Be Kwaiijes-Akfleiitiêii
Se Erfgenaam van Vering
vara H AASf LEf^i'S DAGBLAD
tk'k-vrijheid, die Rusland beat in do
grensdistricten.
2. China erkent de exira-territorta-
iitoitsrechten, waarop door Rusland
wordt aungedrongen.
3. China erkent de gegrondheid der
Russische eischcn hetreifende de (vrij-
heni van reizen en trekken en hu naa
ien van de) Russen in Mongolia en
het gebied achter den Grooten Muur,
wat betreft vrijheid van indirecte 5>c-
lastmgen.
China geeft toe, dat Rusland liet
recht heeh consulaten in te stellen,
wiiar de Russische handel die noodig
ninakt. hetgeen echter volgens
China nu nog niet het geval is.
5. China geeft niet toe, dat Rus
land gegronde reden heeft tot klagen
over de houding der Chïneeschc au
toriteiten jegens Russische consuls.
6. China erkent het recht, dat Rus
sen hebben om in bepaalde (met name
aangeduide streken) grondgebied te
bezitten en er gebouwen op te laten
eetten."
DE WOELINGEN IN YEMEN.
Hot comité te Konslantinopel hoeft
het volgende bericht gepubliceerd
over den toestand in Yerren
Vier bataijons van het tweede leger
korps zijn er op 6 uren afstaiwls van
Hodeida in geslaagd, zich mot de
hoofdmacht der Turksche troepon te
vereenigen. Do vereenigde troepen
hebben toen met artillerie en machi
ne-geweren <le Arabieren aangegre
pen, die zich met een verlies van 400
man terugtrokken. Vóór Sanaa had
etri scherp gevecht plaats tussctien
twee Turksche bataljons en de op-
siuuuelingen. waarbij de Turken een
officier en 50 man verloren. De Ara
bieren trokken met zware verliezen
terug.
De minister van oorlog heeft het
verzoek van den Turkschen militai
ren attaché te Berlijn, om de expedi
tie in Yemen als vrijwilliger mee te
mogen maken, afgewezen.
Over
DEN OPSTAND IN MEXICO
komt belangrijk nieuws.
De opst?.ndeliugen hebben nieuwo
resultaten bereikt. De regeering, die
toegeeft, dat haar troepen onmachtig
zijn, belooft hervormingen en afschaf
fing van het feudale stelsel, wanneer
de opstandelingen de wapenen neer
leggen.
Of ze dit zullen doen
UIT HAÏTI.:
Uit Cap llaitien is bericht ontvan
gen. dat in de districten 'i'rou en
Guaiiainmih de staat van beleg is af
gekondigd. Ook te Port au Prince
neerschen ernstige onlusten. Presi
dent Smiou treedt onmeedoogend to
gen de opstandelingen op. De troepen
hebben la Guanamintb een ontzettend
bloedbad aangericht, ie Port Liberty
zijn een aantal verdachte personen
gefusilleerd.
Stadsnieuws
ME UBELMAKERS-ACT1E.
,In de groote zaal van de St. Bavo
vergaderden Dinsdagavond de afd.
Haarlem van den Aig. Ned. Bond van
Meubelmakers, Behangers enz. on do
R. K. Meubelmakersvereeniging „St.
Puulus", ter bespreking van eon to
voeren loouactie.
De leden van beide vereeniginge'n
waren flink opgekomen.
Dat constateerde de voorzitter, de
heer C. J. C. Loman met genoegen.
Spr. ging even de geschiedenis der
actie nu. De eisch was 2 ct. verhoo-
ging per uur. De behangerspatroons
meldden evenwel, dat zij op 't oogen-
blik geen reden zagen het loon te ver
heugen, vooral omdat te Haarlem een
uitstekend hoog loon wordt uitbe
taald. De meubelmakers-patroons
zonden in het geheel geen antwoord.
Daarna gaf de voorzitter 't woord
aan den eersten spreker van den
avond, den heer N. W'alop van Rot
terdam, die het hebben zou over de
vraag of deze loonactie gerechtvaar
digd is.
De heer VValop begon mot op te
merken, dat onder alle arbeiders en
overal toonbewegingen aanhangig
zijn. Ook onder ons, in de meubelma
kers- en behangersvakken. Het is dan
ook te wenschen, dat de tegonwoordi-
ge toestand verandert. De eerst-noo-
dige levensmiddelen stijgen in prijs,
de belastingen worden drukkend, de
woninghuren gaan de hoogte in. Re
latief is de arbeider armer gewor-!
den; in zijn positie moet verbetering
komen.
Spr. vertelt hoe 't Centraal Bureau
voor de statistiek heeft meegedeeld,
dat, brood, boter en koffie in de laat
ste 10 jaren met 25 in prijs geste
gen zijn.
FEUILLETON
Naar het Engelsch
door
CHARLES GARVICE.
70)
Lady Mary smolt van medelijden
bij liet hooren van dien diep wanho
pig oil toon in zijn stem, en stak hem
haar beurs toe.
Hij greep er gretig naar.
- - Alles vroeg hij.
Zij knikte ernstig.
-- Eens zal ik u misschien vragen
niu uw dankbaarheid te toonen,
graaf, door mij dingen uit te leggen,
die u duidelijk schijnen te zijn.
- Dat is goed. zei hij en ik zal too
nen. dat ik niet ondankbaar ben. Zie
llier, zei hij, terwijl hij eenige papie
ren uit zijn versleten, oude jas nam,
als u mij wil spreken, schrijf dan aan
dit adres. En hij haalde een potloodje
te oorschiju.
Op dit oogenblik zag Lady Mary de
flinke gestalte van Charlie naderen.
Waar Vlug Daar komt mijn
lechtMr. Merivale.
De graaf keek zenuwachtig rond,
krabbelde gauw wat op een van do
En vraagt de heer Wal op -»■» is
ook uw loon mot 25 gestegen? Spre
ker geeft dan cijfers, die voor Rotter
dam gelden, maar ook op Haarlem
zijn ze van toopassing. In Rotterdam
hooft oen raadscommissie berekend,
dat een gezin, bestaande uit man en
vrouw en drie jonge kinderen per
week noodig heeft f 16.70. Iïn bij dat
bedrag is niets voor ontspanning'.
Toch heeft niemand te Haarlem dat
locyi. Waar dit 't geval Ss, moet ver
andering komen.
De armeren leven, volgens de sta
tistieken, korter dan de rijken, dat
komt, zegt spreker, door de ondervoe
ding: omdat de tering al'te krap naar
de nering moet gezet worden.
Nu zeggen de patroons wel: Gij, ar
beiders, die steeds op loonsverhooging
aandringt, maakt juist daardoor dat
de levensmiddelen in prijs stijgen.
Dat is evenwel nlot zoo. Of zou de ge
ring© loonsveFhooging, die de bouw
vakarbeiders e.a. gekregen hebben,
zóó grooten invloed kunnen hebben,
dat de huren geweldig omhoog gaan?
Ook het zeggen, dat, wanneer oen ze
ker bedrijf goed gaat, ook de arbei
ders daarvan profiteereh, gaat niet
op. Spreker haalt de textiel-industrie
van Twente als voorbeeld aan.
Het verzoek aan de meubelmakers
patroons was billijk; de toonen in
Amsterdam, Den Iiaag en Rotterdam
zijn hooger. In de eerste stad' betalen
enkele patroons zelfs 30 ct. per uur.
En de arbeiders, die in die gunstiger
toestanden geplaatst zijn, vragen nog
om loonsverhooging. Wat moeten wij
dan wel niet doen?
We zullen zegt spr. geleidelijk
te werk gaan, maar blijven de pa
troons bij hun weigering, dan zijn
ook zij alleen voor de gevolgen aan
sprakelijk.
Maar wil men succes hebben dan
moeten alle vakarbeiders zioh aaneen
sluiten. Spr. wekte de ongeorgani
seerden ten slotte op zich bij den vak
bond als lid op te geven.
Luid applaus volgde op (leze rede.
De laatste woorden van don heer
Walop behoorden eigenlijk reeds tot
het gebied van den volgenden spre
ker, den neer J. A. Lobel van Haa-r-
lom, die de vraag „Waarom verec-
nigd?" behandelde.
Alvorens de beur Lobel begon, deel
de de voorzitter mede, dat zoo juist
de meubelmakers- en behangerspa
troons bericht gezonden hadden deze
vergadering tot hun spijt niet te kun
nen bijwonen, wegens ongesteldheid
van bestuursleden.
De heer Joh. v. Kempen kon niet
komen, omdat hij de uitnoodiging te
laat ontvangen had.
De heer Lobel ving vervolgens zijn
rede aan, waarover we kort kunnen
zijn. Spreker ging de geschiedenis
van de vakorganisatie na, stond eeni-
gen tijd stil bij de zoogenaamde pad
denstoelen- en ziekeiipoüenperioclen,
en liet zien, hoe de moderne organi
satie zich daaruit ontwikkeld heeft.
De organisatie zei spreker is
voor den arbeider het strijdmiddel.
Wat do enkeling tegenover den pa
troon, die de kapitaal-krachtige is,
niet vermSg, kan de organisatie wel.
Het is dan ook de plicht van ieder on
zer, zich bij een vakvereeniging aan
te sluiten. Het oude devies: „Een
dracht maakt macht" is bovenal in
dit opzicht voor de arbeidersklasse
waar. De patroons kunnen wel één
arbeider, maar niet al hun arbeiders
voorgoed missen; en daarvan moeten
de laatster, juist party weten te trek
ken. Een groot kwaad doen de onge
organiseerden, want die houden de
vomming eener machtspositie, en
daardoor van lotsverbetering tegen.
Het moeten betalen van een hooge
contributie mag geen bezwaar zijn;
een vereeniging zonder geldmiddelen
is een vliegmachine zonder motor,
i Ook als men bij een goeden patroon
werkt, die hoog loon uitbetaalt, riioet
men zich nog aansluiten. Niet enkel
uit een gevoel van solidariteit maar
ook, omdat men plotseling zijn be
trekking zou kunnen verliezen, en
dan in slechte conditie komen.
Ook deze spreker werd langdurig
toegejuicht.
De heer NEDERKOORN, meubelma
kets-patroon, wenschte voor de slui
ting der vergadering een enkel woord
in het midden te brengen. Dal van
de zijde der meubelmakers op dc-n
eisch der vereenigingen nog geen ant
woord is gekomen, vindt zijn oorzaak
stukjes papier, stopte het in haar
kleine gehandschoende hand en snel
de weg. Lady Mary liet zich achter
over vallen en hield het stukje papier
naar boven gekeerd. Toen staarde zij
cr op alsof het het verloren hoofd
stuk uit de Koran bevatte want de
graaf had zijn adres bij toeval op den
ROhterkant van het telegram van Li
lian Devigne geschreven Het ont
brak Ladv Mary niet aan gezond ver
stand. Dikwijls had zij een soort van
vaag wantrouwen tegenover de mooie
Lilian gevoeld, en plotseling word nu
de geheele intrigue haar duidelijk.
Daar kwam Charlie ongeduldig en
buiten adem aangehold.
Waar ter wereld kan die vent
nu toch zitten? Beamish is anders
nooit te laat. Hallo Wat voor den
drommel....
Want op dat oogenblik kwam Bea
mish aangesneld en greep zijn arm.
Hij stond daar te hijgen en te blazen,
tolaui verschillend van zijn gewone,
kalme en bezadigde manier van doen.
O, Mr. Charles! hijgde luj. Ik
dacht, dat ik nooit hier zou komen.
Kyk eens. mijnheer, deze twee tele
grammen kwamen éen voor mij,
voor 't geval, dat u uit mocht zijn, en
wat moet ik nu doen
Charlie nam de twee telegrammen
aan en keek ze in toen stapte hij na
een oogenblik gezwegen te hebben de
coupé binnen, van waaruit het ge-.
daarin, dat de Besprekingen nog han
gende Rijn. 8pr. die uitdrukkelijk
zeide voor zich zelf alleen te spreken
hoopte dat dit antwoord een gun
stig ïi.n mocht. Want deze vergade
ring had spreker'a sympathie. Toch
moet men uiet vergeten, dat ook klei
nere meubelmakers-patroons 't dik
wijls hard te verantwoorden, hebben.
Van zijn kant wokte spreker tot or
ganisatie op. Maar zei de heer Ne
derkoorn ia die organisatie gelukt,
spoor dan de jongeren tot wat rneer
ernst aan. De meubelmakers van
vroeger zorgden grootendeols voor
hun eigen gereedschap, nu denken de
jongelui veel meer over voetbal, zang
verenigingen en dergelijke. En poog
dan ook de beunhazerij in het vak te
gen te gaan; gebeurt dit, dan kan
mén eerst gezonde toestanden krijgen.
Ten slotte meende spreker dat de
verhooging-in-prijs van levensmidde
len en de loonstijging wel ongeveer
gelijken tred gehouden hebben en
adviseerde, alvorens verder te hande
len, 't antwoord van de patroons af
te wachten.
Een door het bestuur voorgestelde
motie werd op aanraden van don heer
Nederkoorn, bij wiens meening zich
ook een tweetal der vergaderden aan
sloten, aangehouden. De aanwezigen
besloten daartoe bij acclamatie.
Nadat de voorzitter en do heer Wa
lop op enkele der opmerkingen van
den heer Nederkoorn geantwoord
hadden, werd de vergadering geslo
ten.
HET TOONEEL
JAN MUSCH ALS LUCIFER
en iets over de waarde van program
ma's by da voorstellingen van
„Het Tooneel".
Jan Musoh is een groot kunstenaar,
ja. hij is op weg om één van onze al
lergrootste tooneelapelers te worden.
Wie dit nog niet wisten, hebben dat
gisterenavond kunnen zien.
Het was ons bekend, dat zijn ta
lent veel z" dig en zoer bijzonder was
bij de Tooneelvereenigiiig heeft hij
hiervan meermalen blijk gegeven. In
rolien als Ricaudet in Het zevende Ge
bed, Sachel in Ghetto en „De Koster"
in Allerzielen hebben wij telkens
weer zijn typoerfögskunst bewonderd,
in de comédies van Molière en in de
moderne blijspelen had hij getoond
een komisch talent te zijn van zeldza
me kracht, maar dat hij ook in staat
was een heroïsche rol als Lucifer te
spelen en verzen kon zeggen zooals
slechts uitverkorenen kunnen, dat
hebben wij eerst gisterenavond on
dervonden. I-Iet woord „openbaring"
wordt in kritieken nog al eens licht
vaardig gebruikt; toch schromen wij
geen oogenblik om Musch' Lucifer
een openbaring te noemen. Welk een
figuur van verheven grootheid werd
deze stedehouder, zooals Musch hem
uitbeeldde I Hij had niet de forsche
gestalte van Royaards en ook niet dat
machtige geluid, maar toch, welk een
kracht en bezieling gïngon er van
hem uit, wat was hij in alle opzich
ten de opstandige aartsengelHet
was of zijn kleine figuur grooter
werd, toen hij daar stond op te tre
den van den Engleburgh. gereed om
aan het hoofd der Lucifêristen den
strijd tegen Michael aan te binden.
Maar het meest heeft hij ons gètrof-
laat van Lady Mary hem angstig had
gadegeslagen.
Luister eens, lieveling maar
schrik niet. Ik zal ze je dadelijk la
ten zien. Je moet weten, dat Cora
heel ziek is gevaarlijk ziek en
er is op de Grange iets ernstigs ge
beurd. Percy, die natuurlijk niet op
de hoogte is van ons verbond, heeft
om mij getelegrafeerd. Kijk maar,
lees het zelf en zeg mij of ik gaan
moet.
Gaan I riep Lady Mary uit. Wel
natuurlijk, nu dadelijk I O, Charlie
Mijn arme Cora Waarom aarzel Je
nog
O, beate Charlie, laten wij dade
lijk naar hen toegaan.
HOOFDSTUK XXXIV.
De lichten brandden nog boven en
beneden, en veel voeten liepen zacht
schuifelend en haastig af en aan de
geheele huishouding was doodelijk
ontsteld. Twee doctoren waren geko
men een beroemde interne medicus,
die menige worsteling met. den grim-
migen dood had bijgewoond en dik
wijls overwinnaar was gebleven. Hij
was op zijn bedaarde, zelfbewuste
manier rechtdoor naar de stille ka
mer gegaan, en had daar do gestalte
onderzocht, die daar zoo bekoorlijk
er. toch zoo koud als een stuk marmer
ter neder lag- En hij had aan den
fen in het zeggen der verzen. Zelden
is Vondel s taal mooier en heldorder
tot ons gekomen. Hij deed haar levc-n
door rijke schakeering, elk woord
kreeg zijn beteokouis, elke zin werd
gebeeldhouwd. En hoe wist hij tel
kens de verschillende gemoedsstem
mingen weer te geven door den klank
van zijn mooi, vol geluld. Daar was
o. ie zijn uitroep„Ik zal het koe
ren 1" Welk een overtuiging en wils
kracht gingen er van die woorden
uitWat was zijn spreken tegen Apoi-
lion en Belial niet overredend in het i
tweede bedrijf, in het gedeelte,- dat be
gint met: „Mijn broeder." En zeld
zaam mooi was hij in het groote toc-
r-cel met de Luclferistan. zoo wisse
lend van stemming. Wij weten het nu
heel zeker, Jan Musch is een kunste
naar, van wien wij nog zeer veel
groote dingen kunnen verwachten.
Na dezen majeur-toon moeten wij
in den mineur overgaan wij iiebben
ons bij doze vierde Lucifer-opvoering
te Haarlem over veel geërgerd. Niet,
dat do opvoering op een minder hoog
peil stond dan de eerste, die wij bij
woonden, maar wij hebben niet ge-
krogen, wat men ons beloofd had. Op
het programma stond vermeld Luci
fer.... Willem Royaards of Jan
Musch. Dit was dus ia orde.
Dat de rol van Belial door een on-
bekonde gespeeld werd, kunnen wij
ook nog Jul lijken, omdat de lieer
Musch. dien het programma vermeld
de, moeilijk twee aartsengelen tege
lijk kon zijn. Maar laten wij nu eens
verder onzen officieelen voorlichter
volgen.
Voor de rei van zang-engelen ston
den drie dames vermeld, die maar
stilletjes in Amsterdam waren geble
ven, de rei van engelen, die voor re
kening van mej. Jurgens moest ko
men. werd gezegd door een dame X.
wij ineenen mej. Van der Gaag
terwijl mej. Jurgens als tweede zang-
(hier spreek-) engel optrad.
Maar wat het ergste was de mu
ziek van Hubert Cuypers, die ons be
loofd en nota bene op het programma
met vette letters vermeld stond, weid
ons gewoonweg geheel en al onthou
den.
Zoo iets nu kan niet door den beu
gel. Meent de heer Royaards, dat het
Haarlems cli© publiek alles toch wei
zal slikken Och ja, er zullen mis
schien wel enkelen zijn geweest, die
do tonen van dat armzalig orgeltje
achter de schennen voor_ de muziek
van Cuypers hebben gehóuden we
hoorden iemand zelfs de naive op
merking maken, dat de muziek van
Cuypers hem niet meeviel maar er
zijn or gelukkig ook nog velen, die
Lucifer in Haarlem willen hooren,
zooals het ook in Amsterdam wordt
gegeven. Lucifer was hier reeds drie
malen voor volle zalen gegeven en
ook gisteren was de schouwburg tot
den nok gevuld. Wanneer het „Too
neel" echter doorgaat met ons, Haar
lemmers. voor „goeie buitenlui" aan
te zien. dan achten wij ons verplicht
hot publiek hiervoor te waarschu
wen.
Wil de heer Royaards Lucifer ge
ven zonder muziek en zonder zang
engelen, uitstekend wij voor ons
hooren de reien zelfs liever zoo dan
anders maar dan heeft het pu
bliek het recht, dit vooraf te weten
en. geve men geen programma's, die
vóór de helft uit verdichtsels bestaan!
Het Haarlemsche publiek, dat zoo
trouw opkomt bij de voorstellingen
van hot „Tooneel", heeft hel recht om
met de noodige égards behandeld te
worden.
J. B. SCHUIL.
diep getroffen man beneden bericht
gezonden, dai de dood nog niet was
ingetreden. Het was een armzalige
troost, maar het was er toch een en
zeker zou hij aanmoedigende woorden
hebben gesproken, als hij dat naar
waarheid had kunnen doen, tegen
over den vreeselijken doodsangst, die
het gelaat verduisterde van den man,
die hem boneden in de bibliotheek
wachtte.
Is er eenige hoop had Percy op
schorren toon gevraagd.
Zoo lang er leven is. Wil u zich
de moeite geven om mij alles tot in
de kleinste bijzonderheden te vertel
len
Toon kwam Percj uit het donkerste
hoekje der kamer naar voren en ver
telde het tweetal alles, wat er te var
tellen was.
Vergift 1 zei de dokter bedaard.
Waar is de dolk
Percy reikte haar over.
Hem 1 zei de dokter. Het zou be
ter geweest zijn, dat u om Dr. May-
well gezonden had in plaats van oin
mij Hij heeft verstand van het ver
gif der wilden. Zend hem dadelijk
een boodschap en zeg dat ik hier
ben.
Oogenblikkelijk werd er een bood
schapper afgezonden, en de twee
doctoren verlieten de kamer. Zoo ging
de nacht voorbij, en het werd weer
dan en Cora latr nog altiid in haar
LEANDER SCHLEGEL.
De Beriijnsche muziek-medowerker
van het HblcL, C. V. O., schrijft o.u.:
De Beriijnsche Toonkunstenaarsvor-
oonigiug had hare poorten wijd open
gezet voor onzen pseudo-latnlgenoot,
en haar vierden Vortragaabcnd ge-
boel aan ziju werken gewijd.
Ten g&aoore werden gebracht de
Sonate Op. 14 voor klavier, viool, alt
en cello, en de Sonato voor viool en
klavier Op. 34. Daartusschen zong
Martha Stapeifeldt vier liederen uit
Op. 22 en 24. Uitnemende artisten
als Henri Marteau, Carl Markees,
Pioning uit Meiningen en WiilL
Scholz hadden zich verder ten dienste
gestold, en het was zeker niet het
minst dank zij hunne warni-tempera-
mentvoilo en levendige interpretatie,
dat Leander Sohiegel's werk oen groot
en warm succes vond.
De stemming is nu op deze avon
den, die bijna uitsluitend door (1e le
den bezocht worden wel is waar door
gaans eene opgewekte, doch zonder
twijfel is Sohlegel's muziek zeer ge
vvaardeerd geworden, en reeds 'na 't
kwartet was het applaus zoo leven
dig, dat de componist herhaalde ma
len het publiek kon danken. De ka
mermuziekwerken van den in Haar
lem mot recht zoozeer gewaardearden
componist, dragen zonder uitzonde
ring den stempel der kunst van goe
den tiuïze. Voornaam in vinding, zon
der dat de gevonden motieven juist
sterk geprofileerd zijn, smaakvol in
uitvoering, spreken zij van een., bet
banale instinctief vermijdenden,
warm voelenden geest, en van een
zeer kundige hand. Invloeden van
Brahms en Schumann zijn merkbaar,
doch niet storend; de piano-begelei
ding doet, meer dan goed is voor on
ze moderne ooren, aan Mendelssohn
denken.
Sohlegel's muziek representeert een
tijd die eigenlijk reeds achter ons
ligt, on voor ons waards blijft behou
den door de standaardwerken, die
ula merkpalen ten eeuwigen dagen
zullen blijven leven. Toch kan zij, als
ongezochte uiting van een door en
door muzikale natuur, nog veel go
noegen geven. Releveeren wil ik uit
bet kwartet speciaal het fijne stem
mingsvolle 2e deel, Allegretto piace-
volo.
Een avond dus, die door Leander
Séhlegel met een sterretje in zijn le
vensboek kan worden aangeteekend.
Telefoonverkeer.
Met ingang van 25 Februari wor
den Haarlem en Hillegom opgenomen
in het telefoonverkeer met Erfurt.
HINDERWET.
B on W. van Haarlem maken be
kend, dat van heden op alle werkda
gen, van des voormiddags 9 tot des
namiddags 2 uur, tot 7 Maart e. k.,
's voormiddag.© te 11 3/4 uur, ter ge
meente-secretarie (7de Afdeeling) ter
inzage is nedergelegd het Ingekomen
verzoekschrift met de bijlagen van L.
Schoorl en B. Doorn, om defhiitievo
vergunning tot oprichting van een
zuiveringsinrichting van n'I-vluchti
ge minerale vetten, waarbij als be
weegkracht een staande stoomketel
van 10 vlerk. M. verwarmend opper
vlak met stoommachine van 5 P. K.
gevaarlijke verdooving.
Omstreeks acht uur hield er een
rijtuig stil, waaruit Dr. Maywell
stapte. Zwijgend bracht men hem
naar boven. Hij was een kleine, ver-
strooido man. die maar van één ding
vertuid was in zijn leven de ont
dekking van nieuwe vergiften en hun
tegengiften, en de doodsangst van
Percy evenals de schrik van Lilian
Devigne gingen voor hem volkomen
onopgemerkt voorbij. Maar toen hij
zich boog over de onbewegelijke ge
stalte, toen zijn kleine, magere blanke
hand het roode wondje aanraakte,
was hij vol intense belangstelling.
Waar is het instrument het
mes, de dolk vroeg hij.
Men vertelde hem, dat het voor
werp beneden was en dat Lord Vering
er niet van wilde scheiden, het wa
pen geen oogenblik uit zijn gezicht
wilde laten gaan. De dokter stond
met zijn collega's te praten en op dat
oogenblik kwamen Charlie en Lady
Mary aan. Charlie voelde zich zeer
gedrukt op het gezicht van die som
bere omgeving en liep de bibliotheek
binnen, waar hij Percy's hand zwij
gend erreep. Tegenover dit doodsblee-
ke, vervallen gelaat met stijf-gesloten
lippen en holle oogen moest hij zwij
gen.
Vertel mij het ergste, Percy
fluisterde Charlie eindelijk. Is zij...
Neen zei Percy scherp, huive-
zal worden gebezigd, op een terrein
gelegen lusschen de Ueguliersslraat
en de „Werf Conrad"en dat op den
veertienden dag nr. l. u, zijnde
Maart e. k., en wel des voormiddaga
te 11 3/4 uur op hei Raadhuis dor ge.
meenio de gelegenheid zal worden
gegeven, orn ten overstaan van het
Gemeentebestuur of oen of meer zij
ner leden, bezwaren tegen het op
richten dor inrichting in le breng :f.
Van J. C. Braakman, om vergun
ning tot oprichting van een eti mei-
te rij in het perceel aan ue Jacobijne-
straat no. 5, eu dat op den eorUeii-
dett dag ua heden, zijnde 7 Maart
k., en wel des voormiddags te 11 3/4
uur op het Raadhuis der gemeente de
gelegenheid zal worden gegevni, om
ten overstaan van het Gemeentebe
stuur -1 con of meer zijner loden, be
zwaren tegen het oprichten dezer in
richting in te brengen.
DIENSTREGELING II. IJ. S. M.
Burgemeester eu Wethouders van
Haarlem maken bekend, dat tor Se
cretarie der gemeente (7o Mdeeling)
ter inzage is nedergelegd het ontwerp
van de zomerdionstregeling 1911 van
de treinen der HoUandsche IJzeren
Spoorweg-Maatschappij., en dat ev.n-
tueele opmerkingen dien aan gaande
vóór of op 1 Maart 1911 rechtstreeks
aan hot Departement van Waterstaat
zijü in te zenden.
DE HAI.SEN-QUAEST1E
De heer Z. Middelkoop schrijft ïfl
de „N. R. Ct." als ingezonden stuk
DE HOUDING VAN DEN IIEER
BREDIUS IN' DE ZAAK DER
HALSEN TE HAARLEM.
Door mij werd in de raadszitting
van j.L Woensdag beweerd, dat de
lieor Bredius, in zijn eerste periode
het restauratiewerk van den lieer Vos
had goedgekeurd, en daarna heeft
gepubliceerd, dat hij dit werk niet
kende.
Dit is zóó waai-, dat de deskundige
leden van de Commissie van Toezicht,
v. aarvan de heer Bredius er eón \vas„
in hun rapport aan den Minister van
Binnenlandsche Zaken in 19 0 9 ver
klaarden, dat zij alles, wat met de
schilderijen gebeurd was, en gebeur
de, voor huuno rekening namen, -en
dat het op hun order was geschied.
In 1910 schreef de heer Bredius
in de „O. H. Courant" van 4 Januari:
„Ik kon niet weten, dat de heer Vos
onder regenerecrcn verstond een
voortdurend besmeren met „copaiva-
balsem" eu verder (let wel hoe aar
dig de heer Koster cc Lusschen ge
schoven wordt) „De heer Koster heeft
'mij vóór deze gebeurtenissen nooit
verteld, dat do hoer Vos uitsluitend
„regenereerde" op de afkeurenswaar
dige manier, die zooveel pennen in
beweging bracht."
De heer Bredius maakt het mij zeer
gemakkelijk door nu nog te erkennen,
dat hij toen (dat is nadat hij had
waargenomen op welke wijze do
schilderijen, die cok ouder z ij n toe
zicht stonden, waren behandeld) „de
verantwoordelijkheid van zich af
wierp".
Iet-s anders dan wat door don lieer
Bredius thans nog wordt erkend, is
door mij in den Raad niet beweerd.
De heer Bredius heeft dan ook groot
gelijk, waar hij in de ,,0. H. Courant"
van 31 November 1909 zegt „dat (hij)
kan begrijpen, dat men (zijne) hou
ding zonderling vond."
Nadat de lieer Bredius de verant
woordelijkheid van zich had afge
worpen, begon liii de zaak weer lich
ter in te zien, gelijk blijkt uit de door
hem geprovoceerde publicatie van
een briefje van den lieer Hopman,
waarin deze volgens den heer Bre
dius „zijne verbazing uitdrukt over
al die overdrijving". (Bedoeld wordt
het geschrijf destijds in de couran
ten). „Hij (Hopman) vond, dat do
schilderijen er werkelijk zoo slecht
met uitzagen, geel waren ze al lang
geweest, maar de toestand was vol
strekt niet verontrustend", terwijl
volgens Prof. Dake (Ochtendblad van
de „Telegraaf" van 14 dezer), de heer
Hopman zelfs verklaarde, „dat hij
opgetogen was over den staat der
schilderijen".
Wederom iet? anders dan in liet
bovenstaande is uitgedrukt, werd
door mij in den raad niet gezegd.
En zoo werd ton slotte door mij in
dezelfde zitting medegedeeld, dat de
heer Bredius thans van meening is,
dal de schilderijen overeenkomstig
liet rapport De Wild-ingrijpend moe
ten gerestaureerd worden.
Waar men to doen heeft niet een
toestand, die wordt gezegd „volstrekt
niet verontrustend te zijn" en toch
ingrijpende maatregelen door den
lieer Bredius worden noodig geoor
deeld, wordt het ook aan anderen dan
den heer Bredius zelf duidelijk, „dat
men zijne houdiug in deze aangele
genheid zonderling vond."
De heer Bredius begrijpt niet,
waarom ik den directeur van het
Museum niet voor „deskundig" aan
zie. Van deze meening gaf ik reken
schap in bedoelde raadszitting.
lo. Kan men bij iemand van 22- A
rend door dat onuitgesproken woord.
Mijn lieveling ligt onbewegelijk bo
ven, het leven is nog niet geweken.
O Charlie, de straf is meer dan ik
kan dragen Wie is dat voegdo hij
er bij, toen Lady Mary heel zachtjes
binnenkwam.
Mary, mijn vrouw, zei Charlie.
Cora's zuster. voegde Lady Ma
ry er zacht en met tranen in haar
stem aan toe en zonder verder een
woord te zeggen, sloop zij weg de
trap op, om haar plaats in te nemen
naast Cora's bed.
Je kunt mij nu niet alles vertel
len, zei Charlie, zijn hand nemend.
Maar laat. mij hier bij jo blijven, en
hij trok zich terug voor het venster,
buiten bereik van het bleoke en pijn
lijke gelaat.
Nu ging de deur open en kwam Dr.
Maywell binnen.
Waar is de dolk vroeg hij
scherj?.
Charlio ontstelde en kwam dichter
bij, toen Percy de dolk te voorschijn
baalde en aan het kleine mannetje
overhandigde. Hij nam het wapen
aan. liet er het licht op vallen en be
keek het lemmet met zijn scherpe,
grijze oogen. Toen schraapte hij er
met een klein, scherp instrument
overheen ;vroeg om een glas water,
en stak er de uiterste punt van de
dolk twee- of driemaal in.
(Slot volgt.)
Mosteaa een je
maar
zijn een gm•nggmanyci»
omdat de oplage van HAARLEM'S DAGBLAD zeer groot is en
sieeds blijft stijgen.
Jaarlijks worden er
TIENDUIZENDEN geplaatst.
