NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
DE GOUVERNANTE
28e Jaargang. No. 8686
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DINSDAG 20 JUNI 1911 B
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
per drib maanden: '5' Van 1—5 regels 50 Cts.: iedere regel meer 10 Cts. Bulten het Arrondissement
Voor Haarlemt ƒ120 Haarlem van 1—5 regels 1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der I Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)1.30 fAdvertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing:
Franco per post door Nederland«•65 (Sgv 50 Cts. voor 3 plaatsingen contant.
GeïHusUeercf ZonxlTgsblad, 'voor Haarlem I I I 037M Hedacfle en Administratie! Groote Houtstraat 53.
de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
TWEEDE BLAD.
OM ONS HEEN
No. 1372
Wü en onze haren.
Verschillende malen is gebleken,
dat het dagelljksch bestuur van onze
gemeente en niet het minst de burge
meester, heenstuurt naar een aange
name en vriendschappelijke verhou
ding met de kleinere gemeenten om
ons heen. Ook de Raad wordt daartoe
meer en meer geneigd, voor dit Col
lege zeker een nieuwe koers.
Tien jaar geleden, en mis
schien nog wel korter, gold vrij
algemeen de stelling, dat het niet
goed voor Haarlem was, om onze bu
ren in hunne wenschen en behoeften
te gemoet te komen. Al weid het zoo
niet ronduit gezegd, de gedachte was
toch „gij buitengemeenten neemt
ons herhaaldelijk goede belastingbe
talers af, welnu, redt u zelf, wij zul
len niet nalaten om, waar wij kun
nen, u deze mededinging betaald te
zetten." Daaruit vloedde onder ande
ren de bepaling voort, dat ons duin
water over de grens alleen tegen an
derhalf maal den prijs, die in Haar
lem gevergd werd, zou worden gele
verd.
In de laatste jaren, vrij snel, ls in
deze opvatting een kentering geko
men. Wij zien Haarlem grooter dan
toen, wij zien het over zijn grenzen
heen, als een belangensfeer, die ver
uitgaat buiten de steenen grenspalen.
Grooter Haarlem strekt ziah van Be
verwijk tot HiLlegom uit en de vraag,
of iemand wel in onze gemeente be
lasting betaalt, wordt op den achter
grond gedrongen door deze veel be
langrijkere, of en hoe het mogelijk is,
den bloei te bevorderen van een
streek, waarvan Haarlem het mid
denpunt zal zijn.
Ik sprak van een belangensfeer.
Zeker, aan dezen wensch van velen in
Haarlem om met de buren op aange-
namen voet te leven, zijn stoffelijke
overwegingen niet vreemd. Waarom
ook niet Gemeente-administratie
kan en mag niet alleen een zaak van
ethiek zijn, maar dient ook te worden
geleid langs lijnen van nuchtere prac-
tijk. Waar dezen voeren tot ge
meen s c 'h appel ij ke belangen,
ontstaat in elk geval een ethische on
dergrond. En nu behoeft niet te wor
den ontkend, dat sommige pogingen
van Haarlem tot samenwerking met
naburige gemeenten, schipbreuk gele
den hebben. Liever hadden wij niet
gezien, dat Heemstede en Öchoten
hun eigen gasfabriek hadden gesticht,
maar erkend dient te worden, dat
Haarlem, eenmaal over die teleur
stelling heen, geen wrok daaruit
heeft overgehouden. Aan Heemstede
is een deel van haar gemeente, waar
Haarlem gas leverde, op onbekrom
pen wijze terug gegeven en ons ge
meentebestuur heeft het recht te zeg
gen, dat tot de aardige winsten, die
de Heemsteedsche gasfabriek in haar
eerste levensjaar heelt gemaakt, de
afstand door Haarlem van een aantal
goede gasverbruikers heeft bijgedra
gen.
Aan Velsen zal gas uit Haarlem
worden geleverd en met Bloemendaal
wordt onderhandeld. Maar sedert een
paar dagen heeft het College van B.
en W. een ander punt aan de orde
gesteld, dat vooral niet minder be
langrijk is, dan de gaslevering, na
melijk de watervoorziening door
Haarlem in de omliggende gemeen
ten..
Terecht doen B. en W. opmerken,
dat dit vraagstuk in den laatsten tijd
voortdurend van gedaante veranderd
is. Een van de merkwaardigste pha-
sen was die, waarbij werd overlegd
omtrent de mogelijkheid tot stichting
van een gemeenschappelijke waterlei
ding door de verschillende kleine ge
meenten. Aanvankelijk werd dit denk
beeld met vreugde begroet, maar het
duurde niet heel lang, of verschillen
de genoodigden trokken zich, om ver
schillende redenen, terug. Op dit
oogenblik schijnt Eet plan wel ten
doode opgeschreven, maar wie dit
constateert, dient er bij te bedenken,
dat daarmee noch Velsen, noch
Schoten of Bloemendaal aan water
zijn geholpen. Toch zijn B. en W. van
Haarlem bereid, hun duinwater uit
de Haarlemsche leiding te leveren, zij
waren daartoe reeds lang bereid,
maar zooals uit het laatst versche
nen Raadsstuk blijkt de Raad
stemde daarmee niet in. Althans niet
geheel, want in Raadsvergaderingen
met gesloten detiren va-n 11 Mei en
8 Augustus 1910 werden B. en W. in
hun wensch beperkt door 's Raads
besluit, dat alleen aan Sciioten'a
stadskwartier water zou kunnen wor
den geleverd ook werd bepaald,
dat wanneer de capaciteit van de
prise d'eau der gemeentelijke duin
waterleiding voldoende zou zijn ver
hoogd, kon worden overgegaan tot de
levering van duinwater aan Velsen en
omliggende gemeenten.
Maar Schoten wenscht ook voor zijn
dorpsgedeelte water en in Velsen is
de nood nijpend, en nu schijnt ook
Bloemendaal water uit de Haarlem
sche waterleiding te verlangen. Zoo
komen B. en W., zij het ook met ze
keren schroom, bij den Raad vragen
om herziening der vonnissen van Mei
en Augustus van het vorige Jaar,
maar, gelijk past aan een goede jus
titie, dragen zij daarbij tevens voor
een nieuw feit, dat daartoe aanlei
ding geeft.
Dit fait nouveau is de zeker
heid, dat er in de Haarlemsche wa
terleiding voldoende water, ook voor
de omliggende gemeenten, is en te
verwachten is. Zoo luidt het oordeel
van de Commissie van deskundigen,
aan welke eenigen tijd geleden werd
opgedragen te onderzoeken, of diep-
boring voor onze waterwinning wen-
schelijk zou zijn. Naar haar oordeel
kan Haarlem, zonder vrees voor haa
eigen watervoorziening, toezegging
doen tot waterlevering aan de ge
meenten Schoten, Bloemendaal en
Velsen.
Derhalve zonder verhooging van de
capaciteit der waterleiding, die de
Raad ten vurigen Jaro als conditie
voor de waterlevering had gestold.
„Zien wij goed", zeggen B. en W.,
„dun vervalt door deze uitspraak van
de Commissie een der hoofdbezwaren
van Uw vergadering (dat is de Raad)
tegen onze hierboven aangegeven
voorstellen."
Die voorstellen zijnB. en VV.
thans te machtigen, in overleg te
treden met do besturen van omliggen
de gemeenten in zake levering van
duinwater aan die genieenten.
Om welke reden-zal de Raad nu die
machtiging geven Niet om directe
financieele voordeelen. De waterleve
ring, wij kunnen dat aan onze eigen
waterleiding opmerken, is geen on-
derneming van groote winsten een
bescheiden winst-saldo is al, wat er
moe te behalen valt. Onze gemeente
raad zal zich dus deze ethische feite
lijkheid hebben voor te houden, dat
wie over een zoo belangrijke eerste
levensbehoefte als goed drinkwater
beschikt, zijn naaste buren daarnaar
niet behoort te laten smachten. Voor
al niet, wanneer daaraap toch indi
recte voordeelen van stoffelijken aard
verbonden zijn.
Vooreerst de grootene aan
trekkelijkheid als woonplaats van
die tot Grooter Haarlem be-
hoorende gemeenten, dan de wensche-
lljkheld, dat er eenheid van stelsel
zijn zal in de waterwinning In Ken-
nemer land, in het belang van de prise
d'eau en het duingebied, en eindelijk
een voordeel van openbare gezond
heid, hierin bestaande, dat zoodra
onze buren over duinwater beschik
ken, ook daar krachtig kan worden
opgetreden tegen het gebruik van
minder goed water, dat zijn kwaden
invloed ook gevoelen doet op de leve
ring van melk in die gemeenten zelf
en naar de stad. Dat tevens een
haard van verweer tegen besmettelij
ke ziekten wordt gesticht, stip ik even
aan.
Ik heb dan ook goede hoop, dat de
Rood een ander standpunt zal inne
men don in 1910 en, nu zijn vrees
voor watertekort door de verklaring
der Commissie wordt ter zijde gescho
ven, met hot voorstel van B. en W.
meegaan. Slechts een enkel woord
van cntiok zou ik op dat laatste wil
len doen hooren. Ter meerdere on
partijdigheid as aan de Staatscommis
sie voor de drinkwatervoorziening
verzocht, de grondslagen aan te ge
ven, waarnaar de waterprijzen behoo-
ren te worden berekend. Is dit de on
partijdigheid niet wat overdrijven,
hadden de gemeentebesturen zelf dit
niet onderling kunnen regelen, en
vooralzou langs dezen weg niet het
doel sneller zijn bereikt, dan over den
nu in geslagene Staatscommissies,
jhet zij met gepast-en eerbied gezegd,
worden zelden als voorbeelden van
vlugheid in den arbeid geroemd.
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
Er wordt in deze dog6n veel ge
schreven en gesproken
OVER ARBITRAGE
en 't eigenaardige is, dat bijna alle
sprekers en schrijvers een pleidooi te
gen 't oorlogsgeweld houden.
Af en toe komen ook sommige te
genstanders wat roet in 't etenspot je
gooien. Nu ook weer. t Komt thans
van den ex-president Roosevelt. Van
iemand waarvan men 't dus op z'n
minst verwacht bad.
Roosevelt heeft te Brooklyn een
groep veteranen uit het Amerlkaan-
sche leger toegesproken Bij die gele
genheid bestreed hij de arbitrage
denkbeelden van president Ta ft. De
oud-president verklaarde, dat het
volk der Vereenigde Staten geen ar
bitrage zou dulden over de Monroe-
leer, en dat het zijn toestemming niet
zou geven voor een overeenkomst, die
aan Aziaten toestaat in onbeperkt aan
tal naar de Vereenigde Staten te ko
men.
Dan bepleitte Roosevelt de instand
houding van-een krachtig© vloot Een
sterke vloot zoo oord eel do hij
lokt niet tot oorlog uit. ..Alle volken
rullen den vrede met ons bewaren
zoolang w!: een eerste-klnsse vloot in
stond houden en mannetjes, die be
kwaam zijn om met die schepen te
manoeuvreeren."
Gister heeft te Lissabon de bijeen
komst der Portugeesohe constitueeren-
de vergadering plaats gehad, waarin
DE REPUBLIEK OFFICIEEL IS
UITGEROEPEN.
't Decreet tot afschaffing der mo
narchie en tot uitroeping <ler repu
bliek werd voorgelezen. De dynasty
Braganza werd van den troon verval
len verklaard.
't Was een stralende dag. De vlag
gen wapperden en er was veel geest
drift onder de bevolking. Om de vreug
de te uiten werden zelfs vuurpijlen
afgeschoten.
De rustverstoringen, dio men vrees
de, van de zijde der koningsgezin den,
zijn niet voorgekomen.
Heden zal door den president der
eonstitueerende vergadering de bood
schap der voorloopige regeenng wor
den voorgelezen, waarin verslag zal
worden gedaan van lietgeen door de
verschillende ministers dezer voorloo
pige regeering is verricht en ten slot
te de macht zal worden overgedragen
aan de volksvertegenwoordigers.
Ook zal worden voorgesteld, leedwe
zen te betuigen over den dood van
hen, die in den strijd voor de repu
bliek zïin gevallen, dank te brengen
aan hen, die de republiek hebben ge
sticht, cm hulde te betuigen aan do
stad Lissabon, voor den steun aan
republikeinen verleend, en aan het
land, voor de eensgezinde instemming
met het nieuwe bestuur-stolseL
Herluuudelijk is van Portugeesche
zijde beweerd, dat de uitgeweken
in Spanje vrijelijk konden samen-
apannen tegen de republiek.
De Spaansche minister-president
heeft vertelaard, dut uitgeweken Por-
tugeezen in Spanje veilige toevlucht
kunnen vinden, mits zij zich uutliou-
den van samenspanningen tegen de
overheden van nun land. Hij heeft
den gouverneurs der grens-provinciën
nogmaals den lust voorgehouden om
alles te beletten, wat een samenzwe
ring tegen den bes taanden slaat van
zaken m Portugal zou uitmaken.
De Spaansche regeoring zal met de
meeste gestrengheid optreden tegen
lederen ~ouverneur. die inbreuk op
dien last maakt of toelaat.
Braga, de voorloopige president,
legde in naam der voorloopige regeo-
ring het -«v/.ag neer. De voorzitter stel
de voor, de voorloopige regeering aan
het bewind te laten. Dit voorstel ls
bij acclamatie aangenomen.
DE FRANSCHEN IN MAROKKO.
De consulaire agent van Frankrijk
te El Ksar ls op een muilezel van
daar naar Lurrasj gereden, met enkel
één bediende bij zich.
Hoeft men sterker bewijs hoodig. dat
de streek rustig is vraagt de Temps.
Gelukkig heeft luitenant-kolonel Sil-
vestre In het hotel van Larrasj een....
feestmaal kunnen geven, waar alle
Franschen aanzaten, die in de stad
waren, en waar gedronken is ,,op
de beschaving van Marokko, voor
welke de Spaansche soldaten bereid
zijn hun bloed te vergieten, evenals
hun Fransche kameraden."
Na het diner is de luitenant-kolonel
met een oonvooi en een escorte van
mariniers naar El-K sar verti ukken.
Na van Mekines naar Moelai-Idris
te zijn getrokken en daar de onder
werping van stammen te hebben ver
kregen, hinkende uit de bereidverkla
ring om een schatting van 10.000 doo
ro's, gedeeltelijk in natura te betalen,
ls generaal Moinier naar Fez terug
gekeerd.
In verband met
DEN OPSTAND IN ALBANIë
Do -
baar niet gediend van de hun toege
zegde straffeloosheid. Ze vertrouwen
do Turken niet
Duitschland's optreden dat de
mogendheden er samen toe wil krij
gen om in het belang van Turkije
Montenegro te vermanen wekt in
Montenegro verbazing en ergernis.
Men trekt in twijfel, of Duitschland's
bemoeienissen voor den vrede bevor
derlijk zijn.
In verband met
'T GRENSINCIDENT TUSSCHEN
TURKIJE EN RUSLAND
wordt meegedeeld, dat Turkije bij de
Russische regeering een protest inge
diend heeft.
Of dit veel zal helpen
ERNSTIGE VERKIEZINGS
ONLUSTEN
hebben plaats gehad Ln Drohobycz
i,Galicie, bij stemmingen vxjog den
Rijksraad Er ontsLonaeu botsingen
tusscheil bevolking en militairen, 't
Kwam tot schieten, waarbij 8 perso
nen gedood werden.
CASTRO
is nog altijd zoek.
De Vossische Ztg. 't blad, dat
over Venezolaanse! te zaken meestal
goed is ingelicht houdt vol, dat
Castro zich wel degelijk bevindt aan
boord van het geheimzinnige stoom
schip, dat te Port-au-Prince was bin
nengevallen. Het blad beweert, zijn
berichten uit welingelichte bron te
hebben.
Ook heet het in de Vossische Ztg.,
dat het -eheime schip Venezuela
reeds nadert.
't Blijft een geheimzinnige zaak. 'l
Zou, geloo\en we, niemand verwon
deren, als vandaag of morgen 't be
richt komt Castro is in Venezuela
geland.
Aan de rust op Venezuela zou dit
evenwel niet bevorderlijk zijn.
Van onzen Roizondei
Redacteur.
DE KRONINGSFEESTEN TE
LONDEN.
II.
Midden in de drukke straat,
„St'rand" genaamd, waar de groote
Engelsche bladen bun bureaux heb
ben, en verbindingsweg tusschen
twee brandpunten van veVkeer, staat
opeens in de menigte een oude, def
tig gekleede dame stU, bukt zich en
schrijft met krijt op 't asfalt van het
trottoir *n lange zin. Ik wacht, tet
rij gereed is en leee- „Vote for wo
men. Coronation procession at 5.30 p.
m. Trafalgar Square". (Kiesrecht voor
vrouwen. Kroningsoptecht te 5 30 post
meridiem, (namiddag). Vele anderen
lezen het, maar niemand lacht om de
suffragette Men heeft op het vaste
land nog altijd de ietwat kinderach
tige opvatting van de Engelsche be
weging voor vrouwen-kiesrecht, door
het eerste optreden der voorstand
sters veroorzaakt. Maar deze bewe
ging is thans reeds zoover, dat het
succes ve'rzekerd is, al kan het ook
nog wel eenigen tijd duren, voor
vrouwen n het parlement zitting
krijgen.. Waarlijk, de internationale
parlementaire wetgeverij is niet zoo
schitterend geweest, dan dat vrou
wen er niet veel aan zouden kunnen
verbeteren. Maar toch, wat ik Zater
dagmiddag zag, overtrof mijn ver
wachtingen. Het gelukkig toeval
schonk mij een plaats boven op een
omnibus, die vlak bij Trafalgar
Square, dat is het groote centrum-
plein van Londen, wat de Dam te
Amsterdam ls, stil hield om den stoet
dein ©indeloozen stoet van suffragettes
te laten passeeTen. Ruim twee uren
zat ik op mijn hooge zitplaats, en
twee uren achtereen zag Ik den kro-
n ngs-optocht der suffragettes voor
bij mij trekken, vijftigduizend vrou
wen en meisjes, van alle klassen en
standen, int alle deeelen van G'root-
Brittanje, allen met vlaggen, vaan
dels en emblemen, allei^ ernstig en
bewust en doorgaans waardig. De
vrouwen hadden besloten een optocht
te organiseeren, ten einde de vorde
ringen van de vrouwen-k.esrecht-be-
weging te toonen en van het begin
der vorming van dezen mijlen-langen
stoet tot het uiteengaan heb ik slechts
kunnen bewonderen.
De stoet stelde zich te half drie op
aan don breedon Theems-oever. Te
voet, in rijtuigen. In equipages, in
huur-automobielen, in luxe-auto's
kwamen de vrouwen aan. Reeds had
den nieuwsgierigen, honderdduizen
den, zich ter zijde van de stra
ten gesteld, die dc 'stoet zou volgen.
Ruim een uur bewoog ik mij 'tus
schen het publiek Nergens een kwink
slag. een spotternij of een 'ruwheid.
Alles ging ordelijk en fatsoenlijk. Men
gaat van dit Londensche volk hou
den, als men riet. hoe het, goed opge
voed en met grootsteedsche traditie,
zich weet te bewegen, weet te verza
melen, hoe elk don ander respecteert,
en de politie, slechts spaarzaam ver-
PtUlLLfci i ON
door Headon Hill.
21}
Nu. informeer dan eens iu die
richting en ik zal den rechter een
wenk geven hem daarover bij het ver
hoor streng te ondervragen, zei do
majoor. En intusschen moeten wij
het verlies van den ring van Mrs.
Wenslade en den zelfmoord van de
gouvernante niet vergeten. Ik begrijp
heeleinaal niet, hoe het verdwijnen
van Miss Vaughan iets met deze zaak
te maken kan liebben.
Sergeant Scott schoof zijn stoel ach
teruit en wierp een blik vol veront
waardigd verwijt op Peaiman.
Het is voor het eerst, dat ik Iets
hoor omtrent een vermisten ring en
zelfmoord, ofschoon ik sinds gisteren
al in Wrox ford ben, zei hij woe
dend. Dat is geen manier van
doen, en ik zeg u ronduit, dat als ik
niet van alles op de hoogte word ge
bracht, ik er hot bijltje bij neerleg.
Alle materiaal moet mij verschaft
worden, of ik vertrek met den volgen
den trein weer naar Londen.
Je hadt het hem moeten zeggen,
Pearman, zei de politiechef op een
toon van vriendelijk verwijt. Ver
tel het hem nu.
Aldus op zijn plaats gezet, vertelde
de inspecteur, hoe Chaloner Wenslade
don dag vóór zijn dood naar Wrox-
ford was komen rijden en het verbos
van een kostbaren diamanten ring,
dae aan Mrs. Wenslade behoorde,
was komen aangeven, de opinie
uitend, dat Miss Vaughan, de gou
vernante, hem had weggenomen, en
dat, als er op haar gelet werd, zij
waarschijnlijk gesnapt zou worden
op het oogenblik, dat zij hem van de
hand wilde doen. Mr. Wenslade wei
gerde evenwel de redenen op te geven,
die hem tot die verdenking aanleiding
hadden gegeven en hij wenschte ook
niet tot een openlijke aanklacht over
te gaan.
De inspecteur had zich daarom niet
gehaast om de jonge dame op zulke
zwakke gronden te laten bespieden,
maar had zich tevreden gesteld met
de gewone waarschuwing aan lom
bardhouders.
Den volgenden dag was de hoed
van Miss Vaughan gevonden op den
rand van de klippen bij het voor
gebergte, en daar men haar sinds
dien tijd niet weer teruggezien had,
werd er uit opgemaakt, dat zij zich
zelf van kant gemaakt had. Denzelf
den avond nog had Mr. Wenslade ge
schreven, om de inlichtingen en de
insinuaties in te trekken, hoofdzake
lijk, zooals hij zich uitdrukte, om de
gevoelens van het overleden meisje
te sparen.
De brief bereikte mij enkele uren
voordat ik weid opgeroepen om een
onderzoek in te stellen naar den
moord op den schrijver, zeide Pear
man. Het deed mij genoegen, dat
ik hem ontvangen had, want die brief
gaf blijken van een gentlemanliken
geest.
De detective van Scotland Yard
liet een sardonisch lachje hooren, als
het blaffen van een wolf.
Is de ring al gevonden
vroeg hij.
Wij hebben er niets van gehoord.
Majoor Wilbrahatn nam nu weer
de leiding van het gesprek van den
blijkbaar gokrenkten Pearman over.
De zaak hield op, ons officieel te
interesseeren, toen Mr. Wenslade
zijn beschuldiging introk. Dus be
schouwt u de episode van den ring als
belangrijk, sergeant Scott
De zwijgende Londenoar stond op
en begon zijn hoogen zijden hoed
met een zakdoek af te stoffen.
Belangrijk I herhaalde hij
ruw. Wel, nu Ik dit gehoord heb,
openen zich voor mijn geest allerlei
mogelijkheden en motieven. Het goe
de, oude motief van cherchez la fem
me. Bij het bedenken van dat motief
drlDgen rich twee denkbeelden aan
ml] op. De oude Wenslade verdenkt
het meisje van den ring gestolen te
hebben. De jonge Wenslade is op
haar verliefd, een verwijt later zijn
vader haar dood. De oude Wenslade
krijgt een schrik en trekt de beschul
diging in, maar daarmee is de beroof
de minnaar niet tevreden. Hij wreekt
zich met behulp van dat ouderwetsche
pistooL Hoe denkt u over die
theorie
Zij klinkt niet kwaad, stemde
de majoor toe.
Dan is er nog een andere moge
lijkheid. Hot meisje Uttn zich wel hou
den, alsof zij zich in den afgrond ge
worpen heeft, misschien is zij ge
vlucht en ging toen ergens op den loer
liggen, totdat zij gelegenheid had,
zich op Wenslade te wreken. Wat zou
er tegen zijn, dat zij kans gezien heeft
het huis binnen te dringen en den
man dood te schieten Als er iets be
stond tusschen haar en den jongen
man, dan zou hij er niet over gespro
ken hebben, zelfs al was hij er ge
tuige van geweest, doordat hij haai
de trap af had gadegeslagen,
misschien is hij van het begin tot het
einde haar bondgenoot geweest.
De politiechef keek den ijverigen
detective vragend aan.
Ik durf niet met zekerheid te
zeggen, dat er niets tegen Richard
Wenslade is in te brengen, zei hij.
Maar je hrengt nu noodeloos allerlei
moeilijkheden te berde, Scott, als je
zoo iets omtrent Miss Vaughan
veronderstellen, die ik toevallig per
soonlijk ken als een zeer achtens
waardige jonge dame, heelemaal met
in staat tot zulk een misdaad. Maar,
och I je spreekt als een vreemdeling,
die haar heelemaal met kent
Ik spreek als iemand, die geheel
onbevooroordeeld alleen let op de
kracht der feiten, die niet ontkend
kunnen worden, antwoordde dc
licht geraakte sergeant. En, met
uw verlof, mijnheer, zou het nu wel
verstandig zijn, om aan ons practisch
werk te beginnen Als 'u er niets te
gen heeft, zou ik wel willen voorstel
len om te trachten op te sporen, waar
dat pistool gekocht is. Dat kan niet
moeilijk zijn. Tegenwoordig ziet men
dergelijke wapens niet meer. behalve
ui particuliere collecties en bij anti
quaren.
Ga in elk geval uw gang,
stemde de majoor toe. Als u succes
lieeft, dan zal het toch in ieder geval
veel tijd in beslag nemen, het geheim
op te lossen.
HOOFDSTUK IX.
„Een van
en P a ar".
Het was een nieuwe wereld, die
Phyllis Vaughan in het antiquiteiten
magazijn in de Wardourstraat was
binnengetreden wat aanzien, gelui
den en lucht om haar heen aangaat,
zóó verse!rillend van het leven te
midden der met zout doortrokken
wonden van Beacon Audley, dat zij
rich eerst met verbazing afvroeg, of
het ook een afschuwelijke droom was
geweest, en of zij straks niet in haar
bekoorlijk slaapkamertje onder de
pannen wakker zou worden.
Maar gewoonte wordt een tweede
natuur, en op den vijfden dag schikte
zij zich in de doffe eentonigheid van
haar nieuw bestaan, als de persoon,
die de schatten van Mr. Raphaël
moest catalogi seeren. Op den morgen
dien dag kreeg haai' rusteloos
verlangen, om terug te keeren te mid
den der moeilijkheden, waaraan zij
op zoo onzelfzuchtige wijze ontvlucht
was, een schok in den vorm van een
brief met haar vaders onvaste hond.
geschreven, met zijn beverige hand-
teekoning onderaan. De brief kwam
met dc eerste, post, en zij moest rich
vergenoegen met hem te lezen onder
het vriendelijk, maar waakzaam oog
van Mrs. Raphaël, terwijl zij samen
aan het ontbijt zaten in de langwer
pige huiskamer boven den winkel. De
onderzoekende blikken van Mr Ra
phaël werden haar bespaard, daar de
antiquaar niet gewoon was vroeg op
te staan.
{Wordt vervolgd).
