u
ij
W-
SÊ
■m m
■ji
m
m
SU m
§s
ïd
m
m.'m
m
0 0
m
É'j
HÉ
m
1
1
m
8
a
m
m
s
to
m
ff
m
L
m
0
m
Qtfid-pro-qpo.
(Naar het Engdachvan Edward Cecil)
U kur.t 't wel. en Ik verzoek u er
om.
Zlj had mstig en overtuigend ge-
I sproken en vermeed alle pathoe; 'u'ar
Mevrouw Arbuth was een buitenge-J 9te„, klonk holder en haar woorden
woon moedige vrouw, wat men haar
niet zoo dadelijk zou aanzien. Zij was
een bevallige verechijning. altijd metl
zorg gekleed en naar de laatste mode.1
niet bepaald mooi. maar lie: en be
koorlijk. Hoewel een voorbeeld van
zachte vrouwelijkheid, werkte zij hard
orn door de wereld te komen, sinds
haar man. kapitein Arbuth. in Afrika
was gevallen, haar niets nalatend dan
een klein pensioentje
Om zelf op een fatsoenlijke manier
haar kost te verdienen in Londen
daartoe behoorde verstand, onderne
mingsgeest en vooral moed.
Op den lieeten Augustusdag, toen
zij don middagtrein nam naar Bar
castle, had zij alle bovengenoemde
eigenschappen uoodig. Alles stond op
het spel.
Harcostle Court is oen prettig, ouder
wetsch huis, voorzien van alle mo
derne gemakken, de woning van een
zeor rijken man. Sir James Plumpton,
dio alles doet om zijn landhuis zoo vol
maakt mogelijk te maken; zijne tui
nen zijn beroemd, en eens in 't jaar
wordt daar toegang verleend aan do
bevolking van Barcastle, om den cijns
barer bewondering te brengen. Er ls
dan bloemententoonstelling.
't Was op dien jaarlijkschen feest
dag, dat mevrouw Arbuth naar Bar
castle reisde en zich met een huurrij
tuig van het station naar de Court liet
brengen.
Mevrouw Arbuth werd in oen kamer
gelaten, waar zij moest wachten op
den heer des huizes, die zich onder
do menigte van bezoekers had begeven
en zij had tijd, alle heerlijkheden
rondom haar in oogenschouw te -
men.
Zij zuchtte oen beetje vermoeid. Ver
geleken bij al de weelde hier, was
haar oigen leven toch armzalig en on
zeker.
Na een poosje trad Sir James bin
nen. Hij was oen groote man. met ver
zorgd uiterlijk, vun rijpen leeftijd, go-
kl.N.d in een licht grijs pak, mei een
kostbare orchidee in zijn knoopsgat.
.Met een vriendelijkheid, die haar
bijna verlegen maakte, heette hij me
vrouw Arbuth welkom op Barcastle
Court, lli] wist niet, of bij haar al
eerder ontmoet hud, en vroeg beleefd,
waaraan Jnj de eer te danken had.
Zij viel dadelijk met de deur in huis.
L" kent mij zeker niet als me
vrouw Arbuth, sprak zij vriendelijk
glimlachend, luaar ik ben ook maüa-
lue bucilie horne.
Do naam Uuu dadelijk effect.
Dus u weuscht mij voor zaken te
6prekeu? zer bij.
Ja, antwoordde zij, ik wensch
ie een paar dmgon te zeggen.
Zou 't dan niet beter zijn, dat u
met den secretaris van de vennoot
schap ging spreken?
Niet zoo goed als Sir James
Plumpton zelf te spieken.
Sir James Plumpton glimlachte te
gen wil en dank. Oier zaken was hij
altijd bereid te spreken en de vrouw
maakte oen gunstigen indruk. Hij
was tamelijk verrast niet wijl Lucillo
Karno mevrouw Arbuth was, maar
wijl deze was zooals zij was.
Hij stemde toe in eon onderhoud en
ging zitten in een gemukkelijken stoel
mot den rug naar het licht. Hij ver-
Wachtte niet, iets nieuws to hooren in
een zaak, waarover hij al een geves
tigde meening had.
Er was midden in een blok huizen
in het West End vun Londen, toebe-
hoorende aan de Gebroeders Plump
ton, oen winkel waarboven de welbe
koude naam van Lucille Karne stond
te lezen.
't Was een mode-zaak van uitsteken
de reputatie met een prachtige clien
tèle. Die winkel was echter een erger
nis van de firma gebroeders Plump
ton, die gaarne het geheele blok wilde
hebben voor hare kantoren. Door den
dood van den eigenaar was er een ge
legenheid gekomen, om het huis mach
tig te worden en dus de gebouwen
dor vennootschap tot een ongebroken
geheel te maken.
In de jongste vergadering van com
missarissen was besloten, het huis tot
eiken prijs te koopen.
't Bleek nu echter, dat Gebroeders
Plumpton een mededinger hadden.
Waarde mevrouw, zei nu Sir Ja
mes, wij zijn besloten tot eiken prijs
te gaan.
En ik tot over de marktwaarde.
Hij zag haar scherp aan.
U bedoelt natuurlijk dat u een
waren die van ecu beschaafde vrouw,
die verstand van zaken had.
Hoe vreemd 't ook leek. Sir James
zag duidelijk, dat hij te doen bad met
een vrouw, die maatschappelijk ver
boven hem stond, al was zij in die
tank gohcl van hem afhankelijk.
Hij voelde daarover eenige blijd
schap: maar hij was niet voor niets
lid van het parlement en hij begon nu
parlementair te doen. Hu legde uil,
hoe nuttig do uitbreiding van groote
zaken is voor het algemeen belu
"'ir'iin die°uUbremmg^lootUbij j met iw geld achter hem en dat u
üici rss a,1?#uffi'lStoïUS. NU
door dadelijk hierheen te komen, zoo-
I dra u gezien hebt, dat uw zoon het
ernstig meende. Ik meen het ook ern-
8t Daarop bad Sir James geantwoord,
dat hij zijn zoon wilde beletten, te
trouwen met een vrouw, die zijn moe
der kon zijn. Mevrouw Arbuth was
daarop voortgegaan, met lachende
lippen en bijtende tong waarheden te
zoggen, die hij nooit vergat.
Waarom zou ik grootmoedig zijn
jegens u vroeg zu- G heelt
kalmpjes besloten, mij te ruïneeion,
en geloond, dat u het met plcizicr
zou doen dat heb ik duidelijk ge-
I merkt. U verwacht natuurlijk, da'
Jack ren voornaam huwelijk zal doen
Kail met pmtna ncuuoa «..-v.
gevallen, waarin men hard moet zijn
togen anderen - zooals in hot uwe,
mevrouw. Ik kan u helpen, maar te
gelijk kan ik dat niet. Begrijpt u mij?
Ja, ik geloof hot wol. Dus ik moet
ten onder gaan.
Volstrekt niot, zei Sir James, die
genoot bij wat hij nu kon zeggen;
wij hebben oen plaats voor ieder met
vorstand on oen ervaring als de v wc.
Mevrouw Arbuth voelde het belee-
digendo, maar zij behield haar kalm
te. Hoewel do verplaatsing der zaak
haur groote schade zou doen, daar
was zij nog niot tot hel uiters in
bracht.
-- Het schijnt u pleizier te doen, mij
to kunnen verdrijven, merkte zij kalm
op, zonder een spoor van geraaktheid
alsof zij iets doodgewoons constateer-
do.
Sir James stond op.
ik begrijp niet wat u verwachtte
:an dit gesprek.
Zij stond ook op.
Dat zal ik 11 zeggen. Ik wilde, dat
u zelf de vrouw zou zien. die u uit
haar bestaan jaagt. Ik wilde u ook
doen beg-"oen, dat ik gewerkt heb.
hard gewerkt en veel gewaagd, en dat
ik van „Lucille Karne" een mooie en
rendoerende zaak heb gemaakt. En
als u dat alles inzag, wilde ik u vra
gen, mij niet te verdrinf^n en
mocht liet mislukken zeker te weten
wat ik nu weet; dat u weigert.
Sir James dacht veel inunr zei niets.
Ik zal niet oroboeren, tegen u op
te bieden, vorv- lede mevrouw Arbuth.
We zouden oen schikking kunnen
maken, meende Sir James.
Neen; dat heb ik niet noodig. Er
is mij een huwelijksaanzoek gedaan;
dat zal ik nu aannemen.
Sir James boog. Hij voelde zich ver
licht
't Doet mij pleizier, dat de zaak
zoo'n a an eenaam einde neemt sprak
hij vriendelijk.
In een jongensachtigcn brief, vol op-1
rechtheid en vrceselijk verliefd, kniel
de Jack Plumpton, pas van de uni
versiteit, aan de voeten van de eerste
vrouw van dc wereld, die hij ontmoet
te mevrouw My les Arnuth en
smeekte haar hem tc trouwen.
Daarvoor waren verscheidene vel
letjes papier van de Sportclub noodig
geweest.
.lacs Plumpton had te Cambridge
gedaan, wat vele andere jongelui met
veel geld daar doen. Op sportgebied
"os hij er een held geweest
Thans, vier-cn-twiutig jaar oud,
was hij een wolontwikkeld jong
monscli, uitstekend gezond, met
eenigszins meesterachtige manieren,
gevolg van zijn athletischo successen
en zijn zeer oppervlakkige kennis van
het leven. Ilij zag er goed uit en jon
ge meisjes vereerden hem afgodisch.
Mevrouw Arbuth schatte hem op
jzijn rechte waarde. Zij was niet ver
rast toen liij aan haar voeten knielde
en weigerde een „neen" te hooren.
I Het aanzoek zou waarschijnlijk na
eenige herhalingen een natuurlijken
dood gestorven zijn, als niet diezelfde
week Gebroeders Plumpton kans ge
kregen hadden op afronding hunner
perceelen door aankoop van dat be- J
wusto huis.
en UIUJ riumyiuu uw.
ook een beetje zullen rijzen... Nu sta
ik in den weg.... U verdient van mij
geen grootmoedigheid, zelfs al was
ik bereid die te bewijzen.
De kalmte, waarmede deze woor
den werden uitgesproken, maakte zo
des te scherper. Ze drukten de vast
horaden meening uit van een vrouw,
die in haar hart op hem neerzag, die
zijn motieven doorgrondde en hem
naar waarde schatte.
Hij vond kracht in de overweging,
dat hij niet zijn hoofd mocht verlie
zen in een gesprek over ecu zaak.
Als Jack met u trouwt, zcide
i.ii brutaal, zal hij dat duur be
talen.
Als hij 't niet doet, repliceer
dc mevrouw Arbutli, zal een pro
ces wegens verbreking van trouw
belofte zijn kansen niet beter maken
in de richting, die u en uw vrouw
wenschen. En liet zou tegelijk mij een
financieele schadeloosstelling geven
voor het nrdeel, dat u mij doet in
aiijn zaak.
Toen zij dat gezegd had. stond Si.
James op om heen te gaan. Hij wend
I de zich haar de kamerdeur daar,
met de hand aan de kruk. bleef hij
nog staan. Hij wachtte.
Maar mevrouw Arbuth zeide niets
en hij ginar wetende dat hij verslagen
was.
Alleen gebleven, dacht mevrouw
Arbuth langen tijd na. Vele gedach
ten gingen door haar houfd, aange
name eu onaangename. Zij beducht,
zooals een vrouw, die voor zich zelve
moet zorgen, dikwijls gedwongen is
te bedenken dat de verzoeking om
cynisch te zijn heel sterk 's.
Doch mevrouw Arbuth was niet het
type van een vrouw, die zich kon ver
schuilen in het sombere gewelf van
pessimisme. Zij bezat gelukkig gevoel
voor humor en veel zelfvertrouwen,
terwijl zij haar kracht kende. Zij
vertrouwde op haar succes in den
liegonnen strijd, en het was haar
schuld niet, dat die met zulke wa
pens werd gevoerd.
Al wat zij nu doen kon was afwacli
ten. Tot den dag. waarop haar win
kei verkocht werd, moesten de dingen
blijven, zooals ze nu waren.
De gebeurtenissen bewezen, dat er
geen reden was om te gelooven, dat
zii ontrouw werd aan de nagedachte
nis van haar man. Die gebeurtenissen
waren eenigszins verrassend.
Lucille Kame's winkel werd door
de huurster gekocht tot lagen prijs.
Dat was het eerste.
De menschen begrepen de onver
schilligheid van gebroeders Plump
ton niet
De tweede verrassing was haar ver
breken van het engagement met
Jack.
Ik heb hem In elk geval geen
kwaad gedaan, dacht zij, toen ze
den brief verzond. Als hij een
beetje gezond verstand heeft, zal hij
mij tot zijn goede vrienden blijven
rekenen.
(„Utr. Ct.").
Onder eerlijke lui.
Humoreske naar bet Engelsoh.
U DWweu uuiuu. -K 1 *uu«u «..j"
hypotheek wilt namen voor de geneeie zcn<i van verontwaardiging,
reeils waarde en daarboven gaan met111P( haar trouwen.
reeele waarue eu umuwica
al het kapitaal, waarover u kunt be
schikken?
Ja, zei mevrouw Arbuth. dat
bedoel ik.
Met een mededinger als mijn fir
ma is er natuurlijk geen sprake van
marktwaarde.
Dat weet ik. Als ik al wat ik heb
voeg bij al wat ik kan leenen, zult u
toch nog hooger bieden. Daarom ben
ik hier.
Sir James lachte.
Om met mij te onderhandelen?
Noen. om u te vragen, mij te ver
gunnen het huis te koopen, waarvan
ik moot leven.
Kom! een knappe vrouw van za
ken kun niet komen met zoo'n onnoo-
zele boodschap.
Waarom onnoozel? vroeg me
vrouw Arbuth niet een schalkschen
eerbied, verschuldigd door een vrouw
aan zoo'n handelsmagnaat.
Sir James haalde de schouders op.
Toen bepleitte zij kort en duidelijk
haar zaak.
Mijn zaak brengt de rechte soort
menschen voor do deur van Gebroe
ders Plumpton, zei ze terloops wat
hij ontkende en zij beweerde, dat
eon verplaatsing haar ruïneeren zou.
Zï vertelde hoe zo gewerkt had, om de
zaak er boven op te brengen, wat hij
erkende en zo deelde hem mede. dat
zc zonder iemands hulp had gewerkt
en haar tegenwoordige positie enkel
on alleen te danken had aan eigen
vlijt en verstand.
- Niemand weet. welke zwarighe
usto huis. Friman vloog met somberen blik
En zoo gebeurde het, dat Jack <je brieven door. welke met de mid-
Plumptü.1 „aar btirCMll» da™osl „aren gekomen. Hst was de
een Augustusmiddug, dol gelukkig i
over liet jawoord eu enkel een beetje atüsta t,jd in de iaak' d®,
beangst, wat papa er van zou zeg- j 8en waren schaars en geld kwam er
gen. in 't geheel niet in. De rimpel op
Papaatje, begon Jack eens-zijn voorhoofd werd voortdurend die-
klaps, terwijl ze samen voor 'tdiner' per hoe verder hij lae, en toen hij
ro.id den l»rt*md«n vise!,vijver wan- j ]a„taten brief in handen kreeg,
mevreiw MyleAfbXT weduTe debrandwaarborgmaaUefaap jfj1,™ „rdera
van een kapruin en.... I PU, w-aarbr, hij verankerd wa». hem ,Mk >erkwjst mij„
S'fJdme. imiakla buna een «.rong, vermtügde dat de jaarlijkse!» pre- de dufe holslwijnei Tot
Ik ken die dame heel goed, Jack. mie betaald moest worden, sloeg hij vru»
Daar komt niets van. Die bui drijft j verdrietig met de vuist op de tafel. weeraens. Miner.
wel over. ,,i C-oede reis, meneer Friman!
•- - Alles wnnd.lt mep hu all. Vier. BrlgMoll aangekomen, bekocht
Friman twee of drie klanten. Hij
i deed hun goedkoope aanbiedingen,
a schreef hun orders op en zond ze
tijd genoeg had om zijn mond open
te doen. Het is mooi dat ik juist mor
gen de goederen wilde opnemen; Ik
zal he fzelf doen en wel met alle
zorgvuldigheid. Hij ging weer naar
zijn kantoor en schreef met een
glimlach op het gelaat een chèque
voor do verzekeringsmaatschappij,
welke hij pas een uur geleden nog
een zwendelaarster had genoemd.
Den volgenden morgen was Friman
in weerwil van de slapte in zaken
heel goed gehumeurd.
Ik zal de lijst zelf Invullen. Mil
ler. Lnat do meisjes maar de goede-
sn afstoffen. Jij roept het aantal
an elk artikel op.
Weldra waren allen druk aan het
werk.
Anderhalf gros geïmiteerde lee-
ron handtasohjes met nikkelsludtlng,
.■oor dames!
Goed. goed! Meneer Friman's
pon noteerde.
Zorgvuldig werd het geheele maga
zijn opgenomen, maar het aantal der
voorwerpen werd telkens veertig pro
cent hooger opgegeven.
Zie je, Miller, ze Friman na
floop der werkzaamheden, ik denk
er aan om van de zaak een vennoot
schap te maken, ten einde de klan
ten in de gelegenheid te stellen om
tandeelen tc nemen.
Als ge dat van plan zijt, hadden
we don voorraad niet zoo nauwkeurig
moeten opnemen. Ik had er geen
flauw vermoeden van, dat dit idee bij
u was opgekomen. Een massa goede
ren, die wij bij faillissementen goed
koop overnamen, hadden we voor de
volle waarde kunnen opgeven.
Neen, antwoordde Friman met
Trengen Wik. In handelszaken moet
nen voor alles strikt eerlijk zijn. Hoe
kan ik van mijn klanten verlangen
dat ze hun geld zullen steken in een
mak, die fe hoog getaxeerd is? Ik
ben zeer verbaasd over je voorslag
Miller!
Ik had volstrekt geen oneerlijke
dmgen op 't oog.
Men kan in zaken niet namvsre-
7el treuoett ziin. beste vriend. Ik zal
de lijst mee nnnr huis nemen en zelf
de prüzen invullen.
Friman deed dat met de grootste
nauwkeurigheid, en toen hij cr mee
klaar was, kou hij a rekenen, dat
hij een zeer voordeeligen dag zou lieb
hen, als hel noodlot wilde, dal zijn
voorraad verbrandde.
Acht dagen later nam hij in de
middagpauze den kleinen gasbran
der weg en zette er een veel grooteren
voor in dt plaats. Alle nieuw aange
komen goederen waren naar de bo
venvertrekken gebracht.
Als ik van namiddag wegga, zei
Friman tot zich zeiven, zullen allen
luieren en niets bemerken van het
geen hier voorvalt. Dat is heei goed.
Toen zijn chef na den eten terug
kwam, zei de patroon tot hem:
Nu de dringendste zaken zijn
afgedaan, wil ik naar Brighton gaan
om te zien,- wat ik daar kan doen.
Hel begint mij te vervelen, op de rei
zigers te wachten, die maar in de
hotels blijven zitten en geen orders
zenden, maar alleen groote rekenin
gen.
Natuurlijk, stemde Miller toe.
Jij moet mijn plaats innemen.
Zorg er vooral voor, dat de vensters
goed gesloten zijn, anders komen ons
nog inbrekers bezoeken.
Ik zal stipt voor alles zorgen,
meneer Friman.
En vergeet niet, het gas te la
ten branden, opdat de politie ons
des nachts bewaken kan.
Ja. meneer Friman.
Mochten er belangrijke brieven
komen, telegrafeer mij dan naar het
hotel Albert te Brighton, maar gooi
het geld niet onnut weg. Vanavond
Je bent een ondankbaar mensch
Ik heb je altijd goed behandeld en mi
wil je een arm slachtoffer van een
brand bestelen Op dat geld rust earf
loek Bedeuk je toch, Miller
Zal ik naar de maatschappij
gaan
Friman strekte de handen afwerend
uit.
Neen. neen, ik zal je hot geld
geven. Maar ga je clan dadelijk weg
Op mijn woord van eer
Ze begaven zich naar de Bunk, en
Friman, die den kassier zijn geheele
ongeluk vertelde, nam liet gold in
ontvangst en overhandigde liet aun
zijn procurisl.
Heel goed, zei deze. lk be
loof u, dat ge mij nooit weer zult
zien. Ga nu heen en ween op hot
graf van uw bezittingen. Vanavond
zult ge een heel mooi bericht over den
brand in de bladen lozen.
Die dwaas dacht Friman.
Ilij beeft mij bestolen, maar als ik in
zijn plaats was geweest, had ik de
helft van do verzekeringssom go-
eischt. Zulke menschen begrijpen
niets van zaken doen.
van de beambten der verzokerings- Daarop bezocht hij de plaats van
maatschappij zal trekken. Wat mij j het onheil, plengde tranen op do
betreft. Ik word door den brand '•ïtT'fiÏÏR?
gemengde betuigingen van deerne-
voorloopig overbodig bij u. Go kunt I minK van zijn burcil
niets doen, eer de maatschappij bo j Eindelijk verklaarde dc arme, go-
dat kan altijd eenige maan- j ruïneerde koopman,dat hij den
hem toe. Zeg io'-n, flat *t ntet waar
Kom liever in de wachtkamer,
meneer Friman, ge hebt lots verster
kends noodig.
Is er niets gered?
In zijn droefheid liet hij het betalen
de rbestelde dranken aan zijn chef
over.
Niets dan de brandkast en de
boekon. Maar kom hier, in dit hoek
je; ik zou graag met u willen spre
ken, eer ge naar de plaats van het
onheil gaat.
Friman gVeep zich wanhopig in 't
haar.
Dat lijkt wel heel goed, zei Mil
ler goedkeurend. Maar toge'nover mij
behoeft go u niet zoo in te spannen.
Ik zag. hoe ge den gasbrander om-
ruildet, on begreep er toen alles van.
Tic heb vandaag ook de lijsten door
gezien, die in de brandkast liggen.
Ze zijn aardig uitgezet, maar tooh
niet zooveel, dat het do aandacht
de beambten der verzokerings
taalt, en dat kan altijd eenige maan- ruiueeroe nuujiiuttu, uai mj u^.. „.w.-
den duren. Als ik haar inlicht, be- b'ik "iet langer verdragen kon, on
taalt ze hcelamanl niet, en klaagt u '™l1 ""'r lluis; Toen liii in bet rij-
tuig zat, schoot hem te binnen, wat
aan wegons brandstichting. N» i» de Mifler h.„, op de„ ,10ck ,,OT
vraag; hoe word ik schadeloos ge- j straat liet hij stilhouden en kocht hot
steld? Zal ik u oen voorstel doen? Ik „Avondnieuws". Hij zocht nauwlet-
gun u graag hel zaakje met de maat- j tend in de plaatselijke berichten,
schappij, maar wil niet met lecge maar kon niets vinden. Verdrietig
banden heengaan. Gij hebt een spaar '"O'" '',ud
oir. oog op het volgende artikel
bankboekje van dO pond ik heb i}C(jro2 Van een verzekeringsmnat-
het vandaag in de band gehad, schappij."
geef mij 200 pond, dan verlaat ik zh. die bij de Wellingrower brand-
dadelijk deze streek. Gij behoudt 40 verzekeringsmaatschappij geïnteres-
pond, waarmee ge u kunt redden, lot: seerd zijn. zullen zich verwonderd
ge uitbetaald zijL Dat noem ik een 1 hebben dat dc baraaVrxJ^ ^n
j sloten bleven en dc directeuren ver-
edelmoedigen handel dwonen waren. De maatschappij bc-
Bedrog is het En ik zal er mot starit pas vj„. jare„ 0P heeft dooreen
°P ingaan j e-pponion belangrijke zaken gedaan.
Mooi De verzekenngsinaat- huiseigenaar voor de huur
Ischappij zal coulanter zijn. Ik zoek ze i>0S|;iK heeft sei€Cfj de kantoor-
op, terwijl gij naar de plaats des om- j jnrjChfin" is het zee- onwaarschïin-
heils gaat. Goeden morgen I lijk dat"de andere schuldeischers
Miller ging naar de deur. „og iets zullen krijgen.
Halt wacbt eens lk Iwn geruïneerd. riep Fri-
Fnman hapte naar lucht. i man voor de twintigste maal opdien
O, ge wilt dus Ga dan dadelijk ;d Maar deMn ko,, meende hu liet
mee naar de Bank en laat mij het volkonM5D ^riijk.
geld uitbetalen.
Friman was op het punt te gaan i
huilen.
N. r. t N.l.
DAMRUBR1EK.
HAARLEMSCHE DAMCLUB.
Alle correspondentie, deze rubriek
betreffende, gelieve men te richten
aan den heer J. Meijer, Kruisstraat
34. Telephoon 1543.
PROBLEEM No. 249,
K. Siegerist.
a to
5
j
16
36
V
m
m
36
i-%
46
«tt
41
40
bu
- Vader riep zijn zoon,
blo
met haar trouwen.
Het werd tusschen vader en zoon
een lang gesprek toen het eindigde,
was Jack Plumpton meer dan ooit
overtuigd, dat hij „de gelukkigste ke
rel van de wereld was."
Sir James glimlachte, toen hij voor
den negenden of tienden keer de
verzekering kreeg
Den volgenden morgen verliet Sir
James al vroeg Barcastle In zijn auto.
Hij zei niemand, waarheen hij ging,
en hii liet zijn zoon thuis om mama
te bepraten.
Voor elf uur was hij aan de wo
ning van mevrouw Arburthmaar
zi) was niet thuis. Hij moest wachten
en had dus gelegenheid na te denken
over zijn kansen op succes. Jack was
een eenig zoontje en mocht er wel
op rekenen, dat de boosheid van zijn
ouders na verloop van tijd zou bekoe
len mevrouw Arbuth was geen per
soontje om zoo maar om te koopen.
Toen Sir James een half uur ge
wacht had verscheen zij.
U zult wel verrast zijn mij te
zien, begon hij, maar de zaak is
belangrijk.
Ik luister
Welnu, ik ben gekomen, zei
hij plompweg, om u w zoggen, dat
uw huwelijk met mijn zoon een on-1
mogelijkheid is.
Wij rekenden op uwe oppositie,
antwoordde zij dapper.
Dus werden de zwaarden gekruist
i... i, lnmt
jaar heb ik nu reusachtige sommen
betaald en er nooit een cent uit
trokken. Het is de zuiverste
rij! I
Hij legde den brief ter zijde eh j "aar G0"41®0-
riep zijn chef. Den volgenden morgen ging hij
Miller, het is zoo slap met het vroeg aan het werk, maar keerde om
werk. wij zullen morgen den inhoud elf uur nog eenmaal naar liet hotel
van het magazijn maar eens opne- i terug. Hij knikte de heteihoudster
men. Onze menschen moeten toch vergenoegd toe.
iets doen voor hun loon. Ik betaal HSer is een telegram voor u,
geen dagdieven. meneer Friman, zei deze
Dat moet ook volstrekt niet! I Mijn vrouw zal toch niets over
stemde de ande rhem volijverig toe. j komen.zijn? Met bevende handen.
Droefgeestig liep de eigenaar dor scheurde hij het omslag open.
zaak in het vertrek op en neer, totO. hemell Mijn magazijn afga-
het uur sloeg, waarop het werk was I brand alles vernield mijn mooie
afgeloopen. Daarna controleordo hij voorraden! Wanhopig viel hij op de
het sluiten van alle afzonderlijke j sofa en de medelijdende hotelhoud-
vertrekken. In het groote magazijn ster scltonk hem haastig een glas
bleef hij staan en keek eens rond. De j portwijn in.
Wit
Zwart Schijven op 2. 6, 8, 12. 13. 14. 18. 19. 24. 25 m 30.
«SmiV 17. 21, 26. 28. 33. 16. 39. 40, 49 en M
PROBLEEM No. 250.
van
R. Ortigé.
Zwart
1 9 8 4 5
jfi
6
r
16
16
it
25
96
sfe
ür
ito;
85
86
ij
L
1
45
Zwart. Schijven op 6, 7, 8, 9, 12, 15, 19, 23, 34, 39, 42 en 4^
Wit. Schijven op 16. 21, 22, 25, 28, 31. 32, 33, 36, 37 en 48.
welke zwarighe-1 kritiek had gehoord
don ik te overwinnen had. Ik heb hard;\ls u verlangt.
oen ik ie u>oi - -
gewerkt, Sir James. Heeft u geen
ddijden met mij?
CK 11UKJ gClluutw.
Als u verlangt, dat ik de gevoels-
i quaestio onaangeroerd laat, had zij
delijüen met mijr gezegd, op haar kalmen, weloverwo-
Hij mompelde zoo iets van kleine j g0n toon, wil ik u wel beloven,
«aken, die voor groote moeten wijken, geen beroep op uw gemoed te doen.
maar zij liet niet los. Hij voelde zich I Maar als ik die gevoelsquaestie ter
werkelijk 'n beetje bedroefd. I zii<lo laat, is daarmede niet gezegd,
't Spijt me, zei hij, maar ik kan I dat ze niet bestaat. Het is de hoofd-
quaestie u erkent het gewicht er v™
tr niets aan doen.
Wat verschrikkelijkl zei ze. Ai-
los verloren?
Lees maar, wat mijn vertegen
woordiger seint; „Magazijn gisteren
geheel afgebrand, niets gered, Miller.
Rust u wat uit, meneer Friman.
Uw trein gaat pas over 'n half uur.
Misschien is liet niet zoo erg, als u
denkt.
Ik ben geruïneerd, geruïneerd!
jammerde do beklagenswaardige, en
slurpte den portwijn met hot troost-
De politie kon door het kijkgaatje ai-1 volle bewustzijn, dat die hem niet
leen liet magazijn, doch niet het pla- aangerekend kon worden, omdat hij
fond zien. hem niet besteld had.
Een groote gasbramdo'r overleg- j Dan medoreizigors in den trein
de de eerlijke man, veel spaanders j klaagde hij ook zijn ongeluk en hij
gaslantaarn bij het venster brandde
zoo helder, dat de politie van buiten
af het vertrek kon overzien.
Terwijl Friman daar nog zoo
stond, ging een klein stukje kalk van
het plafond naar beneden. Hij haal
de de trap, klom er op en raakte het
plafond met de hand aan. Hot was
boeleinaal warm.
Dat is gevaarlijk, dacht hij. Het
zijn slechts gewitte lutten. En plot
seling kreeg hij een grootsch ideo.
Dus werden de zwaaiden gekruist. seling kreeg hij een grootsch ideo.
Een half uur later stond Sir James politie kon door het kijkgaatje al
ii. nudat hij een zeer openhartige ]een )iet magazijni doch niet het pla-
UÖ uc eeiiijnc IHOU, ---• -
en pakmateriaal op de bovenverdie
ping ik zou de aangekomen waren
's avonds te voren naar boven kun
nen laten brengen hot heeie boel
tje zou verbranden, eer een ander
werd oprecht beklaagd.
Toen hij in Londen kwam, stond
zijn chef hem bij het station op te
wachten.
Is het waar. meneer Miller? riep
Oplossingen van beide problemen
worden ingewacht aan bovengenoemd
adres, uiterlijk Dinsdag 2 Mei a.s.
Oplossing van probleem No. 245,
van den auteur Wit 39—33, 27 21,
6—1, 3D24, 32—28, 1 371
Oplossing van probleem No. 240,
ivan den auteur: Wit 27—21, 47—41,
49-44, 39-33, 33 4. 4 301
Beide problemen zijn goed opgelost
door de heeren P. Ben it, W. J. A.
Matla, P. Mollema, P. Ottolini, C.
Serodinl, K. Siegerist, F. Th. Tim-
MATCH WEISS—HOOGLAND.
Wij geven hier partij No. 8 uit deze
match. De partij word remise, hoe
wel wit (Hoogland) zich bij den 69sten
zot van de winst had kunnen verze
keren.
Wit.
33-28
31—27
34-30
27-22
Zwart.
18-23
20-24
12—18
18 :27
5. 32:12
6. 37:28
7. 41-37
8. 46—41
9. 39-33
10. 44—39
11. 37:28
12. 41-37
13. 28:19
14. 33-28
37-32
50-44
39-33
36-31
47-41
44-39
31—27
40-34
27 18
42—37
30 19
37-31
41-36
32 41
38-32
43-38
49-43
45-40
23 32
7 18
1-7
7-12
18—23
23 32
13-18
19-23
24 13
15—20
14-19
20-24
11-17
2—7
7-11
17-21
12—17
18-22
13 :22
19-23
23: 14
21-26
26:37
16-21
8-12
3-8
9-13
21—27
