HAARLEM'S DAGBLAD. TWEE?.EJ.^
lid der H. H. V., toch von haar infor
matiën bail bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereeniging
informatiën door haar worden ver
strekt, en dat voor Informatiën op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
Parijsche Brieven
ccLxxrv.
Wat een schurkenstreken zijn er In
den laatst en tijd ontdekt! De bladen
staan er dagelijks vol van. Het lijkt
wel of wij voor een maatschappelijke,
„débacle" staan
De meeste dor schurkerijen leeren
ons echter, dat, in liet algemeen,
schurken en slachtoffers „dupeurs
et dupes" luidt de zachtste Fransche
term onderling veel moreele aan
rakingspunten hebben. Trauwens,
Mercadet, de onsterflijke schepping
van Balzac, zei liet reeds „De specu
lant en de aandeelhouder zijn aan
elkaar gewaagd beiden willen in
een oogenblik rijk worden." Breidt
de beteekenls van het woord „specu
lant" en die van „aandeelhouder" uit
en ge zult u kunnen verklaren, waar
om de schurken zooveel ontginnings
terrein vinden. Ook hier is het voor
namelijk de kwestie van vraag en
aanbod.
Wat zouden bijvoorbeeld de heeren
Valensi, Clementi en Meulemans, die
een uitgebreiden handel in ridder
orden dreven, hebben kunnen uit
richten, indien er niet tollooze ijdel
tuiten waren, die gaarne handenvol
geld uitgaven om op slinksche wijze
een borstplaatje met bijbehooren
machtig te worden De schacheraars
in die stoffelijke eerbewijzen zijn nu
„ontdekt" all right 1 Doch ik durf
©r mijn pruik onder te verwedden,
dat in alle zoogenaamd geciviliseerde
lauden, zonder uitzondering, gelijk
soortige dieven hun winstgevende in
dustrie rustig voortzetten. Zoolang de
ijdelheid de wereld nog niet uit i3,
zoolang zal er nog door handig© ge-
wetenloozen op gespeculeerd worden.
Vraag en aanbod simple comme
bonjour 1 En in dezer voege is een
dupe gemeenlijk niets anders dan een
onfortuinlijk schoelje.
De geniaalste der in den laatsten
tijd ontdekte schurken is misscliien
wel Louis Rivier, die er van door is
gegaan met een allerbeminnelijks'.
fortuin, handig uit de zakken van
aandeelhouders gehaald, die de
Franschman, met een mengeling van
spot en meewarigheid, „gogos" pleegt
te noemen. Een kerel, waar wat in
zit een geslepen „chevalier d'in
dustrie", een scherpzinnig „brasseur
d'affaires", een verlicht „mattre-
chanteur", een waardige nazaat van
Robert Macnire.
Eerst leefde de ellendeling van het
uitzetten van kleine sommen gelds
tegen woekerrente. Wie wei eens on
derzoek heeft gedaan naar de bron
va,n inkomsten dergrr on, die adver-
teeren r „Geld verkrijgbaar zonder
borgen", of iets van dezelfde druk
king, weet hoe Louis Rivier zich ver
rijkt©.
Het ging hem echter niet vlug ge
noeg. Die operaties in het klein, niet
allerlei risico, brachten hem niet
genoeg naar zijn zin op. Bovendien
kreeg men hem langzamerhand in de
gaten, zoodat men hew ten slotte zoo
veel mogelijk ontweck. Want hij was
uitermate slecht gekleed, zag er vies
uit en had spuuglokken. Wil een
schurk succes in hot groot hebben,
dan moet hij er toonbaar uitzien.
Dus besloot Louis Rivier zich te me-
tamorphoseeren. Hij liet zich door
kappers, kleermakers, hoedenmakers,
schoenmakers, handenverzorgers en
„professeurs de maintien" fatsoenee
ren en kon, na eenige maanden ern
stige oefening, doorgaan voor een
„heer", zegge oen „gentleman". Oefe
ning baart kunst. Wanneer bij zijn
glimmenden hoogen hoed op had. zou
niemand zeggen, dat hij, zoo kort ge
leden nog, had roudgeloopen ln het
onmiskenbare plunje vau een wijkjes-
woekeruar.
HIJ verliet zijn wijk en huurde een
groot huis ln de Avenue do l'Opéra,
een der aanzienlijkste buurten van
Parijs. Hij richtte „La Rente Bimen-
suelle" op, en een prospectus, bij dui
zendtallen in de stad verspreid, ver
meldde mot grooteu omhaal van woor
den, dat Rlvier's stichting 1 pCt. ren
te per dag aan de depositorlsscn ver
zekerde 1 Minimum-inleg 25 francs
maximum inleg 100.000 francs. Rente
om de twee weken op te halen.
Men kroeg dus van zijn geld 3C5 pCt.
rente per jaar 1 Meent ge, dat geen
sterveling zich door die ongelooflijk
Ie oge rente van de w ijs liet brengen
Meent ge, dat iedereen zou uitroepen:
„Maar dat kèn niet anders dan zwen
del ziin Dan kent ge de „gogo's"
r.iet. Er zijn altijd menschen genoeg,
die zich aanbieden om gedupeerd to
worden. In dezelfde atmosfeer van
ideeen zei immers Larochefoucauld,
dut er geen zot was. of er was nog
altijd een grootere zot om hem £e be
wonderen.
Do voorzichtigsten begonnen met
d&n minimuin-inleg25 francs. En
zie, waarachtig, de heer Rivior hield
woord. Geleidelijkerwijz© werd de in
leg verdubbeld, verdriedubbeld, ver
tienvoudigd. De heer Rivior bleef
woord houden. De beloofde rente werd
op tijd betaald, stiptelijli. Toen kwa
men de grootere bedragen aanzetten.
Zelfs kwamen er mensclien met den
maximum-inleg aanzetten100.000
francs. Eén hunner smeekte zelfs den
directeur, van de voorschriften te
willen afwijken en hem toe te staan,
méér dan het tonnetje eouds te depo-
neeren. Louis Rivier, uitnemend ko
mediant, bleef echter onverbiddelijk
11 ji wilde volgaarne den kleinen man
en'de tamelijk bemiddelde burgers
helpen de edelaardige man
maar, hij bedankte er voor, million-
nairs de gelegenheid te schenken, neg
meer milTi' enen op te stapelen 1 Dat
pakte. Do heeren Gogo en consorten
liepen er bij gansche hoop en In.
Behoef ik u te vertellen, dat Louis
Rivier heel spoedig, na slechts een
betrekkelijk geringe rente uitgekeerd
te hebben natuurlijk uit de ver
schillende inleggingen geput met
het overschot, dat wil zeggen ruim
een millioen francs, de plaat poetste
Nu is Louis Rivier ongetwijfeld een
groot© schurk. Doch zijn slachtoffers
kan ik met den besten wil der wereld
niet beklatren. En het komt mij zelfs
voor .dat, indien de er-in-geloopcnen
wat meer intelligentie en onderne
mingsgeest hadden, zij er op hun
beurt niet te goed voor zouden zijn om
schurkenstreken uit te halen. Wien de
speculaliogeest, de speelzucht ln het
bloed zit....
Mundus vult decipi de wèteld
wil bedrogen worden.
Ergo decipialtfr laten wij haar
dus bedriegen, voegen sommige'n er
aan toe.
Levendig herinner ik mij de ver
wondering van een Hollandschen
schilder, d'a hier bij een antiqualre,
welke voornamelijk iln oude schilde
rijen handelt, kwam met een copie
van een mannenkop door Frans Iials.
Ik zal mijn beet voor u doen,
mijnheer. Maar ik zeg u vooruit, dat
er niet veel kans op is, dat ik uw co
pie goed van de liand zet.
Is het ding dan naar uw oordeel
n,et goed geschilderd?
Prachtig. Maar het is te nieuw.
Te nieuw?... Ja, natuurlijk is het;
nieuw, want het is pas een paar
maanden geleden afgemaakt.
Daarom zou het toch wel oud
kunnen lijken. Ik doe hoofdzakelijk
ln schilderijen, die voor oud moeten
doorgaan.. Kijkt u eens hier. Deze
schilderij lijkt minstens een paar
eeuwen oud, nietwaar. Welnu, ze is
verleden sveek geschilderd door een
haJndig schilder hier uit do buurt.
Op nagemaakt oud doek. De lijst is
ook nagemaakt oud. De manier van
schilderen is, zooals u ziet, zooge
naamd „de l'époque" Om het ken
merk van ouderdom te verkrijgen, is
het ding bevuild, besmoezeld, berookt
en zijn er kunstmatig scheuren in de
verf gemaakt. Dat zijn aparte bewer
kingen, die ecai zekere handigheid en
routine vereisclien. Wilt u u ook op
dergelijk werk toeleggen? Daar valt
heel veel meo te verdienen, veel meer
dan met modern werk. Luister eens:
eergisteren heb ik aan een Amerikaan
een imltatie-Greuze verkocht voor
4500 francs. De schilder heeft aan
doek, lijst en verf niet meer dan 80
A 90 francs uitgegeven. Ik heb hom
1500 francs in handen uitgeteld. Aar
dige verdienste, wat?... Ik wil u den
weg wijzen om uw oopie van Frans
Hals antiquarisch te bewerken. U
leert het in een paar maanden... Ko
men uw eerlijkheidsbegrippen daar
tegen in opstand? Niet u zult zeggen,
dat het een prachtige copie „de l'épo
que" ls, vervaardigd door een van
Frans llals' beste leerlingen; dat zal
ik doen. Ik ben de verantwoordelijke
persoon. Hebt u veel historische ken
nis en veel fantasie, dan kunt u mij
zelfs pas ontdekte doeken van Frans
Hals en andere oude Hollandsche
meestens leveren. Denkt u er eens
over na... U hebt blijkbaar nooit echt
in de misère gezeten.
Mijn landgenoot ging peinzend
heen.
Onderweg voegde hij mij op schuch
teren toon toe:
Weet je wat mij het meest hin
dert?.. Op Marken cultiveeren ze
smds tientallen van jaren een ge
lijksoortige industrie...
orro KNAAP.
Van de Re8identiB en haar
bewoners.
CVII.
De vooravond van Julianadag is
hier gevierd op een wijze, die nogal
ergernis verwekt heeft. Er bestaat
een comité dat zich ten doel stelt den
30sten April feestelijk te doen her
denken en nu hadden de heeren ge
meend op den avond van den 29cn
een fakkeloptocht te moeten organi-
seoren. Dit scheen nogal i!n den
smaak te vallen, ten minste heel wat
menschen stonden in den kouden
wind op den „optocht" te wachten,
maar of er één onder geweest is, die
het niet jammer vond van zijn vrijen
tijd, dien hij zoo verbruikt had?
Wat met den grootschen naam van
fakkeloptocht was aangeduid, be
stond toch uit een muziekkorps en
een 40 drage'rs, dat was alles. Bestond
bij geen enkele vereeniging lust om
mee to loopen, of had het comité de
"moeite niet genomen er eenige uit te
noodigen? Ik zou het haast wel den
ken, want voor 't deelnemen aan een.
optocht, vooral wanneer er geen kos
ten of voorbereidende oefeningen aan
verbonden zijn, is nog wel belangstel
ling.
Zoo wérd de vooravond va'n Julia
nadag gevierd, door een handjevol
gelegenheids-geestdriftigen en een
troepje muzikanten en die schoone
betooging geschiedde in naam vah
het Feestcomité, dat beter deed zich
te ontbinden dan relletjes te organi
seerden, die een deel van het "ruwere
publiek vermaken omdat ze aanlei
ding geven tot hossen en geschreeuw,
maar waarvan het grootste deel van
het publiek niets hebben moet. Het
optochtje was zoo bedroevend, dat
velen nadat het voorbij was, nog
staan bleven omdat ze meenden al
leen don losgeraakten kop va'n den
stoet gezien te hebben.
En deze schitterende viering luid
plaats in de residentie, waar Juliana
liet levenslicht zag!
We hebben 1 Mei achter den rug en
daarmee het zomerseizoen in het ver
schiet. Scheveulngen lokt reeds van
verre. Nog een maand en de dagelijk-
sche uittocht daarheen begmt weer.
Pu's met veel dochters beleven nu
benauwde tijden. Aan alle zijden
wordt zijn beurs belaagd. Nieuwe ja
ponnetjes, hijeden, parasols, hand
schoenen, om van do vele verdere da-
nies-toiletingrediènlen nu maar te
zwijgen, alles is noodig en trakte-
inontsverhooging of buitengewone in-
komstenvernieerdering is niet te wach
ten. Maar het is nu eenmaal waai", dat
„un père est un banquier, donné par
la nature" en waar het in de lengte
niet zit, moet het uit de breedte ko
men. Menig dubbeltje wordt nu ette
lijke malen omgedraaid en menig
zuchtje geslaakt, ©indut de mode
wéér wat anders wil. Daarbij loopt
het twe© malen per dag naar Scheve-
ningen gaan, enorm op Voor een fa
milie met drie kinderen bedragen de
onkosten totaal heel spoedig een 4
per dag ©n dat gerekend over een ge
heel seizoen, vormt een bedrag, dat
lang niet altijd in evenredige verhou
ding staat tot het inkomen van het
seizoen. Zoolang de trek naar ze© be
slaan blijft, niet omdat mevrouw er
niet buiten kan, maar omdat de een
liet voor den ander niet durft te laten,
is geen meer economisch besteden
van dat geLd te verwachten. Econo
misch voor de familie dan altijd, want
do Maatschappij Zeebad kan zich na
tuurlijk geen betere economie voor
stellen dan te Scheveulngen alles uit
te geven, wat men heeft.
De positie, waarin Zeebad verkeert,
is een eigenaardige. Do maatschappij
is een gewone eommereieete onderne
ming, die voor een s->e<l deel het he-
Inner van Den Hang lx-hnrtiet en daar
de grondslag dus egoïstisch is, maar
de werking voor cr-n groot deel
altruïstisch, kan het niet anders ©f er
moeten zich steeds kwesties voordoen.
Het haspelen van du gemeente met
Zeebad is dan ook bijna aan de orde
vuu den dag. De maatschappij poseert,
vooral in adressen aan den raad,
graag als filantroop, die alles doet
voor het genoegen van de Hagenaars,
zonder om zich zelve lo donken en
die vreemde voorstelling lag er zoo
dik op, dal het stemming tegen de on
derneming maakte, die dan niet den
steun ontving, waarop ze recht had.
Ze vergat in zoo'n geval echter, dat
ze dit aan zich zei;- wijten moest en
stuurde meestal een nieuw verzoek
aan den Taad, waarin haar filantro
pisch beginsel cpnieuw uiteen gezet
werd.
Zoo werkte Zeebad Scheveningen
tegen. De directie voel', zich te veel,
ze neemt te graag het standpunt in,
dat de maatschappij te Scheveningen
lieer en meester is en vergeet, dat zij
aan den raad alleen vriendelijk te
verzoeken, maar niets te bevelen
heeft. Als de bestuurders du', eens
wilden begrijpen, dan zou het den
aandeelhouders na een paar jaren
wel meer naar den zin gaan.
Binnenkort, waarschijnlijk op 14
Mei, zullen hier de journalisten-voet
ballers tegen een ju risten-elf tul, aan
welks samenstel hard gewerkt wordt,
een voetbalwedstrijd spelen. De uit
slag is nu al te voorzien, want waar
we in Den Haag maar één dagblad-
sclffijjyer-jurisivoetbaLier hebben, kan
het niet anders, of de journalisten
worden juridisch genomen. Een tegen
elf is nu eenmaal geen partuur.
De belangstelling ouder alle moge
lijke ouden van jaren, om weer eens
oen balletje te trappen, wijst er op,
hoe treurig het gesteld is met gelegen
heden voor gepaste lichaamsbeweging
voor menschen tusschen de 20 en
de 30.
Voetballen na jaren rusten is eigen
lijk veel te vermoeiend toch doet
iedereen er aan mee, die zijn spieren
niet geheel ingeroest voelt, alleen om
nog eens ferm beweging te nemen.
Wie richt eens ean sportveld in
voor veteranen Heusch, er bestaat
behoefte aan, als liet maar 3"0d aan
gepakt wordt, komen do liefhebbers
van zelf opdagen, mits ze daar rustig
kunnen spelen, zonder last van pu
bliek of jeugdige belangstellenden.
We worden zoo gauw oud, dat mer
ken we maar al te best, vooral na
tlaarlemsclie
Handelsvereeniging
Goedgok. bij Kon. Besl. ran 12 Not. 1890.
De Haarlemsche Handelsvereeni
ging hier ter stede, opgericht 10 Mei
1892, heeft in den loop van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreffende, is zij
opgetreden en dikwijls met groot
•uccès. Jammer echter, dal men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren, door als lid der Vereeni
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan G00 leden, maar dat iB niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoen
de, ja zelfs particulieren, moesten lid
worden, om ten minste te laten gevoe
len, dut men het werk op prijs stelt,
dat de Haarlemsche Handelsvereeni
ging steeds opneemt, als duende, wat
hare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereeniging
bulten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe Jaarlijksche
coutribulhs van 3.50, die gevraagd
wordt.
De Haarlemsche Handelsvereeni
ging bemoeit zich in de eerste plaats
er mede, de belangen vau nare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan te
manen en informalicn voor ben ln te
winnen. Bovendien hebben de leden
het recht, het hun gratis te verstrek
ken advies van den rechtgeleerden
adviseur dor Vereeniging te vragen,
die ook in proceduren en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel cn het bedrijf der leden.
Als proef kunnen voortaan nieuwe
leden voor een half jaar worden aan
geuomen, doch slechts het 2e halfjaar
(van 1 November tot en met 30 April)
ad I 1 75 de halve contributie.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver-
eeuiging zijn de heeren Mrs. Th. de
Haan liugenholtz en A. H. J. Merens,
Spaarne 94, alhier, die voor de leden
eiken werkdag van 2—4 uur des na
middags zijn te spreken.
Het bureau der Vereeniging ls ge
vestigd Jansweg 11.
Voor incasso's door bemiddeling
der Vereeniging wordt een vast
recht van 5 pet. der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
steeds worden bijgevoegd, bij Inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te innen.
De kosten van Informatiën naar
buiten do stad woonachtige personen
bedragen GO ets. per informatie, plus
vijf cents porto-vergoediug. Informa
tica naar binnen de Etud wonende
personen worden gratis verstrekt.
Protentien op buiten da stad wo
nende personen worden met behan
deld, wanneer uiet 10 ets. voor porto-
vergoeding is toegevoegd.
Ruim i<4ö informatiën en rechts
geleerd© adviezen werden in het af-
gcioopeti jaar gegeven.
In de maanden Maart en April
1911 zijn 01 vorderingen tot een be
drag van f 940.51 betaald, 15 vorde
ringen worden afbetaald, 13 vorder.li-
geu zijn uitgesteld.
VoIgeus tui. i dient het geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
Alle brieven, aanvragen:, reclames
of wat ook, moeten worden goadres
seert aan liet Bureau, dat geopend is
dagelijks van 9 tot 5 uur en waar ook
verdere inlichtingen zijn te bekomen.
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat men. hoewel geen
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAYONDPRAATJB.
Mijn achterneef Wouter, dien ik
overigen8 zien noch luchten kan, is
de oorzaak, dat ik. Jan FideUo, dit
maal als Zatordagavondpratcr op
treed. „Laat je zoon Jan 't doen", ad
viseerde hij gisteren m'u vader, toen
die met de handen in 't haar zat om
een plaatsvervanger te vinden voor
het exceptioneel© geval, dat hij ver
hinderd is. En zoowaar, er werd toe
besloten. NeoX Wouter glunderde
natuurlijk 1 Immers, nu krijgt hij an
derhalve -kolom stof, om een zee van
critische opmerkingen op mij uit te
storten. Ik zal me daar evenwel niet
aan storen m'n neef kan, wat mij
betreft, op de Mookerhol wonen.
Dit merkwaardig natuurverschijnsel
zou hem misschien eindelijk eens wat
bescheidenheid leeren, een eigenschap,
waarop zelfs hij nooit heeft kunnen
pochen. Zoo had hij bij z'n bovenver
meld -bezoek ten huizo FideUo. weer
een groot woord over de onlangs af
gekomen benoemingen van ambtena
ren bij het bevolkingsregister tot
rijksveldwachter. „Wat moeten", zei
Wouter, „die menschen nu In 's he
melsnaam doen met die nieuwe func
tie Rijksveld-wachter Zulke men
schen hebben we hier in Haarlem niet
noodig er zijn geen rijksveldcn te
vinden, behalve het terrein voor de
Kweekschool voor Onderwijzers aan
de Leidscho Vaart. En daar is 't ge
woonlijk nogal rustig; alleen zouden
de nieuwe functionarissen er eens
kunnen optreden bij een eventueel be-
zcek van de Parseva] V. Maar is dat
voldoende motief? Volstrekt niet. La
ten ze rijkspleinwachte'rs benoemen of
rij ksstraat-vvachtors. Die hebben re
den van bestaan I"
U ziet wel, geachte lezer, dat er
met mijn achterneef weer niet te pra
ten was. Altijd weet hij een bijzon
dere en tevens zonderlinge uitleg
ging van do een of andere zaak te
geven, om zijn meeining dooi- te drij
ven. Nu komt trouwens die combina
tie „bijzonder en zonderling" bi]
sommige Haarlemache igie(!ieuri©n|s-
sen wel eens voor. Zoo geschiedde
het in den morgen van den eersto'n
Mei, dat een detachement politie in
de buurt van den Hout ging surveil-
leeren... omdat er oetn jaar of acht
geleden wel eens 1 Mei-betoogingen
werden gehouden, en manifestaties
op Haarlemsch grondgebied dan
verhinderd werden. Er is dezen keer
niets gebeurd maar 't had gekund!
Het geval deed me denken aan een
historie, die in de Engelsche geschied
boeken moet voorkomen. Jaartal en
naam vah den koning heb ik verge
ten.
Nu ben ik nooit erg sterk in de
jaartallen geweest, en sta daarin
niet alleen. Verschillende van mijn
kennissen hebben nog maar één jaar
tal in hun hoofd, nl. 1GO0, Slag bij
Nieuwpoort. Merkwaardig dat juist
dat mooie ronde getal zoo goed ln
iemands hersens geconserveerd
blijft!
Maar om dan op de zaak zelf te
rug te komen. Het bleek dan tijdens
de tegeeiing va'n bedoelden Engel-
schen vorst, toen die den een of an
deren oorlog voerde, goed om op
een zeker b©]>aald punt een schild
wacht te plaatsen, want dat was
daar wèl noodig. Nu. 1 gebeurde.
De oorlog ging voorbij, en de regee-
ring va'n den koning ook. Er kwam
een volgend staatshoofd En nog
steeds stond daar op het bepaalde
punt een schildwacht, hoewel eenig
gevaar of onraad er niet meer
voorkwam. Maar "t kon eens gebeu
ren, not als vroeger; de bewaking
bleef dus gehandhaafd. Vele genera
tics van koningen en schildwachten
kwamen en gingen. De bewakings
post bestond nog steeds en had al et
telijke schildwachten gezien; alte-
maal menschen die rich evenzeer ver
baasden over hunne aanwezigheid op
dat vreedzame punt, als hunne om
geving dat deed. Tenslotte kwam dan
toch het einde, door het optreden
van een vorst die blijkbaar z'n ge
schiedenis niet goed kende, waïit hij
liad 't heele gevaar van eeuwen te
rug glad vergeten, en schafte den
post afl
Dit droevig verhaal is hier wel toe
passelijk; misschien zal over een
paar eeuwen voor de tweehonderd-
on-zooveelste maal nog een detache
ment politie naar den Hout maxchee-
ron, ter surveillance...
Onder de bezittingen der gemeente
Haarlem behooren of liever gezegd
behoord en vijf kranen voor water-
sproeiïng, opgesteld in een bloemperk
in het Kenaupark. Hot sohijnl, dat
die een rustig bestaan hebbener is
niet veel naar deze gemeentelijke
eigendommen omgekeken. Vrijdag
avond werd toevallig geconstateerd,
dat ze waren verdwenen.
Iloe is liet mogelijk vroeg men
zich af. Ze waren er immers nog in...
begin Februari
De politie staat nu voor de zeker
lastige taak, uit te visschen wèt ea: is
gebeurd met vijf gemeentelijke sproei-
kranen, die er in het begin van Fe
bruari nog waren, maar den 5den
Mei afwezig bickon te zijn. Een tijds
verloop van drie maanden maar I
Er is dezer dagen weer veel ge
praat over de bezwaren van de Kies
wet-Van Houten, over 't dist'ncteu-
stelsel, dat ook bij de Raadsverkie
zingen wordt toegepast. Iemand
wordt nu immers door één district
gekozen, als lid van den Raad die
over de zaken der geheele gemeente
beslist. Dit ls dan ook eigenlijk onlo
gisch. Als men toch aan 't verdeelen
gaat waarom dan niet nog meer?
Laat een door district I gekozen lid
eenvoudig zitting nemen om me© te
praten over de zaken van z'n district.
Bij 't overige zwijgt hij. De leden
van II praten alleen in 't belang van
II, en die van III behartigen 't be
lang van III. Deze gewijzigde kies
wet zou zonder twijfel z'n eigenaar
dig succes kunnen hebben.
Zoo stel ik me bv. voor dat het nu
pas gekozen raadslid, dr. W. E. Me
rens, alleon over district I zou mo
gen praten. Stel u dan 't geval voor
dat 't plan-Graichen voor een over
dekte zwemschool aan de orde komt
en do hoor Merens buiten do dis
cussie moet blijven, want 't nieuwe ge
bouw zal in II of III komen. IJselij-
ke'r nog is het geval als men veron
derstelt dat de heer Sprcnger, de
man van 't andere overdekte zvvem-
school-plan, voor I zitting heeft. Zou
hij zwijgen, als de menschen van het
zwemschool-district 1 Graichen-plan
aannemen? Ik weet het niet, maar t
lijkt toch maar boter met de Kles-
wetvvijzlging wat te wachten. Mis
schien krijgen we nog wel eens een
uit beton gegoten zwemschool 't
modernste zou dat zeker.zijn.
Op den laatsten kransavond van
de Fidelio's, Hupstra's, llopma's en
Woute'rs is, naar ik later hoorde,
met weinig instemming over de nieu
we bouwmethode gesproken. Spe
ciaal de dames hadden bezwaren.
Mevrouw Hopma vond die grijze
kleur van dat beto'n zoo vervelend
met het oog op de schoonmaak:
wat je er ook aan doet, H blijft vuil.
En mijn tante Koosje vond het een
akelig eng idee, om in een met water
aangemengd huis te zitten. Als t re
gent moet 't immers smelten, zegt 1
goeie mensch, on ik zou Je danken
voor zoo'n vuile boel!
Mevrouw Hupstra leek 't zoo koud
wonen, met al die open gaten in 't
huis, inplaats van ramen. Want glas
mocht er"toch zeker niet in!
Aan de ondernemers der huizen
gieterij zal ik deze bezwaren van het
vrouwelijk deel der krnns doen toe
komen. Ongetwijfeld zullen zo leiden
tot ernstige maatregelen, ter voor
ziening in de bovengenoemde leem
ten.
een uur lichaamsbeweging, die out
anders vreemd is. We zingen allen
het liedje van verlangen. Wuar is
echter de gelegenheid dat verlangen
om te zetten in werkelijkheid
SINTRAM.
Esperanto.
De liuagsche Esp. groepen hebben
bij dan rand hunner gemeente een
adres ingediend, waarin zij verzoe
ken dat ook op den 's-Gravenhnag-
schen Handelscursus onderwijs in
Esperanto worde gegeven.
De memorie ras toelichting luidt
als volgt:
„Daar, vooral gedurende de laat
ste jaren handel en nijverheid een
zoo ontzettende vlucht hebben geno
men, tengevolge waarvan uien óp
een eenigszins omvangrijk handels
kantoor niet langer volstaan kan
met de drie gangbare moderne talen,
doch ook reeds correspondentie Ln do
Spaansche, ltaliaansche, zelfs Rush-
schc of Noorsche talen moet voeren,
welke correspondentie niet alleen
steeds zwaarder eischen stelt aan de
kennis van het correspond eerend per
soneel doch bovendien zeer geld-, en
lijdroovend is, vindt de idee ,,\ve-
reUlhuJptaal" ais middel om zich niet
alle volkeren in onmiddellijk contn
te kunnen stellen, steeds mec-r én
meer aanhangers en is het dan ook
voorzeker nic-t te verwonderen dut,
nu f'.-n dergelijk middel in het een
voudige, logische en practische Es
peranto gevonden is, deze hulptaal
in den korten tijd van haar bestaan
reeds tienduizenden aanhangers in
alle vijf werelddeelen telt en vooral
in de' handelswereld, nl. op handels
kantoren on handelsscholen, met in
genomenheid ontvangen werd".
Hierna worden verschillende inede-
deeliïigon gedaan over den vooruit
gang van 't esperanto in Duitsch-
land en Frankrijk.
Dat Esperanto practisch zeer bruik
haar is cn zich voor alle doeleinden
leent, daarvan geven de jaarl. Inter
nationale Espera'nto-congressen waar
reeds Esperantisten uit minstens
veertig verschillende landen aanwe
zig waren, een duidelijk bewijs.
Dat deze hulptaal zoo hoogst een
voudig samengesteld is, zoodat zij
minstens vijftigmaal gemakkelijk. r
is dan b.v. de Fraïische taal, waar
door zij in betrekkelijk korten tijd
ook binnen het bereik van onontwik
kelde personen vallen kan, geeft
haar dién groolen voorsprong op
vroegere stelsels, waardoor zij recili
in een en zestig landen zeventien
honderd negentien krachtige vere.-
nigingen telt en meer dan honderd
geregeld verschijnende bladen en
tijdschriften, welke in Esp. geredi
geerd worden.
Als bewijs dat, tengevolge der
practischo uitingen van Esperanto
en de diensten welke dezo hulptaal
reeds bewee6, dit stelsel wel als de
oplossing van het vraagstuk mag
worden beschouwd, moge gelden de
sympathie welko zij reeds van re
geer] ngs- en gemeentewege onder
vond.
Van de Esp. beweging in oris lai d
kunnen wij mededeelen, dat een twee
en dertigtal veréénigingen bestaan,
waarvan viér in Den Haag met pl.m.
450 leden.
J H. W. HABERMEIIL.
Stadsnieuws
Baden.
In hot Douche-badhuis aan den Kou-
denhorn zijn in de afgeloopen weck
genomen 735 badenin dat aan liet
Leidsche Plein 108G baden.
't Gebeurde op den eersten dag van
den Parseval V op Oud-RooscnLtur h.
't Luchtschip wordt gevuld. Het
licht-ontbrandbare waterstofgas
schiet loeiend uit de groote metalen
buizen ln den ballon die, voor drie
kwart gevuld, daar ligt als een reus
achtig reservoir, waarvan de teere
omkleeding zich steeds meer sjiant
onder den druk van het iustrcomen-
de ga? Er is strehgc- order gegeven
dat niemand mag rooken. N.e.nandl
De venvoedsto sigaren vernietiger
moet zich van zijn geliefd genot 1»
uemon. Suppoosten loeren rond naar
overtreders. En daar plotseling
krijgt ee'n van hen Iemand in 't oog,
ean dikken hoer, die zoowaar aan
een liavana staat te zuigon, met een
tevreden gezicht z'n rookwolkjes uil-
blazend.
De suppoost, in zuiveren suppoosten-
toorn, op hem af. „Meneer, u weet
toch wel, dat rooken streng verboden
is. 't Gevaar
Even kijkt de overtreder den
..dienstdoender" perplex aan, en
dan dooft hij haastig de sigaar, ter
wijl lachend klinkt: „Ach ja
man darf nicht rauchen t
De rooker is Hanptmann Dinglin-
gor, de commandant van het lucht
schip!
Het geval gewerd me uit betrouw
bare bron, een ooggetuige, 'n Mooi
bewijs voor do macht van don
sigaarl
JAN FIDELIO.
