HAARLEMS DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
zaterdag 22 juli 19x1
haarlemsche
iiandeSsvereeingiiig
Go«dgek. bij Kon. B«sl. nu 18 Nov. 1890.
Do Haarlemsche Handelsvereni
ging bier ter stede, opgericht 10 Mei
1892, beeft in den loop van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen.
In teer vele gevallen, zaken van ver
schil lenden aard betreffende, la zij
opgetreden en dikwijls met groot
Buccès. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waordeeren, door als lid der Vereeni-
glng toe te treden. Er zijn wel meer
dun 600 leden, maar dat la niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoen
de, Ja zelfs particulieren, moesten lid
worden, om ten min ate te laten gevoe
len, dat men hel werk op prijs stelt,
dat de Haarlemsche Haudelavereeni-
gmg steeds opneemt, als duende, wat
hare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe jaarlijkscbe
cuutrlbutre van 3.50, die gevraagd
«ordt.
De Haarlemsche Handelsvereeni-
glng bemoeit zich in de eerste plaats
er uiede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan te
manen en tnformatien voor hen in te
wujiien. Bovendien bebben de leden
bel recht, bet hun gratis te verstrek
ken advies van deu rechtgeleerden
adviseur dei' Vereeuigiug te vragen,
die ook in proceduren en faillisse
menten gratie voor heu optreedt, na
tuurlijk alleen voor raken betreffende
den handel en hel bedrijf der leden.
Als proef kunnen voorlaan nieuwe
leden voor een half Jaar worden aan
genomen, doch slechts het 2e halfjaar
gtan 1 November tot en met 30 Aprüj
ad I 1.75 de halve contributie.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver
ering ng zijn de heeren Mrs. Th. de
Haan Hugenholtz en A. H. J. Merens,
bpuarne 94, alhier, die voor de leden
eJken werkdag van 24 uur des na
middags zijD te spreken.
Het bureau der Vereeniging ls ge
vestigd Jansweg 11.
Voor Incasso's door bemiddeling
der Vereeniging wordt een vaat
recht van 6 pet, der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
steeds worden bijgevoegd, bij Inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te innen.
De kosten van tnformatiön naar
buiten de stad woonachtige personen
bedragen 60 ets. per informatie, plus
vijf cents porto-vergoediug. Informa
tion naar binnen de stad wonende
personen worden gratis verstrekt
FteteüWèn op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer met 10 ets. voor porto-
Veigoedxng is toegevoegd.
Ruim 1748 information en rechts
geleerde adviezen werden in het af-
gcioupen Jaar gegeven.
In de inaonueu Mei en Juni 1911
zijn 56 vorderingen tot een bedrag
van f 1570 85 betaald; 14 vorderingen
worden afbetaald, 11 vorderingen
zijn uitgesteld.
Volgens art 7 dient bet geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadrea
seert aan het Bureau, dat geopend Is
dugelijks van 9 tot 5 uur en waar ook
verdere inlichtingen zijn te bekomen.
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat men, hoewel geen
ltd der 11. H. V.. toch van haar infor
matièn kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereeniging
informatièn door haar worden ver
strekt, en dat voor Informatièn op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
Van onzen Reïzenden
Redacteur.
OP SEINPOST.
Bomhard Mörbitz, de beste Duitsche
karakter-komiek! De goede faam hoeft
zijn entrée joyeuse eenige dagen ver
traagd. Men heeft aan de grens zijn
bagage achtergehouden. Welk een
schitterende reclame. Verlangd en
verwacht te worden maar zich niet
t3 kunnen vertoonen. Dat maakt de
spanning erooter. Grootere spanning,
hoogero eischen. Voldoet Mörbitz aan
die eischen? Hij is niet groot van
stuk, krachtig gebouwd met oen rond
gelaat, dat als een weeke gutta-per-
cha plaat tot veel maskers kan omge-
deukt worden. Eerst komt hij op nis
jurist medicus, philosoof. en houdt,
goed gegrimeerd collo—- over de kus.
Geestig gevonden, irtelligent voorge
dragen, heeft deze v/v»-dracht dadelijk
succes gehad. Daarna was hij een
Duitsche keukenprinses en hoe talrijk
zijn grappen ook waren, ons staat
deze Duitsche variété-specialiteit,
vrouwen door mannen te laten voor
stellen, te"on. Hel blïïft wansmaak.
Maar ten slotte, als onbollig recruut
van het luchtschlnhataillon, verhalend
van de groote nieuwe uitvinding van
deporeuse uniform.
Na afloop van de voorstelling aan
de artisten-lafel in 't café van Sein
post. Schoone vrouwen, met overdaad
van jmveolen getooid. Karakteristieke
mannen-koppen. De moderne bohème
maar de bohème, die eerste klas
rijdt, die hoogere honoraria betrok
ken dan ministers. Toch kunnen ook
ministers komiek zijn en eveneens ka
rakter hebben. Maar geestig zijn ze
te zelden. Daarom is het rechtvaardig,
dat ze minder verdienen de ministers.
Geest moet duur betaald worden,
want geest is zeldzaam ministers
zijn het niet.
„Mag ik u eens interviewen, Herr
Mörbitz?"
Herr Mörbitz zet op eens een zeer
ernstig gezicht. Daarnet nog vroolïjk
met het succes van zijn eerste optre
den voelt, hij opeens 't gewicht van 't
oogenblik. De reporter eveneens. Twee
ernstige, mensehen zitten tegenover
elkaar. Alica Rejane. de schoone dan
seres, die zooeven do Rondenia, Gra
nada, La Jata en de Mi Sultana
gedanst heeft, de oranje sjerp om de
soepele leden, kijkt ook al ernstig. Al
léén Radjah, do slangendnn seres kijkt
den reporter met twee donkere,
schalksche oogen aan. Zij is niet
bang voor reptielen.... en zal straks
den reporter zolf wel angst en schrik
inboezemen.
Maar voorloopig is Mörbitz aan 't
woord. Vertelt van zijn levensgeschie
denis. Hij is student geweest en was
toen al getapt om zijn grappen, die hij
alle zelf improviseert. Daarna de on
vermijdelijke liefdesgeschiedenis. De
groote domheid, die alle geestige lie
den in hun leven schijnen te moeten
doen.
„Umgesattelt", zegt hij zelf naai
de modernste der faculteiten, het café
chautant. In stede van dokter der gees
ten .doctor der geestigheden gewor
den. En verdient een professors-hono
rarium nu, voor één uur collego
daags.
„Zet u 't in uw couranten?" vraagt
de komiek, en hij kijkt wat angstig
op naar Braun en Loewe, de twee di
recteuren.
Madame Braun houdt lieur waaier
tje voor 't fijnbesneden gelaat en
knipt den reporter aanmoedigend toe.
„Anders zou ik 't u niet vragen'"
,,'t Eerst heb ik aan het Tlialia
Theater te Berlijn gewerkt. Toen was
ik 20 jaar. Daarna aan 't Leipziger
Slad-thoater en vervolgens aan 't
Metropol Theater te Berlijn. Daar
heb ik voor acht maanden 45000 mark
gage gehad
„Dat verdient bij ons zelfs geen
medicus, als is hij er doctor in de
klassieke philologie bij."
„Ik maakte mijn specialiteit van
grappen in Saksisch dialect. Heb de
eer gehad voor Z. M. den koning
Fried rich August van Saksen op te
treden. Deze diamanten doekspeld
met 's konings initialen was mijn be
looning."
Hij wijst op het kleinood van zijn
das.
„Ik wil dansen voor den koning
van Saksen", zegt Rejane.
„Ik voor den Duitschen keizer",
troeft Radjah
En de twee danseressen zien el
kaar aan fonkeloogen tegenover
fonkeloogen. En haar diamanten rin
gen en broches en oorbellen fonkelen
ook.
„Het is verbazend warm vanavond"
meent de reporter.
..Mijn grappen, zijn in Duitschland
populair geworden. Men zegt, van
grappen, die ik niet gemaakt heb.
„dat is er een A Ia Mörbitz". Ook heb
ik veel nadoeners... Maar dat trek ik
mij niet aan... hot publiek weet te
genwoordig heel goed echt van valsch
te onderscheiden....
„En mademoiselle Réjane. mag ik
u ook eens interviewen?"
Zij wordt opeens bleek. Alleen 't
mondje is fèl purper. En ze slaat de
oogen neer.
„Neen... u moet mij aankijken....
Dan vlot het vragen beter".
Zoowaar, die bij de hande feeks,
zooeven op liet tooneel, de danseres,
die een heel publiek betoovert, is ver
legen als een klein, jong meisje
verlegen.
„Jong aan het tooneel gekomen?"
„Ja... al toen ik twaalf jaar was.
Mijn moeder was „la Tirana", de be
roemde Spaanscbe gitana, die eens
een beroemden toreador in 't publiek
een oorvijg gegeven heeft, omdat hij
den stier niet volgens den regel had
gedood... later is zij met dien toréa-
dor getrouwd."
„Heeft zij toen haar lessen in de
toréomachie voortgezet?"
De reporter ontvangt als eenig ant
woord, zelf een tik met den waaier.
Jong heb ik gedanst en ni'jn heele
Jevcn is sedert dansen geweest. Ik
heb in alle lande'n der wereld ge
danst, in Spanje Frankrijk, Duitsch-
land, Scandinavië, RuslandEn
dansend ga ik het leven door. Ik ben
'niet gelukkig ais ik een dag niet ge
danst heb... Dan is het of mij iets
ontbreekt En 's avonds na een dans
voel ik mij Histiig, gelukkig en ik
wandel langs het strand.
„Wat heeft u een onbescheiden
valt, mijnheer!" meent Radjah.
„U weet niet half hoe onbeschei
den. dat moet u straks ervaren, als
de beurt aan u komt..."
„llt ben niets bang..."
„U zult het worden..."
„Ik heb thuis een levende krokodil
van zes voet als huisdier."
„Er zat te Warschau een officier
in de loge, die met proppen papier
naar mij wierp... uit baldadigheid.
Toen ben ik toornig geworden, van
het tooneel gesprongen en heb hem
een schallenden oorvijg gegeven...
zóó waar ieder bij was."
„Kind van uw moeder... en had dat
succes..."
„Bij het publiek... want sedert was
het theater eiken avond stampvol.
Maar H had gevaarlijker kunnen af-
loopen. Want ik had dc uniform be-
leedigd en daar staat Siberië op
doch men heeft het door de vingers
gezien."
„Men heeft gelijk gehad En hij
droeg toch geen uniform op de
wang".
Maalr eij Was daarna toch even
rood als zijn jaskraag. Is het hi et
schandelijk, propjes van een courant
te maken en daarmee naar een dame
op het tooneel te weipen."
„Mademoiselle, propjes van een
courant to maken alleen reeds is een
halsmisdaad De menschen weten
niet hoeveel moeite het kost de cou
rant te vullen... In deze warme da
gen...".
Wat Radjah, de slangendanseres
ons daa'ra vertelde, melden wij u la
ter.
Parijsche Brieven
C.CLXXXV.
Toen Caillaux, de tegenwoordige mi
nister-president, noc maar minister
van Financiën was in het kabinet van
Clémencean, den Mameluk, streek hij
zich op een roeden dag do vingers
door het hoofdhaar, dat hij niet bezit
en sprak monologisch„Als ik nu
eens de Staatskas ging verrijken door
bet verhouden van d« prijzen der si-
garettes. Een prachtidee Vijf cen
times verhooging per elk pakje van
op sieorettes dot voelt, denk ik.
zelfs de armste drommel niet. En op
dm srrooten hoop me Ven die veelvou
den van 5 centimes een reusachtig be
drag uit. dat men eventueel zou kun
nen besteden aan het verboogen van
het traktement der kleine 600 afge
vaardigden. wier 15000 francs salaris
per jaar toch eigenliik een honger
loon is.... Eurèka Een prachtidee l
Niet voor niets ben ik een financleele
specialiteit."
En het hoofd van Caillaux. dat niet
ongelijk is aan een biljartbal met
franjes, glansde van intellektueel ge
not of genoeglijke iutellegentie. Hij
voegde de daad bij het woord en ver
hoogde de prijzen der diverse soorten
sigaretten van 0,35, 0,60, en 0.70 iot
0.40, 0,65 en 0.75 francs.
De rookers mopperden „Dat Cail
laux stikko in rook en verdwijne
.Caillaux verdween werkelijk van het
tooneel. toen Briand aan het roer
kwant. Briund vond den grooten fi
nancier wat al te compromettant
vcor zijn. Briand's, socialistisch verle
den.
Doch dc <»oedhartige, vleezige Monis
r.nm den uitge-slootene weder in zijn
regeeringsmilieu op. En zie den 26-
sten Juni laatstleden verklaarde Cail
laux. dat bovengenoemde prijsverhoo-
gingen geen noemenswaardige verrij
king van de Staatskas hadden teweeg
gebracht, weshalve, van 1 Augustus
a. s. af, de oude prijzen der sigaret
tos weder in eere zullen worden her
steld.
Men moge Caillaux verwijten, wat
men. "wilj één ding slaat vasthij is
een man van de daad en is niet bang
uitgevallen. Zelfs heeft hij, gelijk In
de kwestie dor sigaretten, do zeldza
me durf om, wanneer hij zich vergist
heeft, zulks zonder ontslag te erken
nen.
AuVélien Soholl schreef eens „Vou-
lez-vous juger un homrne Donnez-
lui un commandement."
Caillaux heeft nu een commando,
het commando over liet Fransehe
Rijk. Medestanders of tegenstanders,
allen zullen, houd ik voor zeker, hoe
langer zoo meer gewaar worden, dat
liij een „homme de gouvernement" van
den echten stempel is. Of Frankrijk
er wel of slecht bij zal varen, hangt
bijkans uitsluitend af van Caillaux'
oprechtheid. Er bestaat, helaas, reden
genoeg om aan die oprechtheid te
twijfelen.
Kwamen Clémenceau en Briand
hröfdmkeUik door hun eigen kracht
aan het bewind, en kwam Monis door
gebrek aan zwaarte niet de licha
melijke In de hoogte ln Cail
laux' loopbaan speelt de erfelijkheid
een niet geringe rol.
Papa Caillaux, Eugène van z'n voor
naam, werd den 22sten Mei 1874 be
noemd tot minister van Openbare
Werken, in het kabinet van generaal
do Cissey. Het was in den tijd, dat
maarschalk Mac-Mahon had
nomen het Elyséo te bewonen tot tijd
en wijle legitimisten en Orleanisten
het eens zouden zijn geworden om
trent de keuze van een koning.
Eugène Caillaux deed zijn uiterste
best om de zakenmenschen voor die
combinat.e te winnen.
Middelerwijl echter werkten Gam-
betta en zijn vrienden hard voor de
Republiek. In 1877 wisten zij niet min
der dan 363 republikeinen naar de
Kamer af te vaardigen. Toen lieslo-
ten de royalisten, waarvan de mili
taire president der Republiek oen
volijverig partijgenoot was, een klei
nen „coup d'état" te slaan. Den 16en
Mei sprak de hertog de Brogi.e, tot
minister-president benoemd, de ont
binding der Kamer uit. En zes maan
den achtereen ontsloeg men rechts en
links de ambtenaren, die men van
anti-koningsgezindheid verdacht.
In dat kabinet was papa Caillaux
minister van Financiën. En hij spaar
de geen moeite om te trachten, der
Republiek den nek om te draaien.
Do republikeinen zegevierden ech
ter. En in November 1877 lag papa
Caillaux op de straatsteen en.
Doch gedurende al den tijd van
zijn ministerschap had de voorzichti
ge man er voor gezorgd, de vriend
schap der groote geldmannen te win
nen. Hij schaarde z:ch aan de zijde
der groote spoorwegmaatschappijen,
tegen wier monopolies kleine ven-
nootschapjes een wanhcplgen strijd
streden.
Toen papa Caillaux dan ook be
windsman af was, ontfermden de
spoorweg-maatschappijen zich over
zijn lot en benoemden hem tot voor-
zitter van den Raad van Beheer der
lijn ParijsLyonMéd'terrar.ée. Hij
werd de vriend en raadsman der
Rotlischilds, Schneiders, Creusots en
andere geldkoningen. Zijn reeds
groot vermogen groefde sterk aan.
En toen papa Eugène stierf, lief hij
zoon Joseph ettelijke millioenen,
machtige relaties, benevens politieke
handigheid na.
Men ziet dus, dat Joseph Caillaux,
de zoon, een geboren „homme de
gouvernement" is.
Vergelijk dezen fortuinlijken Jozef
nu eens met Clémenceau, die zijn
loopbaan begon als jong geneesheer,
die slechts een paar patiënten had
om zo zieker te maken, en niet Briand
dne de maatschappij intrad als jong
advocaat, wien noch groote noch
kleine dieven hun belangen toever
trouwden schraal in kas en kaal
in relaties als beiden waren.
Nauweiijiks had Joseph Caillaux de
schoolbanken verlaten, of es, erfe
lijke belastLngl hij hield zich bozig
me tfinancieele en administratieve
kwesties, hetgeen hem spoedig de be
noeming in den zak bracht tot inspec
teur van Financiën en vervolgens die
tot leeraar aan de Ecol© des Sciences
politique^.
Kort daarop werd hij tot afgevaar
digde van Maniers gekozen.
Daar brak de crisis der Dreyfus-
affaire uit. En dc minister-president
Waldeck-Rousseau, die, teneinde de
volksonrust tot bedaren te brengen,
een beroep lvad gedaan op de méde
werking der socialisten, meende, als
tegenwicht, de conservatieven tot
kalmte te moeten stemmen, door
iemand uit het behoudend milieu in
zijn kabinet op te nemen. Joseph
Caillaux was schatrijk, had een pa-
tricischen naam, was kundig, was
actief, sprak gemakkelijk en vlot,
was allesbehalve democratisch van
aard Joseph Caillaux werd na
tuurlijk minister van Financiën. Tot
op zekere grenzen heeft ook de poli
tiek haar „onverbiddelijke logica."
Caillaux is bijzonder handig hij
i heeft een prachtige politieke leer-
school doorloopen. Iemand, <lie, als
hii, afkomstig is uit een patricisch
milieu en zich niettemin de allures
weet te geven van een overtuigd de-
niocra at zoo iemandis ontegen
zeggelijk van het hout, waaruit men
do „hommes de góuvernoment"
snijdt.
Toen Argentinië leentjebuur hij
Frunkrijk wilde spelen, weigerde
Caillaux de desbetreffende inschrij
vingen ter Beurze. De hoog© banken
begrepen, dat liet zaak was, goed©
maatjes te blijven of te worden met
dezen on afban kei ij ken man, die het
vertrouwen van oen groot gedeelte
der bevolking luid weten te winnen,
weshalve hij langs lijnen van gelei
delijkheid wend benoemd tot
a. president van het Crédit Fonder
Egyptien, op 250.000 francs salaris
per jaar,
b. president van het Crédit Foncler
ArgentSn, op 200.000 francs salaris
per jaar,
c. president van de Banco del Rio
de la Plata, op 225.000 francs salaris
per jaar.
Voeg bij die bedragen zijn nog veel
grooter eigen vermogen houd reke
ning niet zijn afkomst, zijn opvoe
ding en zijn karakter dat „ou 11e
peut plus" hooghartig is en ge
kunt «enigermate nagaan, wat Cail
laux voelt voor de behoeften van liet
volk, dat zich sedert tallooze jaren
slag op slag in zijn verwachtingen
bedrogen heeft gezien.
„Vous vouliez la République, vou.«
l'avcz. Restez tranquilles. Gardez i<
tambour, niais pas de bruit".
OTTO KNAAP.
Van Sb Reslöentte en haar
bewoners.
CXVIIL
Op het oogenblik, dat ik dit schrijf,
hebben een groot aantal Hagenaars
stijve halzen. Al een paar dagen lang
staarden ze te Scheveningen tusscheu
4 en 5 uur naar der. kant van Wasse
naar. om te zien of Lütge niet zou
aankomen.
llet gaat dezen vlieger niet voor den
wind, door den wind. Eerst kon hij
niet opstijven, wegens gebrek aan den
motor, dan bezorgt - eigenwijze im-
nressnrio hom een schadepost je van
een naar honderd vulden door iu de
machine te gaan zitten, den motor te
doen aanslaan en te—" «n hek aan
to vliegen of juister te rollen, en als
dan alles weer in ordo is, kan van
een vlucht naar Scheveningen niets
komen door den wind. Misschien ook
door de erbarmelijke voorwaarden,
die Zeebad bood.
Lütge moet tusschen 4 en 5 uur om
het Wandelhoofd vliegen. Komt hij
even na 5 uur dan kriigt hij geen
cent betaald. Nu is het einde van den
middag juist een van de meest winde
rig© oogenblikken van den dag, maar
dat uur werd natuurlijk zoo bepaald,
om een gTooten toevloed te lokkon
van thee- zee- en bitlerlustigen. Dat.
is dan ook gelukt. Mnandag was het
op den Strandweg en de aanliggende
café's tjokvol, Dinsdag ook nog,
Woensdag wat minder Zeebad ver
dient daar handen met geld, ook als
Lütgo één minuut over vijven ver
schijnt, hoewel hij dan niets ontvangt.
Komt hij op dat lastig© uur wel op
tijd. dan krijgt hii den Zeebadprijs
een enormen prijs, geen ƒ2000, geen
1000, geen 800, geen 500. geen 300.
nen 200. tweehonderd harde gul
dens voor een vlucht van Duindigt
naar Scheveningen
Moet nof beter bewijs geleverd wor
den, dat de toestond in de aviatiek
verro van ideaal is en het er hard
geld verdienen is Tweehonderd gul
den Daarvoor waagt iemand zijn le
ven en zijn toestel om een moeilijke
vlucht uit te voeren I
In do lucht zweeft ook de zeker
heid van de raadsherstemmelingea
op hun zetels. Dinsdag 25 dezer
brengt do zekerheid, die vooruit niet
te voorspellen is. In I komen vier
S. D. A. P.'ers mei mr. Treub en
drie rechtsclien. Alle partijen werken
op zichzelf, daar een anti-socialis-
tisch verbond links in de noodzake
lijkheid zou brengen, den heer Van
Liefland te steunen, wat eens beslist
afgewezen werd. Een samengaan
van links met de S. D. A. P. is door
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Op de min of meer onomwonden
verzoeken van mijn vrouw, dat wij
dit jaar, evenals Hupstra, Hop ma en
hun familie, een zomer-uitstapje
zonden gaan maken, had ik tot mijn
diep leedwezen afwijzend moeten be
schikken. Er zijn namelijk menschen,
dio voor zulke dingen geen geld heb
ben zelfs wanneer ze niet in Cokes
ovens hebben gespeculeerd, of niet
opgeslagen zijn in huur of belasting,
menschen, die om het zoo te noemen,
van huis uit geen geld hebben om te
reizen. Welnu, hij die categorie be
hoor ik ook.
Toen ik mijn vrouw eenmaal die
teleurstelling had moeten bereiden,
was mijn eerste gedacht© geweest,
haar geestkracht te geven om die te
dragen en wel door een wijsgeerige
beschouwing over de schaduwzijden
van reizen. Deze poging was niet ge
slaagd, mijn vrouw had ten antwoord
gegeven, dat zij wel op reis ging voor
baar genoegen, maar niet voor haar
verdriet, een van die verklaringen,
waarna dobatteeren eigenlijk onmo
gelijk wordt on waarin het schoone
geslacht bewonderenswaardig sterk
pleegt te wezen.
Ik luid er dus wat anders op ver
zonnen. Toen op een middag nie
mand in huis was, dan wij samen,
had ik mijn vrouw den gemakkelijk-
8ten stoel aangeboden, was zelf te
genover haar gaan zitten cn had ge
sproken hetgeen volgt
„Lieve vrouw, j© wilt op reis. Wat
is reizen Reizen is niet loopen,
want dat kun je in de Groote Hout
straat ook, het is evenmin klimmen,
want dat kan op de duinen geschie
den, het is ook niet sporen, want daar
me© kun j© je zelfs als je naar Den
Helder gaat vermaken, reizen is geen
eten en drinken, want dat doe le
thuis eiken dag en reizen is geen
slapen, omdat jo dan niemendal ziet.
Reizen is dus liet krijgen van nieuwe
indrukken, verscheidenheid van in-
drukken.
Wat zijn Indrukken Immers niets
anders dan beelden voor het oog,
die op do hersens worden overge-
vracht. Daarover zijn we het eens,
nietwaar Goed. Nu heb ik hier
een reisgids van den Rijn en ©en al
bum met Rijn gezichten. We gaan dus
op reis naar den Rijn ik weet, dat
liet altijd eon hartowensch van Je
geweest is. Zouden we de spoorreis
maar niet overslaan Hot is in den
trein vol en stoffig, waschwaler ont
breekt zooals gewoonlijk. Do D-trein
mag dus gaan zonder ons, wij stap
pen toch te Keulen uit, geven onze
bagage aan een witkiel, om die naar
het hótel te brengen, krijgen geen
ruzie over de fooi, omdat dc man in
werkelijkheid niet bestaat en verze
keren ons van de mooiste kamer In
het heele hótel. De gérant zegt, dat
een Russische baron dio kamer in ge
bruik heeft Dan smijt u den kerel er
maar af, begrepen Diep buigt de
gérant, hij zal er voor zorgen. Ik
vrag je komt zooiets op een heusche
reis ooit voor
Heb jo honger, vrouw Neen, niet
waar, dat komt omdat w© pas ln
onze huiskamer koffie gedronken
hobbon. Wo gaan dus ©en toertje
door Keulen maken en natuurlijk
komt ©r juist een taxi voorbij. Stap
maar in. Weet je nog hoe gezellig
het was, toen neef Willem ons on
langs in zijn auto naar Utrecht heeft
laten toeren Stel je dan die bewo
ging goed voor en breng dien indruk
op Keulen over. Het is prachtig weer.
Wat een drukte in die straten en wat
is dio Rijnkade mooi. Aardig, hé,
dat de kleine kinderen elkaar in het
Duitsch toeroepen. Bij ons verstaan
zo dio taal op hun zestiende jaar nog
niet eens goed, 't is toch wel waar,
dat alles in het buitenland beter is,
dan hier 1
Waarom blijf jo stilstaan, chauf
feur
De maai antwoordt, dat een agent
van politie proocs-verbaal tegen hein
wil opmaken, voor te snel rijden.
Geen sprake van. En ik geef den
agent, een kerel als een boom, een
draai om zijn ooren, zoodat hij suize
bollend tegen den grond rolt.
Vooruit, chauffeur.
En onze wagen rijdt verder. Dc
Schutzm&nn is, wanneer ik
omkijk, weer opgestaan en dreigt
met de vuist. Ik lach wat om den
man. Hoe wil hij een taxi-chauffeur
bekeuren, die niet bestaat en mij
voor dien oorveeg laten straffen wan
neer ik bewijzen kan, dat ik op dat
oogenblik te Haarlem in mijn huis
kamer zat? Zie je, vrouw, dat is nu
juist het aardige van deze manier
van reizen je doet wat je wilt en
hebt nergens last van.
Natuurlijk bekijken we den Dom.
eerst dc prachtige deuren (hier heb
je or een Ansicht van) en dan hel
inwendige van de kerk, dat je in
dit album vinden kunt. En fooi aan
den Suisse Niet noodig, we ver
dwijnen zonder dat hij ons zelfs ziet
vertrekken.
In een aardig café aan de Ring-
bahn gaan we een kleine verfris-
sching nemen en nu wordt het lang
zamerhand tijd naar ons hótel le
gaan en daar wat te rusten, want
het is warm en vanavond moeten
we weer uit. Wou jo met de tram
gaan Welnee, we nemen weer een
auto-taxiwaarom zouden w© ons
gemak er niet van nemen, als het
toch niet betaald hoeft te worden
In het hótel ia alles in ordo. De
Russische baron ia van de kamer
afgezet on groet nog beleefd, als hij
ons ontmoet. Dag, man I Natuurlijk
denkt hij, dat wij minstens hertog
en hertogin zijn. Heb Je ooit van je
leven, vrouw, zoo'n prachtige kamer
gehad Neen natuurlijk, want vroe
ger hebben we op reis onze kamer
altijd moeten betalen en dat kon
zoo duur niet lijden en deze denk
beeldig© kamer kost niets. Kijk eens
aan, een echt marmeren waschtofel,
keurig ameublement, een elcctrische
kroon, 't ls In één woord scliitte-
rend.
Nu kunnen we vanavond naar een
van de parken gaan, of naar een
schouwburg het Sommer-thcater, de
Scala of de Reicnshallen, wat je
maar wilt. De vortooniug bij Frits
van Haarlem hel) je wel twintig keer
gezien, welnu, verbeeld je, dat er om
je heen allemaal Duitschers zitten,
kauwende en drinkende, inplaats
van Hollanders en het is precies een
voorstelling van Van Haarlem.
Maar w© moeten eon beetje vlug
roizen, omdat ik vanavond een ver
gadering heb, die lk niet mag mis-
loopen. Het Duitsche avondeten kun
nen we gerust overslaan, dat is toch
maar aardappelsla of augurkensla en
het eeuwige varkensvleesch ver
beeld je, in die hitte. Bovendien heb
ben we pas koffie gedronken. Het
laatst© wat we van ons hótel zien is
de diep buigend© gérant en het eer
biedig groeiende personeel, en nu
heeft niemand wat aan ons ver
diend, omdat het maar oen denk
beeldig hötol is. Dozen keer hebben
we geen lust ln sporen, hot is mooi
weer, dus gaan we met de boot naar
het Niedorwald, vlak tegenover Din
gen. Gezellig is dat klotsen van het
water tegen de wanden on liet regel
matig© geluid van de machine dat
ken je nog wel van het tochtje, dal
we per boot gemaakt hebbou naar
Zaandam. Alleen is bet landschap
aan den Rijn wat mooier en meer
afwisselend. Hier heb Jc al de kijk
jes in bet album, dat ik van de Hup-
ma'3 geleend heb. Zit Jo goed op je
vouwstoeltje of heb je lievor deu
makkelijken armstoel van thuis?
We komen bij den voet van
Niederwald en willen natuurlijk
naar boven, naar het gedeukteoken
van den oorlog van 1870/1. Het 1.'
druk op de boot, zóó druk, dat al de
rijtuigen stellig bezet zouden wezen,
vóórdat wij er in konden komen,
.wanneer er niet op het juiste oogen
blik ©en victoria kwam aanrijden,
waarop wij juist beslag kunnen leg
gen. Zooiets gebeurt bij het werke
lijke reizen nooit, maar als je reist
zooals wii, regel Jo dat alles naar jc
el behagen.
Ons paard is zoo vlug, dat het
leder ander rijtuig voorbijloopt en
ons in een oogwenk naai- boven, bij
het Denkmal brengt. Eerst het
prachtige beeld zelf zien (hier heb
je het, heel schorp en duidelijk, op
een prentkaart) en dan het uitzicht
over den Rijn bewonderen. Je kont
liet, Koninginneduin, welnu, verbeeld
je aan weerszijden groene bergen,
inplaats van duinen, en links on
rechts een stroomende rivier, inplaats
van het dorp Bloemendaal ©n jo weet
er precies alles van. Om je heen hoor
jo Duitschers roepen „aber wi© rei
zend Wunderschön I" wat ik je met
een onberispelijk Duitsch accent
kan weergeven, alsof je er bij stond.
Ik donk, lieve vrouw, dat je na dit
uitstapje wel dorst gekregen zult
hebben de warmte is groot en het
gezicht van die Duitschers achter
hun groote potten bier stemt tot na
volging. Van Rijnwijn hou jo im
mers niet Neen. kelluer, dank j«.
we zullen dan maai- liever wat limo
nade van Sipkes nemen uit het buf
fet, want mijn keel is droog van al
dat pra.... ik tncen van al dat reizen.
We logeeren vannacht in Bingen,
vrouw, en als je lust hebt, gaan we
morgen verder, zoo ver als je wilt.
Bij deze manier van reizen kan liet
geld eenvoudig niet op.
FIDELIO.
