NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
sssTbSJSiss tr sis ïïe-s:
DË GOUVERNANTE
28© Jaargang. No. 8579
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
MAANDAG 12 JUNI 1911 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
u PEP drie maanden: 1|&®L Van 1—5 regels 30 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem J 120 fó- Haarlem van 1—5 regels/l.elke regel meer ƒ0,20. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd l> (kom der B'i AbM"ement aanzienlijk rabat.
gemeente) ,1.30 W Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing:
Franco per post door Nederland.1.65 fêVgr 50 Cts. voor 3 plaatsingen contant. B
Aizonderlnke nummers0.021* n a i a a* r l u a a a »r«
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37H KCQ&ctie en Administratis: Groote Houtstraat 53.
n de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 eu der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit biad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
TWEEDE BLAD.
Buitenlandsch Overzicht
De toestand
IN 'T WOELIGE MAROKKO
De Fransche troepen hebben twee
steden, Sefrou en Mequinez, ten Z.O.
en ten Z.W. van Fez, bezet, de laat
ste stad niet dan na een verwoed ge
vecht, waarbij de Fransche soldaten
de Berbers ten slotte met de bajonet
te lijf gingen. Beze stad, de residen
tie van den pas opgetreden preten
dent Moulay Zin die thans is ge
vangen genomen gold als het
brandpunt van het verzet der inlan
ders.
De Spaansche troepen, die aan
boord waren van twee in de haven
van Larrasj liggende oorlogsschepen,
lijn gedebarkeei cl en rukken op in de
richting van El Ksar, ter afstraffing
van de aolgelingen van een in die
streek opgestanen pretendent, Ahmed
Tazzia. die, na de nederlaag geleden
te hebben in een gevecht tegen de
Fransche colorme-Moreau, daarover
wraak nam op een door Spanje be
schermden inlander en diens beide
zonen, die zij op hun vlucht gevangen
namen.
De gevangenen boden een losprijs
aan van 15 duizend douros, maar de
stammen der Mesmuda en der Beni-
Messara gaven vijf duizend douros
meer, zoodat zij in het bezit kwamen
van de levende koopwaar. Nauwelijks
waren de gevangenen in hun macht,
of de ongelukkigen werden
Het een en ander moet een diepen
indruk gemaakt hebben op de bewo
ners van El Ksar en omgeving. In den
Spaanschen ministerraad bleek men
gelijk we in ons vorig Overzicht al
aanstipten te vreezen, dat een pas
sieve houding tegenover dergelijke
wreedheden zou worden beschouwd
als plichtsverzuim van de regeering
tegenover de Spaansche bescherme
lingen, zoodat onmiddellijk aan den
commandant van de „Cataluna" tele
grafisch last werd gegeven, de lan
dingstroepen te ontschepen, en de
straf-expeditie is nu al in vollen
gang.
is ook weer druk aan den gang.
In het Fransche blad de „Temps",
dat reeds eemgen tijd de Spaansche
pulitiek in Marokko bestrijdt, komt
een heftig artikel voor legen het op-
treden van Spanje le Larrasj en El j
zich als vrij te beschouwen en de ver
dragen op te zeggen.
Maar bovendien heeft Europa ook
nog iets te zeggen in deze quaestie,
en het mag niet weigeren Moelay
Hafid te beschermen tegen den aan
val van Spanje, wanneer deze hulp
inroept.
Een diplomatieke Interventie te Ma
drid van de mogendheden, tiie de Ak
te van Algeciras hebben ondersteund,
zou dus noodig kunnen zijn en ver
moedelijk de gewenschte uitwerking
hebben.
Het feit, dat de „Temps" nog steeds
geacht wordt de inzichten van de
Fransche regeering omtrent quaesties
van binnenlandsche zaken weer te
geven, verhoogt de beteekenis van
deze opmerkingen.
Ook kunnen we ons op
VERRASSINGEN
voorbereiden.
Uit Cadix wordt geseind, dat aldaar
de Duitsche kruiser „Spara" is aan
gekomen. Acht andere Duitsche oor
logsschepen zijn gesignaleerd. De
komst van deze flottilje wordt in ver
band gebracht met de Marokkaansche
gebeurtenissen.
DE FRANSCHEN EN DE SULTAN
blijken het, voor het oog altjians,
nogal goed met elkaar te kunnen vin
den. De Fransche generaal Moinier,
zoo wordt uit Fez gemeld, heeft bij
Sultan Moelai Hafid het middagmaal
gebruikt met kolonel Gouraud, ma
joor Debats, kapitein Pestelat, een
tolk en den Fransclien consul. Het
was de eerste maal, dat de Sultan
zich neerzette aan een tafel, waaraan
hij vreemdelingen genoodigd had.
Hafid is heel vriendelijk tegen zijn
gasten geweest en heeft hun verteld
van zijn tocht door Sjawia, toen hij
nog pretendent was. Glimlachend ver
telde de Sultan, dat er mets aaugena
mors was, dan vrienden te warden,
nadat men eerst met de wapens in de
hand tegenover elkaar gestaan had.
Ook sprak do Sultan de hoop uit, dat
hij nog wel eens Parijs kon bezoeken,
en aan generaal Moinier zei hij, vol
daan te zijn over de resultaten van
het jongste optreden der Fransche
soldaten in zijn rijk.
Over
DE MINISTER-CRISIS IN BELGIÖ
Is weinig nieuws. Voorloopig is er
nog van geen oplossing sprake.
DE STRIJD IN CHAMPAGNE
duurt voort. De opgewondenheid on
der de wijnboeren in de Aubo neemt
weder toe. Te Lignol o. a. werden in
den nacht twee rood© vlaggen gelie-
schen en op een pomp een plakkaat
bevestigd, waarop te lezen stond
treuen van apamje ie uarrasj en ai Wilhelm de heuvels
Ui'e^d.utriy wo.Jl miiigelooDd, doar d's vervlu«kle repu-
dat de redenen, opgegeven voor de iY.
interventie, mets anders dan
bliek er niet meer van gediend is."
„eudsel» «jn. 1» 4c ,8 het I ES
- he lood va» -
dent het voorstel doen tot Kamer
ontbinding.
De „Times" neemt een lange mede
deel Ing van het Turksche gezantschap
te Londen op, ter toelichting van
DE KRIJGSVERRICHTINGEN DER
TURKEN 1$ ALBANIë
en ter verdediging van het beleid der
Porte. Het gezantschap ontkent, dat
do Turken gruwelen gepleegd hebben.
Deze mededoelmg schijnt vooral ge
richt te zijn tegen den correspondent
van de „Times" te Cettinje, die een
telegram zond, meldend, dat de Bazji
boezoek3 gruwelen plegen. Gewapen
de Bazji boezoeks zijn alleen te Skoe-
tori achtergebleven, daar de Turksche
bevelhebber alle geregelde troepen te
gen de Mirdieien en de andere op
standelingen in Albanië heeft uitge
zonden. De Christenen te Skoetari
zijn dientengevolge bevreesd voor een
algemeen© moordpartij. De Turken
handhaven te Skoetari den staat van
beleg streng. De krijgsraad vergadert
onverpoosd. De huizen van Albanee-
sche Christenen worden eiken dag
doorzocht en geplunderd en de bewo
ners m hechtenis genomen.
Middelerwijl kunnen de Turken nog
altijd niets uitrichten tegen de Alba-
neezen aan de Montenegrijnsche
grens. De opstandelingen houden de
gemeenschap met Montenegro vrij en
hebben uit het Zuiden hulp gekregen
van den stam Sjalas, die over 2Ö00
modern govvapenden beschikt en op
rukt, om de opstandelingen bij te
springen.
In Rusland wordt het plan geop
perd,
EEN INTERNATIONALE
CONFERENTIE
hijeen te roepen voor de bespreking
der Albaneesche quaes tie. In Turk
sche regeeringskringen heeft dat plan
groote ontstemming verwqktmen
verklaart, dat de Albaneesche quaea-
tie een binnenlandsche aangelegen
heid van Turkije is, waardoor men
vast besloten is, iedere bemoeiing van
het buitonland beslist af te wijzen.
Dit te meer, daar men overtuigd is,
dat Rusland's wensch near ©en confe
rentie alleen wordt ingegeven door
do bedoeling, territoriale verlangens
van Montenegro te bevredigen.
DE GRIEKSCHE KAMER
heeft een besluit aangenomen, bepa
lende, dat de verkiezing voor de ge
wone kamer gehouden zal worden
vier maanden na de sluiting van de
zitting van de nationale vergadering,
en dat het mandaat van de nationale
vergadering verlengd wordt, die zoo
doende in een wetgevende vergade
ring veranderd wordt.
Stadsnieuws
volkuuien rustig en de dood van
hi-srjheiiwiI is own vnldmndfl i-pjip.n i €n net opscnnit wegKraxxien truer
werd den adjunct-burgemeester me
degedeeld, dat bij herhaling van het
gebeurde de plaats door militairen
bezet zou worden.
ITALIAANSCHE POLITIEK.
De bladen constateeren heftige op-
positie tegen liet ontwerp tot staats- j
inonopoliseermg van het levensverze-
beschouwd, is geen vuldoeude reden
voor de interventie, die een inbreuk
is op de Akte van AJgeciras en de
Frunsch-Spaaiische verdragen.
Het blad komt dan tut de slotsom,
dal het onnoodig optreden van Span
je tegenover den Sultan even onwet
tig is, ais Frankrijk's ingrijpen, dat
geschied is op het verzoek van den
Sultan, om hem te steunen en de Eu
ropeanen te beschermen, het recht keringbedrijf. De behandeling van hel
aan zijn zijde heeft. Spanje, dat'ontwerp in de afdeeiingen is aange-
Fraiikrijk tol eiken prijs wilde na- vangen.
doen, heeft do verdragou, die het rnet Mochten dezen zich tegen het ont-
dit land heeft gesloten, geschonden, werp verklaren, dan zal, aldus de
en Fraukrijk heeft thans het recht, ofiicieuse „Italia", de uiinister-presi-
FEESTAVOND IN DE BRON.
Zaterdp-avond gaf bet gemengd
koor ..Polyhymnia' mei medewer
king van de muziekvereeniging „Lau
rens Jansz. Coster" een feestavond in
het park van het Brongebouw. De
Bron-tuin bood een gezelligen aan
blik, dicht bezet als hij was met tal
rijke gru" es publiek. Ouk buneu het
hek was de belangstelling giuot; een
dichte haag menseben bevond zich
au ar.
Een opgewekte stemming kwam er
al dadelijk in toen L. J. C., onder lei
ding van den beer K. H. Kerkhof! met
Ti vruolyke maxscb net progia-inua
opende. De daarop volgende ouver
ture „Aurora" Clement was be
houdens enkele kiankonzuivemeden
Z6er goed. Vervolgens hoorden wij
vun „Polyhymnia" dat zich onder de
leiding van den heer J- Wolterus
Grootendorsi uitnemend ontwikkeld
heeft, ..Meilied" van Schubert en het
weemoedige „Vaarwel mijn thuis"
van Richard Hol. Het laatste was
zoowel van zung uls van voordracht
uitstekend. De Siameesche Waclitpa-
rade van Lincke werd door L. J. C.
op te loven wijze ten uitvoer gebracht
en Gounod's „Ave Maria" miste zijn
uitwerking niet. Voor de pauze hoor
den wij van de zangverceniging nog
,,N'a den storm" van Van Vliet en
„Herdenking" van Dams. Beide lie
deren werden goed gezongen, of
schoon de uitspraak wel wat te wen-
schen liet.
Na de rustpoos gaf L. J. C. Cavelerie
Légère van Suppé. Vol en breed van
toon en met entrain gespeeld, was de
ze ouverture een waar succes voor de
uilvoerenden en bun energieken lei
der. „Polvhyinnia" bracht nog „Vee-
drijven van Huber. ten gehoor©. De
uitvoering zoowel als de uitmuntende
opvatting, die de heer Grooienhorst
van deze compositie had, vielen zeer
te roemen.
Mei Slrauss' Fantasie uit „Ein
Walzertraum" werd deze gezellige,
goed-geslaagdo feestavond gesloten.
Llefdadigheidsvoo instel
ling.
De liefdadigheidsvoorstelling, gege
ven door de xuotselaarsvcieemgiiig
„SL Durutheus'mei welwillenue me
dewerking der rederijkerskamer „Al-
berdingk Thijm" eu de viuolverec-m-
ging „Muziek eu Vriendschap'.', ten
voordeele der wed. J. Schuijt, op z»
Mei J.lheeft opgebracht, na aitrek
der onvernnjdelijkste kosten. /248.7U4.
COLLECTE.
VV a t e r 1 o o.
Dè Burgemeester van Haarlem
brengt ter kennis, lat op Maandag,
.- 19 'Juni 11)11, door militairen binnen
deze gemeente zal worden gehouden
I de collecte ten behoeve van hel fonds
ter aanmoediging en ondersteuning
van den gewapenden dienst in de Ne
derlanden, en beveelt die cullecte aan-
in de milddadigheid der ingezetenen.
Met nadruk wordt er op gewezen,
dat de opvatting van nen, die <lo roe-
pmg van het fonds met kennen en
dit fonds beschouwen als eene soort
van armenbedeeling voor oud-militui-
J ren, geheel onjuist is. Geen aalmoes
j wordt den gewezen krijgsman gege-
l ven, maar een jaarlijksche gratifica
tie nevens militair pensiue» of gage-
ment, duor de naue aan den oud-sol-
da a; aangeboden ais een stoffelijk
blijk van vvaardeering zijner diensten
a.ls eene gepaste hulde voor hem, die
i haar heeft verdiend.
Eene ruime opbrengst der jaarlijk-
I sche collecte is tol aanvulling- van dit-
j fonds zeer noodig, omdat net duar-
I duor alleen mogelijk zul zijn om
j of nieuwe coiegoneer van deelge-
rechtigden te vormen óf wel de vuur-
I waarden van opneming in de bestaan
de categorieën te vergemakkelijken,
want diawijls komt de pijnlijke nood
zakelijkheid voor, dat met kan wor
den voldaan aan aanvragen van ver
dienstelijke oud-militairen, omdat de
voorwaarden van opneming »n het
fouOa z.o mooilijk zyn gemaaüi.
Het laatste jaarverslag toont aan,
dat aan grauficatten «n toelagen aan
1UJ5 deeigerecnligden werd uitge
keerd I -tcouli.H, wetü bedrug ten goe
de kwam uan blo vermmaten uit
Oost-lndie. 710 nihrmen en 4 oudslrij
ders van Belgie, terwijl personen,
die soliic-teeren om ais dcetgeiecli-
tigden in hel fonds te worden opge
nomen, daarvoor nog met u» aanmer
king kunnen konieu.
ONDERSCHEIDINGEN.
Naar aanleiding van de wereldten
toonstelling te Brussel zijn o. a. de
volgende onderscheidingen verleend:
Benoemd tot Officier der Kroonorde
de heeren Ernst H Krelage te Haar
lem, (voorzitter der Algemeene VeT-
eeniking voor Bloembollencultuur), M.
A Bauer te Bloemendual, kunstschil
der, P. Goedkoop Dzn. te Haarlem,
directeur der werf „Conrad", G. S
de Clercq te BI "emend aal, algem. se
cretaris der Maatschappij van Nij
verheid.
Ridder der Kroonorde de heeren
E. A. von Saher te Haarlem, directeur
van het Museum von Kunstnijver
heid, mr Chr. Enschedé te Haarlem,
lid der firma Joh. Enschedé en Zo
nen, Jac v d. Bosch te Bloemen-
daal, voorzitter der vereeniging voor
arnbachts- en kunstnijverheid, en niej.
E. M. Rogge te Haarlem.
Rubriek voor Vragen
Geabonneerden hebben het voorrecht,
VTagon op verschillend gebied, mils voor
beantr.-oording vatbaar, in te xendeo bij de
Redactie van Haarlem's Dagblad, Groote
Houutraat 63.
■Alle antwoorden vrorden geheel kosteloos
gegeven en xoo spoedig mogelijk.
Aan Tragen, dlo aiol volledig naam en
Vroon plaats van dan in tender Terxnoluan
vuidc geen aandacht reschonkcn.
VRAAG. Bestaat er een door den
gemeenteraad voorgesteld behouwings
I plan van de gronden aan den Schalk-
wijkc-rweg en bij het gemeenteslacht-
huis.' zoo ja, waar is uit verkrijgbaar?
ANTWOORD. Wend u tot de se-
cretarie, afdeeling Algemeen© Zaken.
Uiize Lacliiioek
Uit de Omstreken
BLOEMENDAAL.
Gevonden: een porteraoiinaae met
een.ge centen, terug te bekomen bij
Meister, tuinbaas huize „de Rijp",
een paar witte handschoenen bij H.
de Jong, Korte Kleverlaan Dwarsweg
1, een zilveren broche met haar en
een handtaschje, aan de politiepost
aan de Kleverlaan, een medaillon
met portretten, buteau van politie,
Overveen, een postduif bij Vogel, Mi
litaire weg te Overveen, een fiets
pomp.
Verloren: een deksel van een doos,
een parasol, een bos met sleutels,
een tasch van een motorrijwiel, een
portemonnaie met eenig geld, een
armband, een koperen gesp, een
zwart kanten sjaal, een portefeuille,
i een armband, een portefeuille met
abonnementkaarten voor trein en
tram Amsterdam, een gouden beursje
met f 2.50, een portemonnaie, een
Duitsch boekje, twee sleuteltjes.
UMU1DEN.
VISCHVERVOER NAAR BELGlë.
J Onze correspondent schrijft
Naar aanleiding wm iei schillende
requester., gericht aan de H S M.
door ae lJmuider Viscbiuuidelveree-
i iugin - tut verkr1' van goedkoo-
per vischvervoer naar Belgie, is de
cirecue der H S. M. thans bereid ge-
vonden voor het vervoer van visch
ais i,icoëU naar .-vui.Ncipon, belli eU
Brussel en binnenkort veruioeüe-
Jija ook naar Leuven eu .vlecneleu eelt
uitzonuerui"SUiriei u- ie voereu op uo
navuigeude voonvaarhen
Het vervoer heef; pluais volgens de
voorwaaiden en tegen <ic- vraehtprij-
j zen van de ten tijde vau het vervoer
I geldende - ormale tarieven.
Een winkelier hing eens voor zijn
raam een bus met het opschrift:
„Voor de blinden".
Versciiiilende voorbijgangers gaven
een kleinigheid, sommigen der gere
geld passëörenden wierpen er telkens
eenigê overgehouden centen of een
dubbeltje .in.
Een uuine, die geregeld bijdragen
had verstrekt, miste na een week of
dne de bus.
Ik zie de bus niet meer, zei de zij.
Ja, zei de winkelier, ik heb die
weggenomen, het was genoeg, dank
u.
Genoeg? vroeg de dame verwon
derd.
Ja, zeide hij, kijk u maar hier en
hij wees op een paar nieuwe blinden,
die aan do winkelkast waren aange
bracht.
EEN WIJSGEER.
Gek is dat toch, zei de kleine Ge
rard, da', lekker smakende dingen,
als fondant, me ziek, en leelijk sma
kende dingen, als medicijnen, me be
ter maken, 't Moest juist andersom
zijn.
HOE HU T UITLEGDE.
Nee. dit vleeseh, dat u mij gaf,
is niet 't soort, dat ik gewoon ben.
Juist zoo, dat dacht ik weL... Dit
Is prima.
GROOTERE AANSPRAKEN.
Ik ben tot over de ooren op u
verliefd.
Dat heeft mijn neef me óók al ge
zegd.
Ja maar. ik heb langere ooren.
Bij verbintenis van den contractant
in cusu de IJmuidor Vischhandel-
vereenigjinz om van het aangaan
dezer overeenkomst tot het einde van
het Jaar 1911 minstens 1.000.000 kg.
versche zeovisch van IJmuideu naar
Antwerpen, Gent en Brussel, uitslui
tend over de lijnen en in het beheer
der H. IJ. S. M. te doen vervoeren.
Voor zoover het Nederlandsch
grondgebied betreft, zal nadat door
overletrcinw van maandelijksche sta
ten, waarop de zendinsen zijn ver
meld. vergezeld van de duplicaat-
vrachtbrieven. gebleken zal zijn, dat
aan die verplichting is voldaan, aan
den contractant een reductie worden
verleend van fres. 12 per 1000 kg. op
de door hem contractant betaal
de vracht.
De M iaischappii behoudt zich voor,
dit uit:1 mderingstarief op te heffen,
na zulks een maand te voren te heb-
jben aangekondigd.
In een buitengewone vergadering,
i van vischhandelaren, leden ~en niet-
I loden der vereeniging werd Zaterdag
het bestuur der Vereenisrine met alge-
meene stemmen gomn,-htigd bovenge
noemd contract nrH S. M. aan
te gaan, dat voorloopig eeldig zal
ri n van 5 Juni 1911 tot 31 December
1911
Alle vischhnndelnren. die zich aan-
gesloten hebben zullen dus in tden
I vervolge, ingaande Maandag 12 Juni,
1 de visch naar bovengenoemde plaat
sen verzenden op naam der Vereeni-
I ging. doch met orderondei'eekening
van den - fzender. In verband hierme
de Is de invoering van een stoom
vaartdienst IJ muidenAntwerpen
door de Fierenslijn voorloopig uitge
steld.
t-üUlLLti b UN
door Headon Hill.
14)
Eu zonder to letten op den naden
kenden blik, dien zij hem nawierp,
liep hij de keuken uit, door den win
kel de straat op, den ouden antiqui
teitenkoopman, die nog met zijn klant
bezig "was, alleen maar in 't voorbij
gaan even toeknikkend.
Intusschen herhaalde Phyllis
boven in den salon in haar gedachten
haar onderhoud met den secretaris
van Lord Moiiksilver, en voelde zich
daarover over 't algemeen niet weinig
gerustgesteld. Dit was het gevolg
van, haar overtuiging, dat zij volko
men de motieven begreep, die hem
bewogen hadden, haar den raad te
geven, die haar tot een huisgenoot©
van Mr. Raphael in do Wardour-
straat hadden gemaakt. Iiij zou nooit
haar vertrouwen gewonnen hebben,
als hij haar luid trachten te doen be
grijpen, dat hij zich persoonlijk voor
haar interesseerde. Van het begin
tot het einde had hij getokkeld op
den snaar van zijn gehechtheid aan
zijn edelen meester en van zijn angst,
dat Lord Monksilver zich zou moeten
schamen over een misgreep van een
afstammeling zijner familie.
Zoo had het kun non geoouren, dat
toen Ravenscar haar, naar 't sclieen
toevallig, ontmoet had, terwijl zij
wandelde op het rotspad den dag na
haar plotseling ontslag uit haar be
trekking, hij naar gemakkelijk had
overgehaald, om met hem een ver
bond te sluiten, om de eer van de fa
milie Wenslade te redden.
Op dat oogenblik was zij zoo geheel
in beslag genomen door het verhaal,
dat hij haar vertelde van haar ver
kwistenden minnaar, dat zij geen tijd
had om in te zien, dat zij alleen aan
Dick dacht, on dat de zelfopoffering,
die haai- werd bijgebracht, en waarin
zij gewillig toestemde, bulten alle
proportie stond tot haar belangstel
ling in zoo iets vaags als de eer der
familie Wens lade.
Maar later, toen zij tijd had gehad
om haai- gedachten te ontleden, wist
zij, dat het alleen ter wille van Dick
was, dat zij er in had toegestemd om
de verdenking van diefstal en zelf
moord op zich te laden, door haar
hoed op den rand van den afgrond
neer te leggen en door Ravenscar,
wiens maatregelen voor deze comédie
geheel genomen waren, toestemming
te geven haar midden over het land
te brengen naar een op eenigen af
stand gelegen spoorwegstation, en
haar met een aanbevelingsbrief te
verwijzen naar Mr. Raphael, onder
voorwaarde, dat zij haar eigen kost
zou verdienen, door het catulugisee-
ren van hetgeen de curiositeiten-han
delaar in zijn magazijn had.
Want Ravenscar- had haar tot in
alle bijzonderheden verteld, dat Lord
Monksilver gezien had, hoe Dick den
ring in zijn zak stak, nadat hij hem
in den salon van zijns vaders huis
gevonden had, maar dat hij daarop,
na inlichting van Lord Monksilver,
door zijn vader ondervraagd, den
diefstal met de meeste beslistheid had
ontkend.
Lord Monksilver was er vóór ge
weest, om met dat ontkennen tevre
den to zijn en de zaak te sussen, door
latende schemeren, dat hij zich wel
vergist kon hebben, maar Mr. VVens-
lödo had volgehouden, dat hij zijn
zoon wilde beschuldigen en hem met
bekendmaking gedreigd.
Dat waren de redenen, waarom
Phylli3 er in had toegestemd ter wille
van haar minnaar als dievegge be
kend te staan, op dat oogenblik wei
nig denkend, dat haar daad spoedig
heel Ingewikkeld zou worden door de
tragedie, die zich in de studeerkamer
von den heer Wenslade had afge
speeld.
HOOFDSTUK VI.
Kapitein Vaughan.
Mr. Carter Ravenscar maakte zijne
afwezigheid naar Londen weer goed.
door op den dag van zijn terugkeer
bijzonder veel aandacht te wijden aan
iiju plichten ais secretaris. Den vul-
gendoii morgen drong üij er op aan,
dat Lord Monksilver in de bibiiothteri
zou komen, en hield daar zijn moes
ter langer dan een uur bezig mei hel
behandelen van correspondentie en
het vaststellen van zaken, die tot zijn
landgoed ln betrekking stonden.
Terwijl hij bij hel einde van het
onderhoud zijn papieren bijeenzocht,
scheen hem plotseling iets te binnen
te schieten.
Wat ik zeggen wil, mylord, u
slomt gewoonlijk toe in verzoeken van
kapitein Vaughan omtrent het huisje,
waarin hij door uw gunst wonen
kan. Ik ontmoette hem veertien da
gen geleden, voordat al die ellende
plaats greep, en hij wilde graag, dat
er eenige herstellingen aan zijn wo
ning gedaan zouden worden hoofd
zakelijk aan het dok en aan eenige
goten.
Dat is al heel vaag, zeide de
viscount, die voor vandaag weer ge
noeg had van zaken. Het is mij
altijd aangenaam, Phil Vaughan een
genoegen te doen, maar ik kan hem
toch onmogelijk carte blanche geven,
om het huis op te knappen.
Ravenscar glimlachte veelbeteke
nend.
De oude gentleman zou die toe
zegging waarschijnlijk liever gebrui
ken. om een paar flesschen whiskey
meer te koopen, zei hij. De
quaestie is, dut hij zoo oiisamenhiui-
gena was lu zijn beweringen, dat ik
er kop noch staart aan kon vastklam
pen, wat hij eigenlijk wenschte. Ik
wilde u voorstellen, dat aan hem
verzocht zou worden zijn verzoek
schriftelijk in te dienen, zoodal u kon
overwegen, of u het toe zou staan, al
dan niet.
Dut is een goed idéé, ant
woordde Lord Monksilver onverschil
lig. Zie een schriftelijk verzoek
van hem te krijgen. Dat zal zijn geest
wat afleiding geven van zorgen over
zijn dochter.
Even later wandelde de particulier
secretaris de dorpsstraat door en
staple het tuinpaadje ln, dat het
huisje van kapitein Vaughan van den
weg afscheidde. Een tikken aan de
deur werd beantwoord door een on
geduldig „binnen", en Ravenscar
trad het zitkamertje binnen, waar de
oude soldaat zijn jichtigen voet rust
gaf op een versleten sofa.
De waterige oogen van den kapitein
waren een welsprekende getuigenis
voor den half vollen tumbler, dien hij
in zijn magere hand hield geklemd.
0. goedenmorgen, Ravenscar,
begon hij met een overgebleven air
van meesterschap. Altijd welkom,
waarde heer, en dubbel welkom als u
mij tïidine brengt van mijn kleine
Phyllis. Dat is allemaal aanstellerij,
van dat zich in den afgrond gooien.
Ik wil er eenvoudig niet van hoe
ren.
Maar Ravenscar schudde zijn ma
ger, peervormig hoofd droevig.
ik breng u geen goed nieuws,
kapitein, antwoordde hij. Uw
taaiheid om tegen beter weten in te
blijven hopen, is een bewijs van uw
vaderlijke liefde, maar het zou ver-
keeid van mij zijn, u daarin te steu
nen. Ik vrees, dat uw vertrouwen in
de veiligheid van Miss Phyllis alleen
tot teleurstelling kan leiden. Neen,
ik kom eenvoudig hier uit naam van
Lord Monksilver, om te spreken over
de reparuties waarvan u laatst sprak.
En hij ging voort met te zeggen,
dat Lord Monksilver er wel aandacht
aan zou schenken, zoodra bet verzoek
hem schriftelijk werd voorgelegd.
Een beetje al te nauwkeurig mis
schien tegenover zoo'n ouden en ge-
waardeerden huurder, maar aan de
formaliteit was niet te ontkomen, als
Lord Monksiivér de noodzakelijke or
ders zou geven.
Dit alles werd met den grootsten
ernst medegedeeld, in aanmerking ge
nomen dal de kapitein -jaren lang ln
het huisje had gewoond, zonder ooit
een cent huur te betalen.
Het bleek echter al te sterk doorge
voerd te zijn om aan het gevoel van
humor van den ander te ontsnappen.
(Wordt vervolgd).
