I
néfyRLAri
DERDE BLAD.
VORST EN VRIEiSGHAP
DINSDAG 22 AUGUSTUS 1911
Buitesilandsch Overzicht
DE FRANSCHE GEZANT
CAMBON
is gistermiddag te Parijs aangeko
men.
De Temps" bevat een hoofdartikel,
getiteld „In de pauze", dat aldus
eindigt
„Indien men wil, dat de besprekin
gen hervat worden met kans op goe
den afloop, dan moet men de open
bare meening in staat stellen, met
zekerheid en ondubbelzinnig tc over
wegen, welke voordeelen geboden
worden in ruil voor de opoffering,
die van Frankrijk gevraagd wordt.
Hot Fransche en Duitsche volk, die
oprechtelijk eon eervol en duurzaam
accoord wenschen, hebban recht liet
volle licht te etschen. De diplomatie
heeft door haar vroegeren arbeid lil
do Marokkaansche zaken geen blan-
co-handteekening van vertrouwen
verdiend laat zij dus voortaan de
medewerking van het gezond ver
stand dor openbare meening aan
nemen."
Andere bladen oordeelen minder
kalm. Reeds liepen er te Parijs
GERUCHTEN, DAT FRANKRIJK
AAN DUITSCHLAND DEN OOR
LOG ZOU VERKLAREN.
Gelukkig is voor zoo'n pessimisti
sche ver onde r s te 1 Li n g nog geon
grond.
Uit Weenen wordt aan de „Temps"
geseind, dat volgens berichten uit be
trouwbare Russische bron, behalve
het reeds bekend gemaakte verdrag,
ook nog
EEN GEHEIME OVEREEN
KOMST
tusschen Duitschland en Rusland ge
sloten is.
Volgens deze overeenkomst zullen
Rusland en Duitschland zich niet
aansluiten bij eenjgerlei combinatie,
gericht tegen één van beide en zullen
beide mogendheden zich verstaan
over de handhaving van den status
quo in den Balkan, onverscltilllg van
welke zijde deze bedreigd woidt.
En bovendien heeft Duitschland
beloofd een eventueele interventie
Van Turkije In Perzië niet te steu
nen.
Naar het schijnt, zou Duitschland
ook bereid zijn, om aan Rusland
concessies voor scheepvaart op het
Ocrmia-meer over te doen.
Indien dit bericht juist is de
tijding is nog door niets bevestigd
belooft het
EEN BELANGRIJKEN OMKEER IN
DE ENGELSCHE POLITIEK.
Dnmogelijk achten we dien om
keer niet. Sterker, reeds in ons jong
ste jaaroverzicht hebben we er op
gewezen, dat we zoo'n vrucht van
de ontmoeting te Potsdam waar
schijnlijk achtten.
Zooals wij in ons vorig blad reeds
rnet enkele woorden mededeelden,
heeft de Fransche minister van oor
log Messimy op een landbouwfeeat te
Trévoux een rede gehouden, waarin
hij het een en ander
OVER 'T FRANSCHE LEGER
zei, dat, ln verband met den huldigen
politieleen toestand, bijzonder de
aandacht heeft getrokken.
Nadat de minister eerst den lof
van den landbouw had gezongen en
daarna het een en ander over den
algemeenen politieken toestand had
medegedeeld, vervolgde hij
„Wat mij persoonlijk betreft, moet
ik verklaren, dat ik niet zonder aar
zeling de portefeuille van oorlog heb
aanvaard. Ik ben er mij ten vollo
van bewust, een taak op mij te heb
ben genomen, die door do huidige
omstandigheden buitengewoon moei
lijk is geworden. Immers het is mijn
plicht het land volkomen vertrouwen
in le boezemen in zijn toekomst en
zijn macht
„Die macht bestaat werkelijk. Zij
blijkt uit de uitingen van degenen,
die in hoogereil of lageren rung on
der mijn bevelen dienen. Zij doet zich
gevoelen in de gesprekken, die ik da*
gelijks met verscliillende burgers
voer.
Zeker, wij zijn een vredelievend
volk, maar wij blijven trotseh op ons
roemrijk verleden. Wij willen van
geen enkele onzer schoone tradities
afstand doon. Ons vertrouwen in de
toekomst van ons land is in geen on
kel opzicht beneden de werkelijkheid
van het lieden, noch de mogelijkhe
den van de toekomst."
DEMAROKKANEN WORDEN
RUMOERIG.
De stammen uit de buurt van Ta-
xoudant en Agodir hebben den eisch
gesteld, dat do Duitsche kruiser zou
vee-trekken.
Uit Larasj wordt bericht, dat de
Spanjaarden oen post heblien Inge
richt bij Mairacoult op den linker
oever van de Loekkos, zeker oók om
zich te kun non verweren togen op
roerige stammen.
UIT PORTUGAL,
De regeering heeft bekend gemaakt,
dat de Nationale Vergadering Don
derdag a.s. zal overgaan tot de ver
kiezing van een presidont der repu
bliek. Vrijdag a s. zullen de senato
ren worden gekozen uit de uitste*
kendste leden van de Nationale Ver
gadering. Het tegenwoordig Kabinet
zal alsdan aftreden, waarna, de pas
gekozen president eeai nieuw ministe
rie zal vonnen.
Het gaat met
DE AMERIKAANSCHE ARBI
TRAGE-VERDRAGEN
niet, zooals president Taft wel ge
hoopt heeft en vernachtte. Het is zeer
onwaarschijnlijk, dat over de ver
dragen nog in deze zitting van den
Senaat zal worden beslist. De heer
Root heeft thans weer in den Senaat
een amendement ingediend, om de
arbitrage-verdragen, met Engeland
en Frankrijk, niet van toepassing te
verklaren op de quaesties, die uit de
Monroe-leer zouden kunnen voort
vloeien.
DE STAKING IN ENGELAND
is zooals we gisteren reeds meld
den opgolieven.
Zondag was de treindienst nog ge
deeltelijk in de war, maar Maandag
was alles weeu' normaal..
Ook
DE ANDERE STAKINGEN
zijn bijna geëindigd.
Hot geschil in het scheepvaartbe
drijf is bijgelegd.
De dokwerkers, karrevoerders en
kolenlossers to Liverpool hervatten
ook onmiddellijk den arbeid.
Er hebben evenwel
ERNSTIGE ONGEREGELDHEDEN
plaats gehad te Darlington en
Bishop Auckland, beido aan de
Northwestern lijn
Er zijn troepen naar deze plaatsen
gezonden.
Stadsnieuws
De vergiftigingszaak van
Nieuwe Meer.
Maandagmorgen is het vrijsp'rekénd
vonnis, dat vrouw Hogenhout en bak
ker v. Exter ontsloeg van rechtsver
volging, plotseling als uit de lucht
komen vallen. Niemand, behalve da!n
natuurlijk enkele ingewijden, had ge
rekend op deze plotselinge berechting
van de zaak, waarin liet vonnis im
mers eerst op 30 Augustus zou geveld
worden I
Voor „het publiek" ls deze uit-
sp'roak zeker een groote verrassing
geweest en dat bleek wol uit de be
langstelling waarmee onze bulletins
in de stad werden ontvangen. De
vergiftigingszaak is een ware cause
célèbre geworden. Ieder interesseert
er z:ch voor, ieder kent de finesses,
ieder heeft de geschiedenis der recht
zittingen, waarin tegefn beido be
klaagden iovonslang werd geëischt,
van a tot z gevolgd.
Spoedig werd het bekend, dat Van
Exter en vrouw Hogeohout—do Haan
tussclién twaalf en één uur al in
vrijheid' waren gesteld. „Zij" zou via
Amsterdam dadelijk naar Nieuwe
Meer gaan. Nu liepen er losse ge
ruchten, dat „er wel eens herrie zou
kunnen komen te Nieuwe Meer" als
de bevolking de twee van moord be
schuldigden zag terugkomen als vrije
menscho'n. Mogelijk bevatten die ge
ruchten waarheidl In oen klein
plaatsje als Nieuwe Meer moest
in reder geval een dergelijk feit een
meer dan gewone belangstelling ver-
wekke'n.
Twee redactieleden van ons blad,
die Maandag „nadat do krant uit
was" profiteerden van het mooie
weer om een uitstapje per fiets te
gaan maken, strekten dat uit haar
't gehuchtje in de Meer, dat vóór
Maart 1911 buiten die Meer nauwe
lijks bekend was, maar zich daarna
een soort algemeene befaamdheid
heeft verworven.
Nieuwe Meer is niet bopaald vlak
bij huis. 't Is een heele fietstocht er
heen, een rit langs kaarsrechte kilo
meters-lange wegen zooals die in een
polder gebruikelijk zijn.
FEUILLETON
Bewerkt naar het Engelsch.
Nu, zei mijn moeder, toen een
uitroep van verbazing van mijn kant
haar deed opkijken. Wat is er
Een invitatie van een koning,
- antwoordde ik met onnatuurlijke
kalmte.
Van een koning I Van welken
koning
Zijne Majesteit Koning Karei
XXII van Grimland.
Dat is do man, aan wien jo ver
leden jaar na do tenniswedstrijden
te Weidenbruck werd voorgesteld,
nietwaar
Juist, antwoordde ik, ik
meende al, dat hij groote belangstel
ling voor mij had opgevat Als win
ner weed ik geïnviteerd op het Paleis
te komen dineeren, en zijn houding
tegenover mij was aan het einde van
dat "feest bijzonder -vriendelijk. Ik
schreef het toe aan vorstelijke min
zaamheid, vermengd met don in
vloed van zware bourgognemaar
'toch schijnt hot iets meer te zijn ge
weest. Hij heeft mij gevraagd, een
maand of zes weken té Weisshcim te
komen logeeren.
Te Weissheim
Ja, te Weisshedm, ©en kleine
stad, ongeveer dertig mijlen ten
Zuidoosten van Weidenbruck gele
gen, waar Zijne Majesteit een win
terpaleis heeft.
En bon jo van plan, de invitatie
aan te nemen
Natuurlijk, antwoordde ik.
In weerwil van je scrupules, om
je dierbare moeder te verlaten
Zes weken zijn gauw voorbij,
antwoordde ik, en als u er lust in
heeft, kan u ook komen. Hot Par ijzer
hof is, naar men mij vertelde, een
uitmuntend hótel.
Dank je, antwoordde mijn
moeder koeltjes, ik verkies South
Kensington.
Zooals u wilt, zei ik. - Wat
mij zelf betreft, heb ik bijzonder veel
lust Londen voor een poos den rug
toe te draaien.
Benige minuten lang heerschle ©r
stilzwijgen, wahrin ik het Koninklijk
epistel overlas, dat zoo groote veran
dering in mijn gedachten had ge
bracht.
Het luidde
„Waarde Mr. Saunders,
„U zou ons zoo 'n groot genoe-
„gen doen, ais u dezen winter hij
„ons te Weissheim kwam. Weiss-
,heim is niet meer enkel een
..zomer-verblijfplaats. want de
Meer dan een gehucht Is 't plaals-
jo niet. Langs de Ringvaart staan
een reeks huisjes, bijna alleh van
hout, en beneden in den polder slaan
eT nog een paar... en het geheel heet
Nieuwe Meer. Bij' dit heldere zonne-
weer ziet "t geheel er niet onvriende
lijk uit, al lijkt 't allesbehalve op een
welvarend dorp.
Natuurlijk heeft het bericht, dat de
twee beklaagden in vrijheid zijn ge
steld zich al als een loopend vuur
tje onder de bevolking verspreid. En
in groepjes staan de vrouwen eh de
weinig© mannen die op dit uur niet
aan het werk zijn, het geval te be
spreken. To kwart over tweo is
vrouw Hogenhout met de Volharding»-
boot uit Amsterdam aangeko
men. En Exter, heeft ze gezegd, zal
ook nog komen. In vrijheid gesteld'!
De Nieuwe Meerders snappen t>r
blijkbaar niet veel van. De uitspraak
moest immers nog vallen, op 30 Au
gustus eerst? Ja, dat weten ze zeker,
want ze hebben immers zelf moeten
getuigen op do rechtzitting waar het
is gezegd?
Die vervroegde uitspraak dat is
iets dat den Nieuwen Meerders blijk
baar wat te hoog gaat.
We hebhen er verschillende gespro
ken, maar van oe'n vijandige stem
ming, van een willen-optreden, heb
ben we niets kunnen merken. Het
blijft bij de buurpraatjes, e'n d'ie heb
ben niet veel om het lijf.
Beneden aan den dijk ligt de oude
bakkerij van Van Exter. De zaak is
nu door z'n Vader aan een ander
overgedaan, maar de 82-jarige oude
man woont er zelf nog naast, in een
houten hok met kleine raampjes dat
ze in Nieuwe Meer „een huisje" noe
men.
Twee kindereh van zijn zoon heeft
hij hij zich in huis. 't Jongste is acht
maanöien! en lederen dag wandelt
de oude met dat kleine kind op z'n
arm door het dorp. Ilij, de oude Van
Exter. ziet er uit als iemand die veel
gelcdén heeft. Zijn hol, ingevallen ge
laat. met den sierk-vooruitspringen
den krommen neus, met den achter-
dochtigen blik in de oogen, vertoont
een lijdenstrek die doet vermoeden
hoe doze oude man heeft geleden on
der de romp die in zijn laatste levens
dagen over hem en zijn huis kwam...
Verheugd toont hij zich niet over dcfn
aanstaanden terugkeer van zijn zoon.
„Daa'r, in Haarlem, had-ie ten
minste te eten, hier heeft-ie 't nietl"
Eh dan is er weer sterk die vijandige
achterdocht in zijn blik, in z'n ma
nier van spreken als de oude man
ons toeschreeuwt: „Hebbe de hcere er
belang bij dat van me te weto?" Toch
praal-ie door, voor zich uitstarend en
alléén hardop z'n gedachten voor
zich uitsprekend: „Vanavond! Dan
zal-ie wel komme, als 'et donker is..."
En in de figuur van dien ouden
man, in die lange, niagëro gebogc'n
figuur met de onrustige oogon in liet
holwangig© gelaat ligt iets van de
diepe tragiek waarin dit gunsche lu
gubere drama is gehuld. Hij, de va
der, sprekend, van dien zoo'n die wel
zal terugkeeren „als het maar eerst
dónker is!"
Zijn beide dochters schijnen min
der onder den indruk dor zaak. Zij
laten zich in het gesprek niet vrien
delijk uit over vrouw Hogenhout.
-Maar een van Van Exter's zuste'rs
vertelt, „dat ze vanmiddag in Am
sterdam was, en in de stadstram
naar de Overtoom ging om vandaar
met de Volharding boot naar huis to
gaan. Toen de tram aan een halte
stopte, toen ineens mensch, ze wist
niet wat ze zag slapte daar vrouw
Hogenhout in. Die zei dat ze was vrij'
gesproken, verbaasd scheed zij daar
niet over ie zijn. Toen waren
maar samen naar Nieuwe Meer te
ruggereisd."
Als wij om half zos de terugreis
aanvaarden is het op den dorpsweg
nog voel drukker dan straks. De mem-
schén hokken er nog in groepjes bij
een, wachtend op don volgenden
„dienst van Carsjens", waarmee im
mers v. Exter nog zou kunnen ko
men. Daar is 'niets vijandigs ln dat
afwachtend samenscholen 't is oen-
voudig de gewone volksnieuwsgierig-
lieid die zo allen naar den steiger
drijft waar zo hopen „hem" straks te
zien. Zoovelen hebben we er vanmid
dag hooren verkla'rcn, dat Van Exter
vroeger altijd goed bekend stond in
het dorp. Altijd, ziet u en bij mijn
bracht-ie lederen morgen brood, en
ik heb hooit kwaad van 'em geweten!"
Ook nu schijnen ze niet tégen hem
gc-stemd te zijn...
We sprake'n iemand uit 'den naas
ten omtrek van Nieuwe Meer, iemand-
wiens ontwikkeling zeker boven d.o
der dorpelingen staat. En diens woor
den warén: ,,De mensohen hier snap
pen de ernst van deze zaak voor het
rneérenöeel n'et eens, en er zijn er
die me gevraagd hebben, toon do ver
dachten in staat van beschuldiging
waren gesteld: Kunnen ze dat nou
nog afkoopen? Ik goloof dan ook niet
dat er eenige betoog.ng tegén Van
Exter zal komen integendeel.
Die woorden typeoren wel de stem
ming der Nieuwe Meerders.
ELECTUISCHE SPOORWEGMAAT
SCHAPPIJ.
Gedurende de maand Juli 1911 be
droog het aantal vervoerde passagiers
op de verschillende lijnen:
Amsterdam - Haarlem - Zandvoort
306.3G7
Ceintuurbaan te Haarlem 148.101
Ilaarlem-Bloemendaal 111.992
driftig publiek werd onderbroken.
Morgen te 3 uur zal de officieels ope
ning plaats hebben.
Totaal 566.4C0
De ontvangsten per dagkitometer
bedroegen:
Lijn Amsterdam - Haarlem - Zand
voort f 78.—
Ceintuurbaan te Haarlem i 38.67
Lijn Ilaarlem-Bloemendaal f 71.12
Esperanto.
(Particuliere correspondentie uit
Brussel).
Welk oen heerlijke dag was de Zon
dag voor de Esperantisten! Een dflg
vol sentiment en glorie!
's Morgens om S uur verzamelden de
katholieken zich reeds in de Cathc-
draal. om een dienst uitgesproken in
Esperanto, bij te wonen en te 11 uur
de protestanten in de Duitsche pro-
testantsclie kerk, onder bet gehoor
van Ds. W. A. van Griethuijsen. Tref
fend was het deze diensten bij te wo
nen, honderden, uit alle oorden der
wereld toegestroomd, vereenigden zich
hier; één van gedachte, één van ge
loof, één van gevoel, uitgesproken in
één en dezelfde taal. Gezangen met
internationale muziek, vierstemmig,
maar nu ook met internationale woor
den. klonken plechtig door de gewel
ven en men gevoelde zich één met do
gansche menschheid. De indruk was
overweldigend en menige traan werd
ia stilte weggewischt, toen de laatste
tonen van het gezang wegstierven en
het Onze Vader in een voor allen ver
staanbare taal van den kansel werd
uil gesproken.
's Middags te 2 uur verzamelden de
Congresleden zich in den Zoölogischen
tuin. om een concert bij te wonen.
Overal zac inen groepjes verraste Es
perantisten die kennissen van vorige
congressen ontmoetten en overal werd
nieuwe konnis aangeknoopt. Men
scheen er aardigheid in te hebben om
te raden te geven uit welk land men
was, want men had niet aan het ver
zoek voldaan, dat ieder de kleuren
van zij a land zou dragen, wij droegen
ze wel, maar rnen zag ons soma voor
Franschep aan, daar sommigen do
Nederlandsche vlag -niet kenden.
Steeds raadde men natuurlijk ruis en
dat was de attractie. Wij spraken ook
met een Rumeensche familie, die kin
deren van 6 en 7 Jaar bij zich hodden
die in vloeiend Esperanto verschillen
de vragen beantwoordden.
's Avonds te 8 uur was hei Vla am-
sche Operagebouw niet Esperantisten
gevuld, allon samengekomen om eeni
ge tooneelstukken te zien opvoeren,
uitgevoerd dóór mannen en vrouwon
uit verschillende naties. In één stuk
speelden C personen uit 6 verschil
lende naties en men kon niet hooren
uit welke; ze sprukeu éen gelijkluiden
de taal. Hoe het mogelijk is geweest
om zoo'n treffend, samenspel te ver
krijgen is mij nog een raadsel. De
uitvoering werd bijgewoond door Dr.
Zamenhof en zijn familie, die natuur
lijk stormachtig werden toegejuicht.
Het schitterendst was de uitvoering
van „La devo de la rego" CDe plicht
van den koning) in welk stuk de ko
ningin haar gemaal wist te bezielen
voor het behoud van den vrede en
waarbij zij onophoudelijk door dav<
rende toejuichingen van het geest-
Uit de Omstreken
BLOEMENDAAL.
Het Gemeenteverslag over 1910.
Verschenen is thans In den
vorm van een net boekwerk het
uitvoerig en beredeneerd verslag van
den toestand der gemeente Bloemen-
doal over het jaar 1910.
In een 13-tal hoofdstukken geeft
dit 73 pagina's groote verslag een
uitnemenden kijk op de gemeenteza
ken. Hier volgt een beknopt over
zicht:
BEVOLKING.
De werkelijke bevolking bedroeg op
31 Dee. 1909 7780 zielen, waarvan
8361 mannen on 4419 vrouwen. Ver
meerdering in den loop van 1910:
door geboorte 126, door vestiging 1004
totaal 1130. Vermindering: door sterf
te 180, door vertrek 917, totaal 1097.
De bevolking op 31 Dec. 1910 bedroeg
dus in totaal 7944 pers., waarvan 8389
mannen en 4555 vrouwen.
Eigenaardig is het, dat in 1910 goan
aanwezige porsohen tot land- of zee
macht behoorden, evenmin als tot de
bevolking d'er gevangenissen of bede*
laarsgestichten en koloniën van de
Maats, van Weldadigheid. Tot de be
volking der gestichten en bewaar
plaatsen voor krankzinnigen (het ge
slicht „Meorenberg"), behoorden
daarentegen 1674 pers., waarvan 745
m alm en en 929 vrouwen.
Het getal huwelijken bedroeg 40,
het getal echtscheid .ngen 1.
De volkstelling kostte moeite,
maar had een 'regelmatig verloop. De
noodzakelijkheid van aanstelling van
oen of meer bovolkingsagenten is ge
bleken.
VERKIEZINGEN.
Het getal kiezers voor leden der
Tweede Kamér der St. Gen. bedroeg
1042, voor do Prov. Stalen 1038, voor
leden van den gemeenteraad 912. Op
18 October wérd bij enkele candidaat-
stelling Mr. A. W. Jacometli, ter ver
vanging van Mr. P. Tideman, die
ontslag genomen had, tot lid van den
raad gekozen. Op de vastgestelde kie
zerslijst voor patroons en werklieden
dor Kamer van Arbeid voor Bloembol
lenteelt te Haarlem, waaronder deze
gemeente valt, kwamen voor: 19 pa
troons en 82 werklieden.
GEMEENTEBEST-UUR.
De raad bestond uit 11 leden. De
burgemeester geniet een jaarwedde
van f 1800, de beide wethouders elk
een van f 300.
De bouw-, politie- en verkeersver-
verordening voor weduwen en woezén
gesteld werden een nieuwe verorde-
n ng tot heffing en invordering van
schoolgeld en een retributiegeldver
ordening. De onderw ijzersjaar wed
den werden geregeld. Een pensloéns-
verordening van weduwen en wcezen
vain gemeente-ambtenaTén wérd vast
gesteld. Belangrijke gebeurtenissen
waren nog: de intrekking van de aan
de K. E. M. verleende concessie tot
hei hebben van waterleidingbuizen in
openbaren gemeentegrond, aangezien
de gemeente de waterie id in gswerken
in eigendom heeft overgenomen; de
aankoop van een terrein voor eon ie
stichten gasfabriek of gashouder; "t
besluit tot het aangaan oéner tijde
lijke ge'.dleenmg van ion hoogste
f 50.000 tegen ton hoogste 4 het be
sluit tot rioleering van den Bloemen-
daalschen weg; de instelling cener
commissie van 3 leden tot onderzoek
der plannen tot oprichting van een
eigen waterleiding van voldoende ca
paciteit om de geheele gemeente van
drinkwater te kunnen voorzien; de
instelling cener Lfcancleele commis
sie; de teruggeving aan de Binn.ExpL
Mij. van een terrein in Kwcekdu.-n,
destijds bestemd voor den bouw van
een nieuw Raadhuis; de overeen
komst, met de gemeente Haarlem
aangegaan, waarbij de prijs van het
door Haarlem aan Bloemend'aal
levérde duinwater werd verminderd
lot op 10 cent per M3.; het verzoek
aa'n II. M. de Koningin orii het maxi
mum der vergunningen lot op 25 te
verlagen; do beschikbaarstelling van
f 1000 voor onderzoek in zake gits
voorziening; het aangaan eoner geld
leen ;ng van f 40.000 tegen ten hoog
ste 4 cn de wijzigiDg der verorde
ning regeléndo de voorwaarden voor
de lever.ng van duinwater.
Het archief kan niet verwarmd
worden, waardoor de registers veel
van vocht lijden. Ook is de ruimte te
klein.
GELDMIDDELEN.
Volgens de laatste door Gedepu-
toordo Staten afgesloten rekening
over 1909 lxxlragen de ontvangsten
f 245.576 59 en de uitgaven de som
van 242.692.26 1/2. De rekening sluit
dus met een batig saldo van
2884.32 1/2. De door Gedeputeerde
Staten goedgekeurd© begroeting over
1910 bedroeg in ontvangst en uitgaaf
1222.550. Het bedrag van liet in 1910
betaald vergunningsrecht was ƒ1670.
GEMEENTE-EIGENDOMMEN,
-WERKEN EN -INRICHTINGEN.
De gebouwen, gronden, enz., be
vinden zich in goeden toestand, uit-
gezondeixi de woning van den ge-
rneentebode, welke, door haar lig
ging, niet voldoende toevoer van ver-
sche lucht heeft. De stalhouderij na*
bij den Tol te Overveen wordt voo#
f 600 's joars verhuurd.
Het raadhuis zegt het verslag-»
voldoet niet aan de meest bcschet-,
den eischcn. In de benoden-Ioca li
ten heerscht voortdurend een bedor-
'en atmosfeerin het eerste dor
secreLirie-löcalert kan nooit een zon
nestraaltje doordringende gohoo*
righeid der vertrekken maakt rustig
werken ondoenlijkoveral trekt het;
een wachtkamer voor het publiek
ontbreektde kanier van den secre
taris is niet veel rneer dan een hokje-
Aan loon word' den gemeente-werk
lieden uitgekeerd f 9344.44, aan pro-
mie van do Ongevallenwet f 98.19.
Verlof werd verleend gedurende
102 dagen, terwijl er 43 1/2 ziekteda
gen waren, waaronder 8 ten gevolge
van ©en ongeval aan een los work
man overkomen.
De toestand der wegen en voelpa-
;n was bevredigend. Aan herstellen
van wegen ©n paden werden 84 en 92
dagloonen uitgegeven. Het personeel
gaf over 't algemeen geen reden tot
klagen slechts 2 maal moest men
den burgemeester van een overtre
ding kennis geven. Het onderhoud
van den directie-weg laat te won-
hen.
De recognitie op het in gebruik no
men van wegen en paden bracht
f 166.20 op. Gedurende 70 1/2 dag
worden de wegen besproeid.
De opbrengst der reinigingsbelas
ting bedroeg 3451.50, de totale op
brengst f 5723.621/2. De afneming
van meststoffen was slecht, zoodat
het terrein van de belt steeds voller
wordt. De raltenplaag werd bestre
den De kosten van aanleg, verbete
ring en onderbond d/»r rioleermeen
en waterleiding bedroegen 157.33,
die der gerueente-begi aafplaatseu
f öÜ.GO. De straatweg van Haarlem
over Overveen naar Bloemend aal
verkeert in zeer slechten staat.
Overgegaan werd tot afdoende ver
betering van de Korte Kleveriaan,
die overlast van water had. in Ooste
lijk Haxtenlust word ©en septictank
aangebracht. Er deden zich 4 geval
len van roodvonk en 1 geval van
typhus voor, die alle een gunstig
verloop hadden.
Het aantal begraven lijken be
droeg 159. ln het gesticht „Meoren
berg" waren op 1 Januari 1910 aan
wezig 1340 personen, opgenomen wer
den 261 personen, ontslagen 126 per
sonen. en 1Ü9 personen overleden.
Het aantal vorpleegdagen bedroeg
497.743. Op 31 December waren aan
wezig 1366 jiorsonen.
De kosten van geneesmiddelen be
droegen 2069.94 1/2. liet aantal ge
reedgemaakte recepten voor lijders
1504ö, voor personeel 1775, totaal
16823. Het aantal koepok-inentingen
bedroeg 104, tegen 98 in het vorig
jaar.
PbirHie.il betreffende gemeentelijke
keuring van levensmiddelen en melk
zijn in voorbereiding.
Aan de politieposten te LJoemen-
daal eu Overveen werden In 1910 in
bewaring gesteld 29 personen. Aan 6
personen werd nachtverblijf ver
leend. Het aantal gevortek-
pen bedroeg 223. Aan 14 doortrek
kende personen werd brood on koffie
verstrekt. 918 opgemaakte pro.-
„winter, die daar duurt van be-'
„gin November tot einde Februa-
,,ri, is een tijd van veel feesten
„eu groote drukte. Weissheim
„ligt, zooals u misschien weet,
„zes duizend voet boven den wa-
„terspiegel, maar or heerscht
„zoo'n droge koude on ar is zoo
„voortdurend schitterende zonne-
schijn, dat naar mijn 6inaak do
„winter de tijd bij uitnemendheid
„Is, om van haar oantrekkelijk-
lieden te genieten. Ik zelf ver-
„kies Weissheim altijd boven
„Weidenbruck, dat, zooals de
„meeste hoofdsteden, lijdt onder
„■hat lawaai cu de onrust, die het
„onvermijdelijk gevolg zijn van
„veel trams, veel gooderenver-
„voer, enz. Ik zou u voor willen
„stellen, om in liet begin van
„Januari te komen on minstens
„een maand als 't kan zes
„weken te blijven. Ik vrees,
„dat ik niet in staat zal zijn, re-
rancho te nemen met het lawn-
„tonnis, maar wij doen hier aan
„allerlei wintersport, die heel
„amusant is.
KARL R."-
Jn alle opzichten was deze invitatie
beslist waard om aangenomen te
worden. WintersportDroge koude
en een schitterend© zonneschijn De
gast van een vorst in een Koninklijk
paleis Werkelijk, het leven was toch
niet zoo yervelend, als liet een kwar
tier geleden geschenen had.
Mijn moeder onderbrak mijn blijde
overpeinzingen.
Robert, jongen, zei ze, liet
verbaast mij dat je juist nu zoo bc-
geerig bent, Londen t© verlaten. Ik
meende nog al, dat je liefde had op
gevat voor dat meisje Blackwood. Jo
danst© onlangs tweemaal met haar
op de partij van Lady Fitz Arcld-
bald.
Nu was het mijn beurt om te
lachen.
Twee van de misschien wel drie-
en-twintig dansen niet het zelfde
meisje to dansen be teekent in dit
land toch zeker nog geen verloving,
liet doet zelfs nog niet eens aan moor
dan gewone genegenheid denken.
Agatha Blackwood is oen mooi meis
je, met de ziel van een vlinder. Zoo'n
type behaagt het oog en het oog al
leen. Wanneer, o wanneer, zal
„moeder" en „huwelijksmakelaar"
ophouden hetzelfde te beteokenon
Als moeders ophouden met zoons
en dochters to hebben, luidde vlug
het antwoord.
Ongetwijfeld was hier veel waar
heid in.
HOOFDSTUK IL
Iedere kostschoolleerling weet waar
Grimland ligt. Voor hen, die daar-
meo nog niet bekend mochten züu,
mag ik wel zeggen, dat hot in eeu
driehoek ligt tusschen Duitschland,
Oostenrijk en Rusland, en dut men
acht-en-voertig uren heeft to reizen,
alvorens daar te zijn. Wat mij zelf
betreft, houd ik lieel veel van reizen
eu ik ben zoo ongevoelig voor zee
ziekte en trein vermoeidheid, dat ik
met recht aanspraak kan maken op
den naam van „een goed reiziger" te
jn.
En toch, toen een raadplegen van
mijn horloge mij zei, dat ik nog maar
oen klein uur in mijn ovorwarme
coupé had door to brengen, kreeg ik
een gevoel van groote verlichting, ik
strekte mijn luio leden in hun rolle
lengte uit, cn gaf toe aan een lang
uitgereikt, muzikaal gegeeuw. Toen
\keek ik uit het venster. Hot was al
een uur lang stikdonker, en toch wist
ik, dat ik door een van de schoonste
naiuurtafereolen reisde en langs een
van de mooiste spoorlijnen, die in
Europa te vinden zijn. Ik gaapte
weer, en ditmaal schenen mijn ooron
to kraken, want wij waren deu iaat-
sten lijd voortdurend gestegen cn de
verminderd© drukking speelde mijn
trommelvliezen parten.
Eindelijk, toen onze grappige klei
ne bargloconiolief ophield met stam
pen en zuchten en te Riefinsdorf, het
eindpunt, stopte, zocht ik mijn hand
bagage en eon paar Tauchnitz-edities
bijeen en stapte op het perron. Het
was verwonderlijk koud in vergelij
king met de drukkeudo atmosfeer in
den trein, en ik was dankbaar voor
mijn dikke ulster, die ik op verschil
lende oogenblikken van mijn reis ver
wens ckt iiad.
Uit mijn trein stapte een flink aan-,
tal medereizigers, en het kleine per
ron van Riefinsdorf was spoedig
overvol van goedingepakt© stervelin
gen, die hun bagage bijeenzochten en
rijtuigen huuixlen om zich naar
Weissheim te laten brengen. Ik vroeg
mij juist af wat te doen, toen een
man ia ten mooie bontjas en meteen
met goud gegalonneerde pet op, mij
begrootte.
Mr. Saunders 1 vroeg hij.
Ik antwoordde bevestigend.
Woes zoo goed mij uw re^u voor
de bagage te geven.
Ik deed dat on mijn indrukwekken
de vriend gaf het stukje geel papier
aan een ondergesclükte.
Volg mij als 't u blieft, mijn
heer.
Weer deed ik, wat rmj gevraagd
werd, en ©en oogenblik later werd
het mot een wapen versierde portier
van oen rijtuig met twee paarden
voor mij geopqnd.
Ik stapte in, er werd een kleed
over mijn knieën gelegd, een zweep
knalde, ©n ik was op weg naar het
Brun-varad, 't winterpaleis van den
Koning van Grimland.
(Wordt -vervolgd)-
