HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAÜ.
DE GOUVERNANTE
DINSDAG 1 AUGUSTUS 1911
pen, dat in de eerstvolgende maanden,
■vruchtbare onderhandelingen plaats
grijpen mocht dat niet het geval we
zen, dan zouden wij het ons te laat
beklagen, dat de Bron als plaats van
ontspanning en vermaak voor heel
Haarlem verloren was gegaan.
J. G. P.
Buitenlandsch Overzicht
MAROKKO.
De „Figaro* heeft nieuws over
DB ONDERHANDELINGEN TUS-
SCHEN FRANKRIJK EN
DülTSCHLAND.
De „Figaro" schrijft, dat er geen
kwestie van is, dat Frankrijk aan
Duitsohiand een belangrijk stuk van
Kongo en nog wel Libreville zou af
staan. Op het oogenblik, zegt het blad,
worden de onderhandelingen voortge
zet in begrensden omvang en op re
delijke wijze, die voor hun welslagen
het beste doet hopen. Duitschlaud,
verzekert de „Figaro zou vierkant en
categorisch verklaren, dat het voort
aan zijn belangstelling aan Marokko
onttrekt en dat het er aan de Fran-
sche politiek geen strootje meer in den
weg zal leggen. Frankrijk zou daar
voor in ruil aan Duitschland afstaan
xebied in Gaboen en Kongo, waarvan
de uitgestrektheid nog vastgesteld
moet worden, maar Libreville niet.
Men heeft de mogelijkheid overwo
gen, dat Duitschland afstand zou doen
vun' zijn kolonie Togo, wat de Fran-
soli© bezittingen in Dahomey aanzien
lijk zou uitbreiden en dezen een be
langrijke, waardevolle verbinding met
den oceaan zou bezorgen Duitschland
zou ook aan Frankrijk het ullernoor-
delijkste stuk van Kameroen afstaan.
De „Figaro" zegt naar aanleiding
hiervanals men de kaart bekijkt,
dan ziet men, dat dit noordelijke ge-1
deelte van Kameroen, dat uitloopt te
gen bet Tsjaad-mcer en aan den ©enen
kant door Engèlsch Nigeria en aan
de andere zijde <ioor het Fransen©
Tsjaad-gebied en YS adai begrensd
wordt, zich voordoet als een „óendeii- j
bek". Wanneer thans de Fransclie j
troepen uit het Tsjaad-geoied versterkt i
moeten worden oi van levensmidde-1
len voorzien, dan zijn zij slechts langs
twee wegen bereikbaar lo. door
Fransch Kongo en die weg is gewel
dig lang 2o. door Engelsch Nigerie
eu Duitsch Kameroen. Deze laatste
w eg, die veel korter en veel gemukke-
lijker is, levert echter moeilijkheden
op zoover hij over het Duitsche gebied
loopt. Alle moeilijkheden zouden, vol
gens de „Figaro", opgeheven worden,
indien Duitschland aan Frankrijk
dien „eendenbek" afstand, 't Blad is
van oordeel, dat op deze wijze een bil-1
lijk© overeenkomst gesloten zou kun
nen worden, waar beide partijen ge
noegen mee konden nemen.
De „Echo de Paris" blijft hoopvol
gestemd het optimisme der laatste
dagen, zegt het blad, wordt sterker en
het verzekert, dat bet laatste onder
houd, dat de Fransche gezant te Ber
lijn met von Kiderlen-W achter gehad
heeft, vóór deze naar den keizer is ge
gaan, bevredigend geweest is. Vol
gens de „Echo" zal de overeenkomst
tot stand komen op de volgende
grondslagen lo. een schadeloosstel
ling aan gebied, bevattend een grens
wijziging van het Tsjaad-gebied en j
van Midden-Kongo er. misschien rui
ling van bezittingen (een stuk van
Duitsch Togo tegen een stuk van
Fransch Kongo) 2o. een schikking op
economisch gebied in Marokko, waar
bij waarborgen gegeven worden voor
de Duitsche belangen en toezegging
van deelneming door Duitsch kapitaal
in tal van ondernemingen. Volgens de
„Echo" zou von Kiderlen-Wachter op
dit program de goedkeuring des kei
zers vragen.
De Temps" meent, dat Duitschland
een wijziging zou verkrijgen van de
grenzen van Kameroen en Togo togen
een stuk van Gaboen aan Frankrijk
afstaan. Maar Frankrijk zou een stuk
Atlantische kust behouden en een go-
bied langs het aan Duitschland afge
stane stuk. zoodat Frankrijk toch den
vrijen toegang handhaaft tot het deel
van Kongo, dat aan den onafhanke-
lijken Kongo-staat grensthet zal dat
d6el behouden, waarvan de exploita
tie en ontwikkeling in de toekomst
verzekerd blijven.
Lucien Wolf vertelt in de „Daily
Graphic", dat
DE UITLATINGEN VAN MINISTER
GEORGE,
die een paar dagen den politieker» he
mel in Europa bewolkt, hebben gehou
den, haar oorsprong hadden in 't vol
gende. Na Asquith's eerste verklaring
over Marokko deelde Grey, de minister
vun buitenlundscho zaken, den Duit-
schen gezant mede. dat Engeland geen
blijvtende vestiging van Duitschland
In Marokko kon toelaten. Daarop
kwam van Duitschland geen antwoord
in. Dat maakte de Engelsche regeer
ring zenuwachtig en leidde tot Lloyd
George's verklaring. Maar, zegt men
in Duitschland, waarom zou de Duit
sche regeering op dl© mcdedeelingvan
Grey hebben geantwoord Zij was al
begonnen met te zeggen, dat zij alleen
tijdelijk, tot de belangen van haar
onderdanen beveiligd zouden zijn, een
oorlogsschip naar Agadlr had gezon
den.
In een beschouwing over Asquith's
tweede verklaring vestigt de Nation,
bei radicale Engelsche weekblad, er
de aandacht op, dat Asquith Enge-
lands onzijdigheid, voor 't geval
Duitschland en Frankrijk het buiten
Marokko over afstand of ruil van
grondgebied eens werden, uitdrukke
lijk afhankelijk heeft gesteld van de
overeenstemming tusschen die twee-
Het zou dus niet lijdelijk toezien, als
Duitschland Frankrijk tot afstand van
giondgebied traohtte te dwingen.
Men is zeer benieuwd er naar, wat
de inhoud wel mag geweest zijn van
de gesprekken tusschen
KEIZER WILHELM EN DE LEIDERS
DER BUITENLANDSCUE
POLITIEK,
in het Duitsche rijk.
Zelfs de naaste omgewing van den
Keizer moet daarvan geen vermoeden
hebben. De „Lokal-Anzeiger" zegt te
weten, dat de Keizer volkomen eensge
zind is met zijn ministers en dat dit
spoedig officieel bekend gemaakt zal
worden.
Anders oordeelt daarover de „Ma-
tin" Volgens den zegsman van dit
blad zou de Keizer niet het minste be
lang koesteren voor de Marokkaan
se!) e kwestie en last gegeven hebben
op zijn Noorsche reis niet met hem er
over te spreken. Toen von Kiderlen-
WSchter dan ook bij de onderhande
lingen wat kras optrad, zou Cambon
hem gezogd hebben Gij vergeet, dat
da Keizer in Kiel gezegd heeftMet of
zender schadeloosstelling is mij Ma
rokko volkomen onverschillig.
Dit onwaarschijnlijke verhaal wordt
op deze wiize verder voortgezet
Toen bekend werd, dat Duitschland
zich in de houding van Engeland ver
gist had, ontstond er in de Duitsche
pers en aan de beurs een enorme pa
niek en zelfs de Alduitschers hadden
ais gestagen kinderen gesmeekt en
de huuden gewrongen.
In dozen trant gaat het verder. Hoe
lang en gevaarlijk deze verhalen zijn,
blijkt uit de opmerking, d»e d© Lo-
kal-Anzeiger daaraan vastknoopt:
De praatjes van het Fransch© blad
hebben in zoover een ernstige zijde,
als men daaruit loeren kan, welke
commentaren wij van onze interna
tionale vijanden te wachten hebben
als het ons niet gelukt onze actie
In Marokko tot een v-oor Duitschland
bevredigend einde door te zetten.
Door dergelijk wederzijdsch ge
schrijf wordt het werken der diplo
maten voorzeker niet gemakkelijk
gemaakt.
Volgens den Berlijnschen oorrespon
dent van de Neue Freie Presse is er
voor eenige dagen een Roemeen bij
den Turkschen gezant op bezoek ge
weest, bij welke gelegenheid von
Kiderlen-Wachter, Cambon en de ge
zanten von Italië en Spanje, alle be
langhebbenden in Marokko dus, me
de aanzaten. De gesprekken raakten
echter niet het gebied der pohtiek.
De heeren vermaakten zich op on
schuldige wijze en ook von Kiderlen-
Wachter en Cambon gingen als goe
de vrienden met elkaar om.
DE PERZISCHE-TROONKWESTIE.
De Times verneemt uit Teheran,
dat de Russiche gezant tegen de be
noeming van majoor Stokes tot chef
der gendarmerie verzet heeft aange-
teokend. De gezant zeide, dat deze
benoeming Rusland zal dwingen an
dere maatregelen te nemen.
De eerste expeditie, tweeduizend
man sterk, tegen den vroegeren Sjah
Is uit Teheran vertrokken. Deze, die
zich in het Astrabadsche ophoudt,
p ioc lam eerde zijn broeder tot troon
opvolger. den tegenwoordig en Sjah
uitsluitend
Er is ©enig nieuws van den door
roovers gevangengenomen
RICHTER.
De Lokal Anzeiger heeft een tele
gram gekregen uit Katerina, dat uit
de omgeving van Humid-bei, den ver
volger von de roovers van Richter,
afkomstig is. Richter s ontvoering zou
de onderneming zijn van een Grieksch
politiek genootschap. Een spion van
Hamkl-bëi heeft Richter gezien. Hij
maakt het goed en men zal hem ook
geen kwaad doen. Om hem los te krij
gen, zal de Duitsche regeering ech
ter flink moeten optreden In Athene.
Humld-bei betreurt het, dat de Duit
sche regeering eerst verhinderd heeft,
dat de roovers onmiddellijk krachtig
vervolgd zijn, voor zij den tijd had
den Richter over de grenzen te bren
gen. Bij het vervoer heeft Richter een
nacht doorgebracht bij den school
meester Van Karïkani, die met de
bandieten heult. Lolios, de roover-
hoofdman, was tot voor drie jaar
zwijnenhoeder. Toen ls hij roover
van beroep geworden. Hij is in Grie
kenland ter dood veroordeeld, maar
zijn vrienden hopen genode voor hem
te krijgen, omdat hij door het vor
men von benden voor de nationale
2aak nuttig geweest is.
DK OPSTAND IN DE HAïTIAAN-
SCHE REPUBLIEK.
Uit New-York seint men aan het
Berliner Tageblatt, dat
PORT-AU-PRINCE IS OMSINGELD
door revolutionnairen, die op betrek
kelijk rustige wijze en met sleohts
weinig bloedvergieten het geheel©
land in bezit hebben genomen. Een
Urilsche kruiser is onderweg. Lte
Duitsche kruiser „Bremen" zal lieden
oor Port-au-Pruic© komen
Telegrammen van heden uit Haïti
melden, dat Leconte, de candidaal
voor het presidentschap, het meeste
kaas op succes heeft.
Troepen rukken uit verschillende
deelen van 't land op Port-au-Prince
aan. Verschillend© pogingen zijn ge
daan om de stad in brand te steken,
doch zij mislukken tengevolge van
do verscherpte waakzaamheid dor
verdedigers. President Simon moet
bereid iijn afstand te doen, als men
daardoor tot overeenstemming kan
geraken.
De „Times" verneemt uit Lima,
dat de
PRESIDENT VAN PERU
in zijn boodschap aan het Congres er
op wijst, dat de betrekkingen van
Peru niet de naburige staten bevre
digend zijn, behalve met Chili en
Ecuador. Dit laatst© weigerde de tus-
schenkomst van het Hof van Arbitra
ge in te roepen voor de regeling van
een grensgeschil. I>e president hoopt
dat er nog ©en andere weg gevonden
kan worden om in vrede het geschil
te effenen. De geschillen met Chili
blijven ongeregeld, ondanks het aan
bod van Peru um ze door arbitrage
te laten beslechten. Geheel Zuid-
Amerika veroordeelt do houding van
Chili. De president van Peru zeide,
oat hij voort zou gaan krïjgsmuteriuai
aan te koopen. De regeering blijft
vredelievend gezind, maar zal toch
met dulden, dat er een aanval op
Peru ongestraft blijft.
Stadsnieuws
ORGELBESPELING
in de Groote- of St. Bavokerk
op Donderdag 3 Aug. des namiddags
23 uur, door den heer W. Ezernian.
No. 1. Preludium en Fuga, J. S.
Bach.
No. 2. Adagio, G. Merkel.
No. 3. Sonate, 0. Dienel.
a. Allegro maestoso.
b. Solemn Marsoh.
No. 4 Vision. J. Rheinberger.
No. 5. Grand Choeur (alla Handel),
A. Guilmant.
DIENSTREGELING SPOORWEG.
Burgemeester en Wethouders van
Haarlem maken bekend, dat ter Se
cretarie der gemeente (7e afdeeling)
ter inzage is nedergelegd het ontwerp
van de winterdienstregeling 1911/12
van de treinen der Nederlandse he
Centraal Spoorweg Maatschappij en
dat eventueel© opmerkingen dienaan
gaande vóór of op 1 Augustus 1911
rechtstreeks aan het Departement
van Waterstaat zijn in te zouden.
Rubriek voor Vragen
Gtabonneerden hefcfcon hst T<x>rrecht,
vragen op rarschüier.d »»bie<3. mils reer
boantwoordiog vatbaar. In te xenaen ii{j de
Redactie ven Haarlem** Dagtitod. Groota
Houli trast 55.
Alle antwoorden worden geheel kosteloos
gegeven an eoo epoedig mogelijk.
Aan vragen, dio alot volledig raam «o
■troon plaats ran Aon in ronder vernioldsa
vrordt gosn aandacht geschonken.
VRAAG: Ik ben geen lid van con
kerkgenootschap en ook niet ge
doopt Mijn vrouw en kinderen zijn
wel gedoopt bij de Nederl. Ilerv. Ge
meente, doch geen lid. Nu heb ik een
aanmaning gehad van mr. Tideman
om kerkelijke belasting te lietalen
van het jaar 1909. Ben ik daarto©
verplicht?
ANTWOORD: U deelt ons vool te
weinig mede om zulk een zaak volle
dig te kunnen beoordeelen; maar dit
kunnen wij u wel mededeelen, dat de
gemeente door haren rechtskundigen
adviseur alleen hen tot betaling uit-
noodigt, von wie het volgens de re
glementen ais vaststaande mag won
den aangenomen, dat zij tot het kerk
genootschap behooren. Twijfelt u
daaraan, dan worden u natuurlijk
gee'ne inlichtingen geweigerd, wan
neer die door u worden gevraagd.
VRAAG: Als de Vrouw het dienst
meisje houden wil, mag de man haar
dan den dienst opzezgen?
ANTWOORD: De man is het. hoofd
der echtvereeniging en de vrouw kan
geen verbintenissen aangaan zonder
zijn bijstand of machtiging, 't Is
jammer dat over dergelijke zaken
huiselijke oneenigheden ontslaan.
VRAAG: Wanneer het Rijk geld
geeft voor woningbouw, kan het dan
ook na verloop van jaren eigendom
van den huurder worden, zooals bij
coöperatie?
ANTWOORD: Neen, dat gaat an
ders. De gemeente geeft voorschotten
voor den bouw en het Rijk geoft weer
aan do gemeente; maar hij d-.e bouwt,
is van stonde aan eigenaar.
VRAAG: Mag een grondeigenaar
ec-n heg plaatsen op de grenzen van
zijn grond tot afscheiding daarvan.
ANTWOORD: Ja, in het algemeen
is dat toegelaten; mits hij maar van
den grond van zijn buurman afblijft
en behoudens de rechten en bevoegd-
lieden aan dezen door de wet toege
kend.
VRAAG: Ik wil mijn dienst verla
ten. Met Aug. zijn de drie waanden
om ,kan ik dan wegblijven?
ANTWOORD.' Neen, u moet 1 Aug.
opzeggen en kunt dan 15 September
vertrekken.
VRAAG: Wat kost een huwelijk
door middel van hel Gerecht en waar
moet ik mij vervoegen. (Wij zijn bei
den 24 jaar).
ANTWOORD: U moet u vervoegen
bij een advocaat-procureur. Die zal
u dan tevens de kosten opgeven.
VRAAG van P. B. (Te uitgebreid
en te zeer van j>ersoonl ijken aard
aard om hier over te nemen).
ANTWOORD: Het vergrijp van uwe
dochter is zeer gering. Toch lxad zij
niet zonder verlof uit mogen
gaan. Mijnheer of mevrouw is voorts
volstrekt niet verplicht om den aan
staande van het meisje in huis te
laten. Daar is van uwe zijde niets aan
te doen, al is het ook niet aange
naam.
VRAAG: Wat staat mij te doen te
genover een dienstbode, die dood
eenvoudig weigert om het haar op
gedragen werk te doen, zoodat ik hot
door een ander moet laten verrich
ten?
ANTWOORD: U moet haar even
doodeenvoudig op staanden voet ont
slaan, roet inhouding van zes weken
loon, die zij als schadevergoeding
verschuldigd is. Heeft de dienstbe-
trekk.ng met langer dan drie maan
den goduurd, dan kunt u bovendien
den godspenning afhouden.
VRAAG: Mijn minderjarig dochter
tje is erfgenaam geworden van de
nalatenschap van een gepensioneerd
Indisch militair, die nog twee maan
den pensioen te vorderen had. Langs
welken weg wordt dat uitbetaald?
ANTWOORD: Ga nar.r een Notaris;
deze maakt een verklaring van erf
recht en zorgt voor de verdere stuk
ken en al hetgeen verder noodig is.
VRAAG: Heeft een dienstbode, die
met 1 Aug. haar betrekking opzegt,
om met Nov. te vertrekken, recht op
haar kermisfooi, wanneer die bij
haar looncoutract is inbegrepen?
ANTWOORD: Ja, wanneer bij
schriftelijk contract het geven van
een kermisfooi onvoorwaardelijk ia
bedongen. Neen, wanneer slechts in
het algemeen daaromtrent een af
spraak is gemaakt, want dan bestaat
er strijd tusschen het geven van dö
fooi en het feit der opzegging.
OM ONS HEEN
No. 1394
Nog altijd het Brongehouw.
Het heeft geen zin meer. na ta gaan
door wie of door wat de Maatschappij
tot exploitatie van Staalwaterbronnen
de verwachtingen, die het opwekte,
niet verwezenlijkt heeft. Maar dit
Btaat vast, dat boewei verschillende
menschen er hun geld en enkele an-
'deren er hun moeite en studie (wat
veel meer is) aan besteed hebben, de
idee Staalbad Haarlem een
mislukking is geworden, een droom
beeld, dat slechts door één middel in
voordeelige werkelijkheid zou zijn om
te zetten. Dat middel is een speel
bank en ieder, die moraliteit en zui
verheid van leven niet als een ouder-
wetschen klank beschouwt, zal het toe
juichen, dat afgezien nog van
's lands weiten niemand van hen,
'die er over te beslissen hadden, den
bloei van Haarlems Staalbad tot zulk
een prlj3 hebben willen koopen.
Toen eenmaal de hoop op den zie
ken vreemdeling, die hier heul en
'troost zou zoeken was opgegeven, was
het Brongebouw, aanvankelijk voor
uitspanning van den vreemdeling be
stemd, op andere wijze geëxploiteerd.
Het werd als plaats van ontspanning
en vermaak voor den stadgenoot open
gesteld en aanvankelijk, scheen het
wel of daarmee een goede snaar was
aangeraakt. De zalen werden dikwijls
voor allerlei doeleinden verhuurd en
in den tuin werd menige prachtige
zomeravond onder het genot van een
opwekkend concert gesleten. In de
laatste jaren schijnt dat verminderd.
Althans de tegenwoordige pachter
ziet geen kans meer, om met behoor
lijk financieel succes de exploitatie
voort te zetten en we zijn dus nu ge
komen in de tweede phase, volgende
op die, waarin de quaestle was, hoe
Haarlem tot een Staalbad te maken.
De vraag is nu„wat moet er van
het Brongebouw worden?'
Als we deze vraag willen beantwoor
den, dient er vooraf op gelet, dot zij
de geheels Haarlernsche burgerij be
lang inboezemt. Waarom Wanneer
een gewone onderneming niet goed
gaat en in gevaar verkeert, trekt bij
wijze van spreken zich niemand daar
lets van aan en is het eenvoudig een
gevolg van nieuwsgierigheid, als het
publiek weten wil, hoe dat zal afloo-
pen. Hier is het anders. Nu de heer
Van Gasteren heeft aangekondigd, dat
hij met 1 Januari het bijltje er bij neer
denkt te leggen, Is er zekere span
ning in de stad over de vraag, welke
do volgende periode zal zijn ln do ge
schiedenis van het Brongobouw, Deze
spanning is een gevolg van een min
of meer duidelijk omschreven gevoel,
dat het behoud van het Brongebouw
als plaats van ontspanning van ons
en de gemeente van groote beteekenis
is Zelfs zij, die er nooit komen, er
misschien ook nooit komen zullen, be
seffen zeer goed, dat een zoo mooi
park in de stad, gepaard aan een ge
bouw, dat hoewel niet over-practisch,
toch voor vele dingen bruikbaar is,
niet zonder groot nadeel voor het al
gemeen belang van bestemming kan
veranderen. Ik wil daarbij één argu
ment noemen, dat naar mijn zienswij
ze voldoende Is aan het voortbestaan
van het Brongebouw in zijn tegen-
woordigen vorm is dat van het Haar-
lemsch Muziekkorps verbonden. En nu
kan iedereen zich gemakkelijk voor
stellen, welk een ontzaglijk verlies het
voor Haarlem zou wezen, indien, te
avond of morgen dat korps verdwij-j
nea iftoest. Terugkeer tot het weinig
muzikale bestaan van een of ander'
Mullersch korjjsje schijnt ons niet mo
gelijk meer. En al wordt aan het
Ilaarlemsch muziekkorps in Haarlem
zelf niet altijd de belangstelling ge
schonken, waarop het recht hoeft, zoo- i
dra het ontbonden was, zouden wij
allen, van de bezoekers der kostelooze
concerten af tot de leden van Trou
moet Blycken toe, diep gevoelen welk
FEU1LLJB i'ON
door Headon H 11L
571
U moet het mij vergeven, mylord,
als ik brutaal schijn, ofschoon dat
heelemaal niet in mijn bedoeling ligt,
zei de oude detective bedaard. Er zijn
weinig menschen, hetzij boog of laag
geplaatst, die niet in hun leven een
geheim hebben, dat zij. het koste wat
het wilde, voor de wereld zouden wil
len verbergen. Is het niet mogelijk,
dat deze moordenaar, dien wij ver
volgen een of andere macht over u
heeft of gehad heeft, d!o u, als de tijd
daartoe rijp was. gedwongen zou
hebben zij n wil te doen 7
De zachte blauwe oogen van den
edelman beantwoordden als betooverd
den vasten, onderzoekenden blik van
Elisha, ©n de vrees daarin vertelde
den ouden man, dat hij doel getroffen
had. Hij wenschte het slachtoffer van
deze merkwaardige ziekte, die dieven
maakt van hen, die heelemaal niet be
hoeven te stolen, geen kwaad toe,
inaar hij wilde den naam van Phyllis
zuiveren met betrekking tot den diof-
stal, het deed er niet toe, wat haar
njocht zijn overkomen of wiens repu-
verlies wij hadden geleden. Laat ons
dus het vruchteloos naberouw voor
komen door tijdig het Brongebouw te
steunen, en daarmee het Ilaarlemsch
Muziekkorps te bewaren.
De vraag ls hoe. Naar men zegt, zou
de heer Kriens zelf iets gevoelen voor
de exploitatie der ondernoming. Het
denkbeeld is verklaarbaar, juist om-;
dat de heer Kriens terecht het ver
band tusschen het Brongebouw en
zijn korps gevoelt en dat vaster
wenscht te leggen. Dat een artist zich
zou kunnen inlaten met uiterst pro
zaïsche vraagstukken als contróle op
dranken, spilling van alcoholica en
keus van de beste biersoort, rekenin
gen van gasverbruik en parkaanleg,
wil er bij niemand in. Hij zou dus op
nieuw een pachter noodig hebben en
het is de vraag, of dan de zaak beter
zou marcheeren. Tenzij van het pu
bliek de medewerking werd verkre
gen, die de onderneming vroeger meer
dan nu schijnt te hebben bezeten. In
dien juist ls, wat in een ingezonden
stuk ln ons blad van gisteren is ver
klaard, dat namelijk vroeger 1100
hoofdkaarten werden uitgegeven en
dat hun opbrengst nu niet eens meer
de kosten der concerten dekt (wat een
vermindering beteekent van meer dun
50 procent) dan volgt daaruit, dat er
betere tijdon ztjn geweest en dan is
bet een punt van onderzoek, of die
missclüen kunnen terugkeeren.
Daarvoor is het niet noodig, hier in
quaesties van stand en standsverschil
te gaan peuteren. Niet d&arom zoo
zeer is het een groote fout, dat de Di
rectie van de Bron in deze dagen de
poort open zet voor stadgenooton h
rnison van een kwartje, maar omdat
zij, in koopmansstijl gesproken, e n
détail gaat uitverkoopon, wat zij
zoo niet uitdrukkelijk, dan toch stil
zwijgend, beloofd had alleen e n
gros te zullen leveren. Dat zij door
zoo te handelen te kort schiet, wascht
al het staalwater uit de Meer haar
niet af. Maar moot daarom nu en voor
altijd het Dark van 't Brongebouw het
monopolie blijven van éen stand Ln
onze samenleving, welke dan ook? Ik
kan het niet inzien. De week telt ze
ven dagen, dat is genoeg om ieder te
gerieven. Als de bemiddelden tegen
den bestaanden abonnementsprijs
door de week een paar maal goede
muziek kunnen komen hooren, is er
geen enkel bezwaar tegen om Zondags
avonds het hek open te zetten voor
hen, dien een abonnement niet past,
maar die daarom toch wel graag goe
de muziek willen genieten in een aan
gename omgeving. Scherpe contróle
zal de ongewenschte elementen,
schreeuwende jongens en hun ruziën-
do kornuiten, op den duur wel buiten
de poort weten te houden of te zetten.
Hoe mooi de avonden in 't Bronpark
waren, kunnen velen die wegbleven,
niet vergeten zijn een gepast beroep
op hun medewerking zal, ik ben er
zeker van, wel succes hebben.
Misschien werd de meest stabiele
toestand verkregen, wanneer de ge
meente het Brongebouw kocht en
daarmee zelf het heft in handen nam.
Allicht is het bestuur van de Maat
schappij tot exploitatie van Staalwa
terbronnen, tobbensmoede. nu wel
1 bereid, bescheidener eisohen dan vroe
ger te stellen. En als men soms be-
1 weren mocht, dat de gemeente een
I slechte exploitant ls, dan kan daarop
geantwoord worden, dat zij daartoe
zeker een ander zou dienen te zoeken.
Maar de gemeente zou eigenaar blij
ven, de richting der exploitatie naar
welbehagen kunnen aanwijzen en zich
niet meer behoeven te bekommeren
over subtiele rechtsvragen betreffende
de richtige nakoming van do oor
spronkelijke concessie.
De eerlijkheid gebiedt te erkennen,
dat zij voor de definitieve regeling
van den toestand een paarduizend gul
den por jaar zou moeten over hebben.
Mij dunkt, dat deze regeling en het
behoud van ons muziekkorps een op
offering wel waard zijn. Laat ons ho-
tatie er onder te lijden zou hebben.
Het was misschien gelukkig, dat or
op dat oogenblik afleiding kwam door
'den terugkeer van Dick uit de biblio
theek. Hij had het bericht van Elisha
naar het nolitiebureau te YY roxford
getelefoneerd, en de politiechef ging
dadelijk in zijn auto naar Beacon
Audley.
Hij zal direct zoo vlug mogelijk
hierheen komen en hij kan over een
kwartier hier voor het groote hek zijn.
zei Dick met opgewonden stem. Ik
stel voor. dat wij daarheen zullen
gaan, om hem daar te ontmoeten. Dat
zal hem tijd uitsparen en de moeite
om de oprijlaan naar het huis langs
te komen.
Maar. beste jongen, je verwacht
toch z^ker niet. dat ik en Yvonne om
d©2en tijd van den avond een man
zullen najagen, zei Lord Monksilver
klagcnd. Als ik mijn zin heb, dan zal
ik inijn ex-secretaris nooit weer zien,
en ik ben overtuigd, dat Mr. Crowe,
zijn jureu in aanmerking genomen
nu ook behoefte heeft qa n rust na
zoo'n uiterst vermoeienden dag.
Dick toonde hoelemanl geen lust, om
zijn oom bij zulk onaangenaam werk
mee te tronen, maar stelde voor, dat
Elisha en Yvonne met hem mee zou
den gaan lot den hoofdingang. Ma
joor YY'ilbraham zou liever een verslag
uit de eerste hand van Elisha ontvan
gen, waarna de laatste Yvonne naar
huis kon brengen, om dan zelf zijn
bed op te zoeken .Miss YV'enslade gaf
bedeesd haar toestemming tot die
schikking, en het drietal wenschte
Lord Monksilver goeden nacht.
Zij waren nog met long bij het toe
gangshek van het park geweest, toen
het groote, gele oog van de auto op
den weg van YVroxford verschoon on
een halve minuut later staan bleef in
antwoord op den roep van Dick. Te
midden van zijn officieel© bezigheden
vond Majoor YY'ilbraham tijd om
Yvonne te begroeten met een warmte,
die e©n glimlach om den mond bracht
van de politiebeambten achter in de
auto. Maar de persoonlijke plichtple
gingen waren spoedig voorbij, en de
Majoor luisterde naar het verslag van
Elisha van zijn ontmoeting inet Sar
gent Scott op tie duinen.
U heeft gelijk, zei hij eindelijk.
Wij zuilen den heuvel afrijden en tie
auto aan het eind van de dorpsstraat
laten staan. Omdat cr geen weg langs
het strand is, moeten wij het overige
deel van de reis te voet doen. Wat is
dat Ben je van plan met ons mee
te gaan, Dick Ik weet niet, wat ik
daarvan zeggen moet. Het zou wel een
beetje al te wraakzuchtig kunnen
schijnen.
-- Nonsens, kwam Yvonne nu kort
af tusschenbeiden. En toen zei ze op
geheel veranderden toon Begrijpt u
dan niet, dat hij vol verlangen is om
trent de laatsto berichten van Miss
Vaughan Als Ravenscar ziet. dat het
spel verloren is, dan zal hij er mis
schien toe te krijgen zijn om te ver
tellen, wat er van haar geworden is.
Heel "oed, stemde do Majoor ge
hoorzaam toe. Maak daar achteraan
wat plaats voor Mr. YY'enslade, jon
gens. Goeden nacht. Miss Yvonne en
Mr. Crowe. De auto snelde het dorp
in en langs de steile helling van de
hoofdstraat met zoo'n vaart, dat Dick
nauwelijks zijn plaatsje tusschen in
specteur Pearman en een politie
agent had ingenomen, toen het al
w eer tijd was om er uit te stappen. De
kleine macht was spoedig opgesteld,
bestaande uit Majoor YY'ilbraham,
den inspecteur, drie politie-agenten
en Dick, de chauffeur werd achterge
laten om op de auto te passen.
Zoo zacht mogelijk, luidde de in
structie van den Majoor, toen zij op
weg gingen naar het klompje hutten
aan het eind van den inham. Deze vls-
schers hangen aan elkaar als klitten
als Standish toestemming gegeven
heeft, om Ravenscar een schuilplaats
to verioenen, dan zal hij meer dan
waarschijnlijk eenigen van ztjn vrien
den als spionnen gebruiken.
De maan was niet aanwezig om hen
als gids ie dienen, maar Dick kende
iedere duimbreed van het strand, en
leidde hen vlok langs den voet der
duinen over het mulle zand waar zij
minder gemakkelijk zouden worden
opgemerkt, dan op het zand beneden
hoog watermerk. Bovendien zouden
zij door dit plan gemakkelijker met
Sergeant Scott in aanraking komen,
die zich zeker niet op het open strand
aan voorbbgangers zou hobben bloot
gegeven. Hij wachtte waarschijnlijk
achter de dwergbeompjes, die vlak bij
Standish's huis stemden op hen, en
zou bij hun nadering to voorschijn ko
men.
Maar Sergeant Scott deed niets van
dat alles. Toen het gezelschap dichter
bij de visscherskolonie kwam. scheen
zij geheel in duisternis gehuld, geen.
straaltje licht kwam uit een der ven
sters. De hut van Standish deeld© ln
die algemeen© duisternis, en er was
geen teeken van Scott te zien. Op «en
afstand van twaalf meter ongeveer
bleef de Majoor met zijn mannen
staan en raadpleegde met den in
specteur.
Het is vreemd, mijnheer, ant
woordde Pearman. Het bevalt mij
niet. Het is best mogelijk, dat Scott
!set onpracüsch heeft gevonden, dl©
plaats van zoo nabij te bewaken. Mis
schien heeft hij wat verder het zig
zag-pad op betere beschutting gevon
den, ln welk geval hij misschien niets
van ons gehoord of gezien heeft. Ik
zou voorstellen recht door naar de
hut to gaan en daar een onderzoek in
te stellen. Ik sta er voor in dat dit
wel zooveel opschudding zal geven,
dat onzo vriend wel voor den dag
komt
Dit voorstel werd aangenomen en
alle voorzichtigheid op zij zottend,
giikg de politie met YV'ilbraliam aan
het hoofd met groote stappen op de
hut van Standish af. De Majoor klop
te hard o** de deur en probeerde de
deur open te maken, toen er geen ant
woord kwam. Daar deze deur niet ge
sloten was stapten zij binnen.
—Maak licht, zei hij tot een van
zijn mannen, die een lantaarn droeg.
Do politieagent stak zijn lantaarn
aan, waarna de gele lichtstralen hot
ruwe vissehersïntérieur verlichtten.
Ken kreet van afschuw weerklonk. In
het midden van de kamer lag het be-
weginglooze lichaam van sergeant
Scott. bloed stroomde van zijn hoofd
op den vloer.
Y'erschrikkeliik hij is gestoken 1
riep Inspecteur Peannan uit. terwijl
hij op een gapende wond onder hot
haar van .sergeant Scott wees.
De politiechef ging op zijvi knieën
liggen en voelde het hart van den go-
kwetslen man Het duurde lang, voor
dat hij opkeek.
Er zit nog leven in, maar heel
weinig, zei hij, terwijl hij opstond.
Eén van jelui moet naar de auto te
rugsnellen en aan den chauffeur /.eg
gen, dat hii zoo gauw als de wind den
dokter uit het dorp moet gaan halen.
Ik durf de verantwoordelijkheid niet
op ml] te nemen hem van hier te laten
wegvoeren.
(Wordt vervolgd).
