10
NIEUWS» en ADVERTENTIEBLAD.
UE tiüUVERNANTE
29e Ja vpgang. No. 3604
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
DINSDAG 11 JULI 1911 B
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
per drie maanden: S^k!v Van 15 regds 50 Cts.: iedere regel meer 10 Cts. Butten het Arrondissement
Voor Haarlemf \3Q vg&Sujr» Haarlem van 15 regels ƒ1.elke regel meer 0.20. Reclames 30 Cent per regel.
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat
gemeente)1.30 Jj Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland1.65 .--<w voor 3 plaatsingen k contant
SH voorHi*»' ,*OS»H Admiow™s.. 53.
B de omstreken en franco per post ,0.45 IntercommnnaalTelefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lonrens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij; Zuider Buitenspaame 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad Is uitsloltend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon Interc. 6229.
TWEEDE BLAD.
Buitenlandsch Overzicht
üvar Marokko.
In eon vorig Overzicht gaven we
een korte mededeel ing ovei- een arti
kel ix. de (Fransche) Matin". Nog
even komen we daarop terug, om wat
uitvoeriger te zijn.
Het'Fransche blad schreef 0. a
„Geheel Europa zou het een daad
van
GEZOND VERSTAND EN WIJSHEID
•chten, en volstrekt geen terugkrab
belen, zoo keizer Wilhelm tot het te
rugroepen van zijn schip uit Agadir
besloot. De Duitsche onderdanen zijn
door onze troepen en onze oorlogs
schepen in Casablanca en andere Ma-
rokkaansche havens voldoende be
schermd. Welk nadeel zou er voor
Duitschland ontstaan, zoo aan een
Fransch oorlogsschip bet beveiligen
van de orde in Agadir werd opgedra
gen
„Zou daarentegen de Duitsche re-
geering baar schip In de Marokkaan-
sche wateren laten, om tot het einde
der onderhandelingen een druk te
oefenen, dan zou het Fransche volk
hierover een ernstig misnoegen koes
teren, en onze gezant, Jules Carnbon,
-zou genoodzaakt zijn met de veront
waardiging der openbare rneening in
Frankrijk rekening te houden.
..Bij het begin oer onderhandelin
gen moet Jules Combon dadelijk de
stelling nemen Iedere inbezitneming
van Marokkaansch grondgebied door
Duitschland is uitgesloten. Men ver
zekert, dat van Duitsche zijde die
grondslag zou worden aanvaard.
Evenzoo is het van zelf sprekend, dat
zoo wij Duitschland in Marokko eco
nomische voordeelen toestaan, Enge.
laud op dezelfde voordeelen aan
spraak kan maken, llel is onaanne
melijk, dat wij Duitschland concessies
zouden doen, die in strijd zouden zijn
met de belangen van onze Engelscho
•vrienden."
De „Matin" bespreekt dan verder
de wijze van- onderhandelen, en be
sluit
„Voor het welslagen der onderhan
delingen is het noodzakelijk, dat een
nieuw verdrag, zoo het tot stand
komt, beslist bepaalt dat aan Duitsch
land eens vooral een politieke inter
ventie in Marokko wordt verboden, en
dat het bij voorbaat elke verandering
goedkeurt, die de Fransche politiek in
Marokko uoodig acht."
Het Duitsche blad de „Voss. Ztg."
antwoordt
„Een taal als het Fransche blad
spreekt, kan
EEN OVERWINNAAR
uilen, na zijn vijand verpletterd te
hebben, maar met een mogendheid,
die vriendschappelijke diplomatieke
onderiiandelingen aanknoopt over
een punt, waarop tussclien de beide
landen nog geen overeenstemming
bestaat. Frankrijk zal er een ter met
'aan denken, Duitschland op bevel-
hebberstoon voorwaarden te dictee-
ren, maar met do weuschen van den
tegenstander rekening houden bij
het opstellen van zijn eigen wen-
Bcben."
De bekende hoofdredacteur van het
„Berliner Tagablatt,,' de heer Th.
Wolff, schrijft in zijn blad onder het
opschrift .Tanger en Agadir:
„Eén ding is duidelijk de Fran
sche politici hebben gedurende de
laatste maanden enkele geweldige
domheden begaan, en het ergste was,
dat zij dit deden met het gezicht van
uitgeslapen slimmerds. Frankrijk
had, vooral sedert het verdrag van
1909, in Marokko een ideaal gunstige
situatie, en wanneer het dus niet
overhaastte en langzaam met zooge
naamde cultuurmiddelen het binnen
land indrong, dan vielen het vanzelf
de vruchten in den schoot. Maar in-
plaats van op te treden met geduld en
PADVINDERSSLIMHEID,
volgde het de roepstem van lawaai
makende kwakzalvers, al te sluwe
diplomatische strategen, en ook van
menschen, die het wen schel Ijk von
den, dat de aandacht werd afgeleid
van een andere, slecht op touw ge
zette koloniale affaire. De waarschu
wingen werden In den wind geslagen.
De schandaal-grage pers, die sedert
Agadir den boventoon voerde en alle
verbetering in de Fransch-Duitsche
verhouding trachtte te verhinderen,
ging zich te buiten aan onbe.hoorlljk©
uitvallen, en stekelige ironie. Deze
pers-campagne was voor een onder
neming, waarbij men hoopte te reke
nen op de toestemming van den buur
man, geen passende begeleiding. Te
genover zoo'n taal en tegenover zoo'n
spel, waarbij getracht werd, ons
en die dus slechter was dan openlijke
inloyaliteit, moest werkelijk iets ge
beuren. En juist zij, die eenige sym
pathie hadden voor het Fransche
volk, zagen de noodzakelijkheid hier
van in. De loop van de Marokko-
affaire, die leek op een luchtige over
troeving van Duitschland, werd
EEN ERNSTIG GEVAAR VOOR DEN
VREDE
en de belangen van de bedde volke
ren. En daarom moet een oplossing
J gevonden worden, die elk het zijne,
of liever het met-zijne geeft. Zoo'n op-
lossing van de Marokko-affaire is,
waar Duitschland Frankrijk het Ln
twee verdragen erkende politiek voor-
recht in Marokko niet bestrijden kan,
alleen dan denkbaar, wanneer men
de geheels Marokkaansche quaestie
definitief regelt. In één woord Ein-
i delijk moet die groote, nuchtere en
werkelijke overeenkomst gesloten
worden, die Engeland met Frankrijk
7 Jaren geleden tot stand bracht, en
die men in Duitschland reeds vóór de
„entente cordiale" en daarna vóór
Algeciras had kunnen hebben, doch
waarvoor men de gelegenheid in
Duitschland steeds ongebruikt heeft
laten voorbijgaan."
Intusschen duren
DE DIPLOMATIEKE ONDER
HANDELINGEN
voort De Duitsche minister van Bui-
tenlandsche Zaken heeft gisteravond
een bezoek gebracht aan den Fran-
schen gezant, om de besprekingen te
vervolgen.
Hoe het er mee staat is niet bekend,
want de diplomaten zijn overeengeko
men, omtrent het gesprokene voorioo-
pig te zwijgen. De indruk 111 poiitieae
kringen is, dat de besprekingen met
Duitschland onder gunstige voor
waarden zullen worden vooitgezet, en
dat er geen vrees voor spanning be
staat
Men verzekert ook, dat Rusland tot
tweemaal toe te Berlijn heeft doen
weten, dat het zich volkomen met
het Fransche standpunt vereenigt.
SPANJE EN FRANKRIJK.
Uit El Ksar wordt geseind, dat
Spaansche patrouilles twee Fransche
handel8convooien opgevangen heb
ben. Ze legden beslag op de wapenen,
die deze meevoerden.
WARM TOEGEGAAN IN DE FRAN
SCHE KAMER,
bij de behandeling eener motie tot
wederaanstelling van de bij de Jong
ste algemeene staking ontslagen
spo orwegarbeiders.
De minister-president Caillaux zei,
dat de regeering alle maatregelen zal
voorstellen, door wonscheltjkheiden
rechtvaardigheid geëischt, maar de
motie niet kon accepteeren, want de
regeering zal altijd anderscheid ma
ken tusschen democratische en de
magogisch© hervormingen
De socialist Jaurès viel den minis
ter-president hevig aan, omdat die z.
i. handelt als een politicus, die liet
volk gebruikt om booger te klimmen.
Een heftig tumult barstte hierna
los, en beleedigingen werden over en
weer geuit. Eenige leden werden
handgemeen. De president deed toon
de tribunes ontruimen.
Na heropening der vergadering
aanvaardde de minister-president een
eenvoudige dagorde als motie van
vertrouwen, die met 433 tegen 86
stemmen werd aangenomen.
Daarna werd een besluit over de
vrijheden van vakvereenigingen en
opheffing van de bemiddeling tus
schen werkgever en werknemer be-
sproken (een der strijdpunten van het
conflict in de bouwvakken te Parijs).
De minister van arbeid deelde mede,
dat hij de wetgeving in zake bemidde
ling bestudeert en zei, dat hij voor de
Senaatscommissie het ontwerp zal
verdedigen, dat de Kamer heeft aan
genomen.
Vervolgens werd besloten, de zitting
te sluiten. Do socialisten veroorzaak
ten een onbeschrijfelijk lawaai. Niet
temin nam de Kamer met 384 tegen
78 8temmen een motie-Périssoud aan,
waarin de verklaring der regeeriug
werd goedgekeurd.
De vergadering ie opgeheven.
PORTUGAL EN SPANJE.
De Spaansche regeering zond ver
sterkingen van de gendarmen en po
litie op de Portugeesche grens in Ga-
llcië, om invallen van Portugeezeri te
voorkomen.
Zooals men weet hebben de Portu
geesche koningsgezinden daar een
kamp.
DE OPSTAND IN ALBANI6.
Men verneemt uit Cettinje, dat de
jongste concessies, door de Turken
aan de Albaniërs aangeboden, veel
verder gaan dan de oorspronkelijk
aangebodene, maar geenszins de In
williging zijri van de twaalf door de
opstandelingen gestelde edschen, al
lerminst wat betreft het recht om wa
pens t© dragen en het geven van in
ternationale waarborgen voor de door
Turkije verleende concessies.
Intusschen is de strijd hervat. Op
de grens van Montenegro en in Zuid-
Albaniè neemt de beweging vermoe
delijk toe, want de Turken zenden er
troepen heen.
DE AVONTURIER CASTRO.
De Venezolaansche gezant te Berlijn
heeft als zijn opinie meegedeeld, dat
de berichten omtrent Castro's actie
onjuist zijn.
De streek, waar Castro in Venezuela
geland en troepen verzameld zou
hebben, is volkomen woest en 't lijkt
den gezant onmogelijk, dat Castro
hier zooveel menschen om zich ge
schaard heeft.
Hoogstens kan hij over twee vier
honderd volgelingen beschikken, en
da zou 't de regeering niet moeilijk val
len hern in te sluiten en onschadelijk
te maken.
De tegenwoordige regeering Is sterk
en wordt door de bevolking beslist
gesteund. De rust in het land zal door
Castro niet verstoord worden.
Do gezant had ook officieel nog
niets vernomen en hij vermoedt, dat
de berichten over de actie van Castro
van de Antillen ultgaan( wear een
groot aantal ontevredenen wonen.
Stadsnieuws
sedert 2 jaren les in het Engelsch
geeft
Mej. Flelschmann heeft reeds veel
gedaan en zal nog veel kunnen doen
zij geniet eene goede gezondheid in
het verzekeringsleven, en houdt zich
steeds bezig met de pensioenkwestie
in het belang van velen.
Ook buiten haar vak doet zij veel
goods, en menigeen heeft door hare
tusschenkomst en voorspraak eene
betrekkin? gekregen.
Rubriek voor Vragen
Q*aboon«arde& htbben ke! voorrvoht,
VT«jen op TtrsohllUnd g«bied. mlu tooi
beantwoording vatbaar, in te renden bij de
Redactie van Haarlem'* Dagblad, Groote
Hou Ij trast 63.
Allo antwoorden worden geheel koetalooe
gegeven en 100 apoedig mogelijk,
i Aan vragen, die niot volledig naam ca
woonplaat* van den lnwnder vertaai den
Wordt geon aandacht geschonken.
VRAAG: Ik heb een zoon, die smid
wordt. Hij moet machineteekenen
leeren. Waar kan dat gebeuren?
ANTWOORD: In de Burgeravond
school, Nassau! aan.
CONCERT IN DEN HOUT.
Het programma voor Woensdag 12
Juli luidt als volgt:
1. Veteranen Marsch aus der Ope
rette General Consul, Reinhardt
2. Ouverture Giralda, Adam.
3. Charm.ng Gavotte, Bogetti.
4. Grande Fantaisie de l'opéra Car
men, Bizet
5. Ouverture Cosi fan tutti, Mo
zart.
6. Cairo Polka* Lee.
7. Fianqailles Valse, Wesly.
8. Fantaisie op een Thema der Ope
ra Martha, Kappey.
Met Solo's voor Clarinet, Piston,
Baryton en Picolo.
ORGELBESPELING
ln de Groote- of St. Bavo-kerk, te
Haarlem, op Donderdag 13 Juli 1911,
des namiddags van 2 tot 3 uur, door
den haer W. Ezerman, met welwillen
de medewerking van mejuffrouw Me-
ta Roidel (Alt) uit Amsterdam.
Programma
No. 1. Preludium en Fuga, J. S.
Boeh.
No. 2 a Aria „Dettinger te Deum",
Handel. b. „Koinm, Silsser
Tod", Bach.
No. 3. Sonate, A. Mailly.
ar Allegro moderato,
b. Andante.
No. 4 a Aria der Kreuzzug, Schu
bert. b. Trost, Nicolai.
No. 5. Vorspiel zu Parsifal, Richard
Wagner.
Militaire zaken.
De 2e luiit. M. W. L. van AOpheh
is bij het 10e reg. infanterie te Haar
lem belast met hel commando over
de aldaar opgerichte sectie lnfonte-
rie-mitrailleurs.
JL'BILé MF.J. MARY FLEISCHMANN
Zondag heeft Mej. Marv I. Fleisch-
mann, onder talrijke blijken van be
langstelling haar 25 Jarig Jubilé ge
vierd als werkzaam in 't verzekerings
vak. Een schat van bloemen is naar
vereerd, bouqueten, bloemkorven en
bloemmanden, die zij ln hare woning
bijna niet kon plaatsen.
Ook o.a. een bouquet van eene 82-
tarige vrouw, dio door hare bemidde
ling eene wekelijksche lijfrente ont
vangt, haar vermaakt door eene dame
bij wie zij vroeger schoonmaakster
was.
Een mand met bloemen van den
redacteur van het verzekeringsblad
„Mentor". Y\ ei een bewijs dat zij door
verzekeringsvakmannen wordt ge-
eerd.
Een ontelbaar aantal gelukwen-
schen zijn baar toegezonden, tele
grammen, brieven en briefkaarten
enz. Ook ©en geschreven in bet En-
i gelsch, door een wagenvoerder en
1 conducteur der E. N. E. T., die zij daarvan de oorzaak zijn?
VRAAG: Kunt u mij ook zeggen of
in de 394e Staatsloterij op no. 16015
een prijs gevallen is?
ANTWOORD: Bij iedere bankinstel
ling kunt u dat tegen een geringe
vergoeding te weten komen.
VRAAG: Iemand is opgedwongen
een verzekering bij een ongevallen-
verzekerings-maatschappij te sluiten.
Hij heeft de aanvraag geteekend, en
voor het ingaan der polis schriftelijk
aan de directie kennis gegeven, dat
hij geheel en al van de voorgenomen
ve'rzekering afziet. Heeft de maat
schappij nu het recht hem door be
middeling van een informatiebureau
tot betal.ng te dwingen? En kan zij,
ln geval van niet betaling tot vervol
ging overgaan? Zij heeft geen kosten
voor zegel of administratie behoeven
te maken.
ANTWOORD: Dit is een moeilijke
zaak. Overeenkomsten waartoe men
met geweld gedwongen is, hebben
geen rechtsgeldigheid, maar hoe ie
mand een verzekering bij een onge-
vallen-verz. maats, kan worden „op-
gedwongen" is ons niet duidelijk. U
heeft toch de aanvraag geteekend?
Dan moet u ook deze handteekening
doen.
Onze Lachhoek
IDEAAL HUWELIJK.
Dus je bent heusch getrouwd
Ja en uiterst gelukkig. Mijn
vrouw gaat van Mel tot October oj
reis en ik van October tot Mei.
HET GEEFT NIETS.
Aan tafel Mevrouw: Maar, Jo-
han, waarom schenk Je den kapitein
niet ln?
Huisknecht (zachtjes): 't Gteefl
niemendal, mevrouw, bij drinkt zijn
glas dadelijk weer leeg.
ZOO NIET BEDOELD.
Hij: De oude millionair hier op
den hoek ls dood, kind. Zijn vrouw
erft alles... Zou jij niet ln haar geval
willen verkeeren?
Zij: Nee, lieveling ik zou nooit
de weduwe von een ander dan van
jou willen zijn.
DAT GING MOEILIJK.
Wat maak je daar toch voor een
leven, Jantje! riep moeder onder aan
de trap, kort nadat zij een paar gui
tige jongens in het bed had gelegd.
Och Moei antwoordde de knaap
huilend, Plet wil het halve bed
hebbenI
Welnu, dat hoort ook zoo. neem
jij dan de andere helft.
Ja maar Moe, hij wd zijn helft ln
het midden hebben, en mij aan beid#
kanten laten slapen.
VRAAG: Waar kan men de zuivere
opgaven verkrijgen van de waterge-
tijden, zooals die iD de Enkhuizer al-
manak zijn aangegeven?
ANTWOORD: Met behudp van de
gegevens, die u in het door den A.
N. Wielrijders Bond uitgegeven
boekje aan de hand gedaan warden,
kunt u de getijden voor alle plaatsen
nauwkeurig berekenen.
VRAAG: Hoe verwijdert men inkt
vlakken uit een groen-wollen tafel
kleed?
ANTWOORD: Met een weinig zout
zuur.
VRAAG: Ik ben een liefhebber van
zwammen, maar den dag nadat ik
gezwommen heh, ben ik altijd erg
ANTWOORD: Dat kunnen wij niet
be oor deel en. U dient daarover eonz
met uw medicus te gaan spreken,
VRAAG: Hoe heet de dokter, die in
Duitschland manke menschen ge
neest, en waar woont hij?
ANTWOORD: Dat is geen dokteï,
maar een veearts, aan wien u wel
veilig uwe koe of kat, maar niet uw
eigen lichaam kunt toevertrouwen.
VRAAG: Mijn dienst is 30 Juni te
gen half Augustus opgezegd. Waar
heb ik recht op?
ANTWOORD: U hebt recht op loou
tot en met den dag waarop u don
dienst verlaat
VRAAG: Hoe luidt het adres van de
Hollandsche Electr.sche Spoorweg
maatschappij, die de lijnen door de
Haarlemmermeer aanlegt?
ANTWOORD: Heerengracht 272,
Amsterdam.
VRAAG. Kunt u mij ook naam
en aai es opgeven van den directeur
der Nederlandsebe Hei de-Maatschap-
pij?
ANTWOORD. Directeur is de
lieer J. P. van Lonkhuyzen, Nieuwe
Gracht 94, Utrecht.
VRAAG. Is het geoorloofd, boor-
zuux te gebruiken in levensmiddelen
en wordt het door de wet toege
staan En is het ook schadelijk l
ANTWOORD. Een Rijkswet op
dit stuk is er niet Boorzuur mag ge
bruikt worden in die gemeenten,
waar het niet bij plaatselijke rorde-
ning verboden is. Over de al of niet
door Haadou HllL
Wat was de datum, vroeg hij
bedaard, waarop Miss Smith, de
jonge dame, die ik als uw assistent
bij u recommandeerde, bij u in dienst
trad
De veertiende van do maand,
was het antwoord.
En het ongelukkige incident te
Beacon Audley had plaats op den vijf
tienden, ging Ravenscar voort
Hij wendde zich nu weer lot Elisha:
U is al heel slaperig, Mr. Crowe,
als u niet inziet, welke andere gevolg
trekking de politie zal maken, ais u
er in slaagt de verdenking op te wek
ken, dat Miss Vaughan en Miss Smith
een en dezelfde persoon zijn. Denk er
aan, ik uit zelf geeu vermoedens op
dat punt. Maar, omdat hun standpunt
tegenover den gevangene er sterker
door zal worden, zal de politie zeg
gen, dat u waarschijnlijk gelijk heeft
De jonge Wenslade heeft zelf bekend,
dat er een liefdesbetrekking tusschen
hem en Miss Vaughan bestond. De
twee waren bondgenooten en de va
der was hun erkende tegenstander.
Nu heeft u een der twee bondgenooten
bekend gemaakt als thulsbehoorend
aan het adres, waar u beweert, dat
het moordwapen werd gebruikt op
een datum, waarop zij volop tijd ge
had had, het haar bondgenoot per
pakje of als postpakket toe te sturen
om de misdaad te bedrijven, waarvan
hij beschuldigd wordt. Ik geloof niet.
dat uw doel met mij te volgen ls, om
het touw steviger om den hals van
den jongen Wenslade toe te trekken
Juist het tegenovergestelde,
zei de Elisha.
Nu, u kan geen middel bedenken
waardoor dat vlugger zou gaan, dan
op de wijze, die u zelf voorstelt,
zei Ravenscar, een vriendelijker,
maar niet minder minachtenden toon
aannemend. Uw verderfelijke tus
schenkomst zou Dick Wenslade doen
hangen, hetzij dat de politie in staat
was. Miss Vaughan op te sporen of
niet. Het zou de eenige leemte in hun
zaak aanvullen een verband tus
schen den gevangene en het wapen.
Oppervlakkig schijnt dat zoo te
zijn, stemde Elisha grommend toe.
Neem dan mijn raad aan en ga
kalm naar Beacon Audley terug, zon
der u met zaken te bemoeien, die u
niet begrijpt, antwoordde Ra
venscar. Deze dwaasheid, om met
een heet gebakerd hoofd naar Scot
land Yard to gaan, zou onberekenba
re schade berokkenen aan hem, die u
wenscht te dienen, en ik ontken niet,
dat het mij persoonlijk veel last zou
geven. Het is een ernstige beleed!ging
om als medeplichtige ln deze zaak be
schouwd te worden, en waarschijn
lijk zou men niet eens verzachtende
omstandigheden in aanmerking ne
men, omdat ik het uit dankbaren
ijver tegenover de familie van mijn
chef deed.
Elisha begreep, dat hij zich voor
het oogenblik bij deze nederlaag
moest neerleggen. Er was niets tegen
te zeggen, dat als hij zijn vermoe
dens, voor zoover hij nu in staat was
ze uit te spieken, aan de politie be
kend maakte, zij de zaak tegenover
Oick zoo mogelijk nog zwarter zou
den maken, dan op liet oogenblik. Hij
kon tegenover de theorie van Ra
venscar geen andere stellen, die
eenigszins aannemelijk was. De oude
man zou zeggen, dat het pistool zon
der zijn voorkennis was weggenomen
en dat de datum van de komst van
Miss Smith in de Wardourstraat
overeenkwam met den datum, waar
op de geliefde von Dick Wenslade
uit Beacon Audley verdwenen was.
Ravenscar had niets toegestemd,
maar hij had veel laten raden, en hij
had den grond onder Elisha's voeten
doen wankelen door te doen denken,
dat hij dezelfde belangen voorstond
zelfs dal hij er voor tegen de wet
wilde zondigen.
Heel goed, heeren, misschien
heeft u gelijk en is de taak mij te
zwaar, zei de oude man berouwvol,
de rol van een provinciaal aanne
mend, wiens ijdelheid een knak heeft
gekregen. Ik zal het zoo laten als
het is en weer naar mijn dorp terug-
keoren, zonder mij er verdér mee te
bemoeien. Ik wensch u goedenavond.
Met spottende beleefdheid maakte
Ravenscar de deur van het glazen
vertrekje open, om den ouwelkomen
bezoeker uit te laten.
Mij dunkt, vriend, dat ik u maar
de deur uit meest laten, lachte
hij, voor het goval dat dit artistie
ke tapijt u tot verdere indiscretie
mocht verleiden.
Hij geleridde het mannetje den win
kel door naar de straatdeur en bleef
hem nakijken, totdat hij onder de
menigte verdwenen was. Toen keerde
hij naar zijn kantoortje terug en be
gunstigde den antiquiteiten-koopman
met een voldaan knikje.
- Het vuur werd ons eer. beetje te
na aan de schenen gelegd, zeide
hij. Maar hij heeft er nu meer dan
genoeg van. Ik zal eens een appeltje
moeten schillen met zekere Jonge da
me. die dien ouden vlegel tegen mij
heeft opgezet
Mr. itaphaèl zuchtte en gr inrukte.
Ik hoop, dat u zekerder is van
de Jonge dame, als ik het ben van uw
oudon vlegel, zei bij. Mr. Crowe
leek mij toe niet zoo'n domoor te zijn.
ofschoon Jij het natuurlijk hot beste
weet, en jo hadt volkomen gelijk om
trent hetgeen het gevolg zou zijn als
hli naar Scotland Yard ging. Je bent
nu mooi gewaarschuwd, mijn waar
de, en ik begin er nu achter te komen
wie dat pistool kaapte. Vuurwapenen
van dien datum zijn heel duur om te
koopen, en het is heel wat goedkoo-
per, ze te stelen.
Intusschen wandelde Elisha weg,
om een of ander goedkoop hotel op te
zoeken, waar hij den nacht kon
doorbrengen. En terwijl hij zoo voort
liep bedacht hij, dat het leven en de
eer van Dick W enslade van bet vin
den van Phyllis Vaughan afhingen,
en of zij een voldoende verklaring
kon geven van haar verblijf in de
Wardourstraat. Elisha voelde, dat
zijn lippen lot zoolang verzegeld
moesten blijven. Zonder een dergelij
ke verklaring van het vermiste meisje
zou hij zeker, zooals Ravenscar zich
had uitgedrukt, bet touw om den hals
van W enslade nauwer toehalen, als
hij het opsporen van de origine van
het pistool bekend maakte.
Hij leed ook ouder een gevoel van
een nederlaag, want hij voelde als
bij instinct, dat de val door zijn' te
genstander listig was opgericht, om
hem het werk moeilijk te maken,
en die overdenking vervulde hem
met nieuwen angst over zijn vroeger
buurvriendinnetja
De kerel zou nooit deze houding
hebben durven aannemen, als hij niet
overtuigd geweest was, dat Phyllis
voor goed zou zwijgen, zeide hij
tot zichzelf. Hoe en waar Kon ik
daar maar een antwoord op vinden.
HOOFDSTUK XVL
Chocolade en
Dynamiet.
Vlak op het Zuiden stond de hut
van Michael Standish op het strand,
onder de beschutting van het voor
gebergte Haar geteerde wanden
zweetten in de middagzon en binnen
in was de hitte ondraaglijk. De knap
pe dochter van "den visscher had
haar naaiwerk meegenomen ln de
open lucht, op een bank aan dien
kant van de hut, waar de brutale zee
haar mooie oogen niet kon hinderen,
en van waar zij een onbelemmerd
uitzicht had op het zig-zag-pad langs
de duinen en op het strand aan den
voet van de dorpsstraat.
Hoe vlijtig zij ook de naald han
teerde. toch keek Ella Standish her
haaldelijk naar belde wegen, waar
langs haar nederige woning bereikt
kon worden. Zij hud den laatsten tijd
niet te klagen gehad over gebrek aan
attentie van den kant van den man.
dien zij aansprak en aan wien zij ook
dacht als „Carter", en zij wist, dat
zijn afwezigheid van de laatste paar
dagen moest worden toegeschreven
aan zijn vertrek naar Londen, maar
nu keek zij uit naar zijn terugkeer.
Hij kon óf langs het zig-zag-pad, óf
langs het strand komen, beide we
gen waren van de Priory af even ge
makkelijk. (Wordt vervolgd).
