedert Cicero's tijd
sterk op vooruitgegaan. Geen on
schuldig veroordeelden meer, geen
vrijgesproken boeven, geen onevenre
digheid tusschen misdrijf en straf.
Dat alles behoort tot het grijze ver
leden.
Af en toe vindt er zelfs een recht
spraak plaats, die van Salomische
wijsheid getuigt.
De boef Sabatier, reeds veroordeeld
tot levenslangen dwangarbeid, werd
onlangs, voor een daarna ontdekt
misdrijf, veroordeeld tot dwangarbeid
voor deu tijd van twintig jaar. Het
gerecht heeft thans uitgemaakt, dat
de tweede straf in de eerste zal wot
den opgelost.
Getuigt deze oplossing niet van
hooge wijslieid en buitengewoon hal-
der doorzicht? Immers een doodgewo
ne sterveling zou het heerschap Sa
batier genoodzaakt hebben, nog twin
tig jaar na zijn dood dwangarbeid te
verrichten. Dit kan, dit kan... men
donko slechts aan de spiritistische ta
feldansen en diergelijken. Misschien
zou, ln een uiterst lucide oogenbliik,
zoo'n doodgewone sterveling tot een
dar volgende conclusies zijn geko
men:
lo. eerst levenslange dwangarbeid
en daarna 20 Jaar idem... hm... dan
maar kopjo-af; dat komt zoowat over
een uit Leve de guillotinel
2o. absoluut onnoodig, het daarna
ontdekte, mindere misdrijf tc berech
ten.
Doch dan hadden wij de Salomi
sche. uitspraak der wijze rechters
gemist, een uitspraak, die de won
derbaarlijke algebraïsche formule in
het leven heeft geroepen: x plus ij
gelijk x.
Is het wonder, diat toen, op den be-
wusten feestdag, de rechtsgeleerden,
waaronder opmerkelijk veel dikbui-
kigen lichamelijk bewijs van een
rustig geweten na het weidsch di
ner gelukkig en tevreden het Palels
van Justitie verlieten, ik hen aan den
uitgang met de grootste reneratie ga
desloeg, terwijl ik smadelijk uit mijn
gedachten bande de eudcrwetïche
Lalijnsche spreuk: Justitia homini*
inanis esL (De rechtvaardigheid der
menschen is leêg).
En, vroeg een mijner collega's,
een oud journalist, aan een jong ad
vokaat en, wanneer komt het des
sert?
Dessert? Welk dessert?
Wel, de ridderorden. Ia or ooit
een officieel banket, met toasten en
speeches, geweest, waar géén dessert
van medailles als „clölure" op ge
vojgd is?
Do jeugdige advokaat, slugvaardig,
antwoordde met een citaat van Cice
ro: Malo emere quam rogure. (Ik ver
kies verdienen boven vragen).
BesL Alleen maar. lintjes laat
gemeenlijk door een ander voor je
vragen.
OTTO KNAAP.
Stadsnieuws
GEMEENTERAAD.
Vergadering van den Raad der ge
meente Haarlem, op Woensdag, 28
December 1910, des namiddags ten
1 1/2 ure, in de Statenzaal (Prinsen
hof).
De volgende zaken ïullen aan de
orde worden gesteld:
1. Mededeelingen en ingekomen
stukken.
Verzoekschrift onderwijzeres School
No. 1 om eervol ontslag.
2. Voorstel B. an W. vaststelling
staat oninbare posten, dienst 1907.
3. Id. id. regeling jaarwedden as
sistent en knecht laboratorium ge
meentelijke duinwaterleiding.
4. ld. id. regeling, jaarwedden per
soneel gemeentelijken keuringsdienst,
aanwijzing lokaliteiten en beschik
baarstelling gelden.
5. Id. id. beschikbaarstelling gelden
uitbreiding electrische ceDtraie.
6. Id.-J. H. Bregonje e.a. verlazing
gasprijs, met schrijven B. en W.
7. Ia. B. en W. beschikbaarstelling
gelden naphthalinewasscher.
8. Id. fd. wijziging verordening, re
gelende de voorwaarden voor de le
vering van electriechen stroom.
9. Nader voorstel ia. overschrijving
concessie H IJ. S. M. en overeen
komst levering elect rise hen stroom.
10. Voorstel id. subsidie Vereeniging
Nederlandsche Arbeidsbeurzen.
11. Id. id. vergunning gemeentebe
stuur Bloemendaal plaatsing lanta-
12. Id. id. gebruik lokaal Burger
avondschool door Haarl. Lood- en
Zinkwerkersvereeniging.
13. Id. id. gebruik lokalen Doelen
voor militiecursus.
14 Id. id. verhuring grond Hout aan
Mevr. Van Waveren—Van Tijen.
15. Id. id. id. id. aan Mevr. Bakker-
B acker.
16. Id. id. verwering tegen rechts
vordering,
17. Aanbeveling Comm. van toezicht
miócntelijk Mnseum, benoeming lid.
18. Id. Regenten Barbara-gasfhuis,
benoeming Regent.
19. Id. Curatoren Gymnasium, be
noeming Curator.
20. Schrijven B. en W. benoeming
2 leden Comm. van toezicht M. O.
21 Id. id. benoeming 4 leden Comm.
van toezicht L. O.
22. Aanbeveling id. benoeming leer-
ares Meisjesschool M. O.
23. Voordracht ld .benoeming on
derwijzeres School voor L. L. O.
lltt. A.
2-i Voorstel id. verzoekschrift FT.
N. Verdel, benoeming makelaar ln as
surantiën en hypotheken.
25. Vergadering met gesloten deu-
Gev. Voorwerpen.
Terug te bekomen bij:
H. Broekmeijer, L. Veerstraa' V),
een zilveren horloge.
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Toen ik eens aan een lid van het
bestuur der Bachvereeniging vroeg,
waarom de beroemde pianist Pade-
rewski niet eens optrad, kreeg ik ten
antwoord „die is te groot voor Ne
derland Hij bedoelde daarmee, dat
's mans eisclien te hoog zijn, niet dat
hij in letterlijken zin voor ons land
te groot zou zijn.
Ik dacht daaraan, toen ik dezer
dagen in de courant las, dat de stem
van den Italiaanschen tenor Tainini
te omvangrijk is voor een concert
zaal, zoodat hij alleen in schouwbur
gen op kan treden. Onze vriend Van
Gasteren zal er wel blij om wezen,
dat deze sterke man Haarlem op zijn
tournee overslaat. Verbeeld je, dat
hij in den Jansstraat-schouwburg, die
niet heel groot is, zóó hard zingt, dat
de heele voorgevel naar beneden
komt wat zou dat, afgescheiden
van het gevaar voor ongelukken
aanleiding geven tot quaesties en
processen 1 Was ik eigenaar, dan zou
ik vast en zeker tot den huurder zeg
gen „hoor eens, die man is geen
zanger, maar een aardbevingwilt
u zoo iemand in mijn gebouw toe
laten, dan is dat voor uw risico; nie
mand vraagt toch ook een vuurspu
wende!) berg to gast 1"
Neen, het is inderdaad maar beter,
dat vriend Tamini zijn vervaarlijke
persoonlijkheid alleen in onze groo
te stodon laat bewonderen. Overi
gens is hij een toeken van onzen tijd.
Groot moet het alles wezen, massaal,
massief. Toen Richard Wagner voor
het eerst optrad, schreeuwde leder
moord en brand over de klankhoe-
veelheid, die hij vorderde. Och arme,
wat hij verlangde ia kinderspel, ver
geleken bij de eischen van de moder
ne componisten. Richard Strauas en
de fame use Mahler met zijn dreunen
de symphonieën componeeren nog
heel anders. Misschien schrijven die
nog wel eens een lied voor Tamini
met orkestbegeleiding, uit te voeren
in de groote zaal van de Sociëteit
Vereeniging, die als 't er op aankomt
het in kubieken inhoudsmaat toch
wel van den schouwburg zal win
nen.
Ik kan mij dat tooneel al voor
stellen.
Tamini treedt op. Applaus van het
publiek.
Buona sera, schreeuwt hij,
zoo luid. dat het trommelvlies van
drie oude juffrouwen en een bejaar
den heer op slag springt, zoodat zij
de zaal moeten worden uitgedragen.
Tainini glimlacht voldaan. Het
orkest van het Concortgebouw, on
der directie van Mengelberg, speelt de
introductie het is voor deze gele
genheid met twaalf bazuinen, zes
groote trommen en drie stel pauken
uitgebreid.
Na de eerste twintig maten begint
de gaanderij te kraken. Op lost van
de politie wordt die onmiddellijk ont
ruimd.
Nauwelijks heeft Tamini de eerste
noot, een hooge b fortissimo, met
een point d'orgue, doen hooren, of
twee van de electrische lampen stor
ten naar beneden, gelukkig precies
op leego stoelen. Het angstgeschreeuw
van de naastbijzittenden wordt we
gens de muziek niet gehoord Wan
neer de tenor even zwijgt, vallen
trommen, pauken en al het koper te
zamen in op hetzelfde oogenblik
volgt de zuidelijke zaalmuur dat
voorbeeld, gelukkig naar den
tuinkant. Mengelberg, geheel ver
diept in de uitvoering van het
echoonc werk, merkt niets, daar hij
er met den rug naar toe staat, alleen
meent hij het te voelen tochten m zet
dus onder het dirigeeren zijn kraag
op. Tamini evenwel ziet het heel best,
laat van plezier zijn Italiaansche tan
den zien en keert zich naar den
Noordermuur, om daar zijn kracht
op te beproeven. De beste muziekken
ners, die natuurlijk op de voorste
rijen zitten, zien als '4 ware de ge
luidsgolven over zich heen gaan en
tegen den muur aanbotsen, die in de
Appel aars teeg valt
Nu beginnen de toehoorders zich af
te vragen, of zij maar niet liever
naar huis zullen gaan, omdat t tocht
en bovendien de meesten toch niets
meer hooren, daar zij voor hun leven
doof zijn gemusiceerd. Zij beginnen
dus, al applaudisseerende, daar
het immers mooi moet heeten, zich
uit de zaal te verwijderen, juist bij
tijds want op hot oogenblik, dat
Tamini zijn laatsten noot doet hoo
ren, een hoogen cis. die twee minu
ten duurt, gaat de laatste toeschou
wer over den drempel en stort met
een het heele plafond naar omlaag.
Op veiligen afstand stoot het pu
bliek wilde kreten van opgewonden
heid uit Op het podium, het eenige
wat van de zaal nog is overgebleven,
en dat alleen omdat het vooraf met
ijzeren balken is versterkt, drukt
Mengelberg de band aan Tamini, die
in het Italiaansch zegt, dat dit de
gelukkigste dag van zijn leven is. De
helft van do leden van het orkest
slaat, lnplaats van den weg naar 't
oosten, dien naar 't westen in, omdat
de dokters hen een poosje in een
groot geslicht in observatie wenschen
te houden.
Tamini houdt in 1 Ttaliaansch op
de puinhoopen van de concertzaal
een rede tot de toehoorders, waar
van niemand een woord verstaat, en
die dus vol geestdrift wordt toege
juicht
's Avonds wordt per telegram ge
meld, dat hij op reis is gegaan naar
Zwitserland, om te trachten, den
Mont Blanc omver te zingen. Met be
langstelling wordt de uitslag van
deze proefneming afgewacht
Ik herinner me, jaren geleden, een
repetitie op het orgel in de Groote
Kerk, van den zanger Orelio, die op
den Koninginnedag zou zingen. Hoe
dik de organist, de heer Ezerman,
ook registreerde, het was hem maar
telkens niet vol genoeg, zoodat op
een oogenblik liet volle werk was uit
getrokken, waarboven bij, moet ik
zeggen, met zijn groot geluid nog
hoorbaar was.
Maar toch kwam de voordracht
's middags, op het concert zelf, niet
tot haar recht Hij had er niet op
gerekend, dat de zanger in de Groote
Kerk voor het publiek zichtbaar ls,
en was daarom ia een grijs pakje
verschenen, waarin hij zich niet ver-
toonen kon. Zoo ging hij aan den an
deren kont van het orgel staan, en
zong daar door de openingen van het
lofwerk, maar het geluid bleef er niet
temin te veel hangen ea drong in de
kerk niet door.
Naar ik met eenige verwondering
heb vernomen, is dezer dagen de
nieuwe fontein in den Hout weor aan
het spuiten geweest. Het rampzalige
ding wou zeker nog eens zijn uiterste
best gaan doen. Arm monument van
portland, welker bak te klein was
voor uw straal of welker straal te
groot voor uw bak onaanzienlijkste
bloem op de tentoonstelling van dit
voorjaar, gij zijt er wel een bewijs
van, welk een tegenspoed wij, Neder
landers, die vermaard zijn als water
bouwkundigen, kunnen hebben ln
onze waterbouwkundige werken 1
Gij zljt de eenige nietOnze brug
gen, vooral die uit een vroegere pe
riode, liggen ook niet fraai. En het
wonderwerk van waterbouwkunst, de
ponten te Velsen, zwemmen nog al
tijd heen en weer als bewijzen, hoe
voel knappe koppen gezamenlijk Iets
kunnen verzinnen, dat oliedom is.
In Nederland is niets definitiever,
dan een voorloopige toestand. In de
Tweede Kamer is ingezien, dat het
zoo niet blijven kan, maar dat is nog
geen reden om het te veranderen 1
Ileelemaal niet. De menschen name
lijk gewennen aan het beslaande,
ook wanneer het slecht is. Arme
drommels, die jaren lang in eon krot
huisden, waar alles ontbrak, stortten
tranen, wanneer zij daaruit naar
een betere woning moesten vertrek
ken. Zoo zou bet ons ook gaan. Had
den we maar lang genoeg ondervon
den. dat je het kanaal alleen op
zoo'n trage pont kunt overvaren, dan
zouden we er aan gewend zijn ge
raakt en gezwegen hebben.
Daarom kan in sommige gevalli
ontevredenheid een beter ding dan
tevredenheid wezen. Er ontbreekt bij
voorbeeld, naar mijn overtuiging,
nog heel veel aan ons post- en tele-
graafverkeer, maar wanneer wc daar
over niet voortdurend pruttelen,
wordt het nooit beter. Zoo heb ik bij
voorbeeld deze week tot mijn schade
ondervonden, dat het telegraafkan
toor te Velsen van een tot twee uur,
niet '8 nachts, maar 's nnddugs, ge
sloten ia
Telegrafeeren doe je maar zelden
voor plezier, daar Ls het te duur voor.
Als Jo het doen wilt, don Is het dus
noodig. De zaak is nu heel eenvou
dig je zorgt, dat het alken noodig
ls, wanneer het kantoor open is, wie
anders doet, plaagt zichzelf. Onze
plattelanders xijn daar ook (tie bo
ven) wel aan gewend, ,,'t Kantoor is
dicht", zeggen ze en wachten tot het
weer opengaat. Maar dat het kantoor
van een middel voor snelle commu
nicatie den heelan dag open behoort
te wezen, omdat er anders van de
snelheid niets meer terechtkomt, dat
bedenken ze niet voldoende.
Anders trokken de Velsenaren ln
optocht naar Den Haag, om Minister
Hoomskerk, als ze hem op 't Binnen
hof ontmoetten, bij een knoop van
zijn Jas te grijpen en to zeggen „Ex
cellentie, met uw welnemen, we wen
schen doorloopenden dagdienst
Antwoordde de Minister dan „ja,
maar menschen, dat kost veel geld",
dan zouden ze moeten antwoorden
„de telesraaf is een tak van open
baren dienst, waarop geen winst be
hoeft te worden gemaakt Enfin, we
gaan nu bij Van der Pijl eten, denkt
u er maar eens over, we komen van
middag wel even om antwoord 1"
F1DELIO.
