NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
DÜ liüü VËHNAMTE
2?e Jaargang. No. S614
Verschijnt dagelijks, behahre op Zon- en Feestdagen.
ZATERDAG 22 JULI 1911 C
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
per drie maanden: J&wlL Van '—5 regels 50 Cts.: iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem J 120 Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd k (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) 1.30 Advertentifin van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Ct6. per plaatsing:
Franco per post door Nederland,1.65 'rfr 50 Cts. voor 3 plaatsingen contant.
Afzonderlijke nummers0.02H V fijT<4~m «r n j u _rt
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37H Redactie en Administratie: Grootc Houtstraat 53.
de omstreken en franco per post ,0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Admiuistratie724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuidfer Buitenspaarne 12. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentie» en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DERDE BLAD.
Buitenlandsch Overzicht
De str(jd om Marokko.
De Duitsche National Zei-
t u n g bevat een hoofdartikel van eei
diplomaat. De redactie verklaart, dat
de hooggeplaatste positie van den
schrijver dwingt zijn naam te verzwij-
gon.
Geheimzinnig 1
Toch bliikt 't, dat hier inderdaad de
Duitsche regeering aan 't woord is, 't
artikel is nl. sterk officieus. De schrij
ver wil ten volle duidelijk maken, dat
DE MAROKKO-QUAESTIB DE BE-
TEEKENIS VAN' EEN CASUS
BELLI HEEFT,
want hij schrijft
Nu de Marokko-kwcstie in de Al-
gecirasacte en door het verdrag van
1909 tusschen Duitschland en Frank
rijk niet definitief geregeld is, zal
Frankrijk aUes doen. om nu tot een
definitieve overeenkomst te geraken.
De gedachte aan een schadeloos
stelling in koloniaal bezit elders heeft
de beteekenis, dat
DUITSCHLAND UIT MAROKKO
VERBANNEN ZOU WORDEN.
Daarom moet het op zijn hoede zijn.
Vroeger is liet altijd het streven deir
groote mogendheden geweest om po
litieke overeenkomsten tusschen Span-
jo cu Frankrijk te beletten, daar deze
het politieke evenwicht in Europa ver
stoord zouden hebben Zelfs de oor
log vau 1870 hing daar in zekeren zin
mee samen. Want nu Marokko nau
welijks 24 uur van Algiers afligt, is
het Noord-Afrikaansche kustgebied in
de onmiddellijke belangensfeer van
Europa gekomen en Marokko speelt
thans ongeveer dezelfde rol als vroe
ger Spanje. IJ# machtsvermeerdering,
die een enkele Europeesche mogend
heid door het in bezit nemen van het
MarokKuansche Rijk verkrijgen zou
houdt men voor zóó groot, dat daar
door
'T EUROPEESCHE EVENWICHT
OPNIEUW BEDREIGD
schijnt.
Men houdt algemeen Marokko voor
een land met een groote toekomst,
dat zijn bezitter nooit gedroomde oeco-
nomische mogelijkheden zou openen.
Frankrijk hoopt door het Europeani-
seeren van de bevolking daar zijn mi
litaire macht aanzienlijk te verster
ken. Kortom, het zou met deze aan
winst een versteraiug krijgen, die wel
gesmukt is, om bij de anuere mogend
heden, hetzij Lnuischland, Italië oi
Spanje, levendige bezorgdneid te wek
ken.
Daarbij komt nog een andere fac
tor. Men kan wel erkennen, dat Frank
rijk bijzondere belangen beeft aan de
grens van Marokko en Algerije, maar
de andere in Afrika gebruikelijke theo
rie betreffende het achterland, kan
het niet uitureiden op een Kijk, zoo
groot als dat van den Sultan, en
daarmee aanspraak maken op een
bijzonder recht op dat heele geweldige
gebied. Alle verdragen, die tot nu toe
gesloten zijn, bepalen de onafhanke
lijkheid en de onschendbaarheid van
het land cn het is altijd weer Frank
rijk, dat daarop inbreuk inaaikt,
doordat het de belangrijkste deelen
bezet en
DEN SULTAN TOT EEN SPEELPOP j
ïn zijn haDden maakt.
Mogen andere mogendheden rustig
toezien, dat het land een Fransche
provincie wordt. Duitschland heeft
een onaantastbaar recht om "het be
lang, dat het heeft bij de onafhanke
lijkheid van Marokko, te beschermen.
De verreweg overheerechende mee
ning in Duitschland is deze, dat zijn
oeconomische belangen in Marokko
groot genoeg zijn, om niet door scha
deloosstellingen tn het binnenste van
het tropische Afrika vervangen te
worden. Rekent men hier nog bij de
buitengewone vermeerdering van
macht, die Frankrijk op politiek ge
bied, door een volkomen opslokking
van bet Rijk van den Sultan, bereiken
zou, dan is het duidelijk, dat hier een
verplaatsing van macht plaats vin
den zou. waarbij men wel sproken kon
van een verstoring van het evenwicht
in Europa.
Dit is de werkelijke reden, waarom
Duitschland in geen geval zou moeten
toestemmen, om zelf het recht, over
de toekomst van Marokko mee te be
slissen, definitief uit handen te geven.
Het artikel sluit met de woorden
„Hoe men de zaken ook beschouwen
moge, de slotsom dio wij in ons le
vensbelang te trokken hebben is
deze, dat wij onze belangen tn Marok
ko niet moeten oneven. Want liet
gaat hier om niet meer of minder dan
om een verplaatsiiv van het even
wicht in Europa.
Inderdaad een belangrijk artikel,
't Doet ons zien, dat Duitschland zijn
aanspraken op Marokko niet zal los
laten. Dit maakt de Mnrokko-kwestie
nog moeilijker, dan ze aanvankelijk
scheen.
Hoe zal 't nog tot een vredelievende
en bevredigende oplossing komen
Over
DE DIPLOMATIEKE ONDER
HANDELINGEN
tusschen Duitschland en Frankrijk is
nog weinig bekeijd. De Fransche mi
nister van buitenlandsche zaken heeft
laten verklaren, dat de meedeelLngen
daaromtrent in de pers op gccii ulfi-
cieele gegevens berusten. Veel waar
de moet er dus niet aan toegekend
worden.
DE AVONTUREN VAN SPANJE
duren blijkbaar voort. Onder alle mo
gelijke voorbehoud wordt nl. uit AI-
kassar bericht, dat oen Fransch offi
cier is gearresteerd en geslagen door
een fepaanschen wachtpost. De offi
cier zou daarna zijn beloedigd door
den Spaanschen kolonel Sylvestre. al
vorens in vrijheid te zijn gesteld.
Spanje spoelt wel een gevaarlijk
Zonder strijd zal
11
De berichten over
EEN CONTRA-REVOLUTIE IN
PERZI6.
worden bevestigd.
Uit Astrabad wordt geseind Rei
zigers, me nier uit Umisjalr zijn te
ruggekeerd, deelen ineüe, Uut ae ©x-
bjun, MoüummeU AH. xi^n legerplaats
neen opgeslagen op io K..w. vuu uezo
stad. Morgen, dus heden, zal nij zien
voor de poorten van de stad verwo
nen.
De oud-Sjah schijnt te wachten op
hulptroepen, die reeus bij Sari staan.
Hij houdt zich vourioopig bezig met
het organiseeren van de loerkmenen-
troepen, die met het uur talrijker
worden en van uiie kanten toesla oo-
men. De toevloed van inwoners uit
Astrabad wordt ook voortdurend
grooter.
In een buitengewone zitting heeft
het Perzische Parlement aan het mi
nisterie volmacht gegeven om, zoodra
het noodig mocht zijn. over Teheran
en liet heele land den staat van beleg
af te kondigen. De Regent, de Sipadar
en het hoofd der politie hielden een
langdurige conferentie, waarin beslo
ten werd aan den nieuwen Sjah trouw
te blijven.
Men zal waarschijnlijk met de troe
pen tegen den ex-Sjah optrekken.
De vraag is Zal de regeering eens
gezind en standvastig blijven en met
voldoende troepen en middelen tegen
de verbonden Koerden, Toerkmenen
en andere aanhangers van den oud-
Sjah optreden?
Er komen nog eenige bijzonderhe
den over de reis van Mohammed All.
De oud-Sjah zou gereisd hebben tot
Bakoe met een valschen baard en een
valsch paspoort, onder den Turk-
schen schuilnaam Holil Bagdadi. Te
Bakoe zou hij zich ingescheept hebben
aan boord van het Russische stoom
schip Christopheros, dat hein naar
Goemesjton bracht De gezagvoerder
van het stoomschip zou 100 roebel ont
vangen hebben om den vreemdsoorti-
gen Turk op genoomde plaats, welke
het schip anders nooit aandoet, aan
land te zetten.
Er schijnt nog altijd
OORLOGSGEVAAR TUSSCHEN TUR
KIJE EN MONTENEGRO
te dreigen. Aan het Turksche ministe
rie van oorlog worden dan ook Kroo-
to voorzorgsmaatregelen getroffen.
Een hooggeplaatst officier verklaarde:
,,A1 komt er nu ook, zooals te hopen
is, geen oorlog met Montenegro of
andere Balkanstaten, Turkije moet
toch op iedere mogelijkheid gewapend
zijn. Turkije heeft trouwe soldaten ge
noeg, zoodat het den oorlog met be
boet t te vreezen."
De studenten in de medicijnen in
Turkije hebben een vereemging ge
vormd om. xngevul van een oorlog met
Montenegro, vrijwillig aan Turksche
zijde als geneeskundigen dienst te ne
men.
't Turksche volk schijnt dus ook
oorlogszuchtig te worden. W elk heil
ziet 't daarin?
UIT ALBANIë.
Albaneesche benden hebben op-
n.euw aanvallen beproefd tegen Ko-
ritza en Argyrokastro. Zij zijn terug
geslagen.
Over
DE GRONDWETCRISIS IN
ENGELAND
wordt gemeld, dat op een vergade
ring van Hoogerhuos-leden, beboeren
de tol de oppositie, een brief is voor
gelezen van den maiister-pres.üent
Asquutbj geadresseerd aan Balfour,
den voorman der .Unionisten.
De leidsman van het ministerie
deelt in dezen bnef niede, dat hij het
rechtvaardig en hoffelijk acht, Bal-
four te laten weten, dal de regeer, ng
gedwongen is, het Lagerhuus te ver-
j zoeken, de amendementen, die het
lloogerliuis op de vetowet heeft aan
gebracht, niet aan te nemen. l>e
regeering zal, zoo noodig, den Ko-
nmg aanraden, gebruik ie maken van
Zijn prerogatief, ten ernde er voor to
zorgen, dat de vetowet ook wordt
afgekondigd. De Koning beeft te ken
nen gegeven, dat hij het als zijn
plicht beschouwt, volgens dezen "raad
te handelen.
De vergadering is uiteengegaan,
zonder tot een beslissing te zijn ge
komen.
Nu weten de Lords waar ze zich
aan te houden hebbenl
ARBITRAGE.
Donderdag werd in het Lagerhuis
aan sir Edward Grey de \raag ge
steld. of hem iets bekend was van
onderhandelingen tusschen de Ver-
eenigde Staten en Frankrijk over een
arbitrage-verdrag, en of onderhande
lingen, roet gelijke strekking, tusschen
Engeland en Frankrijk werden ge
voerd.
Sir Edward zei, wat het eerste deel
der vraag betrof, geen mededeelin-
g«n te kunnen doen over onderhan
delingen, waarbij Engeland niet be
trokken is. Wat liet tweede deel der
vraag betreft, gaf hij te kennen, dat
het antwoord ontkennend luidt.
Wij merken op, dat volgens de Sun
van New-York het tot stand komen
van een arbitrage verdrag tusschen
Frankrijk en de Vereenigde Staten
reeds zoo goed als verzekerd is.
Amsterdamsche Kout
XII.
De gemeen tealaadsverkiezjiiig.
Unie-liberalen en Vrijzinnig-
Democraten gaan gezamenlijk
op buit uit, doch de Socialisten
loopen er mee hoen. De sta-
.king.
De Nur-Politici hebben liet bij de
Amsterdam sc lie raadsverkiezingen
gewonnen. Met een kiesrecht, dat
voor het platteland-veel meer op al
gemeen kiesrecht gelijkt, dan voor
de steden, heeft de Coalitie der kerke
lijke partijen in '6 lands vergaderzaal
een krachtige meerderheid. Wat is
er tegen, hebben de toonaangev ende
Amsterdamsche liberalen ditmaal ge
redeneerd, dat we in de groote ste
den, waar de meerderheid ongetwij
feld links is, ook een zoo krachtig
mogelijk liberaal stedelijk bewind
krijgen?
Heel consequent heeft de liberale i
partij echter niet geliandeld. lnder- j
tijd heeft ze medegeholpen om den I
anti-revolutionnair, inr. De Vries, aan
het hoofd te plaatsen van de afdee- j
ling onderwijs. Niet, dat men zoo
zeer een anti-revolutionnair als wet
houder van onderwijs begeerde, doch I
men was bevreesd, door den vrijzin-1
nig-democraat Ketelaar de theorieën
lin practijk te zien brengen, door de-
zen als bestuurslid van den Bond van
Neder ianoscbe Under wijzers verkon-
iligd.
Ln andere ernstige candidaten voor
bet wethouderscnap waren er destijds
i met, want die er waren toen wilden
I mets van hei eervoile maar moeilijke
baantje weten!
ZoOais Saiuiné ais beiooning voor
huai- dansen aan Hérodes liet hoofd
vroeg van Johannes a en Dooper, zoo
eischte de vrijzinnig-democratische
partij het lioofd van wethouder S. de
Vries, ais loon voor het bondgenoot
schap tusschen vrij zinnig-democraten
en liberalen. Eu de liberalen, die eerst
rnr. De Vries hielpen kiezen, verloo
chenden hem nu en kozen of althans
vonden goed ,dut zijn val als inzet
vcor den vekiezingssirijd diende. Nu
kan men het als vrijzinnige niet ge-
wanscht vinden, dat met de leiding
van het openbaar onderwijs is belast
een anti-revolutionnair. Soit! Dat is
een standpunt! Doch nimmer kan in
het huidige geval, worden beweerd,
dat de wethouder als zoodanig grove
misslagen begiug of ernstig vat op
zien gal Dat degenen, die hem eerst
steunden hem qu laten vallen, ligt
niet aan den man zelf. doch alleen
aan de ongestadigheid der politiek.
Consequent waren alleen zij, die
nooit rnr. De Vries als wethouder be
geerd hadden
Het zijn geen mooie maanden, die
van het electorale kwartaal, geen
„high season of mind and character!"
De vrijzinnig-democraten hadden
in district VII gesteld den geneesheer
dr. G. Bellaar Spruyt, voorzitter van
de commissie van Toezicht op hel
Middelbaar Onderwijs. Deze raakte
geducht slaags met den anti-revolu-
tionnairen wethouder. En dat de wet
houder van de beide strijders het ste
vigst in den zadel bleek te zitten valt
niet te ontkennen. Vermoedelijk heeft
die pennenstrijd dr. Bellaar Spruyt
eenige tientallen stemmen gekost
juist genoeg om bij de herstemming
te sneuvelen, tegen het aftredende ka
tholieke raadslid dr. Nuyens. Toch
zal mr. De Vries als wethouder daar
mede niet gered zijn.
Het veldwimten van de socialisten
eenerzijds, doch vooral de lust om de
kerkelijke fractie to kortwieken dreef
de vrijzinnig-democraten en unie:
liberalen tot elkander. Voor de min
derheden, meende men, zou het er
nu slecht uitzien.
De. toeleg is echter slechts ten dee-
la gelukt. Wel ziin drie rechtsche le
den, (de heeren Jlendrix. Douwes en
Harmsen) niet herkozen, doch een
drietal socialisten komt de roode frac
tie (reeds bestaande uit negen man),
nog versterken.
De Unie-Liberalen trekken met de
Vrijzinnig-Democraten op buit uit.
Door links is werkelijk buit gemaakt,
.doch de socialisten gaan er mee strij
ken.
De unie-liberalen behouden hun
aantal zetels: ze verloren nl. die van
den heer Kehren in V. doch wonnen
die van mr. Van Os in I. De vrijzin
nig-democraten verloren een zetel (die
van den wethouder Van den Bergh,
doch wonnen dien van den heer Abra
hams. Verloren is echter de zetel van
den „Wilde", den heer Simons, ter
wijl de vrü-liberalen, samen werkend
met de partijen der coalitie, een zetel
wonnen (die van den heer Everwijn
Lange.
Het eenige resultaat door de link-
sche combinatie behaald, is nu. dat
ze zich met een sterk minderend aan
tal stemmen zonder verlies handhaaft,
terwijl de kerkelijke partijen met een
toenemend aantal stemmen geduchte
verliezen liiden.
Vergelijken we nu kort de resulta
ten der herstemming met die van de
eerste stemming. In district I kreeg
op 10 Juli het aftredend R. K. raads
lid Hendrix, een man die zijn plaats
waard was en die geheel en al sneu
velt door politiek. 1082 stemmen. Dit
cijfer stee™ Donderdag nog tot 1287.
Daarentegen gingen de 33/ stemmen
van den socialist Kupers over op den
liberaal mr. Vuu us, die aanvunaelijk
reeds 9oo stemmen verwierf en nu
Steeg tot 1526.
In 11 steeg het aantal stemmen van
den anti-revolutioiinairen vakvereeni-
gmgsman Douwes nog zeer aanzien
lijk nl. van 852 tot 1280. De 453 stem
men van den vrijzinnig-democraat
Yiskes gmgeu echter over op den so
cialist Vlieger, die tiet braent tot 1461,
en het harde werken van rechts voor
Douwes baatte niet meer.
Merkwaardig is het resultaat in IV,
Mr. Asscher, een uitnemend juridisch
specialiteit in den Raad, werd bij eer
stemming herkozen. Jaoobus Polak,
een zeer rezien apotheker die onlangs
imlll, waarvoor hij vele jaren zitting
trad werd uitgeworpen, moest tot ve
ler verwondering thans in herstem
ming komen tegen een S .D. A. P-
baby fKleerekoper).
En ziet Polak steeg 200. Kleereko-
per nog 400 stemmen en beiden brach
ten het tot 1249. De heer Polak dankt
nu het behoud van zijn zetel slechts
aan zijn meerder-jarigbeid!
In V is moeilijk na te gaan waar
de 1376 stemmen van den Oud-Libe
raal en de 1700 van den Vrijzinnig-
Democraat zijn gebleven (die reeds
bij eerste stemming afvielen). De so-
clialust Dekker steeg v&n 2400 tot 3500.
de anti-revolutionair Ruys (aftre
dend) van 2200 tot 4000.
In VI waren reeds bij eerste stem
ming gekozen de candidateu, geza
menlijk gesteld door de Rechtsche
Coalitie en Vrij-Liberalen, het aftre
dende Anti-Revolutwonaire raadslid
Posthumus Meyjes en de Vrij-Libe-
raal mr. Eve'rwijn Lange.
In VII steeg Dr. Bellaar Spruyt
(V.-D.) van 791 totl581, met behulp
van een 500 roode stemmen; het af
tredende Katholieke raadslid dr.
Nuyens van 1391 tot 1613, en dezen
bleef dus overwinnaar.
VIII werd nu geheel gewonnen door
de Vrijiz.-Democraten.
De werkman-candidaat, het oud-
Kamerlid, Piet Nolting, werd herko
zen en. zijn partijgenoot de arts
Abrahams versloeg den door de ker
kelijke partijen losgelaten heer Harm
sen, die riiee'rmale'n buiten elk partij
verband zijn stem uitbracht. De
heer Abrahams steeg van 1042 tot
1651, daar een 500 socialisten hem
bijvielen. De heeir Harmsen, door een
groep kiezers gesteld, steeg nog 200
stemmen.
Het uitgestrekte district IX, dat
met 19879 k;ezers slechts één afge
vaardigde kiest (in de Tweede Kamer
vertegenwoordigd door Vliegen) koos
diens partijgenoot Smit mèt 6608 te
gen 5778 op den Anti-Revolutionair
Bijlevèld. De 2000 L:beraie stemmen
zijn over beide candidaten verdeeld;
de vraag is maar in welke verhou
ding! De Anti-Revolutionair steeg
2100, de socialist 900 stemmen, en een
conclusie is moeilijk te trekken.
Van de staking is niet veel nieuws
te melde u. De berichten in de bladen
over het geregeld vertrek van sche
pen hehben, naar wij vernemen, m
hoofdzaak slechts betrekking op de
geregelde stoombooU erb aicLngen.
Van de vrachtschepen blijven de
meeste ongelost. De patroons walen
echter blijkbaar, ai kost het ook zwa
re offers, thans eens doorzetten.
De solidariteatsstakiiig van de
schuitenvoerders, die slecht georgani
seerd waren, is na een week reeds ge-
c.nd.gd.
Het was een impulsief anarchis
tisch avontuur, zonder eischen om
honger loon en geheel zonder sys
teem, kortom van Let type staak-
maar-raak-systeem. De lieden verkla
ren te hebben gestaakt... uit vrees, en
IrcüiLLb i ON
49)
lnj raadde, dat Ravenscar hem
zou binnenroepen om de waarheid te
bevestigen, en daar had hij geen
lust in. Hij had alles gehoord wat hij
weten wilde had veel meer gezien,
dan waarvan hij had durven droo-
men, toen hij naar de Pnory toe
ging. Zijn plan do campagne, dut
eerst zoo vaag en weinig beslist ge
weest was, was nu overgegaan in
een vast plan. Hij verlangde niet
meer naar een particulier onderhoud
niet Lord Monksilver. Hij zou daar
wel op een andere wijze mee klaar
komen.
Over zijn schouder kijkend, terwijl
hij zich dwars het park door weg-
spoedde, merkte hij op dat er geen
Eoging gedaan werd hem te volgen en
ij Lord Monksilver terug te bren
gen. Maar toch liep hij nog zoo snel
mogelijk en bleef hij geen ©ogenblik
staan, totdat hij den weg was over
gestoken en de poort van het huis
der familie VVenslade bhinenging.
Hij behoefde het huis niet binnen
te gaan, want Yvonne Wenslade
kwam langs de ojirijlaan naar hem
toe. Het meisje zag or overspannen
uit van do onzekerheid, die haar om
gaf, en uitte een kreet van verbazing
op het gezicht van den ademloozon,
ouden man.
Ik heb u niet aardig behandeld,
riep zij uit, toen zij vlak bij elkaar
waren. Ik geloof, dat u toch nog
iets heeft uitgevonden. O, Mr. Crowe,
wat is het
Vrijspraak voor uw broeder,
juffrouw, en de inhechtenisstelhng
van den moordenaar, als u mij zon
der vragen wil helpen en doen zoo
als ik zeg, zei Elisha.
Heeft u Phyllis gevonden? Heeft
zij aangevuld, wat u meendu in de
studeerkamer ontdekt te hebben
Een pijnlijke trek verscheen op het
gelaat van Elisha, toen hij bedacht,
dat dit belangrijk© punt nog altijd
een geheim was dat als Phyllis
Vaughan in gevaar was geweest, zij
in nog grooter gevaar was, na de
ontdekking die hij nu had gedaan.
Maar voor zoo'n vage veronderstel
ling kon hij geen onschuldig man
laten hangen.
Neen, helaas niet, ik heb niets
gehoord omtrent Miss Vaughan.
maar van een anderen kant is er Iets
ontsluierd, antwoordde hij
Mag ik veronderstellen, dat uw oom
alles Ln het werk zou willen stellen,
om zijn neef en eenig overblijvenden
erfgenaam van alle schuld vrij te
I pleiten zelfs al zou het hemzelf
I groote onaangenaamheden bezorgen
Yvonne stak haar mooie lipjes met
een eigenaardige beweging vooruit.
Mijn oom houdt niet van onaan
genaamheden, zei ze. Maar om
onzen lieveling Dick vrij te krijgen,
zou hij heel wat doen. Ik sprak hem
dien dag, toen Mr. Ravenscar naar
Londen was, en hij voelde zich diep
ellendig. Hij scheen zichzelf op een
of andere manior verwijten te doen
over al het verdriet, maar ik begreep
er niets van, waarom.
Ik wel, zei Elisha veelbeteeke-
nend. Maar dat doet er nu niet
toe. De taak, die ik u op wil leggen,
Miss Yvonne, is om vandaag weer
toegang te krijgen bij uw oom, en,
als het noodig blijkt te zijn, ooit
morgen tijdens de terechtzitting. U
moet hem alleen zien te spreken, en
hem vertellen, dat hij zijn neef kan
redden en den waren schuldige aan
de politie overleveren, als hij u de rol
zilverkleurig lint geeft, dat hij van
morgen uit de lade van de schrijfta
fel van Mr. Ravenscar nam. Zeg
hem, dat een detective gezien heeft,
dat hij het wegnam. Dat is niet ver
van de waarheid. Als u die rol lint is
machtig geworden, breng haar mij
dan onverwijld.
Moet hij mij de rol lint geven,
die hij uit de lade van Ravenscar
nam, herhaalde Yvonne langzaam.
Daarna moet ik haar aan u bren
gen. Heb ik dat goed begrepen
Volkomen goed. Het beste is, dat
u aan uw oom zegt, dat hij in geen
geval tegenover Ravenscar erkennen
moet, dat hij het lint wegnam, of
hem or von op de hoogte brengen,
dat hij het niet meer bezit, ofschoon
het mij heel onwaarschijnlijk voor
komt, dat hij een van beide doen
Ik zal uw instructie uitvoeren,
Mr. Crowe, al zou ik Mr. Ravenscar
Ln een kamer moeten opsluiten, ter
wijl ik naar mijn oom toe ga, zei
Yvoime, terwijl haar witte tanden
zich vost opeenklemden.
Het zou beter zijn dat te doen,
dan hem heelemaal niet te spreken
te krijgen, ofschoon een beetje diplo
matie voel verkieslijker zijn zou,
antwoordde Elisha. Ik meen, dat
u mij verteld heeft, dat de bottelier,
Mr. Domimck, niot op den secretaris
gesteld is
Natuurlijk I Dominick zal mij
helpen. zei het meisje, in haar
handen klappend. Het is nu geen
tijd om over kleinigheden te tobben.
Ik zal Item onder een of ander voor
wendsel verzoeken, dadelijk hier te
komen en alles met hem bespreken.
Dan behoef ik niet naar de Priory te
gaan om mijn oom op te zoeken als
de kust vrij is.
Veel succes, zei Elisha ern
stig, terwijl hij heenging. Ofschoon
te betwijfelen viel. of zij hem hoorde.
want zij was al halverwege de laan
op weg naai- huis.
HOOFDSTUK XXI.
Spoken op het Rif.
Do avond vóór de terechtzitting van
Dick Wenslade was de gelagkamer
van liet „W apen van Beacon Aud-
ley" overvol van klanten, die de kan
sen van den gevangene bespraken. l)e
lucht was zwaar van tabaksrook on
de geurtjes van bier en spiritualiën.
De lage zoldering der kamer reson-
neerde een geroezemoes van stem
men, die nu eons tot luide verzeke
ringen, dan weer tot vertrouwelijk
gefluister oversloegen.
In één hoek van do gelagkamer
hield Michael Standlsh, omringd van
een groep luisteraars, een welspre
kende speech over oen voorteeken.
dat stellig betrekking had op het re
sultaat van de terechtzitting. Hij had
er de laatste avonden al eenige ma
len op gezinspeeld en ofschoon ge
woonlijk geen praatziek meusch, was
hij dezen avond mot zóó'n heftigheid
aan 't betoogen, dat men bom er
van verdacht, een glaasje te veel ge
dronken te hebben. Dio vordonking
was totaal ongegrond, want do reus
achtige visseher was nooit een drin
ker en dezen avond was hij al bij
zonder matig geweest
De spoken zijn weer op het rif
gezien, zei hij met grooten nadruk
tot zijn toehoorders. lk durf mijn
netten daar in den omtrek met uit
gooien. Ik vermoed, dat de geesten
onrustig zijn, omdat zij weten, dat
deze jonge kerel moet hangen tot hij
dood is.
Het verbaast mij, dat je ooit vlak
bij liet rif heb durven gaan, Stan-
diah, zei een grijsharige schoen-
1 upper. Sinds den tijd, dat ik uog
oen jongen was, hebben de geesten
telkens hun aanwezigheid laten mer
ken. En het was altijd een kwaad
voorteeken.
Dat heb ik jelui ook al gezegd,
antwoordde Michael. Het Doo-
denrif is altijd een gevaarlijke plaats,
en het zou voor Beacon Audley een
goed ding zijn, als het voor altijd
verdween. Het was een harde zaak,
dat arme nienschen in de omgeving
-.an zoo'n gevaarlijke plok hun dage
lijksch brood moesten verdienen. Toen
ik er twee nachten geleden met mijn
boot langs ging, hoorde ik ze jamme
ren als verloren zielen, en er lag een
soort van blauwe flikkering over den
ouden vuurtoren die den vorm
van een galg luid. Ik ben van plande
ruïne wat nil den weg te blijven, tot
die spoken tof rust zijn gekomen.
Standisb, een woordje, zei de
een k^'roe stem.
(Wordt vervolgd).
